[RPG • 0] Jungle • Speeltopic - Speeltopics

BEWARE! It's a jungle out there!

---

---

Ohio, 2000. Welcome to Jungle, fags and hags! We keren even terug in de tijd, waar alles simpeler was - of dat toch zo leek te zijn; toen Destiny's Child, P!nk en 'N Sync de plak zwaaiden in de hitparade en de eerste X-Men film in de bios draaide. Het fantastische jaar waarin men ons de enige echte Nokia 3310 schonk; het modernste staaltje der technologie! Wat een tijd om jong te zijn! In dit RPG volgen we de gay-scene van Cincinnati voornamelijk in hun natuurlijke habitat; de lokale gay-nachtclub "Jungle". Het is een veilige haven voor iedereen die niet aan "de norm" voldoet, een plek om vrienden te ontmoeten en plezier na te jagen of gewoon even alles los te laten.

---

---

Rollen 🌈 Samuel Elijah D'Amelio • 21 • M • 1• Mandalorian 🌈 Noah Flynn Green • 21 • M • 2 • Venustic 🌈 Jonathan Mori • 21 (18 really) • M • 1• Ulfa 🌈 Christopher "Chris" James Palmer • 28 • M • 1 • Ulfa 🌈 Gemma "Gem" Marlyn Cooper • 22 • V • 2 • Venustic 🌈 Rhett Harry Hayes • 25 • M • 3 • GoldenTrout 🌈 Jamal Casimir Douglas • 24 • M • 4 • Mandalorian 🌈 Maxwell Asheton • 27 • M • 4 • RainbowTrout 🌈 Percival II Antoine Bonnet • 23 • M • 4 • GoldenTrout 🌈 Charlie Christopher Simmons • 22 • M • 4 • Kurdt 🌈 Aleksander "Alec" Dąbrowski • 24 • M • 4 • Venustic 🌈 Michael "Mike" Jeffrey Munroe • 27 • M • 4 • Kurdt 🌈 Faith Maybelle Elliemay Haywood • 23 • V • 5 • Sommarmorgon 🌈 Jamie Dawson • 23 • M • 5 • GoldenTrout 🌈 Elle Holly Simmons • 24 • V • 6 • Necessity 🌈 Miguel Gabriel Rivera • 25 • M • 6 • Kurdt START: Het is een zwoele vrijdagavond, zowel binnen Jungle als daarbuiten, rond een uur of elf. Om middernacht gaat een inzamelactie van start om geld bijeen te sprokkelen zodat het community center twee slaapplaatsen bij kan bouwen om jongeren binnen de gemeenschap die het thuis moeilijk hebben een, tijdelijk, veilig onderkomen te bieden. Je kunt onder andere rainbow jelly-shots kopen, meebieden voor een date met de meest aantrekkelijke Jungle-gangers en er zijn kermisspelletjes in thema (denk aan ring toss maar dan penis toss,) waarvan de opbrengst naar het center gaat. Wie zich last minute nog kandidaat wil stellen als date kan terecht bij Chris. SKIP: Het is vrijdagavond 14 juli, omstreeks zeven uur. De zomerwarmte van die dag zindert nog aangenaam na en Sommige Jungle gangers zijn op de date die ze vorige week gescoord hadden, anderen kunnen in de club genieten van happy hour en de maandelijkse karaoke-avond. Deze keer is het thema hiervan; HELL. De Verrukkelijke Go-Go dancers zijn aangekleed -als je het zo kunt noemen- als duiveltjes, en de promo-cocktail van de avond is een Flaming Dragons Blood. Alle liedjes die gezongen worden moeten dus op één of andere manier aan het woord "hell" gelinkt kunnen worden.

[ bericht aangepast op 28 okt 2020 - 21:00 ]

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

RHETT HARRY HAYES

'Welkom in de wereld van alcoholische drankjes met de meest absurde namen.' Sprak Mike even, nadat hij me porde waardoor ik al bijna als een tipsy schoolgirl had zitten giechelen. Ik kon niet goed tegen kietelen maar wist mezelf nog net in te houden, afgezien van de brede grijns om mijn lippen en de lichte kaakkramp die ik had van het giechelen tegen te houden. Als een echte Aladdin toonde Mike me de wonderbaarlijke wereld van alcohol, door me de kleurrijke drankjeswand te laten bewonderen. Ik ging hier nu al een aantal jaar en mocht trots zeggen dat ik toch de meeste van deze liquides al eens had mogen te proeven, de een sneller uit een glas dan de ander. 'Ik hoop dat je een beetje kan multitasken, Red, anders wordt het nog een lange avond.' Klonk Mike plagend waardoor ik hem met een ondeugende fonkeling in mijn ogen aankeek. “Mike, alsof je dat niet weet na onze avondjes samen.” Knipoogde ik de knappe man toe en stak plagend mijn tong uit naar hem, eveneens een hint naar mijn multitask talenten doe hij mees dan eens heeft ondervonden. Ik besloot mijn nieuwe job dan ook meteen goed uit te voeren door er in te vliegen. De drank wist ik nu wel liggen, nu de rest nog, zoals de glazen bijvoorbeeld. 'Oh, de glazen zijn niet je grootste probleem...' sprak de professionele barman met een grijns als hij me glazen toonde. Er waren vele verschillende vormen die elk aan hun toepassende drankje behoorden. 'Onthouden wat in welk drankje gaat is een grotere uitdaging.' Sprak Mike waardoor een stile ‘Aaahh’ mijn lippen verliet. 'Ik wens je veel succes,' knipoogde Mike me toe waarna hij zijn armen kuiste en ik hem even knipperend aankeek. Ah zoo dus ik mocht ALLES zelf doen. Ik beet even op mijn lip, het zag er wat intrigerend uit allemaal, maar eens ik de eerste fles drank beethad, besefte ik al gauw dat ik toch wel wat kennis had wat in welk drankje toebehoorde. Ik bekeek niet enkel graag de barmans, ik leerde onbewust ook bij zo bleek. Daarbij vergat Mike dat ik voor de duivelin van een Miss.Gladwick werkte die zelfs het kleinste foutje in haar onmogelijke koffies opmerkte en deze was ik ondertussen al meester. Tot nu toe gingen de meeste drankjes me goed af en wist ik mooi het geld binnen te halen die elk drankje bedroeg. Zo nu en dan schonk ik Mike een uitdagende blik gepaard met een flirterig knipoogje en hield alles goed bij. Echter wisten Faith en Jamal mijn aandacht wel te vragen en wist ik hen mijn tijd te schenken. ‘Het ziet er naar uit dat je een heuze trendsetter bent, Red.' grijnsde Mike me toe en ik wiebelde even met mijn wenkbrauwen. “Zal ik dan toch beter in de mode blijven dan in de drankjesbiss?” vroeg ik Mike lachend. 'wie weet heb je geluk en kun je eindelijk met mij op date.' Grapte Faith wat me zacht deed lachen, de dame was één groot mysterie voor me, iets wat me enkel meer prikkelde om te achterhalen wat ze allemaal te verbergen had. 'Er is nog heel veel wat je niet van mij weet, Rhett, dus wie weet wat ik allemaal nog ga doen wat jij niet van mij verwacht had.' Daagde Faith me uit wat me even op mijn lip deed bijten, ik zou toch goed mijn best doen om die date te gaan winnen. De jongedame moest echter met Chris praten waardoor ik weer aan het werk ging. Een klantje vroeg me voor een Classic, en hoewel ik wist dat het rooskleurige drankje kwam met een leuk penisparaplu’tje , wist ik niet wat de inhoud van de cocktail betrof.
Hierdoor moest ik voor het eerst echt de hulp vragen aan de knappe barman -als we de subtiele hints die hij me had gegeven door de vingers zagen- . 'You called?' Grinnikte de knappe man, waardoor ik mijn grootste puppy ogen opzette en droevig knikte. 'First of all, no.' Lachte hij, terwijl hij een fles alcohol uit mijn handen dan, en zette vervolgens de juiste terug in mijn handjes. 'Bijna,' Ik glimlachte weer. “We willen het natuurlijk perfect.” Sprak ik om de klant tevreden te stellen. De meeste klantjes van the jungle konden heus wel wachten op hun drankjes, daarbij wisten menig jungleganger wel dat ik niet hun gewoonlijke drankjesbediende was. Mike had ondertussen ook al het juiste glas voor mijn neus gezet en de shaker met ijs erbij. Ooh, nu kon ik tonen dat ik niet enkel mijn achterste goed kon shaken. Mike schorefte de flessen open en kwam achter me staan. Ik was iets verrast van zijn teching techniques maar ik had er absoluut niets optegen. Zijn kin die op mijn schouder rustte, zijn warme adem die gezelig mijn nek kietelde en mijn eigen ‘ghost-moment’ ging van start. De natte droom van iedereen als je het mij vroeg en ik had mijn eigen Pratrick Swayze, en hij was dan nog knapper ook. Mike had zijn handen om mijn polsen geplaats en begeleidde me met het gieten van de drankjes. 'Oké, dat is wel genoeg. Nu zet je de flessen aan de kant en ga je het drankje shaken.' Sprak Mike en ik beet even op mijn onderlip ook MR dominant over here. “Shaken?” vroeg ik geamuseerd en was ergens wel een beetje spijtig dat Mike me weer los liet. Ik draaide me dan ook naar de barman toe die de shaker beet nam. 'Wacht, ik doe het wel even voor,' Hoewel Mike zijn uiterste best deed om het drankje te shaken kon ik mijn blik gewoon niet van hem afhouden. 'Nu jij,' Mike overhandigde me de shaker weer en het leek alsof ik uit trance was. “Ah shoot, ik lette niet op, again?” vroeg ik hem poeslief met een brede grijns om mijn lippen, waarna ik dan ook mijn best deed om zijn moves na te doen. Het shaken ging me best goed af, mee op de beat van de muziek en heel misschien kon ik het niet laten om mijn achterste ook mee te laten shaken. 'That's it,' Mikes hand rond mijn middel was meer dan conformatie genoeg dat ik een goede job had geleverd. Ik goot het roze drankje in een glas en versierde het met het toepasselijke paraplutje. Een tevreden klant later draaide ik me terug naar de knappe barman die zijn lippen naar mijn oor bracht. 'En mijn drankje dan?' vroeg hij me geamuseerd waardoor ik hem uitdagend aankeek. “I know how to get you a french kiss?” fluisterde ik hem toe waarna ik mijn gezicht dichter naar hem toe bracht, mijn handen om zijn hoofd plaatste en mijn lippen passievol op die van hem drukte. Mikes lippen waren zoet , beetje zout en gewoonweg heerlijk eens ik klaar was met Mikes ‘besteling’ trok ik me terug en schonk mijn charmanste glimlach. 'Wat denk je, nieuwe roeping?' vroeg de barman. “Als ik dit soort drankjes kan geven, why not?” grijnsde ik plagend. Ik ging hem net een nieuwe ronde schenken als er wel een erg ongeduldige jongeman na de zoveelste keer onze aandacht vroeg. “Vandaag nog,” gromde de goldenjacket kerel, zo te zien was hij geen bekende hier. Ik trok mijn wenkbrauw lichtelijk op maar ging dan ook zijn bestelling opnemen “een volle fles van jullie beste rum.” Ah.. Ik draaide me om naar Mike En met wat behulp wisten we ‘de beste rum’ te verkopen en deze heerlijk ongeduldige kerel. “Someone wants to get laid.” Mompelde ik met een lichte oogrol en draaide me naar de barman met een cheeky grijns om mijn lippen. “ I can relate tho, al moet ik toch echt wel genoeg donaties binnen krijgen voordat ik me zoiets … kan gunnen.” Zei ik terwijl ik mijn blik nog es verlekkerd over Mike liet gaan. Ik zou zo op de man weer gesprongen zijn als mijn blik niet op een stel rode lokken viel in de ruimte. Mijn hart stopte even.. zou het… Ik knipperde even, het hartzeer bij de gedachte aan Alfie wegdrukken, waarna ik me weer naar Mike omdraaide. Mijn happy mood even kwijtgeraakt te zijn. “Ehm.” ik knipperde even en schudde vervolgens mijn hoofd. “Maar eh, dus wat wilde je drinken, knapperd?” poogde ik mijn happy mood weer op te zetten, I needed some more French kisses.



 

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

---

Nog altijd was Elle zeer gelukkig met haar appartementje dat vlak bij alles wat ze nodig had lag. Een paar minuten op de fiets (sober) en ze was al bij haar favoriete uitgaansgelegenheid. Het maakte het makkelijk om na een lange avond overwerken en research te doen voor een grote case toch nog even haar spullen te pakken en naar Jungle te vertrekken.
Zo ook deze avond. Ze wist niet wie er zou zijn, maar er zouden zeker bekenden rondlopen, en haar hoofd zat vol met termen en de vraag wat als bewijs kon dienen. Ze moest het even loslaten, anders zou ze gek worden. Dus had ze haar spullen gepakt, zich omgekleed en was vertrokken.
Het begon al vol te stromen tegen de tijd dat Elle arriveerde, maar ergens vooraan de rij zag ze een bekende die haar aansprak, en voor ze het wist stond ze ineens binnen in plaats van achteraan in de rij. Misschien moest ze zich er schuldig om voelen dat ze voor was gekropen, maar meer dan eens was zij de stakker geweest die buiten moest wachten, dus het lukte niet echt. Een drankje later verdween de ander weer in de menigte om een andere vriend te begroeten, en Elle bleef alleen achter.
Niet voor lang, want zelfs voor Elle kon bedenken om andere bekenden te zoeken, stond er al een voor haar neus. Sasha. Hoewel ze elkaar niet al te vaak zagen, was Elle altijd blij om haar voomalig collega te zien.
“Will je dansen?” Een mogelijkheid tot antwoorden kreeg Elle niet, want ze werd al meegenomen naar de dansvloer. “Is lang geleden.”
Het maakte Elle ook niet uit, want ze zou ook zonder de hand van Sasha zeker meegegaan zijn naar de dansvloer. Het was dan ook makkelijk om zich te laten meevoeren door de muziek en Sasha’s bewegingen te imiteren. Er was muziek, ze had een danspartner, de avond was nog jong. Wat was er niet te genieten hier?
“Het is zeker lang geleden,” antwoordde ze. Om haar woorden boven de muziek uit te krijgen was ze naar voren gebogen tot haar mond bijna bij Sasha’s oor zat. “Hadden we elkaar de laatste keer niet beloofd dat er niet zo lang tussen mocht zitten?”
Ze ging weer rechtop staan en grijnsde naar de dame voor haar. De keren dat ze elkaar zagen begonnen bijna altijd op deze manier, dat het te lang geleden was. Om ergens vlak voor het afscheid te concluderen dat het zo gezellig was en ze niet wisten waarom ze elkaar niet vaker troffen. En ook deze keer waren ze duidelijk weer in datzelfde patroon gevallen, zij het dan toevallig nu ze elkaar hier zo troffen.
Misschien was Sasha hier met anderen en zou ze na dit nummer de dansvloer verlaten, maar Elle nam zich voor om dan degene te zijn die ergens in de komende week haar zou verplichten om elkaar weer eens te zien en bij te praten. Voor nu zou ze gewoon dansen en plezier maken. Want als er iets was wat Elle geleerd had in hun tijd als collega’s, dan was het dat het met Sasha altijd leuk was.

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

PERCIVAL 'the second' ANTOINE BONNET ….

---

De zakenman voor me leek steeds losser te komen, of dit kwam door het overmoedig binnengieten van Rum of gewoonweg mijn charme kon ik niet meteen pinpointen, maar ik vond het meer dan geweldig dat de eerst nog zo hatende man nu zijn nieuwsgierige zinnen om me had gezet. Zijn vragen warend dan ook niet van die saaie -hoe oud ben je wel niet- trivia, nee Maxwel vuurde meteen de nadenkertjes op me af en leek me nu zelf op mijn antwoord te corrigeren. “Zeg dat niet te snel, Percival,” klonk de blonde knapperd waardoor ik verrast mijn rechterwenkbrauw omhoog had getrokken. “Wetenschappers hebben amper 1O% van de oceaan nog onderzocht, wat betekent dat die paar plaatsen waar jij bent geweest in het niet vallen. Er zullen meer dan genoeg magische plekken zijn die te ontdekken vallen. Ik vermoed —nee, ik durf mijn volledige fortuin erop in te zetten dat je aan één lichaam vol inkt niet genoeg zal hebben.” Het trotse glimlachje op zijn lippen verklapte me dat hij niet alleen knap was, maar ook nog eens een slim kontje. Me likeyy. “Dan moet ik maar een matroos vinden als tweede canvas, niet?” had ik nog plagend naar Max gespind vooraleer zijn tweede vraag als een heuse kanonskogel binnenviel.

Gelukkig wist Maxwel het meteen goed aan te pakken door me een nieuwe fles rum aan te bieden wat we beiden even nodig leken te hebben. Ik was nooit bang geweest om me open te stellen, hoe kwetsbaar het me ook maakte, het maakte me evenals sterk waardoor ik me niet hoefde te verschuilen achter een onzichtbare wand van onzekerheid. Ik was een open boek darlin, en daar hoorden de schaamtelijke en pijnlijke verhalen ook bij. “Gecondoleerd met het verlies, Percival, ik kan me niet voorstellen hoe dat moet voelen. . .” Begon Max eens hij terug was en de nieuwe fles rum opende. Mijn blik gleed dan ook even goedkeurend over die slanke hals van de rumfles, de lezen aan het ticket was het ook nog eens echte kwaliteit dat de goldenboy me had gebracht. De perfecte troost was in de vorm van die Brinley Gold Shipwreck rum in de handen van een veels te knappe man. Ik liet mijn glas gretig bijvullen door Max en nam een nieuwe slok van de heerlijk brandende zoetigheid.“Ongeacht wat je vader liever zou willen, ik ben blij dat jij niet degene onder de wielen bent. Ik bedoel. . .” I almost gagged in my drink, al zou het zonde zijn die goeie rum uit te spugen, wist ik me gelukkig enkel kort te verslikken en me meteen te herpakken, net als de spetter voor me. . “. . . dat je erin bent geslaagd mijn aandacht vast te houden — zelfs al heb je volgens mij vrij diep in het glaasje gekeken.” Vervolgde de man, al wat beter waardoor ik zachtjes wist te lachen om zijn geklungel met woorden.
Vervolgens was het mijn beurt geweest om de slimlijkende jongeman bij te scholen over het belang van liefde en dat de wereld zoveel smakelijker was als we alle soorten liefde zouden mixen en omarmen met elkaar. Om het ook echt goed in zijn oren te knopen wist ik mezelf op zijn schoot te vleien, zodat de belangerijke info onderweg niet verloren zou geraken, met slecht een vijftal centimeter tussen zou dat toch echt onmogelijk moeten zijn. Daarbij zat de schoot van deze glimmende goldentrout een stukje beter dan de al comfortabele panterzetel. I like it more fishy it seems. Mijn tactiek van lesgeven leek zijn succes te kennen, de blonde knappeling had stil gewezen en daadwerkelijk geluisterd, hieruit had hij ook het belangrijkste opgepikt. “Dus, wat je eigenlijk zegt,” de hese stem van de blonde vreemdeling deed me even aangenaam rillen en te zien aan zijn ondeugende blik leek Mr Asheton het ook meer dan fijn te vinden. “is dat ik een alcoholist moet worden?” zijn woorden deden mijn blauwe kijkers speels fonkelen en een grijns sierde mijn volle lippen. “What did you expect?” spinde ik flirtend waardoor ik stevig op mijn lip beet toen Max me via zijn golden blazer dichter naar hem toe trok. Ik was sowieso al was opgesext voor ik hierheen kwam, maar in het bijzijn van deze hete vlam stond mijn vat met kruidpoeder op springen. . “It’s a good thing I like rum then. But other than that, I know what would taste even better right now.” Zijn stem was haast een fluistering en mijn vingers krulden iets klauwend tegen de katoenen stof die zijn gespierde rug nog voor me verstopte. Zijn gezicht gevaarlijk dichtbij dat ik zijn dure cologne helemaal in me op kon nemen. “You realize that a man who knows how to use his tongue is extremely useful? By any means, I challenge you to pleasure more than only my curiosity.” Het waren met die exacte woorden dat Maxwel zijn overgave aan me aanbood, de jongen was van mij en tegenstribbelen ging hij niet. Het moment dat je je prijzenvis binnenhaalde en ermee zou moeten pronken aan de buitenwereld. Echter had ik geen behoefte daaraan, nee dit visje was van mij en mij alleen nu en ik wilde veel meer dan enkel de ‘eer’ dat ik het beestje getemd had. Nee ik wilde hem in mijn viskom hebben. “Of ben je bang dat je praatjes geen gaatjes zullen vullen?” zijn woorden deden mijn kijkers gevaarlijk snel in zijn heldere kijkers priemen, hij daagde mij uit, maar ook ik kon dit spelletje met hem spelen. “Hmmm” spinde ik dan ook tevreden, mijn vingers baanden zich een weg naar zijn witte hemd, preciezer nog, de enkele knopjes die zijn stevige wasbordje voor mij verborgen hielden, “Probeer je mijn talenten al uit te buiten, Asheton?” ik likte mijn onderlip uitdagend en eens ik die helse knopjes eindelijk open had gepruts kon ik mijn handen laten genieten van de verborgen schat die zich er schuil had gevonden. Mijn vingertopjes konden in braille haast een verborgen code ontrafelen, ‘take me now!’ smeekte zijn sixpack haast. Ik bracht mijn lippen uitdagend dichtbij de met rum gesprinkelde lippen van de zakenman voor me. Zijn stevige handen, trokken de gouden blazer van mijn schouders af, waardoor de kleurrijke lichten nu alle kantjes van mijn bovenlichaam onthulde.
“Die trouwring mag je van mijn part houden, maar die blazer, dat ding, eis ik terug.” Klonk de zakenman waardoor ik quasi smekend een pruillipje opstak. “Nouuu, ik vond dit jasje net zo leuk aanvoelen, ik hoopte namelijk nog die broek erbij te bemachtigen, a gorgeous set.” Grijnsde ik uitdagend en liet de blazer van mijn armen zakken zodat ik meer vrijheid had. “ The ring will do…but i’ll find a way.” Grijnsde ik mijn handen nogmaals strijken over zijn ontblotte torso, de trouwring om mijn vinger, koel over zijn tepel heen I could tease if I wanted. Waar ik dacht dat de man zich eindelijk had overgegeven en zijn lippen op de mijne zou drukken als zijn mercy rainbowflag, trok de man zich net terug waardoor een vlaag van frustratie toch even door me heen ging, so close. Het feit dat hij zich terug trok en ook zijn blik van me afwennde om deze nog even langs de club te laten glijden, toonde aan dat ik voor een nieuwe uitdaging stond. “So, what’s the deal with this charity event?” de woorden van de zakenman, deed me mijn tanden bloot glimlachen, waarna ik mijn klauwen van zijn lichaam liet verwijnen en deze op zijn gezicht plaatse. He schould be looking at me. Bazig, tikkeltje ruw maar toch op een hot fury kinda way verplichtte ik de zakenman zijn hemelse blik weer op mij te laten richten. Mijn kijkers stonden lustig, gevaarlijk en mijn lippen waren lichtjes getuit, waarna een tuttend geluid deze verliet. “The only charity you need tof focus on right now is me.” Ik mocht dan niet zo breed lijken als menig andere haantje in deze club, maar I could assure you honey, I was boss. Mijn vingers streelden zijn scherpe kaaklijn waarna ik he niet kon laten hem een sexy evil boss bitch knipoog te schenken als ik hem nog eens de ring om mijn vinger toonde. “Or do I need to remind you that you are mine?” ik grijnsde breed. “Op z’n minst voor deze avond dan.” Mijn benen plasseerde ik nu langs weerskanden van zijn zijde zodat ik goed op zijn schoot zat als een zadel op een wilde hengst. “En zoals ik eerder al zei.” Vervolgde ik stil, mijn lippen naar zijn oor brengend en mijn rechterhand nu op zijn heup rustend, waar mijn wijsvinger zich onschuldig aan zijn broeksrand haakten. “I will find a way to get this golden booty.” Met deze woorden drukte ik mijn lippen vederlicht in zijn hals me een weg naar beneden banend, mee met de knoopjeskant van zijn witte hemd. Ik wist dat ik toch nog voorzichtig moest zijn met deze jongen in mijn handen, een verkeerde move en hij glibberde zo weer uit mijn vingers weg. Vandaar dat ik hem dan ook nog niet meteen claimde met een hicky, in plaats daarvan besloot ik het eerst nog op veilig te spelen door het pas van kusjes door te trekken tot zijn borstkas.Ik grijnsde even tegen zijn blote huid aan en beloonde deze brave jongen met een ondeugend streling van mijn tong die een weg naar zijn scherpe kaaklijn aflegde. Heerlijk zoutig wat ik nu moest blussen met wat rum die op zijn rozige lippen lag. Vol zelfvertrouwen wist ik mijn vingers dan ook in zijn perfect platliggende lokken de weven terwijl mijn lippen hoopten op toestemming om meer van Maxwell Asheton te mogen proeven.

[ bericht aangepast op 24 juni 2020 - 0:11 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

Uiteindelijk had Jamie de rest van de groep al snel achter gelaten en was Rhett bij Mike achter de bar gesprongen en waren die twee ook meer met elkaar bezig dan met de rest die aan de bar stond. Noah zelf wist niet echt wat hij moest en verloor zijn interesse aan het gesprek een beetje sinds het alleen over de geveilde dates ging en Noah in zowel Faith als Jamal niet op die manier interesse had. Zijn interesse ging momenteel alleen uit naar Chris met wie hij nu misschien wel een kans zou hebben als hij de jonge wist te verleiden op hun aankomende date. Noah had nog geen idee hoe hij dat voor elkaar zou moeten krijgen, maar hij wist wel dat hij zeker goed zijn best zou doen, wie wist was dit wel zijn enige kans die hij echt met Chris zou krijgen.
"Ik neem aan dat jij ook een hele leuke boodschap staan hebt, dus vergeef me dat ik je niet ga begluren maar ik ben toch écht uitsluitend een billenman," hoorde Noah Chris ergens halverwege het gesprek zeggen, Noah keek even op naar de oudere man terwijl zijn mondhoeken onbewust omhoog gingen. 'Ik had niet anders verwacht,' zei Noah grinnikend, waarschijnlijk was hij van zijn barkruk afgevallen als Chris nu ineens had beweerd dat hij een borstenman was, dan had Noah zeker geen kans meer gehad. Hij kon niet spontaan borsten laten groeien, tenzij hij heel veel zou gaan eten, maar dat was niet echt zijn doel.
"Zijn jullie dates voor vrouwen, mannen of beide?" vroeg Chris vervolgens aan de andere twee, Noah liet inmiddels zijn blik weer een beetje afwezig over de dansvloer gaan, waarna hij zich toch weer omdraaide naar Chris. 'Ik verveel me,' zei hij zacht zodat Jamal en Faith het niet zouden horen. 'Heb je zin om weer te dansen,' vroeg hij vervolgens, hij wou Jamal en Faith niet zomaar links laten liggen, maar als Noah heel eerlijk was had hij nu helemaal geen zin om Chris te delen. Niet nu dingen een beetje zijn kant op leken te gaan, maar Noah zou nooit de persoon zijn om zomaar weg te lopen of luidop te zeggen dat hij van ze af wou. Hij hoopte dat Chris dat nu zou doen.

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

22      ⬧      Applied Sciences study      ⬧      With Alec     

---

Met een brede grijns op mijn gezicht bleef mijn blik gericht op Alec. Het was een tijd geleden dat ik me voor het laatst zo vermaakt had. Natuurlijk maakte ik alles zoals gewoonlijk wat awkward maar Alec ging er goed mee om. Hij ging er in mee en liet me niet al te ongemakkelijk voelen over mijn uitspraken. Het gespreksonderwerp was nog altijd de Mc Donalds een nogal... apart onderwerp om indruk mee te maken op iemand. Dat was namelijk wat ik probeerde te doen. Misschien was door gaan op de Mc Donalds een niet al te beste tactiek geweest... al leek het aardig te werken tot nog toe. Ik moest lachen om Alec zijn uitspraken. 'Oké, goed punt. Maar laten we wel wezen, wie heeft de zelfbeheersing om enkel frietjes te eten bij de Mc Donalds?' lachte ik. 'Oké, laten we het maar snel ergens anders over hebben, ik word er hongerig van.' grijnsde ik en liet mijn ogen voor enkele seconden hangen bij die van Alec. Al snel wendde ik mijn blik wat ongemakkelijk weer van hem af. Ik wilde hem niet het idee geven dat ik eindeloos naar hem aan het staren was. Hoewel het één van de meest vreemde gespreksonderwerpen was geweest die ik óóit had gehad, vermaakte ik me zo prima met Alec. Het maakt niet uit waar we het over hadden, zijn gezelschap op zich was al genoeg. Vervolgens was ik maar meteen met de deur in huis gevallen en had ik de jongen meteen naar een datum gevraagd om een date af te spreken. Zodra de woorden mijn mond hadden verlaten had ik al spijt gehad. Het kwam zo wanhopig en claimend over naar mijn idee, terwijl dat juist het tegenovergestelde was van wat ik wilde bereiken. Gelukkig leek Alec het niet zo op te vatten en ging hij serieus in op mijn vraag. Ik was me ervan bewust dat hij het vaak erg druk had, dus wilde ik er ook geen druk op zetten. Ik hoorde het vanzelf wel wanneer hij eens tijd had en zin had om samen op date te gaan. Stiekem hoopte ik natuurlijk dat -dat snel zou zijn. Ik wist niet zo goed wat ik nou precies met deze jongen kon gaan bespreken. Hij was zoveel interessanter dan dat ik was. Ik kon hem wel naar zijn optredens vragen, maar zou hij die vraag inmiddels niet beu zijn? Naar zijn lievelingskleur vragen zou juist weer te kinderachtig overkomen. Dit was absoluut niet één van mijn sterkste kanten. Ik wilde geen domme vragen gaan stellen maar ik wilde hem ook niet wegjagen door een stilte te laten vallen. Al werd al snel duidelijk dat ik geen gespreksonderwerp meer hoefde te bedenken, gezien ik me binnen de kortste keren op de grond bevond. Ongepland, weliswaar. Voor een moment wist ik niet zo goed wat ik moest doen. Ik schaamde dood, wat duidelijk te merken was aan het schaamrood dat op mijn wangen stond. Ik keek beschaamd op naar Alec en wist een ongemakkelijk glimlachje te produceren. Ik kwam vast over als een of andere lompe boer, zowel in spraak als in acties. 'Oh god sorry,' sprak Alec waarna er een lach uit zijn mond ontsnapte. Een hele opluchting. Dit liet mij ook lachen om mijn eigen stomiteiten. Het was niets nieuws voor mij, ik hoopte alleen niet dat deze acties Alec af zouden schrikken. 'Het is oké,' lachte ik en pakte Alec zijn hand aan. 'Het ziet er vast erg komisch uit.' zei ik en schudde nog altijd lachend mijn hoofd kort. Alec begon harder te lachen om mijn volgende woorden. 'Ik bedoel als je me nu had gezegd dat je letterlijk voor me was gevallen dan had ik je best willen geloven.' ook ik kon mijn lach nu absoluut niet meer inhouden. 'Oh, shit, een gemiste kans... ik zou zeggen we doen het nog eens over maar...' met die laatste woorden gebaarde ik naar mijn kleding. 'volgensmij ben ik al nat genoeg.' lachte ik. 'Ik vertel het aan niemand, maar ik moet heel eerlijk zijn, ik denk niet dat ik dat snel vergeet.' zei Alec en ik beet kort op mijn lip na deze woorden. 'Goed, mijn doel is nu wel bereikt. Weliswaar met een grote omweg, maar hey.' lachte ik lichtelijk nerveus en lichtelijk in paniek dat ik die woorden daadwerkelijk uit mijn mond had laten komen. 'Heb in zekere zin toch nog indruk op je gemaakt.' zei ik voorzichtig, de jongen zijn blik snel weer ontwijkend. Ik had werkelijk waar geen idee waar ik het lef plots vandaan had getoverd om deze gewaagde zinnen uit mijn mond te krijgen, maar ergens was ik er blij om. 'Maar gaat het?' vroeg Alec daarna waar na ik hem voorzichtig weer aan durfde te kijken. 'Oh, uh, Ja. Ik ben oké.' lachte ik en krabte even kort aan mijn achterhoofd. 'Het goede nieuws is, ik ben nog heel, het slechte nieuws is dat ik de rest van de avond waarschijnlijk naar een slecht mix drankje ruik.' haalde ik mijn schouders op. 'Misschien helpt het als ik even een doek bij de bar ga halen.' misschien kon ik de penetrante geur van de alcohol daarmee nog wat wegkrijgen, al zag ik het niet erg zonnig in. Ik zou er in ieder geval een stukje droger van worden.

---

How far is far

27      ⬧      Police officer/Bartender      ⬧      With Red, James, Noah, Jamie, Jamal and Faith

---

Mijn grijns werd met ieder van Rhett zijn woorden net dat kleine beetje breder. Ik had het er niet zo op als mensen zich uitnodigde achter mijn bar en me op mijn vingers keken, maar voor Rhett maakte ik graag een uitzondering. De roodharige jongen zou ik altijd wel naast me willen hebben. Ik stond er best voor open om Rhett op te leiden tot barman, dan zou ik hem nog vaker tegen het lijf lopen dan ik al deed en zou hij zich vaker achter de bar bevinden. Een win win situatie in mijn ogen. Ik ging mijn best doen om hem de fijne kneepjes van het vak bij te brengen. Er werd vaak nogal makkelijk over gedacht maar multitasken was toch echt wel een vereiste. Ik had de jongeman hier dan ook voor gewaarschuwd waar hij natuurlijk weer een gevat antwoord op wist. “Mike, alsof je dat niet weet na onze avondjes samen.” plaagde de jongen me. Een ondeugende grijns verscheen op mijn gezicht en ik kauwde wat op de binnenkant van mijn wang. 'Hmm, mijn geheugen is soms wat stoffig, ik zou wel een opfriscursus kunnen gebruiken.' lokte ik de jongen op mijn beurt uit de tent. Het was al een tijdje geleden dat Rhett en ik voor het laatst samen een avond gespendeerd hadden en ik kon dan ook niet wachten tot deze oude gewoonte weer nieuw leven in geblazen zou worden. Naast het gezelschap wat mijn bezoeker in de wonderen wereld van de drankjes met zich meebracht, zorgde zijn hulp er ook voor dat ik met vervroegde pauze kon. Echter gunde ik mijn ogen geen seconde rust, dat was immers onmogelijk met zo'n stuk voor je. Met mijn armen over elkaar gekruist keek ik toe hoe Rhett netjes iedere bezoeker voorzag van hun drankjes. Ik moest toegeven, hij deed het lang zo slecht nog niet. Natuurlijk was het niet perfect maar dat waren mijn creaties ook niet. Ik moest zacht lachen om de blikken en knipogen die hij me zo nu en dan toewierp. Gek. Nadat Rhett een tijdje voor barman had gespeeld voegde er zich nog twee bij de groep: Faith en Jamal. In plaats van op de drankjes werd Rhett zijn aandacht nu op hun gericht. Mijn blik viel op de twee hun ontblootte bovenlichamen en met name de boodschappen die er op vermeld stonden. Het leek erop dat meerdere mensen het ingenieuze idee van Rhett opvolgde. Een ware trendsetter. “Zal ik dan toch beter in de mode blijven dan in de drankjesbiss?” mijn wenkbrauwen schoten omhoog na deze opmerking en ik schudde mijn hoofd. 'Hmm, nee, dan zou ik je teveel gaan missen.' knipoogde ik naar de jongen. 'Daarnaast ben ik ervan overtuigd dat je beschikt over een heus barman talent.' plaagde ik de jongen. 'Wat mij betreft ben je aangenomen.' stak ik mijn tong naar de roodharige barman in opleiding uit. Als ik het gespierde lichaam van Rhett niet had gehad om op te focussen was ik me bijna gaan vervelen. Het lukte hem om alles in zijn eentje bij te houden, en ik stond hier enkel voor wat subtiele hints. Ik was dan ook blij dat hij één van de drankjes niet meteen in elkaar wist te flansen. Natuurlijk kon ik de kans om zo dichtbij mogelijk hem te komen niet aan me voorbij laten gaan. Was het nodig om mijn eigen "ghost" moment te verwezelijken? Nee. Maar ik genoot er wel van om mijn lichaam zo strak mogelijk tegen die van Rhett aan te houden. Zo legde ik hem stap voor stap uit hoe hij het bewuste drankje moest maken. Vervolgens vertelde ik hem dat hij het goedje nog wel even moest shaken. Natuurlijk deed die grapjas of hij niet precies meer wist wat shaken nou precies was. Gelukkig voor hem trof hij zo'n lieftallige leermeester als ik die het met liefde even voor deed. Natuurlijk had ik het niet kunnen laten om hem een uitdagende blik toe te werpen tijdens deze bezigheid. “Ah shoot, ik lette niet op, again?” wederom trok ik mijn wenkbrauwen op. 'Na-ah, nee, nu is het jouw beurt.' grijnsde ik en drukte de shaker in zijn handen. Nu was het mijn beurt om te kijken. Ook het shaken ging hem goed af, zowel het drankje als de rest van zijn lichaam. Iets waar ik maar al te graag naar keek dus. Nadat Rhett de klant het drankje toegeschoven had, liet ik mijn arm rond zijn middel glijden. Ik was inmiddels wel benieuwd naar waar mijn drankje precies bleef. “I know how to get you a french kiss?” kort likte ik mijn lippen. 'Sounds amazing.' zei ik op een zachte toon terwijl ik hem aan keek. Al snel bracht Rhett zijn gezicht dichterbij en het duurde niet lang voor zijn lippen die van mij gevonden hadden. Een te kort aan mannelijke aandacht had ik zeer zeker niet, maar ik moest toegeven dat ik Rhett zijn lippen in het specifiek toch echt wel gemist had. Ze hadden altijd naar meer gesmaakt. Het liefst had ik mijn handen een weg rondom zijn perfect gevormde lichaam laten afleggen, toch deed ik dat liever ergens met minder publiek. Een brede, tevreden grijns sierde mijn gezicht. 'Hmm, what can I say? Zeer zeker niet slecht, maar...' grijnsde ik en haalde mijn schouders kort op. 'het mist wat pit.' plaagde ik de jongen. Ik was hem nu op de kast aan het jagen, om te kijken hoe ver ik hem kon krijgen, en ik genoot er met volle teugen van. Vervolgens had ik hem gevraagd of hij hiermee zijn roeping had gevonden. “Als ik dit soort drankjes kan geven, why not?” ik grinnikte en schudde kort mijn hoofd. 'Je begrijpt toch zeker wel dat je die french kisses van je enkel aan mij mag serveren?' knipoogde ik naar hem. Mijn aandacht lag volledig bij Rhett, iets wat een bepaalde ongeduldige klant niet bepaald leek te kunnen waardere. Nijdig richtte ik mijn blik op hem, en net toen ik op het punt stond hem een veeg uit de pan te geven en hem te vertellen dat hij een andere toon aan kon slaan besefte ik wie er aan de andere kant van de bar stond. Er vormde zich met een noodgang een enorme brok in mijn keel. Als de ongeduldige, wat onbeschofte man daadwerkelijk was wie ik dacht dat hij was... Lamgeslagen zocht ik de fles alcohol op die hij van me eiste en hield hem deze, zonder enig woord te wisselen, voor. De fles werd zo goed als uit mijn handen gegrist en het geld werd in mijn gezicht gesmeten. Ik trok verbluft één van mijn wenkbrauwen op en keek de man in de gouden blazer na. Aan het bedrag dat op de grond was beland was te zien had de man genoeg te makken. Als ik niet beter had geweten had ik gedacht dat het Maxwell was. Maar wat zou zo'n persoon als Maxwell doen in Jungle? Er speelde zich genoeg vragen en scenario's af in mijn hoofd, zoveel dat ik bijna Rhett zijn aanwezigheid was vergeten. “Someone wants to get laid.” sprak de jongen en ik schrok op uit mijn gedachten. Ik snoof even en schudde kort mijn hoofd. 'Zeg dat wel... asshat' Al snel had Rhett mijn onverdeelde aandacht weer weten te bemachtigen. “I can relate tho, al moet ik toch echt wel genoeg donaties binnen krijgen voordat ik me zoiets … kan gunnen.” voor de zoveelste keer deze avond schoten mijn wenkbrauwen uitdagend omhoog. 'Hmm, je moet natuurlijk ook nog uitbetaald worden voor je hulp.' suggereerde ik speels. Voor een moment leek Rhett afgeleid te zijn maar hij was al snel weer terug. “Maar eh, dus wat wilde je drinken, knapperd?” vroeg hij waarna mijn grijns weer breder werd. 'How about some more french kisses?'

[ bericht aangepast op 27 juni 2020 - 0:03 ]

---

How far is far

✧      Jamie Dawson — culinary wonder — Er verscheen al snel een glimlach op Alfred’s lippen, en Jamie realiseerde zich dat ━ mocht hij niet al mentaal bezet zijn ━ de jongeman voor zich hem gemakkelijk voor hem gewonnen had kunnen hebben. Alle malen die hij gespendeerd had met hem waren in goed plezier verlopen en dat was precies wat Dawson nodig had, iemand die het leven niet al te serieus nam en meedeed in zijn gekke buien.       “Het moet wel heel erg geweest zijn, dat je meteen naar de drank grijpt.”       “Pfoe, je hebt geen idee,” begon hij dramatisch, duidelijk meegaand in Alfie’s woorden, “bijna was ik ingegaan op de avances van één of andere wanhopige idioot om mezelf te kunnen vermaken,” zoog de jongen maar uit z’n duim, zodat de ernst van de situatie helder zou worden. Jamie was immers wel één van de laatste personen die zich op zo’n manier bezig zou houden met een ander in deze scène. Negen van de tien keer stak er ook niets achter wanneer hij een grapje maakte, die verborgen agenda had hij allang verbrand en het as ervan diep begraven. “Dus misschien helpt dit drankje voor een extra energy━boost, want ik heb wel zin om even mijn zinnen te kunnen verzetten.” Hij keek toe hoe Alfie het drankje probeerde en knikte goedkeurend wanneer hij liet weten dat het ermee door kon gaan.       “Om mijn vinger gewonden? Toevallig heb ik het deze keer daadwerkelijk verdient. Geen hit-and-run zaak ditmaal, sorry to disappoint.” Gulzig nam hij enkele slokken van het desbetreffende drankje, keek alvast in het rond en herinnerde zich hoe hij de vorige keer bijna weggerend was na het drankje opgeslorpt te hebben. Het was een soort standaard methode om het slachtoffer in hun val te laten tuimelen. Zijn glimlach werd enigszins gedempt zodra hij opmerkte hoe de fonkelingen in Alfred’s ogen wat verzwakte, en wendde zich met een bezorgde gelaatsexpressie eenzelfde richting uit. Waar de adolescent eerst gehoopt had om achter de reden te kunnen komen dat zijn rood━harige vriend nu zo’n terneergeslagen sfeer rond zich had, zette dit al snel uit zijn systeem door zijn blik terug naar hem te laten schieten. Alfie vertelde amper iets over zijn situatie. . . als het eigenlijk al iets was. En Jamie was absoluut niet de persoon die zich daarin zou mengen, al hoopte hij wel dat de jongen realiseerde niet alleen te zijn mocht er daadwerkelijk wat aan de hand zijn.       “Dat is precies de remedie wat ik nodig heb om mijn verveling tegen te gaan.” Hij gooide de rest van het drankje z’n keel in, vermeldde de roodharige jongeman dat hij terug zou keren nadat hij de glazen had weggebracht en grinnikte kort terwijl hij zich al omkeerde met hun beide mocktails. Met een glimlach die steevast op zijn gezicht vastgeplakt scheen, baande de jongeman een weg naar de bar en zette de glazen neer. Binnen de kortste keren stond hij weer bij Alfred en sloeg een arm rond zijn nek.

“I'm standing in the ashes of who I used to be.”       “Ready to boogie down the house?” Ze stonden pas net op de dansvloer of er was een man aan komen lopen, die ━ in Jamie’s observatie ━ al meer had gedronken dan enkel water. Aandacht voor hem was er echter niet, daar zijn ogen enkel gefixeerd waren op Alfie.       “Dansen?” De kerel voerde een gebruikelijke op-en-neer analyse uit, waar Dawson zijn lachen voor in trachtte te houden. Desalniettemin durfde hij zich in het gesprek te bemoeien door een stap naar voren te zetten.       “Hij heeft al een danspartner, bucko. Zoek iemand anders.” De ‘bucko’ leek alles behalve onder de indruk te zijn, mocht hij het überhaupt opmerken gezien zijn blik steevast op Alfred bleef. Dit werd belachelijk!       “Ik trakteer je op een drankje,” durfde hij vervolgens te zeggen, zijn wenkbrauwen nog net niet op en neer-gaand.       Jamie, die niet wist of hij moest lachen of wat opvallender moest optreden, besloot zijn armen in pure impulsiviteit rond Alfie’s middel te slaan. “Schatje, heeft dat drankje van daarstraks niet je dorst gelest?” Als die kerel nu de hint nog niet zou begrijpen, had hij een plaat voor z’n kop!

[ bericht aangepast op 26 juni 2020 - 21:43 ]

---

[ heaven knows ]

≪D an moet ik maar een matroos vinden als tweede canvas, niet?≫ Zodra deze woorden zijn lippen hadden verlaten, besefte Maxwell, die zichzelf altijd had ingeschat als een schrandere jongeman, wat voor een stomme fout hij had gemaakt door hem proberen de les te lezen. Het werd ontegenzeggelijk wat voor een groentje Percy in de kuip had eens er een prikkelbare expressie over zijn gelaat heen trok, waarbij de man nog net geen pietluttige opmerking maakte over het feit dat hij losbandig scheen te zijn in deze scène. Het favorietje thuis, op werk, en in zijn tijd op school, begreep oprecht niet waarom Percival een uitdagende opmerking kon maken over een ander ━ als hij in deze situatie zich zorgen moest maken om hem voor zich te winnen.       Dat daargelaten, zorgde hij uiteindelijk voor een extra fles rum, welke hij momenteel eveneens nodig scheen te hebben. Zijn instinct vertelde hem hier voorlopig niet te kunnen verdwijnen, daar zijn interesse zo gegroeid was dat hij niet kon afwachten om meer over hem te weten. Over hem en de kennis die hij mogelijk zou kunnen delen over homoseksualiteit. Van het één kwam het ander en op den duur had de halfbezopen piraat zich op zijn schoot gewaagd, waar voornamelijk zijn lichaam op wist te reageren door de zogenaamde vriend in zijn broek te knellen. Hoe graag Maxwell deed alsof het hem amper iets kon schelen, waar hij niets meer dan een hetero was die simpelweg verkeerd terecht was gekomen, verried zijn ondergedeelte alles. Percy’s woorden schenen amper bij hem binnen te komen, daar hij volledig op het fysieke aspect van hun samenkomen was gefocust. Zodra Maxwell zijn zegje had gedaan, was het enkel een kwestie van tijd eer de knappe krullenbol de uitdaging aannam met hernieuwde kracht. Zijn lange, ranke vingers gleden over de knoppen van zijn witte blouse, waar ze met een missie gedecideerd en ongeduldig losgemaakt werden.       ≪Probeer je mijn talenten al uit te buiten, Asheton?≫       ≪Ik zou niet durven, Percival,≫ trachtte de Golden Child zo diplomatiek mogelijk te klinken, wat moeilijk bleek te zijn door de rauwe klank in zijn stem, ≪ik probeer enkel mijn nieuwsgierigheid voldoening te brengen. Isn’t it important in this situation that you should teach me your ways? I promise you, I’ve always been a fast learner.≫ Het bekoorlijke gespin op het einde was niet de bedoeling geweest, maar had zich uiteindelijk toch een weg naar buiten weten te banen. Zodra de handen van de jongen over zijn warme borstkas heen gleden, kon hij het niet laten in verrukking zijn blauwe kijkers te sluiten en op zijn onderlip te bijten. Het besef dat hij homoseksueel was, had hij altijd op de één of andere manier onder stoelen en banken gestoken ━ echter kon er niets in hem weigeren hoe juist de aanrakingen van Percy voelde. Als zijn familie of die jongeman geen obstakels hadden gevormd, zag hij zichzelf hier allicht met een wat onbezwaarder hart naartoe gaan. Helaas was dit geen luxe die aan hem besteed was. En hij wist dat hij het hazenpad hoorde te kiezen, maar terwijl hij op automatische piloot de gouden blazer naar beneden trok, kon het tevens niet beteugeld worden hoe zijn handen gretig over het bovenlichaam van meneer glijden. Het deed hem denken aan zacht fluweel, soepel en buigzaam en het zou absoluut niet geweldig voelen om zijn volledige lijf op het zijne te voelen.       ≪Nouuu, ik vond dit jasje net zo leuk aanvoelen; ik hoopte namelijk nog die broek erbij te bemachtigen, a gorgeous set.≫ Maxwell fronste lichtelijk, en wilde net vragen waarom hij de broek erbij wilde toen hij werd afgeleid door één simpele handeling: het uittrekken van de blazer. Maar natuurlijk, het was een set immers ━ niets meer dan logisch dat hij de broek ook wilde! ≪This ring will do˙ ˙ ˙ But I'll find a way.≫ Het koele metaal was als een aangename verkoeling op zijn gloeiende, opgewonden huid. Een zucht van voldoening maakte zich voor Percy alleen kenbaar eens de koelte over zijn tepel heen trok. Niet in staat om zijn gestalte te bewegen, ervoer hij alle gewaarwordingen als een woeste storm binnenin. Als vanzelf leunde hij naar voren, om de uitnodigende lippen van de knappe excentriekeling te verwelkomen, alleen om halverwege te stoppen en zijn hoofd van hem af te wenden. Het gemis van zijn magische handen werden pas duidelijk zodra ze zijn huid hadden verlaten om ze op zijn gezicht te plaatsen. In een constante push-and-pull met het heden en het verleden werd Maxwell genoodzaakt zijn expressie vol belangstellende adoratie terug op de zoete Adonis te richten. Langzaamaan werd hem duidelijk dat hij de doos van Pandora bij Percival had geopend ━ het was een heuse gloeilamp moment.       ≪I imagine you a lot of things, Percival, but charity isn’t one of them,≫ kon er nog net duidelijk gearticuleerd worden voor de ongeruste zakenman de volgende woorden aanhoorden. Zijn afwachting op het moment dat hij zou panikeren werd beloond door een draad van angst door hem heen te laten gaan. De interessante jongen zette zijn benen aan weerskanten van zijn lichaam, maar het enige wat er door zijn gedachten wist te gaan was hoe hij hier niet hoorde te zijn. ≪I━I didn’t know I was anyone’s property?≫ Mentaal vervloekte hij zichzelf om het lichte gestotter in zijn stem, en het gegeven dat hij het in een vraagvorm stelde.

∎ ∎ ∎ MᗑXWΣLL ᗑSHΣTON ∎ ∎ ∎ Een beklemmende brok sloot zijn keel, en zorgde er niet enkel voor dat hij geen zinnig woord uit wist te brengen, maar eveneens dat zijn ademhaling omhoog schoot. Maxwell was vrijwel zeker van het feit dat alles op zijn gelaat ‘blinde paniek’ uitschreeuwde. Missus Asheton. Mister Asheton ━ I now pronounce you husband and wife. Maxwell hoopte ergens dat hij de koelte van de ring weer zou kunnen ervaren op de hitte van zijn huid, maar het verdween net zo snel weer terug naar de verboden donkerte in zichzelf. Een plek die niet toegankelijk hoorde te zijn.       ≪En zoals ik eerder al zei, I will find a way to get this golden booty.≫ Hij durfde zich niet over te geven, het was te recalcitrant en onvoorspelbaar. Daarbij. . . Er schoot een zinderende rilling over zijn ruggengraat heen, een sensatie die hij voorheen nog niet had meegemaakt, waardoor een afwezige glimlach zijn lippen omkrulde.       ≪P━Percy˙ ˙ ˙≫ In een kreun van lichte onderwerping leunde hij zijn hoofd de andere kant op, om er zeker van te zijn dat de jongeman op zijn schoot er beter bij zou kunnen. Wat ruwer dan gewild, beet hij op zijn eigen onderlip om te voorkomen dat er meer van zulke beschamende geluiden uit zouden komen. De verrukkelijke waas die over hem heen trok, om ten slotte alles af te sluiten zonder een mogelijkheid zich opnieuw op te starten, had hem overtuigd te blijven zitten. Hij drukte zijn lijf lichtjes tegen de zijne aan, en durfde zijn armen rond zijn middel te leggen. Dit voelde immers al anders dan zijn allereerste ervaring, waarbij zijn geneugten niet bevredigd werden. Zodra zijn tong een weg naar boven had gebaand, rolde er alsnog een zacht gejammer van onderdanigheid uit. Zelfs de manier waarop zijn lange vingers in zijn haren hadden gestreeld hadden een emotie bij hem opgeroepen. Met een combinatie van wellust en onzekerheid in zijn ogen penetreerde zijn blik de magnetische kijkers van de man. Nogal onwennig hield hij zijn handen op om deze nerveus richting Percival's bovenlichaam te bewegen. Het deed hem denken aan de manier waarop de bomb squad vol spanning een bom onklaar trachtte te maken, alsof het elk moment af kon gaan. Maxwell beet kort op zijn onderlip, stak ten slotte één vinger uit en drukte deze in zijn getinte huid. Hij slikte een brok in zijn keel door, probeerde zijn versnelde hartslag te beteugelen en liet een tweede, derde en vierde vinger opvolgen om vervolgens zijn hele hand neer te leggen. Huiverig raapte de man zijn moed bijeen om te polsen hoe Percy erbij zat, en of hij niet al genoeg had van een newbie waar hij niets leuks mee uit kon halen. Daaropvolgend gleden zijn handen naar boven over zijn borstkas, de schouders, nek en eindigde ten slotte op zijn kaken, waar zijn vingertoppen de zachte lokken nog net raakten.       ≪I━I˙ ˙ ˙≫ Onder zijn wimpers door vroegen zijn ogen om toestemming, daar zijn mond op het moment stond de zijne te ontmoeten in een samensmelting van zoete wellust. Een rode blos verwarmden zijn wangen, wat hij te danken gaf aan de drank, de warme adem sloeg op zijn gezicht. Vederlicht streelde zijn lippen langs die van hem, pauzeerde kort en namen vervolgens een kleine slok van de oase door zachtjes zijn volle onderlip tussen de zijne te nemen. ≪Percy, I˙ ˙ ˙≫ fluisterde hij hees tegen zijn mond aan, waarbij zijn ogen half gesloten waren. Met een rotgang werd hij teruggegooid in de werkelijkheid, waar de prestige en verwachtingen hem een mentale klap in het gezicht gaven.       ≪I have to go.≫ Zijn plotse rigide stem was als een ijzige windvlaag. Als door de bliksem getroffen, trachtte hij met overstuurde expressie de jongen van zijn schoot te halen zodat hij aanstalten kon maken te verdwijnen. ≪Dit is voor jou niets meer dan een onbenullig pleziertje, maar je begrijpt niet wat dit voor mij betekent. Ik˙ ˙ ˙ Ik kan me dit gewoonweg niet veroorloven. Geen zorgen, de volgende keer zal ik je de broek cadeau doen.≫ Mocht er een volgende keer zijn, dacht hij erachteraan.

[ bericht aangepast op 27 juni 2020 - 15:59 ]

---

[ heaven knows ]

SAMUEL ELIJAH D'AMELIO 21 • Bisexual • The prince • With Jonathan @ the bar

Hij knikte stilletjes en ietwat geamuseerd hou ik mijn hoofd schuin. "Toen ik jou zag, waarschijnlijk niet veel later dan jij mij als ik het zo hoor, wist ik meteen dat het zou klikken. Ik kan niet zeggen dat het per se lust of vlinders waren, maar ik moest en zou je leren kennen. Het is alleen eerlijk waar nooit in me opgekomen dat het deze kant zou uitgaan," vertelde hij en voor ik er erg in heb is er al een glimlach op mijn gezicht gekropen. Zo te horen heb ik dan toch een goede eerste indruk gemaakt, go me. Mentaal was ik mezelf al bijna een schouderklopje aan het geven. "Je hebt me totaal, maar aangenaam verrast," Ging hij al snel verder waarna ik breed grijns, gevolgd door nog een mentaal schouderklopje. Ik zelf hield van verassingen, zeker als het ging om anderen verassen. Ik mag dan wel zeggen dat ik er aardig goed in ben geworden. "Verras me nog eens en vertel me wat we gaan doen?" vroeg hij zoetjes en ik lip even over mijn lippen. ''Where's the fun in that?'' plaag ik hem waarna ik wat naar voren leun. Mijn blik laat ik langzaam over mijn gezicht gaan. 'Je moet me maar gewoon vertrouwen.'' fluister ik vervolgens gevolgd door een snelle knipoog. ''Geen zorgen, ik laat je wel de dresscode weten hoor.'' ga ik verder in mijn geplaag. De waarheid was dat ik in alle jaren dat ik dit werk deed een goede collectie aan date-ideeën had gecreëerd, en ik moest nog even de beste uitkiezen voor de jongen voor me. Een goede eerste indruk had ik gemaakt, maar nu moest ik nog een goede serieuze indruk maken. "En betekent dit nu dat wij straks nog steeds samen naar huis gaan of moet ik wachten tot donderdag?" Kort bijt ik op mijn lip waarna ik hem met een duivelse grijns aankijk. ''Oh darling, je gaat zeker met mij mee. We moeten de avond goed afsluiten no?'' zeg ik speels. Langzaam leun ik naar zijn oor. ''En hopelijk geld dat ook voor donderdag.'' fluister ik en druk een zachte kus onder zijn oor. Dan schiet mij opeens iets te binnen en ik trek me terug. ''Wacht eens even,'' begin ik en lach zachtjes. ''Betekent dit dat je je al gewonnen geeft?'' plaag ik hem, doelend op hoe dit gesprek überhaupt begonnen is. Of er moest al een winnaar zijn en ik heb het totaal gemist, golden boy was ik een beetje uit het oog verloren. ''Dat had ik niet achter je gezocht.'' sluit ik plagend af en ik kijk hem geamuseerd aan.

---

El Diablo.

---

"Ga je zo lang nadenken wat je en dan kom je met de vraag om een biertje, valt me tegen van je." zei Elvyne uitdagend, een kleine lach rolde over Gemma haar lippen terwijl ze met haar blik Elvyne volgde die de twee drankjes bestelde. 'Tsja, soms is de keuze gewoon niet veel lastiger,' zei Gemma waarna ze haar schouders lichtelijk ophaalde. 'Ik hou gewoon van een biertje,' voegde Gemma aan haar woorden toe. Gemma was nooit echt een wijnen met de meiden type geweest en hield het meestal toch eerder bij een biertje of anders wat sterkers.
Tevreden keek Gemma naar het flesje bier wat haar werd aangegeven, Gemma nam snel een grote slok en keek vervolgens weer naar Elvyne. "Welke formaliteiten Gemma?" zei de andere jongedame geamuseerd. "En wil je zeggen dat echt alleen je bed mij mist? Dat is zonde.." Gemma grinnikte zachtjes terwijl ze haar hand door haar donkere lokken heen haalde. "Is er iets wat ik kan doen om dat te veranderen?" ging Elvyne verder. "Want nu ik je een drankje heb getrakteerd, en je mee ga nemen op date verdien ik toch wel meer dan alleen je bed dat mij mist? Of moet ik alleen in dat bed gaan liggen? Het slaapt wel lekker.."
Een geamuseerde glimlach verscheen op Gemma haar lippen terwijl haar ogen die van Elvyne ontmoetten. 'Oké misschien heb je daar een punt,' zei Gemma terwijl ze haar hand op die van Elvyne neerlegde. 'Ik zal eerlijk zijn, misschien heb ik vooral jou in mijn bed gemist.' Gemma leunde nu weer casual achterover terwijl ze een grote slok nam van haar biertje. 'Het is dat Alfie nog regelmatig naast me kruipt, maar ander zou het een beetje eenzaam worden in mijn bed,' zei Gemma terwijl een korte lach over haar lippen rolde, Elvyne had ook wel eens kennisgemaakt met Alfie die in de ochtend in haar bed probeerde te kruipen. Gemma vertrouwde de jongen met heel haar hart en had hem dan ook een sleutel van haar appartementje gegeven, iets waar Alfie maar al te graag misbruik van maakte.
'Maar ik heb natuurlijk veel liever jou gezelschap,' Gemma liet haar armen om Elvyne haar middel glijden zodat ze de brunette dichter naar zichzelf toe kon trekken.

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

---

'Oké, goed punt. Maar laten we wel wezen, wie heeft de zelfbeheersing om enkel frietjes te eten bij de Mc Donalds?' zei Charlie lachend. 'Oké, laten we het maar snel ergens anders over hebben, ik word er hongerig van.' Een kleine lach rolde over Alec zijn lippen, hoewel hij vreemd genoeg niet perse het gespreksonderwerp wou veranderen, Alec vermaakte zich nog wel. 'Oeh, daar heb jij weer een goed punt,' zei Alec lachend terwijl hij een hand door zijn haar haalde. 'Maar je kan nog altijd tactisch keuzes maken, frietjes, nuggets en een mcflurry, goede maaltijd en voor elke degelijke eter nog vlekvrij,' zei Alec. 'Maar als je echt honger hebt kunnen we altijd straks even langs de Mc Donalds of zouden we dan onze echte dage jinxen?'
Niet veel later lag Charlie ineens op de grond met waarschijnlijk een halve fles vodka over zich heen. Hoewel Alec medelijden had met de jongere jongen kon Alec zijn lach toch niet inhouden. 'Het is oké,' lachte Charlie nadat Alec zijn excuses aanbood voor de lach die over zijn lippen was ontsnapt. 'Het ziet er vast erg komisch uit.' Alec knikte terwijl hij zijn hand uitstak naar Charlie om hem omhoog te helpen van de vieze vloer. 'Misschien een klein beetje,' zei Alec, terwijl hij een denkbeeldig vuiltje van Charlie zijn shirt afveegde, Charlie zijn shirt was doorweekt, maar Alec betwijfelde dat er een beetje over heen vegen erg veel zou doen. 'Maar je zult niet de eerste zijn die hier op de vloer valt, hoewel anderen misschien wat meer drank op hebben.' Alec grinnikte zachtjes, hij had zeker wel meerdere mensen hier op de vloer zien liggen, de enige nog verder heen dan de andere, maar Charlie zag er niet uit alsof hij meer dan drie drankjes achter de kiezen had.
'Oh, shit, een gemiste kans... ik zou zeggen we doen het nog eens over maar...' zei Charlie, nadat Alec hem er op had gewezen dat dit de een perfect moment was om Alec te vertellen dat hij voor hem was gevallen. 'volgensmij ben ik al nat genoeg.' voegde Charlie aan zijn laatste woorden toe terwijl hij even naar zijn kleding gebaarde. Alec hield zijn hoofd even schuin terwijl hij de bruinharige jongen bedenkelijk aankeek. Zou Charlie deze seksuele toespeling met opzet maken of hij het niet eens door hebben?
'Goed, mijn doel is nu wel bereikt. Weliswaar met een grote omweg, maar hey. Heb in zekere zin toch nog indruk op je gemaakt.' zei Charlie, Alec grinnikte zachtjes, deels omdat hij het schattig vond dat Charlie deze opmerking maakte, maar vooral omdat hij het nog schattiger vond dat Charlie deze opmerking alleen kon maken wanneer hij wegkeek van Alec. Charlie probeerde te flirten, zijn woorden waren goed, maar zijn lichaamstaal werkte duidelijk nog niet helemaal mee. 'Oh, maar dat had je allang,' zei Alec terwijl een nieuw onzichtbaar vuiltje van Charlie zijn schouder veegde. 'De eerste keer dat je hier binnen liep.'
Uiteindelijk vroeg Alec Charlie toch maar of alles oké was, de val had er niet heel hard uit gezien, maar je wist maar nooit. Alec was vaak genoeg gevallen om te weten hoe het soms pijnlijker kon zijn dan het leek. 'Oh, uh, Ja. Ik ben oké.' antwoordde Charlie. 'Het goede nieuws is, ik ben nog heel, het slechte nieuws is dat ik de rest van de avond waarschijnlijk naar een slecht mix drankje ruik.' opnieuw grinnikte Alec zachtjes. 'Oh god,' zei Alec met een grote glimlach op zijn gezicht. 'Ik denk dat dat me niet eens opvalt.'
'Misschien helpt het als ik even een doek bij de bar ga halen.' opperde Charlie uiteindelijk, Alec knikte. 'Ik denk dat dat nog niet zo'n slecht idee is. '

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

Elvyne keek toe hoe de glimlach op het gezicht van de brunette plaats vond voor hun ogen elkaar ontmoetten. 'Oké misschien heb je daar een punt,' En Elvyne hoefde niet te kijken om te weten dat het Gemma haar hand was die ze op haar eigen voelde. 'Ik zal eerlijk zijn, misschien heb ik vooral jou in mijn bed gemist.' Kijk nu kwamen we op een punt waar Elvyne liever naar toe wilde. "Je weet dat je ook gewoon mijn bed kunt opzoeken toch? Je bent altijd welkom hoor, bed... bank" ze stopte kort en keek Gemma met optrokken wenkbrauw aan "Keukentafel?" Grinnikte ze zachtjes maar ze had wel gehoord wat ze had willen horen. 'Het is dat Alfie nog regelmatig naast me kruipt, maar ander zou het een beetje eenzaam worden in mijn bed,' Een ervaring van Elvyne zelf niet altijd even blij mee was. Het was niks te nadele van Alfie, Alfie was prima niks mis mee. Ze had zelfs heel kort een ding met Alfie gehad. Maar Elvyne kon niet altijd even gelukkig zijn met de bezoekjes die de roodharige jongen aan Gemma haar bed bracht in de ochtend, helemaal niet als ze er zelf nog bij in lag na te genieten. "Woont die jongen niet ongeveer bij jou in huis inmiddels?" grinnikte ze zacht. 'Maar ik heb natuurlijk veel liever jou gezelschap,' Ze voelde Gemma haar hand van het hare af glijden om die zelfde hand, gepaard met de tweede, vervolgens om haar middel te voelen terwijl ze hun lichamen dichter tegen elkaar aan trokken. Elvyne plaatste haar eigen armen losjes achter de nek van de brunette voor haar, oppassend dat ze haar niet van de barkruk af zou trekken. Toch trok ze Gemma haar hoofd iets dichterbij om hun monden kort te laten ontmoeten voor een kus voor ze de brunette weer aankeek "Daar twijfelde ik ook niet aan."

---

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

PERCIVAL 'the second' ANTOINE BONNET ….

---

Mr.Asheton was een vrij interessant persoon, een harde cover met een heerlijk aantal bladeren verhaal waar ik nog maar aan mocht starten. Mijn vingers liet ik zo over zijn lichaam glijden als een soort poging om al even over de verschillende hoofdstukjes te kunnen spieken. Mijn bewegingen mochten dan misschien als automatisch liken, ik moest met elke handeling toch enkele seconden denken. Deze man was een uniek exemplaar dat beet had gegrepen, eentje die zijn eigen manier van liefde nodig had, voorzichtig maar toch met een dominantheid. Ik wilde ham laten zijn dat ik de macht over hem had nu en dat hij zich moest overgeven aan mij. En mijn manier van handelen leek zo zijn vruchten af te werpen, echte passievruchten. Het zachte gezucht van de blonde man die mijn nek aangenaam streelden. "I imagine you a lot of things, Percival, but charity isn’t one of them .” Klonk Max vervolgens waardoor ik mijn blauwe kijkers bestuderend in die van hem piercete.
Maxwell had nu echter wel een onzichtbaar contract met mij getekend, eentje in de vorm van een gouden ring om mijn vinger die hij me vrijwillig had gegeven welliswaar. Er broedde een onzekere storm in de blauwe ogen van Max, een die ik daarnet ook opgemerkt had toen hij dezelfde gouden ring in mijn gezicht had gedrukt, bewerend dat hij getrouwd was. “I━I didn’t know I was anyone’s property” stotterde Max lichtelijk wat me breed deed grijnsen. “Hmm, now you are.” Had ik zacht tegen zijn huid aan gepreveld, hem tonend wat voor voordelen hij wel niet gewonnen had met mij als zijn nieuwe ringhouder. Mijn lichaam had ik wat tegen dat van hem aangedrukt terwijl mijn handen hun magie deden echter was het da manier waarop de blonde zakenman mijn naam uitsprak in de vorm van een zachte kreun dat mijn lichaam deed tintelen. Ik deed dan nog net dat tikkeltje extra mijn best om de goldenboy te verwennen iets waar ik even mee stopte toen ik voor het eerst zijn hand op mijn borstkas voelde, of eerder zijn ene vinger. Lijn borstkas ging al iets sneller op en neer dan gewoonlijk, al hield ik heel even mijn adem in bij zijn aanraking. Mijn groene kijkers richtte ik op zijn vinger waarna ik ze weer op zijn gezicht liet afglijden. De man leek een grote stap te zetten, nog een vinger en nog een. Hij deed het met zo’n voorzichtigheid en concentratie dat zijn gezicht wel boekdelen sprak. Het was vreemd maar uit zijn handeling kan ik halen dat Maxwell eigenlijk een erg zorgzame man was, iemand die alles met opperste zorgvuldigheid wilde klaarspelen, een soort perfectie nastrevend. Mijn mondhoekjes krulden omhoog, een kleine stap voor Max, een grote stap voor zijn geaardheid. Zijn vingers waren een soort verkoeling op mijn huid welke ondertussen leek te gloeien. En dat niet alleen door de overvloedige maten van alcohol dat ik binnen had.
“That’s it sailor.” Sprak ik hem bemoedigend aan eveneens hinten dat ik Maxwel zeker als een toekomstige matroos zag op mijn schip. Zijn hand welke hij nu volledig op mijn huid liet branden kreeg zijn tweede maatje erbij waarbij deze omhoog gleden naar mijn schouders toe.de streling een rilling over mijn rug bezorgend en kort sloot ik dan ook even mijn ogen onder zijn aanraking. Het was misschien ook wel voor het eerst dat iemand zo traag mijn huid beroerde. Ik was het concept van fast seks wel al zodanig gewoon, dat ik er niet bij nadacht. Met Maxwell was dit wel anders. Een zijn handen zich een weg gevonden hadden om mijn kaak had ik mijn ogen weer geopend en mezelf dichterbij gewaagd bij de jongeman zijn lippen. Deze smaakten zoet, lichtelijk naar de rum maar allesinds naar meer. Ik liet mijn handen door zijn blonde haren strijken en sloot genietend mijn ogen. Het was vreemd, de onwennigheid van de zakenman verdween voor heel even toen onze lippen samensmolten, maar zodra hij deze van de mijna afhaalde verstijfde zijn lichaam wat. “Percy, I˙ ˙ ˙” Ik opende mijn kijkers waar en keek de jongeman vragend aan echter wenste ik dat ik hem de mond had gensnoerd. “ I have to go.” Ik knipperde verbaasd. “Wa-“ Ik werd van Maxwells schoot afgeduwd en landde wat verward met mijn bips op de roze panterprint sofa. “Dit is voor jou niets meer dan een onbenullig pleziertje, maar je begrijpt niet wat dit voor mij betekent. Ik˙ ˙ ˙ Ik kan me dit gewoonweg niet veroorloven. Geen zorgen, de volgende keer zal ik je de broek cadeau doen. “ De woorden waren kil en de woorden kwetsten me tochwat. “Max!” sprak ik wat verontwaardigd uit, ik weet dat ik een manwhore was maar om het zo nog even in je gezicht gedrukt te krijgen was niet bepaald fijn. Maxwel was al opgesprongen en ik beet even op mijn lip terwijl ik nakeek hoe de zakenman zich door de mensen heen wurmde. Ik weet dat ik een vreselijke flirt was, dat met alles wat een beetje gay was aan de flirt ging. Maar ik was ook iemand die niet zou ingaan op aandacht van mannen die ik niet interessant vond. Moest dit het geval geweest zijn bij Mr Asheton.. Dan was ik na zijn eerste verwijd het al afgetrapt. Mijn blik gleed kort naar de gouden blazer en de fles rum dat de zakenman achter liet. Ik kon achter de man aanhollen op mijn zwarte laarsjes, maar ik wis dat ik hem niet kon inhalen, daar had ik een fles rum te veel voor op. Ik fronste beseffend hoe hard ik hier van aangedaan bleek te zijn. Ik had toch een druk op mijn borstkas.. Dit was…de eerste keer dat iemand me had afgewezen.. Ik nam haastig mijn glas rum en goot het restje ervan in mijn keel , daarna nam ik Max zijn glas en leegde die ook. Was ik dan niet goed genoeg? Nee, dat kon niet… Ik nam de blazer van de zetel en verplichtte mezelf om op te staan. Ah shit iets te snel. Voor een seconde had ik zeebenen maar eens de kamer stopte met draaien liet ik mijn blik glijden naar waar ik Max net had zien lopen. Nee mijn gouden vis was nog niet van mijn vislijn ontsnapt.. Ik deed mijn uiterste best om me snel door het volk te wurmen op zoek naar de glinstering van Mr.Ashetons golden booty holder. “Max!?” riep ik eens ik hem in het zicht had. Wat wankelend liep ik naar hem toe, tot ik nog op twee meter van hem stond. “Waarom hou je jezelf tegen van vrij te zijn huh? Waarom verken je maar de rand van de zee, als er een hele oceaan is om te ontdekken?!” riep ik hem nog na in de hoop hem tegen te houden.

 

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

---

Zoals Junior gevreesd had bleek Sam niet van plan uit te doeken te doen hoe zijn idee van hun toekomstige date er uit zag. Hij probeerde de jongeman nog te overtuigen met een fikse pruillip, maar leek er bot mee te vangen. De krullenbol bestudeerde het gezicht van zijn partner in crime; op zoek naar enig spoor van herkenning of een glimps van diens mysterieuze plannen - mocht hij de weddenschap winnen. Het antwoord dat hij op zijn tweede vraag kreeg vond hij al een pak interessanter. Hij spiegelde dan ook automatisch de grijns die de Colombiaan op zijn lippen had gekregen bij het geven ervan. Automatisch kantelde de student zijn hoofd een stukje toen Sam een kus op de huid van zijn hals drukte. Hij beet op zijn onderlip en herinnerde zichzelf er aan adem te halen terwijl zijn gedachten alle kanten uit stuiterden. Het ene idee na het andere, telkens dat tikkeltje vunziger dan zijn voorganger, drong zich aan hem op. Het was dan ook geheel onbewust dat hij jammerde toen de warme lippen van zijn kersverse date plotsklaps verdween. 'Wacht eens even. Betekent dit dat je je al gewonnen geeft?'' De woorden hadden hetzelfde effect of een emmer koud water. Jonathan voelde zijn ogen zo groot als schoteltjes worden en schudde verwoed zijn hoofd. "Helemaal niet! Ik ben gewoon nieu-" ''Dat had ik niet achter je gezocht," onderbrak de Colombiaan hem nog voor hij zich goed en wel kon verdedigen. Junior gromde zachtjes en vernauwde zijn ogen tot spleetjes, terwijl er een ondeugende glimlach op zijn lippen speelde; zo eentje die weinig goeds te voorspellen had. "Nou, als jij niet wilt vertellen welke date jij plant dan los ik ook niks over de mijne," plaagde hij op kinderlijke toon. "En het was nog wel zo spannend..." voegde hij er aan toe met een beloftevolle blik. Zijn ogen gleden de ruimte rond, op zoek naar een spoor van de zeeman en Buns Of Gold, die inmiddels bij de bar verdwenen waren. "Maar je nu kun je dus wa- awww, really?!" De jonge krullenbol onderbrak zichzelf toen hij een eindje verderop Percy's lippen die van de nieuwkomer zag raken. Dit moest wel het recordtempo zijn waarin iemand ooit een weddenschap verloren had. "Het lijkt er op dat jij gaat kiezen wat we donderdag doen." Junior haalde zijn schouders op en grijnsde kort. "Oh en trouwens, jij gaat met mij mee vanavond - in plaats van andersom, Jefe . No way dat ik met je ga rollebollen in hetzelfde bed waarin je zaken doet," deelde hij zonder verpinken mee.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

---

“Dat is precies de remedie wat ik nodig heb om mijn verveling tegen te gaan." Het was een opluchting, dat Jamie niet vroeg naar de plotse omwenteling in Alfred's humeur. Nu hij er over nadacht; dat deed de jongen eigenlijk vrijwel nooit. Wellicht was dat een reden waarom dit knotsgekke duo het zo goed met elkaar wist te vinden; Jamie was er voor de roodharige erfgenaam op de exacte manier die hij nodig had. Als het even niet ging dan wist de jonge kok-in-wording altijd wel iets te vinden waarmee hij hem op kon beuren. Zo ook nu wist Jamie een kleine glimlach op zijn lippen teweeg te brengen, toen hij na het wegbrengen van hun lege glazen een arm om Alfie's nek plaatste en een uitspraak deed die wel regelrecht uit de jaren zeventig moest komen. Kon niet anders. "Onovertroffen," mompelde de Asheton-telg onder zijn adem, over Jamie's bijzondere gevoel voor humor. Hierna had hij net een beetje het ritme weten te vinden of ze werden onderbroken door een diepe stem, die alles behalve duidelijk klonk. Alfie keek over zijn schouder en zag een gespierde, oudere kerel staan die er op het eerste zicht uit zag alsof hij onder zijn woonkamer een uitgebreide sm-kelder verborgen had. De combinatie hiervan met hoe zijn ogen ongegeneerd elk stukje van Alfred's lichaam leken te verkennen bezorgde de roodharige ijskoude rillingen. Hij wilde dan ook netjes bedanken voor het aanbod, ware het niet dat Jamie hem al voor was geweest. “Hij heeft al een danspartner, bucko. Zoek iemand anders.” Opnieuw geamuseerd door de woordenschat van zijn danspartner perste Alfie zjin lippen op elkaar en richtte zijn blik naar een willekeurig punt in de ruimte - als het maar niet naar Jamie of Bucko was- in de hoop het niet uit te gaan gieren. Veel tijd om te bekomen van Jamie's fratsen werd hem niet gegund, gezien de cowboy blijkbaar nog niet van plan was af te druipen. “Ik trakteer je op een drankje,” stak hij zijn versierpoging een drankje bij. Opnieuw kreeg de dokter-in-wording weinig kans om hem op een beleefde manier af te schepen. Al was hij daar weinig rouwig om. Hij wachtte geduldig af tot Jamie onthulde wat hij precies van plan was, toen hij zijn arm om Alfie's middel liet glijden. “Schatje, heeft dat drankje van daarstraks niet je dorst gelest?” Aha. De boyfriend routine. Alfred wist precies wat hem te doen stond, en speelde het spelletje maar wat graag mee. Het was inmiddels niet de eerste keer dat Jamie en hij deze truuk uit hun hoed toverden om opdringerige kerels af te schepen. Terwijl hij Bucko met een betoverende glimlach aan keek liet hij zijn armen om de nek van zijn fake-boyfriend glijden en giechelde - als een tienermeisje dat enkele wine coolers te veel op had. "Hhhmmjawel," lalde hij. "En de -" Hij trok zijn wenkbrauw op en maakte op zijn vingers een optelsom van het aantal denkbeeldige drankjes die hij al op had. "- vier daarvoor ook al, dear." Ondertussen hield hij trots zes vingers omhoog, voor zover dat zichtbaar was. Vervolgens blikte hij opnieuw naar de SM-cowboy, en haalde een fikse pruillip tevoorschijn, waarna hij zijn aandacht weer op Jamie richtte. "Ik ben zo dol op jou, honnepon," ging hij verder met het toneelstukje. "Ik wil nooit nog met iemand anders dansen, alleen maar met jou." Als er iets was waar Alfie zelf een hekel aan had dan waren het kleffe, emotionele dronkelappen. Hij hoopte dan ook van harte dat Bucko er precies zo over zou denken. Vooralsnog bleef de man staan. Dan maar een laatste schepje erbovenop, dacht de jongste telg van de Asheton familie. "Ik wil naar huis, suikerpl- suikerpoepje," struikelde hij gespeeld over zijn koosnaampje. "En dan wil ik -" Hij bracht zijn lippen naast Jamie's oor en deed alsof hij er de smerigste vunzigheden in fluisterde terwijl hij in werkelijkheid geen enkel bestaand woord uitbracht. Als kers op de taart nam hij het gezicht van de jonge kok in zijn handen, en drukte zijn lippen vol -en bewust lomp- op de zijne. Ein-de-lijk besloot de opdringerige idioot dat hij meer zou krijgen dan waar hij naar op zoek was en verdween vloekend weer tussen de menigte. Alfie hield het niet meer en barstte in lachen uit.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.