• ×Once Upon a Time×
    in Neverland


    Ik heb bij Once Upon a Time altijd het gevoel gehad dat er in Neverland een groot deel miste. Omdat ik erachter kwam dat ik niet de enige was, had ik zoiets van "Waarom ook geen RPG?"
    Dus hierbij een RPG van Once Upon a Time in Neverland.

    De verhaallijn kunnen we nog in het praattopic (dat nog komt) uitwerken, voor de rest is het nog niet echt vastgesteld. Dit zodat meerdere mensen het leuk vinden en niet alleen ik ^-^

    Rules:
    ×Geen "next generation karakters" als het kan. Natuurlijk hoef je je niet volledig aan de OUAT verhaallijn te houden, maar dit is gewoon verwarrend, Pan moet niet plots acht zusjes hebben en Rumple niet dertig kinderen. Dus geen familieleden TENZIJ er een logische verklaring achter zit.
    ×Eerst reserveren voor je een rol aanmaakt
    ×Er is geen minimum van woorden per post
    ×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk
    ×Maximaal 4 rollen, dit is veel, omdat het soms onhandig is als er teveel figuranten zijn. Begin maar met 2 en bewaar de rest voor later

    Characters:
    Lost Boys:
    Jongens:
    × Peter Pan - Gereserveerd door Inktzwart
    Meisjes:
    × Gereserveerd voor Lost_Girl
    × Odette "Odi" Straw - Inktzwart
    × Florence Red - Undertale
    × Gereserveerd voor Fictionalworld

    Pirates:
    Jongens:
    ×Hook - HeyItsGraham
    ×Julius O'brain - _Dark_
    ×Chris James - Undertale
    ×
    Meisjes:
    ×Lisa Macaw - Lisadragonrider
    ×Phoebe "Rainbow" Beryl Morgan - Saiph
    ×Jo - JoSnape
    ×Sofia Brookelin - _Dark_

    Other:
    Jongens:
    ×
    Meisjes:
    × Tinkerbell - tinkerbell1
    × Tiger Lily - Lost_Girl
    × Fenne - tinkerbell1
    × Kalea-Lilly Brown - Undertale
    ×


    Lijstjes:

    Lost Boys:
    Naam:
    Bijnaam:
    Leeftijd (lichamelijk en geestelijk):
    Innerlijk:
    Angsten:
    Uiterlijk:
    Verleden:
    Extra:


    Pirates:
    Naam:
    Bijnaam:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Angsten:
    Uiterlijk:
    Verleden:
    Wapens:
    Extra:


    Overig:
    Naam:
    Bijnaam:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Angsten:
    Uiterlijk:
    Verleden:
    Extra:

    ×Praattopic: Klik
    ×Rollentopic: Klik
    JE MOET ONCE UPON A TIME WEL KENNEN
    (er zijn nu al meerdere rollen gekomen die daar niks mee te maken hebben voorbij gekomen, schrijf je dan gewoon niet in)

    We beginnen als volgt.
    Het is een rustige dag op Neverland, voor zover je het rustig kan noemen tenminste, het blijft Neverland.
    De piraten zijn net aangekomen, en de Lost Boys zitten dichterbij ze dan de meeste van de piraten vermoedelijk hadden verwacht. Dat is het begin.
    De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!


    obsessive rage

    @httpLAURA
    Als je het over het boek had, dat kan niet, niemand kan het veranderen, daarom is het ook zo gevaarlijk (K)
    Ook voor de schrijfster zelf


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Captain Killian Jones Hook

    Rainbow opende weer de cel. "Niet jij." mopper ik. "Zij!" en ik wijs naar Ariël. "Dat kan niet, geschreven is geschreven..." zegt ze, "Het was niet mijn keuze!" Ik wil het boek tegen de muur aangooien, maar ik moet me in. "Dan heb ik nog maar één optie." ik kijk naar het boek. "Geen boek, geen verhaal." zeg ik lachend. Het boek was bijna alles voor Ariël. 'laat mij maar.' Ik kijk om en zie Rebel nu voor me staan. 'Mag ik het boek dan wel? Alsjeblieft?' Ik schud mijn hoofd. "Ik waardeer je hulp Rebel, maar het boek is het krachtigste voorwerp van alle magische producten. Zelfs de dolk van The Crocodile is er niks bij. Dat boek bepaalt onze toekomst. Maar ook jou toekomst," zeg ik tegen Ariël. "Een boek heeft een schrijver nodig en geen boek... geen schrijver..."


    Do I look like Mother Teresa?

    JoSnape schreef:
    @httpLAURA
    Als je het over het boek had, dat kan niet, niemand kan het veranderen, daarom is het ook zo gevaarlijk (K)
    Ook voor de schrijfster zelf


    Heb er al iets op verzonnen ;)


    Do I look like Mother Teresa?

    HeyitsGraham schreef:
    (...)

    Heb er al iets op verzonnen ;)


    Dat ontdekt ze pas later wanneer ze haar viool bijna kapot wil slaan, maar dan onthoud dat haar leven erop staat geschreven


    ~


    Donna Rebel
    "Een boek heeft een schrijver nodig en geen boek... geen schrijver..." Daar had hij gelijk in. 'Wat ga je doen? Het verbranden? Dan verbrand je dan ook alle personages. Aangezien zei ons geschreven heeft in dat boek, verdwijnen we mee met dat boek.' Ik sloeg mijn ogen neer, 'het was eigenlijk een theorie.'


    ~

    Ariël Watson The Warrior
    “Why do I Know that I'm Just Not the Same? Don't Tell Me I Won't, Don't Tell Me I Can’t Feel…”


    “I'm Not Too Young…”


    "Dan heb ik nog maar één optie." hij kijkt naar het boek, ik voel mijn hart in mijn keel. "Geen boek, geen verhaal." zegt hij lachend. 'laat mij maar.' Hook kijkt naar achter, 'Mag ik het boek dan wel? Alsjeblieft?' Hook schud zijn hoofd, was ook niet zo moeilijk, dit boek is te machtig, "Ik waardeer je hulp Rebel, maar het boek is het krachtigste voorwerp van alle magische producten. Zelfs de dolk van The Crocodile is er niks bij. Dat boek bepaalt onze toekomst. Maar ook jou toekomst," zegt hij tegen mij, ik voel dat mijn hart even stopt met kloppen. "Een boek heeft een schrijver nodig en geen boek... geen schrijver..."
    "Nee Hook!" schreeuw ik, "Alsjeblieft! Niet doen!" ik voelde de tranen in me opkomen, "Ik schrijf alles wat je wilt, echt waar, alsjeblieft!" ik keek hem smekend aan, "Ik beloof het..."


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    PHOEBE "RAINBOW" BERYL MORGAN
    “The planet is fine. The people are fucked.”
    Piraat 29 jaar Op het schip


    “I'm the one that's got to die when it's time for me to die, so let me live my life the way I want to.”

    "Dat kan niet, geschreven is geschreven... Het was niet mijn keuze!" Langzaam aan wordt ik haast moe van het niet begrijpen. Wat is er dat Ariël heeft gedaan, dat Hook zo laat flippen? Het enige wat ik kan doen is erbij staan en toekijken hoe Rebel denkt dat haar viool dit alles kan oplossen, wat dit alles ook is. Om eerlijk te zijn weet ik niet eens of ik het boeiend vind. Ik wil gewoon dat de rest even weggaat zodat ik een onderonsje kan hebben met Ariël, want het feit dat zij mijn oude naam weet, voelt zo verschrikkelijk slecht aan. Ik ben boos op haar omdat ze dat weet. Het voelt als een eeuwigheid geleden sinds ik voor de laatste keer zo werd aangesproken. De klank ervan triggerde is in me.
    "Ik waardeer je hulp Rebel, maar het boek is het krachtigste voorwerp van alle magische producten. Zelfs de dolk van The Crocodile is er niks bij. Dat boek bepaalt onze toekomst. Maar ook jou toekomst," Hoewel Hook's laatste woorden aan Ariël gericht zijn, maakt het voor mij alles even wat duidelijker. Ik begin alle puzzelstukjes bij elkaar te leggen.
    "Dus dit boek... zij... zij schrijft ons... verhaal?" Vraag ik aarzelend aan Hook. Nu die woorden over mijn tong glijden, besef ik het pas hoe gestoord die gedachtegang is. Ik ben al jaren gewend aan magie, maar dit... dit is heel iets anders. Ik weet ook niet wat ik moet denken als Hook oppert om het boek kapot te maken, wat betekent dat dan wel niet?
    "Wat ga je doen? Het verbranden? Dan verbrand je dan ook alle personages. Aangezien zei ons geschreven heeft in dat boek, verdwijnen we mee met dat boek." Rebel's woorden lijken mijn gedachten te bevestigen, maar ik heb het hele plaatje nog niet in mijn hoofd.
    "Ik schrijf alles wat je wilt, echt waar, alsjeblieft!" Zegt Ariël na een smeekbede, waarna ik mijn ogen op haar richt.
    "Dus om even duidelijk te zijn, jij hebt ons beschreven? Hoe werkt dat precies? Heb je ons bedacht of begon het pas nadat we op Neverland aankwamen?" Vraag ik haar op redelijk rustige toon. Mij boeit het echt niet wat er met dat stomme boek gebeurd, als ik maar duidelijkheid krijg.


    She was always looking for more..


    Donna Rebel
    Dit was mijn kans, aangezien ik medelijden had met dat irritante meisje. Ik zette mijn viool in mijn nek en begon de hypnotiserende klanken te spelen. Niemand kon hier tegen op, nou dat hoopte ik. Ik pakte het boek uit Hooks handen, aangezien ik een best snelle reactie had. Toen keek ik naar de deur van Ariël, hoe zou hij open moeten?

    [ bericht aangepast op 8 aug 2016 - 21:11 ]


    ~

    Captain Killian Jones Hook

    'Wat ga je doen? Het verbranden? Dan verbrand je dan ook alle personages. Aangezien zei ons geschreven heeft in dat boek, verdwijnen we mee met dat boek. Het was eigenlijk een theorie.' Het klonk echter wel logisch wat Rebel zei en ik twijfelde of ik het nu moest doen. "Nee Hook!" schreeuwt Ariël, "Alsjeblieft! Niet doen!" een kleine glimlach verscheen op mijn lach, "Dus dit boek... zij... zij schrijft ons... verhaal?" Vraagt Rainbow aarzelend aan. Ik geef een kort knikje. "Ik schrijf alles wat je wilt, echt waar, alsjeblieft!" Ik zag een smekende blik in haar ogen en dat voelde zeer goed. "Ik beloof het..." De glimlach werd breder. "Heel goed Love, even leek het erop dat het windstil was voor jou, maar je gebruikt de peddels om vooruit te komen," ik grinnik. "richting ons uiteraard." maar ik houd het boek nog steeds stevig vast. "Echter ben je geen nut voor mij. Pan never fails. Wat zou ik daar tegen in kunnen brengen?" Ik kijk de groep rond. "Suggesties zijn welkom..."
    Dan hoor ik de melodie van een viool en beweeg ik mij niet. Rebel pakt het boek uit mijn handen en loopt naar de cel. Dan grijp ik mijn kans en sla ik haar neer. "Niemand steelt van een piraat." Ik pak het boek weer op en houd deze weer stevig vast. "Ik ben al een keer bevroren geweest. Ik laat me niet twee keer beetnemen door Magic." Dan weet ik wat ik opgeschreven wil hebben. Het middel wat ik ophad was voor één enkele spreuk beschermd, maar het moest eeuwig blijven. "Ariël schrijf op!" Captain Killian Jones Hook can resist Magic," maar dat was niet alles wat ik wilde, maar dat zou later nog komen. Ik smeet het boek haar cel in.

    [ bericht aangepast op 8 aug 2016 - 21:27 ]


    Do I look like Mother Teresa?


    Donna Rebel
    Wanneer Hook me slaat, voel ik eigenlijk geen pijn. Ik voel alleen pijn als je het mijn viool aandoet. Hij wil Ariel iets laten opschrijven, maar ik kan hem tegen houden. Ik pak mijn elven stof en gooi het op hem, en ik wist dat niet tegen gehouden kan worden en dat hij zo naar boven vliegt. 'Als je Ariël vrij laat kan je naar beneden gehaald worden, en geef je aan haar het boek.'


    ~

    Ariël Watson The Warrior
    “Why do I Know that I'm Just Not the Same? Don't Tell Me I Won't, Don't Tell Me I Can’t Feel…”


    “I'm Not Too Young…”


    Een grote glimlach verscheen op Hook zijn gezegd wat mij pijn deed, "Heel goed Love, even leek het erop dat het windstil was voor jou, maar je gebruikt de peddels om vooruit te komen," hij grinnikt. "richting ons uiteraard." toch houd hij het boek goed vast "Echter ben je geen nut voor mij. Pan never fails. Wat zou ik daar tegen in kunnen brengen?" hij kijkt de groep rond, ik voel me echt een slaaf. "Suggesties zijn welkom..." ik kijk Hook hatelijk aan,
    Wat er dan gebeurt kan ik niet helemaal volgen maar ineens ligt Rebel voor me op de grond, ik liet een valse glimlach zien, gek, waarom maak ik personen die ik helemaal niet aardig vind!?
    "Ariël schrijf op!" Captain Killian Jones Hook can resist Magic," ik kijk hem aan, moest dit!? Hij smeet het boek mijn cel in en werd toen opgetild door magie, ze nam het voor me op!? Wow, niet verwacht. Ik sla het boek open en kijk waar we nu zitten, wat gebeurt er? Ik laat een zucht van opluchting horen, dit stuk had ik beschreven. Snel las ik door, oh ik moet nu wat heel doms doen...
    Ik sta op, zo hoever ik op kan staan,
    "Rebel, zet hem neer! Nu!" zeg ik boos, ik keek er nog een keer naar, ik vond dit zielig om te zeggen maar het moest, "Ik hoor niet bij je, ik hoor op dit moment bij Hook..." wow waarom zeg ik dit!?
    "Je zet hem NU neer!"


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]


    Donna Rebel
    Wat raar was, het irritante meisje wilde dat ik Hook neerzette. Ze hoorde bij Hook op dit moment, vreemd. Ik knipte in mijn vinger en hij stond met beide benen op de grond. Voordat hij iets met mijn viool zou doen deed ik het voorwerp beschermend tegen me aan. 'Sorry.'


    ~

    Captain Killian Jones Hook

    Opeens vlieg ik omhoog naar het plafond. 'Als je Ariël vrij laat kan je naar beneden gehaald worden, en geef je aan haar het boek.' Ik keek haar kwaad aan. Ze was een bloody traitor. "Rebel, zet hem neer! Nu!" hoor ik de boze stem van Ariël. "Ik hoor niet bij je, ik hoor op dit moment bij Hook..." verbaast kijk ik Ariël aan. Wat had ze nou net gezegd? "Je zet hem NU neer!" Met een simpele beweging stond ik weer met beide voeten op de grond. 'Sorry.' zegt het meisje. Ik schud mijn hoofd. "The Captain aanvallen op zijn eigen schip..." ik bestudeer Rebel even, "ik wil dat er nu geen gewonden vallen, dus het lijkt mij het beste als je van The Jolly Rogger afgaat er niet meer op komt." Dan draai ik me om naar Ariël. "Dankjewel," mompel ik. Dan rijk ik mijn hand uit. "Mag ik het zien?" en ik gebaar naar het boek.

    [ bericht aangepast op 8 aug 2016 - 21:40 ]


    Do I look like Mother Teresa?

    PHOEBE "RAINBOW" BERYL MORGAN
    “The planet is fine. The people are fucked.”
    Piraat 29 jaar Op het schip


    “I'm the one that's got to die when it's time for me to die, so let me live my life the way I want to.”

    Ik ben verbaast als Hook daadwerkelijk toeknikt dat het allemaal waar is. Ik weet niet hoe lang de rest dit al weet, maar voor mij is het een schok. Opeens voel ik me niet zo vrij meer. Ik heb het zogenoemde lot altijd al gehaat en tegengesproken en nu blijkt het dat ik het helemaal mis heb gehad. Nu heb ik alleen Ariël's antwoord nog nodig, want ik moet weten hoe dit nou echt in elkaar steekt.
    Ik word uit mijn gedachten gehaald door Rebel, wie het boek probeert te stelen, maar uiteindelijk wordt neergeslagen door Hook. Op het moment kan ik het niet opbrengen om medelijden met haar te hebben, ik ben te druk bezig met dit boek en waar dat ook voor mag staan. Daarnaast volg ik Hook's zoektocht naar de woorden die hij Ariël wil laten schrijven.
    "Ariël schrijf op!" Captain Killian Jones Hook can resist Magic," Yeah, sure, waarom niet meteen zo beginnen? Doordat ik even niet had opgelet, merk ik pas te laat waar Rebel mee bezig is.
    "Als je Ariël vrij laat kan je naar beneden gehaald worden, en geef je aan haar het boek." Zegt ze zodra Hook in de lucht zweeft. Dit soort dingen krijg je er dus van als je vreemde mensen op het schip laat, en dan vraagt iedereen zich af waarom ik zo vijandelijk reageer. Piekeren doe ik echter niet gelijk. Deze cellen zijn niet zomaar over te breken, zelfs niet voor iemand met elfenstof. Wat er vervolgens gebeurd snap ik niet, omdat Ariël ineens voor onze kant lijkt te kiezen.
    "Rebel, zet hem neer! Nu! Ik hoor niet bij je, ik hoor op dit moment bij Hook..." Ja, sure, wie probeert ze nou te overtuigen? Denkt ze echt dat wij zo dom zijn.
    Ik aarzel, omdat ik geen idee heb wat ik nu moet doen. Hook moet weer gewoon op de grond komen, maar no way dat ik iets uit laat voeren wat Ariël zegt.
    Voordat ik het door heb staat Hook ook alweer op de grond, maar het zint me niet dat Ariël dat boek heeft. Toch heb ik niet het idee dat ik iets kan doen doordat ze de kans heeft om te ontsnappen als iemand het af probeert te pakken.
    Ook Hook lijkt niet erg blij met Rebel.
    "ik wil dat er nu geen gewonden vallen, dus het lijkt mij het beste als je van The Jolly Rogger afgaat er niet meer op komt." Daar kan ik me enkel bij aansluiten.
    "Dankjewel," Zegt hij daarna tegen Ariël. "Mag ik het zien?" Ik weet op dit moment niet of Hook dom of slim bezig is. Hij denkt toch niet echt dat ze nu ineens aan zijn kant staat? Misschien doet hij alsof, wat mij tot stilte maant. Ik zeg geen woord omdat ik wil zien wat er gaat gebeuren, mocht Hook toch dom blijken, dan ben ik er in elk geval om in te grijpen.


    She was always looking for more..


    Donna Rebel
    Ik zette mijn viool aan mijn nek en begon te spelen. Het was geen trieste muziek, het was alleen een verplaatsing van mijzelf en de viool. Ik ging met mijn stok over de snaren die me brachten naar een andere plek, wat ook gebeurde ik belandde ergens bij een bank-boom met een meisje. 'Merel?'


    ~