• Ja, ze geven me een fucking whiplash. :')

    Oké, dus ik werk met kids in Engeland, als au pair, een soort oppas die in huis woont. Is het leuk werk? Hangt er vanaf wanneer je het vraagt, want dat kan om de vijf minuten verschillen, zo blijkt.

    Vandaag fietste ik terug van school met de jongens toen de oudste (9) de hele tijd met zo'n treiterstemmetje zei van "I can stay up laaahaaate, I can stay up laaahaaate", omdat hij laat in de avond nog scouts zou hebben. Nou kan ik niet tegen zo'n jengelstem, dus had ik na een tijdje iets van "ga maar lekker voor fietsen, volgens mij moet je wat energie kwijt." (in het nederlands, want de kids verstaan nederlands een beetje door hun Nederlandse moeder, maar spreken altijd engels terug)

    Hij moest zijn energie overigens helemaal niet echt kwijt. zo'n treiterstemmetje staat gewoon op mijn top tien triggers om HEEL GRAAG zo'n kind van de fiets te willen trappen. maar dat doe ik niet, want ik ben lief. en heb eindeloos geduld. en ik ben godverdomme aardig. dus dan suggereer ik gewoon dat hij even voor me uit fietst. nobel peace prize kandidaat hier.

    maar ik haat kinderen wel, oh god, op die momenten haat ik kinderen, met hun jengelstemmetjes en hun totale disrespect en het feit dat ze zo vermoeiend zijn en na een hele dag stilzitten op school alles op de oppas af willen reageren en godallemachtig

    maar goed, skip nou even naar tien minuten later, toen we onderaan een heuvel stonden, en de oudste zich opeens omdraaide en vroeg "mag ik... mag ik - how do you say... uh. Jip, mag ik... to the top of the hill?"

    HIJ PROBEERDE HET IN HET NEDERLANDS. en whoppa, van het ene op het andere moment vond ik kinderen weer magische wezens met gouden hartjes en ben ik mentaal mijn plannen om mijn eierstokken vast te laten knopen alweer aan het cancellen. pff, word er moe van.

    maar goed, even om het relevant te houden: willen jullie ooit kinderen? of met kinderen werken?


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Ben ik gek op kinderen? Ja. Wil ik met kinderen werken? Ja, dat doe ik al als vrijwilligerswerk, maar ook als leerkracht: ja. Wil ik zelf kinderen? ABSOLUUT NIET, want weet je, die kan je niet even op pauze zetten? Bij het babysitten, lesgeven of pleinwerk kan je ze heerlijk teruggeven en ben je daarna weer vrij, en dat wil ik gewoon echt niet afgeven? Dus ja, ik wil best de baby vasthouden, geef maar voor een paar uurtjes, maar dan heb je ze heerlijk weer terug, haha.


    Mhm?

    Ik wil zelf graag kinderen maar ik wil er absoluut niet mee werken want andere kinderen zijn irritant vanaf het moment dat ze 'nee' kunnen zeggen en voor zichzelf gaan denken :')

    Wel lief trouwens van dat kindje! Volgens mij had ie heel goed in de gaten dat je hem even zat was hahaha


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Ik wou dat ik al 2 kinderen had. Maar ik heb geen partner. En ik wil ook geen partner. Ben van plan om ooit via een donor, moeder te worden. Heb hiervoor al de nodige afspraken gehad, en voor 200 euro, kun je starten. Echt gek. Maar eerst nog wat reizen, hoe graag ik ook kinderen wil.


    I hate being bipolar, it is awesome.

    het feit is dat kinderen zelf vaak niet door hebben hoe irritant ze kunnen zijn maar ja WE HAVE ALL BEEN THERE
    ik kan kinderen vaak ook echt niet verdragen - zeker als ze met een massa zijn en dan beginnen op te scheppen en stoer te doen jeweetwel - maar soms houd ik echt van kinderen, ach ja :'D eerlijk gezegd zou ik wel eens au pair willen zijn ^^

    ik wil later wel kinderen als ik er klaar voor ben hahaha


    i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

    Wat leuk dat hij Nederlands probeerde te praten!
    Ik heb een hekel aan kinderen. Nu klink ik waarschijnlijk als een bitch, maar ik heb er niks mee en vind ze meestal maar vies, luidruchtig (ik heb een gehoorbeschadiging dus als er hard geluid is, gaat het bij mij door merg en been. Het gehuil van een baby dus ook) en ik kan er niet mee omgaan, dus nee, ik wil geen kinderen (nu). Misschien bedenk ik me ooit. Gelukkig heb ik straks een beroep waar ik helemaal niks met kinderen te maken hoef te hebben.


    Take risks and conquer your fears.

    Ik wil wel met kinderen werken (ik ben ook al 2 jaar recreatie entertainer in de vakanties) maar ik wil ze zelf nier. Ik vind kinderen leuk, voor een paar uur en dan geef ik ze terug aan papa en mama.
    Ik snap trouwens heel goed wat je bedoelt met dat ze soms heel irritant zijn en dan vervolgens heel lief. Zo had ik tijdens mijn zomer in Frankrijk een keer een kind dat echt het bloed onder mijn nagels vandaan haalde en waarvan ik echt baalde dat hij was opgegeven voor Jour du Continu(dan hadden we de kinderen van half 10 tot hal 5) en toen was hij opeens super lief en behulpzaam.


    L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

    Kinderen zijn hinderen. Nee grapje.
    Ik was twaalf toen mijn broertje geboren werd, dus ik ben het wel gewend om met kinderen om te gaan en ik heb er echt nooit problemen mee gehad. Kinderen zijn echt wel leuk en ik wil ook zeker zelf kinderen.

    Neeeeee. Aaaaaagh. 😑 Kinderen zijn een stel lopende, monsterachtige rampen voor me. No chance in Hell dat ik kinderen wil. En dan zeg ik het nog netjes, heh.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Ooooh ik houd zo van kinderen. Ondanks dat het nog wel een jaar of 8 zal duren, kijk ik al uit naar het moment dat ik er zelf heb.


    How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

    Hij probeerde het in het Nederlands??? Oh my gosh??? Mijn hart smolt een beetje

    Anderzijds zijn jengelstemmetjes van kinderen wel iets wat een mensenrechtenschending zou moeten zijn, soms, dus ik heb zelf ook werkelijk geen flauw idee of ik zelf ooit zoiets in huis zou willen nemen. Ik begin de afgelopen tijd te denken dat het antwoord uiteindelijk best ja zou kunnen zijn, al is het dan nog maar net de vraag hoe ik dat voor elkaar zou willen krijgen, hah. Hoe dan ook zijn dat allemaal zorgen voor later, want ik zit pas op 20-25% van mijn leven, dus er is nog een hoop tijd.


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

    Ik zie kinderen dood maar doodgraag maar ik zie ze ook uitzonderlijk graag naar huis gaan op het einde van mijn werkdag


    You can't keep dancing with the devil and ask why you're still in hell

    Vroeger vond ik kleine kinderen echt een drama, maar ik ben gymles gaan geven toen ik nog bij m'n ouders woonde en dat vond ik echt geweldig. Natuurlijk waren er kinderen bij die ik wel achter het behang wilde plakken (of tegen de muur wilde smijten, verzin zelf maar een voorbeeld), maar het merendeel was gewoon echt heel erg leuk (behalve wanneer het Sinterklaas werd, de weken voor de kerstvakantie waren ze allemaal nerveus voor Sinterklaas, kerst, vakantie, alles). c:

    Ik weet niet of ik zelf kinderen wil. Het lijkt me geweldig, maar ik zie heel erg op tegen die vieze poepluiers, lol. Ik hoef ze voorlopig in ieder geval nog niet.


    I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

    Ik dacht altijd dat ik absoluut geen kindermens was, maar sinds kort heb ik een bijbaantje als oppas waarbij ik zo zes uur op een dag met dat meisje doorbreng. Leuk, maar vermoeiend (sinds het mijn eerste baantje is, is het best veel :x).

    Ik moet zeggen dat ik helemaal herken wat jij zegt. Ik breng dan niet al mijn tijd met Irene door, maar ik kan soms zo moe worden als ze weer de 'yoga-challenge' wil doen voor de duizendste keer. En ik heb dan weer dat ik compleet niet lenig ben, heh.


    in love with the fictional characters, I'm sorry

    Ik heb een haat/liefdeverhouding met kinderen.


    26 - 02 - '16

    Misschien zijn ze binnenkort zo ver dat je jouw ervaring als bèta-reader boven kan halen. :Y)

    Ik heb werkelijk waar geen idee meer. Ik ben zo plat gebombardeerd met de vraag 'wanneer starten jullie met kinderen?' sinds 3 jaar (door de familie van mijn vriend) dat ik een hele afkeer had om kinderen te krijgen. Hallo, ik ging nog naar school... Als ik nog maar dacht aan een krijsende baby of een vuile pamper, dan moest ik al overgeven. Dus laat staan een kind eruit persen.
    Nu kan ik nog steeds niet om met die gedachten, maar nu ik al 2 jaar werk, al lange tijd samenwoon met mijn vriend, wil ik er al wel over nadenken. Maar dan alsnog: het moet gepland zijn. Ik heb geen zin in een 'ongelukje'. Want een kind is fucking duur en ik wil mijn zuurverdiende centjes eerst aan andere dingen uitgeven zoals misschien een huis kopen, trouwen of leuke reizen. Dus aan mezelf haha. :'D


    I'm just a musical prostitute, my dear. - Freddie Mercury