RPG || OUAT Back in the enchanted forest || Speeltopic 1 - Speeltopics

Hier dus de speeltopic.
Het is een zomerse dag in de Enchanted Forest mensen zijn nog bezig om alles op te bouwen wat er vernield is wegens de vloek, steeds meer begint alles weer terug te komen. Iedereen begint gewoon bij hun eigen huis/plek waar ze wonen.


Rollentopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178413
Praattopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178575


Veel plezier (:

Belle French

Rumple toverde plots mijn lievelingssoep tevoorschijn. Een soort romige tomatensoep. "Je kent me goed," glimlach ik, terwijl ik speels mijn wenkbrauwen optrek. Netjes pak ik het servet en leg het op mijn schoot om hopelijk te vermijden dat ik mijn jurk besmeur, al mors ik eigenlijk niet vaak. Soepeltjes pak ik de lepel op. "Vind je de rozen mooi?" vraagt Rumple. Enthousiast knik ik.
"Ja, ze zijn echt prachtig, Rumple. Zoals ik al zei, je kent me goed." Met de lepel in mijn hand kijk ik hem aan en kan even niet anders dan gewoon blij zijn en kijken. Dit voelt zo goed dat ik het even in me op moet nemen.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Rumplestiltskin
'Je kent me goed.'' zei ze, ik glimlachte. ik volgde Belle voorbeeld en pakte de lepel op, ik nam alvast een hap van de soep en keek Belle weer aan die antwoordde op mijn vraag. 'Ja, ze zijn echt prachtig, Rumple. Zoals ik al zei, je kent me goed.' ze keek me aan, ik kon zien dat ze blij was en dat maakte mij weer blij dit betekende dat deze verrassing goed was gelukt, maar er stond nog meer voor haar te wachten, iets wat me nog steeds zenuwachtig maakte als ik er aan dacht.
'Uhm ja, je moet weten dat je een lieve vriendelijke vrouw bent, ik ben blij dat je toch ondanks ik een monster kon zijn bij me bleef, me bleef steunen en hoop bleef houden dat ik een beter mens werd.' ik keek even naar mijn soep en glimlachte even zwakjes, daarna keek ik haar weer aan. 'Dat betekent heel veel voor me.'

The Huntsman

'Ha, moet ik dat als iets positiefs of negatiefs opvatten?' Een zwak glimlachje verscheen op mijn gezicht. "Beide," zei ik droog. 'Tja, ik had daar zo mijn rebelse fase,' grinnik Red. 'Tegenwoordig houd ik wat meer kleren aan.' Ik geef een klein knikje. "Dat merk ik op, maar het staat je niet verkeerd." ik blijf op één toon praten en merk dat The Evil Queen mijn afwezigheid nog steeds niet gemerkt heeft. Misschien kon ik nu wel wat verder het bos in? Ik keek Red aan. "Zullen we eindje wandelen? Straks komen die kinderen weer terug."

---

Do I look like Mother Teresa?

Red

Er verscheen een glimlachje op zijn gezicht. "Beide," zei hij droog. "Dat merk ik op, maar het staat je niet verkeerd." Ik voelde dat ik een beetje moest blozen. Vervolgens keek hij mij aan. "Zullen we eindje wandelen? Straks komen die kinderen weer terug." Ik knik en volg hem verder het bos in. 'Is het waar dat je geen hart meer hebt?' Vroeg ik plotseling. Ik had wat geruchten gehoord. Als het waar was moest ik op mijn hoede blijven, je kon nooit weten wanneer de Evil Queen hem zou gebruiken als haar speeltje.

---

When you believe your dreams come true

The Huntsman

Ik zag dat Red begon te blozen. Ze stemde in met het wandelen en we liepen een willekeurige kant op, maar in elk geval weg van het kasteel van The Evil Queen. 'Is het waar dat je geen hart meer hebt?' verbreekt Red plots de stilte. Ik blijf voor me uitkijken. "Denk je dat ik deze uitrusting van The Evil Queen vrijwillig draag?" vraag ik aan Red. "Het antwoord is dus ja. Mijn hart is weg en ik zal deze nooit kunnen bemachtigen. The Evil Queen is sterk." ik werp snel een blik naar achteren. "Ik had ooit het pure geluk dat mijn hart onbewaakt lag, maar die kans om te ontspannen werd mij niet gegund."

---

Do I look like Mother Teresa?

Red

"Denk je dat ik deze uitrusting van The Evil Queen vrijwillig draag?" vroeg hij aan mij. Ik sloeg beschaamd mijn ogen neer. "Het antwoord is dus ja. Mijn hart is weg en ik zal deze nooit kunnen bemachtigen. The Evil Queen is sterk." Hij werpt snel een blik naar achteren. "Ik had ooit het pure geluk dat mijn hart onbewaakt lag, maar die kans om te ontspannen werd mij niet gegund." Ik volgde zijn blik. In de verte lag het kasteel van the Evil Queen. 'Heb je nooit weer een poging gedaan om het terug te krijgen? Ik bedoel het is wel je hart waarover het hebt.'

---

When you believe your dreams come true

Belle French

"Uhm ja, je moet weten dat je een lieve vriendelijke vrouw bent, ik ben blij dat je toch ondanks ik een monster kon zijn bij me bleef, me bleef steunen en hoop bleef houden dat ik een beter mens werd," zegt hij, terwijl hij zijn blik afgewend op zijn soep houdt en even glimlacht. Vervolgens kijkt hij me weer aan. "Dat betekent heel veel voor me."
"Iedereen verdient een tweede kans, Rumple, en ik weet gewoon dat er ook zoveel goeds in jou zit. Ik heb het zo vaak gezien. De laatste tijd is het veel sterker aanwezig dan het donkere. Je hebt het ook niet makkelijk, als de dark one, maar je doet wel je best en dat bewonder ik in je." Langzaam strek ik mijn arm naar hem uit en neem zijn vrije hand vast. Daarbij moet ik opletten niet met mijn jurk in de soep te hangen. "Ik hou van je, Rumple." Met nog een kneepje in zijn hand laat ik weer los en ga terug rechtop zitten. Vervolgens steek ik eindelijk mijn lepel in de soep. Die had ik ondertussen nog niet eens geproefd. Zodra ik een schep in mijn mond doe, glimlach ik. Jups, precies zoals ik het lekker vind. "De soep is echt heerlijk."

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Rumplestiltskin
'Iedereen verdient een tweede kans, Rumple, en ik weet gewoon er dat er ook zoveel goeds in jou zit. Ik heb het zo vaak gezin. De laatste tijd is het veel sterker aanwezig dan het donkere. Je hebt het ook niet makkelijk, als de dark one, maar je doet wel je best en dat bewonder ik in je.' ze strekte haar arm naar mij uit en ze pakte mijn vrije hand vast, ik glimlachte naar haar. 'Ik hou van je Rumple.' Ze gaf nog een kneepje in mijn hand. 'Ik ook van jou Belle.' ze stak haar lepel in haar soep en proefde ervan. 'De soep is echt heerlijk.' ik grinnikte. 'Fijn dat je het heerlijk vind.' zei ik en ik begon ook te eten. Nadat ik mijn soep ophad wachtte ik tot Belle de hare op had voordat ik het hoofdgerecht op tafel zou toveren.


Eliana Gold
'We kunnen bijna weg, heb je al een plan?' vroeg hij en mij en ik knikte. 'Ja, dat heb ik en dat zullen jullie dadelijk wel zien.' ik grijnsde.
Ik volgde Linde en vroeg me af wat daar in de ketel zat, vragen deed ik echter niet. 'Zullen we gaan?' vroeg Linde die als eerste naar buiten liep. 'Ja is goed!' hoorde ik Odin roepen. 'Kom je ook?' ik knikte en liep hem achterna.

[ bericht aangepast op 4 juli 2016 - 22:39 ]

The Huntsman

'Heb je nooit weer een poging gedaan om het terug te krijgen? Ik bedoel het is wel je hart waarover het hebt.' ik keek Red vragend aan. "Ik denk dat je het stukje hebt gemist waar ik zei dat we het over The Evil Queen hadden." Ik schud half lachend mijn hoofd. "Het was geweldig om mijn hart weer even vast te kunnen houden, maar daar blijft het ook bij."

---

Do I look like Mother Teresa?

Odin Varnas
Eliana knikte op mijn vraag en liep achter me aan. Linde was diep in gedachten dus echt met haar praten lukte niet denk ik. Ik stond even stil en wachtte op Eliana. Toen ze bij me was ging ik zo staan dat ze wel zou moeten stoppen met lopen. Ik ging voor haar staan, "Wat is je plan?" fluisterde ik in haar oor terwijl ik haar heupen vast hield.

(Het word 16+)

Linde MasterThief
Odin en Eliana lopen achter me aan maar het boeit me niet zo veel meer. Zwijgend loop ik voorop en dacht even terug aan wat Elaina tegen me had gezegd, het meisje van wie de vader haar had verlaten... Het deed me pijn, misschien had hij me wel verlaten.... ik weet het niet, maar ik doe er alles aan om even goed te worden als hem. Ik ben geen mislukkeling zoals die Red of die ene man zei, het was de eerste keer in mijn leven dat het fout ging, meestal hebben we goede tactieken. Ook deze keer weer, want we weten dat Rumple sterk is, maar als hij een van ons betrapt kan die ander zorgeloos gaan stelen. Odin gaat stelen en ik ga gesnapt worden, dat gebeurt wel vaker. Odin is namelijk makkelijk een vogel dus dan kan hij makkelijk ontsnappen met het geld. En ik... tja hij red me wel weer, zoals altijd.
Ik kijk even achterom, het gaat beginnen, ik zie dat Odin naar Eliana gaat en haar heupen vast houd. Moet ik dit altijd maar weer toelaten? De jongen die ik leuk vind, heeft nooit naar me gekeken als iemand voor een relatie. Hij ging altijd naar anderen toe. Er ging langzaam een traan over mijn wang, waarom keek hij altijd naar anderen? Ik besloot niet dicht bij Odin te zijn op dit moment en klom de boom in, Odin hield er niet van als hij bezig was met een meisje om dan bekeken te worden. Eenmaal boven in de boom voelde ik de wind door mijn haren gaan, ik was even vrij...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Eliana Gold
Odin stond stil en ging zo voor me staan dat ik wel moest stoppen, ik keek hem vragend aan wat deed hij? ''Wat is je plan?' fluisterde hij in mijn oor ik voelde dat hij zijn handen op mijn heupen legde en die vasthielden even verstijfde ik maar al gauw ontspannende ik me meer.
'Ik stel jullie voor als mijn vrienden zo kunnen jullie overal komen waar jullie maar willen.' zei ik zachtjes. Ik keek hem aan maar doordat hij zo dichtbij stond raakte onze hoofden elkaar bijna.

Odin Varnas

'Ik stel jullie voor als mijn vrienden zo kunnen jullie overal komen waar jullie maar willen.' zei ze zachtjes. Ze keek me aan maar doordat ik zo dichtbij stond raakte onze hoofden elkaar bijna. Ik glimlachte, "Ben ik alleen een vriend dan?" vroeg ik glimlachend.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Eliana Gold
'Ben ik dan alleen een vriend dan?' Vroeg hij ik keek even bedenkelijk even niet wetend wat ik moest zeggen, hij had een sexy accent, mooie ogen, hij was mysterieus beetje duister misschien. 'Nee.' Antwoorde ik en kort kuste ik hem op zijn lippen.
Mijn hoofd schreeuwde wat ik aan het doen was en of ik gek was geworden maar al die gedachtes negeerde ik.

Odin Varnas
Ze keek even bedenkelijk naar me, 'Nee.' zei ze en kuste me even kort. Ik glimlachte en kuste terug. "Gelukig..." fluister ik. Ik duwde haar zacht tegen een boom en begon haar te zacht te zoenen. Zou ze het goed vinden?

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Eliana Gold
Hij glimlachte en kuste me even terug. 'Gelukkig.' Fluisterde hij hij duwde mij zacht tegen een boom aan en begon me te zoenen ik sloeg mijn armen om zijn nek.