[RPG • 0] Experium || 31 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 17 okt 2020 - 21:42 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      Jester moest lachen om die opmerking en zwaaide nog naar Fox toen die vertrok. Zelf stapelde hij ook alvast zijn spullen bij elkaar en stak de laatste druif in zijn mond. 'Je hebt trouwens hierzo iets,' zei hij plagend, terwijl hij tegen zijn nek tikte.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ze waren na twee uur klaar met alles, gelukkig. Yrla sloeg even een arm om Vienna haar schouder heen en bedankte het meisje voor haar hulp. "Graag gedaan." Na alle spullen opgeruimd te hebben, liepen ze met zijn tweeën in de richting van de eetzaal. Yrla zijn maag begon al gevaarlijk te rommelen en hij merkte dat hij wat licht werd in zijn hoofd. Toch te weinig gegeten bij het ontbijt en lunch dus.
      "Ga je nog met Nish praten?" Vienna haar vraag kwam zo vanuit het niets, dat hij er even van schrok. Nish Door het gedoe met Fersephone was hij Nish even helemaal vergeten. "Ik denk het wel," zei hij zachtjes. Hij had de jongen nog helemaal niet gezien vandaag, dus hij hoopte maar dat Nish niet dacht dat hij de jongen uit de weg ging. Even haalde Yrla zijn iNet uit zijn zak. Moest hij een bericht sturen? Of zou hij hem straks wel zien in de eetzaal?
      "Weet je wat voor vragen je hem gaat stellen?" Het feit dat Vienna sprak liet hem zijn handeling onderbreken en gauw stopte hij zijn iNet weer terug. "Ik.. Ik wil gewoon wat dingen weten. Wat echt is en wat niet." Voor een moment sprong het gesprek met Onyx even op in zijn hoofd. "Maar wat ik precies ga vragen, weet ik ook nog niet," gaf hij eerlijk toe. Vienna keek met een glimlach naar hem op. "Denk er even over na voor je het gesprek in gaat. En schrijf ze des noods op. Dat helpt vast." Yrla keek ook glimlachend naar haar terug, nu opeens ontzettend zenuwachtig. Misschien moest hij maar even doen wat ze zei, ook al voelde dat heel onwennig.
      "Je kunt het, Yr." De blonde jongen keek met een glimlach naar zijn vriendin. "Bedankt, Vie."

---

It's never gonna happen, Guys.

'Hmm?' Onyx wreef langs zijn nek, voelde niets, en haalde toen zijn hand langs de andere kant voor het geval Jester geen spiegelbeeld bedoelde.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Óf hij was het vergeten, óf hij wist niet dat bepaalde zoenen zo'n plek achterlieten. Nish had wel meteen even héél duidelijk gemaakt naar alles en iedereen dat hij en Onyx samen iets waren, want zo'n ding was na een week nog niet vervaagd. Jester slaagde erin zich over het teleurgestelde gevoel in zijn maag heen te zetten en viste zijn iNet uit zijn zak.
      'Lach 'es naar het vogeltje,' vertelde hij Onyx, terwijl hij de camera opende.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Niemand maakte ooit foto’s van hem, dus voor hij het wist was de foto gemaakt en zag het er waarschijnlijk allesbehalve vrolijk uit. Ach ja. Vragend trok hij zijn wenkbrauwen naar Jester op.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      De onschuld op Onyx' gezicht was toch nog best vermakelijk en Jester schoof zijn iNet met een grinnik naar hem toe. 'Zuigzoenen hebben een nadeel,' was zijn uitleg daarbij.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx pakte de telefoon uit zijn hand en wierp er een blik op. Daar zat inderdaad een beste zuigzoen. ‘Ik heb nooit geweten dat ik zó vast sliep,’ antwoordde hij met een uitgestreken gezicht.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij zat die middag in de bibliotheek, toen de pijn opnieuw begon. Het voelde alsof er een een mes aan de voorkant van zijn hoofd erin gezet werd en die met een ruk naar achteren getrokken werd. Merrin verschool zich in de luie stoel waar hij zat en probeerde zo goed als hij kon de pijn te verbijten en niet opeens midden in de bibliotheek te schreeuwen.

"Lach eens naar het vogeltje." Michiel keek nors naar de vrouw die een of ander klein wit apparaatje in haar handen had. Het zag eruit als een kleine handcamera, een wit handvat met een kleine lens erbovenop. Met dat hij in de lens keek flitste de camera opeens. Michiel voelde zich gevangen in die flits. Het voelde alsof hij in een diepe, zwarte kuil viel. Gedachten die in zijn hoofd opkwamen, glipten heel snel weg. Herinneringen aan thuis werden weggeveegd alsof er een wisser langs werd gehaald. Uiteindelijk knipperde hij met zijn ogen en keek hij verbaasd naar de vrouw tegenover hem. Zijn ogen gingen over de smetteloze witte kamer, maar de jongen herkende niets om hem heen.
      "Welkom 7223," antwoordde de vriendelijke mevrouw. "Je hebt een behoorlijke reis gemaakt om hier te komen. Mag ik je vragen hoe je je voelt?" De zwartharige jongen keek de vrouw met knipperende ogen aan. "Het gaat prima met me, denk ik." Nog een keer keek hij om zich heen. Er miste iets, er was iets niet goed. "Waar ben ik?" De vrouw glimlachte nog eens. "Je bent op het onderzoekscentrum. Je bent hier, omdat je je hebt ingeschreven voor de wereldberoemde school Experium High. Een school voor speciale mensen, net als jij." Het zei 7223 helemaal niets. "Kinderen van jou leeftijd komen altijd eerst hierheen om te zien of ze door het proces komen om naar Experium te mogen. Een school waar je leert om met jou gave om te gaan." 7223 snapte er geen snars van, alles hier was wereldvreemd. "Mijn gave?" vroeg hij verwonderd. De vriendelijke mevrouw glimlachte weer. "Ik zal het allemaal nog uitleggen. Nu zou ik je willen vragen of je kleding uit wil trekken, dan kunnen we het voor je wassen. Hier hebben we een stapeltje nieuwe kleding voor je. Over tien minuten kom ik je halen."
      Toen de vrouw weg was, keek 7223 naar het blauwe T-shirt wat hij aan had. Er zat een wit zakje op met een print van lichtblauwe bloemen. Voor een moment rook hij met zijn neus aan het shirt. Het rook naar... Het rook naar... Het laatste woord kwam hij niet op. Maar er was iets met het shirt, iets waarom hij er geen afscheid van wilde nemen. Maar misschien had de vrouw gelijk, het zou gewassen moeten worden. En dan kwam het weer terug. De jongen kleedde zich om en legde het T-shirt voorzichtig op tafel. Hij kleedde zich om en pakte uiteindelijk zijn T-shirt weer op. Waarom kon hij er zo moeilijk afscheid van nemen? En waarom had hij het gevoel dat als hij het nu af gaf, dat hij het nooit meer terug zou krijgen? Er was iets met dit T-shirt. Hij had het... Hij had het gekregen, het was het laatste wat hij had gekregen van iemand belangrijk....
      Toen de vrouw terug kwam en het van hem af wilde pakken, wilde hij het absoluut niet loslaten. Nee, hij mocht het absoluut niet loslaten... Hij moest weten van wie hij het had gekregen... "Lieverd, laat het maar los. Ik ga het alleen wassen." Maar M- 7223 schudde zijn hoofd en liet het shirt absoluut niet los. Uiteindelijk gaf de vrouw het op en droeg de jongen op hem te volgen. Met het shirt in zijn hand liep hij achter de vrouw aan, de witte gangen door. Hij had het gevoel dat hij hier eerder was geweest en dat maakte hem lichtelijk nerveus. Iets klopte er niet, maar hij wist nog niet wat.

Merrin werd uit zijn herinnering getrokken en hij hapte geschrokken naar adem. Het voelde alsof hij het T-shirt nog in zijn handen had, alsof hij zich daar angstvallig aan vasthield. Nu hij zijn herinneringen had, wist hij precies waarom zijn eerdere ik daar zo angstvallig aan vast hield. Het shirt had hij van Marise gekregen, voor zijn laatste verjaardag. En eigenlijk was het al te klein geweest voor hem, was hij er al uit aan het groeien. Maar hij hield zoveel van dat shirt, omdat hij Marise zelf zo miste. Er was echter een ding dat hij niet begreep. Het witte apparaatje, dat had zijn geheugen gewist. Dat wist hij nu zeker...
      Maar hoe kon hij zich dan nog vasthouden aan zo'n dierbaar stuk? Dat zou hij vergeten moeten zijn...

---

It's never gonna happen, Guys.

      'Uh-huh,' zei Jester. 'Ik zou haast nog blij zijn dat ik in die droom zat, dan kon ik er tenminste niks van horen. You ready?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx snoof. 'Want? Ik maak rare geluiden als ik zoen? Dat zou niets moeten zijn waar jij niet aan gewend bent.' Hij kwam overeind en pakte zijn dienblad op.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Dezi had niet zo’n heel uitgebreid plan om Fayr af te zonderen van de rest, maar ze moest het er maar mee doen. Twee dagen de tijd hebben was niet echt veel. Voordat ze naar de Panthers ging, liep ze naar het Rhino-house en vroeg daar om Damon. Hij kon maar beter in de buurt blijven, zo lang de tijd kregen ze waarschijnlijk niet.
      Het meisje dat open had gedaan liet even geringschattend haar blik over hem hen glijden, maar riep toen over haar schouder naar Damon.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Neehoor, je zoent voorbeeldig, no worries.' Jester stond ook op en ging naast hem lopen. 'Had je nog specifieke plannen met die quality time, of mag ik dingen verzinnen?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Ga maar los. Ik dacht misschien nog eens brainstormen over ons aloude probleem, want daar zes weken nauwelijks over praten zorgt er niet voor dat die lul ook daadwerkelijk magisch verdwijnt. Dus... Ergens waar niemand ons stoort?' Hij bewoog zijn wenkbrauwen op en neer.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Wie de fuck kwam er nou voor hem? Nish wist zijn kamer heus wel te vinden en had Melissa niet nodig om voor schreeuwlelijk te spelen. Damon drukte de film op pauze en begaf zich op zijn dooie gemakje naar de deur. De ander had maar geduld, ofzo. Hij haalde zijn schouders op in reactie op Melissa's blik en liet zich tegen de deurpost aanhangen om de persoon buiten te vragen wattie van hem moest.
      'Dezi?' Het meisje op de veranda was een onverwachte verrassing. 'Wat doe jij hier?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      'Oh konijntje van me,' zei Jester, met een dramatische hand op zijn borst. 'Ik dacht dat je het nooit zou vragen.' Hij grijnsde en zette vlug zijn dienblad weg voor er een vuist zijn kant op zou komen. 'Het meer? Misschien is een wedstrijdje met jou wel eerlijk.'

[ bericht aangepast op 19 okt 2020 - 22:05 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.