[RPG • 0] Jungle • Speeltopic - Speeltopics

BEWARE! It's a jungle out there!

---

---

Ohio, 2000. Welcome to Jungle, fags and hags! We keren even terug in de tijd, waar alles simpeler was - of dat toch zo leek te zijn; toen Destiny's Child, P!nk en 'N Sync de plak zwaaiden in de hitparade en de eerste X-Men film in de bios draaide. Het fantastische jaar waarin men ons de enige echte Nokia 3310 schonk; het modernste staaltje der technologie! Wat een tijd om jong te zijn! In dit RPG volgen we de gay-scene van Cincinnati voornamelijk in hun natuurlijke habitat; de lokale gay-nachtclub "Jungle". Het is een veilige haven voor iedereen die niet aan "de norm" voldoet, een plek om vrienden te ontmoeten en plezier na te jagen of gewoon even alles los te laten.

---

---

Rollen 🌈 Samuel Elijah D'Amelio • 21 • M • 1• Mandalorian 🌈 Noah Flynn Green • 21 • M • 2 • Venustic 🌈 Jonathan Mori • 21 (18 really) • M • 1• Ulfa 🌈 Christopher "Chris" James Palmer • 28 • M • 1 • Ulfa 🌈 Gemma "Gem" Marlyn Cooper • 22 • V • 2 • Venustic 🌈 Rhett Harry Hayes • 25 • M • 3 • GoldenTrout 🌈 Jamal Casimir Douglas • 24 • M • 4 • Mandalorian 🌈 Maxwell Asheton • 27 • M • 4 • RainbowTrout 🌈 Percival II Antoine Bonnet • 23 • M • 4 • GoldenTrout 🌈 Charlie Christopher Simmons • 22 • M • 4 • Kurdt 🌈 Aleksander "Alec" Dąbrowski • 24 • M • 4 • Venustic 🌈 Michael "Mike" Jeffrey Munroe • 27 • M • 4 • Kurdt 🌈 Faith Maybelle Elliemay Haywood • 23 • V • 5 • Sommarmorgon 🌈 Jamie Dawson • 23 • M • 5 • GoldenTrout 🌈 Elle Holly Simmons • 24 • V • 6 • Necessity 🌈 Miguel Gabriel Rivera • 25 • M • 6 • Kurdt START: Het is een zwoele vrijdagavond, zowel binnen Jungle als daarbuiten, rond een uur of elf. Om middernacht gaat een inzamelactie van start om geld bijeen te sprokkelen zodat het community center twee slaapplaatsen bij kan bouwen om jongeren binnen de gemeenschap die het thuis moeilijk hebben een, tijdelijk, veilig onderkomen te bieden. Je kunt onder andere rainbow jelly-shots kopen, meebieden voor een date met de meest aantrekkelijke Jungle-gangers en er zijn kermisspelletjes in thema (denk aan ring toss maar dan penis toss,) waarvan de opbrengst naar het center gaat. Wie zich last minute nog kandidaat wil stellen als date kan terecht bij Chris. SKIP: Het is vrijdagavond 14 juli, omstreeks zeven uur. De zomerwarmte van die dag zindert nog aangenaam na en Sommige Jungle gangers zijn op de date die ze vorige week gescoord hadden, anderen kunnen in de club genieten van happy hour en de maandelijkse karaoke-avond. Deze keer is het thema hiervan; HELL. De Verrukkelijke Go-Go dancers zijn aangekleed -als je het zo kunt noemen- als duiveltjes, en de promo-cocktail van de avond is een Flaming Dragons Blood. Alle liedjes die gezongen worden moeten dus op één of andere manier aan het woord "hell" gelinkt kunnen worden.

[ bericht aangepast op 28 okt 2020 - 21:00 ]

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

SAMUEL ELIJAH D'AMELIO 21 • Bisexual • The prince • With Jonathan @ the bar "Jij kunt een jutezak aan trekken en er nog goed mee staan," complimenteerde hij en ik grijns lichtjes. "Neon-roze is het minste van je zorgen," knipoogde hij vervolgens. Ik lach en leg mijn hand op mijn hart. ''My my, je bent goed voor mijn ego, ik heb geen andere keus dan je aan mijn zij houden.'' plaag ik hem. "Geef me even een heads up als je zover bent met dat pak, dan voorzie ik een complementair tapijtje - zodat het er even goed uit ziet als het naast bed ligt," plaagde hij op zijn beurt fluisterend toen hij naar me toe was geleund. Kort bijt ik op mijn lip en knik lichtjes. ''Ik zal het onthouden,'' prevel ik zachtjes. ''Maar zorg jij er dan voor dat je met een strik, natuurlijk ook in complementaire kleur, in mijn bed ligt?'' fluister ik. ''En dan bedoel ik die strik alleen.'' Zachtjes beet hij in mijn oorlel en mijn grijns vormt zich weer op mijn lippen. Dit belooft nog wat. "Damn," bracht hij opeens uit en ik volg zijn blik terug naar de temperamentvolle golden boy. "Waarom zou je buns of steel willen als buns of gold er zó uitzien?" Kort tuit ik mijn lippen en hou mijn hoofd wat schuin. ''Goed punt,'' zeg ik en knik. "Wedden dat Chris hem nog te pakken krijgt voor Percy de deal sluit?" Ik moet lachen om die woorden en richt mijn blik weer op Junior. ''Hmh, ik weet het niet hoor, Percy is ook wel heel goed.'' zeg ik. ''Daarnaast, Percy lijkt hem nu al te leren kennen en Chris heb ik nog niet in zijn buurt gezien.'' Kort kijk ik hem bedenkelijk aan. ''Een weddenschap dus?'' grijns ik. ''Ik zet in op Percy, jij dus op Chris..'' kort denk ik na over de prijs van de winnaar. ''Ik heb een idee, als ik win bepaal ik wat we gaan doen op onze date donderdag. Als jij wint, bepaal jij. Deal?'' Zeg ik, ergens maar wat tevreden met mezelf dat ik deze uitnodiging zo kon verwerken in het gesprek.

[ bericht aangepast op 3 juni 2020 - 23:21 ]

---

El Diablo.

27      ⬧      Police officer/Bartender      ⬧      With little red riding hood, James and Noah

---

Hoewel er genoeg voor mijn ogen gaande was, was ik de hele avond al hongerig geweest naar wat vermaak. Gelukkig voor mij zag ik al snel nadat de verveling was toegeslagen een vrolijke bos rood haar in één van mijn ooghoeken verschijnen. De juiste persoon op het juiste moment. Zonder aarzelen bewoog ik me richting de jongen en kon het niet laten om maar meteen met de deur in huis te vallen en hem te complimenteren met zijn uiterlijk. De jongen was nou eenmaal niet zo makkelijk om uit mijn hoofd te krijgen. Ik had hem inmiddels best een tijd moeten missen dus er was genoeg om in te halen. Rhett was Rhett niet zonder een bijpassende show op te voeren. Ik schudde dan ook breed grijnzend mijn hoofd. Sukkel. Natuurlijk kon ik het niet laten om mijn ogen te trakteren door hem grondig te besturderen. Mijn ogen bleven hangen bij het belangrijke bericht wat er op zijn borst geschreven stond. Toch waren het stiekem zijn buikspieren die mijn interesse hadden gewekt. Ik las het bericht hardop voor en keek de jongen vervolgens weer aan in zijn heldere ogen, wachtend op toelichting. "Voor het goede doel, right?" mijn grijns werd iets breder en ik knikte. 'Alles voor het goede doel.' Ik had me vandaag dan ook voorgenomen om extra mijn best te doen, alles om zoveel mogelijk donaties binnen te halen. 'Zoals gewoonlijk heb je een overtuigend effect op me, red.' grijnsde ik. 'Je brengt me op ideeën,' knipoogde ik alvorens ik ook mijn blote borst onthulde voor het publiek. 'Wie weet stimuleerd het mensen om een drankje extra te bestellen.' informeerde ik Rhett, al vond ik wat extra aandacht van deze jongen ook zeker niet verkeerd. 'Tell me,' zei ik met een onschuldige blik terwijl ik dichter naar de jongen toe leunde. 'How's it working for you?' grijnsde ik waarna ik kort op mijn lip beet. 'Helaas heb ik niets bij de hand om de boodschap extra duidelijk te maken,' zei ik, doelend op de tekst op Rhett zijn borst. 'Wellicht kan jij me daarbij helpen?' Hoewel het eigenlijk de bedoeling was om zoveel mogelijk drankjes te verkopen kon ik het niet laten om Rhett een drankje van de zaak te geven. Ik moest toch wat doen om een stapje voor te hebben op mijn concurrentie. Aandachtig wachtte ik af tot Rhett me zou vertellen welk drankje ik voor hem mocht inschenken. "Wat dacht je van een French kiss?" mijn wenkbrauwen schoten omhoog na deze opmerking. "De cocktail ofcource." verbeterde de jongen zich waardoor de speelse grijns rond mijn lippen enkel breder werd. Well played. 'Hmm, alleen het drankje?' knipoogde ik naar de jongen waarna ik kort even mijn lippen likte. Vervolgens fronste ik mijn wenkbrauwen en keek op of ik iets in de verte hoorde. 'Wacht, hoor jij dat ook?' zei ik met een ondeugende grijns. 'Ding ding ding, you're in luck my friend, it just so happens to be happy hour. One free kiss with every drink you order.' bracht ik uit op dezelfde toon als dat omroepers van kermis attracties altijd deden. 'Seems like we have a winner.' wiebelde ik met mijn wenkbrauwen. 'U kunt uw prijs claimen wanneer u wilt.' grijnsde ik alvorens ik aan de gang ging met het door hem bestelde drankje. "Ik ben all in voor het goede doel, maar ik kan heus wel wat tijd maken voor jou." knipoogde de jongen naar me waardoor ik een 'oh stop' gebaar maakte. "Zolang mensen maar meer dan een dollar voor me willen bieden straks." ik schudde zacht lachend mijn hoofd. 'Geloof me, dat komt wel goed handsome.' vertelde ik de jongen. Naar mijn mening was Rhett één van de beste prijzen die er te winnen waren vanavond, al niet de beste. Vervolgens ging ik verder aan de slag met Rhett zijn cocktail tot ik opschrok van gefluit. Een ondeugende grijns sierde mijn lippen toen ik had geconstateerd van wie deze afkomstig was geweest. Alsof Rhett mijn gedachten kon lezen bood hij de man en zijn... scharrel? een plek naast hem aan de bar aan. Eenmaal het tweetal dichterbij kwam zag ik pas wie Chris bij zich had. Het was Noah, iemand die ik niet meteen bij Chris had verwacht. Nadat ik Rhett zijn drankje voor schoof richtte ik mijn aandacht op Chris. 'Why hello James, what a nice surprise.' grijnsde ik waarna ik mijn blik kort even op Noah richtte. Het was echt geen verkeerde jongen en ik mocht hem best, toch zat het me best een beetje dwars dat hij mijn geheim wist. Noah was geen persoon om te roddelen over iedereen maar toch zond ik hem zo nu en dan een waarschuwende blik, just in case. 'Wat kan ik voor jullie betekenen.' glimlachte ik onschuldig waarna ik wat op de bar leunde om dichterbij mijn gesprekspartner te komen. 'Op de valreep nog een laatste slachtoffer gevonden?' sprak ik op dezelfde ondeugende toon, doelend op de jongere jongen die hem vergezelde.

---

How far is far

---

Hoewel Alec Charlie al een aantal keer in de Jungle tegen het lijf aan was gelopen was hij nog elke keer verbaasd om de bruin harige jongen hier weer tegen te komen. Zoals nu moederziel alleen bij een tafeltje leek hij misschien een beetje misplaatst, alsof hij liever thuis op de bank zou zitten, maar tegelijkertijd begreep Alec de jongen ook wel heel goed. Een club was misschien niet de eerste plek waar je hem zou verwachten, maar de mensen die in de club rondliepen pasten bij ze en zorgde ervoor dat ze zich toch thuis voelden.
'Hey other stranger,' zei Charlie terwijl zijn armen weer naast zich neer vielen. 'Je liet nogal op je wachten, ik moest wat.' ging Charlie weg, Alec zijn mondhoeken schoten meteen omhoog in een vermakelijke grijns. Hij wist best wat Charlie hier probeerde, flirten leek niet echt zijn sterkste punt te zijn, maar Alec kon de manier waarop juist wel waarderen hij vond het juist heel lief. 'Het spijt me,' zei Alec terwijl zijn grijns nog iets groter werd. 'Ik kon niet beslissen welke outfit je het leukste zou vinden.' zei hij terwijl hij even naar zijn simpele jeans en zwart shirt gebaarde. 'Je zou het niet zeggen, maar ik heb hier lang over na gedacht.'
Na de begroeting had Alec het voortouw genomen richting de bar om een drankje voor Charlie te halen, maar ook zodat hij zelf iets in zijn hand kon hebben. Alec keek even snel over de bar terwijl hij al nadacht over wat voor avond het vanavond zou worden. Morgen hoefde hij pas om zes uur 's avonds in het theater te zijn, een aantal drankjes zou hij nog wel kunnen hebben, maar dronken... dat werd Alec al jaren niet meer, hij wist beter dan dat. 'Wat wil je? Ik trakteer.' zei Charlie terwijl Alec zich weer langzaam naar de jongere jongen toe draaide, Alec liet even een klein lachje over zijn lippen rollen. Dat was niet wat hij bedoelde, hij was van plan een drankje voor Charlie te kopen, maar hij wist inmiddels wel beter dan gratis drank af te slaan. 'Doe maar een wijntje,' zei hij terwijl hij met zijn hand door zijn licht bruine haar heen haalde.
'Dus Charlie,' begon Alec terwijl hij een barman hun kant op probeerde te wenken. 'Ik heb je lang laten wachten, is er een manier waarop ik het goed kan maken?'

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

☼ MAXWELL ASHETON ☼ Maxwell hoefde niet beter te kijken om te weten dat de jongeman voor hem geagiteerd was, als het niet erger was. Zelfs een blinde had dat kunnen merken. Uiteindelijk had hij zijn ogen gerold om zijn armen over elkaar te slaan, duidelijk niet onder de indruk van zijn woorden of daden. Desalniettemin waardeerde Maxwell het alles behalve, wat zich uitte in een emotionele tirade. De oorverdovende muziek die teveel voor hem was geweest bij binnenkomst had nu zijn leven gered. Hij realiseerde zich geluk te hebben daarmee aangezien in een andere situatie hij in de volle spotlights had gestaan. Maar naarmate het gesprek of de onenigheid naderde, begreep de Golden Boy niet wat Percy nu precies van hem wilde. Was dit simpelweg om hem uit de kast te jagen of zat er nog een daadwerkelijk punt aan? Door het onbegrip dat er door hem heen speelde deed hij eveneens zijn best niet het te begrijpen.       Al helemaal zodra de provocatieve man zijn hoofd wat kantelde om kalmpjes toe te kijken hoe de desbetreffende man uit zijn plaat ging. Hopende dat hij nu ein-de-lijk met rust gelaten zou worden, toverde hij zijn trouwring tevoorschijn om deze vlak voor Percy's neus te houden. Dat zal hem leren! Hierna zou hij op zijn dooie gemakje weg kunnen lopen en nooit meer terugkeren naar The Jungle, wat niets meer was dan een zwart gat in zijn bestaan. De zelfvoldane blik die op zijn gelaatsexpressie sierde echter, werd er al snel vanaf geslagen door de wel erg bekende stem achter hem. Hij trachtte het nog te negeren, maar een donkerbruin gevoel vertelde hem dat Ethan dit niet enkel voor hem zou verpesten — maar dat hij het daarnaast zou uitvoeren met een gekscherende nonchalance. Klaar om Maxwell flink voor het blok te zetten. Alsof het niet erg genoeg was dat hij al in deze LGBTQ club terecht was gekomen. Het zal een koude dag in de Hel moeten worden eer hij ook maar iets zou doen met de roze nicht voor hem of met iemand anders in deze tent. Prikkelbaar, door zijn betrapte blik, stak hij de ring weer in zijn zak en keerde zich naar z'n vriend om hem even flink de les te lezen.       “Ik denk dat hij dat net van plan was, maar hij durfde nog niet.” Het lachje in combinatie met de verwoording liet hem steigeren. Zijn ogen schoten naar hem toe, waar Ethan de kans zag Maxwell tegen hem aan te gooien. Zelfs al scheen Percy eveneens lichtelijk verrast te zijn, was dit niet te merken, daar hij zichzelf al vrij snel herpakte door zijn handen op de onderrug van de zakenman te leggen. Maxwell was zich wel bewust over welk probleem Ethan het had, maar daar was hij nog niet klaar voor — en hij was al helemaal niet hiernaartoe gekomen om dat ‘opgelost’ te krijgen. Toch zorgde de woorden van de onbekende een warme tinteling door zijn lichaam heen die hij niet kon negeren. De lichte blos die op zijn wangen had gelegen verdiepte zich tot een vuurrode kleur echter bij het voelen van Percy’s vingers door zijn haren heen. Mentaal vervloekte hij zichzelf ervoor dat hij gehoopt had dat het langer aan had moeten houden, het gevoel ervan had op de één of andere manier een ontspannend effect op hem gegeven.       “Ik ben Percy trouwens. Wat nou als ik jou op een drankje trakteer en jij daarna een brave jongen blijft, hmm? Dan vergeet ik lekker dat je me uitgescholden hebt en als ik daarna een drankje van jou terug krijg, vergeten we het hele ‘ik ben getrouwd’ ding. Daarbij, nu je niet getrouwd bent, kan je weer wat plezier beleven, you kinda really need it.” Er was iets vreemd aan de hand, iets buitengewoon merkwaardig. Maxwell had namelijk, na die ellendige minuten lang in zijn armen te hebben gestaan, geen zin meer om eruit te komen. Waar het eerst een beproeving van geduld was geweest, voelde het nu bijna. . . aangenaam? Zijn hart bonsde in zijn keel en hij voelde het geruis in zijn oren, maar de kalmte die hij hierdoor ervoer was onbeschrijfelijk. De warmte die tegen zijn oor aansloeg toen de zogenaamde Percy erin fluisterde, liet voor een luttele seconde al zijn gedachten vergeten. Vanzelfsprekend rationaliseerde hij dit door zichzelf wijs te maken dat hij het puur en alleen deed doordat niemand zijn hoofd (die momenteel de kleur had van een biet) kon zien of zijn huidige gelaatsexpressie. Maxwell had zelfs even kort zijn ogen gesloten, zelfs al voelde hij Percy’s aanraking nog door zijn kleding heen branden.

‘Wearing a mask wears you out. Faking it is fatiguing. The most exhausting activity is pretending to be what you know you aren't.’       “Percy. . .” fluisterde hij zachtjes, de naam over zijn tong rollend, heser dan hij bedoeld had. Pas op het moment dat hij weer een beetje bij bewustzijn kwam, merkte hij hoe stevig hij de man eigenlijk vast had gehouden. “U-uh. . .” Haastig liet hij hem los, beet op zijn onderlip terwijl hij wegkeek en draaide zich naar Ethan toe, die alweer als sneeuw voor de zon was verdwenen. Maxwell’s gedaante was een stuk kalmer toen hij terugkeerde echter, alsof het twee verschillende personen waren geweest. Voor het eerst sinds deze hele ontmoeting liet Maxwell pas echt doordringen hoe de zogenaamde Percy eruit zag en beter nog, wat voor een excentrieke kledingstijl hij had.       “Als dat ervoor zorgt dat je me daarna met rust laat, dan prima,” vermeldde hij strict, al dan toch iets buigzamer dan voorheen, “dan mag je me uitleggen hoe je weet dat je homo bent en niet op vrouwen valt.” In een soepele beweging had hij zich naar de bar begeven, twee rum gevraagd en gezegd dat ze de fles wel konden laten staan terwijl hij zijn portemonnee tevoorschijn haalde — om niet enkel voor deze bestelling te betalen maar eveneens voor de roze peniscocktail die hij daarvoor aan de kant had geschoven. Zonder enige schaamte duwde hij één van de glazen in Percy’s hand, pakte zelf het andere glas en de fles vast en wikkelde vervolgens zijn vingers om zijn pols heen zodat hij hem mee kon trekken naar een tafeltje. Maxwell liet hem pas los eens hij plaats nam op het bankstel wat een gevlekte print had van een dier of een. . . hij wist het niet precies met al deze felle lichten, maar hij was opgelucht weer te zitten. “Dus, Percy,” begon hij, een slok nemend van zijn glas rum, ditmaal penetreerde zijn kijkers de zijne zonder terug te deinzen, “wat is jouw verhaal?” Percy had nu zijn onverdeelde aandacht; hij moest het verstandig gebruiken.

[ bericht aangepast op 4 juni 2020 - 15:26 ]

---

[ heaven knows ]

Mind your own biscuits and life will be gravy.

De manier waarop Jamal geamuseerd met zijn hoofd schudde, zorgde opnieuw voor een grijns op Faith's gezicht. "Really?" De toon van de woorden, gecombineerd met zijn opgetrokken wenkbrauw, liet de grijns op haar gezicht alleen maar vergroten. ''Hmh, ik zie nu al iedereen tegen elkaar opbieden voor een date met jou.'' Die plagende woorden zorgden er echter voor dat Faith in de lach schoot. Dat was namelijk iets waar ze zeker niet in geloofde. Zeker, ze wist altijd wel mannelijke aandacht te krijgen, maar dat er echt veel mannen zouden zijn die op een date met haar zouden bieden, was iets wat ze echt niet verwachtte, zeker hier niet. 'Ik weet het niet hoor. Misschien moet ik ook maar mijn shirt uit trekken,' begon ze grijnzend, doelend op Rhett en Mike die niet veel verder aan de bar precies dat leken te hebben gedaan 'als het hun helpt om meer geld binnen te halen, moet mij dat ook wel aan een date kunnen helpen toch? Alles voor het goede doel.' Heel even pakte Faith de onderkant van haar jurk vast en leek ze deze uit te willen trekken, maar toen liet ze haar jurk grijnzend weer los. 'Het enige jammere is dat ik, als ik mijn jurk uit trek, bijna helemaal geen kleding meer aan heb. Dat is natuurlijk ook de bedoeling niet, of in ieder geval niet zo vroeg op de avond,' verklaarde ze grijnzend. Bij het horen van zijn reisje, was Faith voor heel even gelijk weer serieus. Ze vond het vreselijk wanneer mensen iets negatiefs mee maakten en had er daarom ook alles voor over om Jamal weer vrolijk te krijgen, iets wat haar gelukkig aardig leek te lukken. "Hmh, misschien moet ik mij ook maar aanmelden voor zo'n date. Wie weet wat ik tegenkom." Automatisch verscheen er een grote glimlach op Faith's gezicht. 'Ja! Zal ik Chris roepen? Die kan nooit heel ver weg zijn.' Faith vond het zeker een goed idee, ze was er zeker van dat er genoeg mannen en vrouwen waren die maar al te graag een date met deze jongen wilden. 'Betekend dat dan dat we beide onze kleding uit moeten trekken en onze borst moeten bekladderen?' De plagende toon was heel duidelijk in Faith's stem te horen, al zou ze er zeker niet tegen zijn om het echt te doen. Het grootste gedeelte van de mensen die hier rondliep, zou het de volgende dag waarschijnlijk toch alweer vergeten zijn. Daarnaast vond Faith het gewoon vermakelijk. ''Could be fun.'' Faith keek Jamal met een grote grijns aan. 'Zeker weten!' ''Hmh, kan ik toch wat Rainbow Shots aanbieden? Zelfs als je geen fan bent van sterke drank?'' Hoewel Faith de plagende toon in zijn woorden zeker hoorde, haalde ze serieus haar schouders op. 'Ik vind het prima,' antwoordde ze 'Ik ben altijd in voor het proberen van nieuwe dingen!'

[ bericht aangepast op 10 dec 2021 - 13:29 ]

Per ongeluk over mijn post heen gepost.

[ bericht aangepast op 7 juni 2020 - 22:36 ]

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

"Kom je mee?" sprak Chris nog voordat hij Noah al meesleepte in de richting van Rhett die net in zijn richting had geroepen en ook nog eens in de buurt van Mike zat. Veel keuze werd Noah niet gegeven, hij voelde zich bijna een beetje een hondje die Chris maar volgde waar hij ging, want beide heren waren zeker niet mensen met wie Noah normaal veel praatte. Van Rhett was Noah niet eens overtuigd dat hij wel wist wie Noah was, Noah kende hem wel van horen zeggen, maar had nog nooit echt zijn naam laten vallen bij Rhett. Waar Noah dan wel wist wie de roodharige jongeman was, wist hij niet zeker of Rhett, die geen shirt aan had zag Noah nu... wel wist wie hij was. Even was Noah van zijn stuk gebracht door de jongeman zonder shirt, maar toen hij opzij keek naar Mike achter de bar viel het hem nu ook dat de barman zijn shirt thuis had gelaten. Noah zijn blik gleed weer terug naar Chris, die dan nog wel zijn shirt aanhad, maar blijkbaar wel net hetzelfde was opgevallen. 'Nice shirt, babe.' zei Chris lachend tegen de red head. "Ziet er wel een beetje goedkoop uit," Noah liet zijn blik tussen de drie mannen gaan en was maar al te blij dat het ontbreken van een shirt bij zowel Rhett als Mike Chris niet op ideeën bracht. Noah wou er niet eens aandenken hoe hij er uit moest zien tussen de twee gespierde mannen.
Terwijl Chris nu Mike begroette richtte Noah zich even naar Rhett. 'Hi,' zei hij een beetje onhandig, niet wetend of hij nu zijn hand moest uitstekken om zich voor te stellen of dat een simpele knik met zijn hoofd genoeg was. Noah besloot zijn handen maar bij zich te houden, handen schudden leek hem een beetje outdated. 'Ik ben Noah,' stelde hij zichzelf voor, waarna hij vriendelijk glimlachte, terwijl hij op de barkruk naast die van Rhett schoof.
"Op de valreep nog een laatste slachtoffer gevonden?" hoorde Noah ondertussen van Mike zijn kant komen, Noah keek weer op en slikte even. Slachtoffer? was dat hoe hij hier werd gezien? Noah wist best dat hij zijn verwachtingen met Chris niet al te hoog moest stellen, maar hij was niet een zielloos wezen wat zomaar head over heals voor de makelaar viel. Tenminste niet helemaal dan. "Niks slachtoffer," zei Chris al snel, waardoor Noah weer even opkeek naar de man en een kleine tevreden glimlach zijn lippen sierde. Geen slachtoffer dus... Noah voelde zijn verwachtingen alweer een stukje omhoog gaan, misschien zat er dan toch wat in? . "Noah hier heeft een date gedoneerd." vervolgde Chris terwijl hij zijn kin op Noah zijn schouder leunde, waardoor Noah zijn glimlach alleen maar groter werd. 'Volledig vrijwillig,' zei hij, terwijl hij zich naar Chris draaide en lichtelijk uitdagend zijn wenkbrauw naar hem optrok.
"Lijkt er op dat je concurrentie hebt, Red," ging Chris ondertussen verder met zijn plagerijen, Noah beet onzeker op de binnenkant van zijn wang, een gewoonte waar hij nooit echt vanaf leek te kunnen komen. Altijd wanneer Noah zich niet op zijn gemak voelde, en dat was vaak, begon hij onbewust op de binnenkant van zijn wang te kauwen alsof dat iets oploste. Ondertussen liet hij zijn blik weer over Rhett glijden die volgens Chris dus zijn concurrentie zou zijn, een kleine zucht wist over Noah zijn lippen te ontsnappen. Als dat zijn concurrentie zou zijn dan wist Noah zeker dat hij zou verliezen, tenzij iemand van slechte grapjes en gekke weetje hield.
"En jij, was jij nog van plan een date te doneren, of durf je niet meer?" hoorde Noah Chris zeggen, terwijl Noah nog zelf in zijn gedachten nog altijd bezig was met de vergelijking tussen hem en Rhett. Onbewust vonden Noah zijn vingers die van Chris en weven ze zich er door heen, alsof hij zekerheid wou vinden bij de, voor hem nog onbekende, man.

[ bericht aangepast op 4 juni 2020 - 23:45 ]

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

---

---

''Hmh, ik weet het niet hoor, Percy is ook wel heel goed.'' Junior haalde kort zijn schouders op, hij kon de Colombiaan nu eenmaal geen ongelijk geven. ''Daarnaast, Percy lijkt hem nu al te leren kennen en Chris heb ik nog niet in zijn buurt gezien.'' Hij bloosde kort en richtte zijn blik naar beneden. Lag het dan echt volledig aan hem dat Chris hem binnen de kortste keren in bed had gekregen, zonder dat hij zelf volledig beseft had hoe het gebeurd was? Op zich was het niets waar hij zich om schaamde, zeker niet rekening houdend met hoeveel plezier hij die nacht beleefd had. ''Een weddenschap dus?'' Voorzichtig keek de student weer naar Sam's gezicht en knikte. ''Ik zet in op Percy, jij dus op Chris...'' Hij knikte opnieuw, ditmaal met een iets ondeugendere blik. Percy was een geducht tegenstander voor de blonde makelaar, dat zeker, maar als er iemand was die het tij in een mum van tijd kon doen keren was het Chris wel. Bovendien leek hij altijd dibs te hebben op de knapste nieuwelingen, wanneer hij die wilde opeisen. ''Ik heb een idee, als ik win bepaal ik wat we gaan doen op onze date donderdag. Als jij wint, bepaal jij. Deal?'' "Deal!" beaamde Jonathan, inmiddels weer zijn enthousiaste zelve, nog voor het goed en wel tot hem doorgedrongen was waarmee hij precies instemde. Op het bijzonder bolle achterste van de nieuwkomer na was zijn aandacht zowat volledig blijven hangen bij het beeld dat Sam geschetst had wat een neon-roze pak en bijhorende accessoires betrof. "Maar vertel me eens; een strik, hm?" spinde hij, zijn glimlach nu ook in zijn ogen aanwezig. "Waar had je die gewild dan? Even denken hoor... Mijn haren, misschien?" Hij haalde een hand door zijn krullen, ter voorbeeld. "Of om mijn hals..." Zijn hand gleed een stukje naar beneden en streelde de getinte huid van het vernoemde lichaamsdeel."Tenzij je hem liever om mijn polsen zag?" plaagde hij de Colombiaan verder. Hij had immers nooit vermeld over welk soort strik het hem te doen was. "Of had je een andere plek in gedachten?" Grijnzend bracht het halfbloedje zijn hand tussen hen in en richtte zijn wijsvinger naar zijn kruis, terwijl hij Sam met een vragende blik aan keek. "Weet je wat, laat het me gewoon donderdag we- wacht wacht wacht," bracht Junior uit, net toen hij zijn pleidooi van plagerijen wilde afsluiten met Sam een paar dagen in z'n sop te laten koken en na te denken over de ideeën die hij hem geschonken had, en pas nu voluit besefte waar hij mee akkoord was gegaan. "Back up, loverboy. Welke date?" vroeg hij, verward. Hij peinsde even, probeerde zich te herinneren of ze het hier al eerder over gehad hadden maar durfde er uiteindelijk zijn pink om te verwedden dat dat niet zo was. "Did you just-?" Hij grinnikte kort bij het besef dat Sam hem er ingeluisd had en hij er met open ogen ingetuind was. Al snel werd zijn blik een stukje serieuzer. De laatste keer dat hij een échte date had gehad was met Connor, en het eindresultaat daarvan was niet bepaald waar hij van gedroomd had. Hij bedacht zich dat hij misschien eerlijk moest zijn met Sam; hem een uitweg te bieden voor hij, net als Connor, zichzelf ergens in verloor waar hij uiteindelijk geen interesse zou hebben. Junior opende zijn mond. En sloot hem weer. Nog iemand verliezen waar hij om gaf, door iets onnozels als zijn leeftijd? Hij paste er liever voor. "Oh nee... Als je op date wilt, dan moet je het netjes vragen," was wat er uiteindelijk wel over zijn lippen kwam, terwijl hij zichzelf zo serieus mogelijk probeerde te houden.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

Elvyne wachtte rustig het antwoord van de, inmiddels grinnikende, Gemma af ze zou maar al te graag op een drankje of twee trakteren.. "Dat is natuurlijk wel waar, Vind je dan eigenlijk niet dat ik een gratis date verdien." Elvyne kon het niet laten om even hartelijk te lachen om de dame die haar nu met opgetrokken wenkbrauw aankeek, "Stiekeme profiteur ben je ook," ja dat was natuurlijk ook nog een optie, het was ook niet zo dat Gemme persé hoefde te betalen om met Elvyne op date te kunnen. Ze waren allang geen vreemden meer voor elkaar. "Dan stop ik nog wel een paar dollar in de pot voor ons goede doel." Elvyne keek haar met een gefronst gezicht en samengetrokken mond even bedenkelijk aan alsof ze in diepe twijfel was, terwijl ze het antwoord eigenlijk allang wist. Natuurlijk zou ze akkoord gaan, ook als er geen goed doel gaande was die avond zou ze een date met Gemma niet zomaar afslaan "Hmm, ik weet niet het hoor." Maar lang duurde het toneelstukje niet, helemaal nu de alcohol die ze eerder die avond al gedronken had langzaam zijn werk begon te doen werd serieus blijven een steeds grotere uitdaging voor Elvyne. Ze trok de brunette dichter naar zich toe en boog haar hoofd naast dat van Gemma om vlak bij haar oor "Oké vooruit dan, we hebben een deal. Maar alléén omdat jij het bent" te fluisteren alsof ze een uitzondering voor Gemma maakte. "En dan zal ik zelf ook een bijdrage in de pot stoppen." Ze mocht dan wel niet mee bieden op de dates die beschikbaar waren of zichzelf veilen vanavond, maar ze wilde het community center wel degelijk een stukje meehelpen.

---

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

SAMUEL ELIJAH D'AMELIO 21 • Bisexual • The prince • With Jonathan @ the bar

"Deal!" zegt hij bijna meteen waardoor ik kort mijn wenkbrauw ophaal. Dat was ook makkelijk, dat had ik eerder moeten weten. "Maar vertel me eens; een strik, hm?" ging hij ondertussen spinnend verder. Zachtjes knik ik en lach even. "Waar had je die gewild dan? Even denken hoor... Mijn haren, misschien?" begon hij en hij haalde een hand door zijn krullen. Geamuseerd schud ik mijn hoofd, hij wist heel goed wat ik bedoelde. "Of om mijn hals..." Mijn blik volgt langzaam zijn hand. "Tenzij je hem liever om mijn polsen zag?" plaagde hij me waardoor ik kort mijn wenkbrauw weer ophaal. Daar had ik nog niet eens over nagedacht, maar als hij het zo zei. "Of had je een andere plek in gedachten?" Ik grijns even terwijl ik zijn blik vast houd, maar besluit om nog even stil te blijven. "Weet je wat, laat het me gewoon donderdag we- wacht wacht wacht," bracht Junior toen uit en ik hou mijn hoofd wat schuin. Oh, beseft hij nu pas waar hij akkoord mee ging? Oops. "Back up, loverboy. Welke date?" vroeg hij me toen duidelijk verward, waardoor ik even sluit en lach. Oh dear. "Did you just-?" Ik knik en neem een slok van mijn drankje, waarna ik hem maar wat tevreden aan kijk. ''Sure did.'' zeg ik en knipoog snel naar hem. ''Ik vond het wel redelijk smooth, en jij?'' plaag ik hem verder. Dan kijkt hij opeens wat serieuzer en ik val wat stil. "Oh nee... Als je op date wilt, dan moet je het netjes vragen," zegt hij dan uiteindelijk, waardoor ik bijna opgelucht adem haal. Ik hou niet van afwijzingen, en daar was ik even bang voor als ik heel eerlijk ben. ''Hard to get?'' vraag ik hem speels, maar knik dan. ''Very well,'' zeg ik uiteindelijk en tuit kort mijn lippen. ''Goed, kijk we weten allemaal hoe leuk wij het hier hebben, maar we zien elkaar redelijk weinig buiten de club no?'' zeg ik en nip even van mijn glas. ''So let's change that, wanna go out?'' grijns ik en hou mijn hoofd wat schuin. ''Dates zijn fun, en... Ik kan je verzekeren dat je een date met mij nooit meer vergeet.'' plaag ik, al zat er een kern van waarheid in. Ik was extra in alles wat ik deed, why not dates too? Ik sein de barman even en bestel nog twee shots, die binnen no time voor mijn neus staan. Een van de glaasjes gevuld met een felrode drank schuif ik zijn kant op. ''Normaal zou ik rozen bij zo'n voorstel hebben, maar ik hoop dat shots voor nu ook goed zijn?'' vraag ik hem speels.

[ bericht aangepast op 6 juni 2020 - 2:34 ]

---

El Diablo.

22      ⬧      Applied Sciences study      ⬧      With Alec     

---

Wat afwezig staarde ik voor me uit. Ik zag de bewegende beelden voor me wel maar kreeg niet echt binnen wat er precies gebeurde, daarvoor was ik te ver afgedwaald in gedachten. Er was een bepaald iets waar ik mijn gedachten maar niet vanaf leek te kunnen houden of eerder een zeker iemand. Het was niets nieuws, het was een gedachte die geregeld gedag kwam zeggen. Toch liet ik het steeds minder toe maar het volledig achter me laten leek ik nog altijd niet te kunnen. En ik wist precies wat het vandaag getriggerd had. Onderweg naar de bar was ik een jongen tegen het lijf gelopen die sprekend op Jamie had geleken. Ik wist dat het hem onmogelijk kon zijn maar er was weer een klein sprankje hoop ontstaan. Hoe belachelijk het ook klonk. Ik kon mezelf wel vertellen dat ik over hem heen was maar dan zou ik mezelf voor de gek houden. Toch moest ik mezelf er ooit bij neer gaan legen, dit begon gewoon zielig te worden. Hij had geen interesse en daar moest ik me bij neer leggen. Toch was dat makkelijker gezegd dan gedaan. Het was niet of ik geen aandacht kreeg hier, dat kreeg ik wel maar het was niet van Jamie. Het was misschien kinderachtig om zo te blijven hangen bij een oude crush, maar ik kon weinig aan mijn gevoel doen. Als ik het uit kon zetten zou ik daar geen seconde over twijfelen. Als geroepen was Alec daar om me van mijn gedachten te bevrijden. Alec was één van de weinige wie ik mijn belabberde flirt skills liet zien. Ik besefte namelijk echt wel dat ik door moest met mijn leven en dat er voor mij ook heus wel iemand was die misschien nog wel veel leuker was dan de jongen die ik niet los kon laten. Zo had ik zojuist ook een poging tot flirten gedaan, een die Alec leek te begrijpen. Ik wist niet of ik daar nu juist blij mee moest zijn of niet. Ik voelde me alleen maar een enorme sukkel. 'Het spijt me,' was Alec zijn antwoord en ik wilde me al bijna verontschuldigen voor wat ik gezegd had al was Alec sneller. 'Ik kon niet beslissen welke outfit je het leukste zou vinden.' zei hij waarna hij naar zijn outfit gebaarde. Ik liet mijn blik over hem heen gaan en glimlachte klein toen ik hem weer aan keek. Ik kon het me haast niet voorstellen dat Alec lang voor zijn kast zou staan om na te denken wat hij aan zou trekken. Hij zag er altijd goed uit, al zou hij in een jute zak rondlopen. 'Je zou het niet zeggen, maar ik heb hier lang over nagedacht.' vertelde Alec me. 'Oh, nee, het is perfect. Je ziet er goed uit.' glimlachte ik naar hem en voelde het bloed alweer naar mijn hoofd steigen. Gelukkig trok Alec me mee naar de bar voordat ik nog iets kon zeggen. Eenmaal bij de bar bood ik aan om een drankje voor hem te betalen. De jongen lachte en bestelde daarna een wijntje. Ik glimlachte klein en knikte alvorens ik voor Alec een wijntje en voor mezelf een biertje bestelde. 'Dus Charlie,' begon Alec waardoor ik me nieuwsgierig naar hem toe draaide en hem vragend aan keek. 'Ik heb je lang laten wachten, is er een manier waarop ik het goed kan maken?' vroeg hij waardoor ik even moest slikken. Shit, hij ging door op mijn poging tot flirten. Voor een moment raakte ik lichtelijk in paniek en leek ik kortsluiting te maken boven. Al snel wist ik me te herpakken. Ik mocht dan misschien wel geen ster zijn in flirten, het was wel een goed teken dat Alec er op in ging. Ik moest er juist blij mee zijn dat ik al deze aandacht kreeg van zo'n knappe jongen. Een kleine grijns verscheen rond mijn lippen en ik keek de jongen aan. 'Hmm, om te beginnen door de rest van de avond met mij te spenderen.' zei ik en hoe graag ik ook weg wilde keken bleef ik de jongen aan kijken. Ik moest het mezelf niet aan doen om nog een kans te verpesten. 'En ik bedoel, tegen een diner date zeg ik ook nooit nee.' lachte ik zacht waarna ik mijn blik af liet zakken naar de grond en kort op mijn lip beet. Ik had geen idee of ik nu teveel hooi op mijn vork nam maar ik zag vanzelf wel hoe hij mijn poging tot in ontvangst zou nemen. Ik hoopte alleen wel dat ik het niet weer zou verpesten. Alec was de eerste na Jamie wie ik oprecht leuk begon te vinden, dat moest toch iets zeggen.

---

How far is far

JAMAL CASIMIR DOUGLAS 24 • Bisexual • The mystery • With Faith @ the bar 'Ik weet het niet hoor. Misschien moet ik ook maar mijn shirt uit trekken,' begon ze grijnzend en ik haal geamuseerd mijn wenkbrauw op. Ik bedoel, het was redelijk normaal hier, maar dan ging het vaak om de mannen. En later op de avond. Oh well, ik kan haar niet tegenhouden als dat is wat ze wil. 'als het hun helpt om meer geld binnen te halen, moet mij dat ook wel aan een date kunnen helpen toch? Alles voor het goede doel.' Ik lach en schud mijn hoofd, terwijl ik haar handen volg naar de onderkant van haar jurkje. ''Ik bedoel, als je het zo zegt.'' ga ik speels mee in het spel. 'Het enige jammere is dat ik, als ik mijn jurk uit trek, bijna helemaal geen kleding meer aan heb. Dat is natuurlijk ook de bedoeling niet, of in ieder geval niet zo vroeg op de avond,' verklaarde ze grijnzend en ik knik lichtjes. ''Oh, nog niet zo vroeg op de avond? Wilde plannen voor later?'' vraag ik haar plagend. 'Ja! Zal ik Chris roepen? Die kan nooit heel ver weg zijn.' zei ze nadat ik aangaf me misschien ook maar aan te moeten melden voor zo'n date. Nonchalant haal ik mijn schouders op. ''Waarom niet?'' grijns ik geamuseerd, het idee klinkt alleen maar leuker en leuker in mijn oren. 'Betekend dat dan dat we beide onze kleding uit moeten trekken en onze borst moeten bekladderen?' Een speelse grijns vormt zich op mijn gezicht. ''Hmh, alleen als ik nog in vorm ben,'' zeg ik en trek mijn shirt wat op, zodat mijn buik zichtbaar werd. Ik wist dat het zo was, in vorm blijven was bijna een verplichting die mij was opgesteld, je moet natuurlijk het ideale beeld vasthouden. ''Wat zeg jij?'' vraag ik haar en kijk weer op, waarna ik mijn shirt weer los laat. 'Ik vind het prima. Ik ben altijd in voor het proberen van nieuwe dingen!' Ik knik en wenk de barman, bij wie ik de Rainbow shots bestel. Ik schuif een van de glaasjes haar kant op. ''Cheers,'' zeg ik, waarna ik mijn glas tegen dat van haar klink en het achterover sla. Ik knik lichtjes, ''goed spul.'' mompel ik en kijk weer naar Faith. ''Maar, als we onze borst moeten bekladderen help je me wel toch? Mijn zicht is niet al te best vanaf dit punt.'' plaag ik haar.

---

El Diablo.

Hier vast een mt ^^

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

RHETT HARRY HAYES

Mike knikte uiteraard, helemaal eens met mijn stelling 'Alles voor het goede doel.' Ik mocht dan wel geluk hebben dat mijn gezin niet helemaal negatief reageerde over mijn geaardheid. Andere mensen hadden het niet zo gemakkelijk, vandaar dat ik zeker mijn spaarcentjes aan het bouwen van dit community center wilde besteden. 'Zoals gewoonlijk heb je een overtuigend effect op me, red.' grijnsde de barman me toe waardoor ik nieuwgierig mijn wenkbrauwen optrok. "Is dat zo?" grijnsde ik speels. 'Je brengt me op ideeën,' Mike knipoogde nog vooraleer hij zijn shirt uittrok. Ik had de man al enkele keren zonder shirt gezien, but hot damn. Zo'n zicht wilde je iedere dag wel. Ik denk dat een bredere glimlach niet mogelijk was op mijn gezicht. "Ik zou je vaker op dit soort ideëen moeten brengen." flapte ik eruit.
'Wie weet stimuleerd het mensen om een drankje extra te bestellen.' Sprak Mike, alsof zijn shirt uittrekken niet alleen voor mij een showtje was geweest. "Hmm misschien, maar als jij ze gratis weg geeft helpt het ook niet veel hé?" plaagde ik de barman die me mijn gratis drankje voorschoof.
'Tell me,' begon Mike dan terug met een onschuldige blik. 'How's it working for you?' Zijn grijns die me zacht grinniken, waarna ik mijn hand even over mijn lichte sixpack liet glijden naar beneden. " Not bad, I suppose." grimaste ik. De mensen konden pas na middernacht bieden voor een date, maar ik hoopte dat ik mijn beschikbaarheid wel duidelijk had gemaakt. 'Helaas heb ik niets bij de hand om de boodschap extra duidelijk te maken,' sprak de man, mijn hersenspinsels kunnen aflezend. 'Wellicht kan jij me daarbij helpen?' Ik beet tevreden op mijn lip, glunderend. I mean, een aanbod om op dit wasbordje te mogen schilderen was eentje die ik aannam. En nee, ik ging er geen pollock van maken. Ik Hief me wat over de toog en ging opzoek naar een stift. Ik had hier ooit wel eens achter de bar gestaan in een dronken bui of tijdends drukke evenementen, dus ik wist ongeveer waar alles lag. Eens ik dan ook een permanent marker vond, grijnste ik breed en wiebelde met mijn wenkbrauwen. "Let's go." tijdens mijn zoektocht naar de stift had ik dan ook mijn order gemaakt wat de man kort zijn lippen liet likken. 'Hmm, alleen het drankje?' ik haalde onschuldig mijn schouders op en keek verrast toe toen Mike vroeg of ik iets hoorde.
'Ding ding ding, you're in luck my friend, it just so happens to be happy hour. One free kiss with every drink you order.' Sprak de man als één of andere marktkramer. Glunderend keek ik hem aan, pretlichtjes duidelijk in mijn bruine kijkers te zien. 'Seems like we have a winner. U kunt uw prijs claimen wanneer u wilt.' sprak Mike wenkbrauwwiebelend waardoor ik het ook niet kon laten om betekenisvol met mijn wenkies te wiebelen. "Hmmm, ik hou mezelf nog wat langer in spanning, dat maakt het meer opwindend als ik 'em krijg." grijnsde ik teasend waarna ik mijn bips op de toog bonjourde zodat mijn benen naast de barman bengelden. Zo kon ik hem gretig naar me toe trekken om mijn beste typografie boven te halen. Met mijn hand nog steeds stevig om zijn schouder, alsof ik bang was dat Mike weg zou lopen, stak ik de stift tussen mijn lippen zodat ik zo de stift kon opentrekken. Met het toppeltje tussen mijn tanden kon ik niet anders dan breed grijnzen, waarna ik de zwarte scharpie op Mikes stevig gespierde torso plaatste. Ik wist wel dat ik zelf een goed fysiek had, but hot damn. Geamuseerd krabbelde ik in mijn beste geschrift de beste slogan om meer orders te kunnen ontvangen als barman -al zeg ik het zelf-. Mijn hand gleed van zijn schouder naar zijn borst en ik kon het absoluut niet laten om een penis op één van Mikes sixpacks te schrijven. "thewe we gwo" sprak ik nog steeds met het dopje in mijn mond, welke ik er nu uit haalde zodat ik de stift kon dichten. 'Buy a drink if you are thirsty.' stond er met mooie krullen, en prachtige penis tekening. Dit moest toch wel de drankjes doen lopen. Ik bedoel maar, ze waren nu al langs alle kanten voor drankjes aan het vragen. Eens ik mijn bips weer draaide, had ik Chris geroepen en kwam mijn beste maatje al onze kant uit. "Nice shirt, babe," Lachte Chris me toe waardoor ik mijn beste vogue pose hield. "Ziet er wel een beetje goedkoop uit," stangde hij me waardoor ik quasi gekwetst de man aankeek. "This old thing? Please it's prada bitch." Zei ik lachend. Mijn achterste was gucci.
'Why hello James, what a nice surprise.' grijnsde Mike eens Chris en zijn metgezel erbij kwamen staan. Ik had de jongen hier wel vaker gezien, misschien wel eens met hem gedanst, maar ik was niet zo goed met namen. De manier hoe Chris rond hem stond, was zijn manier om zijn bezittingen aan te tonen. 'Wat kan ik voor jullie betekenen.' glimlachte Mike.
"Jeffrey. Een mojito, en een biertje graag," Sprak Chris. Ik weet niet hoe hij het deed, maar niemand was Chris proof -behalve mij- Het idee alleen van Chris en mij deed me rillen, de man was als mijn grote broer, we deden niet aan incest hier. 'Hi,' klonk de jongen die duidelijk niet meer kon ontsnappen uit Chris zijn armen. Alsof hij dat zou willen. 'Ik ben Noah,' Het vriendelijke glimlachje, en het all around friendlyness dat de jongen uitstraalde maakte me als automatisch vrolijk. "Heya, Chris meende al je naam te laten vallen." grinnikte ik, waarna ik mijn hand kort als een schouderklopje op die van Noah tikte. "Ik ben dus Rhett of Red. Ik beantwoord beide." sprak ik, waarna ik mijn arm weer terugtrok voordat Chris die eraf zou scheuren. Territoriale kerel dat die was. 'Op de valreep nog een laatste slachtoffer gevonden?' "Niks slachtoffer, Noah hier heeft een date gedoneerd." Sprak Chris trots en bij mij viel het kwartje. Noah, ja daar had ik inderdaad al eens van gehoord. Volgens mij had Chris al eerder over de jongen verteld, maar nu had hij de jongeman toch echt beet. "Lijkt er op dat je concurrentie hebt, Red," Wierp Chris me toe en ik schudde zachtjes gniffelend mijn hoofd. Noah stond er zelf maar een beetje ongemakkelijk bij, waardoor ik de jongen een vriendelijke glimlach schonk. "Chris ik denk wel dat je valsspeelt hoor, de dates worden pas na middernacht geregeld, het telt niet als je ze nu al meeneemt." knipoogde ik plagend naar de man. Ik leunde nonchalant tegen de toog aan en liet Chris verder praten met Mike, zodat ik me even op Noah kon richten. Hij leek me oprecht een aardige jongeman, al had ik geen idee of hij wel doorhad dat Chris niet aan 'more than this' deed. " Hebben wij al niet es eerder gedanst?" vroeg ik Noah dan en hield mijn hoofd iets schuin, met een tevreden glimlachje. Ik nam een slokje van mijn cocktail en wiebelde even met mijn achterste op de muziek. " Je lijkt me wel iemand die goed kan dansen." grijnsde ik licht flirtend. Beetje Chris ook stangens, maar de man kon het van me hebben. Ik denk dat de speelse grijns op mijn lippen dat wel verraadden. Ik draaide me terug om naar Mike en beet zacht op mijn lip. "Wat wil jij drinken Knapperd? De hardwerkende verdiend ook wel es wat, my treat."

(and yes I am yet letting you wait again vor Perce)

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

✧      Jamie Dawson — culinary wonder — Het was kwart over elf. Verdomme — hij had zich verslapen! Na zijn oom te hebben geholpen met de foodtruck tot de late uurtjes was Jamie naar huis gegaan, met zijn vuile kleding aan uit vermoeidheid zijn bed in gekropen, zijn ogen gesloten en binnen een enkele minuut daardoor naar dromenland vertrokken. Toen hij wakker was geworden, had de jongeman zich eerst breed uitgestrekt alvorens de tijd gecontroleerd te hebben, die hem op z'n beurt de tijd had verteld.       Zijn ogen waren net twee schoteltjes geworden, en Jamie had nog nooit zo snel zijn bed verlaten als op dat moment, waar hij vervolgens als kip zonder kop rondrende om van alles te kunnen regelen. Om maximaal tien minuten onder de douche te hebben gestaan, was eveneens een nieuw record, maar hij was verdomd dat hij met zijn smoezelige kleding aan daarheen zou gaan. Zonder zijn best te doen, trok hij de eerste beste kleding aan die hij vond, zei zijn moeder gedag en sprong op de fiets om die aantal blokken door te crossen. Eens hij uiteindelijk aangekomen was, was het al twintig voor twaalf. Nu zou hij zichzelf niet zo snel iemand zonder conditie benoemen — alleen klopte zijn hart zo geanimeerd dat Jamie even bang was dat het eruit zou bonzen, en zijn snelle ademhaling vertelde hem dat het toch een flinke workout was geweest. Na de fiets op slot te hebben gedaan, gooide hij deze aan de kant in een steegje vlakbij, om met haastige passen de club binnen te stormen. De eerste keer dat hij tot de ontdekking van de LGBTQ—nachtclub was gekomen, had hij een jaar of 21 gewezen en was het op aanraden van zijn moeder geweest. Zijn moeder van alle mensen. Ten eerste was hij, ondanks de behoorlijke verandering die hij ondergaan was de afgelopen jaren, nog altijd geen daredevil geweest en volgde hij netjes de wet op die hem vertelde 21 jaar of ouder te zijn — en ten tweede, zijn moeder was de allereerste persoon geweest aan wie hij zijn geaardheid bekend had. Al zag hij het niet als ‘uitkomen voor’, maar eerder een bevestiging van gedachten. Daar de twee een hechte band hadden die niet te breken viel, was het niet meer dan logisch dat Ellis Dawson het al van haar zoon begreep voor hij het daadwerkelijk zelf ondervond. Ze spoorde hem daarom maar al te graag aan te helpen in de community en zo tegelijkertijd soortgenoten te ontmoeten.       Met regelmaat had hij er helaas niet kunnen komen, gezien hij toentertijd nog niet in Cincinnatti woonde en enkel kon komen opdagen zodra hij bij zijn oom, Benjamin, op bezoek was. Tot nu toe was de jongeman steeds gekomen met een geruime periode van afwezigheid ertussen, variërend van 2 weken tot 3 maanden. Wanneer hij kwam echter, bleef hij wel tot diep in de nacht en was hij er ook niet zo snel weg te slaan. Er is al meerdere malen uitgenodigd om mee te gaan naar degene hun huis, of er was op komische wijze met hem geflirt, maar Jamie was er niet voor een scharrel. Die kon hij immers overal krijgen, nee — deze student wilde iets echts, iets puur, een klik. Hij zocht naar iemand met wie hij een connectie met de ziel kon maken, behalve alleen een oppervlakkige lichamelijke relatie. En een one—night stand ging hem dat zeker niet geven.       Voor even, niets meer dan een paar seconden, gleden zijn hersenspinsels af naar Charlie. Zijn beste vriend waar hij niets meer van heeft gehoord en waar een geheel mysterie rondom had gehangen op het einde. Die verbintenis heeft hem nooit meer hetzelfde gekregen, positief als zowel negatief — Charlie had hem onbewust geconfronteerd met zichzelf en na de ‘breuk’ was hij gebroken. Al deze emoties, gedachten en herinneringen vlogen in die paar seconden voorbij, maar Jamie wist dat hij hem niet meer kon vergeten, en dat hij een blijvende indruk had gemaakt.

“I'm standing in the ashes of who I used to be.” Onrustig schoten zijn mosgroene poelen heen en weer, op zoek naar de man die over deze inzamelactie ging. De feestelijkheid was weer vol op gang en voor een enkel moment gleed er een gelukzalig moment door zijn lichaam, wetende dat dit een veilige haven voor hem was, voordat deze hem een trap onder zijn kont gaf omdat hij van zijn doel was afgeleid. Hij zou Chris voor middernacht moeten vinden — alleen zou hij dan niet in een pompoen veranderen, in plaats daarvan stelde hij zich als kandidaat voor de veiling. Er werd namelijk geld ingezameld voor de community center, en de liefdadigheid wilde hij graag beantwoorden op deze manier. Echter, het zou lastig gaan als hij hem niet kon vinden voor die tijd — en Jamie had in zijn rusteloosheid meerdere malen zijn excuses aan voorbij— ofwel feestgangers moeten aanbieden, daar hij tegen ze aan had gestoten.       Uiteindelijk had hij Chris wat verderop aan de bar gezien, waar hij dan ook een diepe zucht van opluchting voor slaakte. Eenmaal aangekomen, had hij tevens Rhett opgemerkt, die samen met de barman zijn shirt uit had. Een plagende glimlach krulden zijn mondhoeken omhoog terwijl hij ‘Red’ een por in zijn zij gaf, om daarna snel opzij te springen en de makelaar vriendelijk aan zijn arm te tikken.       “Hey, ik heb geweldig nieuws voor je: ik stel mezelf kandidaat als date! Ik ben speciaal naar Cincinnatti verhuisd om jullie gezelschap te houden met mijn fantastische persoonlijkheid,” lachte hij, al wel een tikkeltje uitgeteld nu — en dat was ook te zien aan zijn voorkomen. Zijn kleding zat slordig, hij leunde tegen de bar aan om nog enigszins op adem te komen, en zijn haren zaten verward door elkaar. In alle haast had hij zelfs geen tijd gehad zijn kapsel te fatsoeneren, waardoor verschillende plukken ongetemd alle kanten opstoken. Met een hand door zijn vochtige haren halende, draaide hij zich naar de barman toe, luidop lachende om de tekst die op zijn borstkas was geschreven.       “In dat geval, geef me maar twee mocktails; ik heb wat extra energie nodig.” En die verfrissende drankjes zullen hem vast goed doen. Pas nu had hij door dat hij de jongeman bij Chris niet kende, dus glimlachte hij kort naar hem. “Jamie, aangenaam. Heb je het naar je zin hier?”

[ bericht aangepast op 7 juni 2020 - 2:25 ]

---

[ heaven knows ]