Schoonfamilie. - Liefde, Vriendschap & Familie

Oke hallooo.

Ik weet dat er slimmere manieren zijn om dit te vertellen en zo, maar om eerlijk te zijn doe ik het (nog) niet voor deze mededeling, maar helaas moet ik mijn ei kwijt / wil ik even wat advies (al betwijfel ik of dat laatste zal lukken).

Begin deze week is het dus gebleken dat ik zwanger ben en binnenkort moet ik naar een verloskundige en al die rompslomp natuurlijk. Geweldig natuurlijk, want dit was zeker iets dat mijn vriend / verloofde en ik wilde. Nu zijn de drie maanden nog niet over dus alles kan nog gebeuren, maar uiteraard zijn we hoopvol.
      Nu is het zo dat wij beide slecht zijn in geheimen bewaren, dus meneer had de volgende ochtend zijn zus in Oman gebeld (waar zijn moeder op dit moment ook is). Hij heeft hen dit verteld, op dat moment gelovende dat zij enthousiast zouden reageren maar het is alles behalve dat. Mijn vriend is dus Algerijns, en moslim (op eigen wijze, anders zou ik uiteraard niet zwanger kunnen zijn haha). Voor zijn familie was het gelijk een schandaal, werd er gesproken over hoe het kind een bastaard zou worden en bullshit like that. Mijn vriend wordt vergeleken met zijn oom die in Belgie een vrouw ontmoette en een hit and run veroorzaakte, nu zit zij met een kind zonder enig contact met de vader. Dit vinden hun geen probleem though, enkel het bastaard gedeelte. Lekker dubbel.
      Oprecht. Ik snap dat moslims een ander idee in hun hoofd hebben dan mij en natuurlijk respecteer ik dat. Begrijp dit alsjeblieft niet verkeerd. Mijn punt is enkel dat zijn zus in Oman het dus enkel erger maakt en hun moeder helemaal gek aan het maken om dit punt. Mijn vriend heeft hen gesmeekt positiviteit te delen, niet enkel het gezeik van trouwen, maar niets! Zijn zus is zelf altijd erg verkaast geweest en we vinden beide haar reactie erg overdreven.
      Nu heeft hij dus nog een zus in Algerije en een vader die overal en nergens woont. Deze zus is echt een moslim, altijd geweest. Ze is echt vreselijk blij en juichde het gehele idee zwaar toe. Geen opmerking over trouwen at all. Met zijn vader, die ook echt gelovig is, hetzelfde. Hij was zo enthousiast, het enige dat hij verlangde was dat het kind dus wel de Algerijnse cultuur mee zou nemen, wat we toch al van plan waren. Hun reactie is onlogischer dan zijn verkaasde zus, maar echt welkom.
      Mijn punt is dus eigenlijk dat dit op dit punt abnormaal veel stress bezorgd + dat mijn vriend nu spreekt over "naar de gemeente gaan en dat fucking papiertje getekend moet worden". Oke. We hebben het altijd gehad over het feit dat we geen ceremonie hoeven, maar dit is wel the least romantic way om te trouwen. En deze stress is me nu al teveel. Ik kan amper eten, slapen en niets meer binnenhouden sinds het zo uit de hand is gelopen. Voorheen was het toch echt wel wat beter. Mijn vriend lijkt weer in een depressie te vallen door dit, waardoor ik op dit punt echt veel woede voel tegenover zijn familie. Hoe ze hem dit aan kunnen doen vind ik zo vreselijk en ik weet echt niet wat ik eraan kan doen gezien ze niet mijn grootste fan zijn (ik heb hun enige zoon / broer in Nederland gehouden, ik ben geen moslim, ik ben niet goed genoeg, enz enz -- maar alle goede dingen die ik deed tellen niet). Ik heb zijn zus in Algerije hierover gesproken en die zei dat ze zouden kalmeren binnen enkele dagen. Ze was echt heel lief en blij hierover, maar zijn moeder belde gisteren nog en zei dat ze echt teleurgesteld is en dat ze vind dat we binnen een week moeten trouwen omdat het een schandaal is in Algerije en al die dingen. Het punt is dat ik het begrijp, maar ik vind het allemaal zoveel dramatischer gemaakt dan nodig is voor mijn vriend. Hij heeft een goed hart en was zo blij toen de test positief was, maar nu huilt hij zich nog net niet in slaap.

Om eerlijk te zijn weet ik niet meer zozeer wat mijn punt van dit topic is, ik denk dat ik mijn ei kwijt wil omdat ik het idee heb dat dit niet bepaald goed (zeg maar toxic) is voor zowel de baby als mijn vriend. Mijn gevoelens kon ik minder om geven, maar die twee personen zijn het belangrijkste in mijn leven en ik wil niet dat hen iets overkomt. Zijn familie mag best achter ons staan en wat blijschap tonen, maar blijkbaar is dat teveel gevraagd. Het sloopt mijn vriend en dat doet me echt pijn om te zien.

Jij, persoonlijk, bedankt dat je dit las. Als je iets wil melden, je bent welkom. Ook al is het hoe ik aan het overdrijven ben, want als het zo is hoor ik het graag. c: Ik zal proberen mijn hormonen niet in de weg te laten komen, haha.

---

I'm your little ray of pitch black.

Oh jee, dat is flink kut zeg. Wat jij en je vriend niet moeten vergeten is ondanks cultuur en religie je nog steeds eigen baas bent. Zijn familie heeft het recht niet jullie te dwingen dingen te doen puur omdat zij zich dan iets beter voelen. Het is jullie leven en ik zou inderdaad me ook niet goed voelen als ik zou moeten trouwen puur omdat ik een kind draag. En ook, zij zijn in Algerije. In Algerije is het een schandaal. Maar jullie zijn in Nederland en in Nederland maakt het niet uit hoe erg Moslim, Christen of wat dan ook je bent en ik zou ook zeker dat proberen uit te leggen aan haar dat het in Nederland geen kwaad kan dingen te doen zoals je het zelf voor ogen hebt. Het zal wel stug volk zijn, van wat ik van je lees, maar jullie wonen er niet dus jullie zorgen dingen gaan gewoon een beetje anders. En als ze bang is voor reacties van bekenden in Algerije als ze het zou melden, dan houdt ze het toch lekker voor zich?

---

Slowly, yet surely I am slipping into the role that was made just for me.

Manoeuvre schreef:
Oh jee, dat is flink kut zeg. Wat jij en je vriend niet moeten vergeten is ondanks cultuur en religie je nog steeds eigen baas bent. Zijn familie heeft het recht niet jullie te dwingen dingen te doen puur omdat zij zich dan iets beter voelen. Het is jullie leven en ik zou inderdaad me ook niet goed voelen als ik zou moeten trouwen puur omdat ik een kind draag. En ook, zij zijn in Algerije. In Algerije is het een schandaal. Maar jullie zijn in Nederland en in Nederland maakt het niet uit hoe erg Moslim, Christen of wat dan ook je bent en ik zou ook zeker dat proberen uit te leggen aan haar dat het in Nederland geen kwaad kan dingen te doen zoals je het zelf voor ogen hebt. Het zal wel stug volk zijn, van wat ik van je lees, maar jullie wonen er niet dus jullie zorgen dingen gaan gewoon een beetje anders. En als ze bang is voor reacties van bekenden in Algerije als ze het zou melden, dan houdt ze het toch lekker voor zich?

Dit, plus, nogmaals, dat dit me echt een hele nare reactie lijkt en je totaal niet overdrijft

---

obsessive rage

Wat een onnodig vervelende situatie maakt zijn familie (die niet positief reageren) ervan. Natuurlijk doet jullie dit pijn. :c Let wel alsjeblieft op jouw gemoedstoestand, want die is wel belangrijk voor het kindje. Door stress kan je makkelijk een miskraam krijgen. Geniet van de mooie momenten samen en van de zwangerschap. Hoe moeilijk het natuurlijk ook is dat niet heel de familie erachter staat, maar jullie moeten ervan genieten. ^^ Het kindje gaat voor. ^^

---

Ik wil een tuin vol egels

Zo'n situatie is zo naar dat ik het me niet eens kan voorstellen, heel veel succes. Maar eet vooral goed; je eet immers nu voor 2!

---

"One has to learn to read, as one has to learn to see and learn to live," - Vincent van Gogh

In eerste instantie wil ik je feliciteren met dit blije nieuws. Dat je een mooi en gezond kindje mag krijgen.

Ik heb ongeveer hetzelfde mee gemaakt. Nouja, niet ik, maar mijn zus.
Mijn zus had al twee kinderen snel achter elkaar gehad (nu 4 en bijna 3) toen ze zwanger werd van de derde. Toen ze op de verjaardag van de tweede vertelde dat ze zwanger was tegen de hele familie, zijn kant en haar kant, was het eerste wat wij deden, haar feliciteren. Je zou denken dat haar schoonfamilie dat ook zou doen, maar nee, het eerste wat haar schoonbroer zei was 'alweer?'. Haar schoonmoeder begon meteen over een abortus 'maar ja, dan ben je over twee maanden weer zwanger'. Schoonvader werd kwaad omdat wij haar feliciteerde terwijl dit heel ernstig was. Haar vriend begon zijn ouders te steunen, want hoe moest dat nu financieel? -ofterwijl, hij wenste zijn eigen kind dood-. Mijn zus werd zo geraakt door de dingen die ze zeiden over haar ongeboren baby dat ze flipte en huilend naar boven is gegaan.
Het werd een gaosch, iedereen schreeuwde door elkaar want zijn kant wilde het kind niet, en wij accepteerde de keuze van mijn zus (en de viespeuk die hààr zwanger maakte, al vergat hij even dat hij erbij was toen het kind verwekt werd).

Nouja, uiteindelijk is het weer kalm geworden, al kan ik die mensen niet meer zien. De kinderen komen daar nog maar zelden, hooguit één zondagmiddagje in de maand. Het kind heeft het ondanks de stress en de wensen dat het nooit geboren werd, overleefd en is nu een gezond en wel jongetje van anderhalf jaar. De vriend van mijn zus heeft laatst toegegeven dat wat zijn ouders deden echt niet kon en is nu ook kwaad op ze dat ze ooit zijn kind niet wenste te hebben.
Nu kan ik nog wel een reuzachtige lap tekst neerzetten over die schoonouders (en eigelijk over mijn schoonbroer ook), maar het onderwerp was zwangerschap en schoonfamilie die het niet compleet accepteerde.
Om eerlijk te zijn vind ik het niet kunnen wat zijn moeder en zus jullie aandoen. Ze geven jullie stress, maken jullie relatie zwaar, laten jullie twijfelen over jullie keuzen en het ergste van alles, ze laten een zwangere vrouw stressen wat grote gevolgen kan hebben op het kind. Het is makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik zou er kalm onder blijven, vermeid telefoontjes zodat je vriend hier niet teveel onder te lijden heeft en doe wat voor jouzelf goed voeld. Volgensmij is dit een hele bekende, maar wat je ook doet, het is toch nooit goed, dus doe lekker wat je zelf wilt.

---

The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.

Ten eerste: Van harte gefeliciteerd met jullie kindje op komst! Ik hoop dat er een voorspoedige zwangerschap voor je in zit.

Ik vind het heel mooi dat jullie je kindje met twee culturen wil laten opgroeien, maar alsnog wonen jullie in Nederland.
Jullie gedragen je hier heel anders dan als jullie in Algerije zouden wonen, dat zou je schoonfamilie eigenlijk moeten weten.

---

"If you're gonna say that you've always been secretly gay for me, everyone always just kind of assumed it."

Ooooh, proficiat met de zwangerschap! Wel jammer van zijn familie, zeg. Toch ook niet fijn om zo te doen over je toekomstige kleinkind. Verzorg jullie goed en ik hoop dat zijn familie snel bijdraait!

---

16 - 09 - '17

Manoeuvre schreef:
Oh jee, dat is flink kut zeg. Wat jij en je vriend niet moeten vergeten is ondanks cultuur en religie je nog steeds eigen baas bent. Zijn familie heeft het recht niet jullie te dwingen dingen te doen puur omdat zij zich dan iets beter voelen. Het is jullie leven en ik zou inderdaad me ook niet goed voelen als ik zou moeten trouwen puur omdat ik een kind draag. En ook, zij zijn in Algerije. In Algerije is het een schandaal. Maar jullie zijn in Nederland en in Nederland maakt het niet uit hoe erg Moslim, Christen of wat dan ook je bent en ik zou ook zeker dat proberen uit te leggen aan haar dat het in Nederland geen kwaad kan dingen te doen zoals je het zelf voor ogen hebt. Het zal wel stug volk zijn, van wat ik van je lees, maar jullie wonen er niet dus jullie zorgen dingen gaan gewoon een beetje anders. En als ze bang is voor reacties van bekenden in Algerije als ze het zou melden, dan houdt ze het toch lekker voor zich?

Dat van eigen baas kunnen we ons beide niet zo goed in vinden helaas, al is het wel zo dat je gelijk hebt uiteraard. Ja, het punt is dus dat hun het niet als dwingen zien, enkel als advies. Wij zien het echter als manipuleren door de woordkeus die zij keer op keer weer gebruiken. Verder is het zo dat ons kind dus wel half Algerijns wordt, dus dat wij zeker naar Algerije zullen moeten nu en dan, waar het echt schandalig is als dit zou gebeuren en we met een schuin oog aangekeken worden. Al is dit niet het punt van zijn moeder. Het punt is dat ZIJ met een schuin oog aangekeken zal worden. Ik zei ook al tegen mijn vriend dat ze sowieso niets moet zeggen voor de drie maanden over zijn omdat niemand een idee heeft of het goed af zal lopen, maar mevrouw wil pronken. Ik ben zelf geen geduldig persoon, maar dit is echt duizendmaal erger dan hoe ik hierover denk.

EIysia schreef:
(...)

Dit, plus, nogmaals, dat dit me echt een hele nare reactie lijkt en je totaal niet overdrijft

Oké, like really, bedankt. Ik had namelijk echt het idee alsof ik te partijdig was en dit niet meer met een clear mind kon bekijken. (:

Rubin schreef:
Wat een onnodig vervelende situatie maakt zijn familie (die niet positief reageren) ervan. Natuurlijk doet jullie dit pijn. :c Let wel alsjeblieft op jouw gemoedstoestand, want die is wel belangrijk voor het kindje. Door stress kan je makkelijk een miskraam krijgen. Geniet van de mooie momenten samen en van de zwangerschap. Hoe moeilijk het natuurlijk ook is dat niet heel de familie erachter staat, maar jullie moeten ervan genieten. ^^ Het kindje gaat voor. ^^

Pff spreek me er niet van haha. Ik weet het, en ik merk ook dat mijn vriend daar wel degelijk rekening mee houdt door nu even boodschappen te gaan doen of een smoes te verzinnen zodat hij hen kan bellen zodat ik wat meer rust heb. Niet dat het werkt, want als ik hem dan weer zie weet ik ook weer wat er gebeurt is. Ik weet dat je gelijk hebt, maar het is zo gemakkelijk praten. In hun cultuur is ze moeder erg belangrijk en wat zij zegt heeft veel waarde (wat over het algemeen natuurlijk een mooi iets is, maar in dit geval...).

---

I'm your little ray of pitch black.

Standal schreef:
Zo'n situatie is zo naar dat ik het me niet eens kan voorstellen, heel veel succes. Maar eet vooral goed; je eet immers nu voor 2!

Thank you! Haha, dat komt vast wel goed. (:

Croyance schreef:
In eerste instantie wil ik je feliciteren met dit blije nieuws. Dat je een mooi en gezond kindje mag krijgen.

Ik heb ongeveer hetzelfde mee gemaakt. Nouja, niet ik, maar mijn zus.
Mijn zus had al twee kinderen snel achter elkaar gehad (nu 4 en bijna 3) toen ze zwanger werd van de derde. Toen ze op de verjaardag van de tweede vertelde dat ze zwanger was tegen de hele familie, zijn kant en haar kant, was het eerste wat wij deden, haar feliciteren. Je zou denken dat haar schoonfamilie dat ook zou doen, maar nee, het eerste wat haar schoonbroer zei was 'alweer?'. Haar schoonmoeder begon meteen over een abortus 'maar ja, dan ben je over twee maanden weer zwanger'. Schoonvader werd kwaad omdat wij haar feliciteerde terwijl dit heel ernstig was. Haar vriend begon zijn ouders te steunen, want hoe moest dat nu financieel? -ofterwijl, hij wenste zijn eigen kind dood-. Mijn zus werd zo geraakt door de dingen die ze zeiden over haar ongeboren baby dat ze flipte en huilend naar boven is gegaan.
Het werd een gaosch, iedereen schreeuwde door elkaar want zijn kant wilde het kind niet, en wij accepteerde de keuze van mijn zus (en de viespeuk die hààr zwanger maakte, al vergat hij even dat hij erbij was toen het kind verwekt werd).

Nouja, uiteindelijk is het weer kalm geworden, al kan ik die mensen niet meer zien. De kinderen komen daar nog maar zelden, hooguit één zondagmiddagje in de maand. Het kind heeft het ondanks de stress en de wensen dat het nooit geboren werd, overleefd en is nu een gezond en wel jongetje van anderhalf jaar. De vriend van mijn zus heeft laatst toegegeven dat wat zijn ouders deden echt niet kon en is nu ook kwaad op ze dat ze ooit zijn kind niet wenste te hebben.
Nu kan ik nog wel een reuzachtige lap tekst neerzetten over die schoonouders (en eigelijk over mijn schoonbroer ook), maar het onderwerp was zwangerschap en schoonfamilie die het niet compleet accepteerde.
Om eerlijk te zijn vind ik het niet kunnen wat zijn moeder en zus jullie aandoen. Ze geven jullie stress, maken jullie relatie zwaar, laten jullie twijfelen over jullie keuzen en het ergste van alles, ze laten een zwangere vrouw stressen wat grote gevolgen kan hebben op het kind. Het is makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik zou er kalm onder blijven, vermeid telefoontjes zodat je vriend hier niet teveel onder te lijden heeft en doe wat voor jouzelf goed voeld. Volgensmij is dit een hele bekende, maar wat je ook doet, het is toch nooit goed, dus doe lekker wat je zelf wilt.

Dankjewel, dat hopen wij ook. (:

Wauw, dat is ook geen al te geweldige situatie... dat is er ook niet bepaald goed voor inderdaad. Wat vervelend dat mensen hun mening gewoon zo hard moeten uiten. Ik begrijp dat je hem hebt, maar dat kan sowieso wel minder aanvallend. Dat was ook geen al te gemakkelijke situatie, dat kan ik wel begrijpen. Ze bellen mij ook niet, ze hebben mij ook niet eens gefeliciteerd (dat kunnen ze beter ook maar niet doen haha), maar ze weten nu mijn vriend te bereiken op zijn werk. Klinkt wel bekend trouwens, dat wat ik ook doe het toch nooit goed zal zijn. Schoonfamilie, zucht. Sowieso moet ik er ook minder over in zitten, maar het is gewoon dat het telkens blijft herhalen en het zo vermoeiend is geworden.

Brendon schreef:
Ten eerste: Van harte gefeliciteerd met jullie kindje op komst! Ik hoop dat er een voorspoedige zwangerschap voor je in zit.

Ik vind het heel mooi dat jullie je kindje met twee culturen wil laten opgroeien, maar alsnog wonen jullie in Nederland.
Jullie gedragen je hier heel anders dan als jullie in Algerije zouden wonen, dat zou je schoonfamilie eigenlijk moeten weten.

Dankjewel natuurlijk! (:

Natuurlijk wonen we in Nederland, als we over culturen praten is het natuurlijk vooral dat het kind wel moslim wordt (again, niet strikt maar meer zoals mijn vriend zijn leven leidt), maar vooral dat het kind weet waar hij / zij vandaan komt, en dat vind ik dat erbij hoort. (: Ugh, je laatste zin though — true true true, amen. Zijn familie heeft zelfs nog acht jaar in Nederland gewoond, dus zij moeten het stiekem wel weten, ze weigeren het enkel te zien.

Reigns schreef:
Ooooh, proficiat met de zwangerschap! Wel jammer van zijn familie, zeg. Toch ook niet fijn om zo te doen over je toekomstige kleinkind. Verzorg jullie goed en ik hoop dat zijn familie snel bijdraait!

Dankjewel! (: Niet echt he? Volgens mij denken ze echt teveel aan anderen dan aan het kind op dit moment. Ik hoop het ook, ik doe mijn best sowieso. (:

[ bericht aangepast op 10 juli 2017 - 9:40 ]

---

I'm your little ray of pitch black.