Once Upon A Time~speeltopic~9 - Speeltopics

Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

De vloek is uitgesproken en iedereen is vergeten wie hij is. Hoe loopt dit af?


Once Upon A Time (speeltopic) ~8
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178517

Ruby

Zonder mij aan te kijken beantwoord ze mijn vraag. "Het is een lang en saai verhaal. Het enige wat je moet weten is dat dit alles niet door mij is gebeurd, maar door Snow." Ik staar haar niet begrijpend aan, ze wil hier duidelijk niet meer over kwijt. Ik zucht 'Laat maar, ander onderwerp. We moeten Graham terug zien te vinden. Waar heb je hem heen gestuurd?' Ik ging voor Regina staan zodat ze mij wel moest aankijken. 'En wat je met August hebt gedaan, kun je dat terugdraaien?' vroeg ik voorzichtig. Ik wilde graag dat beide mannen weer levend terug zouden komen.

When you believe your dreams come true

Regina

Ik hoorde een zucht achter mij. 'Laat maar, ander onderwerp. We moeten Graham terug zien te vinden. Waar heb je hem heen gestuurd?' Ik hoorde voetstappen en vroeg me af waar Ruby naar toe liep. Het geluid kwam dichterbij en uiteindelijk zag ik haar gezicht voor mijn gezicht. Snel veegde ik een aantal tranen weg. 'En wat je met August hebt gedaan, kun je dat terugdraaien?' de vraag klonk vrij voorzichtig uit Ruby's mond te komen. "Waar Graham is? Ik heb geen idee. Hij... Hij is naar de plek toe waar hij op dat moment aan dacht. En August? Normaal kan niet, maar ik kan hem wel weer laten leven, als pop..." ik trok een heel zielig glimlachje. Het was toch goed nieuws wat ik vertelde? Beide mannen zouden nog leven. Het was alleen de vraag waar Graham was en of August nog normaal kon worden....

Do I look like Mother Teresa?

Ruby

Regina veegde snel een paar tranen weg, waarna ze mijn beantwoorde. "Waar Graham is? Ik heb geen idee. Hij... Hij is naar de plek toe waar hij op dat moment aan dacht. En August? Normaal kan niet, maar ik kan hem wel weer laten leven, als pop..." ze trok een heel zielig glimlachje. Ik zuchtte en moest moeite doen om niet boos te worden. 'We moeten hem nu gaan zoeken dus, hij zal hier dan toch ergens in de buurt moeten zijn? Waar zou hij anders aan denken?' Ik moest en zou Graham vinden, hij had mijn leven gered. 'En maak August alsjeblieft levend,' smeekte ik. Levend van hout was nog altijd beter dan dood. Wat was er gebeurd dat haar zo gruwelijk maakte, waarom deed ze mij dit allemaal aan. Ik had haar toch nooit wat misdaan? 'Regina?' begon ik. 'Ben ik ook een sprookjesfiguur?' Ik was erg benieuwd wie ik dan zou zijn. Angstig keek ik haar aan. 'Ik ben toch niet Snow?'

When you believe your dreams come true

Regina

'We moeten hem nu gaan zoeken dus, hij zal hier dan toch ergens in de buurt moeten zijn? Waar zou hij anders aan denken?' Ruby klonk vastberaden, maar ik zou geen idee hebben waar ik moest zoeken. 'En maak August alsjeblieft levend,' smeekte ze me. Waarop ik kort knikte. 'Regina?' vroeg Ruby. Ik keek haar kort aan waarna ik mij klaar maakte voor een spreuk. 'Ben ik ook een sprookjesfiguur? Ik ben toch niet Snow?' Op het eind van die vraag telepoteer ik onszelf naar de kamer waar August als pop ligt. Met een handbeweging gaan zijn ogen weer beginnen. "August," zeg ik als een kleine begroeting, die hééééél erg ongemakkelijk is. Dan draai ik me om naar Ruby. "Geen Snow," mompel ik zachtjes. "Red Riding Hood," Waarom was de vloek verpest?

Do I look like Mother Teresa?

Ruby

Regina knikte op mijn verzoeken, waar ik blij om was. Ze keek mij kort aan en leek zich klaar te maken voor iets. Een spreuk ofzo, iets om August weer tot leven te wekken in ieder geval. Ik had er geen verstand van. Gespannen wacht ik af op tot Regina antwoord geeft of ik een sprookjesfiguur ben. Maar voordat ze antwoord zie ik een korte flits en staan we plotseling in de kamer waar August als pop ligt. Verbaast keek ik om mij heen, hoe deed ze dat toch? Met een handbeweging van Regina gaan de ogen van August langzaam weer open. "August," zegt ze als een kleine begroeting. Het lijkt vrij ongemakkelijk uit haar mond te komen. Ik wil direct naar hem toe gaan, maar dan draait Regina zich om naar mij. "Geen Snow," mompelt ze zachtjes. Waarna ik opgelucht adem haal, ik was dus niet haar aartsrivaal. "Red Riding Hood," mompelt ze er achteraan. Ik blijf stil staan op mijn plek en moet het nieuws even laten bezinken. Ik was Red Riding Hood? Kwam ik uit een kindersprookje? Eigenlijk was dat best lachwekkend, ik werd dus opgegeten door de grote boze wolf. 'Is dat goed of slecht?' zeg ik zachtjes? Vragend kijk ik Regina aan. Dan herinner ik mij August weer, snel zak ik naast hem neer. 'August, gaat het goed?' Het voelt raar om tegen een houten pop te praten.

When you believe your dreams come true

Regina

'Is dat goed of slecht?' vraagt Ruby zachtjes terwijl ze me vragend aankijkt. Ik haal mijn schouders op. "Wat jij zelf vind..." zeg ik zachtjes terug. Maar Ruby heeft al geen aandacht meer voor mij en knielt naast hem neer. 'August, gaat het goed?' vraagt ze hem. Ik doe een stapje terug en geeft de twee wat ruimte.

August

'August, gaat het goed?' het is een stem die ik herken, terwijl ik nog steeds moeizaam met mijn ogen knipper en mezelf wat stijfjes voel. "Ik lijk wel een plank." mompel ik. Ik had zelf nog geen idee dat ik een weer van hout was, totdat ik mijn arm optilde en mijn hand over mijn gezicht wreef. "WAT?!" schreeuwde ik verbaast uit. "Nee!" schreeuwde ik. "Nee! Dit kan niet!" ik keek Ruby met grote ogen aan, maar zag toen Regina in de verte staan. "Jij," zeg ik dreigend, maar besef dat het toch geen nut had. Ik kwam weer wat tot rust en een klein glimlachje kwam op mijn gezicht. "Je moest weer de poppenmeester worden?" vraag ik haar. "Je houd daar wel van om de touwtjes in handen te nemen of ja... soms harten." Regina hapt niet toe op mijn opmerking en blijft stil. "Kunnen we nu op zoek naar Graham?" vraagt ze licht geïrriteerd.

Do I look like Mother Teresa?

Ruby

"Wat jij zelf vind..." Antwoorde Regina zachtjes terug. Ja wat vond ik er zelf eigenlijk van, in ieder geval vreemd. Ik werd uit mijn gedachten gehaald door August die met z'n ogen knippert en begint te praten. "Ik lijk wel een plank." mompel hij. Het voelt goed om zijn stem weer te horen, ook al lijkt hij nog aardig rustig te zijn, ondanks deze situatie. Maar wanneer hij zijn arm op tikt en over zijn gezicht wrijft zie ik de paniek in zijn ogen staan. "WAT?!" schreeuwde hij verbaast uit. "Nee!" schreeuwde hij vervolgens. "Nee! Dit kan niet!" Hij keek mij met grote ogen aan, maar zag toen Regina in de verte staan. "Jij," zegt hij dreigend, maar verder gaat hij niet. 'Rustig Ausgust, je leeft weer dat is in ieder geval iets. Na een tijdje kwam August weer wat tot rust en een klein glimlachje kwam op zijn gezicht. "Je moest weer de poppenmeester worden?" vraagt hij haar. "Je houd daar wel van om de touwtjes in handen te nemen of ja... soms harten." Verbaast kijk ik naar de 2 personen die precies begrijpen waar ze het over hebben. Regina houdt zich opvallend stil waarna ze vervolgens vraagt of nu opzoek gaan naar Graham. Wel is de irritatie in haar stem duidelijk te horen. Ik knik naar Regina en kijk vervolgens bezorgt naar August. 'Lukt het om mee te gaan August? Of blijf je liever hier.'

When you believe your dreams come true

August

'Rustig Ausgust, je leeft weer dat is in ieder geval iets.' het was in elk geval iets? Mijn angst was uitgekomen opnieuw... Ik was opnieuw weer een pop en wist niet wat ik hier tegen moest doen. Vervolgens vraagt Regina of we Graham nu kunnen zoeken. Ruby knikt en kijkt mij vervolgens bezorgd aan. 'Lukt het om mee te gaan August? Of blijf je liever hier.' Ik sta langzaam op. "Het lukt me wel. Heeft één van jullie enig idee waar we moeten zoeken?" ik kijk Regina en Ruby om te beurt aan. Regina blijft stil, dus mijn blik gaat weer over naar Ruby. "We kunnen het politiebureau proberen?" stelt Regina dan plotseling voor. "Okay, mag ik even uitleg met wat er eigenlijk allemaal is gebeurd? Hoe is Graham kwijtgeraakt?" Regina blijft weer verdacht stil en ik begrijp meteen wat ze verzwijgt. "Magic," mompel ik zachtjes. "Denk je echt wanneer er magie op hem gebruikt word hij denkt aan het politiebureau? Denk even helder na." Dan heb ik opeens het idee. "We moeten het boek van Henry opzoeken. Er staat vast wel iets in het verhaal van The Huntsman!"

Do I look like Mother Teresa?

Ruby

August staat langzaam op, ik help hem door hem een beetje te ondersteunen. "Het lukt me wel. Heeft één van jullie enig idee waar we moeten zoeken?" Hij kijkt Regina en Ruby om te beurt aan. Regina blijft stil, waarna zijn blik naar mij gaat. Ik schud langzaam mijn hoofd. "We kunnen het politiebureau proberen?" stelt Regina dan plotseling voor. "Okay, mag ik even uitleg met wat er eigenlijk allemaal is gebeurd? Hoe is Graham kwijtgeraakt?" Weer zegt Regina niets. Ik wil het August wel uitleggen, maar ik snap er zelf ook vrij weinig van. Voordat ik iets kan zeggen hoor ik hem zachtjes mompelen, "Magic," Waarna hij verder gaat "Denk je echt wanneer er magie op hem gebruikt word hij denkt aan het politiebureau? Denk even helder na." Nee dat klonk inderdaad niet logisch, ik heb geen idee waar hij aan zou denken. August lijkt een idee te hebben, hoopvol kijk ik hem aan. "We moeten het boek van Henry opzoeken. Er staat vast wel iets in het verhaal van The Huntsman!" Ik knik enthousiast. 'Ik weet waar het boek ligt, ik haal het wel even.' Ik loop snel richting de keldertrap, voordat ik naar boven ga draai ik mij nog even om. 'Jullie doen elkaar niets aan,' zeg ik streng. Vervolgens ren ik snel de trap op, door de woonkamer naar boven. Ik open de deur van Henry's kamer, maar hij is er niet. Het boek daarentegen is er wel, het ligt op zijn bureau. Nieuwsgierig kijk ik naar het boek, ik had het nog nooit echt goed bekeken. Langzaam bladerde ik er even doorheen, tot mijn oog viel op het verhaal van Red Riding Hood. Voorzichtig nam ik plaats op Henry's bed met het boek op mijn schoot. Ik streek met mijn hand over de bladzijde, was ik dit? Ik las een paar stukken en zag dat ik bevriend was met Snow. Misschien haatte Regina mij daarom wel. Na dat ik een stuk gelezen had stuitte ik op een stukje tekst, mijn ogen werden groot van schrik en mijn hart klopte luid in mijn borstkas. Red Riding Hood was de wolf? Ik was de wolf? Kon ik in een wolf veranderen? Snel klapte ik het boek dicht en staarde geschrokken voor mij uit. Ik kon het eigenlijk niet geloven, maar Regina had magie en August was een man van hout, dan was dit waarschijnlijk ook de waarheid. Ik wist niet zo goed wat ik met dit nieuws moest, was ik er blij mee of verafschuwde ik het? Het was in ieder geval genoeg info voor vandaag. Ik besefte me dat beneden in de kelder Regina en August nog aan het wachten waren op mij. Snel verliet ik Henry's kamer en haastte mij naar de kelder. 'Hier het boek,' mompelde ik zachtjes terwijl ik het aan August gaf.

When you believe your dreams come true

August

Wanneer ik voorstel om het boek van Henry te raadplegen knikt Ruby enthousiast. 'Ik weet waar het boek ligt, ik haal het wel even.' Ze loopt snel richting de keldertrap en draait zich nog een keertje om. 'Jullie doen elkaar niets aan,' klinkt het vrij streng uit haar mond. Vervolgens rent ze snel de trap op en verdwijnt uit ons zicht. Ruby bleef een lange tijd weg wat mij een beetje bezorgd maakte, maar aan de andere kant ook weer niet. 'Hier het boek,' hoorde ik opeens Ruby mompelen terwijl ze me het boek gaf. Ik open het boek en zie dat er was pagina's verfrommeld zijn. Ik vermoed dat Ruby het boek boven al open heeft gedaan en wanneer ik de pagina's recht vouw, zie ik dat het verhaal Red Riding Hood te lezen is. Mijn gedachtes van net zijn dus bevestigd. Ik besluit er niks over te zeggen, maar ga naar het verhaal van The Huntsman. "hmmmm," mompel ik zachtjes. "Zijn familie zijn wolven. Hier in Storybrooke is er niks met wolven, toch?" ik kijk heel even op van het boek, maar laat mijn ogen alweer gauw op de letters vallen. "Dit gaat lastig worden."

Do I look like Mother Teresa?

Ruby

August pakt het boek van mij aan en opent het vervolgens. Hij bladert wat door het boek heen en blijft bij een aantal pagina's hangen. Ik hoop zo dat dit niet het verhaal van Red Riding Hood is, mijn verhaal is. Gelukkig bladert hij verder en zegt ook niets, waardoor ik opgelucht adem haal. Mijn gedachten dwalen weer af naar het verhaal dat ik net gelezen heb. Het beangstigd mij dat dit mijn ware aard is. "hmmmm," mompelt August zachtjes. "Zijn familie zijn wolven. Hier in Storybrooke is er niks met wolven, toch?" Mijn ogen worden groot bij het horen van dat ene woordje. 'Wolven?' breng ik stamelend uit. Dit kon geen toeval zijn, en was Graham nou familie van wolven? Betekende dit dat hij familie van mij was? Mijn hart klopte in mijn keel, maar van buiten probeerde ik rustig te blijven. August en Regina mochten niks door hebben. Zouden ze het weten dat ik een wolf was? Er spookten allerlei verschillende dingen door mijn hoofd. August keek even op van het boek maar begon al gauw weer te lezen. "Dit gaat lastig worden." mompelde hij. 'Nee,' ik klonk nogal schor dus schraapte mijn keel kort. 'Er zijn geen wolven in Storybrooke,' zei ik resoluut. 'Dus dit gaat inderdaad lastig worden, we zullen een ander spoor moeten proberen.' Ik had mijzelf gelukkig weer een beetje herpakt. 'We kunnen wel in het bos gaan kijken, of heb jij een beter idee?' vroeg ik August.

When you believe your dreams come true

August

'Wolven?' hoor ik Ruby stamelend zeggen. Ik kijk op van het boek en zie dat de ogen van Ruby groter zijn geworden. Een klein zwakke grijns kwam op mijn gezicht. Ik wist het bijna 100%, ze had het boek gedeeltelijk gelezen. 'Nee,' de stem van Ruby klonk vrij schoor en daarom schraapte ze haar keel. 'Er zijn geen wolven in Storybrooke,' zei ze met nu een normale stem. 'Dus dit gaat inderdaad lastig worden, we zullen een ander spoor moeten proberen.' ik bladerde verder door het boek. 'We kunnen wel in het bos gaan kijken, of heb jij een beter idee?' Ik sloeg het boek dicht en stopte deze onder mijn arm. "Het bos lijkt mij een wel een goede plek, maar het is wel een groot bos." Dit zou een lange en moeizame zoektocht worden. "Waar zou hij aan gedacht hebben?" vraag ik mezelf hardop af.

Do I look like Mother Teresa?

Ruby

Het lachje op zijn gezicht beviel mij niet, net alsof hij precies wist wat ik dacht. Ik keek toe hoe hij het boek dicht sloeg en onder zijn arm stak. "Het bos lijkt mij een wel een goede plek, maar het is wel een groot bos." Ik knikte, we zouden inderdaad veel tijd nodig hebben om het gehele bos uit te kammen. Maar goed, dat had ik er wel voor over. "Waar zou hij aan gedacht hebben?" vroeg August. Het klonk meer alsof hij deze vraag aan zichzelf stelde, maar ik besloot hem toch te beantwoorden. 'Als er op mij een toverspreuk werd afgevuurd dan zou ik op dat moment zo ver mogelijk van die plek willen zijn. Dus we kunnen naar het meest noordelijke punt gaan van het bos.' opperde ik. Als sheriff had ik wel vaker het bos uitgekamd, ik had geen idee of Graham daar zou zijn, maar iets anders kon ik nu niet verzinnen. 'We gaan met jouw auto,' knikte ik naar Regina. Als we zouden lopen zouden we heel veel tijd kwijt zijn, misschien was Graham wel gewond geraakt. 'Kom we gaan,' zei ik resoluut en rende de trap op. Buiten wachtte ik bij de auto tot de andere twee zouden komen.

When you believe your dreams come true

August

'Als er op mij een toverspreuk werd afgevuurd dan zou ik op dat moment zo ver mogelijk van die plek willen zijn. Dus we kunnen naar het meest noordelijke punt gaan van het bos.' zei Ruby. Ik gaf een kort knikje waarmee ik liet blijken dat ik met Ruby instemde. 'We gaan met jouw auto,' knikte Ruby naar Regina. Regina liet enkel een diepe zucht. 'Kom we gaan,' Ruby rende de trap al weer op en rende vervolgens richting de auto. "Dit keer zullen ze je het niet zo snel vergeven. Binnen de kortste keren weet heel Storybrooke het." Regina keek mij dreigend aan. "Het is dat zij in de buurt is POP!" ik volgde haar de trap op richting de auto. Ik besloot om achterin te gaan zitten. Naast Regina was wel het laatste wat ik wilde. Regina stapt net in, maar voordat ze gaat rijden weet ik waarschijnlijk waar Graham is. "Natuurlijk!" ik kijk enthousiast op. "Ik heb de twee mogelijkheden gevonden waar hij kan zijn." Ik kijk Ruby lachend aan. We zouden immers haar vriendje terugvinden. "We moeten enkel naar de plek waar zijn hart lag of waar hij dood ging."

Do I look like Mother Teresa?

Linde MasterThief
"Too Young to Die..."

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]