[RPG — 300] Sioux Falls High [SPEELTOPIC] - Speeltopics

---

BEGINNING Het is vrijdag 21 september en tijd voor het jaarlijkse bonfirefeest. Dit feest wordt georganiseerd om alle sportteams een goed sportteams te wensen. Zit je niet in een sportteam? Dan ben je van harte welkom om alle sporters te steunen. Tijdens het feest wordt een groot kampvuur aangestoken als traditie. Het is absoluut niet toegestaan om alcohol of drugs te gebruiken. Er staat lekker een muziekje aan en het buitenplein stroomt binnen met enthousiaste leerlingen. Have fun! Temperatuur 10 graden Celsius (het feest is buiten, dus let erop dat je arme meisje geen shorts en een crop top aangeeft, because that's cold af) Tijd 20u

[ bericht aangepast op 16 april 2018 - 21:42 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Mt

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

.

[ bericht aangepast op 10 dec 2021 - 15:49 ]

---

Al zijn hele leven woonde Asher hier, in Alaska, maar nog altijd leek hij niet helemaal te kunnen wennen aan de temperaturen. Vooral nadat hij de hele zomer had gespendeerd in de zon stond de kou hier hem weer enorm tegen. Toch was het iets waar Asher maar even door heen moest bijten, want de kou was onvermijdelijk. Vooral voor een jongen die het liefst al zijn tijd buiten spendeerde kon je moeilijk niet de kou trotseren. Vanavond begon Asher dan ook met de kou trotseren, hoewel hij deze keer iets had om zich warm te houden. Vuur, als je er maar lang genoeg naast stond of dicht genoeg bij stond dan kreeg je het vanzelf wel weer warm. Vandaar dat Asher ook goed vlakbij de warmte stond. Hij moest zeker niet nog een stap dichterbij doen, want dan zou hij zeker zijn wenkbrauwen verliezen. Dus bleef Asher op een kleine afstand van het kampvuur staan, zijn handen diep in zijn zakken geduwd.
Voor een tijdje bleef Asher daar staan, hij wou zich niet verder van het vuur bewegen, bang dat hij de warmte die hij nu voelde dan zou verliezen. Normaal gesproken als hij zich naar buiten toe waagde deed hij tenminste nog wat, zodat hij warm bleef, maar vanavond was enkel een beetje met anderen praten en stilstaan. Niet veel actie dus, dan kon hij beter maar zo dicht bij het vuur blijven als maar kon. Asher hoopte dan ook maar dat er iemand naar hem toe kwam om met hem te praten end at hij niet mensen hoefde op te zoeken, want dan moest hij zijn vuurtje verlaten. Tot zijn geluk was het ook niet echt nodig, ja Asher moest een klein stukje lopen, maar de jongen die hij voor oog kreeg stond ook goed dichtbij het vuur. 'Hey,' zei Asher toen hij voor Kellin stond. 'Hoe gaat het?' begon Asher het gesprek, waarna hij naar Kellin glimlachte. 'Hoe zat dat nou ook alweer, zat jij ook in een sportteam?' vroeg Asher hem vervolgens. 'Of ben je hier alleen om mij te steunen,' voegde Asher er als laatste nog plagend aan toe, want hij wist ook wel dat Kellin hier echt niet alleen was om Asher te steunen. Misschien wel helemaal niet, misschien was Kellin stiekem wel meer team Cassius als het om snowboarden ging. Asher hoopte maar niet, want dan zou Kellin dit jaar nog teleurgesteld zijn, want wat er ook gebeurde Asher was niet van plan om Cassius te laten winnen als het snowboarden betrof.

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

ARTHUR JOSEPH CHAPMAN

LOSER

Casicus en Jamima keken me beide even met een opgetrokken wenkbrauwen aan waardoor ik vluchtig even het meeste van mijn wangen afvaagde waar waarschijnlijk nog wat popcornbaard aan ging. Oh poep.. “Wat een sukkel,” hoorde ik Cas mompelen duidelijk vies kijkend naar mijn iets te rommelige kamer , mijn wangen begonnen rood te kleuren en beschaamd keek ik weg, waarom moesten ze ook alweer mijn kamer binnenkomen ongewaarschuwd? Dan had ik misschien nog wat kunnen opruimen of onder mijn bed schuiven, maar helaas. Ik was immers een sukkel. Iets wat Cas me nog eens duidelijk wilde maken door “Niet mijn idee, Chapman. Niet mijn idee." te verklaren als antwoord op mijn vragende blik. Het verklaarde wel veel dat Jem hem hierheen had gesleurd gezien hij hier nooit gewillig heen zou komen.
Jem keek me even moeilijk aan, waarna ze ook naar het televisiescherm keek waar mijn geliefde spel op pauze stond "Kom op, Arthur, it will be fun. Voor even maar, een uurtje, en als je het dan niks vindt, dan kan je gewoon terug. Als ik het ook niks vind, dan ga ik mee terug en dan kunnen we gewoon wat gamen." Ik beet kort twijfelend op mijn lip, het was vreselijk koud buiten, maar een uurtje kon nu ook weer geen kwaad, maar langs de andere kant nog een uurtje en ik zou bij het bosslevel komen... 'uuhmm' kwam er twijfelend over mijn lippen "Wie weet is er wel een meisje vanavond die je nog een kus wilt geven." Haar woorden deden me meteen weer opkijken naar Jem die me een knipoogje schonk waarna haar duim even over mijn wang streek om wat popcorn van mijn wang te halen. Mijn bruine kijkers richtte ik kort van haar ogen naar haar lippen en slikte even. Het was dat mijn wangen al rood waren, want nu leken ze nog meer te gloeien. "Nnnou okey" kwam er dan nog over mijn lippen. Inez zou er vast ook zijn, en Asher, dus als Cas me duidelijk maalt dat hij me niet in de burut wil, dan zou ik hen wel opzoeken
"Nou, laten we gaan voordat alle marshmallows op zijn. Princess, jij hebt marshmallowduty. Met mijn geluk steek ik iemand per ongeluk in de fik met mijn stok en Arthur hier zou er zelf invallen." Ik moest grinniken om haar woorden want ze had wel gelijk, ik wist met enige moeite me uit Jems 'grip' te wurmen zodat ik mijn schoenen aan kon trekken om mee naar buiten te gaan. " Cas die orders krijgt, ooooh" kwam er lichtelijk geamuseerd over mijn lippen, maar misschien toch iets te luid waardoor de jongen het zou kunnen horen. "Dus ehh, gaan we dan maar?"

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

17 • The Bitch • @ the bonfireparty • Nolan • Outfit Toen Kennedy oog in oog stond met haar ex Nolan wilde ze het liefste meteen weglopen. Het was ongemakkelijk tussen hen, dus het liefste meed ze hem volledig. Op die manier hoefde ze niet met hem te praten of hem aan te kijken en zo kon ze de confrontatie uit de weg gaan. 'Kennedy,' sprak hij zacht, maar goed hoorbaar voor haar. Enkele seconden leek Kennedy te verstijven. Ze wist even niet wat ze moest zeggen en dat was behoorlijk out of character voor haar. Toch wist ze zich te herpakken. Ze ging hem niet laten bepalen hoe zij zich voelde. Ze waren niet lang samen geweest, kort genoeg om er binnen no-time overheen te zijn - tenminste dat had ze zich voorgenomen toen ze terugkwam op school.       'Nolan,' zei ze met haar lippen strak op elkaar geperst, gevolgd door een neppe glimlach. Nolan was één van de weinige jongens tot wie Kennedy zich aangetrokken voelde. Alle andere jongens waren nog niet bijna goed genoeg voor haar, was ze van mening, dus dat maakte het makkelijk om niet voor hen te vallen. Met Nolan was het anders en toch wist Kennedy zich voor te houden dat hij niets meer met haar kon doen.       'Jij ook hier?' vroeg Nolan sukkelig. Kennedy bekeek hem van top tot teen en dronk nonchalant van haar drankje. 'Nee,' antwoordde ze vervolgens. 'Je kijkt naar haar alter-ego. De lieve, onschuldige Kennedy die nooit too much is voor iemand.' Al haar woorden waren een steek onder water. Er was dan ook geen humor van haar gezicht af te lezen. Ze keek serieus en strak. 'De andere Kennedy was immers toch niet goed genoeg, toch?' Kennedy wist dat dit precies de reden was dat Nolan het uitmaakte met haar, dus ze versterkte haar karakter nog maar wat meer. 'Maar hoe is het met jou?' vroeg ze vervolgens waarbij ze een stuk voorzichtiger en rustiger klonk dan voorheen. CINDERELLA NEVER ASKED FOR A PRINCE, SHE ASKED FOR A NIGHT OFF AND A DRESS

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Oliver Joseph Merculief 18 | HOME | OLIVIA -> SARAH       'Ik zou niet durven,' klonk een bekende stem vanaf de andere kant van de deur. Vrijwel tegelijkertijd werd de deur geopend door Olivia.       'Maar jij gaat ook niet zonder mij weg als ik je vertel dat ik nog niet klaar ben, toch?' Op die vraag schudde Oliver zijn hoofd. Het was zowel zijn antwoord als een reactie op het feit dat dit niet de eerste keer was dat hij op Olivia kon gaan zitten wachten. Vrijwel iedere dat hij plannen had samen iets met Olivia te gaan doen, was het hetzelfde liedje.       'Het is dat ik niet veel keus heb, of wel?' Terwijl de woorden zijn lippen verlieten, liep hij richting een stoel waar hij zich vervolgens op liet vallen. Even keek hij naar Olivia die zich ongegeneerd om ging kleden alsof hij er niet eens was. Oliver viste zijn telefoon uit zijn broekzak, ondanks dat Olivia dit vaker deed, voelde Oliver zich er nooit helemaal op zijn gemak bij. Ergens wist hij ook wel dat het nergens voor nodig was, maar ergens was hij bang dat Olivia zou denken dat hij haar alleen maar zat te begluren. Toen hij zijn telefoon ontgrendelde kwam hij tot de conclusie dat Sarah hem nog een berichtje terug had gestuurd, vrijwel direct nadat hij die van hem had verstuurd. From: Sarah Nice try, doe maar geen moeite, ik ga niet mee. Een vage glimlach verscheen op zijn gezicht, deze reactie had hij van verre aan kunnen zien komen. Toch had hij ergens de hoop nog niet opgegeven, het moest mogelijk zijn Sarah om te praten. Oliver keek even op richting Olivia, die was ondertussen bij haar make-up aangekomen. Zijn blik bleef even hangen bij haar haar.       'Hee,' begon hij terwijl hij wees naar haar paarse lokken 'je haar, paars.' Oliver fronste even bij het horen van zijn eigen opmerking. Het was paars, ja. Alsof Olivia dat zelf niet wist. Toen hij Liv net kende, had hij even moeten wennen aan haar gekleurde lokken, maar tegenwoordig vielen haar roze haren hem niet eens meer op. Waarschijnlijk was dat ook de rede dat het nieuwe kleurtje hem tot nu toe nog niet was opgevallen. 'Nice,' mompelde hij er nog achteraan. Niet dat hij er echt warm voor liep, op dat gebied was hij toch echt een jongen die negen van de tien keer niet veel begreep van dingen omtrent mode en stijl.       'Bijna klaar,' hoorde hij Olivia zeggen waarna ze zich weer naar hem toe keerde. Vervolgens keek hij toe hoe ze naar het kleine koelkastje dat op haar kamer stond toe liep en er iets uithaalde wat Oliver niet direct herkende.       'Die kunnen we vast goed gebruiken als we Saar echt over willen halen,' terwijl de woorden haar mond verlieten, zag Oliver een tevreden glimlach verschijnen op het gezicht van de dame. Even kneep hij zijn ogen tot spleetjes zodat hij het etiket kon lezen. Zijn mondhoeken gingen omhoog en een grinnik verliet zijn mond.       'Sneaky,' lachte hij.       'Zullen we gaan?' Vroeg Olivia tenslotte. Oliver knikte en stopte zijn telefoon die hij nog steeds in zijn hand had terug in zijn broekzak.       'Ik dacht dat het er nooit meer van zou komen,' gevolgd door een quasi geïrriteerde zucht. Snel ging ik Olivia voor richting de deur, voordat ze zich herinnerde dat ze nog iets moest doen. Met een zwaai openede hij de deur en wachtte tot Liv naar buiten was gelopen, waarna hij hem met een klap weer in het slot vallen. 'Zo,' begon Oliver 'een beetje zin in dit feest?' Vroeg hij geïteresseerd aan het meisje dat naast hem liep. Hij zelf had er best wel naar uitgekeken. Gewoon om iedereen weer even te zien in een ietwat minder serieuze omgeving. Het zou niet lang duren voordat ze bij Sarah aan zouden komen, dat was het voordeel van een campus, je hoefde niet de hele stad door te gaan om iemand langs te halen. 'Laten we een goede poging wagen,' grijnsde hij richting Liv waarna hij op de deur van Sarah klopte.

[ bericht aangepast op 23 april 2018 - 12:30 ]

---

chaos makes the muse

---

Tot mijn verbazing reageerde Inez iets minder blij op mijn enthousiasme dan verwacht. De lippenstift die ik haar kant op had gegooit raakte haar hoofd, waardoor haar eigen lippenstift een streep had gemarkeerd over haar kaak. Mijn handen zaten voor mijn mond om mijn gigantische lach te verbergen, dit was niet zo grappig, maar toch weer wel.       'Auch...' mopperde Inez waarop ik lach. 'You're a strong independent woman! U can fix this!' grinnik enthousiast naar Inez. Ze probeerde de streep weg te halen met haar vingers, maar maakte het alleen maar erger. Nu zat er geen streep, maar een complete vlek op haar kaak.       'En bedankt, Jas,' ze keek me geïrriteerd aan waardoor er een poeslieve glimlach op mijn gezicht ontstond. 'Ik hou wel van je,' piep ik onschuldig.       'Moet ik jou nog ergens mee helpen, Nes,' vroeg ik lief. Ze keek me ontroerd aan, maar ik stond eigenlijk meteen op om in de kast te snuffelen. Ik hoorde - volgensmij - een zachte grom bij Nez vandaag komen, waardoor ik onschuldig over mijn schouder haar kant op keek.       'Als je je hulp aanbied, is het niet meteen de bedoeling om weg te rennen, muts.' mopperde ze. Mijn wenkbrauwen gingen in combinatie met mijn mondhoeken de lucht in.       'Ohja, sorry, ik ben nogal chaotisch... dat weet je toch Nez.' verontschuldig ik me. Nadat ik eindelijk de juiste outfit had en Inez eindelijk haar make-up had gefixt, stond ook Inez op van haar bed.       'Zo, nu duik ik nog even mijn kast in. Als ik niet terug ben over drie uur, dan weet je dat ik de weg kwijt ben geraakt in mijn eigen kledingkast.' Zei ze plagend terwijl ze haar kast open trok en naar de fel gekleurde kleding keek.       'Drie uur! Opschieten jij, ik wil drankjes!' grinnik ik. Inez en ik hadden wel een handje van te lang doen over van alles en nogwat... daar moesten we echt eens mee ophouden. Zodra Inez eindelijk de juiste outfit had gevonden keurde ik hem even goed, ze zag er prachtig uit, zoals altijd.       'Perfect, let's go!' Lach ik terwijl ik opstond en richting de deur liep op mijn hakjes.

---

---

---

- thank you for existing -

---

Dex - 17 - joining the bonfire - outfit - Jackie       'Wat dacht je van een kusje? –– Dan maak ik er nog wat voor je.' Grijns ik naar Jackie waarna ik mijn wang haar kant op draai, zodat ze daar een kus op kan drukken. No big deal, right?       'Oh en doe ook maar een biertje,' vervolgde ik nog, aangezien mijn biertje al weer lauw was geworden. Jackie verroerde echter geen vin, waardoor mijn ogen even haar kant op gingen. Plagend ging ik met de stok langs mijn neus, om haar even te vertellen hoe lekker het wel niet rook. Haar wangen kleurden rood en ze keek me met grote ogen aan. Wel een big deal dus. Tot mijn verbazing besloot ze iets te zeggen, waardoor ik mijn gezicht weer compleet haar kant op draaide.       'Wil je een biertje? Oké, wacht hier.' Zei ze terwijl ze weg liep. Een frons verscheen op mijn gezicht, was het nou echt zo moeilijk om een kusje op een wang te geven? Dat is toch de normaalste zaak van de wereld... Voor ik het wist stond Jackie weer voor mijn neus, met koud bier en wat marshmellows in haar handen.       'Hier,' zei ze terwijl ze me een biertje overhandigde. 'Mag ik nu mijn marshmallows?' mijn wenkbrauwen gingen de lucht in en ik keek haar even verontwaardigd aan.       'Omdat je het zo lief vraagt,' zei ik sarcastisch. Ik gaf Jackie de stok met marshmellows en trok vervolgens het dopje van het flesje bier. Tevreden nam ik een slok terwijl ik keek hoe Jackie mijn marshmellows naar binnen smikkelde.       'Ben je nu blij? Mopperkontje,' plaagde ik haar met een knipoog.

money can't buy happiness but it can buy marshmallows which is pretty much the same thing

---

---

- thank you for existing -

KELLIN LUCIUS QUINN ««« 17 - The gay guy - bonfire - Asher »»» Ik kwam pas aankakken op het moment dat het feest al in volle gang was. Het vuur was al aangestoken en het was al aardig druk. Ik wurmde me door wat mensen heen en om dichter bij de warmte te komen en speelde ondertusse met het flesje in mijn handen. Mijn lange nagels plukte wat aan het label dat vertelde dat er water inzat. Het was enkel een leugen, want de doorzichtige vloeistof was toch echt vodka. Iets wat ik langzaam mijn systeem binnenwerkten, terwijl ik een goed plaatste vond, waar ik lekker dicht bij het vuur stond en mezelf iets kon opwarmen. Mijn ogen scande de meenigte opzoek naar ook maar iemand waar ik tegen kon aanpraten. Maar ik werd eerder opgemerkt. Ik draaide me naar Asher die bij me was komen staan en grijnsde licht. 'He lekkerding.' Lachte in onschuldig. ik nam nog een klein slokje, waarna ik mijn flesje dichtdraaide en knikte. mompelde dat het goed ging. Ik grinnikte even en trok mijn wenkbrauw op. 'Hallo, ik steun je altijd. Ik sta altijd zo mijn best te doen langs de kant van de pieste en je ziet me niet eens staan?' Ik trok een pruillip, waarna ik hem een kleine zet met mijn heup gaf. 'Ik ben die chick boven op de piramide weetje wel. Met pompons enzo.' Ik stak mijn beide handen omhoog en draaide ze even rond. Ik grijnsde licht, pakte mijn flesje weer, nam een slok en gaf hem daarna door aan Asher. Ik wist dat drank niet was toegestaan, maar wie nam degene die dat had bedacht nu in de maling. Aan het eind van de avond zou iedereen stond lazures zijn. Dat was een ding wat zeker was.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

---

---

Met een rode kop gaf Jackie Dex zijn biertje om vervolgens hem om marshmallows te verzoeken. Ze had gewoon zo trek in gekregen dat ze niet meer langer wilde wachten. Het was enigszins te merken dat hij het niet leuk vond dat ze hem geen kus op zijn wang had gegeven, maar ze wilde niet dat het zo simpel zou gaan en zijn voorwaarde kwam zo onverwachts dat Jackie niet eens wist hoe ze moest reageren.       ”Omdat je het zo lief vraagt,” zei Dex en overhandigde – eindelijk – haar de stok met de overheerlijke witte geroosterde spek. Door de geur begon Jackie zelfs te watertanden. Ze was zo gefocust op de marshmallows, dat ze even vergat om terug te snauwen.       ”Jij moest mij niet laten verhongeren,” sprak Jackie koppig tegen en stak haar tong uit waarna ze haar ogen weer op de marshmallows richtte. Nadat ze de ene had geproefd, volgde de rest meteen achterna.       ”Ben je nu blij? Mopperkontje,” zei Dex plagend waarna hij knipoogde. Gezien Jackie haar mond vol had met marshmallows, beantwoorde ze zijn vraag met een bescheiden knikje. Het was echt verrukkelijk geworden waardoor ze niet eens eventjes pauze kon nemen. Al binnen paar minuten stond ze met een lege stok in haar hand. Natuurlijk was het niet genoeg voor Jackie waardoor ze met grote ogen Dex weer aankeek, hopend dat hij de hint wel zou snappen.       Haar lippen waren door de marshmallow ietwat plakkerig geworden waardoor een duivelse grijns rond haar lippen sierde. “You still want that kiss?” vroeg ze plagend waarna ze haar lippen – voor een korte moment – lichtjes tuitte. Om hem duidelijk te maken dat het maar een grap was, schudde ze vervolgens meteen haar hoofd. Dat ze lef had om hem daarmee te plagen, zorgde al een nerveus gevoel in haar buik.       Haar maag begon weer rare geluiden te maken, waardoor Jackie haar hand op haar buik verplaatste.       “Waar blijft mijn tweede ronde, Chef?” vroeg Jackie met een glimlach, deels om van onderwerp te veranderen.

If you could say it in words, there would be no reason to paint

.

[ bericht aangepast op 10 dec 2021 - 15:49 ]

18 years • Home • Oliver & Olivia • outfit Nadat ze het berichtje aan Oliver had verzonden had ze haar telefoon weer vergrendeld en naast zich weggelegd, zodat ze nu dan echt aan die samenvatting kon gaan beginnen. In de tijd die verstreek gaf haar mobieltje niet aan dat ze een nieuw berichtje had en dus ging ze er eigenlijk van uit dat Oliver eens luisterde naar haar - al vond ze het vreemd als Olivia niet protesteerde. Die zou waarschijnlijk erop staan dat Sarah ook mee ging. Toch hoopte ze dat ze haar met rust lieten zodat ze gewoon kon leren tot laat in de nacht. Slapen zou hem niet worden aangezien de muziek zelfs vaag in haar kamer te horen was maar dan kon ze die tijd nuttig besteden. Het idee dat ze de avond voor zichzelf had vervloog echter toen ze geklop op de deur hoorde. Nog geen minuut later werd de deur open gedaan en enigszins geïrriteerd keek ze over haar schouder. ''Wat is het nut van kloppen als je toch meteen binnen komt?'' mompelde ze wat geïrriteerd, voordat ze Olivia de kans gaf om iets te zeggen. Nu ze het echter gezegd had en haar blik op Oliver kon ze wel bedenken wie diegene was die geklopt had op de deur. Haar blik verplaatste zich weer naar Olivia en ze fronste even bij het zien van de nieuwe haarkleur. Hoewel Sarah nu niet precies het nut snapte van je haren in verschillende kleuren verven, respecteerde ze de mening van haar vriendin - die het schijnbaar wel leuk vond. 'We komen je prioriteiten even verzetten. Deze fles moet namelijk leeg voordat de docenten erachter komen dat ik hem bezit en daar hebben we echt jouw hulp bij nodig' Het flesje dat in de lucht omhoog werd gehouden trok haar aandacht weg van het paarse haar van Olivia. ''Bacardi?'' gokte ze aan het flesje te zien, al kon ze op deze afstand de letters niet lezen. ''Jullie zijn zo gemeen.'' mompelde ze en haalde haar hand even door haar haren. Natuurlijk had Olivia voor Bacardi gezorgd - ze wist dondersgoed dat Sarah daar bijna geen 'nee' tegen kon zeggen. Even keek ze dan ook van Olivia naar Oliver en terug, waarna ze haar hoofd schudde. ''Ik heb nog zoveel te doen.'' zei ze en hield daarbij haar to do list omhoog. ''En ik heb niks om aan te trekken.'' zei ze terwijl ze haar notitieblok op het bureau teruglegde. Oké, dat was niet helemaal waar. Haar ouders hadden geld zat en sinds Sarah was gestopt met het accepteren van hun geld - kreeg ze regelmatig kleding toegestuurd. Troep die ze helemaal niet wilde. Of nouja, ze wilde het wel maar ze wilde het niet als het van haar ouders afkomstig was. ''Oh, leuk haar trouwens.'' zei ze vervolgens met een glimlachje tegen Olivia. I’m coming for something they said I couldn’t have

---

”Kom op, Arthur, it will be fun. Voor even maar, een uurtje, en als je het dan niks vindt, dan kan je gewoon terug. Als ik het ook niks vind, dan ga ik mee terug en dan kunnen we gewoon wat gamen,” probeerde Jem Arthur ervan te overtuigen om naar het kampvuur te komen. Cas probeerde een gaap te onderdrukken. Deze jongen testte zijn geduld.       Ondanks het vele aandringen van Jem leek de jongen nog steeds niet overtuigd, tot grote frustratie van Cas. “Uuhmm,” kwam er dan ook twijfelend over de lippen van Arthur. Cas wilde zijn mond openen om te vertellen dat hij niet zo moeilijk moest doen en gewoon mee moest gaan, maar Jem sprak net wat eerder.       ”Wie weet is er wel een meisje vanavond die je nog een kus wilt geven,” zei Jem, waarop Cas een korte grinnik liet horen. Als dit meisje interesse had in een nerd als Arthur, misschien, maar welk meisje had dat nu? Cas keek toe hoe Jem wat popcorn van zijn wang veegde en haalde toen zijn hand door zijn haar om het liefkozende gedoe van die twee niet te hoeven aanzien.       “N-n-nou okey,” kwam er uiteindelijk over Arthurs lippen. “Hallelujah,” zuchtte Cas luid toen de nerd eindelijk had ingestemd.       ”Nou, laten we gaan voordat alle marshmallows op zijn. Princess, jij hebt marshmallowduty. Met mijn geluk steek ik iemand per ongeluk in de fik met mijn stok en Arthur hier zou er zelf invallen,” zei Jem daarna en Cas gaf haar een waarschuwende blik. Een grinnik verliet Arthurs mond. Een vuile blik kwam er van Cas’ kant.       Terwijl de jongen zijn schoenen aantrok, kon hij het niet laten om ook nog een opmerking te maken. "Cas die orders krijgt, ooooh,” zei Arthur, lichtelijk geamuseerd. Cas likte zijn lippen om zich zo gedeisd te kunnen houden. “Dus eh, gaan we dan maar?” vroeg Arthur toen.       Cas keek Arthur aan en verplaatste zijn blik toen even naar Jem, waarna hij weer terugging naar Arthur. “Voordat we gaan, wil ik nog een paar dingen heel duidelijk maken. Allereerst is mijn naam Cas voor jou..-“ De jongen wees naar Jem. “-… en Cassius voor jou,” vervolgde hij, deze keer wijzend naar Arthur. Cas stapte langzaam op de jongen af, terwijl hij een appel uit zijn zak pakte.       ”Ten tweede, Cas krijgt geen orders. Hij geeft ze alleen,” zei Cas, nog een stap dichterbij zettende. “Ten derde, je roost je eigen marshmellows maar, eigen schuld als je in het vuur valt,” eindigde hij zijn verhaal, waarna hij Arthur een sarcastische grijns gaf. Cas nam een hap van zijn appel en liep toen zonder iets te zeggen de kamer uit.

Oops, maybe a tiny bit dark, sawwyyy.

[ bericht aangepast op 24 april 2018 - 13:22 ]

---

That is a perfect copy of reality.

---

---

Ik snoof zodra Jasmine me te kennen gaf dat ik een strong independent women was. Ja, dat kon dan wel zo zijn. Ik was wel een strong independent women die géén lippenstift op kon doen. Een beetje hulp was best gewenst.       “En bedankt, Jas,” zei ik dan ook sarcastisch zodra de veeg mijn hele wang in beslag nam door mijn pogingen me van het paars te ontdoen. “Ik hou wel van je,” piepte mijn vriendin onschuldig waardoor ik onwillekeurig in de lach schoot.       “Als je zoveel van me houd, dan ben je het me wel verschuldigd om een helpende hand uit te steken,” mompelde ik. “En dan is het dus niet de bedoeling om meteen weg te rennen, muts.” Hoofdschuddend pakte ik een tissue waarmee ik verwoed mijn lippenstift van mijn wang afveegde. Dat had ik verdorie veel eerder moeten doen.       “Oh ja, sorry, ik ben nogal chaotisch...dat weet je toch Nez.” Ik keek haar even met samengeknepen ogen na, waarna ik met een grom van frustratie de lippenstift maar voor gezien hield en aan mijn eyeliner begon. Ik hoorde haar achter me in mijn kast snuffelen en ik liet haar begaan. Zij en ik hadden een totaal andere smaak wat kleding betrof, dus waarschijnlijk zou ze er niets van haar gading in vinden. Wanneer ook ik tevreden was met mijn gezicht, was het tijd om mezelf in de strijd te werpen genaamd Nessie’s Kledingkast.       “Zo, nu duik ik nog even mijn kast in. Als ik niet terug ben over drie uur, dan weet je dat ik de weg kwijt ben geraakt in mijn eigen kledingkast,” riep ik haar plagend na alvorens ik me tussen de felgekleurde kleding mengde. Het geklaag van Jasmine kwam niet door mijn bubbel heen die opgetrokken had om in opperste concentratie een outfit bij elkaar te sprokkelen.       “Ta-daaa!” Ik draaide een rondje voor haar neus. “Kan het ermee door?” Voordat ik mijn zin echter uitgesproken had, was Jasmine al mijn deur uitgelopen in de veronderstelling dat ik haar zou volgen. Ik grimaste even kort waarna ik de lampen uitdeed en achter haar aanliep.       “Zolang je maar weet dat ik met mijn zeebenen niet op de dansvloer terecht kom en ik vil je levend wanneer je dit wel probeert,” waarschuwde ik haar alvast. Ik had nu eenmaal absoluut geen ritme en zou zeker een blauwtje lopen als Cassius me zag dansen. Waarschijnlijk zou hij dubbel liggen van het lachen en dat wilde ik graag koste wat het kost voorkomen – als het even kon.

"Weird is a side effect of awesome"

---

I have seen my own sun darkened

---

Dex - 17 - joining the bonfire - outfit - Jackie       Enthousiast begon Jackie aan de marshmellows. Eén voor één gingen ze haar mond in, tot ze haar mond compleet gevuld had. Ze gaf me een beetje een valse blik en zodra ze de marshmellows had doorgeslikt besloot ze nog even terug te katten.       'Jij moest mij niet laten verhongeren,' snauwt ze mijn kant op, waardoor ik één wenkbrauw de lucht in laat gaan. Met een strenge blik op mijn gezicht zette ik een stap dichterbij, waardoor ik bijna met mijn borst tegen die van haar stond.       'Ik zou maar lief blijven als ik jou was, anders krijg je helemaal geen marshmellows meer.' Grijns ik breed. Jackie nam de laatste marshmellow in haar mond en ze keek me koppig aan terwijl ze hem op at, dat dacht ik moppie. Even viel mijn blik op het vuur en vervolgens op de menigte, er waren heel wat studenten bij gekomen en het was een heel stuk drukker dan eerst. Zodra Jackie haar laatste marshmellow op had keek ze met haar plakkerige lippen mijn kant op.       'You still want that kiss?' grinnikt ze terwijl ze haar lippen tuit. Mijn hoofd draait weer haar kant op en ik kijk haar met een grijns aan.       'Ja natuurlijk, smaakt vast heerlijk.' Grap ik vervolgens terug terwijl ik met mijn duim wat plak bij haar mondhoek weg haal en het vervolgens van mijn duim af lik.       'Is ook lastig hé, eten?' met een knipoog grijns ik even haar kant op terwijl ik weer een stap achteruit nam. Ze had tenslotte wel personal space, en daar had ik nu al wel lang genoeg in gestaan.       'Waar blijft mijn tweede ronde, Chef?' hoor ik Jackie vrolijk zeggen, waardoor ik naar de stok in haar handen keek. Snel nam ik een paar slokken van mijn bier en drukte het flesje vervolgens in Jackie's hand, waarna ik haar stok over nam en er weer drie marshmellows op spieste. Tevreden keek ik naar de stok en ik hield hem bij het vuur, waardoor wederom de witte marshmellows mooi goudbruin werden.       'Wanneer ga jij marshmellows maken voor mij dan?' vraag ik aan Jackie terwijl ik naar het vuur blijf staren.

money can't buy happiness but it can buy marshmallows which is pretty much the same thing

---

---

- thank you for existing -