[RPG — 300] Sioux Falls High [SPEELTOPIC] - Speeltopics

16 april 2018 - 20:44 Ziegler is offline

Ziegler 20534

SIOUX FALLS HIGH SCHOOL

BEGINNING

Het is vrijdag 21 september en tijd voor het jaarlijkse bonfirefeest. Dit feest wordt georganiseerd om alle sportteams een goed sportteams te wensen. Zit je niet in een sportteam? Dan ben je van harte welkom om alle sporters te steunen. Tijdens het feest wordt een groot kampvuur aangestoken als traditie. Het is absoluut niet toegestaan om alcohol of drugs te gebruiken. Er staat lekker een muziekje aan en het buitenplein stroomt binnen met enthousiaste leerlingen. Have fun!
Temperatuur 10 graden Celsius (het feest is buiten, dus let erop dat je arme meisje geen shorts en een crop top aangeeft, because that's cold af)
Tijd 20u

[ bericht aangepast op 16 april 2018 - 21:42 ]

Big girls cry when their hearts are breaking

28 april 2018 - 20:48 Necessity is offline

Necessity 5611

NOLAN ILLUNIS
19 – The Sarcastic Little Shit

Be everything they need you to be or be none of it,
You don't own this world a thing.

Na zijn uitval over haar gedrag bleef Kennedy even stil. Nolan had wel meer kunnen zeggen nog, maar hij liet het erbij. Kennedy zag er spontaan niet meer uit als degene die hem net zo’n steek onder water had willen geven, maar veel meer als het meisje waar hij ooit op gevallen was, met de onzekere laag onder haar bitchy gedrag.
Zodra Nolan begon over zijn ingestuurde werk, leek de hele sfeer om te slaan. Gelukkig. Het was feest, nietwaar? Dan hoorden mensen vrolijk te zijn of zich compleet lam te zuipen, en gezien alcohol verboden was, bleef er nog maar één optie over.
“Nolan, wat goed. Ze zou idioot zijn om jou niet te kiezen. Je hebt echt talent.” Ditmaal was het Nolan die naar de grond keek terwijl hij iets mompelde wat een soort van bedankje zou kunnen zijn. Af en toe schreef hij wel wat wat hij zelf wel redelijk vond, maar hij wist ook wel dat hij bij lange na niet zo goed was als vele anderen. Hij wist ook nooit zo goed wat hij met zulke complimenten aanmoest om eerlijk te zijn.
“Waar gaat het over?” Haar stem zorgde ervoor dat hij weer opkeek. Een glimlach speelde om zijn mond.
“Het is dat script over die jongen die verdwaald raakt in zijn eigen dromen,” antwoordde hij haar. Hij had haar er wel eens stukjes uit laten lezen, al was dat heel uitzonderlijk want afgezien van de scripts voor de theatervoorstellingen hier – die hij wel moest laten lezen – liet hij amper zijn werk aan anderen lezen.
Over zijn vraag hoe het met haar ging, moest ze even nadenken merkte Nolan. “Het gaat wel. Druk bezig met college applications, net zoals iedereen. Mijn ouders zeggen dat ik me er te druk om maak, maar kun je je te druk maken om de toekomst?”
“Jij wel,” was zijn plagerige antwoord. Iedereen had stress natuurlijk en was druk bezig, maar hij wist ook dat als Kennedy zich ergens in had vastgebeten dat ze het ook niet meer losliet, en dat dit heel belangrijk voor haar was. Hij snapte wel waar de opmerking van de ouders vandaan kwam.
“Wat zijn je voorkeuren tot nu toe dan?” vervolgde hij.

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

28 april 2018 - 21:28 Nephalem is offline

Nephalem 1148

J A C K I E D E L E N A Y

The Quiet One

17 ✦ The bonfireparty ✦ Outfit ✦ w/ Dex

Dex’s gegrom zorgde ervoor dat Jackie een vreugdevolle glimlach op haar gezicht kreeg, vooral toen ze zag dat hij toch deed wat zij vroeg. Of hij het met tegenzin deed, maakte voor Jackie niet uit. De marshmallows had geheel haar aandacht in beslag genomen.
Jackies opschepperij over haar kookkunst maakte geen indruk op Dex. Sterker nog, hij begon te lachen. Quasi-gekrenkt legde Jackie haar hand op haar borstkas.
“Nou ja zeg, een beetje vertrouwen in mij kon geen kwaad.” Jackie had niet eens vertrouwen in haarzelf rondom haar kookkunst, maar daar ging het nu niet om.
“Eet maar snel op, volgens mij is je bloedsuikerspiegel te laag, je begint gekke dingen te zeggen,” zei Dex waarna hij knipoogde om vervolgens haar de stok met nieuwe marshmallows te overhandigen. Jackie trok uitdagend haar wenkbrauwen op en krulde haar lippen op.
“Hoor ik daar een angstige ondertoon, Dex?” zei Jackie met een lachje en wiebelde met haar wenkbrauwen. Ondertussen was ze al aan haar marshmallows begonnen. Zoals de vorige, was het weer heerlijk. Een tevreden glimlach was op haar gezicht te vinden, maar werd door Dex weer verstoord.
”Geniet ervan,” begon hij vrolijk, waar Jackie met een glimlach beantwoordde. “En niet naast je mond deze keer, anders lik ik het er af.” Wat? Jackie sperde geschrokken haar ogen open terwijl ze naar adem hapte. Echter had ze niet verwacht dat haar speeksel in haar verkeerde keelgat terecht zou komen, waardoor ze als een debiel begon te hoesten. Smachtend naar lucht, begon ze op haar borstkas te kloppen terwijl ze - Dex's ogen vermijdend - om haar heen keek, zoekend naar hulp. God, dit was levend marteling. Ze hoopte dat Dex weer zou ophouden, al wist hij niet dat Jackie zulke dingen niet gewend was om te horen. "Oh shit," vloekte ze tussen haar gehoest door.
Jackie pakte zijn bier uit zijn hand en nam een slok, hopend dat dit hele gedoe door alcohol mee zou vallen. Al was ze niet zo’n fan van bier waardoor ze een zuur gezicht trok. Ze gaf hem zijn bier terug om vervolgens een lichte klap op zijn borst te verkopen.
”Je vindt het leuk om mij te plagen, is het niet?”

If you could say it in words,
there would be no reason to paint

[ bericht aangepast op 28 april 2018 - 21:38 ]

28 april 2018 - 22:52 Sombre is offline

Sombre 2828

Dex Mills

Let's have some fun

Dex - 17 - joining the bonfire - outfit - Jackie

'Hoor ik daar een angstige ondertoon, Dex?' grijnst Jackie mijn kant op, waardoor mijn wenkbrauwen de lucht in gingen en ik met spleetoogjes haar kant op leunde. Een grom verliet mijn lippen en ik leunde weer terug naar achteren.
'Geniet er van,' grinnik ik haar kant op. 'En niet naast je mond deze keer, anders lik ik het er af.' Knipoog ik haar kant op. Jackie's gezicht gaf een geschrokken uitdrukking. Haar ogen werden groot en ze hapte naar adem, waardoor ze bijna stikte in een marshmellow. Ze begon hard te hoesten en probeerde me niet aan te kijken. Met een bezorgde blik keek ik haar kant op.
'als dit langer dan tien seconden duurt ga ik je reanimeren hoor,' grap ik naar Jackie, terwijl ik doodserieus ben. Jackie hoest 'oh shit' terwijl ze mijn biertje uit mijn handen jat en hier een paar flinke slokken van neemt. Een zure blik verscheen op haar gezicht. Ohja, ze lust geen bier, ghehe. Jackie's hand ging zodra ze klaar was met hoesten met volle vaart richting mijn borst. Een overdreven pijnkreet verliet mijn lippen en ik keek haar boos aan.
'Je vindt het leuk om mij te plagen, is het niet?' hoor ik haar mopperen. Mijn ogen rolde heen en weer en ik legde mijn hand op haar schouder.
'Als ik je wilde laten stikken deed ik dat wel anders lieverd,' grijns ik haar kant op. 'Probeer nou maar gewoon rustig je marshmellows op te eten, ik plaag je wel weer als je klaar bent met eten.' Mijn hand verliet haar schouder weer en ik plukte een marshmellow van de stok, waardoor ze er nog één had. De marshmellow ging zonder problemen mijn mond in en ik grijns even charmant - met de marshmellow in mijn mond - naar Jackie.
'Bwen iwk sewkst swo?' mompel ik terwijl mijn mond vol met zoetigheid zit. Waarschijnlijk zag ik er absoluut niet uit, maar dat maakte me vrij weinig uit. Bij Jackie kende ik geen schaamte.

money can't buy happiness but it can buy marshmallows which is pretty much the same thing

- thank you for existing -

28 april 2018 - 23:03 Sombre is offline

Sombre 2828

⋆ Jasmine Alyssa Blackburn ⋆

sweetheart, make-up is actual art

Inez leek te protesteren, maar ik nam geen "nee" als antwoord en dat wist Inez dondersgoed. Natuurlijk complimenteerde ik mijn beste vriendin, maar ze kon het weer eens niet serieus nemen.
'Ik wist niet dat de waarheid verdraaien in je taakomschrijving als vriendin stond.' Klonk er dan ook sarcastisch. Een frons ontstond op mijn gezicht en ik keek Inez boos aan.
'Nouja zeg!' mopper ik. Natuurlijk verdraaide ik de waarheid niet, onzekere drol dat ze er rond loopt. Hoe vaak ik haar ook zeg dat ze prachtig is, ze lijkt maar niet te luisteren. Vrolijk vertelde ik haar dat we een heerlijke avond gingen hebben samen, maar ook dat klonk niet helemaal vertrouwd voor Inez.
'Ben jij iets van plan?' vroeg Inez argwanend. 'Als het ook maar iets te maken heeft met Cas, zweer ik dat ik je iets aandoe. Hou jij het verdorie maar bij leuke marshmellows.' moppert ze mijn kant op. Quasi-beledigd por ik haar in haar zij.
'Nou zeg! Doe jij eens lief! Ik ben helemaal niets van plan hoor.' Mijn woorden klonken ongeloofwaardig, maar dat gaf niets. Cas was mijn beste vriend, ik ging hem sowieso zien vanavond. Ten slotte wil ik ook wel even een goede avond wensen aan Asher... en dan moet ik Inez even bij Cas kwijt kunnen. Perfect plan, right? Arm in arm liepen we de deur uit, richting het vuur. Mijn oog viel meteen op iemand met perfecte make-up en iemand met wel heel leuk haar... haar dat je van kilometers afstand nog zou herkennen.
'BABE!' schreeuw ik enthousiast naar Kellin. Vervolgens sprint ik zijn kant op en geef ik hem een knuffel. Zodra ik Kellin los liet bekeek ik even zijn make-up.
'Holy damn, u slayin.' grinnik ik. 'Inez! Kijk dan...' zwijmel ik over Kellin's make-up. Na de show tussen mij en Kellin draai ik me naar Asher.
'Jij ook een goede avond,' glimlach ik naar Asher. Mijn wangen werden warm en ik probeerde aan andere dingen te denken. Why is he so hot, fuck this.

Jasmine ⋆ 18 ⋆ with Inez, Kellin and Asher ⋆ the bonfire ⋆ outfit ⋆ very happy ⋆ getting ready

[ bericht aangepast op 28 april 2018 - 23:04 ]

- thank you for existing -

29 april 2018 - 12:11 Errante is offline

Errante 374

[ bericht aangepast op 10 dec 2021 - 15:50 ]

29 april 2018 - 14:25 Velns is offline

Velns 1631

Sarah Ava Bradley

18 years • Home • Oliver & Olivia • outfit

Het was overduidelijk dat Oliver blij was dat ze mee ging - of dat nu was om haar gezelschap of omdat ze haar overgehaald hadden wist ze niet maar dat maakte niet uit. Die blijdschap leek wat te verdwijnen toen ze hem verplichtte om haar morgen dan te helpen. Even leek de blijdschap daarmee te verdwijnen en hij legde beledigd zijn hand op zijn borst - maar het was overduidelijk dat het niet gemeend was. 'Fair enough, ik wil niet het risico lopen iets te breken,' Ze knikte enkel eens en was zich daarna gaan omkleden zodat ze sneller weg konden.
'Hoe leuk is dat, ik ben gewoon één van de meiden geworden.' merkte Oliver op, waardoor ze samen met Olivia begon te lachen. 'Maar, schat, dat was je toch altijd al?' Ze kon een grijns niet onderdrukken door die opmerking. Zodra ze klaar was, was ze langs Olivia gelopen en had ze het flesje meegepakt, terwijl ze had gevraagd of ze dan nog zouden gaan.
'Liv,' begon Oliver. 'dit is nu wat men bedoelt als je het hebt over snel omkleden.' 'Ik zal t in gedachten houden, Olli, misschien lukt t mij volgende keer dan ook' Ze grinnikte zacht eens en keek om toen ze alle drie uit haar kamer waren. Ze trok de deur dicht en keek om naar Oliver die zijn arm om haar schouders - en ook om die van Liv - heen sloeg. 'Je kunt ons misschien vervelend vinden, maar onze inzet loont zich alsnog,' Ze rolde eens met haar ogen terwijl ze grijnsde. ''Watch your tongue.'' zei dan ook met een grijns. ''Twee meter en ik sta weer in mijn kamer.'' Ze ritste haar jaszak dicht zodat het flesje Bacardi onderweg niet uit haar zak kon vallen en ze begon te lopen, er vanuit gaande ze mee zouden gaan. ''Ik hoop wel dat er nog wat te eten over is.'' zei ze vervolgens met een zucht. Ze had haar avondeten overgeslagen en als ze zou gaan drinken op een lege maag.. dat zou gegarandeerd fout gaan. Dan was ze binnen no time dronken en met wat pech zou haar maaginhoud er dan weer uit komen. En daar zat ze niet op te wachten.

I’m coming for something they said I couldn’t have

29 april 2018 - 23:18 Ken_ is offline

Ken_ 18285

ARTHUR JOSEPH CHAPMAN

LOSER

“Het is een theaterstuk, geen musical,” klonk het na Jemima's woorden, het waren kille woorden van Cas en ik slikte even. Mijn woorden maakte het er zeker niet beter op, zijn strakke blik was koel en zeer zekers intimiderend. Dit is ook één van de redenen waarom ik de jongen gewoon veel liever uit te weg ging dan met hem naar een feestje te gaan zoals nu . "Ja, beter ga je. Ik hoef niet aan te zien hoe jullie zo liefkozend met elkaar bezig zijn dat jullie net een stelletje lijken,” Zijn woorden deden mijn mond even lichtelijk verbaasd openvallen. Jem was een goede vriendin van me, maar ik begreep niet echt waarom Cas me plots als iemand beschouwde die met een meisje als Jem zou rondlopen. Jemima was zeker te hoog gegrepen voor mij dus ergens leek het haast een compliment die hij me toe worp. Cas ging wat opzij om plaats te maken zodat ik langs hun heen kon gaan, ik wilde net aanstalten maken maar zijn bevelende ”Ga,” liet me een stukje sneller langs de twee voorbij gaan. beval hij de jongen toen haast. Ik was dan ook net hun gepasseerd, met ingehouden adem welliswaar voordat ze me tegenhield en ik dus soort van teruggetrokken werd door Jem. uh oh... "Liefkozend stelletje?" klonk het bij Jem mijn hoofd sloeg op alarm, oké nu zou ik het gaan horen dat Jem me enkel in de friendzone zou duwen. Echter vergrotte mijn ogen enkel toen ze haar handen op mijn wangen plakte om dan vervolgens haar lippen op die van mij te drukken -hoewel ik eerst leek te denken dat ze me een kopstoot haf- . "Wat" klonk er dan ook in pure verbazing over mijn lippen. Dit had ik dan ook niet zien aankomen, mijn mond ging dan ook nog een stukje open en mijn gezicht was vuurrood. "Dát, is wat een liefkozend stelletje doet," Zei Jem nadat ze zich naar Cas omgedraaid had en ergens ging er toch een kleine steek in me heen. Dit was enkel puur om Cas te teisteren, ofcourse. Mijn blik liet ik weer even naar mijn schoenen glijden.
"En behandel Arthur alsjeblieft eens een keer wat beter. Ik weet er in vorig jaar gebeurd is, maar het is niet alsof dat expres ging. So don't get your panties in a twist. Ik ga. Ik spreek je morgen wel weer, of wanneer je je weer als een fatsoenlijk mens kan gedragen." Ik slikte even om haar woorden waardoor ik kort schudlig naar Cas keek. Ik voelde me nogsteeds schudlig door mijn lompe actie, maar met al mijn verontschuldigingen wist ik ook wel dat hij nog steeds haar naar me had. Echter kreeg Cas niet echt te kand meer om nog wat te zeggen of Jem trok me mee wat verderop waar we dan even halt leken te houden. Jem keek me even verontschuldigend aan. "Sorry voor dat hele gedoe, Normaal ben ik niet zo erg, I promise. En sorry dat ik je zo'n beetje aanrandde. Cas is soms gewoon zo..." Mijn mondhoekje ging lichtelijk omhoog bij het horen van haar excuses en ik keek toe hoe ze even haar hoofd schudde. "Sorry opnieuw, ik zal je niet lastig met mijn stomme gedoe. Laten we maar gewoon proberen van het feestje te genieten, al klinkt Zelda nu inderdaad een stuk verleidelijker." ik moest nu ook wel grinniken. "Het is oke Jem, ik vond het niet zo erg om aangerant te worden." de woorden verlieten mijn lippen sneller dan dat ik leek te beseffen wat ik net zei. Mijn wangen werden dan ook bloedrood en ik leek meteen te stotteren. "I-ik bedoel door jou" dat was niet veel beter." Eh oke nee niet zo maar eehm , je weet wel wat ik bedoel." kwam er ongemakkelijk over mijn lippen. "kluns ben ik toch." zei ik met een zwak lachje. "Heb je geen spijt? I-ik bedoel.. je was best hard tegen Cas..."

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

30 april 2018 - 16:03 Paesano is offline

Paesano 15155

CASSIUS RHYS MAVERICK

18 – The Fanatic – At Arthur’s - with Arthur & Jem > idk yet - angry

Jem leek niet blij te zijn met het gedrag van Cas, wat hij kon begrijpen, maar wat hem op dit moment niks uitmaakte. Al deed het feit dat ze liever #TeamArthur was dan #TeamCas hem ergens wel pijn. Ze waren toch beste vrienden, of wat? Best friends stick up for each other, niet?
“Liefkozend stelletje?" klonk Jem toen. Cas’ wenkbrauw ging omhoog. Voor een moment had Cas geen idee wat Jem van plan was om te doen, maar al snel ging er een belletje rinkelen. Cas keek toe hoe Jem haar lippen op die van Arthur plaatste en hoe Arthur geen idee had wat hem nu gebeurde. "Wat,” klonk er dan ook in pure verbazing over zijn lippen. Cas ademde diep in en uit en kruiste zijn armen, waarna hij tegen de muur leunde. Het vuurrode gezicht van Arthur gaf hem echter wel iets om over te lachen later.
“Dát, is wat een liefkozend stelletje doet," zei Jem nadat ze Arthur had losgelaten en zich naar Cas omgedraaid had. “Goh, Jem, dat wist ik nog niet, wat een leerzame les, dankjewel,” snauwde Cas haar toe, terwijl hij zich van de muur afduwde.
”En behandel Arthur alsjeblieft eens een keer wat beter. Ik weet er vorig jaar gebeurd is, maar het is niet alsof dat expres ging. So don't get your panties in a twist. Ik ga. Ik spreek je morgen wel weer, of wanneer je je weer als een fatsoenlijk mens kan gedragen,” vervolgde het meisje, waarna ze Arthurs hand vastpakte en met hem wegliep.
Cas keek het tweetal na, waarna hij zijn hand tot een vuist maakte en de muur een stomp gaf. Een gefrustreerde schreeuw volgde. “Rustig Cas.. Rustig,” mompelde hij zichzelf toe, maar het werkte niet heel goed. Voor enkele seconden ijsbeerde hij door de gangen, waarna hij achter Jem en Arthur aanrende.
Eenmaal bij het tweetal aangekomen, liep hij dwars door het tweetal heen, waarna hij zijn hoofd even omdraaide en Jem aankeek.
”Gedraag je nu niet als een engeltje als iedereen weet hoe jij doet naar iemand die je niet mag,” zei Cas tegen Jem, waarna hij zich weer naar voren draaide en voor hun uit naar buiten liep en een ander groepje mensen opzocht.

[ bericht aangepast op 30 april 2018 - 16:09 ]

That is a perfect copy of reality.

30 april 2018 - 21:26 Nephalem is offline

Nephalem 1148

J A C K I E D E L E N A Y

The Quiet One
17 ✦ The bonfireparty ✦ Outfit ✦ w/ Dex

"Als dit langer dan tien seconden duurt, ga ik je reanimeren hoor,” hoorde Jackie Dex nog zeggen terwijl ze hoestend op haar borstkas klopte. God, wanneer hield hij op? Jackie wist niet eens of ze moest lachen of janken gezien ze rood begon te worden door het hoesten. Als Jackie niet beter wist, had ze gedacht dat Dex meerdere malen een poging waagde bij haar, maar haar zelfvertrouwen vertelde haar dat dat onmogelijk was.
Jackie gaf Dex een klap op zijn borst waardoor hij het nodig vond om een kreet te slaken en haar een boze blik toe te werpen. Ze merkte dat haar ademhaling weer op een rustige tempo ging, maar hield haar hand nog steeds op haar borstkas. Jeetje, wat kon deze jongen toch overdrijven zeg. Ze rolde met haar ogen - die onderhand gevuld was met tranen door het hoesten - en schudde grijnzend haar hoofd.
“Als ik je wilde laten stikken deed ik dat wel anders lieverd,” zei Dex met een grijns nadat hij een hand op haar schouder legde. Jackie trok verrast haar wenkbrauwen op terwijl een spottend lachje over haar lippen rolde. “Probeer nou maar gewoon rustig je marshmallows op te eten, ik plaag je wel weer als je klaar bent met eten.” Jackie richtte wanhopig haar hoofd richting de hemel en schudde weer met haar hoofd. “Je bent me er eentje,” mompelde Jackie met een grijns die ze niet kon weerhouden.
Toch deed ze wat hij zei, al werd ze door hem onderbroken toen hij een marshmallow pikte. Jackie keek verbaasd toe hoe de jongeman zijn mond vulde met haar marshmallow. Hij durfde. Niet veel later veranderde haar verbaasde uitdrukking in een vrolijke lach.
”Bwen iwk sewkst swo?” mompelde hij met een volle mond. Gek genoeg wist Jackie wat hij probeerde te zeggen waardoor ze lachend knikte. Oh, wacht. Ze had nog één marshmallow over. Snel stopte ze de overgebleven marshmallow in haar mond om - net als Dex - met een volle mond te grijnzen.
”Awlutly sewksty,” kwam er met moeite uit haar mond. Af en toe moest ze met haar hand haar lippen schoonmaken doordat ze knoeide door haar gelach tussendoor. Al ging het lastiger dan gedacht.
Ze probeerde eerst uit te lachen voordat ze poging waagde om haar mond te legen. Ze wilde tenslotte niet voor de tweede keer stikken. Nadat ze haar mond had geleegd, nam ze toch nog een slok van Dex’s bier voordat ze weer - met een betrokken gezicht - aan hem terug gaf.
”Laat je vanavond meer van je kookkunsten zien, of was dit het?” vroeg Jackie terwijl ze met de stok – die ze nog steeds in haar handen hield – in zijn wang prikte en wiebelde met haar wenkbrauwen.

1 mei 2018 - 12:10 Sombre is offline

Sombre 2828

Dex Mills

Let's have some fun

Dex - 17 - joining the bonfire - outfit - Jackie

Na wat gemopper begon Jackie eindelijk aan haar marshmellows. Echter had ik er al weer één gestolen en die charmant in mijn mond gepropt. De plak van het spekje zat door mijn hele mond en ik kon bijna mijn mond niet openen. Toch besloot ik het maar wel te doen en er een scene van te maken.
'Bwen iwk sewksy swo?' vroeg ik met een brede - beplakte - mond. Jackie moest lachen en volgde mijn voorbeeld. Ze stopte een marshmellow in haar mond en na wat gekauw deed ze het zelfde als ik.
'Awlutly sewksy,' hoor ik haar brabbelen. Een lach verliet mijn beplakte lippen en ik likte ze zo charmant mogelijk af. Jackie ging met haar hand langs haar mond om de plak weg te halen. Aren't we charming. Het ging blijkbaar lastiger dan verwacht voor Jackie. Ze slikte de marshmellow uiteindelijk toch maar door, maar haar mond zat nogsteeds onder de plak. Ik nam een slok van mijn biertje en net toen ik hem van mijn lippen haalde had Jackie hem al gepikt en er ook een slok van genomen. Ze vindt het niet eens lekker, waarom doet ze dat nou. Ze gaf het biertje dan ook erg snel weer terug met een zuur gezicht waardoor ik even moest lachen.
'Laat je vanavond meer van je kookkunsten zien, of was dit het?' vroeg Jackie met een speelse grijns op haar gezicht waarna ze met de stok in mijn wang porde. De plak zat nu aan mijn wang en met een vies gezicht probeerde ik het er af te vegen.
'Die krijg je terug,' zei ik duivels met spleetoogjes en een grote grijns op mijn gezicht. Mijn mond zat nogsteeds onder de plak, het was niet te verhelpen, dus ik nam Jackie's gezicht tussen mijn handen en ik drukte een dikke kus op haar wang, waardoor er plak op haar wang zat.
'Lekker puh,' grinnik ik. 'En wat mijn kookkunsten betreft, waarschijnlijk niet.' Ik kon een speelse knipoog niet laten en een grijns stond op mijn gezicht.

money can't buy happiness but it can buy marshmallows which is pretty much the same thing

- thank you for existing -

1 mei 2018 - 14:13 Douceur is offline

Douceur 2758

Oliver Joseph Merculief

18 |OLIVIA &
SARAH

'Watch your tongue,' vertelde Sarah hem met een grijns nadat ze met haar ogen had gerold 'twee meter en ik sta weer in mijn kamer.' Als reactie nam Oliver haar grijns met gemak over na het horen van haar woorden. Terwijl Oliver zag hoe ze haar jaszak dichtritste begon ze te lopen en verdween daardoor onder zijn arm vandaan, zijn andere arm die nog over de schouders van Liv lag, haalde hij ook weg. Hij begon in een rustig tempo achter de dame aan te lopen.
'Ik hoop wel dat er nog wat te eten over is,' verkondigde Sarah vervolgens met een zucht. Oliver knikte instemmend. Eten klonk hem als muziek in de oren, ondanks dat hij een goed uur geleden nog zijn avondeten naar binnen had gewerkt. Nu vond de jongen het niet zo'n probleem dat hij geen wonder was in de keuken, maar na weer een avondmaaltijd in de vorm van een zakje kant-en-klare noedels of een salade was iets extra's toch wel leuk.
'Lijkt me wel, toch?' Vroeg Oliver aan niemand in het bijzonder 'Ik bedoel, wat is een feestje zonder eten?' Door het feit dat de jongen lid was van de feestcommissie en zich ook regelmatig actief bemoeide met de gang van zaken, stond hij regelmatig op dat er in ieder geval genoeg eten en drinken te was, maar mede door het feit dat dit het feestje voor de sporters was, had hij zich tegen zijn gewoonte in toch redelijk op de achtergrond gehouden.
Kort haalde Oliver een hand door zijn haar en ging zijn blik van Olivia naar Sarah.
'Maar als er geen eten meer is, niet mij aankijken,' hij trok even zijn wenkbrauwen op 'ik ben niet degene die zijn make-up nog goed moest doen of overgehaald moest worden.' Nadat de woorden zijn mond hadden verlaten trok deze tot een grijns.

chaos makes the muse

1 mei 2018 - 20:27 Eilandpiraat is offline

Eilandpiraat 4618

Elijah Nathaniel Evans

Fairy tales don't always have a happy ending.

Eli - 18 - Bonfire - outfit - ?

Natuurlijk- natuurlijk kon mijn familie niet gewoon de zomervakantie gebruiken om te verhuizen. Natuurlijk wilde mijn moeder zichzelf niet laten overhalen om naar Atlanta te verhuizen vóórdat het schooljaar was begonnen en natuurlijk moet ik me maar zien te redden op een nieuwe school waar ik letterlijk niemand ken behalve mijn nichtje Olivia. Olivia, waarvan ik geen idee heb of ze weet dat ik hier ben, aangezien we zo halsoverkop vertrokken zijn dat we geen tijd gehad hebben om de familie in te lichten. Zodra mij moeder akkoord ging met ons plan heb ik alles geregeld, en sindsdien verblijven mijn moeder en zussen in een klein, onhandig appartement bij gebrek aan beter. Zelf heb ik mijn intrek genomen op de campus van Sioux Falls High.
Nadat ik vanochtend aangekomen ben op de campus heb ik nog niet echt tijd gehad om rond te kijken of mensen te ontmoeten, dus besluit ik om een kijkje te gaan nemen bij het kampvuur waar de decaan me over vertelde bij mijn aankomst. Ik pak mijn jas van het haakje aan de deur waar ik hem op heb gehangen, check of mijn portemonnee, aansteker en pakje sigaretten erin zitten en kijk nog even snel in de spiegel of mijn haar nog goed zit. Voor een momentje sluit ik mijn ogen. Nu we hier zijn moet ik er gewoon het beste van maken, voor mijn moeder kan ik niets meer doen, hoe graag ik het ook wil. Ik open mijn ogen en loop mijn kamer uit, richting het kampvuur.
Eenmaal buiten steek ik gelijk een sigaret op, en frons lichtjes - tegen mezelf. Het roken is een smerige gewoonte geworden en iets waar ik vanaf wil, maar na zo lang zit het er gewoon ingehamerd. Ik vind het niet eens lekker, maar ik weet niet beter. Ik volg de groepjes van mijn medestudenten in - hopelijk - de richting van het kampvuur, en kijk ondertussen goed om me heen in de hoop dat ik straks indien nodig de weg terug kan vinden. Eenmaal aangekomen bij het kampvuur gooi ik mijn sigaret in het vuur en loop ik naar de tafel die dienst doet als bar, vraag om een ice tea, en begeef me vervolgens naar een plekje waarvandaan ik veilig iedereen in de gaten kan houden. Om niet te lijken op die ene loner die niemand kent, pak ik mijn telefoon en typ een berichtje naar mijn nicht.

Text to: Olivia
Olijfje where you at?

[ bericht aangepast op 1 mei 2018 - 20:28 ]

Spinning around, I'm weightless.

3 mei 2018 - 0:00 reguluswife is offline

reguluswife 37248

JEMIMA WOODS
the pyromaniac|| seventeen || cas and arthur || hallway || outfit

"Het is oke Jem, ik vond het niet zo erg om aangerand te worden." Zijn wangen worden zo rood als tomaten.
Ik trek mijn wenkbrauwen lichtelijk op bij die woorden, al weet ik vrij zeker dat de onschuldige Arthur ze niet zo bedoelde.
"I-ik bedoel door jou. Eh oke nee niet zo maar eehm, je weet wel wat ik bedoel. Kluns ben ik toch."
"Wat je bedoeld is dat ik je altijd wel mag zoenen?" lach ik zacht. "Goed om te weten, je hebt behoorlijke goede lippen namelijk," plaag ik hem. "Maar serieus, Arthur, ik had echt niet elke jongen gezoend. Ik irriteer Cas graag, maar ik heb mijn limieten. En jij bent gewoon cute, dus dan sla ik twee vliegen in een klap, of eigenlijk drie, als jij het ook niet erg vindt."
"Heb je geen spijt?" vraagt Arthur dan. "I-ik bedoel.. je was best hard tegen Cas..."
Voor ik kan antwoorden, hoor ik een luide bonk op de muur hoor, en ik maak al snel de conclusie dat Cas daar tegen aangeslagen heeft, en ik begin me lichtelijk schuldig te voelen. Hij is duidelijk boos, en normaal ben ik degene die hem dan kalmeert, maar ik krijg het op mijn heupen hoe hij Arthur behandeld. Het duurt dan ook niet lang voordat Cas als een stormram langs, of eigenlijk dóór, ons heen loopt, waardoor ik met mijn hard tegen de muur aan knal.
”Gedraag je nu niet als een engeltje als iedereen weet hoe jij doet naar iemand die je niet mag." Hierna loopt Cas stug verder
Ik onderdruk de neiging om als een klein kind mijn middelvinger naar zijn rug op te steken, maar het steekt ook lichtelijk. Ben ik echt zo erg tegen mensen die ik niet mag? God. Waarschijnlijk vinden zowel Arthur als Cas me nu een bitch en de glimlach verdwijnt dan ook even van mijn gezicht. Uiteindelijk haal ik mijn schouders op. "Wat moet ik dan doen? Cas je maar gewoon al vuilnis laten behandelen? Zo ben ik, maar goed, als dat is wat je graag wilt, dan zal ik niet weer voor je opkomen." Ik zucht en wrijf vermoeid over mijn slapen heen. Ik duik nu echt veel liever in bed met een slechte maar amuserende serie dan naar het feest te gaan. "Laten we gewoon naar het feest gaan en het hier niet meer over hebben, alsjeblieft? Laten we het gewoon over de meisjes op het feest hebben. Zit er iemand tussen die je wilt imponeren toevallig?"

To the stars who listen — and the dreams that are answered

3 mei 2018 - 7:55 Velns is offline

Velns 1631

Sarah Ava Bradley

18 years • Kitchen • Oliver • outfit

''Lijkt me wel, toch? Ik bedoel, wat is een feestje zonder eten?'' Ze knikte langzaam maar toch wilde ze het er liever niet op gokken. ''Maar als er geen eten meer is, niet mij aankijken. Ik ben niet degene die zijn make-up nog goed moest doen of overgehaald moest worden.''
Sarah trok haar wenkbrauwen op en keek om naar hem. ''Ho, stop right there.'' zei ze met een geamuseerde grijns. ''Ik heb er nooit om gevraagd om overgehaald te worden.'' Ze keek om maar zag Olivia nergens meer. Oké, waar sloeg dat dan op? Ze kwamen haar eerst halen en nu was Olivia ervandoor? Ze haalde haar schouders eens op en keek naar Oliver. ''So you can't blame me.'' Haar blik viel op de deur naar de kantine en dat bracht haar op een idee.
''Kom Ollie, ik ga het er niet op gokken dat we straks met een lege maag zitten.'' zei ze grijnzend en ze gaf hem een duwtje richting de deur. ''En ja, ik maak wel iets, jij steekt de keuken nog in de fik.'' Ze duwde de deur open en grijnsde toen die mee gaf. Ergens ook logisch aangezien ze bij de spullen in de kantine moesten kunnen als er iets nodig was voor het kampvuur. Of ze waren gewoon vergeten om de deur terug op slot te draaien. Ze liep naar binnen en keek eens rond. De lichten in de keuken zelf waren aan en gaven genoeg licht voor de rest van de ruimte - zodat ze tenminste wist waar ze moest lopen zonder over een tafel te struikelen.
Eenmaal aangekomen bij de keuken trok ze de koelkast open en staarde ze er even in. ''Waar heb je zin in?'' Ze was niet van plan om een uur in de keuken te staan hier maar een goede bodem was wel noodzakelijk, toch? En als ze goed op had gelet tijdens de vergaderingen over het kampvuur dan zou er niet veel meer te eten zijn dan marshmallows - en dat vulde niet echt.

I’m coming for something they said I couldn’t have

3 mei 2018 - 13:57 Douceur is offline

Douceur 2758

Oliver Joseph Merculief

18 | KITCHEN | SARAH

Als reactie op wat Oliver had gezegd, had Sarah haar wenkbrauwen opgetrokken. Een reactie die ervoor zorgde dat de grijns op het gezicht van de jongen alleen maar groter werd.
'Ho, stop right there,' beval de dame hem met een geamuseerde grijns rond haar lippen 'ik heb er nooit om gevraagd om overgehaald te worden.'
Oliver volgde haar blik richting Olivia en toen hij haar niet vond waar hij haar verwachtte, ontsnapte een korte zucht tussen zijn lippen door. Was dit haar subtiele manier hem alleen te laten met Sarah?
'So you can't blame me,' Sarah had haar schouders op gehaald en keek hem aan. Vaag knikkend gaf hij haar haar gelijk. Ze hadden het haar vrijwel onmogelijk gemaakt nee te zeggen en daarbij was zowel hij als Olivia waarschijnlijk niet akkoord gegaan met een nee. Oliver volgde Sarah's blik richting kantine en aan de blik die op haar gezicht verscheen, kon hij aflezen dat ze iets van plan was.
'Kom Ollie, ik ga het er niet op gokken dat we straks met een lege maag zitten,' de woorden in combinatie met het duwtje dat hij kreeg in de richting van de deur zorgden ervoor dat hij uit zijn gedachten werd gehaald.
'En ja, ik maak wel iets, jij steekt de keuken nog in de fik,' Oliver's ogen werden groot na het horen van die woorden, niet voor de eerste keer deze avond verscheen een gespeeld geschokte blik op het gezicht van de jongen, hij kon een glimlach echter niet onderdrukken.
'Rude,' mompelde hij lachend 'jij weet niet half hoe goed ik ben in de keuken,' voegde hij toe waarna hij achter Sarah aan de kantine in liep en haar volgde richting de keuken. De jongen was al blij als hij een blik soep op kon warmen zonder dat de helft aangekoekt aan de bodem van de pan bleef zitten. Koken had hem nooit geïnteresseerd, hij hield van eten daar niet van, maar de bereiding ervan was gewoon niks voor hem.
Sarah had ondertussen de koelkast gevonden en keek er in.
'Waar heb je zin in?' Hoorde hij haar vragen waarop hij zijn schouders ophaalde en ook een blik op de inhoud van de koelkast wierp. Een reactie bleef even uit en hij zuchtte, hij was niet zo creatief. Zijn blik ging van de koelkast naar het meisje naast zich keek haar onwetend aan.
'Pasta ofzo?' Zijn stem klonk vragend en opnieuw haalde hij zijn schouders op 'verzin jij maar wat leuks, dan ga ik wel op zoek naar borden enzo.' Oliver draaide zich om en begon diverse kastjes te openen.
'Pasta.' stelde hij echter toen hij een voorraadje zakken pasta vond, hij viste er één uit de kast en keek triomfantelijk naar Sarah terwijl hij de zak omhoog hield. Vervolgens pakte hij ook twee borden en wat bestek, waarna hij twijfelend naar Sarah.
'Nog iets wat ik kan doen?' hij grijnsde even 'Of ben je echt bang dat ik de hele hap in de fik steek?'

chaos makes the muse

Index RPG Actieve Topics Zoek