Once Upon a Time in Neverland ~ Speeltopic [6] - Speeltopics

---

---

Rules:
×Geen "next generation karakters" als het kan. Natuurlijk hoef je je niet volledig aan de OUAT verhaallijn te houden, maar dit is gewoon verwarrend, Pan moet niet plots acht zusjes hebben en Rumple niet dertig kinderen. Dus geen familieleden TENZIJ er een logische verklaring achter zit.
×Eerst reserveren voor je een rol aanmaakt
×Er is geen minimum van woorden per post
×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk
×Maximaal 4 rollen, dit is veel, omdat het soms onhandig is als er teveel figuranten zijn. Begin maar met 2 en bewaar de rest voor later

---

Characters:
Lost Boys:
Jongens:
× Peter Pan - Gereserveerd door Inktzwart
Meisjes:
× Gereserveerd voor Lost_Girl
× Odette "Odi" Straw - Inktzwart
× Florence Red - Undertale
× Gereserveerd voor Fictionalworld

Pirates:
Jongens:
×Hook - HeyItsGraham
×Julius O'brain - _Dark_
×Chris James - Undertale
×
Meisjes:
×Lisa Macaw - Lisadragonrider
×Phoebe "Rainbow" Beryl Morgan - Saiph
×Jo - JoSnape
×Sofia Brookelin - _Dark_

Other:
Jongens:
×
Meisjes:
× Tinkerbell - tinkerbell1
× Tiger Lily - Lost_Girl
× Fenne - tinkerbell1
× Kalea-Lilly Brown - Undertale
×

---

Lijstjes:

Lost Boys:


Pirates:


Overig:

---

×Praattopic: Klik
×Rollentopic: Klik

---

---

We beginnen als volgt.
Het is een rustige dag op Neverland, voor zover je het rustig kan noemen tenminste, het blijft Neverland.
De piraten zijn net aangekomen, en de Lost Boys zitten dichterbij ze dan de meeste van de piraten vermoedelijk hadden verwacht. Dat is het begin.
De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!

---

obsessive rage

“I'm the one that's got to die when it's time for me to die, so let me live my life the way I want to.”

Zoals ik al had verwacht stelt Hook vragen die voor de helft enkel over Pan gaan. Ik ben er helemaal van overtuigd dat hij eens een leven moet zoeken waarin hij niet geobsedeerd is door die gozer. Ik ben er ook geen fan van, maar blijf er liever gewoon bij uit de buurt. "Oké een ding moeten jullie begrijpen, dit is letterlijk een bom met vragen dus ik probeer de vragen die ik nog weet te beantwoorden..." Zegt Ariël als ze zo ver mogelijk bij ons vandaan is gelopen als maar mogelijk is. Die beweging is iets waar ik me zorgen over maak omdat ze niet meer geheel in mijn bereik is, maar ze kan toch nergens heen in die kooi. Alles wat ze daarna zegt, gaat een beetje langs me heen, omdat ik enkel zoek naar het antwoord op mijn laatste vraag, welke ze me niet geeft. Enkel haar eerste antwoord blijft in mijn hoofd rondzwerven. "Ja ik heb jouw bedacht, je naam, je geschiedenis... De mensen die je kent heb ik ook verzonnen, je familie, je vijanden. Ik weet het niet...." Had ze gezegd. Even ben ik stil. "Zo alle vragen beantwoord?" Zegt ze, maar voordat er iemand antwoord kan geven, hoor ik een stem achter ons. "Zelfs Peter had meer manieren dan dit. Mag ik vragen hoe je voor iemand kan werken die je opsluit en bedreigt het belangrijkste van je af wil pakken en misbruiken? Ik heb medelijden met Bae dat hij juist door jullie moet worden opgevist binnenkort." Charlie en Pan. Wat de hell doet Pan hier? Wat ik niet helemaal begrijp is dat Hook ook Charlie niet echt verwelkomd en haar samen met Pan half van het schip af wilt sturen. Ik weet dan ook nog steeds niet wat er allemaal is gebeurt in de tijd dat Hook the Jolly Rogger in de steek heeft gelaten, gezien dat ik hier wel trouw bleef. Ik volg de rest van het gesprek, al snap ik nog steeds niet echt wat het probleem is tussen Hook en Charlie/Charlotte. Ik moet echt nog aan die naam wennen, gezien dat ik er al veel langer ken als Charlie. Blijkbaar heeft Hook daar echter geen problemen mee. "Eén je bent geen bemanning meer, maar een slaafje van Pan of vriend... Hoe jij het wilt noemen. Twee, iemand die niet naar The Captain luistert is inderdaad geen bemanning meer, Charlotte." Zegt hij. Oké, dus Charlie/Charlotte heeft ons verraden of zoiets? Ik snap niet wat iedereen naar hem toe trekt. Waarschijnlijk is hij gewoon erg goed in manipuleren. Dat Charlie daarvoor is gevallen... En ik dacht nog wel dat ze een stel hersens had. Ik luister niet echt naar Charlie's speech daarna. Het klinkt allemaal een beetje als: 'Bla dit en bla dat, Hook is slecht en nu heb ik niemand. Bla, bla bla.' "Wees goed voor Ariël, of ik kom terug en je zal het berouwen." Zijn haar laatste woorden, waarna ze samen met Pan verdwijnt. "Well, dat was me een scene." Zucht ik als ze verdwenen zijn. "Hoor je dat Ariël? Je vriendjes komen je bezoeken en proberen je niet eens te redden. Wat een helden."

---

She was always looking for more..

Ariël Watson The Warrior
“Why do I Know that I'm Just Not the Same? Don't Tell Me I Won't, Don't Tell Me I Can’t Feel…”

“I'm Not Too Young…”

Ineens staan Charlie en Peter echter Hook, er komt een glimlach op mijn gezicht, ze zijn er tenminste, dat is lief. En Peter is naar Charlie gegaan, plan gewerkt.
Ik lach naar Charlie als ze weer verdwijnt.
"Well, dat was me een scene." Zucht Rainbow als ze verdwenen zijn. "Hoor je dat Ariël? Je vriendjes komen je bezoeken en proberen je niet eens te redden. Wat een helden."
"Het is beter dan dat ze me niet komen opzoeken...." zeg ik rustig. Ik kijk naar de kooi, klein maar gelukkig vind ik niet heel erg eng. Als mijn handen gebonden werden...
Ik krijg al rillingen als ik eraan denken. Ik leun tegen de achterkant van de cel aan en kijk naar Hook,
"En laat me nu hier uit, je hebt je antwoorden, je hebt je zin!" ik kijk hem boos aan, "Laat me er nu uit!"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Captain Killian Jones Hook

'Ik ben niemands slaaf!' Charlotte balt haar vuisten waardoor ik meteen merk dat ze vrij pissig is. Ze komt wat dichterbij me staan en kijkt me strak in de ogen aan. 'Jij,' Ze prikte in mijn buik, wat geen fijn gevoel was. 'Bent een dronken, wraakzuchtige bruut die boos wordt als iets niet helemaal gaat zoals jij je had voorgesteld. Op een dag zal je iemand ontmoeten die je dat laat inzien, en het laat verdwijnen. Jammer genoeg zal ik dat niet meer mee maken, ik had graag familie gehad die iets ouder was dan ik, waarbij ik niet de oudste zou moeten zijn. Maar dat gebeurt niet meer.' Over het eerste wat ze zei kon ik lachen, maar ik keek verbaast toen ze het over een persoon had. Ze draaide zich om en begon weg te lopen, maar ze kijkt nog een keer om. 'Wees goed voor Ariël, of ik kom terug en je zal het berouwen.' Pan en Charlotte waren verdwenen. "Well, dat was me een scene." Zucht Rainbow als ze verdwenen zijn. "Hoor je dat Ariël? Je vriendjes komen je bezoeken en proberen je niet eens te redden. Wat een helden."
Het is beter dan dat ze me niet komen opzoeken...." zegt Ariël rustig. Ik kijk haar verbaast aan. Wat was zij nu weer van plan? Ze kijkt me boos aan. "En laat me nu hier uit, je hebt je antwoorden, je hebt je zin! Laat me er nu uit!" Ik begin te lachen. "Jij bent nu wel de laatste die eisen kan gaan stellen, Love." Maar desondanks laat ik haar uit haar cel. Voordat Rainbow iets kan zeggen spreek ik haar vast aan. "Geen zorgen Rainbow. Ik heb het boek, goed verstopt, ze moet wel bij ons blijven."

Ik meld me af

---

Do I look like Mother Teresa?

Peter Pan

Ik draaide het boek een aantal keer rond. 'Je hebt het mee genomen?' vroeg Charlie en lachte toen.
Ik grijnsde. 'Natuurlijk. Ik wil zien hoe die sukkel zich rot zoekt naar iets wat ik heb.'

---

obsessive rage

"Het is beter dan dat ze me niet komen opzoeken...." Zegt Ariël. "En laat me nu hier uit, je hebt je antwoorden, je hebt je zin! Laat me er nu uit!" Gaat ze door tegen Hook. Ik hoop van harte dat hij haar nog even in die cel laat wegrotten en daarnaast ben ik sterk van mening dat Ariël zich veel te veel in de slachtofferrol verplaatst. Ik vind het dan ook echt gestoord als Hook haar eruit laat. "Geen zorgen Rainbow. Ik heb het boek, goed verstopt, ze moet wel bij ons blijven." Zegt hij enkel wel tegen mij. Dan snap ik nog steeds niet waarom ze er zo nodig uit moet. "Ja, maar wat als ze het steelt of wat dan ook." Mompel ik een beetje, al is er nu toch niets meer aan te doen. Ach, het is in elk geval niet mijn schuld als we straks allemaal dood zijn.

---

She was always looking for more..

Babette Woodley

Ik merk dat ik alleen ben, wat me geen fijn gevoel geeft. Snel wandel ik waar iedereen is, in het ruim. 'Hook?' Ik zie Rainbow en Hook en in de cel zie ik Ariël? 'Waarom is ze opgesloten?'

---

~

Felix

Jo en ik waren in een boom gaan zitten na een tijdje door te hebben gepraat over van alles en nog wat, ik leunde tegen de stam aan. Jo was best aardig, best leuk zelfs... 'Dus.' zei ik toen. 'Wat was je leven voor Neverland?'

---

obsessive rage

Jo Jones
"The way you'd play with me like a Child"

We zaten al een tijdje in een boom, Felix was anders dan ik had verwacht, eigenlijk best aardig, oké, heel erg aardig.
'Dus.' zei hij toen. 'Wat was je leven voor Neverland?' er kwam een scheef lachje op mijn gezicht en ik ging met mijn rug goed tegen de boom zitten,
"Tja, hoe zeg je dat in het kort...?" ik deed net alsof ik aan het nadenken was, "A Bloody Hell..." zeg ik lachend.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Felix

'Dat is bij elke Lost Boy en dus ook bij meiden hier denk ik... Geef eens wat details,' zei ik nieuwsgierig. 'Daarna vertel ik over mijn leven, deal?'

---

obsessive rage

Jo Jones
"The way you'd play with me like a Child"

"Deal..." zeg ik met een glimlach,
"Nou ik was gewoon een scheepjongen, ofja, dat dacht iedereen want ik was verkleed als jongen. Maar niemand zag me eigenlijk staan omdat ik een nogal lage rang had maar later kreeg ik een grotere maar ik was natuurlijk niet groot of sterk dus ja..." ik hield even op met praten,
"Nu jij!"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Felix

'Oké,' zei ik en lachte. 'Ik ben weg gelopen en naar Hamelen gegaan toen ik twaalf was, daar ontmoette ik Odi. Door haar schoentjes veranderde weer in steen, en veranderde uiteindelijk terug door het geluid van Pans fluit. Toen werd ik Lost Boy. Dat is mijn verhaal.'

---

obsessive rage

Jo Jones
"The way you'd play with me like a Child"

"Heftig...." was het enige wat ik kon zeggen,
"Wat doe jij meestal op Neverland?" zeg ik en kijk naar boven.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Ariël Watson The Warrior
“Why do I Know that I'm Just Not the Same? Don't Tell Me I Won't, Don't Tell Me I Can’t Feel…”

“I'm Not Too Young…”

"Jij bent nu wel de laatste die eisen kan gaan stellen, Love." Ik kijk Hook nors aan, ik kan genoeg eisen, of ze worden gehoord dat is iets anders. Toch doet hij de cel open, zie je, niet geschoten altijd mis, "Geen zorgen Rainbow. Ik heb het boek, goed verstopt, ze moet wel bij ons blijven." Ik blijf nog heel even staan in de cel, "Ja, maar wat als ze het steelt of wat dan ook." ik kijk Rainbow aan, ziet ze me serieus zo? Man ze wil niet weten wat voor persoon ik dan in het echt ben! Dat is dan zegmaar het omgekeerde, totaal niet rebels.
Misschien moet ik ze maar niet vertellen dat ik eigenlijk niet kan schrijven als het om mezelf gaat, dat als ik ze wil vermoorden omdat ik ze niet mag en dat ik dat echt opschrijf, dan ga ik zelf dood.... Nu kan ik ze ermee bedreigen, tenminste iets...
Ik stap uit de cel en loop een stukje door totdat ik aan de andere kant van hun sta, en nu? Wat moet ik nu doen? Misschien is het handig om gewoon weg te gaan, ze kunnen niets met het boek en die haal ik later op, nee, ik maak toch geen kans tegen hun. Ik kom waarschijnlijk nog niet eens het schip af.
Toch weet ik dat ik iets moet zeggen, ik heb het boek zelf geschreven en dit stuk heb ik ook beschreven. Het had eigenlijk totaal geen nut maar het staat in het boek, wat gebeurt er eigenlijk als ik iets niet uitvoer? Daar moet ik nog onderzoek naar doen.
Opeens voelde ik de boosheid opkomen, ik heb echt geen idee waar het weg kwam maar het was er ineens. Ik kon mezelf niet bedwingen,
"Deze is omdat je me hebt opgesloten!" zeg ik terwijl een stalen buis pak die op het plafond vast is en druk hem naar voren zodat die tegen zijn hoofd aan komt. Meteen daarna ging de woede weg en stond ik genageld aan de grond. Wat had ik daarnet nou gedaan? Ik bewoog me niet meer, het liefste zou ik nu hard wegrennen maar iets hield me tegen.

[ bericht aangepast op 9 aug 2016 - 14:35 ]

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Babette Woodley

Ik kijk naar het gebeuren en laat dan gemakkelijk Ariël erdoor. 'Wat is er aan de hand?'

---

~

Charlie

'Ik ga even een eindje lopen,' zei ik tegen Peter en zonder op antwoord te wachten begon ik gewoon te lopen. Na een tijdje zag ik iemand zitten, Leslie...
Ze had haar ogen dicht en bewoog onrustig, vast een nachtmerrie... Ik ging naast haar zitten en streelde haar door haar haren, in de hoop haar te kalmeren. 'Leslie, het is maar een droom,' zei ik zacht.

Felix

Ik haalde mijn schouders op. 'Veel.' antwoordde ik. 'Vaak bedenkt Pan een spel en dan doen we dat. Of een duel. Je raakt er wel vaak gewond, maar dat maakt niet uit, het gaat om het plezier.'

---

obsessive rage