Once Upon a Time in Neverland ~ Speeltopic [5] - Speeltopics

2 aug 2016 - 19:44 inktzwart is offline

×Once Upon a Time×
in Neverland

Ik heb bij Once Upon a Time altijd het gevoel gehad dat er in Neverland een groot deel miste. Omdat ik erachter kwam dat ik niet de enige was, had ik zoiets van "Waarom ook geen RPG?"
Dus hierbij een RPG van Once Upon a Time in Neverland.

De verhaallijn kunnen we nog in het praattopic (dat nog komt) uitwerken, voor de rest is het nog niet echt vastgesteld. Dit zodat meerdere mensen het leuk vinden en niet alleen ik ^-^

Rules:
×Geen "next generation karakters" als het kan. Natuurlijk hoef je je niet volledig aan de OUAT verhaallijn te houden, maar dit is gewoon verwarrend, Pan moet niet plots acht zusjes hebben en Rumple niet dertig kinderen. Dus geen familieleden TENZIJ er een logische verklaring achter zit.
×Eerst reserveren voor je een rol aanmaakt
×Er is geen minimum van woorden per post
×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk
×Maximaal 4 rollen, dit is veel, omdat het soms onhandig is als er teveel figuranten zijn. Begin maar met 2 en bewaar de rest voor later

Characters:
Lost Boys:
Jongens:
× Peter Pan - Gereserveerd door Inktzwart
Meisjes:
× Gereserveerd voor Lost_Girl
× Odette "Odi" Straw - Inktzwart
× Florence Red - Undertale
× Gereserveerd voor Fictionalworld

Pirates:
Jongens:
×Hook - HeyItsGraham
×Julius O'brain - _Dark_
×Chris James - Undertale
×
Meisjes:
×Lisa Macaw - Lisadragonrider
×Phoebe "Rainbow" Beryl Morgan - Saiph
×Jo - JoSnape
×Sofia Brookelin - _Dark_

Other:
Jongens:
×
Meisjes:
× Tinkerbell - tinkerbell1
× Tiger Lily - Lost_Girl
× Fenne - tinkerbell1
× Kalea-Lilly Brown - Undertale
×

Lijstjes:

Lost Boys:

Pirates:

Overig:

×Praattopic: Klik
×Rollentopic: Klik

JE MOET ONCE UPON A TIME WEL KENNEN
(er zijn nu al meerdere rollen gekomen die daar niks mee te maken hebben voorbij gekomen, schrijf je dan gewoon niet in)

We beginnen als volgt.
Het is een rustige dag op Neverland, voor zover je het rustig kan noemen tenminste, het blijft Neverland.
De piraten zijn net aangekomen, en de Lost Boys zitten dichterbij ze dan de meeste van de piraten vermoedelijk hadden verwacht. Dat is het begin.
De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!

obsessive rage

3 aug 2016 - 23:17 inktzwart is offline

inktzwart 7089

Peter Pan

'Ik ben dan misschien kleiner dan jij, ik ben wel beter in magie.' zei ik kalmpjes, met een handbeweging brak de viool doormidden, in mijn hoofd stelde ik voor dat het Chris was die brak. Vervolgens ging het instrument in stof op. 'En ik loog niet. Ze is hier nog wel ergens, maar waarom zou ik je helpen?' Ik lachte.

Felix

'Geen idee, heb jij een idee?'

Charlie

Ik keek verrast op. Pan mij echt leuk vinden?
Nee, ze loog vast. Ze bleef een Lost Girl en die zijn goed in subtiele verdraaide informatie laten vallen. 'Je liegt.' zei ik toen langzaam. 'Hij is een monster.'
Ik stond op, sloeg mijn ogen neer en draafde toen weg, om niet nog meer in discussie te raken.

obsessive rage

3 aug 2016 - 23:22 ChiIdhood is offline

ChiIdhood 2927

Jo Jones
"The way you'd play with me like a Child"

Ik dacht even na, ondertussen trok ik me op aan de boom en ging op een tak zitten,
"We kunnen iemand het leven zuur maken...?" stel ik voor

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

3 aug 2016 - 23:23 inktzwart is offline

inktzwart 7089

Felix

'Klinkt alsof je iemand in gedachten hebt. Wie?' vroeg ik kalmpjes.

obsessive rage

3 aug 2016 - 23:25 ChiIdhood is offline

ChiIdhood 2927

Jo Jones
"The way you'd play with me like a Child"

Ik denk even na, "Het kunnen zoveel zijn, Charlie, Hook, Florence, Ariël..." ik kijk hem lachend aan, "Jij mag kiezen..."

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

3 aug 2016 - 23:27 inktzwart is offline

inktzwart 7089

Felix

'Als we Charlie doen wordt Pan boos, dat wordt hem niet, Florence is een irritante wolf, Ariël reageert te droog, dus ik zeg Hook.' antwoordde ik.

obsessive rage

3 aug 2016 - 23:27

httpLAURA 435

Donna Rebel

'Ik ben dan misschien kleiner dan jij, ik ben wel beter in magie.' Ik zag nog net hoe de viool in as op ging... Ik leunde tegen een boom en keek hem recht aan... 'B...bad...b-bad b-oy...' Mijn hand gleed weg en zo viel ik neer op de grond... Mijn blik stond nog op hem gericht... 'En ik loog niet. Ze is hier nog wel ergens, maar waarom zou ik je helpen?' Ik lachte. Zijn lach deed mijn hart pijn... 'I-ieders p-p-pijn i-is jou o-over... overwinning...'

[ bericht aangepast op 3 aug 2016 - 23:28 ]

3 aug 2016 - 23:29 ChiIdhood is offline

ChiIdhood 2927

Jo Jones
"The way you'd play with me like a Child"

"Ik vind het goed, waar is hij en wat gaan we doen?" ik spring uit de boom en loop op Felix af.

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

3 aug 2016 - 23:36 inktzwart is offline

inktzwart 7089

Peter Pan

Ik boog me voorover. 'Je had die kaart moeten pakken en zelf moeten zoeken, elf.' zei ik kalmpjes.
Ik draaide me om en liep toen weg. Ik draaide nog eens met mijn hand en het as veranderde terug in de viool, weer helemaal heen en verdween toen.

Charlie

Ik veegde mijn tranen weg en besloot verder te lopen, toen ik tegen iemand op botste. Ik stond op het punt diegene een snauw te verkopen, toen ik de groene ogen herkende.
Peter.
Ik pakte zijn shirt voorzichtig vast en trok hem tegen me aan, deed niks maar staarde hem alleen aan. Hij boog zich toen voorover en plaatste zijn lippen zachtjes op die van mij, ik vergat alles wat Florence had gezegd, alles wat ik had gezegd, sloeg mijn armen om hem heen en liet het moment voorbij gaan. 'Doe me geen pijn, asjeblieft,' zei ik zachtjes.
Hij sloeg zijn armen om me heen en antwoordde niet, we bleven alleen zo staan.

obsessive rage

3 aug 2016 - 23:37 inktzwart is offline

inktzwart 7089

Felix

'Deadmans Peak met Leslie. En zijn meisje.' zei ik rustig.

obsessive rage

3 aug 2016 - 23:40 ChiIdhood is offline

ChiIdhood 2927

Jo Jones
"The way you'd play with me like a Child"

"Man hoe weet jij dit allemaal!?" roep ik lachend uit, misschien zou hij me dingen kunnen leren, dingen zoals vechten enzo...
Anders vraag ik het zometeen wel...

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

4 aug 2016 - 0:07 inktzwart is offline

inktzwart 7089

Felix

Ik lachte met haar mee. 'Jij had het ook kunnen weten als je even op je hand hand gekeken.' zei ik toen met een knikje naar haar handpalm. 'Maar het is niet daardoor dat ik het wist.' voegde ik er snel aan toe.

obsessive rage

4 aug 2016 - 0:10 ChiIdhood is offline

ChiIdhood 2927

Jo Jones
"The way you'd play with me like a Child"

Ik keek even snel naar mijn hand, het deed gelukkig geen pijn meer...
"Hoe wist je het?" vraag ik nieuwsgierig en doe nog een stap dichterbij.

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

4 aug 2016 - 0:14 HeatherChandler is offline

HeatherChandler 2241

Captain Killian Jones Hook

Ik merkte dat Babette geschrokken was van mijn woeden uitbarsting. Ze kijkt me met een bange blik aan, maar ze kijkt ook misselijk naar me. Dat had ik weer goed voor elkaar gekregen. Als ik gevraagd heb waar in Charlie kan vinden haalt ze haar schouders op en staart ze weer naar haar schoenen. 'Het zijn jou nichtjes...' Ik wil mijn arm op haar schouder leggen, maar kijk verbaast de andere kant op als ik de stem van Leslie hoor. "Wat ben ik blij om jullie te zien..." ze geeft me een knuffel en ik toon een klein zwak glimlachje. "Peter begon een heel onzin verhaal te vertellen over dat jij ons zou geven aan Peter..." ze kijkt mij aan. "Maar dat zou je nooit doen, ik weet zeker dat Peter liegt..." ze laat me los en kijkt naar Babette, "Hey..." zeg ze tegen haar. Babette groet haar snel terug. Zonder dat Leslie het ziet werp ik een 'praat-er-niet-over' blik. "Waarom zou ik jullie afstaan aan die verdomde Pan?" zeg ik. Bij die uitspraak heb ik spijt. Pan had het zo kunnen horen. Maar in principe sprak ik de waarheid. Ik gaf ze niet aan Pan. Ze gingen zelf naar hem toe. Ik moest enkel een speciale jongen zoeken, maar voor mij niet speciaal was... Ik wilde de naam Pan vermijden nu, dus besloot andere woorden voor dat in plaats te vervangen. "Die jongen raakt jou met geen vinger aan." ik kon mezelf voor mijn kop slaan. Verdomde zwakte ook weer. Ik omhelsde Leslie even en terwijl ik dat deed zette ik een 'help-me-dan' gezicht op. Ik wist niet wat ik moest zeggen tegen Leslie of tegen Babette.

Do I look like Mother Teresa?

4 aug 2016 - 3:26 ChiIdhood is offline

ChiIdhood 2927

Ariël Watson The Warrior
“Why do I Know that I'm Just Not the Same? Don't Tell Me I Won't, Don't Tell Me I Can’t Feel…”

“I'm Not Too Young…”

Langzaam deed ik mijn ogen open, het was nog licht buiten, of weer licht. Ik zucht even en wrijf in mijn ogen, in een boom slapen is alles behalve comfortabel. Voorzichtig ga ik op de tak onder me staan en kijk naar beneden, mijn tas… Hij was, open! Snel sprong ik uit de boom om te kijken of er wat mist, ja, het boek… Het belangrijke boek. Mijn toekomst voorspellende boek…. Ik kijk snel om me heen, niet ver bij me vandaan zie ik iemand zitten met mijn boek, hij zit te schrijven. Ik loop langzaam naar hem toe en vraag vriendelijk, “Mag ik die terug hebben?” de jongen schrok op, rende weg maar liet het boek liggen. Snel raap ik het op, wat had hij erin geschreven? Veel was er niet bij gekomen, alleen:
Na een lang gevecht schoot de pijl uit en raakte Ariël in haar hart, Charlie rende op haar af en haalde de pijl eruit, maar het was te laat… Ze was overleden.
Met een klap deed ik het boek dicht, nee, dit kon niet waar zijn! Hij heeft me vermoord… Ik keek nog eens goed naar de plek waar hij was wegegaan, ik zag nog net een glimp van zijn gezicht, Peter… Nee dit kan niet, hij kan me niet vermoorden! Niet dat hij dat niet zou doen maar het mag gewoon niet! Ik ga zenuwachtig met mijn hand door mijn haar, ik mocht het niet veranderen, het is een regel… Ik keek nog eens aandachtig naar het boek, er was wat op de kaft gemaakt…
Warrior
Ik dacht diep na, het klopt, ik was iedereen zijn vijand. Ik kon alles doen wat ik wou, ik kon iedereen vermoorden als ik dat wil, ik kan iedereen laten leven, pijn laten lijden, alles… Vanaf nu heet ik, The Warrior…

Met een schok deed ik mijn ogen open, het was een droom, een nachtmerrie. Opgelucht haal ik adem en ga met mijn hand door mijn haar. Dat was een heftige droom… Ik kijk even om me heen, ik hoor hier niet, ik hoor te schrijven, thuis, in mijn veilige kamer. Niet hier, een woud vol gevaar. Op dit moment wil ik niets liever dan mijn eigen kamer terug, ouders die me vergeten en een goed boek om te lezen. Een traan rolt over mijn wang. Ik wil terug, maar ik ben bang dat dat niet zo voorspeld staat. Waarom gebeurt mij dit? Waarom kan ik niet een gewoon meisje zijn, met een gewone familie en een gewoon leven? Waarom moet bij mij alles zo anders zijn? Ik heb gewenst om hier te komen, maar nu ik er ben... Nu ik er ben wil ik naar huis...
Ik voel dat ik aan het huilen ben, snel droog ik mijn tranen af, geen tijd om te huilen. Dat kan zometeen wel. Voorzichtig ga ik op de tak onder me staan en kijk naar beneden, mijn tas… Hij was, open! Snel sprong ik uit de boom om te kijken of er wat mist, ja, het boek… Het belangrijke boek. Mijn toekomst voorspellende boek…. Ik keek gespannen om me heen, daar lag hij, niet ver weg. Ik rende er naar toe,
Warrior
Stond erop geschreven, ik sloeg het boek open op de laatste bladzijde. Niets… Opgelucht haalde ik adem, ik ga niet dood… Ik stop het boek terug in mijn tas, nu pas merk ik hoeveel pijn ik heb in mijn spieren en botten, zo’n boom is echt niet fijn…
Weer ging ik op zitten, deze keer niet in een boom maar op de grond. Langzaam lees ik de stukken terug die ik heb geschreven en die nu, op dit moment, gebeuren. Het is alleen wel raar dat de stukken dat ik schrijf of lees ik er gewoon niet in voor kom, alsof dat stuk geskipt word… Natuurlijk begrijp ik dat dit niet 100% de toekomst is, niet alles word hier beschreven, ik beschrijf niet iedereen op elk moment, dus alles wat hierin staat komt uit maar dingen die hier niet in staan kunnen ook uitkomen. Ik lees dat Ariël, ik dus, nodig is voor een jongen genaamd Bae. Snel lees ik verder, wat heb ik vroeger allemaal geschreven, ik noem vroeger nu eigenlijk 1 maand geleden, maar ik schrijf zoveel dat ik het allemaal niet meer weet. Ik sper mijn ogen even wijd open als ik zie dat Ariël, ik dus, verliefd word op de jongen genaamd Bae. Ik kijk verder, vind hij me ook leuk? Ik sla de bladzijde om en zie dat ik daar nog niets heb geschreven, oh, dus daar ben ik gebleven. Dus dan heb ik dat daarnet nog geschreven. Of… aha wacht, ik snap het al, ik kan niet overal zijn op elk moment. Ik hoop dan maar voor mezelf dat hij mij ook leuk vind. Dan zie ik een stukje over Peter Pan, “Peter Pan…” mompel ik. Meteen sla ik mijn handen voor mijn mond, was hij nou gevoelig voor zijn naam? Want dan heb ik het verprutst. Ach, als hij komt dan kan ik hem vragen of ik naar huis mag. Al heb ik wel het idee dat ik niet lang 'rustig' kan blijven, het is soms best lastig om overal kalm op te reageren en ik voel dat ik dat gevoel van kalmte nu even helemaal kwijt ben...

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

4 aug 2016 - 9:16

httpLAURA 435

Donna Rebel

'Ik ben geen normale elf!' Ik stond op en pakte mijn viool, ik blies het stof eraf en aaide hem. Ik zette hem op mijn schouder en bespeelde hem, langzaam bracht de viool me naar een schip. 'Ugg, ik wil niet naar een schip.' Ik had eigenlijk geen keus, dus ik klopte op het schip om te kijken of er iemand thuis was, o... wat ben ik toch logisch...

[ bericht aangepast op 4 aug 2016 - 9:16 ]

Index RPG Actieve Topics Zoek