• De Verbinding



    "We all have our story or else we wouldn't have sit here"


    "I thought I would have a better life here, that's a terrible lie"
    Geschiedenis
    De implantaten zijn ontdekt door Olivier Morgana, hij had al een tijdlang weinig tot niets te doen en dus ging hij experimenteren en wel op zijn kat. Hulpeloos draaide hij rondjes in zijn stoel met zijn kat op schoot wachtend op de ideeën die de professor te binnen zouden moeten schieten. Liefkosend aaide hij zijn kat toen zijn idee binnen kwam vallen, jaren geleden toen zijn kat alle vier zijn poten brak heeft hij hem nep poten gegeven. Dat was precies waar zijn oog ook nu op viel. De poten waren nooit een succes geweest maar wat als hij ze nu zou verbeteren tot een wereldwonder. Hij zette zijn kat op de grond neer en ging aan de slag. Nog geen halve dag later hield hij een klein chip in zijn handen, implantaten noemde hij het. Alweer ging hij oefenen op zijn kat, hij stopte de chip in zijn poten en wachtte rustig af. Langzaam maar zeker veranderde kat, hij ging steeds sneller rennen en kon nu met gemak de 30 kilometer per uur halen.Hij had iets nieuws ontdekt en dat zou hij gebruiken voor zijn nieuwe project...

    Wat spelen wij?
    De uitvinding van de professor is goedgekeurd. Nu zijn de implantaten echter niet zo gebleven als het was, ze zijn nog verder uitgebreid. Dokter Olivier Morgana heeft toestemming gekregen om zijn uitvinding verder uit te werken op een strikt verboden te komen terrein. Niet alleen heeft hij een stukje terrein gekregen ook heeft hij 12 proefpersonen gekregen, 6 jongens en 6 meisjes. Ieder meisje en iedere jongen kan nu zijn eigen implantaat krijgen en dan is het afwachten geblazen. Zullen deze kinderen/ jeugd vaak naar de psycholoog/psychologe moeten en hebben ze altijd begleiding nodig. Blijven alle draadjes op zijn plek of crasht het hele systeem en wat als het systeem crasht, doen de kinderen/jeugd dat dan ook? Je ziet het allemaal in deze RPG, de Verbinding.


    Welke rollen?
    Er zijn drie soorten rollen, je hebt de proefpersonen, de kamp psycholoog/psychologe en de wetenschappers.

    De proefpersonen
    Hiervoor zoeken we zes jongens en zes meiden. Wat kun je bij deze rol verwachten? Je speelt de proefpersoon, je krijgt/hebt een implantaat in je dit kan van alles zijn (zie Implantaten). De bedoeling is dat je dit gedeelte van jezelf gaat trainen en dat de wetenschappers hierbij testjes kunnen uitvoeren. Je wordt dus of onder handen genomen door de wetenschappers of je moet je eigen implantaat gaan uitbreiden. Er wordt de hele dag door op je gelet om te zien of er geen draadje los ging en je gek wordt of in ergere gevallen flauwvalt of sterft. Dit zal echter niet heel veel voorkomen door de strenge controles, houdt hier dus rekening mee. Daarnaast hebben de proefpersonen ook ieder hun eigen reden om in het kamp belandt te zijn, want het was algemeen bekend dat wat daar gebeurde niet leuk was. Zo kunnen de ouders gedacht hebben dat hun kinderen daar een beter leven zouden lijden omdat ze zelf heel erg arm waren of er te weinig voor hun kind waren of hebben de wetenschappers hun eigen kinderen naar het kamp gestuurd omdat ze vertrouwen hadden in het project. Gelieve andere niet na te apen met hun ideeën want als je niks kunt verzinnen, kun je altijd schrijven dat jouw personage uit het kindertehuis komen en dus geen ouders (meer) heeft. De meerderheid van de proefpersonen zullen uit het tehuis komen want alle proefpersonen die zich niet vrijwillig hebben aangemeld zijn uit het kindertehuis gehaald omdat deze volgens de overheid minder te bieden hebben.

    De pscyholoog/psychologe
    Deze helpt alle proefpersonen en wetenschappers met de hoge druk die op hen ligt. De proefpersonen zullen het af en toe zwaar hebben in het kamp en met iemand moeten praten. Je zal een heleboel vervelende dingen of gebeurtenissen over je heen krijgen en er wordt dus ook van je verwacht dat je hier tegen kan. De wetenschappers zouden overwerkt of gestresst kunnen zijn en ook voor deze mensen is er een plek vrij bij de psycholoog/psychologe. Ze kunnen hier tot rust komen en natuurlijk ook praten.

    De wetenschappers
    Ook voor de wetenschappers is het een hectische tijd. Ze moeten hun mond altijd op slot houden omdat ze een zware zwijgplicht hebben. De proef wordt in het geheim uitgevoerd en niemand mag er iets van weten of horen. Er ligt een hoge druk op alle wetenschappers door het korte tijdsbestek en de lopende vorderingen. De regering heeft er namelijke een tijdslimiet van een jaar opgezet, dit lijkt echter laner dan het, time flies guys. Ze zullen vaak een beetje overspannen en gestresst zijn maar over het algemeen hebben ze natuurlijk plezier in hun werk. Ze mogen allerlei proefjes op de proefpersonen uitvoeren en moeten klaarstaan als er iets met de implantaten gebeurt.

    De Dokters
    Deze houden de implantaten in de gaten en zorgen dat de proefpersonen niet gewond raken. Ze zijn erg aanwezig in het kamp en zorgen dat het medisch allemaal op rolletjes loopt. Zowel voor de proefpersonen en wetenschappers, zij staan ook iedere avond bij de deuren van de proefpersonen te controleren of de implantaten nog goed zitten. Ze hebben alle medische spullen tot hun beschikking en kunnen hier dus alles doen wat ze normaal voor hun werk ook hadden moeten doen. We zoeken 2 dokters.

    Overig
    Dan zijn er natuurlijk altijd nog de creatievelingen die zelf allerlei leuke toevoegingen kunnen en natuurlijk zijn ook jullie welkom, join the group!

    Implantaten
    Een implantaat bij je benen en voeten zorgt voor snelheid, oftewel je kan dus erg hard rennen en en andere sporten zoals zwemmen ook wat sneller.
    Een implantaat in je armen en handen zorgt voor sterkte, oftewel je kan alles tillen, vooruit duwen of kapot slaan.
    Krijg je een implantaat bij je neus, je mond en je oren heb je verscheterkte zintuigen, je kan alles veel beter horen, ruiken en proeven. Je kan ook beter zien in het donker.
    Krijg je een implantaat bij je hoofd en hersenen dan heb je super slimheid. Over de moeilijkste opdrachten en sommen denk je niet langer dan 10 seconden na.
    Krijg je een implantaat in je ruggengraat zorgt dit voor super lenigheid. Je kan je overal om en doorheen draaien en kan je lichaam gemakkelijk alle kanten opgooien.
    Krijg je een implantaat bij je ogen zorgt dit voor helderziendheid, oftewel je hebt toekomst blikken.

    Voor dat de implantaten zijn "geplaatst" zijn ze op allerlei dingen gecontroleerd en verzekerd. Stel er zou wat misgaan met de krachten of de proefpersonen worden te krachtig kunnen de wetenschappers nog altijd ingrijpen. In ieder chip zit een klein soort van bommetje, als de wetenschappers een knop indrukken zal de implantaat ontploffen, dit kan veel schade aanrichten bij de proefpersonen. Deze kunnen hiervan voor altijd verwondingen krijgen en er soms zelfs van sterven. Implantaten kunnen ook worden uitgezet. Dan voel je een bepaalde pijn door het implantaat denk aan kleine elektrische schokjes, of de pijn die je eigenlijk hoort te voelen. Dus als jij snelheid hebt en ze zetten je implantaat even uit voel je of kleine elektrische schokjes of hele erge spierpijn van de uren achter elkaar veel te hard rennen.


    "I sometimes wish I was like a bird, happy and free"


    "I love the way I move and think, but hate the way how I get treated about that fact"


    "And so the adventure begins..."





    "How do you feel? Worthless, but I am, I am just a stupid experiment."


    "You know, you need to experiment and we can't test in ourself you know"
    Waar wonen we?
    Het kamp is een grote open plek met een grote rivier rondom waaromheen weer een heel erg dicht bebost bos zit. In de rivier mogen de proefpersonen zwemmen, maar verder weg dan de rivier kunne ze niet.
    Een groot gebied, met daarom heen een grote rivier die soms ook door het gebied heen loopt, waar je in kan zwemmen. Achter het water staan hele hoge hekken waar flink wat stroom op staat. Je hoeft he hek naar met een vinger aan te raken en je krijgt een harde schok, zo hard dat je ene uur later nog naschokken kan hebben. Wanneer een van de proef personen dit hek aanraakt wordt hun implantaat automatisch uit geschakelt en voelen ze dus alle pijn en de elektrische schokken.

    Binnen in het gebied zijn er een paar bomen en zwem-meren. Het gebouw dat op het kamp staat is heel erg groot en onderverdeeld in meerdere kamers.De kamp woning is een groot gebouw, er zijn drie kamers in totaal. Een kamer voor de zes meiden en een kamer voor de zes jongens. De laatste kamer is voor de wetenschappers en psycholoog/psychologe. Voordat de proefpersonen hun kamer binnen mogen worden ze iedere dag streng gecheckt. Ze worden gecheckt op wapens en op hun implantaat, of deze nog helemaal op zijn plaats zit. Ook worden hun krachten elke week getest en af en toe versterkt.

    Rollen
    Vrouwelijke proefpersonen
    - snelheid - Grimmlove
    - zintuigen - JoSnape
    - intelligentie - DRAGONTRIBUTE
    - helderziend - MyDreams
    - lenigheid - LearnToPlay
    - kracht - _Insane
    Mannelijke proefpersonen
    Alleen helderziend en intelligentie zijn nog open bij de mannen
    - kracht -AiLaikHeda
    - zintuigen - Ortuexsy
    - snelheid - Scinttilare
    - lenigheid - ninutru
    -
    -
    Psycholoog/Psychologe
    De psychologen zijn vol!
    - psychologe - DRAGONTRIBUTE
    - psychologe - Polovina
    De wetenschappers/De dokters
    - wetenschapper - Ortuexsy
    - wetenschapper - _Insane
    -
    -
    -


    Lijstje
    -Naam / / Bijnaam
    -Geboortedatum / / Sterrenbeeld / / Leeftijd
    -Rol / / Welk implantaat* / / Hoe goed ben je in je werk?**
    -Innerlijk / / Karaktereigenschappen
    -Uiterlijk / / Foto's / / Beschrijving
    -Verleden / / Waarom zit je in het kamp?* / / Familie
    -Relatie's / / Vriendschappen en Vijanden
    -Extra / / Angsten / / Alergieën / / Likes / / Dislikes

    * alleen in te vullen voor de proefpersonen
    ** alleen in te vullen voor de wetenschappers

    Regels
    - Alleen Ortuexsy maakt de nieuwe topics aan, indien anders verteld.
    -Schrijf minimaal 150 woorden per post het liefst 200 woorden, maar we snappen als dat niet altijd lukt.
    -Geen perfecte personages, niemand is perfect.
    -Zet een sterretje achter de naam van je personage, zo weten we dat je het hele topic doorgelezen hebt en proberen we verwarring te voorkomen.
    -Als je rol klaar is kun je het in het topic melden of een gastenboekberichtje naar ons toe sturen dan zullen wij zo snel mogelijk je personage bekijken goedkeuren of je vragen nog het een en ander aan te passen.
    -Maak geen ruzie buiten de RPG, in de RPG is natuurlijk wel toegestaan.
    -Als je vragen hebt je kan ze altijd bij Ortuexsy kwijt.
    -Gelieve de relatie's van te voren niet helemaal uit te gaan denken, maar meer in grote lijnen zo kan het nog altijd veranderen.
    -Als er nu heel veel potentie voor is zullen we kijken naar een manier om het verder uit te breiden.
    -Als je één of meerdere extra personages wil dan moet hier minimaal één professor tussen zitten.
    -Veel plezier ^^



    Het begin:
    De proefpersonen verblijven nu al drie weken in het kamp waar ze al een aantal keer onder de loep zijn genomen door de wetenschappers en de psychologen. De spanning tussen de twee groepen beginnen steeds meer op te lopen vooral wanneer het steeds duidelijker wordt dat de wetenschappers de proefpersonen meer als een ding zien dan als een echt mens. Vele proefpersonen zijn al veel verder gevorderd met hun implantaten en ze beleven er zelfs lol mee anderen glijden alleen maar verder weg in die bodemloze put. Daarnaast is er een klein groepje proefpersonen plannen aan het smeden om weg te komen uit het kamp, gaat het ze lukken?

    De wetenschappers mogen overigens ook bespeeld worden, op de twee die hiervoor een rol hebben na

    [ bericht aangepast op 30 okt 2016 - 15:58 ]


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    Diana ''Speedy'' Jade Silverton
    16//Speed//talking to: Foxy



    Ze haalt haar schouders op. 'Ik denk dat we altijd vast zullen zitten aan de implantaat,'zegt ze droevig. Voor altijd? Nee dat kan niet, het mag gewoon niet.
    Dan klaart haar gezicht op. 'Misschien kunnen we wel ontsnappen,' zeg ze opgewonden. Het lijkt wel of ze gewoon gedachten kan lezen. Nu hoef ik niet meer zelf een ontsnappings poging te bedenken, maar nu doen we alles samen! 'Misschien kunnen we morgenochtend even kijken of het hek onder stroom staat.' Ik kijk haar vrolijk aan. 'Dat is een goed idee, maar wat als het hek wel onder stroom staat. Dan moeten we een andere uitweg bedenken,' zeg ik tegen haar. 'maar dat moet lukken met de slime Foxy en de snelle Speedy.' Ik moet een beetje lachen. 'Olé hoe laat gaan we daarheen?' Het is wel belangrijk dat we de rest niet wakker maken, maar daar bedenken we vast wel iets op.

    Jo Whistle The Ear and The Eye
    "I Believe this is Killing Me...."



    'Niet zo'n grote mond,' beet ze me toe, het doet me totaal niets, grote mond of niet, naar haar luisteren nooit... 'Ik weet dat dit moeilijk voor jullie is, maar jullie maken het jezelf zoveel makkelijker als jullie eens een keer met iemand gaan praten.'
    Een geïrriteerde zucht verlaat mijn mond, serieus?. 'Jake, je moet echt stoppen met roken. Het verwoest je lichaam, en misschien zelfs je implantaat. Jo, jij moet een beetje opletten met je taalgebruik. Ik tolereer veel, maar ik wil niet dat jullie zo'n grote bek tegen me opzetten. Dat pik ik niet.' "Misschien rook ik wel om dood te gaan" hoor ik Jake zacht, "alle manieren zijn om dood te gaan zijn beter dan deze gevangenis. Daarnaast is mijn implantaat iets wat een leuke bijzaak is maar ik kan echt wel zonder" Ik knik even, eigenlijk vind ik dat ook wel, misschien moet ik ook beginnen met roken, waarom ook niet? Ik zie in mijn ooghoeken dat Jake opstaat, "Laten we een deal maken. Als jullie je gedragen, de testen zonder te mopperen doorstaan, dan" ik kijk de vrouw nieuwsgierig aan, misschien valt er te onderhandelen. "Dan zal ik met de artsen overleggen of jullie misschien een weekendje buiten dit kamp kunnen." Mijn ogen lichten op, meent ze dit? Dan zou ik misschien wel even aardig kunnen zijn... "Dan zal ik wel met jullie meegaan en jullie heel goed in de gaten houden." Meteen gingen mijn ogen weer naar beneden, nee, nee, dat doe ik niet! "Wilt u ons dan ook nog straffen voor het meewerken" Een grinnik verlaat mijn mond, Jake heeft altijd zijn woordje klaar, "Nee, dit is hoe we het doen, wij werken mee aan de proeven en aan de psychologen afspraken en dan mogen we samen een weekendje weg, zonder begeleider" ik knik, Jake heeft helemaal gelijk! "Desnoods geef je ons een stomme chip waardoor je ons kan volgen buiten deze hekken, maar dit is de deal en anders niks" Jake rijkt zijn hand om me omhoog te helpen die ik pak en mezelf optrek, "Of alleen of je stikt erin..." grijns ik, ik heb eigenlijk wel door dat Jake naar Kristie wil, daar heb ik geen problemen mee, dan zijn we tenminste weg bij dat mens... "Wij laten ons niet commanderen, en al helemaal niet door jouw, we kunnen prima voor onszelf zorgen..."


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Jonathan Muffin


    Jonathan zuchtte diep waardoor hij een wolkje in de lucht voor zich zag, hij had al een tijdje stil gezeten tegen deze boom, hierdoor was zijn lichaam wat afgekoeld en had hij kippenvel gekregen. De meeste mensen waren buiten, tenminste dat dacht hij, Jo en Jake zaten verderop, geen verassing dat ze bij elkaar zaten, en Allys, het meisje die net zo'n implantaat had als hij, was daarstraks nog boos langs gestampt. Hij dacht dat Troy ook nog langs was gelopen, maar toen had hij zijn ogen dicht en hij had het niet gemerkt. Vanaf deze plek kon je bijna iedereen zien die van binnen naar buiten ging, of andersom, dat vond hij wel handig.
    Een rilling ging over zijn rug en hij opende zijn ogen weer, nu werd het toch echt een beetje te koud. Jonathan hees zichzelf overeind en wierp een blik op Jo, Jake en Bella, ze praatte nou niet precies zacht, maar zelfs aan hun houdingen was het duidelijk dat ze niet zo lekker in hun vel zaten. Met een grote boog ging hij er om heen en liep hij in de richting van het meer, hij kon zich herinneren dat Allys in deze richting was gelopen en hij hoopte dat ze zichzelf niet iets had aangedaan ofzo.
    Hoe dichter hij kwam, hoe duidelijker het werd dat er niks aan de hand was, Troy en Allys waren beide in het water en het zag er niet uit dat ze ruzie ofzo hadden.
    "Is het water lekker?" vroeg hij om het duidelijk te maken dat hij in de buurt was.


    "Find peace in who and what you are." — Saphira



    Troy Mason Beckham
    "I don't think I'm special, you do."
    Speels | In het meer | Met Allys en Jonathan

    "Dat was Awesome! Nu wil ik ook wel een implantaat voor kracht, dan had ik je ook kunnen gooien," zei Allys enthousiast en ik moest er van lachen. Haar enthousiasme was aanstekelijk.
    "Mag ik nog een keer? Toe toe toe? " Smeekte ze toen en ze zette een stel grote, smekende ogen op. "Ik wil vliegen. Zou je überhaupt wel mogen gooien met me van die zeikerds ? Irritante mensen zijn die wetenschappers." Ik haalde mijn schouders op bij de vraag.
    "En al zal het niet mogen, regels zijn er om gebroken te worden," zei ik droogjes en ik keek even in het rond.
    "Maar goed, gooi me nog maar een keer darling, en kijk maar of je verder komt dan net. Nieuwe sport, Allys werpen." Van die laatste opmerking moest ik weer lachen en ik zette mijn handen in Allys' zij.
    "Is het water lekker?" Hoorde ik ineens vanaf de kant komen en ik keek opzij. "Hé, Jonathan!" Ik stak mijn hand naar hem op.
    "Kom er lekker bij joh!" Ik keek naar Allys en zette mijn handen weer in zij, waarna ik haar zonder waarschuwing met een forse kracht uit het water omhoog duwde.

    [ bericht aangepast op 6 nov 2016 - 19:47 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Bella Velié
    Psychologe || Page 4 || Talking to Jo and Jake
    Clothes



    "I will be there for you..."






    Wilt u ons dan ook nog straffen voor het meewerken!' zei Jake. Een zucht rolde over mijn lippen.
    'Nee, dit is hoe we het doen,' zegt Jake. 'Wij werken mee aan de proeven en psychologen afspraken, en dan mogen we samen een weekendje weg, zonder begeleider!'
    Ik wou net gaan vertellen dat dat echt niet kon, maar blijkbaar was Jake nog niet uitgepraat. 'Desnoods geef je ons een stomme chip waar e ons kan volgen buiten deze hekken, maar dit is de deal en anders niet!' Hij gaf Jo zijn hand en ze trok zichzelf naar boven. 'Of alleen of je stikt erin,' grijnst Jo. 'Wij laten ons niet commanderen, en zeker niet door jou, we kunnen prima voor onszelf zorgen.'
    Ik rol met mijn ogen. 'Goed,' zeg ik tenslotte. 'Als jullie meewerken zal ik zorgen dat jullie een weekendje weg mogen. Of tenminste, ik zal het er met de wetenschappers over hebben.' Daarna liep ik weg, naar binnen.


    Never grow up, it's a trap.

    Ana(ïs) Foxy Westwood
    Proefpersoon || Page 1 || Talking to Diana
    Clothes
    Shoes



    "I'm like a fox, sly and clever."






    Diana kijkt me vrolijk aan. 'Dat is een goed idee, maar wat als het hek wel onder stroom staat? Dan moeten we een andere uitweg bedenken,' zegt ze.
    'Maar dat moet lukken met de slimme Foxy en de snelle Speedy.' We lachen allebei.
    'Oké, hoe laat gaan we daar heen?' vraagt Diana. Ik denk even na.
    'Half zeven,' besluit ik. 'Dan is nog bijna niemand wakker.
    Ik krijg een grote glimlach op mijn gezicht. Straks gaan we ontsnappen!

    [ bericht aangepast op 8 nov 2016 - 13:30 ]


    Never grow up, it's a trap.

    Diana ''Speedy'' Jade Silverton
    16//Speed//talking to: Foxy



    'Half zeven,' zegt ze. 'Dan is nog bijna niemand wakker. ' Ze krijgt een grote glimlach op haar gezicht. 'Moet lukken,' zeg ik met een glimlach. 'Wat wil je nu gaan doen?' Vraag ik aan haar. Ik kijk naar beneden, ik zie hier en daar wat mensen. We gaan misschien echt ontsnappen, dat zal mijn leven echt voor altijd veranderen. Ik kijk weer naar Ana. 'Jij mag kiezen wat we nu gaan doen, het maakt mij niets uit.' Eigenlijk heb ik nu zin om wat muziek op te zetten, te gaan zingen en mee te dansen. Zingen deed ik vroeger best vaak, voor mijn broertje als ik hem naar bed bracht en op school bij feesten dan zong ik ook altijd. Bij de meeste feesten van school hebben mijn vriendinnen en ik een optreden gedaan, we dansen dan allemaal en ik zing, dat waren mooie tijden. Nu is alles veranderd, ik heb nu nooit meer gezongen of gedanst. Het is hier gewoon dood saai en er is niet veel te doen.

    Jake Cooper


    Ik grijns, van oor tot oor, weer had ik mijn zin gekregen. Je zou het niet zo snel zeggen maar de psychologen en wetenschappers waren makkelijk te bespelen. Ik kon het niet laten mijn grijns nog meer te verbreden toen de vrouw liep en moest me bedwingen geen vreugdes dansje te gaan doen, ik voelde me wel een debiel. Ik was veranderd door deze vreemde wereld.
    "Jo, ik ga denk ik even een kijkje nemen bij Kristie, wil je mee?" ik moest denken aan het meisje dat zo lief een teer was. Het meisje dat zo breekbaar was en ik haar daarom zo graag wou helpen. Ik moest denken aan het meisje dat voelde als mijn zusje. "Ik zie je sowieso morgen half zeven toch?" waarna ik haar nog een knuffel gaf en me aanstalten maakte om weg te lopen. Ik klopte het gras van mijn kleding af en keek rond of ik het meisje ergens zag. Door het implantaat dat ik bezat kon ik veel beter zien, dat was dan ook de reden dat ik het meisje wel zag zitten ingedoken op een bankje, weer alleen. "Doeg" zei ik tegen Jo waarna ik een sprintje in de richting van Kristie trok.
    "Hee, hoe gaat het? Nog nare voorspellingen gehad?" vroeg ik haar zorgzaam. Kristie was het zusje dat ik altijd had gewild en nooit had gehad. Vroeger toen ik nog een lief klein jongentje was vroeg ik altijd een zusje voor Sinterklaas en Kerst, nooit had ik er eentje gekregen. Altijd was ik enigs kind gebleven dat vaak alleen thuis was. Doordat mijn ouders er haast nooit waren, of eigenlijk vooral mijn vader hing ik veel op straat rond en maakte ik foute vrienden. De reden dat ik op jonge leeftijd al dronk en rook. De meeste dronken pas op een leeftijd van 15 jaar voor mij was het niet raar om op elfjarige leeftijd al te drinken. Waar anderen pas op achttienjarige leeftijd gingen roken was ik pas 14 jaar oud. Ik zucht het waren de betere oude tijden, ik zou nu liever in een afkick kliniek zitten omdat ik door mijn oudere vrienden verslaafd was geraakt aan drugs. Alles was beter dan deze gevangenis. "Zullen we anders een rondje gaan lopen?" vroeg ik weer aan Krisite.


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    Kristie Lupe Waif Reya
    "Everything You Touch Surely Dies..."



    Ik trek mijn benen langzaam nog wat omhoog en leg mijn hoofd tegen mijn knieën. Zo blijf ik even zitten totdat ik iemand tegen me hoor praten, "Hee, hoe gaat het? Nog nare voorspellingen gehad?" Ik kijk omhoog en zie Jake, een zucht van opluchting verlaat mijn mond. Hij is een goede vriend. Ik ga wat rechter op zitten en zet een kleine glimlach op, "Het gaat..." zeg ik schor en zacht waardoor ik even kuch, "Ja, het gaat..." zeg ik nu iets harder. Nog steeds niet hard, maar ik hoef ook niet te schreeuwen in zijn buurt, hij kan goed luisteren, "En ik heb nog niet zoveel gezien, alleen een brand..." zeg ik zacht. Een brand met misschien wel doden, dat zeg ik er toch liever niet bij, de schreeuwende mensen, gillende kinderen. Ik huiver bij de gedachte. Ik had ervan gehoord, dat andere kinderen naar school gaan en daar met hele grote groepen les krijgen in schrijven, daar zou het gebeuren, in een school. Wereldnieuws zou het worden. Dat weet ik zeker. Meestal krijg ik toekomstige blikken van alleen hier, hier in deze 'gevangenis', dus dat zal wel wat groots worden. "Zullen we anders een rondje gaan lopen?" ik schrik op, "Ja... Is goed...." glimlach ik weer zwak en ga staan. Jake is zo groot en gespierd vergeleken mij, niet dat ik klein ben, ik ben gewoon normaal, maar hij lijkt ook gewoon veel sterker. Ook veel cooler, dat hij überhaupt me aardig vind, ik ben zo'n typisch knullig meisje, zo'n meisje dat niet voor zichzelf op kan komen. Maar als Jake er dan is voel ik me veel veiliger.


    When you see me, I'm not here

    Ana(ïs) Foxy Westwood
    Proefpersoon || Page 1 || Talking to Diana
    Clothes
    Shoes



    "I'm like a fox, sly and clever."






    'Moet lukken,' zegt Diana. Ik grinnik. 'Wat zullen we nu gaan doen?' vraagt ze meteeen daar na. Ik moet zachtjes lachen. Diana is meestal best wel hyper. Dat is ook iets wat ik zo leuk aan haar vind. 'Jij mag kiezen wat we nu gaan doen, mij maakt het niets uit.' Ik haal mijn schouders op. Ik heb werkelijk geen idee.
    Het is hier ook zo saai. Zachtjes begin ik een liedje te zingen. 'Are you, are you, coming to the tree,' zing ik. 'They strung op a man, they say who murdered three. Strange things are happen here, no stranger would it be. If we met, at mid-night in the hanging tree.' Het is een oud liedje dat mijn vader me geleerd heeft. Het is ook nogal droevig, helemaal bij het stukje dat een dode man zijn liefde heeft gezegd om weg te rennen, zodat ze vrij zouden zijn.
    Mijn stem is absoluut niet lelijk, sterker nog, het is rdelijk mooi, maar hoge noten red ik niet. Als mensen mij horen zingen zouden ze mijn stem waarschijnlijk een 7,5 geven. Mijn stem is goed, maar niet prachtig. Niet een Voice-Kids stem. Maar alsnog, een redelijke stem.
    Ik kijk Diana aan. 'Ik weet het niet,' zeg ik met een zucht. 'Het is zo saai hier. Ik wou dat ik hier weg kon. Vrij zijn, dat is wat ik wil.'

    Was inspiratieloos met een liedje, dus heb ik Hanging Tree van de Hunger Games gebruikt xD


    Never grow up, it's a trap.

    Diana ''Speedy'' Jade Silverton
    16//Speed//talking to: Foxy



    Zachtjes begint ze te zingen. 'Are you, are you, coming to the tree,' zing ik. 'They strung op a man, they say who murdered three. Strange things are happen here, no stranger would it be. If we met, at mid-night in the hanging tree.' Ik kijk haar aan, ze kan best mooi zingen. Het is in ieder geval niet vals.
    'Ik weet het niet,' zegt ze met een zucht. 'Het is zo saai hier. Ik wou dat ik hier weg kon. Vrij zijn, dat is wat ik wil.' Ik zucht ook. 'Dat is ook wat ik wil.' Ik begin ook zachtjes een lied te zingen. 'Deep in the meadow, under the willow. A bed of grass, a soft green pillow. Lay down your head, and close your sleepy eyes. And when again they open, the sun will rise.
    Here it's safe, here it's warm. Here the daisies guard you from every harm. Here your dreams are sweet and tomorrow brings them true. Here is the place where I love you.'
    Ik kijk weer naar Ana. 'Dit liedje zong ik altijd voor mijn broertje als hij niet kon slapen.' Ik zwaai mijn voeten op en neer, aangezien we op een tak zitten kan dat makkelijk. 'Zeg het maar Ana, wat wil je doen?'



    Deze is ook van THG xD

    [ bericht aangepast op 8 nov 2016 - 14:33 ]

    Jo Whistle The Ear and The Eye
    "I Believe this is Killing Me...."



    'Goed,' zegt ze tenslotte, een grijns komt op mijn gezicht. 'Als jullie meewerken zal ik zorgen dat jullie een weekendje weg mogen. Of tenminste, ik zal het er met de wetenschappers over hebben.' ik moet mezelf onderdrukken om het niet uit te roepen, omg! Het is gewoon gelukt!
    Ik kijk de wetenschapster na, dit zou geweldig worden! "Gelukt..." zeg ik zacht.
    "Jo, ik ga denk ik even een kijkje nemen bij Kristie, wil je mee?" ik kijk Jake aan, "Ga jij maar..." glimlach ik, hij vind het altijd best fijn om bij Kristie te zijn. Dat moet ik niet verstoren, dat zou zonde zijn... "Ik zie je sowieso morgen half zeven toch?" ik knik, "Tuurlijk.." grijns ik. Opeens geeft Jake me een knuffel, ik voel dat mijn hart even stilstaat en er ging een tinteling door me heen. "Doeg" zegt hij waarna hij naar Kristie rent. Ik kan niets anders dan glimlachen. Ik draai me rustig om, ik zou het liefste willen gillen en springen maar dat doe ik maar niet, zou er niet echt normaal uitzien...
    Tja, wat moet ik doen? Geen idee, wat valt er te doen? Niet veel denk ik...
    Langzaam laat ik me weer op de grond zakken, ga liggen en sluit mijn ogen.

    [ bericht aangepast op 8 nov 2016 - 16:11 ]


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Allys Ashling Baratheon





    "En al zal het niet mogen, regels zijn er om gebroken te worden," Antwoordde Troy op mijn vraag of hij wel met me mocht gooien. Ik grijns, dit was een van de redenen waarom ik Troy mocht. "Is het water lekker?" Hoorde ik ineens de stem van Jonathan, de jongen die dezelfde implantaat heeft als die van mij. 'Ja hoor, kom er gezellig bij' Roep ik terug. Troy riep ongeveer hetzelfde terug. Voor ik weer wat kon zeggen, greep hij mij weer in mijn zij en gooide me weer het water uit. Ik kon een kreet niet onderdrukken. Snel hapte ik naar adem voor ik in het water terecht kom. Alsnog kom ik proestend boven. 'Oke, even voor mezelf onthouden dat ik eerder een teug adem inhoud' grinnik ik. Ik zwem weer naar Troy toe, en begin met mijn armen op het water te slaan zodat hij nat word gespetterd. Ik grijns, als ik kijk hoe hij kletsnat is. Mijn grijns betrekt als ik bedenk dat hij sterker is dan mij, en ik duik onder in het water. Dan krijg ik weer een idee, en zwem naar de benen van Troy. Ik pak een van zijn benen en geef er een ruk aan. Mijn plan werkt, en ik merk hoe Troy in het water terecht komt. Grijnzend kom ik weer boven. 'Sorry moest even' grinnik ik tegen Troy. Ik draai me om, om te zien waar Jonathan is.


    I'm not a princess, I don't need saving. I'm a queen, I've got this shit handled.

    Jonathan Muffin


    Hoewel beide riepen dat ik erbij kon komen aarzelde ik toch, ik was van nature nogal een koud kleum en gezien ik eerder al mijn eigen adem kon zien leek het me niet zo een goed idee om nat te worden. Ik moest lachen toen ik Troy Allys zag lanceren, dat wou ik zeker ook wel eens proberen.
    Eigenlijk vond ik het rot om de pret verpester te zijn door niet te gaan, ik moest eerlijk zijn dat een verkoudheid een goede manier was om 'mijn hoestje' te verbergen.
    Ik begon mezelf uit te kleden en kon nog net zien en meegenieten hoe Allys Troy onderuit haalde. Voetje voor voetje zorgde ik ervoor dat ik het water in kwam, rillingen liepen over mijn rug en al mijn haar stond omhoog, "Fack het is koud" bromde ik, niet dat ik anders had verwacht van natuurwater, maar goed.
    Toen het water mijn knieën raakte stopte ik even om te wennen, "waag het niet om me nat te spatten" zei ik terwijl ik de twee in het oog hield. Het is niet dat ik ze veel kon aandoen, Troy zag er toch al uit als een verzopen kat en Allys ook omdat ze onder was gedoken om Troy onderuit te halen.


    "Find peace in who and what you are." — Saphira



    Troy Mason Beckham
    "I don't think I'm special, you do."
    Speels | In het meer | Met Allys en Jonathan
    "Oke, even voor mezelf onthouden dat ik eerder een teug adem inhoud," grinnikte Allys en ik stak mijn duim grijnzend naar haar op. Mijn blik viel op Jonathan die zichzelf aan het uitkleden was om er bij te komen en ik wilde hem wenken, maar plots werd ik onder water getrokken. Ik wist nog net een teug lucht te nemen, voor ik verdween. Naast mij was Allys al boven gekomen, maar ik bleef wat langer onder water. Met krachtige slagen wist ik op de bodem te blijven, waarna ik mijzelf een paar meter bij Allys vandaan zwom. Ik kon mijn adem best lang inhouden, dus kon ik Allys flink laten schrikken. Hopelijk werkte mijn plan. Ik hoopte ook dat Jonathan niet te erg zou schrikken, want ik wist hoe erg hij van kleinste dingen al kon schrikken.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.