Once Upon a Time in Neverland ~ Speeltopic [6] - Speeltopics

---

---

Rules:
×Geen "next generation karakters" als het kan. Natuurlijk hoef je je niet volledig aan de OUAT verhaallijn te houden, maar dit is gewoon verwarrend, Pan moet niet plots acht zusjes hebben en Rumple niet dertig kinderen. Dus geen familieleden TENZIJ er een logische verklaring achter zit.
×Eerst reserveren voor je een rol aanmaakt
×Er is geen minimum van woorden per post
×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk
×Maximaal 4 rollen, dit is veel, omdat het soms onhandig is als er teveel figuranten zijn. Begin maar met 2 en bewaar de rest voor later

---

Characters:
Lost Boys:
Jongens:
× Peter Pan - Gereserveerd door Inktzwart
Meisjes:
× Gereserveerd voor Lost_Girl
× Odette "Odi" Straw - Inktzwart
× Florence Red - Undertale
× Gereserveerd voor Fictionalworld

Pirates:
Jongens:
×Hook - HeyItsGraham
×Julius O'brain - _Dark_
×Chris James - Undertale
×
Meisjes:
×Lisa Macaw - Lisadragonrider
×Phoebe "Rainbow" Beryl Morgan - Saiph
×Jo - JoSnape
×Sofia Brookelin - _Dark_

Other:
Jongens:
×
Meisjes:
× Tinkerbell - tinkerbell1
× Tiger Lily - Lost_Girl
× Fenne - tinkerbell1
× Kalea-Lilly Brown - Undertale
×

---

Lijstjes:

Lost Boys:


Pirates:


Overig:

---

×Praattopic: Klik
×Rollentopic: Klik

---

---

We beginnen als volgt.
Het is een rustige dag op Neverland, voor zover je het rustig kan noemen tenminste, het blijft Neverland.
De piraten zijn net aangekomen, en de Lost Boys zitten dichterbij ze dan de meeste van de piraten vermoedelijk hadden verwacht. Dat is het begin.
De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!

---

obsessive rage

Captain Killian Jones Hook

Ik laat de drie meiden alleen. Die Merel zouden ze echt niet zo snel vinden hier op Neverland en hoogstwaarschijnlijk had Pan die meid. Ik loop naar mijn kajuit en ruim de boel op, maar heb er toch geen zin in, dus roep ik Mr. Smee. "Wat is er Captain?" vraagt hij. Eindelijk iemand die geen vragen stelt over mijn afwezigheid. Rainbow kon een voorbeeld aan hem nemen, qua nieuwsgierigheid dan... "Ruim jij deze troep even op." ik trok mijn zwaard uit de muur, al moest ik me afzetten van de muur met mijn voet. "Wat ben ik sterk als ik boos ben." glimlach ik. Ik ga aan mijn bureau zitten en bestudeer de map van Neverland. Zou er geen andere mogelijkheid zijn om te verdwijnen van Neverland. "Captain?" ik kijk op naar Mr. Smee. "Er liep net een meisje het schip op." ik sta direct op en loop het kajuit uit. Ik wil verder het dek oplopen, maar bedenk me dan dat ze de kajuit was gepasseerd. Dat zou betekenen dat ze bij het stuurwiel moest zijn. Ik loop de trap op richting het roer en zie dan het het meisje, Ariël zitten. "Greetings Love," groet ik haar.

---

Do I look like Mother Teresa?

Ariël Watson The Warrior
“Why do I Know that I'm Just Not the Same? Don't Tell Me I Won't, Don't Tell Me I Can’t Feel…”

“I'm Not Too Young…”

"Greetings Love," ik schrik op waardoor ik bijna in het water val, dan kijk ik naar achter, Hook, of Killian, of...
Ik liet me van de reling glijden, "Sorry ik wou je niet tot last vallen..." stotter ik snel terwijl ik een stapje achteruit doe, met Hook weet je het nooit, hij is soms aardig en soms alles behalve aardig.
Ik hield mijn tas dichter bij mezelf zodat ik wist dat ik het niet kwijt kon raken. Het zou een ramp zijn als Killian hem in handen kreeg, niet dat hij er iets mee kon maar dan zou ik het terug moeten krijgen.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Captain Killian Jones Hook

Ik grinnik wanneer Ariël bijna van het schip afvalt. Ze gleed van de reling af en keek me aan. "Sorry ik wou je niet tot last vallen..." stottert ze waarna ze een stap achteruit doet, terwijl ik gelijk een stap naar haar toe zet. "Grappig dat je me juist opzoekt als je me niet tot last wilt zijn." ik doe nog een stap naar voren. "Dat boek van jou hoef je niet te beschermen 'Warrior'. Ik ben daar niet op uit." Ik doe nog een stap naar voren waardoor er nog maar een kleine ruimte tussen ons in is. "De vraag is waar ben jij op uit? Waar heb ik dit enige bezoek aan te danken?" ik pak mijn rumfles en rijk die aan haar.

---

Do I look like Mother Teresa?

Ariël Watson The Warrior
“Why do I Know that I'm Just Not the Same? Don't Tell Me I Won't, Don't Tell Me I Can’t Feel…”

“I'm Not Too Young…”

Hook komt een stap dichterbij waardoor ik het liefste een stap naar achter wou zetten maar ik zat vast, vast op de grond.
"Grappig dat je me juist opzoekt als je me niet tot last wilt zijn." hij doet nog een stap naar voren, maar nog steeds blijf ik staan. "Dat boek van jou hoef je niet te beschermen 'Warrior'. Ik ben daar niet op uit." ik doe mijn ogen wijd open, "Hoe weet jij..." verder kom ik niet want Hook is weer een stap dichterbij gekomen waardoor er nog maar een kleine ruimte tussen ons in zit. "De vraag is waar ben jij op uit? Waar heb ik dit enige bezoek aan te danken?" Hij pakt zijn rumfles en rijkt hem naar mij wat ik pak naar niet drink, ik drink nog helemaal niet...
"Ik was gewoon even aan het kijken voor..." ik hield me even stil, "Jouw..." zeg ik maar terwijl ik hem weer aankijk, het is toch waar? Ik moest of niemand of iedereen kennen, niemand is al mislukt dus nu moet ik iedereen leren kennen.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Captain Killian Jones Hook

Ariëls ogen schieten wijd open wanneer ik Warrior uitsprak. "Hoe weet jij..." verder komt ze niet, want ik onderbrak haar gelijk met de vraag waar zij op uit was. Ze pakt mijn rumfles aan, maar drinkt er niet uit. Hij pakt zijn rumfles en rijkt hem naar mij wat ik pak naar niet drink, ik drink nog helemaal niet... "Ik was gewoon even aan het kijken voor..." het bleef even stil waardoor ik wist dat ze iets moest bedenken, "Jouw..." zegt ze waarna ze me aankijkt. Ik frons mijn wenkbrauw en leun iets naar voren. "Ik weet dat je veel over mijn kunsten enzo heb gelezen, maar je bent niet mijn smaak, Love." ik doe een stap achteruit. "Vooruit wat doe je hier?" maar dan bedenk ik me dat ik haar nu te vriend moet maken. Ik moet weten wat mij te wachten staat.

---

Do I look like Mother Teresa?

Ariël Watson The Warrior
“Why do I Know that I'm Just Not the Same? Don't Tell Me I Won't, Don't Tell Me I Can’t Feel…”

“I'm Not Too Young…”

Hook fronst even en leunt naar voren waardoor ik het allerliefste naar achter wilt stappen maar dat ziet er zo watjes achtig uit!
"Ik weet dat je veel over mijn kunsten enzo heb gelezen, maar je bent niet mijn smaak, Love." hij doet een stap achteruit waardoor ik opgelucht adem haar. Er komt een grijns op mijn gezicht, "Jouw kunsten? Waarvan?" ik schiet een klein beetje in de lach, maar al snel verdwijnt mijn lach als hij vraagt wat ik hier doe,
"Wat ik daarnet ook al zei, voor jouw..." ik kijk hem recht aan, het is ook zo! Ik ben hier voor hem, ik moet iedereen kennen en dan vooral de 'hoofdpersonen' in dit verhaal. En dan nog beter de twee lijders van de groepen...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Captain Killian Jones Hook

"Jouw kunsten? Waarvan?" ik hoor dat Ariël in de lach schiet, maar waarna ik me omdraai verdwijnt die lach als sneeuw in de zon. Ik vraag haar opnieuw waarom ze hier is. "Wat ik daarnet ook al zei, voor jouw..." ze kijkt me recht in de ogen aan en ik loop weer haar kant op."Ga je daarvan nog drinken?" en ik knik naar mijn fles met rum. Ik kijk vervolgens om me heen. "Hmmm," ik kijk vervolgens naar mezelf. "En hier ben ik." zeg ik droog. "Volgens mij kan je nu wel wat meer uitleg geven waarom je mij nodig heb."

---

Do I look like Mother Teresa?

Ariël Watson The Warrior
“Why do I Know that I'm Just Not the Same? Don't Tell Me I Won't, Don't Tell Me I Can’t Feel…”

“I'm Not Too Young…”

Als Hook weer mijn kant oploopt zet ik een kleine stap naar achter, "Ga je daarvan nog drinken?" hij knikt naar zijn fles met rum vervolgens kijkt hij om zich heen "Hmmm," ik keek hem vragend aan, okey... Even keek hij naar zichzelf. "En hier ben ik." zegt hij droog. "Volgens mij kan je nu wel wat meer uitleg geven waarom je mij nodig hebt."
Ik kijk hem rustig aan, "Of jij geeft me eerst even wat uitleg over hoe jij dat weet van mij..." ik kijk hem aan, "Captain..." zeg ik er nog duidelijk achteraan.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

“I'm the one that's got to die when it's time for me to die, so let me live my life the way I want to.”

Het duurt niet lang meer voordat Hook ons verlaat, waarna niemand hem besluit achterna te gaan. Ik heb daar in elk geval niet veel behoefte aan. Toch weet ook ik niet zo goed wat ik moet doen in het bijzijn van Babette en Rebel. Volgens mij is Rebel toch enkel bezig met haar zoektocht naar haar zus en van Babette weet ik van onze vorige ontmoeting, dat ze tamelijk onstabiel kan zijn. Nu het gesprek toch is stilgevallen en ik maar zal moeten accepteren dat ik geen antwoord krijg van Hook, besluit ik maar gewoon aan het werk te gaan. Even later ben ik dan ook druk - of zo druk als het maar kan zijn op een aangelegd schip - bezig met het aansturen van de werklui, wanneer ik Hook weer in het oog krijg. Onderhand begin ik me af te vragen waar al die nieuwe mensen vandaan komen, bedenk ik me als ik een blond meisje bij hem zie staan. Uit nieuwsgierigheid kan ik het uiteraard niet laten om er naartoe te lopen. "En wie mag jij wel niet wezen?" Vraag ik. Het maakt me niet veel uit dat ik een gesprek verstoor, omdat ik er gewoonweg niet tegen kan als ik dingen niet weet.

[ bericht aangepast op 8 aug 2016 - 18:32 ]

---

She was always looking for more..

Captain Killian Jones Hook

Ariël keek me kalmpjes aan. "Of jij geeft me eerst even wat uitleg over hoe jij dat weet van mij..." ik trek mijn wenkbrauw op, "Captain..." zegt ze er nog achteraan. Ik grijp mijn fles met rum uit haar handen. Ze zou er toch niet uit drinken. "En waarom zou ik dat doen?" vraag ik met een lach. Ik neem een slok uit de fles. "Wat heb je mij te bieden waardoor ik het misschien zou vertellen?" ik kijk haar lachend aan. "En wie mag jij wel niet wezen?" ik kijk om en zie dat Rainbow zich bij het gesprek komt voegen. "Rainbow," begroet ik haar. "Rainbow, dit is ia Ariël. Ariël dit is Rainbow."

---

Do I look like Mother Teresa?

Ariël Watson The Warrior
“Why do I Know that I'm Just Not the Same? Don't Tell Me I Won't, Don't Tell Me I Can’t Feel…”

“I'm Not Too Young…”

Meteen grijpt Hook de fles rum uit mijn handen. Ach wat maakt het uit? Het zou toch niet opkomen bij mij.
"En waarom zou ik dat doen?" ik kijk hem nors aan, meteen nam hij nog een slok uit zijn fles.
"Wat heb je mij te bieden waardoor ik het misschien zou vertellen?" er verscheen een valse lach op mijn gezicht,
"Ik kan je vermoorden..." fluister ik vals.
"En wie mag jij wel niet wezen?" ik schrik op en kijk naar het persoon wie het zei, een geïrriteerde zucht verlate mijn mond,
Rainbow, oftewel, Phoebe...
"Rainbow," begroet Hook haar. "Rainbow, dit is ia Ariël. Ariël dit is Rainbow." ik kijk Hook verveeld aan, natuurlijk weet ik wie ze is!
Ik keek haar even vriendelijk aan, "Hey.." zeg ik.
Ik gaf een hatelijke blik naar Hook die je bijna niet kon zien, ik moest nu aardig blijven ze was verre van naïef...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Babette Woodley

Ik liep maar Rainbow achterna, maar wilde Rebel niet alleen laten. Ik wenkte haar dat ze mee ging, maar ze was me een stap voor. Ze pakte haar viool en teleporteerde ons naast Hook en het ander meisje. 'Hoe wist je...' Ik keek het meisje -Rebel- aan en zag hoe ze haar schouders op hield en zo een rumfles pakte en een slok nam. 'Is dat eigenlijk niet onbeleefd?' Rebel haalde haar schouders op, 'nou en.'

---

~

Captain Killian Jones Hook

"Ik kan je vermoorden..." fluistert Ariël vals waardoor ik moet lachen. "Hey.." begroet ze Rainbow. "Als je mij vermoord kiest je de partij van Pan, de andere hoofdrolspeler." fluister ik lachend terug naar Ariël. 'Hoe wist je...' ik keek verbaast om en zag Babette en Rebel achter me staan. "Hoe kom jij aan die fles rum? Ach laat maar." mompel ik geïrriteerd. "Dus, waarom was je hier ook alweer?" vraag ik aan Ariël.

---

Do I look like Mother Teresa?

Ariël Watson The Warrior
“Why do I Know that I'm Just Not the Same? Don't Tell Me I Won't, Don't Tell Me I Can’t Feel…”

“I'm Not Too Young…”

Er komen ineens heel veel prikkels van alle kanten, ik ben dat dus niet gewend! Ik ben gewend om überhaupt niemand om me heen te hebben, laat staan een heel schip.
"Dus, waarom was je hier ook alweer?" ik keek Hook aan, dat was ongeveer het enige wat ik verstond van alles.
"Ja dat ga ik dus niet vertellen met iedereen hierbij..." zeg ik geïrriteerd. Sorry hoor, ik ben gewoon niet zo goed in heel veel mensen. 3 kunnen maar 4 of 5 word te veel!

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

“I'm the one that's got to die when it's time for me to die, so let me live my life the way I want to.”

Hook lijkt de eerste persoon te zijn wie me opmerkt, of in elk geval de eerste persoon die wat zegt. "Rainbow," Zegt hij bij wijze van begroeting. "Rainbow, dit is ia Ariël. Ariël dit is Rainbow." Vervolgt hij. Ariël, nu ik die naam in mijn gedachten herhaal, weet ik zeker dat ik daar nog nooit iets over heb gehoord. Ik besluit er niet op in te gaan wanneer ze zucht bij mijn verschijning. "Hey.." Zegt het meisje, wie dus blijkbaar Ariël heet. Ik weet niet precies wat het is, maar er hangt iets in de lucht tussen hun twee in. Datzelfde iets zegt me dat Ariël's bezoek geen theekransje voor moet stellen waarbij ze even leuk bij kunnen praten. Van mijn kant uit is er geen 'hey' te horen, ik doe nou eenmaal niet aan begroetingen. Bij alle vorige mensen die ik heb ontmoet sinds we aan Neverland liggen, heb ik net als nu altijd dezelfde bedenkingen gehad. Misschien is ze een aanhanger van Pan, misschien is ze één of andere gestoorde heks, misschien is ze hier om het schip plat te branden en onze beenderen op te eten als ritueel. "Als je mij vermoord kiest je de partij van Pan, de andere hoofdrolspeler." Hoor ik Hook zeggen, waar ik mijn wenkbrauwen bij optrek. Ik heb even het idee dat ik in een heel vreemd gesprek ben beland en ik heb - wat me enorm irriteert - geen idee waar het over gaat. Op dat moment merk ik ook dat Babette en Rebel hier zijn aangekomen. Ik vind het ergens echt enorm vervelend als mensen toveren, het herinnert me eraan dat ik dat niet kan. "Dus, waarom was je hier ook alweer?" Mijn aandacht wordt gegrepen door Hook's woorden. Ja, dat zou ik ook erg graag willen weten, vraag ik me af. "Ja dat ga ik dus niet vertellen met iedereen hierbij..." Is haar antwoord, waarna ik zucht. "Waarom niet?" Vraag ik geïrriteerd. "Heb je één of andere sociale angststoornis, want zo niet, dan zie ik het probleem niet." Vervolg ik mezelf.

[ bericht aangepast op 8 aug 2016 - 19:45 ]

---

She was always looking for more..