• ★ MELROSE HIGH ★




    STORY
    Melrose High is een middelbare school zoals geen ander. Onder de leerlingen spelen er veel zaken die bij het puberleven horen. De één streeft naar populariteit, de ander naar de beste cijfers. Er lopen werkelijk alle soorten leerlingen rond, van de cheerleaders tot de gevreesde drugdealers. De dienst wordt uitgemaakt door de succesvolle atleten van de school, zij bepalen de norm. Bezwijk jij onder de druk van medestudenten of weet jij je eigen weg te gaan op deze hectische school?


    MELROSE HIGH
    Stad: Melrose (fictief) | Omschrijving komt nog
    Staat: California
    Grades: Freshmen (14-15 jaar), sophomores (15-16 jaar), juniors (16-17 jaar) en seniors (17-18 jaar)
    Schoolkleuren: geel en groen
    Sportteams:
    Football: The Wolves. De jongens moeten hier try-outs voor doen, omdat het zeer populair is.
    Cheerleaders: The Vipers. De meisjes moeten hier try-outs voor doen, omdat het zeer populair is.
    Overige sporten: Zwemteam, dansteam, atletiek, honkbal en basketbal
    Schoolclubs: Dramaclub, schoolband, schaakclub


    ROLLEN
    Naam • Grade • User • Status • Pagina
    Naam:
    Leeftijd:
    Grade:
    Status:
    Innerlijk: Graag meer dan alleen steekwoorden
    Uiterlijk: Probeer om geen dertigjarigen te gebruiken voor het uiterlijk van een zestienjarige
    Geschiedenis:
    Relaties: Geen toekomstige liefdesrelaties afspreken, vriendje en vriendinnetje mag wel zolang je maar geen ORPG gaat spelen
    Extra: Hobby's, clubs/sportteams, likes, dislikes etc.

    Mannen VOL
    — Isaiah Da Costa • Junior • Yugen • Wallflower • Diego Barrueco • 1.08
    — Caleb Montana • Senior • Horvath • Drugsdealer • Daniel Bederov • 1.05
    — Gus Charles Kingsley • Senior • Ziegler • Quarterback • Tim Borrmann • 1.07
    — Cristiano Ignazio Barone • Senior • Desierto • Badboy • Zayn Malik • 1.02
    — James Archibald MacTavish • Junior • PeterMaximoff • Weirdo • 1.11
    — Dallas Corey Eathons • Senior • Jughead • The athletic guy • Joe Collier • 1.11
    — Owen Cameron Green • Grade • Griffel • Geek • 1.11
    — Luke Isaac Hughes • Senior • Wemel • Rebel • 1.10
    — Osckar Chambers • Senior • Perrfect • Vreemde vogel • Olly Alexander • 1.10
    — Vincenzo Santino Alesi • Senior • Zelda • Jock • Stephen James • 1.10
    — Michael Gabriel Sherman • Senior • Griffel • Status • 1.11
    — Jeremiah Bodhi Geauxinue • Senior • Greenlight22 • Pitcher • Lucky Blue Smith • 1.10
    Vrouwen VOL
    — Kamryn Montgomery • Junior • Ziegler • The new girl • 1.11
    — Cassie Da Costa • Junior • Desierto • Cheerleader captain • 1.09
    — Stacey Sara Hale • Junior • Sunrises • Cheerleader • Baskin Champion • 1.10
    — Juniper Lia Ahearne • Senior • Marlow • Rebel • Faceclaim • 1.11
    — Roxy Sayen Pierce • Senior • Dougal • Bitch • Kimmy Schram • 1.06
    — Ayden Reynolds • Senior • McCrory • Gangbitch • 1.07
    — Aliz Nicola Harrington • Senior • Brinvi • Status • Taylor Hill • 1.10
    — Jacinta Isabelle Fray • Senior • Faolan • Dancer • 1.07
    — Libby McKenna • Senior • Ameliorate • Hippie • 1.11
    — Charlie Kate Green • Senior • Wemel • Punker • 1.11
    — Sofia Maria Edwards • Senior • Zelda • Rapper • 1.11


    REGELS
    — In deze RPG gelden de huisregels van Quizlet
    — Je schrijft een post van minimaal 300 woorden
    — Maximaal drie personages per persoon met verschillende geslachten en statussen
    — Geen perfecte personages
    — Nieuwe topics worden gemaakt door mij, tenzij anders aangegeven
    — Bespreek relaties en overige zaken in de praattopics
    — Heb je een vragen? Stel ze gerust
    — Have fun!

    Let op! Op dit moment geldt er de 4 post regel. Dat wil zeggen dat je minstens 4 posten wacht nadat jezelf gepost hebt, alvorens je weer een post mag plaatsen. Dit om te voorkomen dat de RPG bij de start al meteen in een sneltreinvaart schiet.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Ayden
    Student Prez • Ex- Gang Member • Dance club • @ Party • With my best slice of pizza

    'I like my pizza like I like my men.
    Big, hot and spicey.''




    'Try to break me
    And I'll break you ten times harder.'



    Als Owen ergens niet goed in was, dan was het wel in dingen geheim houden. Hij wist het zelf ongetwijfeld niet – maar ik kon hem behoorlijk goed lezen. Zijn draai met zijn ogen was me dan ook niet onopgemerkt gebleven.
    ‘Come on Ayden, ik wil ook niet dat je een crazy cat lady gaat worden op je eenentwintigste.’ Nu was het mijn beurt om met mijn ogen te draaien. Oh gosh. Ik wist heus wel dat mijn antwoorden zijn thirst niet bevredigde, maar ik kon mezelf eenmaal niet gek laten worden door jongens. Niet zoals de meeste hier. Ik moest met mijn hoofd erbij blijven voor een scholarship, want ik had niemand op terug te vallen. Ik had geen ouders zoals Owen. Niet meer en zelfs als ik deze had, waren ze liever high aan het worden dan een vriendelijk woord aan mij geven. Nee, het was al een wonder als ze vroegen of ik een bier uit de koelkast kon halen.
    Zachtjes beet ik op mijn lip, waar ik even mijn blik van Owen meed, die op zijn beurt wat alcohol pakte. Hij greep dan ook naar twee red cups, waar hij een daarvan in mijn hand drukte. Drinken zou niet goed voor mij zijn, maar net zoals mijn ouders had ik ook een zwakte. Voor ik Owen de tijd gaf om te proosten, dronk ik al wat van het goedje.
    ‘Als jij het niet doet dan loop ik naar Chris af hoor.’ Grijnsde hij dan ook, waar hij een slokje nam en het er zwaar mee had. Ik trok dan ook keurend een wenkbrauw op, terwijl de jongen hardop afvroeg wat iedereen hieraan lekker vond. Ik grinnikte ook even. ‘Niemand vind het lekker. Iedereen wilt alleen een escape.’ Ik sloeg hem even op zijn rug, zodat hij niet dood ging van wat alcohol, voor ik zijn cup in die van mij goot. Ik was niet bang voor een beetje speeksel van mijn beste vriend. Op mijn beurt gaf ik Owen gewoon wat cola. ‘Don’t run, before you can walk.’ Knipoogde ik naar hem.
    Ik nam nog een slokje uit de beker, voor ik mijn ritme op de beat weer vond.
    ‘…maar je mag best op Chris afrennen. Ik ben toch eerder bij Jem. Ik weet tenminste wel dat jij Jem leuk vind. Jij daarintegen…’ ik hield mijn gezicht iets schuin, waar ik uitdagend een wenkbrauw optrok. ‘Vind ik Chris überhaupt wel leuk? Of heb ik misschien juist een crush op mijn gay beste vriend, die mijn ex leuk vind.' Ik wreef even over zijn arm, waar ik moeite moest doen om mijn lach in te houden. Ja ik hield er van om wel een beetje te teasen. 'I mean, wie kan nou jouw armen, bruine onschuldige ogen en je collectie aan comic books weerstaan. I know I couldn't.'

    [ bericht aangepast op 5 april 2017 - 14:59 ]


    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    Jeremiah 'Jem' Bodhi Geauxinue

    Sometimes, to stay sane you have to go a little crazy

    18 Jaar | Baseball | At Cassie's place| With Cassie


    Nadat Jem Cassie had verteld dat hij er altijd al van overtuigd was dat de cheerlead coach van de school op vrouwen viel hoorde hij een korte lach over de lippen van de jongedame rollen. 'Zou me eigenlijk ook niks verbazen... Heeft ze wel een droombaan.' om deze woorden moest Jem ook wel even lachen, maar hierna knikte hij instemmend. 'Nu je het zegt, is er nog plaats voor co-coach van het team. Ik zou het niet erg vinden om de hele middag te mogen staren.' sprak Jem, waarna hij kort naar Cassie knipoogde. "Misschien is zij wel degene die vreemd is gegaan dan.'' zei Cassie toe, waarna Jem kort knikte. 'Wie weet heeft ze wel één van je cheerlead vriendinnetjes geschaard.' zei Jem, maar eigenlijk kon het hem niet zoveel interesseren. Oké als dat waar zou zijn dan zou het wel direct het grootste schandaal van de school zijn en zwaar illegaal, maar echt intreseren kon het Jem niet. Als zowel de coach als het meisje er blij van werd dan deden ze dat toch lekker. Niet zijn probleem.
    Nadat Jem Cassie had voorgesteld om gewoon thuis te blijven leek de jongedame hier ook nog wel mee in te kunnen stemmen. 'Zou kunnen, wat jij wil...' zei de jongedame, wat voor Jem de keuze enkel moeilijker maakte. Ergens wou hij wel, maar aan de andere kant had hij ook wel zin in het feestje om gewoon even om het hoekje te kijken in ieder geval. 'Hmh... Of fashionably late...' zei Cassie, iets wat ze waarschijnlijk al waren. Ze waren in iedergeval een tikkeltje laat, maar ja Jem was nooit echt een persoon die zich goed wist te houden aan afgesproken tijden. Als je met Jem afsprak om ergens om een bepaalde tijd te zijn kon je er vaak wel minstens een half uur bij op rekenen. Het was niet eens omdat hij te laat opstond of te langzaam zich klaar maakte, tijd was gewoon een zeer ruim begrip.
    Na Cassie haar woorden had de jongedame hem gekust en Jem kuste haar terug. Echter verbrak hij hun moment na enkele seconden alweer. 'Als we nou gewoon gaan even kijken en als er niks aan is kunnen we net zo snel weer weg gaan. Gewoon even ons gezicht laten zien.' zei Jem, waarna hij half overeind kwam. 'Je hebt je net zo mooi opgetut, het zou jammer zijn als we dat allemaal weer verpesten.'


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    DALLAS COREY EATHONS

    Senior • The athletic guy • 19 • kitchen of Will’s house • Aliz

    ‘Caleb was toen nog niet zoals hij nu is, hij was eerst meer zoals Owen, dan nu zoals Vince.’ Dallas knikt, haalt zijn schouders op en weet zijn wenkbrauwen voor een kort moment omhoog te laten gaan om vervolgens zijn reactie te formuleren. ‘Caleb word niet alleen overgenomen door drank en drugs, maar ook door zijn ego. Kortgezegd, hij gedraagt zich als een rasechte zak.’ de kilte in zijn stem overschaduwd ditmaal zijn accent en hij weet al snel de woorden weg te spoelen met een slok alcohol.
          ’Stop niet met praten, it’s cute.’ Dallas kan het niet laten om haar met gefronste wenkbrauwen aan te kijken wanneer hij zijn handen kort tot stilstand laat komen tijdens het vullen van de twee red cups. Wanneer ze hetgeen wat ze wilde zeggen vervolgd, schenkt hij beide glazen vol tot net aan de rand. ‘Jij moet mij toch nog eens leren hoe ik met zo’n accent moet praten. Ik wil zo’n accent hebben als McGonagall in Harry Potter, geweldig. Al zal ik dan waarschijnlijk nooit stoppen met praten, dus misschien moet je het dan toch maar niet doen.’ Dallas schud zijn hoofd, waarbij hij zijn tanden zichtbaar maakt met zijn glimlach. ‘Kan de hoeveelheid woorden die uit jouw mond komt nog meer worden dan? Daarbij, hoe leg je in godsnaam de link van zo’n god als ik, met zo’n oude taart?’
          Een glimlach sierde haar gezicht wanneer Dallas haar vraag impliciet had geaccepteerd met het benoemen van haar/hun trui, hij kon het niet eens meer als zijn eigen trui zien. Vervolgens wisten ze beide hun beker op te heffen en vermelde Dallas dat het drankje goed zou zijn voor een mooie avond. ‘Op een avond met veel alcohol.’ Voegde Aliz er nog aan toe en hoewel Dallas in eerste instantie even met het drankje wilde gaan doen, sloeg zijn gedachte om bij het proeven van het mengsel.
          Blijkbaar dachten Aliz en hij hier hetzelfde over, gezien ze beiden hun glas binnen no-time leeg op tafel hadden neergezet. ‘Time for another one,’ murmelde Aliz vervolgens, waar Dallas zich alleen maar bij aan kon sluiten en dus zijn beker tegen de hare aan duwde.
          Zijn ogen volgde de hoeveelheid alcohol die zij in de bekers wist te gooien, maar was het er niet geheel mee eens, waardoor hij nog een extra tikje tegen de fles aangaf, wat nog een scheut in de beker liet gaan. Hij wist haar vanuit zijn ooghoeken een quasi-onschuldige blik te werpen om de beker, nadat de cola was ingeschonken, beet te pakken.
          Dallas draaide zich vervolgens om, zodat hij met zijn onderlichaam tegen het keukeneiland kon leunen en de ruimte in kon kijken. ‘Dus,’ een grijns wist op zijn gezicht te verschijnen, ‘ga je me vanavond weer uitdagen voor een sprint zoals vorig weekend?’. Dallas laat een lachje horen om haar vervolgens met zijn zij een duwtje te geven.

    [ bericht aangepast op 5 april 2017 - 18:16 ]


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    KAMRYN FLORÈNCE FALLON MONTGOMERY
    Junior ★ 16 ★New girl ★ Sofia ★ Party ★ Dress



    'Je mag mijn drinken wel hebben,' was het antwoord van Vince. Kamryn was ietwat teleurgesteld. Het voelde alsof Vince het liefste zo makkelijk mogelijk met haar omging. Kamryn schudde die gedachte weg. Ze was er te goed in om overdramatic te reageren. Ze nam het drankje aan en nam er een slok van.
          ‘Het is zonde dat wij nog nooit eerder hebben gesproken,’ zei hij vervolgens. Kamryn fronste haar wenkbrauwen. Ze hadden ook niet bepaald de kans gehad om elkaar eerder te spreken, aangezien ze pas een week op school was. 'Of we kunnen het ergens anders gaan vier-‘ Vince maakte zijn woorden niet af. Kamryn volgde zijn blik en kwam algauw tot de conclusie dat hij zichzelf inhield door het meisje van eerder. Ze hoefde niets te vrezen, Kamryn zou niets gaan doen met Vince.
          Vince nam Kamryn mee naar buiten. 'Op mijn oude school wel ja,' beantwoordde ze zijn vraag. 'Daar gingen we zelfs opgetut naar school, dat was daar gewoon de norm,' legde ze uit. Ze keek via haar jurk naar beneden en zuchtte diep. Op haar gemak trok ze haar torenhoge hakken uit. 'En deze zijn me al helemaal aan het killen,' lachte ze.
          ‘Luister Kamryn, ik weet dat je me echt een klootzak vindt maar ik ben oprecht geïnteresseerd in je. Vertel is wat over jezelf. . .’ vroeg hij vervolgens. Kamryn keek hem verbaasd aan, maar haar twijfel werd acuut beantwoord toen hij meteen zijn telefoon weer tevoorschijn haalde. Waarschijnlijk stuurde hij een berichtje naar het meisje, van wie hij zijn ogen niet af kon houden. Kamryn vond Vince aardig, maar ze wilde geen rebound of side-chick zijn, daar voelde ze zich toch echt te goed voor.
          'Waarom vertel jij niet een wat over jezelf,' zei ze op een uitdagende toon. Ze ging op het muurtje achter haar zitten en keek haar afwachtend aan. Brutaal viste ze zijn telefoon uit zijn handen en legde deze naast haar neer. 'Tell me something,'


    Big girls cry when their hearts are breaking

    CALEB MONTANA

    Senior • 18 • Dealer • Alcoholic • Luke @ Yard

    Zuchtend kijkt Caleb naar de fles vodka in zijn hand. Voorheen had hij nooit ofte nimmer een volledig fles op gedronken in zijn eentje — maar voor alles was een eerste keer, niet waar? Daarbij, zou hij niet oog in oog komen te staan met vervelende personen binnen als hij hier zou blijven.
          ‘Wat heb je toch weer een heerlijk optimistische kijk op het leven, man. Als je ’t echt erg vindt, zal ik het niet doen — bros before hoes. Alleen. . . Ze is — of was, whatever — op zoek naar een chauffeur en zeg nou zelf, vertrouw je haar eerder met mij of met één of andere random gast?’
          Caleb laat zijn wenkbrauwen omlaag glijden in een diepe frons. Eigenlijk had Luke gelijk, maar dat zou hij nooit ofte nimmer toe durven geven. Caleb vertrouwde niemand om Aliz naar school te rijden, zelfs niet een van zijn beste vrienden. Caleb is van mening dat hij haar beter zelf zou kunnen brengen, maar vanmorgen had Aliz heel duidelijk laten weten dat ze hem niet meer herkende en dat ze niets meer met hem te maken wilde hebben.
          ‘Ik vertrouw haar met niemand, dat weet je.’
          Caleb zucht hard en laat zichzelf opnieuw op zijn rug vallen, waarbij hij zijn vrije arm over zijn kijkers plaatst. Verschillende donkere vlekjes dansen in zijn gezichtsveld, maar hij kan nog goed de tranen in Aliz’ kijkers voor zich halen die hij deze morgen had gezien.
          ‘Ik zou haar zelf willen brengen, maar weet je. . . Ze — Ze wil niets meer met me te maken hebben.’
          Caleb slikt even, hij is niet van plan om te gaan huilen waar Luke bij was. Het nadeel van alcohol is dat het hem op vele momenten ontzettend emotioneel kan maken. Normaal gesproken hield hij dat af door achter meisjes aan te gaan, maar Aliz blokkeerde hem op het moment op meerdere manieren.
          ‘Alle eikels die denken dat ze haar naar school kunnen brengen, zullen in ieder geval een week niet kunnen lopen,’ gromt Caleb vervolgens waarna hij overeind gaat zitten en de halfvolle fles vodka van zich af rolt over het gras. De doorzichtige drank klotst over het gras, maar Caleb was van plan om geen druppel meer aan te raken vanavond.
          ‘Ik zou naar binnen moeten gaan om haar in de gaten te houden,’ mompelt hij zachtjes, terwijl hij zijn handen meerdere malen over zijn gezicht haalt om zichzelf wat meer helder te maken. ‘Ik wil niet dat ze vanavond iets stoms doet. Ik — Ik heb helemaal niets meer over haar te zeggen, maar. . .’
    Grommend laat Caleb zich opnieuw achterover vallen met zijn beide handen voor zijn kijkers. ‘Het spijt me, Luke. Ik ben verschrikkelijk gezelschap op het moment. Heb je wiet nodig? Dan ben ik ten minste nog nuttig voor je,’ lacht hij zachtjes. ‘Ik zeur alleen maar over vrouwen. Jezus.’




    Vincenzo Santino Alesi

    outside • with kamryn


    ‘Op mijn oude school wel ja, daar gingen we zelfs opgetut naar school, dat was gewoon de norm.’ Ik fronste bij haar antwoord maar knikte toen kort en volgde haar blik naar haar hakken die extreem hoog waren. Ik had me altijd afgevraagd waarom die dingen bestonden, ze leken me vreselijk pijnlijk.
    Gelukkig hoefde ik ze daarom ook niet te dragen.
          ’En deze zijn me al helemaal aan het killen,’ lachte ze en ze trok - als bevestiging op mijn gedachten - de hakken soepel uit. ‘Als je ze maar niet vergeet vanavond, assepoester,’ reageerde ik plagend en lachte zachtjes.
    Vervolgens had Kamryn haarzelf opgehesen op het muurtje waar we tegen aan leunde en ik volgde haar bewegingen even nauwkeurig.
          Voor ik het wist was echter mijn telefoon uit mijn handen gerukt, ‘waarom vertel jij niet eens wat over jezelf, tell me something.
    Haast protesterend stotterde ik wat toen ze mijn telefoon naast haar neer legde maar toen mijn blik haar gezicht las hield ik mijn mond. Prima, ze had ook gelijk– ik had geen manieren dat ik niet mijn volledige aandacht bij Kamryn had maar eerlijk gezegd hadden de alcohol en de wiet mijn manieren al sterk aanwezig overgenomen.
          ‘Ik dacht eigenlijk dat ik dat aan jou vroeg,’ sprak ik en hees mezelf net als zij had gedaan– met wat moeite op het muurtje.
    Kort keek ik naar het mobieltje wat naast haar lag maar ik greep er niet naar, als zij zo graag wilde dat ik mijn aandacht op haar richtte dan zou ze dat ook krijgen.
          Ik schoof wat dichterbij en haalde mijn schouders op, ‘zo bijzonder ben ik niet– alleen maar de knapste jongen van deze school waar jij, Kamryn, het geluk heeft om mee te praten,’ plaagde ik.
    Mijn ogen scande haar gezicht, ze leek zo puur maar het zou je verbazen wat er allemaal uit kon komen.
          ‘Ik ben Italiaans en een vreselijk goede kok,’ bracht ik uiteindelijk uit en glimlachte zwakjes. Ik balanceerde wat op het muurtje toen ik weer wat voorover schoof, ik zat niet erg comfortabel met mijn benen aan elk een kant - maar het was ook niet zó vreselijk.
          Mijn hand plaatste ik kort op haar been en ik maakte oog contact met haar vragend om goedkeuring, ‘als je wilt ben ik bereid om een vijf gangen diner voor je te maken. En als toetje ben ik de kers op de taart.’ Ik lachte mijn tanden voorzichtig bloot en had mijn eigen grap erg amuserend gevonden.



    Everything is illuminated by the light of our past.

    Lucas 'Luke' Isaac Hughes
    “I seek to cure what's deep inside, frightened of this thing that I've become.”



    Ik vertrouw haar met niemand, dat weet je.’ Caleb zuchtte diep en ging weer liggen. Ik sloeg mijn ogen ten hemel en zuchtte eveneens. ‘Ik zou haar zelf willen brengen, maar weet je. . . Ze — Ze wil niets meer met me te maken hebben.’ Ik blikte even naar Caleb en zag dat hij er niet al te best uitzag. Die jongen ging er emotioneel gezien zwaar aan zijn en Aliz' breakup onderdoor. Ik zou bijna denken dat hij op het punt stond een potje te gaan janken – en ik was nu niet de meest ideale schouder om op uit te huilen. ‘Alle eikels die denken dat ze haar naar school kunnen brengen, zullen in ieder geval een week niet kunnen lopen,’ gromde hij vervolgens dreigend en ik stak mijn armen onschuldig de lucht in.
          ‘Goed om te weten dat je mijn benen wilt breken. Als ik jou was zou ik dat vooral niet proberen, tenzij je-je eigen benen ook gebroken wilt hebben,’ zei ik met een zwakke glimlach en gaf hem een plagend duwtje.
          ‘Ik zou naar binnen moeten gaan om haar in de gaten te houden. Ik wil niet dat ze vanavond iets stoms doet. Ik — Ik heb helemaal niets meer over haar te zeggen, maar. . .’ mompelde hij en ik schudde afkeurend mijn hoofd.
          ‘Hoor je jezelf nu praten? Je klinkt echt als een soort controlfreakerige stalker. Geef haar een beetje ruimte en tijd, she'll come around,’ zei ik en keek Caleb serieus aan. Ik keek naar de vodka fles die verderop in het gras lag.
          ‘Ik denk toch dat je mij haar het beste kunt laten brengen naar school, anders regelt ze iemand anders. Je vertrouwt misschien niemand met haar, mij vertrouw je toch wel het meeste? Ik beloof dat ik niets zal proberen – anders mag je alsnog mijn beide benen breken.’ Ik keek even naar mijn telefoon en ik – hoe toevallig – begon te appen met Aliz.

    ALIZ
    >> Si, in de keuken met Dallas. En laat dat "Charming" maar weg, er is weinig charmants van hem over.
    << Hij voelt zich anders een heuze knight in shining armour als het om jou gaat. Al moet ik zeggen dat hij er vanaf deze hoek niet super charmant uitziet. Is er iets tussen jullie gebeurd?
    >> Ik hoorde hem praten met Vince...
    << ... en dus?
    >> Hij zei dat ik alleen maar aan mezelf denk en maar moest stikken in Owen's lul, terwijl ik vanochtend nog probeerde om hem te helpen :/
    << Moet ik 'm voor je slaan?
    >> Ik denk niet dat dat het er beter opmaakt... Ik moet denk ik maar gewoon uit zijn buurt blijven
    << Misschien is dat het beste ja. Hij vindt het wel een probleem dat ik jouw chauffeur vanaf nu ben trouwens
    >> Betekent dat dat je het niet meer wilt doen?
    << Heb ik dat ooit gezegd dan (;
    >> Oh nee, maar ik weet dat je een van zijn beste vrienden bent...
    << Ik overtuig 'm wel
    >> Dat is lief van je c:
    >> Oh en, we kunnen meer dan één dans delen. Het is uit tussen Owen en mij.
    << Ik ben soms wel lief
    << Aha, drama in paradise?
    >> Geen drama c: We hebben besloten dat we beter zijn als vrienden.

    ‘Speaking of the devil, ze beweert dat ze jou en Vince heeft horen praten, over haar. Iets met Owens lul?’ Ik trok mijn wenkbrauw naar Caleb op.
          ‘Het spijt me, Luke. Ik ben verschrikkelijk gezelschap op het moment. Heb je wiet nodig? Dan ben ik ten minste nog nuttig voor je. Ik zeur alleen maar over vrouwen. Jezus.’ Ik grinnikte zachtjes en schudde mijn hoofd.
          ‘Ik heb nog en vanavond ga ik sowieso compleet nuchter blijven. Wist je dat ik heb geprobeerd seks te hebben met Juni?’ Ik lachte schamper en staarde voor me uit.






    18 • Senior • Bad News/Troublemaker • Outside • Caleb

    [ bericht aangepast op 6 april 2017 - 22:20 ]


    I just caught the wave in your eyes

    CALEB MONTANA

    Senior • 18 • Dealer • Alcoholic • Luke @ Yard

          'Hoor je jezelf nu praten? Je klinkt echt als een soort controlfreakerige stalker. Geef haar een beetje ruimte en tijd en she'll come around. Ik denk toch dat je mij haar het beste kunt laten brengen naar school, anders regelt ze iemand anders. Je vertrouwt misschien niemand met haar, mij vertrouw je toch wel het meeste? Ik beloof dat ik niets zal proberen – anders mag je alsnog mijn beide benen breken.’
          Caleb zucht, hij weet diep van binnen precies wat hij aan het doen is — Aliz beschermen op feestjes is iets waar hij nooit mee is gestopt na hun uit elkaar gaan. Verschillende keren heeft hij haar naar huis gebracht, nuchter blijvend zodat hij op haar kon letten. Caleb wil er niet aan denken wat er had kunnen gebeuren op het moment dat hij daar niet was, de jongens op zijn school waren roofdieren wat dat betreft. Wellicht kan hij Luke alsnog vertrouwen en hem een kans geven. Wat kan er nu eenmaal mis gaan?
          Voorzicht gaat Caleb opnieuw rechtop zitten, waardoor hij een snelle blik op Luke's telefoon krijgt te zien. Het gaat te snel om alles precies te kunnen lezen, maar hij weet de woorden: Aliz, dansen en rijden op te vangen waardoor de betekenis al vrij snel helder wordt voor hem.
          'Ik heb nog en vanavond ga ik sowieso compleet nuchter blijven. Wist je dat ik heb geprobeerd seks te hebben met Juni?’
          Caleb kijkt onbewogen opzij richting Luke, terwijl zijn mondhoeken gevaarlijk trillen. Hoe kan Luke? Dallas, oké. Maar Luke?
          'Luke, weet jij de reden waarom ik nooit iets hij Juni heb gedaan? Vanwege jou. Maar als jij zo nodig je beste vriend moet naaien door met zijn ex te appen en dingen af te spreken over dansen en rijden, val je maar dood. Hoe zou je erover denken als ik dat met Juni zou doen? Als ze binnen enkele dagen bij mij in bed zou liggen?'
          Caleb staat wankelend op en kijkt met een mengeling van verdriet en woede op Luke neer.
          'Schijnbaar kan ik alleen op Vince bouwen,' gromt hij. 'Laat me met rust, eikel.'
          Caleb beent met grote passen terug naar het huis. Het plan om niet meer te drinken zodat hij aan het einde van de avond nuchter genoeg was om op Aliz te passen, is als sneeuw voor de zon verdwenen. Waarom zou hij op haar passen als ze continu met mannen aan het praten was op een flirtende manier? Ze kon het zelf uitzoeken.
          Caleb neemt een fles die hem niet bekend voorkomt van een tafel in de gang en mengt zich dan in de dansende mensen. Uiteindelijk komt hij tegen een muur tot stilstand en neemt een slok. De felle lichten en luide muziek zorgen ervoor dat zijn waarneming minder wordt, maar dat kan hem op het moment weinig schelen.




    Alison Kennedy

    avec micah et roxy • party


    Ik had me behoorlijk opgetut voor het feestje, niet persé extreem opvallend maar genoeg zodat mijn huid wel fluweel leek. Nadat ik mezelf in een makkelijke, elegante outfit had gehezen was ik onderweg gegaan, ik had niet gewacht op mijn broer want die zou vanzelf wel verschijnen.
          Het enigste wat ik mezelf had voorgenomen voor vanavond was dat ik mezelf even helemaal liet gaan, deze week was een van de meest stressvolle weken die ik had gehad, ik had mezelf in het zweet gewerkt en mijn slaap opgeofferd om een paar goede cijfers op mijn rapport te krijgen.
          Ik had de aandacht die ik kreeg toen ik binnenkwam niet erg gevonden en had zelfs al een paar shotjes lachend achterover had geslagen, soms dwaalde de gedachten dat mijn moeder me levend zou villen als ze dit zag maar die duwde ik hardhandig weer weg door er zelfs meer te nemen.
          ’Ik ga even naar de wc,’ meldde ik vervolgens mee en duwde me een weg door de menigte waar ik nu met een overduidelijk lichter hoofd doorheen walste. De piekergedachtes waren volledig verdwenen en uit zicht, iets wat een grote opluchting was op dit moment.
          Toen ik uit de wc stapte bekeek ik mezelf in de spiegel en probeerde mijn haren weer in model te gooien, het zag er inmiddels niet meer uit en ook mijn make-up leek uitgelopen– daar kon ik helaas nu niks meer aan gaan doen.
    Al snel had ik me bij de volgende slachtoffers gemengd en even zwak geglimlacht naar beide waarna ik mijn arm losjes om zijn zij had geslagen. Micah en Roxy.
    ‘Hoe is het met jou?’ Vroeg ik zonder er over na te denken en liet mijn blik even onderzoekend over Roxy heen gaan.
    Ik kende haar niet goed genoeg om te zeggen dat ze een vreselijk persoon was maar ik liet me zeker niet graag in met haar.
          ‘Hebben jullie al gedanst?’ Vroeg ik vervolgens om niet langer meer alleen maar te staren maar ook echt wat toe te voegen, mijn oog bleef hangen op de sigaret- ik stond eigenlijk al goed bekend als iemand die enkel op feestjes rookte, ik vond het de volgende ochtend echter alleen maar stinken en had mezelf op het vorige feestje nog zo beloofd het nooit meer te doen. Echter stond roken door de alcohol nu wel erg hoog op mijn lijstje en tikte ik Micah even aan voor ik hen beide een blik schonk. 'Mag ik een trekje?' Vroeg ik, eerder aan Micah dan aan Roxy omdat ik Micah nou eenmaal wat beter kende.


    Everything is illuminated by the light of our past.



    OWEN CAMERON GREEN

    The Nerd / Geek, at the party , With Ayden

    👓
    ]





    ‘Niemand vind het lekker. Iedereen wilt alleen een escape.’ grinnikte de blondine waarna ze me een klopje haf en ik even probeerde te bekomen van het brandende gevoel die me pijn deed. Never again. Ayden goor mijn cup in die van haar en nam voor mij een cola waardoor ik haar even dankbaar aankeek en hiervan een slokje nam. Oh god dat deed zo'n goed. ‘Don’t run, before you can walk.’ Knipoogde ze vervolgens waardoor ik haar met een pruillipje aankeek. "But I want to fly." zei ik quasi zielig maar lachte dan toch om mijn woorden. ‘…maar je mag best op Chris afrennen. Ik ben toch eerder bij Jem. Ik weet tenminste wel dat jij Jem leuk vind. Jij daarentegen…’ ze keek me schijn aan waardoor ik even fronste, ik kende Ayden al zo lang maar ... was ik dan echt zo mis?
    ‘Vind ik Chris überhaupt wel leuk? Of heb ik misschien juist een crush op mijn gay beste vriend, die mijn ex leuk vind.' Mijn mond viel even open en ze wreef even over mijn arm heen, oh no. Nope nope nope, dit kon niet echt zijn right? 'I mean, wie kan nou jouw armen, bruine onschuldige ogen en je collectie aan comic books weerstaan. I know I couldn't.' haar woorden slapped me in the face. "You are mean." pruilde ik en porde haar even. "Voor een moment had ik echt aan angstaanval dat je de waarheid sprak , jezus. " zuchtte ik opgelucht en lachte zacht. " Maar ja, als ik door ga, dan erf jij mijn stipboekencollectie wel if that's what you want." knipoogde ik vervolgens en sleurde Ayden even met me mee richitng Chris, al nam ik een meter voor we überhaupt bij de jongen aankwamen af richitng het zwembad , waar ik haar optilde en dreigend neigde het zwembad ik te gooien. " Ik dacht dat je van me hield!" zei ik quasi dramatisch maar kon me niet serieus houden gezien ik luid begon te lachen. Als zij me mocht plagen dan mocht ik haar oog plagen. Nu maar hopen dat ze ons beiden niet in het zwembad duwde, want dat zou mijn tweede leer zijn dat ik mijn kleuren mocht verwisselen vandaag én mijn mobiel was niet waterproof.


    [/gey]













    MICHAEL 'MICAH' GABRIEL SHERMAN

    Bully/punker/jock , at the party, with Roxy

    🐭




    Roxy leek wel te kunnen grijnzen met mijn woorden en verkocht me een stoot wat me even kort deed lachen al zorgden mijn volgende woorden voor nog een hardere stoot terwijl we naar buiten liepen. 'Denk je zo laag over me?' vroeg ze me plagend en kwam voor me staan waardoor ik iets naar beneden moest kijken gezien ik wat groter was dan haar. De rook van haar sigaret kreeg ik in mijn gezicht geblazen waardoor ik even mijn wenkbrauwen optrok "Nee natuurlijk niet." begon ik grijnzend nadat ze me een tik tegen mijn neus haf. Ondertussen nam ze nog eens de cup uit mijn handen waar ze een slok van nam en deze terug in mijn handen drukte wat me even deed grijnzen. 'Caleb hoeft niet de enige lucky one te zijn,' gniffelde ze wat me al een stuk meer interesseerde, wie ze allemaal het bed insleurde boeide me niet zo erg tenzij er een kans was dat ik ook even mijn pleziertje kon hebben, 'maar het kan wel... ik kan zelfs nog een keer naar Caleb gaan, mocht dat nodig zijn.' vervolgde ze en ik lachte even. "Ik ben er ook nog if you need too." zei ik plagend en nam ook voor mezelf een sigaret uit mijn zakken en stak deze tussen mijn lippen. " Maar hoe gaat het verder met je? Al plannen voor de toekomst?" ik grijnsde even al verdween deze snel toen ik een losse arm om mijn middel voelde die niet ven Roxy of Charlie afkomstig kwam. Ik draaide me dan ook fronsend om naar de rode haren naast me. Oh somebody just shoot my now. ‘Hoe is het met jou?’ vroeg niemand minder dan Alison Kennedy me waardoor ik haar even met een nep grijns aan keek. "Hey... wat doe jij hier?" mijn blik gleed even kort over Alison, voor de mensen die het nog niet wisten, ze was een eind geleden mijn fwb om het zo te zeggen al is dat nu ex fwb.
    ‘Hebben jullie al gedanst?’ Vroeg ze vervolgens haar blik nu voornamelijk op Roxy richtend en een kort schamper lachje wist mijn lippen te verlaten. "Ik dacht dat je me toch iets kende. Ik dans niet." ik rolde even met mijn ogen al liet ik haar maar aan me gangen. Ik stond misschien wel bekend als de dick op Melrose high maar ik was ook weer geen monster. Alison tikte me even aan waardoor ik mijn blik eerst kort op Roxy richtte en daarna op Alison. 'Mag ik een trekje?' vroeg ze me doelend naar de sigaret die tussen mijn lippen ging, waardoor ik even zuchtte en haar toch de sigaret gaf. "Maar ik denk dat Roxy wel goed kan dansen, of niet soms?" ik grijnsde licht naar Roxy en stelde me haar even voor terwijl ze ene lapdance deed. Oh yeah...




    [ bericht aangepast op 7 april 2017 - 16:33 ]


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    KAMRYN FLORÈNCE FALLON MONTGOMERY
    Junior ★ 16 ★New girl ★ Vince ★ Party ★ Dress



    'Als je ze maar niet vergeet vanavond, assepoester,' lachte Vince naar Kamryn. Ze gunde hem een speelse, uitdagende blik. 'Alsof ik deze badboys zou vergeten,' grijnsde ze. Ze hield die serieuze blik niet lang vol, aangezien ze al snel in lachen uitbarstte. 'Nee, dat komt wel goed,' zei ze door haar lach heen.
          Toen ze eenmaal klaar was met lachen, richtte ze haar blik weer op Vince. Het was voor haar mogelijk om te ontkennen dat Vince aantrekkelijk was, want dat was hij zeker in haar ogen. Maar ze hield zich bewust wat afstandelijk naar hem toe, want ten eerste kende ze hem pas één dag en ten tweede had hij behoorlijk de uitstraling van een fuckboy. Na wat gesputter begon hij toch over zichzelf te vertellen. Geïnteresseerd luisterde Kamryn naar hem, aangezien ze oprecht geïnteresseerd was in hem.
          ‘zo bijzonder ben ik niet– alleen maar de knapste jongen van deze school waar jij, Kamryn, het geluk heeft om mee te praten,’ zei hij grijzend. Kamryn rolde haar ogen en stompte hem hard tegen zijn bovenarm. 'Ik meen het, Vince,' sprak ze streng.
          ‘Ik ben Italiaans en een vreselijk goede kok,’ bracht hij uiteindelijk uit. Kamryn kantelde haar hoofd iets en lachte zacht. ‘als je wilt ben ik bereid om een vijf gangen diner voor je te maken. En als toetje ben ik de kers op de taart.’
          'Oh charmeur die je bent,' grinnikte ze. Ze bewoog iets naar hem toe en fluisterde. 'Maar helaas ben ik vegetarisch,' grijnsde ze en ze trok zich weer terug. 'Maar dat aanbod voor een vijfgangendiner sla ik niet af,' Ze keek hem opnieuw aan. 'Ik ben vanuit mijn rijkeluis leventje gewend dat er werd gekookt door een topchef, dus verras me,' lachte ze geamuseerd. Pas op dat moment voelde ze zijn hand op haar been en ze besloot om er niets mee te doen, aangezien ze het niet erg vond.


    Big girls cry when their hearts are breaking



    Vincenzo Santino Alesi

    outside • with kamryn





    ‘Alsof ik deze badboys zou vergeten, nee, dat komt wel goed.’ Ze lachte en ik lachte voorzichtig met haar mee, het meisje had zeker iets aparts en ik kon mijn vinger niet leggen op wat het nou precies was.
          ‘Ik meen het, Vince,’ sprak ze streng toen ik wat rond zat te geinen, en ik kon plots precies zeggen wat haar zo bijzonder maakte. Ze was dominant, streng en een beetje zoals Charlie. . . Ik kon het niet laten dat mijn gedachten even af dwaalde naar de blondine, ze was immers een van mijn eerste serieuze relaties.
          Toen ik had gesproken over mijn onderschatte kookkunsten leek ze niet erg onder de indruk en al gauw was duidelijk waarom.
    ‘Oh charmeur die je bent,’ grinnikte ze en voor ik het wist was ze nog maar enkele centimeters verwijderd van mij. ‘Maar helaas ben ik vegetarisch,’ fluisterde ze en ik kon het niet laten om niet te grijnzen, het ging haast automatisch en ik beet op mijn lip terwijl mijn blik haar gezicht scande.
          ’Maar dat aanbod voor een vijfgangendiner sla ik niet af,’ sprak ze, ‘ik ben vanuit mijn ruikeluis leventje gewend dat er werd gekookt door een topchef, dus verras me.’
    Ik schudde mijn hoofd lachend, ‘ik dacht dat er geen druk op mij stond maar blijkbaar kook ik voor de koningin?’
    Ik kneep even in haar been toen ik er van uit ging dat ze er geen probleem mee had dat mijn hand daar rustte, ‘al hoe wel, jij zal vast niet opkijken als je zo genoemd wordt,’ ik lachte zachtjes en schoof nog wat dichterbij.
          ‘Begrijp me niet verkeerd, je bent misschien een diva– maar wel een diva waar ik mijn best voor zou doen,’ sprak ik op een wat zachtere toon met een hese achtertoon sinds ik al aardig wat tabak naar binnen had gewerkt vandaag.
    Voor ik het wist had ik mijn ogen gesloten en mijn lippen op die van haar gedrukt, ik kon het niet laten. Ze rook zo zoetig en haar jurk leek wel erg kort zo op dit muurtje waardoor mijn hand doorschoof op haar ontblote bovenbeen.
    Dat allemaal terwijl ik mijn mond wat opende en mijn hand op haar wang plaatste, dit was toch wel een geweldig begin van de avond.



    Everything is illuminated by the light of our past.

    CALEB MONTANA

    Senior • 18 • Dealer • Alcoholic • Kyra @ Crowd

    Zachtjes meebewegend op de muziek staat Caleb met zijn rug tegen de muur geleund, terwijl zijn kijkers over de deinende menigte glijden. Caleb weet verschillende bekende gezichten op te merken, maar hij is niet van plan op één van hen af te stappen. Caleb had niet het idee dat er nog personen over waren in zijn leven die daadwerkelijk zijn vrienden zijn door dik en dun. Natuurlijk op één persoon na. . .
          Caleb laat een lichte glimlach rondom zijn mondhoeken glijden, neemt een slok uit de fles (welke vol schijnt te zitten met mierzoete drank) en wandelt dan door de menigte naar de andere kant van de ruimte, waar de enige persoon tegen de muur geleund staat die hij op dit moment wil zien — Kyra. Mocht ze niet uit een relatie komen, zou hij misschien hebben geprobeerd haar te zoenen vanavond. Echter, hij weet voldoende over Kyra om te weten dat ze dat niet zou waarderen.
          ‘He muurbloempje.’
          Caleb gaat met zijn rug tegen de muur staan naast Kyra, die verschrikkelijk ongemakkelijk rond staat te kijken. Caleb vraagt zich af waarom ze vanavond is gekomen, ze houdt helemaal niet van feestjes en allerlei drukke aangelegenheden.
          ‘Wat doe jij hier? Zeker je verdriet verdrinken door die klootzak? Hier.’
          Caleb steekt de fles opzij uit richting Kyra en geeft haar een lichte knipoog. Caleb vindt het vreemd dat hij dit verkiest boven het uitzoeken van een meisje zodat hij nog gezelschap heeft vanavond, maar goed — alcohol doet vreemde dingen met personen.
          ‘Ik ben onderweg zo dronken te worden dat ik niet meer weet waar ik woon. Proost.’ Caleb grijst en neemt zelf nog snel een slok, waarna hij zijn blik opnieuw over de menigte laat glijden. ‘Ik kan je wel helpen om hem te vergeten, Kyra — dat weet je.’ Calebs grijns wordt breder en zijn wenkbrauwen wiebelen suggestief op en neer. Caleb weet dat hij dit soort grappen kan maken bij Kyra, maar alsnog kijkt hij daarna opnieuw de menigte in, omdat hij wordt geconfronteerd met het simpele gegeven dat niemand hem schijnt te mogen zoals hij is — geen jongens en geen meisjes.


    Kyra Skye Carpenter
    “Men in books are better.”



    Ik stond, afgezonderd van de rest van de feestgangers, tegen een muur aanleunend, een muurbloempje te wezen. In mijn oren dreunde de diepe bas van de muziek die er werd gedraaid – die ik overigens niet om aan te horen vond. Er was weinig muzikaals aan de electro- en technomuziek van tegenwoordig en sowieso vond ik singer-songwriters veel fijner om naar te luisteren. In mijn hand had ik een bekertje met cassis geklemd – en ik hield niet niet eens van cassis. Echter was het een heuze speurtocht voor mij geweest om iets drinkbaars te vinden wat géén alcohol bevatte, naast water uit de kraan dan natuurlijk. Op zich was het ook ontzettend kneuzig van me om op een huisfeest niet te drinken, maar ik was nu eenmaal geen drinker. Wat ik eigenlijk op dit feest deed was me werkelijk waar een raadsel. Waarom ik nog naar feesten ging überhaupt, gezien ik echt geen feestbeest was. Mijn gedachten gingen uit naar de kast vol boeken die thuis op me stond te wachten. Yep, ik stond echt mijn tijd te verspillen hier.
          ‘He muurbloempje.’ Mijn hart sloeg een tel over en iet wat gechoqueerd plaatste ik een hand op mijn borst, op de plek van mijn hart. Een tikkeltje geschrokken keek ik op
          ‘Je liet me schrikken,’ zei ik, maar er verscheen een glimlach op mijn gezicht toen ik Caleb zag staan. Hij kwam naast me, tegen de muur aanstaan en ik keek naar hem op.
          ‘Wat doe jij hier? Zeker je verdriet verdrinken door die klootzak? Hier.’ Mijn gezicht betrok wat bij het woord 'klootzak' en ik schudde vlug mijn hoofd. Hij duwde een fles drank onder mijn neus, maar ik schudde opnieuw mijn hoofd en duwde de fles voorzichtig weer onder mijn neus vandaan.
          ‘Nee dankje, Cal,’ zei ik met een kleine glimlach en keek naar hem op. ‘Drank is niet echt aan mij besteedt – de laatste keer dat ik drank heb geprobeerd, werd ik niet zo blij wakker en mijn ouders ook niet.’ Ik schudde mijn hoofd en glimlachte opnieuw.
          ‘Ik ben onderweg zo dronken te worden dat ik niet meer weet waar ik woon. Proost.’ Ik knipperde even en merkte nu pas de alcohol walm, die er om Caleb heen hing, op. Mijn ogen gleden naar de fles drank die hij naar zijn lippen bracht en waaruit hij een flinke slok nam.
          ‘Lijkt je dat wel een goed idee Caleb?’ vroeg ik bezorgd en nam de fles drank voorzichtig van hem over en zette 'm op een willekeurige kast neer. Iemand zou die vast wel opruimen, ooit.
          ‘Ik kan je wel helpen om hem te vergeten, Kyra — dat weet je.’ Hij wiebelde met zijn wenkbrauwen en hij grijnsde breed naar me. Ik knikte langzaam en glimlachte zwakjes.
          ‘Ander keertje misschien?’ zei ik en onderdrukte een gniffel, ‘maar laten we het over hem alsjeblieft niet hebben nu, okay?’ Ik keek hem onderzoekend aan. Ondanks zijn brede grijns, wist ik dat Caleb alles behalve vrolijk was op dit moment. Het feit dat hij straalbezopen was-was één teken, maar hij was eigenlijk al tijden niet meer de vrolijke Caleb van vroeger. Niet meer nadat Aliz het met hem had uitgemaakt tenminste. Ik pakte zijn hand vast en nam hem met mij mee naar een stillere ruimte. ‘Wat is er gebeurd, Caleb? Ik kan zien dat er iets is, dus je hoeft niet te doen alsof, niet bij mij en dat weet je.’



    17 • Senior • Girl next door • Athletics • Party • Alone > Caleb


    I just caught the wave in your eyes

    Aliz Nicola Harrington
    IN WILL'S GARDEN || ALONE || SENIOR || OUTFIT
    sneakers instead of heels

    i thank god everyday for the existence of french fries

    'Caleb word niet alleen overgenomen door drank en drugs, maar ook door zijn ego. Kortgezegd, hij gedraagt zich als een rasechte zak.’
          Aliz richtte haar groenblauwe kijkers lichtelijk verbaasd op Dallas. Ze hoorde hem niet snel op zo’n toon praatten over mensen, al helemaal niet over zijn vrienden. Het gegeven dat Caleb over Dallas’ moeder had gepraat met Vince moest zwaarder gevallen zijn dan ze dacht, niet dat ze dat Dallas kwalijk kon nemen.
          Hun gesprek nam daarna gelukkig al snel een positievere wending en ze begonnen over zijn accent. ‘Kan de hoeveelheid woorden die uit jouw mond komt nog meer worden dan? Daarbij, hoe leg je in godsnaam de link van zo’n god als ik, met zo’n oude taart?’
          Aliz stak haar tong naar hem uit en porde de jongen in zijn zij. ‘Oooh, ik kan nog veel meer praten hoor. Pas maar op met wat je zegt, voordat ik je nog gek maak met al mijn gekwebbel,’ grijnsde ze. ‘En ze mag dan wel oud zijn, ze is badass as fuck. Ze kan drie patronussen produceren, Dallas. Drie!. Ze zou jou met haar kleine teen alleen nog aan kunnen, dus jij bent eerder de oude taart hier. Misschien moet ik je voortaan zo maar noemen, in plaats van Cowboy.’
          Hun drankjes gingen net zolang mee als hun gesprek onderwerp, waardoor er al snel nieuwe voor hun neus stonden. ‘Dus, ga je me vanavond weer uitdagen voor een sprint zoals vorig weekend?’
          ’Oh, houd je mond toch over dat!’ Aliz gaf hem een duw terug. ‘Ik was dronken en jij doet aan atletiek, niet bepaald eerlijk. Als we nog een keer gaan, dan bind ik je benen aan elkaar, of ik wil een voorsprong.’ Ondertussen haalde ze haar mobiel tevoorschijn en haar mondhoeken gleden omhoog toen ze Dallas’ naam veranderde. ‘Wen er maar aan.’ Ze liet haar schermpje aan hem zien. Er stond nu “Oude Cowboy Taart” naast zijn nummer. Haar mobiel trilde ten teken dat ze een bericht ontvangen, en een lichte frons verscheen op haar gezicht bij het lezen van wat Luke zei.

    >> Aliz
    << Yeah?
    >> Ik denk dat dansen 'm niet meer gaat worden
    << Oh...
    << Heb ik iets verkeerd gedaan?
    >> Nee nee, het is gewoon... Caleb heeft ons gesprek gezien en nam het niet zo goed op en hij is wel mijn beste vriend
    >> Rain check?
    << Oh, okay
    << Ik zal dan denk ik ook maar iemand anders zoeken die het niet erg vindt mij naar school te brengen...
    >> Sorry
    << Ik snap gewoon niet... hij zei dat ik maar in owens lul moest stikken, wat maakt het dan uit met wie ik dans...
    >> Je had 'm moeten horen praten, hij geeft echt nog heel veel om je. Guy's jealous🤷🏻‍♂
    << Ik heb hem al over mij horen praten en ik denk niet dat ik nog meer wil weten
    >> Het had niets met Owens lul te maken
    << Ik heb moeite met dat geloven
    >> Ik hou niet van liegen
    << Sorry, zo bedoelde ik het niet
    << Ben je boos?
    >> Nee nee don't worry
    << Oh okay, gelukkig


          ‘Ik eh, heb wat frisse lucht nodig,’ murmelde ze tegen Dallas. ‘Ben zo terug.’ Met het bekertje in haar hand begaf ze zich naar buiten, waar ze op de veranda ging zitten en haar benen over de rand liet bungelen. Zou het zo erg zijn als ze met Luke danste? Caleb zelf deed van alles en nog wat met god knows who, op school nota bene, en daar sprak ze hem ook niet op aan, en zij mocht niet met iemand dansen? Hij had zelf duidelijk gemaakt dat ze maar moest “stikken in Owen’s lul”, waarom deed hij dan zo verdomd moeilijk? Ze had hem opgegeven voor de SATs, en hem opgesoberd, en ze had hem zelfs over Owen en haar verteld, en alsnog gaf ze zogenaamd niet op hem? En dan deed hij dit soort dingen? Hij wist dat ze er een grote hekel aan had om te rijden, dat het haar bloednerveus maakte. Eigenlijk wilde ze hem zeggen dat ze dan maar niet naar school ging, want met hem ging ze ook zeker niet meer in de auto, niet nadat ze hem op school betrapt had met drank en drugs op. Wie weet onder welke invloed hij achter het stuur kroop. Echter zou dat een loos dreigement zijn, hij wist namelijk dat ze school niet zou missen, niet een hele dag.
          Vermoeid wreef ze over haar slapen. Het gegeven dat Caleb nu nog steeds controle leek te willen uitoefenen over wat ze deed, of met wie ze om ging liet haar benauwd voelen. Ze rommelde in haar kleine tasje, haalde haar inhaler er uit, waar ze een pufje van nam terwijl ze haar benen optrok.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered