[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 3 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Isolophilia • Rafael • Beater/Prefect • Slughorn • Justin • Keeper • Catan • Andreas • Sombre • Brenn • Trijn • Margo • Chaser• Klaar • Jordyn • Beater• Croweater • Kyra • Chaser/Prefect • Morrigann • Arianna • Frangente •

Ravenclaw • Nomad • Catan • Roman • Keeper/Headboy • Croweater • Noah • Trijn • Cole • Catan • • Blythe • Chaser• Catan • Isabella • Slughorn • Jemina • Morrigann • Rhae • Croweater • Elsie • Catan

Slytherin • Casper • Croweater • Mosh • Seeker • Croweater • Marcus • Beater • Frangente • Thomas • Slughorn • Evan • Sombre • Prudence • Trijn • Lene • Keeper • Klaar • Daphne • Croweater • Zoya • Head girl • Catan • Nora • Morrigann

Hufflepuff • Lee • Chaser • Croweater • Theo • Chaser/Prefect • Frangente • Vinnie • Croweater • • • Mavis • Beater • Catan • Rosalie • Slughorn • Tilly • Catan • Maddie • Trijn • Novalie • Prefect •Slughorn

[ bericht aangepast op 15 juni 2021 - 19:13 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Thomas hield zijn glas uit om zich bij te laten vullen. Kom maar op, dacht hij fanatiek. De eerste fles ging nog wel en er was nog niets aan Marcus te merken. Dit ging sowieso een keiharde nek-aan-nekrace worden, want beiden zouden ze niet zomaar opgeven. Naast de drank waren ze maar aan een spel begonnen, tegen de verveling. Marcus en hij hadden bekertjes in een driehoek opgesteld en waren nu met een soort slangenkopjes aan het gooien. Het waren geen echte slangenkoppen, maar een leek zou het verschil niet zien. Thomas had net drie punten gescoord toen Evan weer binnen kwam. Geamuseerd trok Thomas een wenkbrauw op bij het zien van zijn dronken kop.
      Thomas tikte Marcus naast hem even aan. "Die is ook goed ver heen," zei hij met een grijns. Hij volgde Evan met zijn ogen, die met Nora in de hoek van de kamer verdween. "Misschien moeten we hem morgenochtend overtuigen dat hij met onze weddenschap meedeed," zei Thomas met een sluwe glimlach. "Hij herinnert zich toch niets meer en dan hebben we allebei een slaaf voor een dag." Hij keek Marcus even met glimmende ogen aan. Soms was hij geniaal.

---

It's never gonna happen, Guys.

Een tijdje danste Lee met Mavis, totdat zijn blik op Rosalie viel. Die hoorde ook te dansen op haar eigen feestje!
      ‘Nou ga ik even met Rosalie dansen hoor!’ zei hij – door toedoen van de alcohol iets harder dan nodig was. ‘Het is haar feestje!’
      Hij pakte het meisje bij de handen en wilde haar in het rond spinnen totdat hij bedacht dat dat vast niet fijn was als je niks zag.
      ‘Kijk – ik kan de wals.’ Hij sloeg een arm om haar middel en bleef haar andere hand vasthouden. ‘Die hebben we geleerd. Tijdens het tovertoernooi. Maar jij was er niet om hem te leren dus ik kan hem je wel een keer leren.’ Hij beet op zijn lip en deed en paar stappen, terwijl hij zich de passen probeerde te herinneren. ‘Ik raakte steeds in de war maar Neville was er heel goed in dus die heeft het me geleerd. En daarna probeerden we Roger en Trevor met elkaar te laten dansen maar die deden niet zo goed mee.’ Hij schoot in de lach. 'Wat wel goed was voor mijn zelfvertrouwen. Ik danste in elk geval beter dan een pad.'

[ bericht aangepast op 16 juni 2021 - 13:29 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Rafaël stak zijn pink vooruit en haakte die achter die van Arianna. "Beloofd," zei hij grijnzend. Hij wist wel zeker dat ze het prachtig zou vinden. Voor een lange tijd zwom hij samen met Arianna door het bad en hadden ze het over van alles en nog wat. Toen het gesprek een beetje opraakte, en Justin en Jordyn niet terugkeerden, nam hij dan toch maar afscheid van Arianna. Ergens had Rafaël Kyra nog willen spreken, hij wilde niets liever dan dit jaar weer terug in het Quidditch team en met haar nieuwe tactieken bespreken en haar vertellen over zijn nieuwe bezem.
      Ze was echter te druk met Andreas en Lane en beide jongens waren nu niet echt Raf zijn ding. Raf klom uit het zwembad en bedacht zich toen pas dat hij geen handdoek meegenomen had. Gelukkig was de Room of Requirement er al op voorbereid, want opeens spotte Raf een stapel handdoeken verderop. Een droge onderbroek is ook wel handig dacht hij wanhopig. De jongen begon zich af te drogen en keek even bedachtzaam naar zijn kleding. Hij kon best zijn mantel even om hem heen lopen en zo terug lopen naar de Gryffindor toren. Het was niet zo ver weg en dan werden zijn spullen verder niet nat. Een beetje onhandig bundelde Rafaël alles bij elkaar en liep met zijn kleding (en die van Justin) onder zijn arm terug naar de toren.
      De dikke dame was niet heel blij met hem dat hij nu nog naar binnen wilde, maar hij strompelde zonder verder naar haar om te kijken verder naar boven. Bijna was hij zo hun slaapkamer binnen gewalst, maar bedacht zich net op tijd. Als Jordyn en Justin ruzie hadden, of er gebeurde iets, dan eindigde dat vaak... samen... En dus klopte hij aarzelend maar op de deur en opende hem op een kiertje. "Is de kust veilig?" vroeg hij met een kleine glimlach.

[ bericht aangepast op 16 juni 2021 - 13:58 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Jordyn had nog niet de energie gevonden om op te staan, hoewel ze al een tijdje geleden hun roes hadden beleefd en ze daarna bijna waren ingedommeld. Ze trok het deken ietsje hoger zodat die in elk geval haar tepel bedekte en Raf niet helemaal een trauma opliep – al waren haar borsten nou een van de weinige delen van haar lichaam die niet verminkt waren – en draaide haar hoofd naar de deur.
      ‘Ja hoor, Jus houdt het ook weer geen uren vol. Misschien wel als jij meedoet,’ vervolgde ze met wiebelende wenkbrauwen nadat Raf naar binnen was gestapt.

---

Every villain is a hero in his own mind.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Rafaël rolde zuchtend met zijn ogen. Hij scheidde zijn eigen kleding van die van Justin en gooide die bovenop Jordyn en Justin. "Jullie twee zijn verschrikkelijk!" Hij liep naar zijn stoel en gooide zijn mantel over zijn stoel heen. Ook zijn eigen kleding dropte hij er gewoon neer, voor hij op zijn eigen bed neerplofte. Zijn hoofd tolde toch wel een beetje. "Jullie worden bedankt trouwens." Hij trok een pruillipje, terwijl hij zijn hoofd naar zijn beste vrienden draaide. "Jullie lieten me helemaal alleen," pruilde hij.

---

It's never gonna happen, Guys.

Een paar tellen staarde Casper de twee na, zich afvragend of hij hen moest vertellen dat de badkamer de andere kant op was. Daarna haalde hij zijn schouders op en slenterde hij naar de slaapvertrekken, waar hij zich op bed neer liet ploffen en zijn ogen sloot.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het was twaalf uur; voor Roman tijd om de dichtstbijzijnde gangen te patrouilleren om er zeker van te zijn dat daar geen leerlingen meer waren. Hij was net bij de deur toen daar iemand op bleek te bonzen en hij trok de deur open. Vragend trok hij zijn wenkbrauwen naar een woeste Nomad op. ‘Eh, ook een goeienacht?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Ah gossie toch.’ Jordyn pruilde terug. ‘Waren ze niet lief voor je?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Rafaël trok een wenkbrauw op. "Jullie lieten me achter met meneer Anabolen en meneer Blaaskaak. Zegt dat niet genoeg?" Dat kon Jordyn ook zelf wel bedenken. Hij draaide zich op zijn zij en zette zijn hand onder zijn hoofd. "Maar Arianna was ten minste aardig," zei hij, terwijl hij zijn tong uitstak naar Jordyn.

---

It's never gonna happen, Guys.

'Natuurlijk. En ze kan ook best lekker zoenen. Heb je dat nog geprobeerd?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Rafaël zuchtte. "Er is wel meer aan een persoon dan zoenen hoor, Jor," zei hij verveeld. Rafaël pakte zijn kussen onder zijn hoofd vandaan en gooide die in de richting van Jordyn. Hij dacht even terug aan het gesprek met Arianna. "Maar we gaan wel wat leuks doen samen," zei hij zonder na te denken.

---

It's never gonna happen, Guys.

'Oh echt?' Ze richtte zich ietsje op zodat een conversatie gaande houden makkelijker was. 'Leuk man. Wat gaan jullie doen?'
      Ze had dan wel geen kwaad woord over miss perfect gezegd, maar ze vond het een veel beter plan als hij met Arianna ging daten.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Rafaël was allang blij dat Jordyn niet verder ging op het zoenen. "Ze wil graag het verboden bos zien. Dus daar weten we nog wel een paar mooie plekjes toch?" vroeg hij grijnzend aan Jordyn. Hij wist nog niet zo goed waar hij heen wilde, maar hij had verschillende opties. Elk had zo zijn eigen charme.

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze schrok een beetje van Lee, maar probeerde het niet te laten merken. Zo goed als ze kon probeerde ze zich te laten leiden door Lee. De drankgeur was echter overweldigend en ook aan Lee's coördinatie te voelen, was hij niet heel standvastig meer op zijn benen. Ze volgde dan ook maar de helft van het verhaal, omdat Rosalie angstvallig probeerde om overeind te blijven staan. "Leuk, Lee. Wat jammer dat ik dat gemist heb," wist ze nog te antwoorden. Rosalie had geen idee waar ze heen ging. Ze kon alleen vertrouwen op Lee die nogal dronken leek te zijn, wat niet echt hielp in haar vertrouwen.
      "We kunnen ook even los van elkaar dansen?" probeerde ze. "Ik ben hier volgens mij niet zo goed in."


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

---

It's never gonna happen, Guys.