• Hebben jullie dat ook wel eens? Er komt uit het niets een leuk idee in je op en je gaat proberen te schrijven, maar er komt niks op papier. Gewoon niks. Het wil gewoon niet. Net of je blokkeert. Dan verdwijnt daarna ook het idee en daarmee de wil om te schrijven. Ook vind ik geen enkel idee goed genoeg of heb ik meerdere losse stukjes die ik niet samen kan krijgen tot een geheel, maar ik wil zó graag weer een story schrijven en iets afronden. Mweh :/

    Wie herkent dit? Heeft iemand tips voor me?


    26 - 02 - '16

    Ik herken het helemaal (helaas) :W


    in love with the fictional characters, I'm sorry

    Jup, dat heb ik ook :c

    Misschien kan je muziek luisteren, je ogen dicht doen en zo kijken of je daar meer inspiratie van krijgt. Ook kan je een moodboard maken om een beetje in de stemming te komen van wat je met je verhaal wilt doen. Andere stories op Q bekijken wil misschien ook helpen. En je kunt verschillende writing prompts doorkijken. Maar probeer vooral toch te schrijven, al lijkt er niks uit te komen. Als je het terug leest, kan het net zo goed zijn dat je denkt: 'nee, dit wil ik anders.' Geef het in elk geval niet op (:


    Maflodder -> Rozenthee / "Would you like an adventure now, or shall we have tea first?"

    Aloy schreef:
    Jup, dat heb ik ook :c

    Misschien kan je muziek luisteren, je ogen dicht doen en zo kijken of je daar meer inspiratie van krijgt. Ook kan je een moodboard maken om een beetje in de stemming te komen van wat je met je verhaal wilt doen. Andere stories op Q bekijken wil misschien ook helpen. En je kunt verschillende writing prompts doorkijken. Maar probeer vooral toch te schrijven, al lijkt er niks uit te komen. Als je het terug leest, kan het net zo goed zijn dat je denkt: 'nee, dit wil ik anders.' Geef het in elk geval niet op (:


    Dat is ook het ding; dat ik meerdere kleine stukjes weet maar het niet aan elkaar kan linken. Daarbij wil ik niet dat mijn stories teveel op die van een ander gaat lijken, dus dat moet je ook meenemen en dat mijn inspiratie echt bij vlagen gaat. Ineens schiet me wat te binnen, maar dat is ook even snel weer verdwenen. Misschien ben ik ook wat te kritisch en verwacht ik teveel van mezelf. Idk :/


    26 - 02 - '16

    Geen enkel verhaal is hetzelfde, behalve een die letterlijk is overgenomen. En dan nog, dan lijkt je verhaal maar een beetje op iemand anders. Het is alsnog jouw verhaal en je kunt jouw twists erin gooien. Je schrijft niet voor iemand anders maar voor jezelf, omdat je het leuk vind.
    Schrijf gewoon alles op wat je bedenkt. Het maakt niet uit als je even niet voor je ziet hoe je het aan elkaar wil knopen, dat komt vanzelf. En als je te onzeker bent, kan je ook vragen of iemand het wil proeflezen en met je mee wil denken (:


    Maflodder -> Rozenthee / "Would you like an adventure now, or shall we have tea first?"

    Aloy schreef:
    Geen enkel verhaal is hetzelfde, behalve een die letterlijk is overgenomen. En dan nog, dan lijkt je verhaal maar een beetje op iemand anders. Het is alsnog jouw verhaal en je kunt jouw twists erin gooien. Je schrijft niet voor iemand anders maar voor jezelf, omdat je het leuk vind.
    Schrijf gewoon alles op wat je bedenkt. Het maakt niet uit als je even niet voor je ziet hoe je het aan elkaar wil knopen, dat komt vanzelf. En als je te onzeker bent, kan je ook vragen of iemand het wil proeflezen en met je mee wil denken (:


    Dat is waar ja (:

    Verder vind ik het ook lastig als ik bijvoorbeeld Harry Potter gerelateerd verhaal wil schrijven, om even een voorbeeld te noemen, dat je - je donders goed in moet lezen doordat het anders niet klopt. Dat maakt het ook gewoon lastig. Ik heb vrijheid nodig, maar niet teveel en ook niet te weinig. Als alles feitelijk precies moet kloppen lukt het niet, maar als ik daarin alle vrijheid heb lukt het ook niet. Het is gewoon lastig :/


    26 - 02 - '16

    Mijn oplossing voor dat soort momenten is om eerst proberen wat dan ook op papier te krijgen en er geen problemen mee te hebben dat het slecht is. Des te slechter, des te beter, want dan komt er tenminste nog iets op papier. Uiteindelijk kom je dan vanzelf weer 'in the flow'.


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Wormjet schreef:
    Ik herken het helemaal (helaas) :W


    Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

    Ik herken het opzich wel, maar meestal ga ik dan met eem van mn schrijfbuddies erover praten en dan komt de zin meer omdat je er samen over praat ^^ dan lukt het me altijd ineens om dingen op papier te zetten!


    Hard Work. Good-hearted. Loyalty. And Fair Play: I'm a Hufflepuff In Every Single Way.

    Dankjulliewel voor de tips. Ik ben op zoek gegaan naar een writing prompt en heb daar mijn fantasie op los gelaten. Ook wat dingen genoteerd die in me opkwamen op dat moment. Ik zie wel wat het wordt ^^


    26 - 02 - '16

    Zoals het klinkt ben je gewoon vanaf het begin te perfectionistisch, waardoor je je creativiteit belemmert. Omdat je je ideeën al afwijst voordat ze kunnen ontpoppen. Ik krijg de beste ideeën als ik ze van onderuit uit mijn fantasie laat komen en niet te hard probeer. Daardoor moet ik altijd heel veel wegsmijten en telkens wat anders proberen. Dat is normaal. Gewoon blijven proberen en geen remming hebben. Is het niet goed, dan kan je het altijd nog wegsmijten, maar wat ik opmerk is dat ik al schrijvend in ineens vanzelf een origineel idee krijg.


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

    Histoire schreef:
    Zoals het klinkt ben je gewoon vanaf het begin te perfectionistisch, waardoor je je creativiteit belemmert. Omdat je je ideeën al afwijst voordat ze kunnen ontpoppen. Ik krijg de beste ideeën als ik ze van onderuit uit mijn fantasie laat komen en niet te hard probeer. Daardoor moet ik altijd heel veel wegsmijten en telkens wat anders proberen. Dat is normaal. Gewoon blijven proberen en geen remming hebben. Is het niet goed, dan kan je het altijd nog wegsmijten, maar wat ik opmerk is dat ik al schrijvend in ineens vanzelf een origineel idee krijg.


    Dat kan ook nog ja. Het kan op zich wel kloppen, want ik ben behoorlijk perfectionistisch aangelegd ^^


    26 - 02 - '16

    Monochopsis schreef:
    (...)

    Dat kan ook nog ja. Het kan op zich wel kloppen, want ik ben behoorlijk perfectionistisch aangelegd ^^


    Wat bedoel je trouwens met "stukjes''? Heb je problemen met een verhaallijn op poten te zetten? Of meer met de scènes zelf in te vullen of op te bouwen? Ik heb ook al veel vastgezeten hoor. Mijn methode om tot een oplossing te komen is wat technieken op te zoeken op het internet om het resultaat te kunnen bekomen die ik wil. Ik heb heel wat nuttige links staan, die me hebben leren schrijven. Zo leer ik mezelf aan wat te doen, als ik niet weet wat ik moet doen. Als je een beetje uitgebreider je probleem beschrijft heb ik misschien wel ergens iets staan die je kan hanteren om jezelf uit de knoop te halen. (:
    Het kan maar helpen.


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

    Histoire schreef:
    (...)

    Wat bedoel je trouwens met "stukjes''? Heb je problemen met een verhaallijn op poten te zetten? Of meer met de scènes zelf in te vullen of op te bouwen? Ik heb ook al veel vastgezeten hoor. Mijn methode om tot een oplossing te komen is wat technieken op te zoeken op het internet om het resultaat te kunnen bekomen die ik wil. Ik heb heel wat nuttige links staan, die me hebben leren schrijven. Zo leer ik mezelf aan wat te doen, als ik niet weet wat ik moet doen. Als je een beetje uitgebreider je probleem beschrijft heb ik misschien wel ergens iets staan die je kan hanteren om jezelf uit de knoop te halen. (:
    Het kan maar helpen.


    Vooral het invullen, opvullen, zorgen dat het geheel ergens op lijkt. Bijvoorbeeld je hebt al bedacht dat persoon x en persoon y ruzie hebben en het later oplossen, maar wat gebeurt daartussen? Hoe wordt het een logisch geheel. Een beetje het aan elkaar verbinden van situaties die je al bedacht hebt, zonder dat het van hak op de tak gaat en nergens op lijkt. Ook een stukje hoeveel details voeg je toe, niet te langdradig worden maar toch realistisch. Daar loop ik ook wel op vast eigenlijk.


    26 - 02 - '16

    Met het tweede kan ik je goed helpen. Ik leg het zelf kort uit, want als ik al die links moet samen puzzelen is het teveel werk.
    Verteltempo heeft een grote invloed op de energie van je tekst en kan hem maken of helemaal in het slop trekken naar gelang het je het goed doet of niet. Of je veel details toe moet voegen of niet hangt af van het effect die je wilt opwekken. Veel details maakt je tekst trager. Je tekst trager maken is handig als je spanning aan het opbouwen bent en mensen op iets zitten te wachten. Dan moet je zo traag mogelijk gaan, hoe meer je rekt, hoe trager het gaat en hoe spannender het wordt. Tussen de belofte dat er iets staat te gebeuren en de gebeurtenis zelf mag je gerust erg traag gaan, dat versterkt de spanning. Dit is de opbouw. Dan heb je ook momenten van ontlading waar alles moet vlammen, zoals een actie - scène. Daarin mag je niet veel details zetten.
    Bij rustige passages of episodes in je verhaal moet je een middelgrond vinden. Als je geen belofte hebt gemaakt dat er iets spannend staat te gebeuren mag je niet al te veel details invoeren of blijven stilstaan bij onbenulligheden, want als mensen niet op het puntje van hun stoel zitten en sowieso toch blijven lezen, kan hun aandacht wegzakken. Je mag het ook niet te kortademig maken want een teveel aan actie maakt het ook saai.
    Dit principe kan je zoveel toepassen op hoofdstukken als op alinea's. Soms, bijvoorbeeld als je beloofd hebt dat personage vermoord zal worden kan het spanning verhogend zijn om de lezer niet direct te geven wat ze willen en er rustige, dagdagelijkse hoofdstukken met mooie beschrijven in, nog tussen zitten voor het gebeurd. Op andere momenten krijg je net spanning door het snel en drukkend en actievol te maken en zwakken overbodige details en beschrijvingen het net af. Of je tekst snel moet gaan of traag op dat punt voel je best aan met je intuïtie. Is dit een beetje een antwoord op je vraag? (:

    Hoe je je een verhaallijn uit moet werken. Daar heb ik minder van omdat die van mij al is uitgewerkt en ik daar nooit veel over opzoek. Zoek misschien eens op "the three act structure'' op Youtube en op Google. Dat is een universeel schema dat gebruikt wordt bij de meeste films. Niet elk verhaal die je schrijft zal daarin passen, maar als je nog aan het bedenken bent, kan die invuloefening maken je misschien echt wel helpen. Je moet voor elk puntje iets bedenken en dan krijg je vanzelf een ontwikkeling dat werkt.


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

    Monochopsis schreef:
    (...)

    Vooral het invullen, opvullen, zorgen dat het geheel ergens op lijkt. Bijvoorbeeld je hebt al bedacht dat persoon x en persoon y ruzie hebben en het later oplossen, maar wat gebeurt daartussen? Hoe wordt het een logisch geheel. Een beetje het aan elkaar verbinden van situaties die je al bedacht hebt, zonder dat het van hak op de tak gaat en nergens op lijkt. Ook een stukje hoeveel details voeg je toe, niet te langdradig worden maar toch realistisch. Daar loop ik ook wel op vast eigenlijk.


    Dat eerste is inderdaad moeilijk, maar eigenlijk ook een gevoelskwestie en smaak. 'Normaal' gezien heeft je verhaal één grote spanningsboog en kunnen daarin kleine boogjes zitten (hangt een beetje van je stijl en verhaal af).
    Maar het is dus belangrijk dat het niet een continue stroom aan drama is, maar dat er ook 'rust' momentjes worden ingebouwd. Probeer dan in een originele setting je personage te ontplooien, wat maakt hem nou zo typisch hem?
    Waar je wel op moet letten is dat het niet saai wordt, je wil niet constante beschrijvingen als: 'ik sloeg mijn dekens weg en kwam mijn bed uit. Ik kamde mijn haren. Mijn wangen waren nog roze, vast van het warme water. Ik kleedde mij aan. Wat een leuke jurk. Ik ging naar school etc etc '

    Bij je tussenstuk kun je je personages verder uitwerken, of je achtergrondverhaal een beetje laten zien (hangt een beetje van je verhaal en je vertelinstantie af). Bijvoorbeeld wanner je schrijft vanuit personage A, kun je een scène schrijven waarin ze op de thee gaat bij haar moeder, meer uit formaliteit dan dat ze echt wilde gaan - ze zaten dan ook stilzwijgend op de bank. "Heb je een nieuwe jurk?" vroeg ze, alleen om de drukkende stilte te doorbreken. Ze had de jurk al eens gezien.

    Snap je een beetje wat ik bedoel?


    Continue to share your heart with other people even if it has been broken.