[RPG • 0] Experium || 31 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 17 okt 2020 - 21:42 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Het maakte wel uit.
      Fox begreep echter dat Jester er niet over door wilde praten en zelf wist hij ook niet goed wat hij moest zeggen. Hij begreep Onyx niet – tenzij er al die tijd al wat tussen Nish en hem geweest was en Jester er onbewust tussen had gestaan. Een barricade die gisteren weggevallen was.
      ‘Wat was er gebeurd? Ik bedoel – hoe kwam je in een droom van Onyx terecht?’
      Eigenlijk had hij geen flauw idee hoe de gave van die jongen werkte.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Hij- Ehm- hij heeft hem voor me gemaakt. De droom.' Jester deed een poging het beeld van Nish professioneel van zijn netvlies te spoelen maar het werkte niet. 'Het idee was dat ik daar mijn gave niet heb en dus ook mijn hoofdpijn niet. T-toen ik de failsafe brak.' Hij haalde even diep adem in de hoop dat dat de wervelwind in zijn hoofd wat zou opklaren, maar heel veel beter werd het niet echt. 'Ik heb het bestand op m'n iNet. Ik kan daar heen om mijn herinneringen op te schrijven, zonder dat Experium die ooit kan wissen. Alleen, eh, was ik vergeten dat ik daar niet alleen mijn hoofdpijn niet heb, maar ook mijn gave zelf niet. Met Onyx erbij werd ik altijd gewoon wakker dus ik had er niet- niet echt slim over nagedacht.' Jester trok opgelaten met zijn schouders.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Wel slim bedacht,’ gaf Fox toe. Blijkbaar kon Onyx veel meer met zijn gave dan hij altijd gedacht had. ‘Ben je klaar om te ontbijten?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Adam was al klaar om te gaan ontbijten en wachtte op Merrin. Die toch wel erg lang wegbleef. Hij wachtte nog vijf minuten, daarna liep hij naar de badkamer toe. Daar zat zijn vriendje op de grond, met de rug tegen de muur. Onmiddellijk knielde Adam bij hem neer en legde een hand op zijn knie.
      ‘Mer? Wat is er gebeurd? Ben je gevallen?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij keek even opzij en zuchtte vermoeid. Toch glimlachte hij naar de jongen. "Dat zou betekenden dat we 1600 hectare grond moeten onderzoeken, dus dat lijkt me niet heel handig. Maar misschien kunnen we overdag langs de rand van het terrein lopen, kijken hoeveel we overdag ervan kunnen zien. Ik gok weinig, maar dan hebben we een idee van de grootte hopelijk." Nathaniël keek nog een keer over de kaart heen en ruimde hem toen weer op. Even keek hij terug over de weg naar het dorpje wat ze zojuist verlaten hadden. "Ik denk dat we er slim aan doen inkopen te doen, dat bos gaat onze grote vriend worden de komende tijd." Nathan wees even naar de bomen verderop. "of vijand," zei hij tussen neus en lippen door.
      Nathaniël liep om zijn auto heen en kroop weer achter het stuur. Hij moest een mooie slaapplaats vinden voor zijn schatje. De jongen zag ertegenop het bos in te trekken, maar ze zaten op een spoor, hopelijk de goede deze keer. Zolang hij maar bezig was met een spoor en er hoop was iets te vinden, zou hij ervoor gaan.

---

It's never gonna happen, Guys.

Rory nam weer op de bestuurdersstoel plaats. Hij wist niet zo goed hoe hij zich over het plan voelde. Langs de rand lopen leek hem niet het aller slimste, dat viel vast op. ‘We zouden ergens een drone vandaan moeten halen,’ bedacht hij. Een goede kostte vast een paar honderd euro, maar daar kwamen ze misschien verder mee dan met hun eigen zicht.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Zijn handen trilden nog na van de herinnering. Een scherpe pijn had zich in zijn hoofd genesteld. "Herinneringen," ademde hij heel zachtjes uit. Het ergste leek geweest te zijn, want nieuwe beelden bleven uit. Hij keek even op naar Adam die naast hem zat en direct scheurde er een nieuw beeld door zijn hoofd heen.

De jongen lag in een lang bed met stalen randen. Zijn gezicht was gehavend, de rest verborgen onder een stel lakens. Hij was de eerste persoon die hij hier zag die net zo oud als hem was. Hij was knap, de jongen in het bed, razend knap. Ondanks het feit dat zijn gezicht onder de schrammen zat. 7223 liet zijn vinger heel even over zijn hand glijden. Hij moest iets verschrikkelijks meegemaakt hebben. Zijn maag fladderde even iets op, op het moment dat ook de hand van de jongen voor een moment bewoog. Het was een nieuw gevoel, iets wat hij nog nooit meegemaakt had.

Hij werd teruggetrokken uit zijn herinnering. Deze voelde anders aan, nieuwer, anders. Merrin zijn ademhaling was versneld en hij zat verkrampt tegen de muur aan. Met dat de herinnering wegglipte, voelde hij langzaam zijn lichaam terugkeren. Hij had Adams hand in de zijne en hijgde nog na. Voor een moment slikte hij de pijn weg. "Herinneringen, van hier," zei hij zachtjes. "Voor de school begon..."

---

It's never gonna happen, Guys.

Nathan keek even verbaasd naar het stuur en toen weer terug naar Rory. Dat hij dat zelf niet bedacht had! "Kijk, en daarom ben jij nu mee," grijnsde hij. Met een drone klonk als een puik plan, plus het scheelde hem een hele hoop lopen. Dat was nu niet echt zijn favoriete ding om te doen. Nathaniël liet zijn Mustang brullend tot leven komen en keerde de auto om. "Nog wat gehoord van het thuisfront?" vroeg hij Rory, om de stilte maar te doorbreken.

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam zakte naast zijn vriendje neer en bleef zijn hand vasthouden. ‘Wil je erover vertellen?’ vroeg hij zachtjes. ‘Of ga je liever naar onze kamer?’ De andere jongens had hij nog niet gehoord, dus hij verwachtte niet dat iemand hen zou storen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Ik heb een berichtje gestuurd dat ik nog leef,’ antwoordde Rory. Hij staarde uit het raam. Zijn moeder had hem een paar keer gebeld, maar hij wist nu al dat hij haar alleen maar zou horen huilen als hij opnam. Daar had niemand weer aan. Dus stuurde hij af en toe maar een appje in de hoop dat ze zich niet al te veel zorgen maakte. ‘Jij?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij had zich aan zijn woord gehouden. Na het ontbijt was hij een lang stuk gaan rennen, een heel lang stuk. Opnieuw stond hij langs de rand van het terrein, hijgend tegen het hek aan. Het is niet meer dan dat, oké? Haar woorden sneden, ze sneden nog steeds. Hij had niet verwacht dat het zoveel zeer zou doen, maar het was alsof er een knauw in zijn maag zat. Hij kon Fersephone ook nog niet uit zijn gedachten krijgen, ondanks het feit dat denken aan haar pijnlijk was. Met het rennen had hij de pijn weer een beetje uit weten te stellen, net als zijn avontuur van die nacht. De herinnering aan de avond ervoor bleef echter pijnlijk hangen. Zo hadden dingen niet moeten gaan...
      In gedachten liep hij terug naar de school, om daar in zijn eentje aan de Panther tafel te gaan zitten en te lunchen. Op het moment was hij even blij dat hij niemand zag, dat het gewoon even stil om hem heen was en even niemand aan zijn hoofd zeurde.
      Vlak na de lunch werd hij echter toch opgepikt door Vienna. "Yrla!" Ietwat nors draaide hij zich naar haar om. "Wat wil je?" vroeg hij bot. Het was niet helemaal eerlijk tegenover Vienna, maar het lukte hem niet om een vrolijkere toon aan te slaan. "Ik zocht je," zei ze zachtjes. "Ik hoorde wat er gebeurd was. Hoe gaat het nu?' Yrla rolde met zijn ogen. In dit verhaal had hij dus absoluut geen zin in. "Het gaat best," bromde hij. Hij wilde zich al afwenden van het meisje naast hem, maar Vienna greep hem vast bij de arm. "Yr, je hoeft voor mij niet te doen alsof." Grommend trok de jongen zijn arm los. "Het gaat best, Vienna." Het meisje trok een wenkbrauw naar hem op, die hij steevast negeerde. Hij had absoluut geen zin in haar ge-moeder.
      Hij wilde al weglopen weer bij Vienna, maar bedacht zich toen iets. "Ik ga de rommel van gisteravond opruimen. En aangezien jij tien sponzen tegelijk het werk kan laten doen, vind je het goed om te helpen?"

---

It's never gonna happen, Guys.

"Het is niet zoveel bijzonders. Ik herinner me dat ik binnengebracht werd, in het onderzoekscentrum." Hij keek even op naar Adam. "En ik heb jou gezien, voor school bedoel ik dan," zei hij met een blos op zijn wangen. Hij keek even naar zijn vriendje naast hem. "Je - je was gewond." Met dat beeld op zijn netvlies trok hij Adam dichterbij en dicht tegen hem aan. Hij was zo blij dat Adam nu hier naast hem zat, ongeschonden en wel. Hij trok de jongen helemaal tegen zich aan, alsof het mogelijk was om helemaal in hem te kruipen. En was voorlopig niet van plan Adam los te laten.

---

It's never gonna happen, Guys.

"Zoals gebruikelijk. De vraag waar ik ben, wanneer ik weer naar huis kom. Ik heb mijn moeder verteld dat ik samen met een vriend ging reizen. Als ik alleen al over Gabriël begin, wordt ze gek." Hij trok een mondhoek op, in een poging tot een glimlach. "Ik hoop ooit nog die twee te kunnen herenigen." Nathaniël draaide de oprit van het hotel waarin Rory en hij verbleven op. Ze zouden vandaag inkopen moeten doen en konden ze hopelijk morgen of vannacht gaan kijken waar ze nu precies mee te maken hadden.

---

It's never gonna happen, Guys.

      Jester glimlachte, maar het voelde niet van harte. 'Ja. Nish had hem geholpen uit te vogelen hoe ze samen in een droom konden komen.' Hij beet op zijn lip en rechtte zijn rug. 'Geef me vijf minuten, dan kleed ik me om en poets ik m'n tanden.'
      Als Onyx maar gelukkig is.
      Hij had het hem zelf gezegd, toch?

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Het werd nu wel een heel multicultureel zootje, daar aan de tafel van de Panthers. Niet alleen zat de Lion er, ook Nish leek die tafel nu boven die van hen te verkiezen. Niet dat ze dat onbegrijpelijk vond. Ze zaten zo’n beetje bij de grootste droogkloten van de school. Wetend dat haar ontbijt er niet gezelliger op werd zonder haar enige maatje, schoof ze ook maar bij de Panthers aan.
      ‘Hé,’ begroette Nish haar verrast.
      ‘Hé,’ antwoordde ze droogjes. Ze nam een hap van haar krentenbol. ‘Heb je nou al de ballen gevonden om die crush van je voor het feest te vragen?’ Ze knikte naar de zwartharige Panther die naast hem zat en verbeet een grijns toen haar vriend haar een boze blik toewierp – die erg bij de blos op zijn wangen misstond.
      ‘Gelukkig wel ja, anders had je me helemaal voor schut gezet.’
      Ze haalde haar schouders op. ‘Mooi klote wel dan, voor mij. Moet ik iemand anders vinden.’ Want ergens had ze gedacht dat Nish er te chicken voor was. En hij was wel een makkelijke date geweest. Ze keek naar de overzijde van de tafel, waar de leider van de Panthers was. Gezien zijn gave, was hij wel de moeite waard om wat beter te leren kennen. ‘En hoe zit het met jou? Ben jij al van een date voorzien?’

---

Every villain is a hero in his own mind.