|
Het ontgaat Ariel zeker niet dat haar vriendin haar heerlijk negeert, of althans poogt een ander onderwerp aan te gaan. Tot Nikia's geluk is het er eentje waar de brunette graag over wil praten — feestjes. Het feit dat ze lacht om het dansje dat ze maakt laat haar haar tong uitsteken naar de aantrekkelijke Gleek.
'Now I need a Nikiel party for sure. Wanneer plannen we het feest?'
Ariel tikt lichtjes met haar wijsvinger tegen haar volle onderlip, voordat ze haar schouders nonchalant ophaalt. 'Zaterdag? Helaas is gisteren geen optie.' Een grijns siert haar lippen wanneer ze op Nikia's eerdere woorden terugkomt.
De blossen die eerder al de wangen van haar beste vriendin sierden, lijken nu haast nog meer op te vallen. Iets zegt Ariel dat ze goed zit, ondanks dat het maar een gokje was. Intussen is de andere brunette opgestaan en op zoek gegaan naar iets — wat niets anders kan zijn dan een paar schoenen gezien de rest van haar outfit aardig compleet lijkt.
'Ik zou hem geen schoothondje willen noemen.'
'Oeh, spicy, schiet er tussen de lippen van Ariel door voordat ze echt na kan denken over de woorden. Pas wanneer Nikia opkijkt en ze de ondeugd in haar ogen aantreft groeit de grijns rondom de lippen van de influencer — zich maar al te goed beseffend dat er nu een interessant verhaal aan gaat komen. Het is sowieso al niet dat Nikia het bed deelt met zomaar iemand, daar heeft ze te zelfverzekerd voor, dus het moet wel een bijzondere jongen zijn.
'Speels wel een beetje, uitdagend zeer zeker. Verboden vooral, maar zo verleidelijk.'
Ariel glijdt grijnzend met haar hand door haar vochtige lokken heen, schud deze hierbij wat in model. De woorden laat ze ditmaal wel bezinken, waardoor er een korte stilte heerst — ook uit wanhoop dat er meer zal komen. Wanneer verdere woorden achterblijven kantelt haar hoofd nieuwsgierig. 'Verboden?' Ondanks dat alle woorden haar interesse pieken, is het verboden dat meer uitleg nodig zal hebben in haar hoofd. 'Hoe verboden? Een vriend van je vader verboden, of spreken we over een jongere variant, officieel verboden maar toch onschuldig?' Een zachte lach klinkt er na haar nieuwsgierige toon.
'Laten we maar gaan,' spreekt Ariel zuchtend uit, nadat ze een snelle blik op haar telefoon heeft geworpen. Meldingen vanuit Whatsapp, Instagram en Facebook duidelijk zichtbaar, maar echt interesse heeft ze er toch niet in, niet na het tipje van de sluier dat Nikia heeft opgelicht. 'We gaan hoe dan ook al te laat zijn. . .' Ariel schud dan toch lachend haar hoofd, gezien zulke dingen haar weinig interesseren.
De dames maken hun weg naar beneden, zeggen nog gedag tegen Eros en stappen seconden later alweer in de prachtige auto van Ariel. 'Wel handig zo, een persoonlijke chauffeur, huh?' Ariel grijnst nog naar haar vriendin, voordat ze hun weg richting William McKinley High School maken.
De radio zet Ariel wat harder, maar nog zodoende dat het op een volume staat waar de dames kunnen communiceren wanneer nodig. Het lied is Ariel echter bekend, waardoor ze zacht meeneuriet. Ondanks dat haar eigen stem aangenaam te noemen valt, goed voor velen, laat ze het zingen zelf toch altijd wel aan Nikia over, waar ze dan ook helemaal geen probleem mee heeft. 'Ik heb echt geen zin. . .' Het schiet met een zachte kreun tussen haar volle lippen door, gevolgd door een zucht. Uiteraard is haar zin perfect geplaatst in een stiller moment van het liedje, waardoor ze niets kan verstoren, buiten eventuele gedachten om.
Het idee dat ze zo zal beginnen met Frans ligt haar alles behalve lekker. Hoe is dat een aangename eerste les op de vroege ochtend, op een maandag? Tot haar geluk is ze goed in de taal, kost het haar weinig moeite om echt te begrijpen waar het over gaat, maar ook haar hersenen hebben liever dat simpel is om haar dag mee te starten.
|