[MSV] Trip To Hawaii • speeltopic - Speeltopics

[ bericht aangepast op 24 aug 2016 - 19:41 ]

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

Meredith zet een voor een alle koffers in de auto. Ze draagt een zomerse jurk omdat dat comfortabel is tijdens de reis. Wanneer ze door haar koffers is, kijkt ze of er nog meer koffers zijn.
"Als jullie koffers klaar zijn voor vertrek, leg ze dan hier neer zodat ik ze kan verdelen in de auto." ze wijst tijdens de speech naar de grond naast haar voeten. Ze kijkt naar de hoeveelheid ruimte die er nog over is en ze haalt diep adem. Er is namelijk weinig ruimte over. Hopelijk haalt ze het.

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

Vincent was nog niet helemaal wakker en dat was ook duidelijk te merken aan hem, zijn kleren had hij zo'n drie keer opnieuw aan moeten trekken gezien er telkens wel iets verkeerd zat en nu had hij nog een tweede probleem. Zijn mobiel was verdwenen, half slaperig had hij zijn koffer helemaal overhoop gehaald en ook zijn kamer was een rommelboel, net alsof er iemand had ingebroken - maar niet heus- "Verdorie, rot mobiel!" mompelde hij dan ook uit frustratie en gooide alles weer in zijn valies die hij met moeite dicht wist te proppen. Eens hij dit weer in orde had plaatste hij de valies aan de trap en vond wonder boven wonder zijn mobiel terug, in zijn broekzak. Tevreden en nog goed verstrooid liep hij tegen zijn koffer aan waardoor deze met het nodige luide kabaal de trap af donderde een diepe zucht verliet Vincent's lippen. Geweldig, sloom liep hij zelf de trap af en nam zijn spullen weer bij elkaar voordat hij het huis uit ging. " MAM, heb je mijn hoodie gezien!?" riep ik en ging ondertussen naar de auto waar ik mijn overvolle slordige valies neer plaatste. Nova stond er weer keurig als het perfecte modelkind en ik rolde geïrriteerd met mijn ogen. "Zeg niet dat jij gaat rijden, dat word mijn dood nog eens." mompelde ik.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Micheal rolde even kort met zijn ogen en nam rustig nog een trek. 'Relax man, je hebt nog twee uur...' mompelde hij. Toen hij hoorde over kinderen had het hem niet vrolijker gemaakt. Het beeld van drukke, schreeuwende tienjarigen spookte al door zijn hoofd, waardoor hij nog even de tijd nam om zijn sigaret op te maken. Na een tijdje neemt hij de laatste trek voor hij hem op de grond gooit en plaats neemt op de bijrijdersstoel. 'Waarom konden we niet de avond gaan..' mompelde hij en hij drukte ondertussen op een knopje om het raam naar beneden te halen.

El Diablo.

Sophia zette haar handen op de schouders van haar broer die voor haar plaats nam en schudde hem een beetje heen en weer. "Aaw, kom op lach eens een beetje. We gaan naar Hawaï!" zei Sophia vrolijk. "pap, hoe laat heb je met de anderen afgesproken dan? Heeft hij ook nog kinderen?" vroeg Sophia terwijl ze naar buiten keek. Ze ging haar eigen bed wel missen.

[ bericht aangepast op 24 aug 2016 - 14:29 ]

Sometimes it's hard, but I will never give up.

Zodra ze van haar broer geen antwoord kreeg, werd ze lichtelijk geërgerd. Haar vader riep ook weer en Kelsey volgde haar broer zijn voorbeeld. Ze stond op, veegde het zand en stof van haar kont af en stapte de auto in, waarna ze haar mobiel pakte en Instagram opende. "Let's go," zei ze, met een nep enthousiasme. En ze scrolde weer over de tijdlijn en bekeek diverse foto's.
Haar ergenis groeide weer toen Sophia wel erg vrolijk klonk. Het feit dat hij ook nog kinderen had maakte het er niet fijner op. Maar okè ze moest er het maar het beste van maken.

kip is lekker daarom heet ik drumstick

Nova keek toe hoe de kofferbak voller en voller raakte, maar ze zou hoe dan ook haar gitaar meenemen. Desnoods hield ze het instrument de gehele autorit op haar schoot. Toen Vincent er vervolgens aankwam rolde ze met haar ogen. 'We gaan naar Hawaii, Vince, niet Alaska. Een hoodie heb je echt niet nodig. En je mocht willen dat ik reed, dan konden we een halfuur later van huis,' kaatste ze terug.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Eduard negeerde het chagrijnige gezeur van zijn kinderen en knikte op Sophia's vraag.
"Jazeker, hij heeft ook een paar kinderen. Ongeveer van jullie leeftijd, dus geen kindergedoe. De jongste is twaalf." Dat laatste zei hij wat benadrukkelijker, omdat zijn andere eigen kinderen waarschijnlijk dachten dat hij het over tien-jarigen had.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

''Hou je mond Mack, je weet niet half hoe kut ik het vind,'' kaatste Ruby fel terug terwijl ze tegen de auto aanleunde, wachtend op haar vader. ''Ik heb er echt geen zin in,'' voegde ze er aan toe terwijl ze even aan haar shirt krabbelde die felzwart zag wat veel te warm was. Haar vriend, Robin, was eenentwintig en echt een lekkerding; het leeftijdsverschil had ze zelfs amper door– ze sprak hem niet veel in het echt want hij was erg druk maar als ze elkaar zagen dan was het echt geweldig.
''Ik shotgun in ieder geval zodat ik mijn muziek op kan zetten,'' sprak ze nu niet alleen tegen Mack maar ook tegen Hannah en Ramon.

Everything is illuminated by the light of our past.

Een diepe zucht rolde over zijn lippen bij het vrolijke gedrag van zijn ene zusje. Micheal liet een kort lachje horen. 'Dat betekent eigenlijk nog vrij weinig.. Maargoed.. We weten wat we moeten doen als ze vervelend worden, of niet Kels?' zei hij en hij draaide zich half om om naar zijn zusje te grijnzen. Hij draaide zich weer om en zocht naar een goede zender op de radio. Vervolgens keek hij weer naar buiten waar een diepe zucht over zijn lippen rolde. Hij sprak er niet veel over, maar stiekem had hij het nog een beetje moeilijk met de scheiding. Zeker omdat hij een hele sterke band met zijn moeder heeft en hij haar gewoon elke dag wil zien eigenlijk. En nu moeten ze opeens mee met pappies grote nieuwe liefde. Woo hoo. Micheal bijt zachtjes op zijn lip. 'We kunnen gaan...' mompelde hij.

El Diablo.

"Zolang het geen rock of metal is vind ik het best," mompelde Ramon en hij deed de stoelleuning wat naar achter. Pech voor de persoon die achter hem zat.

[ bericht aangepast op 24 aug 2016 - 15:00 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

"Je gaat je niets in je hoofd halen, Michael," zei Eduard streng en hij keek zijn zoon aan. "Stel jezelf gewoon op en kijk wat er van komt, maar waag het niet deze vakantie te verpesten." Hij drukte het gaspedaal in en reed de straat uit.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

MORTALKOMBAT schreef:
Een zacht lachje rolde over Brendan's lippen, "hoe kan dat nou? Heb je al je bikini's mee genomen?" Plaagde hij hem en tilde de koffer met moeite op waardoor die half tegen de andere aanviel. "Verdomme, wat heb je allemaal mee joh?" Sprak hij nu wat verbaasder en leunde tegen de auto. Brendan liet zijn handen een paar keer door zijn haar strijken en probeerde daarmee met de hitte om te gaan. "Kan je niet even wat water pakken, Aiden?"

Everything is illuminated by the light of our past.

Een grijns begon zich op haar lippen te vormen om de opmerking van Michael. Haar vader waarschuwde hem echter. "Altijd Mike," grijnsde Kelsey en ze keek naar wat er allemaal voorbij flitste, huizen die ze al tig keer had gezien.
Het liefste was ze bij haar moeder nu, waar ze zich niet hoefde te 'openstellen' voor een nieuwe groep mensen. "Hoelang zijn we ook alweer weg?" vroeg ze aan niemand in het bijzonder.

kip is lekker daarom heet ik drumstick

'Te lang' zei Micheal, nu vrij geïrriteerd door zijn vader. Hij keek kort naar hem. 'Geen zorgen.. Ik zou niet durven, krijg ik straks je boytoy ook nog achter me aan. Één vader is wel genoeg' zei hij koeltjes en hij stak weer een sigaret op. 'Hoe lang nog?' zei hij toen ongeduldig

El Diablo.

"Niet roken in de auto, hoe vaak moet ik dat nog zeggen," Eduard keek Michael weer aan. "Je maakt die sigaret nu uit. Op het vliegveld mag je zoveel roken als je wilt tot we vertrekken. En lang genoeg," beantwoordde hij beiden hun vragen. Hij had er nu al genoeg van. Hij was blij dat hij in Hawaiï zijn kinderen los kon laten en zelf lekker kon gaan genieten van de rust, tenminste, dat hoopte hij.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.