200 | Hotel Entropy 2.0 • Speeltopic - Speeltopics

11 maart 2018 - 15:02 Orwell is offline

Orwell 1264

Hotel Entropy
Entropy —
A gradual decline into disorder.

Iedere dag sterven er gemiddeld 150,000 mensen. Ze worden gegrepen door ouderdom, gaan ten onder aan een lange, slepende ziekte of worden – compleet onverwacht – aan hun geliefden ontnomen ze in pijn en verdriet achterlatend. En dan zijn er die enkelingen; zij die verdwijnen zonder ook maar iemand het opmerkt, alsof ze nooit echt hebben bestaan.

29 Januari — Op schijnbaar onverklaarbare wijze verschijnt een groep tieners binnen Hotel Entropy. Ieder van een andere leeftijd, klasse of zelfs cultuur. Één ding hebben ze echter gemeen; ze zijn stuk voor stuk overleden op 22 januari in datzelfde jaar. Nu verschijnen ze weer, levend en wel, met bij sommige enkel littekens als overblijfsel van hun eigen dood. Hun uiterlijk onveranderd, hun innerlijk. . . bij sommigen slechts een schijn van de persoon wie ze ooit waren. Onwetend over hoe zij daar gekomen zijn, of wat deze plaats precies is, weten ze wel één ding: Ze kunnen het hotel niet verlaten. In hun gevangenschap staat ze maar één keuze, los genieten van hun tweede leven met drank, drugs en zoveel meer, of ten onder gaan in hun blijvende verlangen het hotel te verlaten en naar hun geliefden en de vrijheid terug te keren. De tieners hebben geen enkele vorm van autoriteit in hun leven momenteel. Hoe zullen ze daar mee omgaan?

Extra Informatie

Rollen

• Christiano Rodriguez — Gevecht/Schotwonde — Maluma — 1.3
• Rory Mitchells — Cystic Fibrosis — Necessity — 1.4
• Dante Howers — Alcoholoverdosis — Warfare — 1.2
~~• Logan Montero — CO2-vergiftiging — Remiinds — 1.5~~
• Eliot Price — Orgaandonatie — Zhang — 1.7
• Jason Rockwell — Verdrinking — Sombre — 1.3
• Grayson Rogers — Verstikking/Brand — Wheeler — 1.4
• Lauren Muñoz — Vliegtuigongeluk — Falling — 1.6
• Mason Blanchard — Blikseminslag — Sombre — 1.7

• — Leukemie — Plunkett — 1.5
• Mia Hathaway — Infectie — JudithSuzann — 1.5
• Audrey Charlston — Schotwonde/Overval — Solmeron — 1.4
• Camille Belmonte — Moord — Sprouse — 1.5
• Carmèn Mendelez — Schotwonde/Politie — Slave — 1.5
• Olivia Guistina — Bevalling — Rasalghul — 1.2
• Elaine Davies — Race-ongeluk — _Iridescent — 1.5
• Charon Tullamore — Vergiftiging — Sacrilege — 1.5
• Elin de la Fontaine — Auto-ongeluk — Aerial — 1.5
• Vesper Cowhen — Loodvergiftiging — Warfare — Loodvergiftiging — 1.5
• Gloria George — Zelfmoord — Falling — 1.7
• Noyana Laroussi — Liquidatie — Hel — 1.7

“Partying and dancing have never been my thing,
but drinking I could do with reasonable familiarity and skills. I decided to begin there.”

Regels

Rollentopic — ~~Praattopic~~ — Praattopic II — Speeltopic

Dit is een remake van mijn RPG van dezelfde naam. ©Orwell

[ bericht aangepast op 10 april 2018 - 18:02 ]

A girl who wonders.

19 mei 2018 - 17:47 JudithSuzann is offline

JudithSuzann 1001

Mia Annabelle Hathaway
"What hurts more than losing you is knowing that you're not fighting to keep me"

19 – Onbekende infectie – Party - Grayson - Outfit

Van zijn woorden werd me duidelijk dat we dezelfde leeftijd waren. Allebei 19, en dus allebei nog niet oud genoeg om te drinken. En toch was dat precies wat we nu aan het doen waren, er waren toch geen consequenties. Diep van binnen deed dat idee toch wel pijn. Ik had nooit gedacht het te zeggen, maar ik ging het missen dat ik nooit meer kon luisteren naar mijn vader die boos op me was, dat ik nooit meer ruzie kon maken met mijn zus, alles was gewoon klaar. Het enige wat ik kon doen was hier zijn, hopend dat dit niet helemaal het einde was, en dat het gewoon een wachtkamer was voor wat dan ook. Als teken dat hij mijn woorden had begrepen, zonder het einde van de zin nodig te hebben, klinkte Grayson zijn glas tegen het glas dat ik vast had. “Proost dan maar,” glimlachte ik waarna ik het glas aan mijn lippen zette en een slok nam.
Na een korte stilte had ik het toch niet kunnen laten te vragen of de jongen al naar de kamer was geweest. Ik had de woorden nog niet uitgesproken of had al spijt van de vraag. Aan Grayson was duidelijk te zien dat hij daar wel al was geweest, en het geen pretje had gevonden. Ik besloot dan ook snel te zeggen dat hij niets hoefde te vertellen, mocht hij het niet willen. “Nee, het is oké. We moeten na twee weken er vrede mee nemen niet?” Kort beet ik op mijn lip, als er iemand vrede mee had dan had ik daar toch wel bewondering voor, ik kon het me absoluut niet voorstellen. Ik hield mijn mond echter gesloten omdat ik Grayson niet in de rede wou vallen.
Hij sprak verder over de mappen, en wat hij in de zijne had gevonden. Het was duidelijk dat hij het moeilijk had terwijl hij er over praatte dus legde ik mijn hand even op zijn bovenarm. “Ik mis ze gewoon zo hard momenteel. Je moet er wel klaar voor zijn, en dat was ik niet,” ik knikte begrijpend en beet zachtjes op mijn lip. “Ik ken het gevoel,” stemde ik zacht in en schonk hem een glimlachje. “Het enige voordeel hier, is dat iedereen het gevoel deelt, ik tenminste wel,” vervolgde ik waarna ik mijn hand van zijn schouder verwijderde.
”Zin om het over wat leukere dingen te hebben?” nog voor hij klaar was met praten begon ik al te knikken. “Graag,” lachte ik zachtjes. Ik nam plaats op de tafel die vlakbij stond door wat flessen aan de kant te schuiven. Waarom wist ik niet, maar met mijn achterlijke hoofd had ik hakken aan getrokken, en dat deed ondertussen behoorlijk pijn. “Dus, wat had je in gedachten?” vroeg ik toen. Ik zette mijn glas naast me en keek Grayson vragend aan.

[ bericht aangepast op 19 mei 2018 - 20:29 ]

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

20 mei 2018 - 0:15 Sombre is offline

Sombre 2828

Mason Julien Blanchard
ϟ

mason - 21 - struck by lightning - party - outfit- french accent - Elaine, Vesper & Rory

'Liefhebbers?' vroeg ik met de joint in de lucht. Meteen klonk er een welbekende stem, Vesper. Elaine had echter de joint al overgenomen en ze nam een flinke hijs. Na Vesper's woorden over de deuren nam Elaine een nog diepere hijs, waardoor ik even in mezelf moest lachen. Ze had de joint doorgegeven aan Vesper en ik volgde de beweging met mijn ogen.
'We’re fucking doomed,' hoorde ik Elaine mopperen. HA - precies de reactie die ik voor ogen had. 'And so the game goes on,' kwam er nog dramatisch bij Rory vandaan. Al lachend schudde ik mijn hoofd.
'Jongens, niet zo dramatisch,' grinnikte ik terwijl ik de joint van Vesper pikte en er een hijs van nam.
'Oh, ik ben Rory trouwens,' klonk er een beetje random bij Rory, waardoor ik hem met een frons aan keek. Ohja, ik had hem naar zijn naam gevraagd hé. Met een lachje stak ik mijn hand uit om die van hem even kort te schudden.
'Ja sorry, ik ben nogal chaotisch...' grinnikte ik. Mijn ogen vielen op Vesper. Ik nam een hijs terwijl mijn ogen over haar heen gingen en ik blies de rook uit zodra ze op haar gezicht waren gericht. Vlug gaf ik haar een knipoog, niet echt wetend waarom, ik had er gewoon zin in.
'Heb je net nog wat uitgespookt?' vroeg ik nieuwsgierig aan Vesper terwijl ik de joint doorgaf aan Elaine, niet echt denkend aan Rory. Hij leek me niet echt het type dat zomaar drugs zou doen.

- thank you for existing -

Index RPG Actieve Topics Zoek