[200-RPG] Mythicon Highschool - Speeltopic - Speeltopics

14 aug 2017 - 18:50 Sombre is offline

Sombre 2828

You must learn how to fight.

Caleb Liam Wetherbee

── Caleb' Hebrew name meaning "a dog; faithful."
── Liam' Strong-willed warrior and protector.
── Wetherbee' family name meaning "settlement on the bend of a river".

── 22 years old.
── July 30th.
── Leo.

His biography

── Op dertig juli 2086 werd Caleb geboren in het ziekenhuis van St Margeret's Hope. Zijn ouders hebben elkaar ontmoet in de kerk van St Margeret's hope, in 2081. Sinds die dag zijn ze onafscheidelijk geweest. Beide ouders zijn christelijke en Caleb is ook christelijk opgevoed, alleen doet hij niet zo veel met het geloof. Hij heeft op de basisschool gezeten en hier heeft hij altijd goed zijn best gedaan. De middelbare school was echter niet echt een optie. Caleb's ouders hebben er voor gekozen om hem vanuit huis te scholen. Zijn moeder heeft hem vooral Engels en geschiedenis geleerd. Zijn vader heeft hem geholpen met wiskunde, rekenen en wat politiek, voor wat daar nog van over is. Over aardrijkskunde wilt eigenlijk niemand praten thuis, omdat het maar een naar iets is wat er is gebeurd. Er is bijna niks meer van de wereld over en niemand weet hoe de kaarten er nu uit zouden zien.
Toen Caleb 15 was vertelde zijn moeder hem dat ze weer zwanger was. Caleb vond het echt fantastisch, omdat veel gezinnen binnen St Margeret's Hope niet aan een 2e kind begonnen. Na negen maanden werd dan ook zijn zusje in het ziekenhuis geboren, Melody. Caleb is ontzettend trots op de kleine meid en hij zorgt goed voor haar samen met zijn ouders.
Caleb's vader heeft een soort garage voor fietsen en scooters. Er is al flink wat jaren geen brandstof meer voor de auto's, dus daar is hij mee bezig gegaan. Er moest een soort vervoer komen waardoor ook ouderen makkelijk konden reizen binnen St Margeret's Hope. Hij heeft in 2074 een elektrische scooter ontwikkeld die gewoon thuis aan de oplader kan. Ook zijn er elektrische fietsen, steps en skateboards. Natuurlijk zijn er voor de ouderen scootmobielen. Alles kan gewoon met een accu worden opgeladen.

Caleb's moeder werkt in een grote villa die is gebouwd speciaal voor de ouderen van de stad. Alle ouderen die geen familie meer over hebben en niet meer voor zichzelf kunnen zorgen wonen nu in de villa. Hier verzorgt zijn moeder de ouderen en zorgt ze er voor dat ze dagelijks nog wat te doen hebben. Zo is er daar iedere winter weer een markt met mooie zelf gehaakte mutsen en shawls die de ouderen hebben gemaakt. Caleb gaat ook 1 keer per week langs de villa om koffie te drinken met de ouderen daar. Hij neemt zijn zusje ook wel eens mee, ook zij vindt het hartstikke gezellig.
De broer van Caleb's vader heeft een eigen boksschool in St Margeret's Hope. Zelfverdediging en goede uiting van woede en energie is erg belangrijk als je in zo'n kleine stad woont met mensen die iedereen kent. Caleb komt hier heel erg vaak om te sporten en alle energie er uit te gooien. Dat zorgt er ook voor dat hij zo'n rustige jongen is. Als hij zijn energie niet goed kwijt kan, kan hij heel agressief worden.

His Job

Caleb werkt zelf in de garage van zijn vader. Hier helpt hij iedere dag aan scooters en fietsen. Samen met zijn vader denken ze ook iedere dag na over andere soorten brandstof en andere ontwikkelingen. Ze zijn bijna altijd wel bezig samen. Caleb heeft best wel een passie voor auto's, tenminste, met de foto's die hij er van heeft gezien. Hij heeft nog nooit echt een mooie auto gezien in het echt. Hij is samen met zijn vader bezig met het ontwikkelen van een gezinsauto op energie. Hij weet dat ze al wel bestonden, alleen nog niet op het eiland waar zij wonen.
Verder werkt Caleb ook in de sportschool van zijn oom. Hier traint hij zelf 3 keer per week en geeft hij 1 keer per week les aan jongeren onder de 18. Hij geeft les in simpel kickboksen, zodat de jeugd hun energie goed kwijt kan. Hij legt ook aan hen uit dat het hem altijd heel erg helpt en dat het hem fit houdt.

His personality

rustig ── sportief ── sociaal ── eigen wil ── koppig ── brutaal ── eerlijk ── sarcastisch ── creatief ── avontuurlijk ── waaghals ── kort lontje ── beschermend ── loyaal

Caleb is een rustige jongen als je hem voor het eerst ziet. Hij zal niet meteen heel veel praten, maar hij blijft wel beleefd. Als je hem eenmaal wat beter leert kennen merk je al snel dat hij best brutaal kan zijn en ook erg sarcastisch is.
Hij kan zijn energie goed kwijt, maar als hij dat te lang niet heeft gedaan en iemand irriteert hem dan kan hij heel agressief worden. Dat is hij niet graag, maar soms kun je er niets tegen doen. Hij kan door zijn trainingen dan ook best goed vechten, ondanks dat hij dat liever niet doet. Hij heeft een goed hart, dat is alleen niet altijd even goed te zien. Daar doet hij wel zijn best voor.

[ bericht aangepast op 8 aug 2019 - 19:02 ]

- thank you for existing -

14 nov 2017 - 8:52 Aynur is offline

Aynur 2380

Aylin Renae

Laslo - Halloweenparty - Fallen Angel - 18 y/o

Nee, nee nee nee! Yeap, dat waren mijn eerste gedachte zodra het bekertje over de witte blouse van de jongen naast me belandde. Zeer onprofessioneel, al zeg ik het zelf. Voornamelijk toen de enige twee jongen die géén Laslo heette, weggingen met de woorden dat ze hem moesten opfrissen. Stonden zijn handen soms verkeerd dat hij dat niet zelf kon doen, damn.
Het erge was nog dat de jongen het nodig leek te vinden om over zijn schouder te roepen dat Laslo beet. “En ik bijt terug,” mompelde ik zo zachtjes dat alleen een vampier of weervolf het zou kunnen horen. Het enige logische wat daarna nog ik kon doen, was mijn middelvinger opsteken al had ik niet het idee dat hij mijn reactie had gezien. En toen waren alleen Laslo en ik over, of alleen Laslo...
Ik wilde me net omdraaien om zoveel mogelijk alcohol naar binnen te gieten, iets wat zwaar nodig had. Echter werd ik tegengehouden door de blik die Laslo mij schonk. Hij staarde me aan, en koeltjes staarde ik terug. Uiteindelijk koos ik ervoor om de stilte te verbreken. “Wat?” bitste ik. God, PLEASE! Waarom had ik er niet voor gekozen om de gave gedachtenlezen te verkrijgen in plaats van het inprenten van mijn gedachtes in de hersenen van een ander persoon. Ow ja, omdat je aan de een meer had in een gevecht...
Laslo veranderde van houding, na volgens mij een eeuwigheid zo gestaan te hebben en nam een slok van de punch in zijn handen. “Dus...” mompelde hij ongemakkelijk. Ik kreeg een grijns op mijn gezicht door zijn ongemakkelijkheid, al veranderde dat snel in nieuwsgierigheid zodra hij vroeg of ik wat wilde drinken.
Ow, kom op Aylin, dit is een feest, geniet er verdomme effe van, allright? Ik gaf mezelf even een kleine peptalk voordat ik antwoord gaf op zijn vraag. “Wat denk jezelf?” was dan ook mijn wedervraag. Ik pakte zijn beker uit zijn handen en gooide de rest van zijn drankje achterover, mijn lippen precies op de plek waar die van hem contact hadden gemaakt met het bekertje.
Ergens schreeuwde een stemmetje in mijn achterhoofd dat ik op moest passen met jongens zoals Ash, maar een ander stemmetje veroorzaakt door de alcohol, kwam met een veel beter idee. Dit keer was het mijn beurt om iemands hart te breken en keihard de grond in te trappen. En die uitdaging was een paar seconden geleden begonnen...

[ bericht aangepast op 14 nov 2017 - 8:52 ]

I have seen my own sun darkened

17 nov 2017 - 19:32 Sombre is offline

Sombre 2828

Hey you wanna know the faceclaim? check it out.

[ bericht aangepast op 10 april 2018 - 19:11 ]

- thank you for existing -

20 nov 2017 - 7:57 Aynur is offline

Aynur 2380

Aylin Renae

Laslo - Halloweenparty - Fallen Angel - 18 y/o

In één keer dronk ik de complete inhoud vanuit de beker van Laslo. Met een klap zette ik hem weer op tafel en hield mijn hoofd schuin. Hah, wat heerlijk dat alcohol absoluut geen invloed had op mij. Vaak dronk ik het gewoon omdat het een lekkere nasmaak achterliet in mijn mond en wat normaal gesproken punch zou moeten zijn, was doorspekt met de ietwat bittere smaak van vodka. Drie keer raden wie er zo gestoord was om te kikken om het zien van dronken eerstejaars.
Een glimlach gleed over Laslo’s gezicht en hij liep langs me heen. Met rollende ogen leunde ik met een arm op de tafel terwijl ik om me heen keek. Ik was teleurgesteld dat mijn beschermengel impulsen nog steeds niet helemaal verdwenen waren, al had ik mezelf er met veel moeite van overtuigd dat dit wel het geval was. Want waarom had ik in godsnaam geprobeerd om die jongen te redden van een drankje dat ik niet vertrouwde, en terecht. De punch verdiende de naam ‘punch’ niet meer, eerder ‘WARNING, ALCOHOL OVERLOAD’.
Niet veel later kwam Laslo, helaas, ik had gehoopt dat hij het ondertussen al opgegeven had dus ik moest weer verder met mijn act, weer terug met een duivelse grijns om zijn lippen. Weer deed hij me zoveel aan Ash denken, dat het bijna pijn deed, zowel van verlangen als het branderige gevoel van wraaklust.
“Ik hoop dat je van punch houdt, met een vodka-nasmaak.” Hij had twee bekers in zijn handen en hij gaf er één aan mij. “Damn, ik had gehoopt dat ze alle twee voor mij waren,” grijns ik. “Dat is dan wel weer teleurstellend.” Ik wend me iets van hem af, zodat hij niet kan zien dat ik met mijn ogen rol en neem een grote slok.
“Waar heb jij je outfit op geïnspireerd, als ik vragen mag.” Niet te geloven, begon deze oelewapper nu echt een gesprek met mij aan over mijn verschrikkelijke outfit. Ik had verdomme geen zin in dit flutfeest, maar de ambiance hier zorgde voor het opladen van mijn gave. Dan raakte ik niet zo uitgeput iedere keer dat ik ze gebruikte.
Zijn speelse grijns is dan wel weer schattig, als ik eerlijk moet toegeven. Op een plagerige toon zeg ik: “Ja, natuurlijk mag je dat vragen, maar of je een antwoord krijgt, dat is een tweede.” Aylin = 1, Laslo = 0. Ik giet de rest van mijn drankje achterover en lik mijn lippen af door de bittere smaak. Nee, ik ben niet echt een typje voor mierzoete drankjes.
Zodra Laslo zijn telefoon erbij pakte, een ding waar ik nooit mee overweg had gekund net als computers overigens, zie ik mijn kans om hem eens te bestuderen. Ik vraag me af of hij, net als ik, een mythisch wezen is of gewoon een sterveling. Niet dat ik zo stom ben om daarnaar te gaan vragen, dan krijg ik gegarandeerd dezelfde vraag naar mijn hoofd terug geslingerd. Vandaar dat ik, wanneer Laslo klaar is met zijn supersnelle duimtechnieken, net doe alsof ik mijn nagelriemen bestudeer.
“Dus, Mister Dracula, wat is de reden voor jouw keuze om als vampier te gaan?” Ik haalde mijn haar uit mijn gezicht en bond het snel in een ponytail met het elastiekje dat ik nog om mijn pols had hangen. Mijn haar bleef even hangen aan mijn simpele zwarte choker, maar na een klein rukje zat het weer goed. Ik voelde nog even over er geen bobbels zaten waardoor mijn hoofd er misvormd uit zou zien. Voor zover ik kon voelen, had ik nergens een vreemd ei of haaienvin zitten.

I have seen my own sun darkened

27 nov 2017 - 14:26 Novilunium is offline

Novilunium 1529

Jax Xavier

He set Fire to the World around him

◆ Outside the Club ◆ With Nolan ◆

Fucking Hell. Niets liever of hij zou ze dwars door de muur heen drukken en er voor zorgen dat ze in het vervolg wel een tweede keer nadenken voor ze iemand op die manier aan spreken. Er is ook geen twijfel over mogelijk of hij kan het. Hij kan ze pijn doen. Veel pijn. Zijn lippen krullen automatisch om bij het idee en het vooruitzicht is aanlokkelijk. Er zijn zo veel manieren om dit zo pijnlijk mogelijk te maken. Om dit te bestraffen. Om bloed te zien vloeien en de angst in hun ogen te zien. Om... Precies te doen wat zijn vader zou doen.
Jax weet het nare stemmetje in zijn hoofd af te schudden op het moment dat Nolan een twijfelende hand op zijn schouder legt.
'Kom op Jax, ze zijn het niet eens waard,' verkondigt deze, uiteraard naar waarheid. Jax is even uit het veld geslagen dat hij zich mee heeft laten slepen. De laatste keer dat hij dat heeft gehad is toch echt al twee maanden geleden en hij had gehoopt dat wat meer routine en een gemoedelijke omgeving het zouden verhelpen. Nu blijkt verhelpen dus onderdrukken te zijn, want zodra hij wordt geconfronteerd met vijandigheid verliest hij zijn rationaliteit nog net zo gemakkelijk als twee jaren geleden.
De rationaliteit en Nolan zijn verduidelijking van het feit dat ze niet terug gaan naar zijn appartement voor een kopje suiker, winnen het van zijn woede en hij laat de jongen los. Deze is verbleekt en het kan niet anders of hij heeft pijn, maar na een laatste blik op Nolan en Jax verkiest hij het hazenpad, gevolgd door zijn nerveus achteromkijkende vrienden. Jax rolt zijn spieren in een poging ze te ontspannen en houdt zijn blik op de grond in de hoop dat zijn ogen een minder moordlustige uitstraling krijgen. Hopelijk is Nolan niet compleet afgeknapt, wenst hij wanneer hij voorzichtig terug kijkt naar de blonde jongen.

[ bericht aangepast op 27 nov 2017 - 14:28 ]

Marrow deep, soul deep, essence deep

29 nov 2017 - 18:57 Sombre is offline

Sombre 2828

Roxana Lux Bellator

"Come on, let's play?"

Roxana - 18y/o - halloween party - outfit - Cornelian

Ik trok het petje van mijn FBI outfit even recht en liep op de bewaking van de club af. De bewaking staarde respectloos en ik zag hun ogen mijn lichaam afgaan. Toen ik bij de heren was aangekomen greep ik ze allebei op een ongename plek, waardoor ze beide op de grond zakten. Ik grijnsde en liep door. Ik hoorde na binnenkomst meteen muziek door de muren dreunen en ik liep de zaal binnen. Er waren al aardig wat leerlingen en ik zag hier en daar een leuk costuum. In de verte zag ik Laslo, voorspelbaar zondershirt en een vampierencape, pathetic. Ik rolde met mijn ogen en liep op de drank af, waar ik een beker vulde met punch, waar Laslo hoogtswaarschijnlijk ookal wat lekkers in had gegooit. Ik rook aan het rode goedje en rook duidelijk vodka, goed bezig Laslo. Ik draaide me om en bekeek de menigte. In de verte zag ik een bekend gezicht, Cornelian geloof ik. Ik stapte op mijn hoge hakken op hem af en begroette hem.
'Well hello there, Superman.' zei ik plagend waarna ik mijn tong uitstak. Een superman pak, hoe kreeg hij het voor elkaar. 'Was dit pak in de aanbieding bij de locale one dollar store?.' vroeg ik plagend terwijl mijn vinger naar zijn pak wees. Hij kreeg wel een 10/10 voor lef, niet iedere jongen zou zomaar met dit pak naar een schoolfeest zijn gegaan. Dat was zeker wel een prestatie, van mij had hij respect gekregen. De meeste jongens zouden denken dat je hiermee voor schut loopt, maar eigenlijk trek je er alleen maar aandacht mee, ook van leuke meisjes. Daar denken de stumpertjes niet over na natuurlijk, waarschijnlijk Cornelian ook niet, maar hij is gewoon zo aandoenlijk dat hij het toch wel doet.

- thank you for existing -

2 dec 2017 - 12:48 HeatherChandler is offline

HeatherChandler 2241

Cornelian Marcus Flint

18 • The normal kid • Halloween Party • Costume •

Na de laatste slok van mijn drankje genomen te hebben zette ik mijn beker naast de andere twee, die ik al had opgedronken. Ik was zeker niet in de stemming voor een feestje, maar iets zei mij dat ik er toch naar toe moest komen. Ik sloeg mijn armen over elkaar en bestuurde nogmaals de zaal. Nog altijd had ik geen zicht op Ryan wat mij frustreerde. Nolan was ook plots uit mijn zicht verdwenen net zoals Jax. Enkel Laslo viel nog op zonder zijn shirt. Het leek erop alsof hij nog altijd bezig was met het proberen te versieren van zijn chick. 'Ik heb het je sneller zien doen, Laslo.' mompelde ik lachend tegen mezelf. Ik slaakte een diepe zucht en besloot mijn vierde drankje voor deze avond te halen. Ik voelde de alcohol al lichtjes in mijn hoofd, maar niemand kon mij tegenhouden.
Ik was weer terug gelopen naar mijn hangplek van deze avond, toen mijn ogen plots op de deur van de zaal vielen. Ik knipperde even met mijn ogen of ik het goed zag. Het bleek dat ik het goed zag, het was Roxana die was binnengekomen, maar nog altijd geen Ryan. Ik nam een klein slokje van mijn drinken, toen ik haar outfit bestuurde. Ik verslikte me nog net niet, toen ik zag dat ze mijn kant opkeek en ook mijn kant op begon te lopen. Ik nam een grotere slok en zette mijn beker even weg. Ik moest niet teveel meer gaan drinken...
'Well hello there, Superman.' groette Roxana mij. Aan de toen waarop ze het zei kon ik al merken dat het plagend was bedoeld en de uitstekende tong, bevestigde het enkel nog maar. 'Officer,' groette ik de blondine terug. 'Was dit pak in de aanbieding bij de locale one dollar store?.' vroeg ze me vervolgens, wijzend naar mijn kostuum. Ik kon vertellen over de weddenschap, maar besloot dit niet te doen. 'Zoiets kan je wel zeggen ja,' zei ik licht mompelend. Hier was de bevestiging dat ik voor lul liep dit feestje. 'En jij?' Ik knikte naar haar kostuum. Ik wilde er een opmerking over plaatsen, maar besloot me in te houden. Het was nu even fijn wat gezelschap op het feest, ook al was het Roxana. Misschien waren we verkeerd gestart dus besloot ik haar nu een nieuwe kans te geven. 'Leuk kostuum, staat je goed.'

Do I look like Mother Teresa?

15 dec 2017 - 17:08 Venustic is offline

Venustic 2690

Nolan Silvain Grinell

If i'm an angel paint me
With black wings

Waarschijnlijk verwachtte men van Nolan dat hij veel gewelddadiger was dan hij in daadwerkelijkheid was. Hij was een vampier, de meeste van zijn soort dronken het bloed van mensen om in leven te blijven. Dan kon je toch wel verwachten dat iemand als hem er weinig problemen mee had wanneer een paar irritante jongens bijna door een muur werden geduwd. Echter was Nolan niet zoals de meeste van zijn soortgenoten, hij kon soms wel vrij dreigend over komen, maar meer dan wat dreigingen kwam het nooit. Hij deed bijna geen vlieg kwaad, bijna dan, want wanneer je geen mensen bloed dronk moest je toch iets anders en voor Nolan was dat dieren, dus ja... Volledig onschuldig was het niet.
Toch had hij maar al te graag Jax willen stoppen van zijn acties, maar Nolan had eigenlijk geen flauw idee gehad hoe je dit zo goed mogelijk deed. Hoe kalmeerde je Jax? Nolan deed zijn best, maar of het hielp wist hij nog niet direct. Pas toen de jongen een klein stukje naar beneden viel zag Nolan dat Jax ze toch had losgelaten. Een opgeluchte zucht rolde over Nolan zijn lippen heen, geen ernstig gewonden dat was goed. Of Nolan ging er in ieder geval vanuit dat de verwondingen van de jongens niet te erg waren, ze waren in ieder geval nog prima in staat om zo snel mogelijk weg te lopen.
In absolute stilte bleef Nolan naast Jax staan niet precies wetend wat hij zou moeten zeggen over de situatie. 'Ehm...' begon Nolan nog altijd niet wetend wat hij tegen Jax moest zeggen, ondertussen leken hun ogen even te kruisen, maar Nolan sloeg al snel zijn ogen neer. 'Dat was... gezellig,' natuurlijk wist Nolan dat de volledig verkeerde benaming was voor wat er net was gebeurd, maar hij had geen flauw idee wat hij hoorde te zeggen.
'Sorry, ik ben niet zo goed met mensen op hun gemak stellen.' mompelde Nolan vervolgens terwijl hij Jax zijn hand vast pakte in de hoop dat hij hier dan wel iets mee kon bereiken. 'We kunnen terug gaan naar mijn kamer, zoals we zouden doen en dan kunnen we doen wat je ook wil. Of als je liever alleen bent is dat ook oké.' zei Nolan waarna hij zijn schouders kort ophaalde om het nonchalant te laten klinken, als of het hem allemaal niet zoveel uitmaakte. In werkelijkheid zou hij Jax heel graag bij hem houden, maar hij wou de jongen nergens toe dwingen.

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

16 dec 2017 - 12:28 Sombre is offline

Sombre 2828

Roxana Lux Bellator

"Come on, let's play?"

Roxana - 18y/o - halloween party - outfit - Cornelian

'Officer,' knikte Cornelian me toe na mijn opmerking over zijn prachtige superhelden pak. Ik glimlachte even om de opmerking, altijd leuk om fatsoenlijke complimenten te horen. Ik kon het niet laten, maar ik moest even een opmerking maken over zijn pak, natuurlijk in combinatie met de one dollar store. Cornelian keek me een beetje bedenkelijk aan. 'Zoiets kan je wel zeggen ja,' ik grinnikte kort en peuterde even aan de handboeien, die aan mijn broekje hingen te bungelen. 'En jij?' kwam er uit Cornelian's mond, waardoor ik opkeek. Dat was een goeie vraag, waar had ik mijn costuum eigenlijk vandaan.
'Ik geloof dat ik hem op ebay heb gekocht ofzo,...' zei ik twijfelend, ik had geen idee meer. 'Leuk costuum, staat je goed.' vervolgde Cornelian waardoor er een glimlach op mijn gezicht verscheen.
'Dank je wel, superman. Heb je zin in nog een drankje?' vroeg ik terwijl ik naar mijn beker keek, die bijna leeg was. Ik besloot hem achterover te gooien en slikte de vloeistof in één keer door. Met een afwachtende glimlach keek ik Cornelian aan, wie had gedacht dat een mens een goede gezelschap zou zijn. Mijn voeten gingen richting de tafel waar de punch stond, waar ik mijn beker weer mooi vol gooide. Ik zag dat de kom al wat leger begon te raken, wat moest betekenen dat ze hem binnenkort gingen bijvullen, en dan moest Laslo er weer vodka in gooien, tenzij hij alles al hier in had gegooit. Ik hield mijn beker in de lucht en keek vrolijk richting Cornelian.
'Proost, op een griezelige avond,' knipoogde ik zijn kant op terwijl ik een slok van mijn drinken nam,

- thank you for existing -

28 dec 2017 - 0:20 HeatherChandler is offline

HeatherChandler 2241

Cornelian Marcus Flint

18 • The normal kid • Halloween Party • Costume •

Roxana peuterde een beetje aan de handboeien, die aan haar FBI-pakje vastzaten. Door zo'n pak te dragen zou je sowieso opvallen, maar wat kon ik ervan zeggen met mijn superman outfit... En nu ze bij stond vielen we enkel nog meer op met onze kostuums. Roxana vertelde al snel dat ze haar outfit waarschijnlijk op ebay had gekocht, al wist ze het niet meer zeker. Vervolgens had ik haar gecomplimenteerd, want haar outfit was nou eenmaal... wow. Niet meer niet minder. Wow, dat was het enige wat in mij opkwam, al wist ik het wel gelukkig beter te verwoorden tegenover Roxana. 'Dank je wel, superman.' sprak ze vervolgens, waarop ik glimlachtte. 'Heb je zin in nog een drankje?' Ik wierp een korte blik op de vier bekers die op een rijtje achter me stonden. Ik had net voorgenomen iets te minderen, maar wat kon het ook kwaad. Misschien zou dit toch nog een leuke avond kunnen worden. 'Sure!' zei ik enthousiast. Roxana gooide haar drankje zo naar achter en liep direct door naar de tafel waar de drank stond. Ik volgde haar naar de tafel en vulde ook mijn beker met de drank. De beker van Roxana hing in de lucht mijn kant op. 'Proost, op een griezelige avond,' knipoogde Roxana met een lach op haar gezicht. Ik volgde haar voorbeeld en hief ook mijn beker even kort in de lucht. 'Proost!' zei ik terug, waarna ik een slok nam. 'Maar of het echt een griezelige avond zou worden?' zei ik vervolgens tegen haar, waarna ik de zaal rondkeek. 'De kostuums zijn matig. Als er prijzen zouden worden uitgereikt had ik al mijn geld op ons twee gezet.' lachte ik. 'Al hoewel, het zou wel griezeliger worden als Laslo nog meer van zijn kostuum gaat afdoen.' Ik had de opmerking nog maar net gezegd en had nu al spijt. De alcohol deed zijn werk en ik begon met stomme dingen te zeggen...

Do I look like Mother Teresa?

Index RPG Actieve Topics Zoek