• De Verbinding



    "We all have our story or else we wouldn't have sit here"


    "I thought I would have a better life here, that's a terrible lie"
    Geschiedenis
    De implantaten zijn ontdekt door Olivier Morgana, hij had al een tijdlang weinig tot niets te doen en dus ging hij experimenteren en wel op zijn kat. Hulpeloos draaide hij rondjes in zijn stoel met zijn kat op schoot wachtend op de ideeën die de professor te binnen zouden moeten schieten. Liefkosend aaide hij zijn kat toen zijn idee binnen kwam vallen, jaren geleden toen zijn kat alle vier zijn poten brak heeft hij hem nep poten gegeven. Dat was precies waar zijn oog ook nu op viel. De poten waren nooit een succes geweest maar wat als hij ze nu zou verbeteren tot een wereldwonder. Hij zette zijn kat op de grond neer en ging aan de slag. Nog geen halve dag later hield hij een klein chip in zijn handen, implantaten noemde hij het. Alweer ging hij oefenen op zijn kat, hij stopte de chip in zijn poten en wachtte rustig af. Langzaam maar zeker veranderde kat, hij ging steeds sneller rennen en kon nu met gemak de 30 kilometer per uur halen.Hij had iets nieuws ontdekt en dat zou hij gebruiken voor zijn nieuwe project...

    Wat spelen wij?
    De uitvinding van de professor is goedgekeurd. Nu zijn de implantaten echter niet zo gebleven als het was, ze zijn nog verder uitgebreid. Dokter Olivier Morgana heeft toestemming gekregen om zijn uitvinding verder uit te werken op een strikt verboden te komen terrein. Niet alleen heeft hij een stukje terrein gekregen ook heeft hij 12 proefpersonen gekregen, 6 jongens en 6 meisjes. Ieder meisje en iedere jongen kan nu zijn eigen implantaat krijgen en dan is het afwachten geblazen. Zullen deze kinderen/ jeugd vaak naar de psycholoog/psychologe moeten en hebben ze altijd begleiding nodig. Blijven alle draadjes op zijn plek of crasht het hele systeem en wat als het systeem crasht, doen de kinderen/jeugd dat dan ook? Je ziet het allemaal in deze RPG, de Verbinding.


    Welke rollen?
    Er zijn drie soorten rollen, je hebt de proefpersonen, de kamp psycholoog/psychologe en de wetenschappers.

    De proefpersonen
    Hiervoor zoeken we zes jongens en zes meiden. Wat kun je bij deze rol verwachten? Je speelt de proefpersoon, je krijgt/hebt een implantaat in je dit kan van alles zijn (zie Implantaten). De bedoeling is dat je dit gedeelte van jezelf gaat trainen en dat de wetenschappers hierbij testjes kunnen uitvoeren. Je wordt dus of onder handen genomen door de wetenschappers of je moet je eigen implantaat gaan uitbreiden. Er wordt de hele dag door op je gelet om te zien of er geen draadje los ging en je gek wordt of in ergere gevallen flauwvalt of sterft. Dit zal echter niet heel veel voorkomen door de strenge controles, houdt hier dus rekening mee. Daarnaast hebben de proefpersonen ook ieder hun eigen reden om in het kamp belandt te zijn, want het was algemeen bekend dat wat daar gebeurde niet leuk was. Zo kunnen de ouders gedacht hebben dat hun kinderen daar een beter leven zouden lijden omdat ze zelf heel erg arm waren of er te weinig voor hun kind waren of hebben de wetenschappers hun eigen kinderen naar het kamp gestuurd omdat ze vertrouwen hadden in het project. Gelieve andere niet na te apen met hun ideeën want als je niks kunt verzinnen, kun je altijd schrijven dat jouw personage uit het kindertehuis komen en dus geen ouders (meer) heeft. De meerderheid van de proefpersonen zullen uit het tehuis komen want alle proefpersonen die zich niet vrijwillig hebben aangemeld zijn uit het kindertehuis gehaald omdat deze volgens de overheid minder te bieden hebben.

    De pscyholoog/psychologe
    Deze helpt alle proefpersonen en wetenschappers met de hoge druk die op hen ligt. De proefpersonen zullen het af en toe zwaar hebben in het kamp en met iemand moeten praten. Je zal een heleboel vervelende dingen of gebeurtenissen over je heen krijgen en er wordt dus ook van je verwacht dat je hier tegen kan. De wetenschappers zouden overwerkt of gestresst kunnen zijn en ook voor deze mensen is er een plek vrij bij de psycholoog/psychologe. Ze kunnen hier tot rust komen en natuurlijk ook praten.

    De wetenschappers
    Ook voor de wetenschappers is het een hectische tijd. Ze moeten hun mond altijd op slot houden omdat ze een zware zwijgplicht hebben. De proef wordt in het geheim uitgevoerd en niemand mag er iets van weten of horen. Er ligt een hoge druk op alle wetenschappers door het korte tijdsbestek en de lopende vorderingen. De regering heeft er namelijke een tijdslimiet van een jaar opgezet, dit lijkt echter laner dan het, time flies guys. Ze zullen vaak een beetje overspannen en gestresst zijn maar over het algemeen hebben ze natuurlijk plezier in hun werk. Ze mogen allerlei proefjes op de proefpersonen uitvoeren en moeten klaarstaan als er iets met de implantaten gebeurt.

    De Dokters
    Deze houden de implantaten in de gaten en zorgen dat de proefpersonen niet gewond raken. Ze zijn erg aanwezig in het kamp en zorgen dat het medisch allemaal op rolletjes loopt. Zowel voor de proefpersonen en wetenschappers, zij staan ook iedere avond bij de deuren van de proefpersonen te controleren of de implantaten nog goed zitten. Ze hebben alle medische spullen tot hun beschikking en kunnen hier dus alles doen wat ze normaal voor hun werk ook hadden moeten doen. We zoeken 2 dokters.

    Overig
    Dan zijn er natuurlijk altijd nog de creatievelingen die zelf allerlei leuke toevoegingen kunnen en natuurlijk zijn ook jullie welkom, join the group!

    Implantaten
    Een implantaat bij je benen en voeten zorgt voor snelheid, oftewel je kan dus erg hard rennen en en andere sporten zoals zwemmen ook wat sneller.
    Een implantaat in je armen en handen zorgt voor sterkte, oftewel je kan alles tillen, vooruit duwen of kapot slaan.
    Krijg je een implantaat bij je neus, je mond en je oren heb je verscheterkte zintuigen, je kan alles veel beter horen, ruiken en proeven. Je kan ook beter zien in het donker.
    Krijg je een implantaat bij je hoofd en hersenen dan heb je super slimheid. Over de moeilijkste opdrachten en sommen denk je niet langer dan 10 seconden na.
    Krijg je een implantaat in je ruggengraat zorgt dit voor super lenigheid. Je kan je overal om en doorheen draaien en kan je lichaam gemakkelijk alle kanten opgooien.
    Krijg je een implantaat bij je ogen zorgt dit voor helderziendheid, oftewel je hebt toekomst blikken.

    Voor dat de implantaten zijn "geplaatst" zijn ze op allerlei dingen gecontroleerd en verzekerd. Stel er zou wat misgaan met de krachten of de proefpersonen worden te krachtig kunnen de wetenschappers nog altijd ingrijpen. In ieder chip zit een klein soort van bommetje, als de wetenschappers een knop indrukken zal de implantaat ontploffen, dit kan veel schade aanrichten bij de proefpersonen. Deze kunnen hiervan voor altijd verwondingen krijgen en er soms zelfs van sterven. Implantaten kunnen ook worden uitgezet. Dan voel je een bepaalde pijn door het implantaat denk aan kleine elektrische schokjes, of de pijn die je eigenlijk hoort te voelen. Dus als jij snelheid hebt en ze zetten je implantaat even uit voel je of kleine elektrische schokjes of hele erge spierpijn van de uren achter elkaar veel te hard rennen.


    "I sometimes wish I was like a bird, happy and free"


    "I love the way I move and think, but hate the way how I get treated about that fact"


    "And so the adventure begins..."





    "How do you feel? Worthless, but I am, I am just a stupid experiment."


    "You know, you need to experiment and we can't test in ourself you know"
    Waar wonen we?
    Het kamp is een grote open plek met een grote rivier rondom waaromheen weer een heel erg dicht bebost bos zit. In de rivier mogen de proefpersonen zwemmen, maar verder weg dan de rivier kunne ze niet.
    Een groot gebied, met daarom heen een grote rivier die soms ook door het gebied heen loopt, waar je in kan zwemmen. Achter het water staan hele hoge hekken waar flink wat stroom op staat. Je hoeft he hek naar met een vinger aan te raken en je krijgt een harde schok, zo hard dat je ene uur later nog naschokken kan hebben. Wanneer een van de proef personen dit hek aanraakt wordt hun implantaat automatisch uit geschakelt en voelen ze dus alle pijn en de elektrische schokken.

    Binnen in het gebied zijn er een paar bomen en zwem-meren. Het gebouw dat op het kamp staat is heel erg groot en onderverdeeld in meerdere kamers.De kamp woning is een groot gebouw, er zijn drie kamers in totaal. Een kamer voor de zes meiden en een kamer voor de zes jongens. De laatste kamer is voor de wetenschappers en psycholoog/psychologe. Voordat de proefpersonen hun kamer binnen mogen worden ze iedere dag streng gecheckt. Ze worden gecheckt op wapens en op hun implantaat, of deze nog helemaal op zijn plaats zit. Ook worden hun krachten elke week getest en af en toe versterkt.

    Rollen
    Vrouwelijke proefpersonen
    - snelheid - Grimmlove
    - zintuigen - JoSnape
    - intelligentie - DRAGONTRIBUTE
    - helderziend - MyDreams
    - lenigheid - LearnToPlay
    - kracht - _Insane
    Mannelijke proefpersonen
    Alleen helderziend en intelligentie zijn nog open bij de mannen
    - kracht -AiLaikHeda
    - zintuigen - Ortuexsy
    - snelheid - Scinttilare
    - lenigheid - ninutru
    -
    -
    Psycholoog/Psychologe
    De psychologen zijn vol!
    - psychologe - DRAGONTRIBUTE
    - psychologe - Polovina
    De wetenschappers/De dokters
    - wetenschapper - Ortuexsy
    - wetenschapper - _Insane
    -
    -
    -


    Lijstje
    -Naam / / Bijnaam
    -Geboortedatum / / Sterrenbeeld / / Leeftijd
    -Rol / / Welk implantaat* / / Hoe goed ben je in je werk?**
    -Innerlijk / / Karaktereigenschappen
    -Uiterlijk / / Foto's / / Beschrijving
    -Verleden / / Waarom zit je in het kamp?* / / Familie
    -Relatie's / / Vriendschappen en Vijanden
    -Extra / / Angsten / / Alergieën / / Likes / / Dislikes

    * alleen in te vullen voor de proefpersonen
    ** alleen in te vullen voor de wetenschappers

    Regels
    - Alleen Ortuexsy maakt de nieuwe topics aan, indien anders verteld.
    -Schrijf minimaal 150 woorden per post het liefst 200 woorden, maar we snappen als dat niet altijd lukt.
    -Geen perfecte personages, niemand is perfect.
    -Zet een sterretje achter de naam van je personage, zo weten we dat je het hele topic doorgelezen hebt en proberen we verwarring te voorkomen.
    -Als je rol klaar is kun je het in het topic melden of een gastenboekberichtje naar ons toe sturen dan zullen wij zo snel mogelijk je personage bekijken goedkeuren of je vragen nog het een en ander aan te passen.
    -Maak geen ruzie buiten de RPG, in de RPG is natuurlijk wel toegestaan.
    -Als je vragen hebt je kan ze altijd bij Ortuexsy kwijt.
    -Gelieve de relatie's van te voren niet helemaal uit te gaan denken, maar meer in grote lijnen zo kan het nog altijd veranderen.
    -Als er nu heel veel potentie voor is zullen we kijken naar een manier om het verder uit te breiden.
    -Als je één of meerdere extra personages wil dan moet hier minimaal één professor tussen zitten.
    -Veel plezier ^^



    Het begin:
    De proefpersonen verblijven nu al drie weken in het kamp waar ze al een aantal keer onder de loep zijn genomen door de wetenschappers en de psychologen. De spanning tussen de twee groepen beginnen steeds meer op te lopen vooral wanneer het steeds duidelijker wordt dat de wetenschappers de proefpersonen meer als een ding zien dan als een echt mens. Vele proefpersonen zijn al veel verder gevorderd met hun implantaten en ze beleven er zelfs lol mee anderen glijden alleen maar verder weg in die bodemloze put. Daarnaast is er een klein groepje proefpersonen plannen aan het smeden om weg te komen uit het kamp, gaat het ze lukken?

    De wetenschappers mogen overigens ook bespeeld worden, op de twee die hiervoor een rol hebben na

    [ bericht aangepast op 30 okt 2016 - 15:58 ]


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    Allys Ashling Baratheon





    "Hey, Al!" Hoor ik een stem roepen, zodra mijn hoofd het wateroppervlak doorbreekt. Ik draai mij om en zie dat het Troy is. Een glimlach verschijnt op mijn geicht. Troy is een van de weinige mensen hier in het kamp die ik mag. "Ik kom er bij in, even afkoelen." vervolgt hij roepend verder. 'Sure Darling' roep ik terug. Darling is een van de bijnamen die ik alleen gebruik voor de weinige mensen die meer dan 10 meter in mijn buurt kunnen komen zonder dat ik ze toesnauw, beledigende opmerkingen maak, of iets anders doe waarmee ik ze zou kwetsen. Dat kwetsen zijn de woorden van een van mijn zogenaamde pleegmoeders. Ik bleef in zijn richting kijken terwijl hij zijn kleding uittrok. Je kan van Troy zeggen wat hij wil, maar hij is behoorlijk knap. Ik lag rustig in het water te dobberen, Terwijl ik met trage bewegingen van mijn armen mezelf op mijn plaats hou. Ik kijktoe hoe hij een aanloopje neemt, en met een boogje het water in duikt. Zodra hij bovenkomt, zwemt hij met een krachtige slag mijn richting op. 'Hola senior' zeg ik grinnikend, als hij in mijn buurt is. "Wil je vliegen?" Vraagt hij grinnikend. 'Wat hoe dan? Ik heb geen vleu....' begin ik, maar dan dringt het tot me door. 'Oh mijn god! Ja doe ik wil vliegen!' kir ik als een klein kind. Ik klap voor de grap nog even in mijn handen. 'Heb jij trouwens die ruzie niet gehoord tussen mij en een van die idioten die zijn diploma voor wetenschapper bij een pakje boter gekregen heeft?' vraag ik plots, aangezien het gebouw nog gehorig kan zijn, en die ruzie was nou niet bepaald op fluistertoon.


    I'm not a princess, I don't need saving. I'm a queen, I've got this shit handled.



    Troy Mason Beckham
    "I don't think I'm special, you do."
    Speels | In het meer | Praat met Allys

    "Hola senior," zei Allys toen ik boven kwam en ik glimlachte naar haar.
    "Wat hoe dan? Ik heb geen vleu...." Er kwam een grijns op mijn gezicht toen ze besefte wat ik bedoelde en haar ogen begonnen te glinsteren.
    "Oh mijn god! Ja doe ik wil vliegen!" Kirde ze luid en ze klapte in haar handen, waardoor ik in een korte lach schoot. Maakte ik iedereen maar zo enthousiast met mijn aanwezigheid.
    "Heb jij trouwens die ruzie niet gehoord tussen mij en een van die idioten die zijn diploma voor wetenschapper bij een pakje boter gekregen heeft?" Allys' vraag liet mij nadenken. Ik had wel dingen gehoord, maar niet precies gehoord wat er gezegd was.
    "Niet echt, hoorde wel luid gepraat en dat soort dingetjes, maar niet inhoudelijk," gaf ik eerlijk toe en ik keek even rond. "Maar hoe denk jij er eigenlijk over? Denk je dat ze iets slecht in de zin hebben, zoals ik sommige hoor zeggen," ik keek Allys aan, terwijl ik mezelf boven water hield. "Ik weet niet zo goed wat ik er over moet denken, ik bedoel, we worden goed verzorgd en daarvoor in ruil testen wij hun implantaten." Ik fronste terwijl ik nadacht.
    "Maar goed, genoeg gekletst. Zal ik jou eens even lekker in de lucht gooien?" Ik klapte even een keer goed in mijn handen en ik keek naar Allys, met een van de grootste grijnzen die ik ooit had gehad. Ik had dit ng nooit eerder gedaan, maar het leek mij wel iets leuks om te doen. En op het water kon weinig mis gaan.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Allys Ashling Baratheon




    "Niet echt, hoorde wel luid gepraat en dat soort dingetjes, maar niet inhoudelijk," Antwoord hij op mijn vraag. Ik zucht opgelucht. Mooi zo. Dat betekent dat ik dus toch zachter bezig was dan ik dacht. "Maar hoe denk jij er eigenlijk over? Denk je dat ze iets slecht in de zin hebben, zoals ik sommige hoor zeggen," vraagt hij plots. Ik open mijn mond, bedenk me dat ik niet weet wat te zeggen en sluit hem weer. "Ik weet niet zo goed wat ik er over moet denken, ik bedoel, we worden goed verzorgd en daarvoor in ruil testen wij hun implantaten." vervolgt hij. 'Ik weet niet, de meeste vind ik wel aardig, maar met sommigen heb ik echt het idee dat ze ons zien als dieren of voorwerpen' antwoord ik op zijn vraag. "Maar goed, genoeg gekletst. Zal ik jou eens even lekker in de lucht gooien?" Hij klapt in zijn handen waardoor ik opschrik. Dan begin ik te grijzen. 'Jaaaa laat me vliegen' roep ik blij. 'Niet te hoog! Niet hoger dan een paar meter' mompel ik er achteraan. Ik schaam me ergens voor het feit dat ik bang ben voor hoogtes en nauwe ruimtes. Ik schud mijn hoofd en kijk Troy weer stralend aan. Als een klein kind steek ik mijn handen naar hem uit en kijk hem met puppyogen aan. Voor de grap, en om Troy te laten schrikken, draai ik mijn hoofd ineens een geheel rondje om. Dan draai ik hem weer terug. Grinnikend kijk ik hem aan. 'Oke nu ben ik er klaar voor om te vliegen'


    I'm not a princess, I don't need saving. I'm a queen, I've got this shit handled.

    Jake Cooper


    "Denk je dat we hier ooit weg kunnen komen?" vraagt Jo, iets waar ikzelf al dagen over twijfel maar nooit heb durven uitspreken. Door Jo' verscherpte zintuigen weet ik bijna zeker dat ze het wel waarneemt toch moet het schudden van mijn hoofd voor anderen niet zichtbaar zijn. Het was de waarheid, ik dacht dat we hier nooit uit zouden kunnen komen. "En als we weg kunnen, dan blijven we toch wel vrienden?" gaat ze verder, ik pak haar hand vast met de hand waarin ik de sigaret niet vastheb. "Ik zou niet liever willen Jo."
    Zuchtend laat ook ik me op het gras vallen en staar ik de lucht in, na een paar seconden sluit ik mijn ogen terwijl ik nog een paar trekken van mijn sigaret neem. De donkere vlek die alsnog zichtbaar is onder mijn gesloten ogen laat me geïrriteerd mijn ogen openen. Zachtjes kreun ik, voor ons stond Bella een van de psychologen. Ik had aan de psychologen misschien nog wel meer hekel dan aan de wetenschappers, van hen mochten we niet eens geheimen hebben die we graag zouden willen houden, zij zijn van plan je helemaal kaal te plukken totdat je een open boek bent en ik heb een hekel aan boeken, en al helemaal open boeken.
    "Goeiemorgen" zegt Bella en ik trek verbaasd mijn wenkbrauw op, ze stopt ook daadwerkelijk voor ons, als ze maar niet denkt dat ik een gesprekje met haar wil hebben, no way. "Dat mag niet, Jake, en dat weet je onderhand zelf ook wel" ze heeft het over mijn sigaret en opstandig als ik ben neem ik er nog eens een flinke teug van om hem vervolgens naar voren te steken. "Wilt u anders ook een trekje, u lijkt er wel een te gebruiken, zo gespannen" ik geef haar een knipoog en sluit mijn ogen weer, ik heb geen tijd voor deze onzin, of nou ja tijd heb ik wel, ik heb geen zin in deze onzin. "De wetenschappers hebben gezegd dat ik jullie moet begeleiden, dus dat ga ik ook doen. Als er iets is, kunnen jullie altijd op mij rekenen." gaat de vrouw verder. Geïrriteerd maak ik mijn ogen weer open, en herhaal haar zin een keer waarna ik hem vervolgens antwoord. "'De wetenschappers hebben gezegd dat ik jullie moet begeleiden, dus dat ga ik ook doen. Als er iets is, kunnen jullie altijd op mij rekenen. Nou ik kan u dit zeggen, ik heb een hekel aan types als u dus van mij zult u geen last hebben, ik zou nog niet naar een psycholoog gaan al kreeg ik er geld bij" weer nam ik een flinke trek van de sigaret waarna ik hem vervolgens in het gras uitduwde en hem daar liet liggen. De preek die zou komen zou ik altijd nog kunnen aanhoren, voor een asbak of een prullenbak zou ik op moeten staan, dus voor zover vond ik dit wel prima.


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    Ana(ïs) Foxy Westwood
    Proefpersoon || Page 1 || Talking to Diana
    Clothes
    Shoes



    "I'm like a fox, sly and clever."






    'Denk jij soms hoe het zou zijn als je hier niet was?' vraagt Diana, nadat we behendig in de boom waren geklommen. Ik haal mijn schouders op. 'Waarschijnlijk had ik allang zelfmoord gepleegd,' zeg ik schamper. Na de dood van mijn ouders en zus had mijn leven geen zin meer, voor mijn gevoel. Ik was een tijdje depressief geweest, daarom hadden ze me ook hierheen gestuurd; hier zou ik nooit zelfmoord kunnen plegen. Gelukkig ben ik nu allang niet meer depressief, en sommige artsen dachten zelfs dat het eerder een dip was dan een depressie.
    Het allerergste vind ik dat ik niet naar het graf van mijn zus en ouders kan gaan. Maar voor Diana is het waarschijnlijk tien keer zo erg. Zij had nog een broertje. Die zal ze wel verschrikkelijk missen.
    Ik kijk haar aan. 'Denk je dat jij en je broertje gewoon samen zouden leven?' vraag ik aan haar.

    [ bericht aangepast op 7 nov 2016 - 10:20 ]


    Never grow up, it's a trap.

    Diana ''Speedy'' Jade Silverton
    16//Speed//talking to: Foxy



    'Waarschijnlijk had ik allang zelfmoord gepleegd,' Ik weet over haar depressie toen ze hier kwam, gelukkig is ze daar snel overheen gekomen. Ana kijkt me aan. 'Denk je dat jij en je broertje gewoon samen zouden leven?' Daar moest ik even over nadenken. 'Ik weet het niet, ik ben nog te jong om alleen te wonen met hem. We zouden dan wel bij iemand moeten blijven, maar als het kan zou ik het zeker doen. Het liefst met jou nog erbij.' Zeg ik met een glimlach. Als mijn broer nu nog had geleefd konden we wel gewoon naar een ander huis, maar helaas kan dat niet. Ik hoop eigenlijk heel erg dat we hier ooit weg mogen. Ik richt me weer op Ana. 'Hoe lang denk jij dat we hier nog zitten?' Zeg ik verveeld. 'Ik hoop niet lang.' Zeg ik er nog achteraan. Ik wil het liefst zo snel mogelijk weg, Tommy gaan halen en dan samen met hem en mijn beste vriendin gewoon in de bossen wonen. Wij kunnen hem wel van alles leren en zo erg kan het toch niet zijn?

    Jo Whistle The Ear and The Eye
    "I Believe this is Killing Me...."



    Ik voel dat Jake mijn hand vastpakt, een tinteling gaat door mijn hele lijf, "Ik zou niet liever willen Jo."
    Ik voel dat Jake ook gaat liggen. Ik hoor zachte voetstappen onze kant op houden en stoppen dicht bij ons, nee! Alsjeblieft! Mogen we nooit eens alleen samen zijn!?
    "Goeiemorgen" ik open een oog waardoor ik in de zon kijk waardoor ik mijn oog snel weer dicht doe, "Dat mag niet, Jake, en dat weet je onderhand zelf ook wel" een geïrriteerde zucht verlaat mijn mond, moet echt iedereen iets te zeggen hebben!? "Wilt u anders ook een trekje, u lijkt er wel een te gebruiken, zo gespannen" ik kan een grinnik niet onderdrukken, die was goed! Die psychologen zijn gewoon vervelend, moeten op hun plaats worden gezet. "De wetenschappers hebben gezegd dat ik jullie moet begeleiden, dus dat ga ik ook doen. Als er iets is, kunnen jullie altijd op mij rekenen." mijn ogen schieten open en ik ga rechtop zitten, "Mooi niet!" zeg ik opstandig waarna ik naar Jake kijk, "'De wetenschappers hebben gezegd dat ik jullie moet begeleiden, dus dat ga ik ook doen. Als er iets is, kunnen jullie altijd op mij rekenen. Nou ik kan u dit zeggen, ik heb een hekel aan types als u dus van mij zult u geen last hebben, ik zou nog niet naar een psycholoog gaan al kreeg ik er geld bij" die opstandigheid, Jake kan dat goed, dat vind ik ook zo leuk aan hem.
    "Ja, eigenlijk hetzelfde probleem..." zeg ik en kijk haar aan, "Je bent overbodig voor ons, doeii!" zeg ik en rol met mijn ogen, "Met andere woorden, rot op..."


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Kristie Lupe Waif Reya
    "Everything You Touch Surely Dies..."



    Langzaam loop ik langs de bomen, mijn handen strijken over het hout. De zon schijnt zwakjes op mijn lichte, bijna witte, gezicht. Met een harde plof ga ik op de grond zitten en leun tegen een dikke boom. Een verdrietige zucht kan ik niet weerhouden. Ik heb me nog nooit zo eenzaam gevoeld. Ik heb me nog nooit zo niet mezelf gevoeld, zo anders, zo raar. Een knagend gevoel van binnen wat me op eet. Een zenuwachtig gevoel, zulke zenuwen die je hebt voor je eerste Engels toets, je word helemaal druk vanbinnen en wilt graag bewegen. Maar soms kan het niet en dan krijg je van die stomme koude rillingen over je heen!
    Flitsen van de toekomst, de angst, de vreugde, de dood, het leven... Ik haat het...
    Met andere woorden, ik haat alles. Het enige nut dat ik heb is De Toekomst.
    Ze zeggen dat het leven niet eerlijk is, ik heb er altijd in geloofd dat het niet zo was, het leven is eerlijk, dit is karma, maar, wat heb ik dan gedaan? Is het leven eigenlijk wel eerlijk? En waarom is het dan zo oneerlijk!?
    Ik trek me weer op en loop weer naar 'het bewoonde' stuk. Daar zie ik veel, niet dat het me iets boeit, maar ik zie gewoon veel mensen wat me eigenlijk enorm irriteert. Ik ken ze al lang, elke dag zie ik ze, niet een dag zonder hun! Hoelang gaat dit nog door?
    Langzaam ga ik op een bankje zitten, buiten, in de zon. Zou iemand me door hebben? Zou sterk zijn, ze zien me vaak niet...


    [Thanks Jo, voor de hulp bij de opmaak]

    [ bericht aangepast op 2 nov 2016 - 17:20 ]


    When you see me, I'm not here

    MT


    "Find peace in who and what you are." — Saphira



    Troy Mason Beckham
    "I don't think I'm special, you do."
    Speels | In het meer | Praat met Allys

    "Ik weet niet, de meeste vind ik wel aardig, maar met sommigen heb ik echt het idee dat ze ons zien als dieren of voorwerpen." Kreeg ik nog als antwoord, waar ik op knikte.
    "Jaaaa laat me vliegen. Niet te hoog! Niet hoger dan een paar meter." Ik knikte naar haar.
    "Dat komt wel goed. Ik ga je niet belachelijk hoog gooien, wat overigens ook echt vreemd klinkt. Met iemand gooien," lachte ik en ik keek naar Allys, die plots haar gehele hoofd rond liet draaien. Grinnikend spatte ik wat water haar kant uit, omdat ik er even van schrok.
    "Oke nu ben ik er klaar voor om te vliegen," Zei ze, waarna ik haar aankeek. Ik kon de bodem van het meer voelen, dus dat was fijn, hierdoor kon ik haar makkelijker omhoog gooien. Als ik niet bij de bodem had geraakt, had het gooien bijna onmogelijk geworden. Ik pakte haar handen beet, maar schudde mijn hoofd toen.
    "Zo gaat het niet. Ik ga je bij je middel pakken en zo omhoog duwen uit het water," zei ik glimlachend en ik pakte haar middel vast. Ik ademde even diep in en uit, schatte in hoeveel ze woog en voor ze er over na kon denken, duwde ik haar met een forse kracht uit het water. Wel op zo'n manier dat ze zichzelf in de lucht kon bewegen, zodat ze niet plat op het water hoefde te komen.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Op mobiel getypt

    Allys Ashling Baratheon

    Troy spetterde me nat. Hij pakte eerst mijn handen, maar schudde toen zijn hoofd. "Zo gaat het niet. Ik ga je bij je middel pakken en zo omhoog duwen uit het water," zei hij met een glimlach. "Sure thing darling" grinnikte ik, terwijl hij zijn handen in mijn zij legde. Voor ik het door hard werd ik met een enorme, onmenselijke kracht het water uit geduwd. Ik slaakte een kreet. Vlak voor ik weer het water raakte, boog ik mijn lichaam zodat ik gestroomlijnd het water in dook. Ik zwem nog een stukje door onder water, en kom dan boven. "Dat was Awesome!" Roep ik enthousiast. Met een krachtige slag zwom ik in de richting van Troy. "Nu wil ik ook wel een implantaat voor kracht, dan had ik je ook kunnen gooien" zeg ik met een pruillip. Maar daarna grijns ik weer. "Mag ik nog een keer? Toe toe toe? " smeek ik bij Troy , met puppy oogjes. "Ik wil vliegen" grinnikte ik, terwijl ik met mijn armen wapper, om vleugels na te doen. Ik kijk vrolijk Troy aan. " zou je überhaupt wel mogen gooien met me van die zeikerds ? Irritante mensen zijn die wetenschappers" zucht ik. "Maar goed, gooi me nog maar een keer darling, en kijk maar of je verder komt dan net" grinnikte ik. " nieuwe sport, allys werpen" voeg ik er lachend aan toe.


    I'm not a princess, I don't need saving. I'm a queen, I've got this shit handled.


    Bernyce Delphine Mavise
    ||Talking To: Jessica||


    In mijn doktersjas loop ik de zaal in. Wetenschappers uit verschillende landen zitten achter de computers of lopen door elkaar heen. In het midden staat een grote tafel met het hele terrein in 3D geschonden. Ik loop af op Mr. Josef achter die de laatste veranderingen aan het uitrekenen is. 'Hoe ver zijn we?' Hij kijkt me aan en loopt dan naar het midden. In een paar tikken op de 3D tafel liet hij me een lijst zien. 'Het gaat goed, Jessica is buiten.' Ik knik en loop op de vrouw die net naar binnen kwam. 'Josef heeft de nieuwe berekeningen. Ik denk dat het tijd is dat we de proefpersonen laten kennismaken met stormen.' Ik kijk er een beetje geheimzinnig bij. Eenmaal bij haar kantoor aangekomen leg ik een map voor haar neer. 'Water overlast, aardbevingen, vernietigende dieren... Alles is mogelijk. Het is tijd om het hard te spelen.'

    [ bericht aangepast op 5 nov 2016 - 13:58 ]

    Ana(ïs) Foxy Westwood
    Proefpersoon || Page 1 || Talking to Diana
    Clothes
    Shoes



    "I'm like a fox, sly and clever."






    'Hoelang denk jij dat we hier nog zitten? Ik hoop niet lang,' zegt Diana. Ik bereken razendsnel hoelang we hier nog zullen zitten. Ze zullen sowieso drie jaar nog testen doen. Dan gaan ze testen of onze implantaten goed of slecht zijn voor de samenleving. Ook dat gaat wel een jaar duren. En dan... Tja, we zitten eigenlijk voor altijd hier aan vast. Want zelfs áls het de wetenschappers lukt om onze implantaat verwijdert te krijgen, wat voor gevolgen zal dat hebben op mijn lichaam? Ik zou waarschijnlijk gek worden van de hoofdpijn. Letterlijk gek. Diana zou waarschijnlijk nooit meer kunnen lopen na zoveel uur super hard rennen. En de andere? Jo zou misschien zelfs wel blind worden. Nee, zelfs als we hier weg kunnen, zitten we nog altijd vast aan die implantaat. Ik haal mijn schouders weer op. 'Ik denk dat we altijd vast zullen zitten aan de implantaat,'zeg ik droevig. Dan klaart mijn gezicht op. 'Misschien kunnen we wel ontsnappen,' zeg ik opgewonden. Mijn brein begint op volle toeren te werken. Ze hebben het hek sowieso onder stroom gezet. 'Misschien kunnen we morgenochtend even kijken of het hek onder stroom staat,' zeg ik tegen haar.


    Never grow up, it's a trap.

    Bella Velié
    Psychologe || Page 4 || Talking to Jo and Jake
    Clothes



    "I will be there for you..."






    'Je bent overbodig voor ons. Met andere woorden; rot op! Doei!,' zegt Jo terwijl ze met haar ogen rolde. 'Niet zo'n grote mond,' beet ik haar toe. Dan verzacht mijn blik. 'Ik weet dat dit moeilijk voor jullie is, maar jullie maken het jezelf zoveel makkelijker als jullie eens een keer met iemand gaan praten.'
    Ik wend me tot Jake. 'Jake, je moet echt stoppen met roken. Het verwoest je lichaam, en misschien zelfs je implantaat. Jo, jij moet een beetje opletten met je taalgebruik. Ik tolereer veel, maar ik wil niet dat jullie zo'n grote bek tegen me opzetten. Dat pik ik niet.'
    Ik kijk ze doordringend aan. 'Laten we een deal maken. Als jullie je gedragen, de testen zonder te mopperen doorstaan, dan...' Ik twijfel even. Waar zou ik ze blij mee kunnen maken? Dan weet ik het. 'Dan zal ik met de artsen overleggen of jullie misschien een weekendje buiten dit kamp kunnen. Dan zal ik wel met jullie meegaan en jullie heel goed in de gaten houden,' voeg ik snel toe.

    [ bericht aangepast op 7 nov 2016 - 10:02 ]


    Never grow up, it's a trap.

    Jake Cooper


    "Misschien rook ik wel om dood te gaan" sis ik haar zachtjes toe "alle manieren zijn om dood te gaan zijn beter dan deze gevangenis. Daarnaast is mijn implantaat iets wat een leuke bijzaak is maar ik kan echt wel zonder" ik werd pissig van de dame voor me en kon mijn woede met moeite bedwingen. Vrijwel meteen had Bella weer een weerwoord "Ik tolereer veel, maar ik wil niet dat jullie zo'n grote bek tegen me opzetten. Dat pik ik niet." Snel rol ik met mijn ogen de vrouw kraamde zoveel onzin uit, niemand hier tolereerde nog veel, iedereen was snel geprikkeld aan daar waren de psychologen zeker geen uitzondering op. Ik sta op van de nog iets natte grond en zie dat de grassprietjes waar ik op had gezeten waren plat gedrukt.
    "Laten we een deal maken. Als jullie je gedragen, de testen zonder te mopperen doorstaan, dan" deze zin trok mijn aandacht en ik richtte mijn blauwe ogen op de vrouw. "Dan zal ik met de artsen overleggen of jullie misschien een weekendje buiten dit kamp kunnen. Dan zal ik wel met jullie meegaan en jullie heel goed in de gaten houden." Fout. Ik ging niet meewerken aan plannen waar ik zelf niet achterstond om daar vervolgens ook nog een halve straf voor te krijgen. "Wilt u ons dan ook nog straffen voor het meewerken" deed ik zo genaamd geschrokken, de vrouw dacht overduidelijk dat het een goede deal was. Voor mij was het een echte straf een heel weekend met een psycholoog doorbrengen wat voor een nachtmerrie is dat. "Nee, dit is hoe we het doen, wij" ik wees naar mij en Jo "werken mee aan de proeven en aan de psychologen afspraken en dan mogen we samen een weekendje weg, zonder begleider" ik keek haar indoordringend aan, dit was de deal en er was geen andere mogelijk. "Desnoods geef je ons een stomme chip waardoor je ons kan volgen buiten deze hekken, maar dit is de deal en anders niks" zeg ik lichtelijk geïrriteerd. Waarna ik omdraai en mijn arm naar Jo uitsteek om haar te helpen met opstaan ik zou de reactie van Bella vanzelf wel horen, nu wou ik Kristie even opzoeken. Het meisje zal zich wel eenzaam geven en ik hoopte dat ze geen nare voorspellingen meer had gehad.


    "The stars replaced the emptiness of my heart."