• Hogwarts • The Final Year

    SPEELTOPIC




    Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

    Personages
    Onderstreepte zwerkbalposities houden in dat de spelers team captains zijn.

    Gryffindor

    • Lane • Isolophilia
    • Rafael • Beater/Prefect • Slughorn
    • Justin • Keeper • Catan
    • Andreas • Sombre
    • Brenn • Trijn
    • Margo • Chaser• Klaar
    • Jordyn • Beater• Croweater
    • Kyra • Chaser/Prefect • Morrigann
    • Arianna • Frangente
    •
    Ravenclaw

    • Nomad • Catan
    • Roman • Keeper/Headboy • Croweater
    • Noah • Trijn
    • Cole • Catan
    •
    • Blythe • Chaser• Catan
    • Isabella • Slughorn
    • Jemina • Morrigann
    • Rhae • Croweater
    • Elsie • Catan
    Slytherin

    • Casper • Croweater
    • Mosh • Seeker • Croweater
    • Marcus • Beater • Frangente
    • Thomas • Slughorn
    • Evan • Sombre
    • Prudence • Trijn
    • Lene • Keeper • Klaar
    • Daphne • Croweater
    • Zoya • Head girl • Catan
    • Nora • Morrigann
    Hufflepuff

    • Lee • Chaser • Croweater
    • Theo • Chaser/Prefect • Frangente
    • Vinnie • Croweater
    •
    •
    • Mavis • Beater • Catan
    • Rosalie • Slughorn
    • Tilly • Catan
    • Maddie • Trijn
    • Novalie • Prefect •Slughorn

    [ bericht aangepast op 15 juni 2021 - 19:13 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    EVANDER | EVAN | HALE
    arriving a little late | Great Lake | Casper, Nomad

    'Omdat ik zelf niet eens wist dat ik weg ging Casper, ik weet niet of je weet wat onderduiken betekent?' Evan bleef toch even stilstaan en besloot weer terug te lopen. 'Ik had je graag mee gewild, maar het ministerie stond gewoon ineens hier op de stoep midden in de nacht en hebben me zo ongeveer gekidnapped. Ik wist zelf niet eens waar ik heen ging, hoe had ik je mee moeten nemen?' Evan bleef op een afstandje staan en ging met zijn handen door zijn haren.
          'Ik had er niks aan kunnen veranderen en ik kon in Amerika pas na een paar weken naar jullie schrijven om te vertellen waar ik was.' Evan zuchte even diep.
          'Als je me had laten weten, door middel van een brief bijvoorbeeld, dat het hier helemaal naar de klote was voor jou, had ik misschien iets voor je kunnen betekenen. Maar als je me compleet buitensluit, kan ik ook niks doen.' Evan liet zichzelf weer in het gras zakken en pakte de fles weer om er een paar slokken uit te nemen.





    - thank you for existing -

    Casper

    Casper boog zijn hoofd. Hij had niet geweten dat het ministerie erbij betrokken was geweest, hij had gedacht dat het gewoon een gezond besluit was geweest van Evans vader en dat hij ook Casper best mee had kunnen nemen. Evan was als een broer voor hem geweest en hij had gedacht dat dat andersom ook zo was.
          ‘Je had het ze kunnen vragen,’ zei hij zacht, ditmaal verslagen. Hij zuchtte. Diep vanbinnen wist hij ook wel dat Evans vertrek niet de reden was geweest dat het allemaal zo gelopen was. Dat kwam door zijn eigen gedrag. ‘Ik heb je geprobeerd te schrijven,’ mompelde hij, starend naar zijn voeten. ‘Maar het lukte gewoon niet en ik raakte er alleen maar gefrustreerd van.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Nomad Morphew

    Nomad volgde het gesprek, maar hield zich stil. Het was niet aan hem om zich ermee te bemoeien - en bovendien volgden zijn ogen de fles drank, die bijna leeg was. Toen Evan die in het gras smeet, kroop Nomad er snel naartoe, pakte hem op en probeerde de spreuk uit te spreken waarmee de hoeveelheid weer vermeerderd werd. Het kostte hem drie pogingen - de alcohol leek in te slaan. Daarna haalde hij de dop weer van de fles en zette hij hem aan zijn mond.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    EVANDER | EVAN | HALE
    arriving a little late | Great Lake | Casper, Nomad

    Het leek bijna alsof het nu echt bij Casper binnenkwam. De jongen zuchtte dan ook verslagen en vertelde dat hij wel een poging had gedaan om te schrijven, waardoor Evan toch stiekem even moest lachen.
          'Wat een gekkigheid, waarom zou je je beste vriend niet durven te schrijven?' Evan liet het verder gaan, hij wist ook niet wat er allemaal door zijn hoofd heen ging. Nomad had ondertussen een geweldige spreuk uitgevoerd om de fles weer te vullen, waardoor Evan even met zijn ogen bij de jongen bleef hangen.
          'Holy shit, you weren't joking,' hij keek vol verwondering naar de volle fles en nam hem weer aan van Nomad, om er ook weer een slok uit te nemen. Langzaam maar zeker steeg de alcohol wel naar zijn hoofd.
          'Casper, it's fine.' Begon Evan kalmpjes. 'Maar, wat is er met Rosalie gebeurd?' hij was nog steeds benieuwd naar Casper's kant van het verhaal. 'Marcus en Thomas maakte er een heel groot verhaal van alsof je de duivel van school bent waar iedereen bang voor is,'.






    [ bericht aangepast op 14 juni 2021 - 12:34 ]


    - thank you for existing -

    Casper

    Het was geen kwestie van dúrven – zijn hoofd was gewoon blanco geweest, iedere keer dat hij het probeerde. Casper wist niet wat hij verder moest zeggen. Hij wilde niet toegeven dat hij zichzelf niet was geweest zonder Evan, want hij had ingezien hoe fucking aanhankelijk hij van die gast was geweest en hij haatte het.
          ‘De meesten zijn ook bang,’ zei hij. Hij dacht aan Lee en Nomad en grijnsde. ‘Behalve als ik drank uitdeel, dan.’
          Niet dat die anders wel bang waren, maar ze bleven in elk geval naast hem zitten.

    [ bericht aangepast op 14 juni 2021 - 12:43 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    EVANDER | EVAN | HALE
    arriving a little late | Great Lake | Casper, Nomad

    De meeste zijn ook bang... nou Evan niet en hij begreep ook niet echt waarom. Voor wat hij nu had gezien was Casper stil, terughoudend en gewoon een beetje een sarcastische gozer.
          'Hoe is het zo ver kunnen komen?' vroeg Evan dan ook. 'Want ik zie nu niks aan kwaad in je ogen,' vervolgde hij nog. Evan nam weer een paar slokken uit de fles drank en begon zich af te vragen of dat wel een goed idee was. Maar ja... who cares? Ineens schoot Nora weer even door Evan's hoofd. Waardoor hij bijna haar naam hardop zei, maar het gelukkig zacht fluisterde.
          'Blijven jullie hier de hele avond nog zitten? Het begint af te koelen.'




    - thank you for existing -

    Casper

    Casper grinnikte. ‘Ik ben ook heus niet kwaadaardig. Maar er zit best een steekje los.’ Hij gaf de jongen een schouderduwtje. ‘Al weet je dat best.’ Hij leunde naar achteren op zijn handen. ‘Ik zit hier nog wel prima. Wilde je al gaan slapen dan? Die whisky is best aardig.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    KYRA ALIYEVA
    gryffindor • chaser • prefect • room of requirement • lane and andreas
    Zonder pardon of enige waarschuwing gaf Kyra beide jongens een harde klap tegen hun achterhoofd. "Nee," zei ze resoluut. "Je gaat geen spelletje spelen met iemands gevoelens, stelletje eikels. Het is de bedoeling dat ze ingaat zien dat niet alle jongens een stel klootzakken zijn, jullie twee klootviolen gaan daar echt niet bij helpen met zo'n achterlijke weddenschap." Merlin. Ze wilde Isa dan wel overtuigen dat echt lang niet alle jongens zo slecht waren, maar ze was niet van plan omdat te doen met een van de fuckboys naast haar. Dat zou Isa's gedachtegoed alleen maar bevestigen. Ze kon haar soms geen ongelijk geven. "Ik hoop dat jullie bij de eindexamens wat meer hersencapaciteit gebruiken, zover jullie dat hebben," bromde ze, waarna ze de fles uit Andreas' hand rukte en een flinke slok nam.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Lane Favian Thornton
    Seventeen      •       Gryffindor      •       @ room of requirement      •       with Kyra & Andreas

          Een brede grijns vescheen op zijn gezicht bij de gedachten aan de weddenschap die Andreas zojuist had voorgesteld, daar kon hij zich wel in vinden. Hij knikte dan ook instemmend op de uitdaging die zijn vriend hem aanbood. "Goed plan- " Lane werd onderbroken door een klap op zjn achterhoofd door de dame in hun midden. Hij rolde zijn ogen en keek naar de brunette, hij liet een hand rusten op haar bovenbeen. "Relax chica, ze zal er geen spijt van krijgen" sprak hij haar toe met een knipoog. Er waren maar weinig mensen waarmee hij het bed gedeeld hadden die hij er later over had horen klagen, met Isa zou dat niet veel anders zijn als het aan hem zou liggen. "Ben je soms bang dat je zelf te kort komt?" vervolgde hij met een grijns haar kant op. Hij keek haar quasi-beledigd aan toen ze over zijn hersencapaciteit begon en Lane schudde zijn hoofd. "Dat is pas gemeen, Kyra!" zei hij verontwaardigd en sloeg zijn armen over elkaar. "Wij zijn hartstikke slim, toch Andreas?" ​



    "I choose being real over being perfect."

    [ bericht aangepast op 14 juni 2021 - 14:16 ]


    • Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. •

    Isabella Fitzgerald
    In de Ravenclawtoren met Blythe


    Isa haalde haar schouders op. "Ik heb geen idee," zei ze. Ze wist ook inderdaad niet of ze het wel wilde. Op dit moment vond ze het vooral irritante blagen. "Ik kan het nu nog niet echt voor me zien. Ik ben niet zo goed met kinderen," zei ze zacht. Ze keek even op naar Blythe. "En jij dan? Heb je alles al helemaal uitgedacht?" Vroeg ze met een grijns


    It's never gonna happen, Guys.

    Blythe Carmichael

    Blythe haalde haar schouders op. 'Uitgedacht... Dat weet ik niet.' Een paar jaar geleden had ze het wel helemaal uitgedacht. Maar toen was ze jong geweest en had ze een hopeloze - veel te lange - crush gehad, dus had ze al helemaal voor zich gezien hoe ze dolgelukkig met hem zou trouwen. Zo naïef was ze inmiddels niet meer. 'Maar ik denk het wel. Maar goed, we zijn ook nog jong.' Ze grijnsde. 'Ik wil nog minstens tien jaar gewoon lekker mijn eigen ding doen.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    ANDREAS WILLIAMS
    Gryffindor | room of requirement| with Lane&Kyra

    Het geweldige voorstel viel niet bij iedereen goed in de smaak. Kyra liet haar mening duidelijk blijken in combinatie met een tik op het achterhoofd van Lane en Andreas, waardoor Andreas zielig met zijn hand over zijn hoofd ging. Al keek hij al snel weer blij na Lane's opmerking.
          'We willen jou ook wel aandacht geven hoor vanavond, je komt heus niks tekort,' glimlachte Andreas zoet. Kyra leek nog steeds niet al te geamuseerd en maakte dan ook een diepe belediging, waardoor Andreas en Lane beide een pruillipje trokken.
          'ja, wij zijn hartstikke slim,' ook Andreas ging met zijn armen over elkaar en deed het gedrag van Lane na. Met puppy oogjes keek hij richting Kyra.
          'Niet lief,' miepte Andreas, waarna hij na enkele seconden zijn gezicht weer veranderde naar een grijns en de fles terug jatte van Kyra en er wat slokken uit nam. Het leek steeds beter en beter te smaken dat spul.
          'We proberen je gewoon te helpen met je persoonlijke missie...' - 'toch Lane?'


    - thank you for existing -

    EVANDER | EVAN | HALE
    arriving a little late | Great Lake | Casper, Nomad

    Er zat bij Casper inderdaad wel een steekje los, maar Evan kon zich niet herinneren dat he zó erg was.
          'Joah het is fris, en eh, ja, gewoon...' De woorden kwamen niet al te soepel over Evan's lippen. Hij ging ze niet vertellen dat hij Nora nog even wilde zien. In plaats van verder te gaan met het gesprek nam Evan nog wat slokken van de fles, voor hij hem weer terug gaf aan Nomad.
          'Jij nog wat eh, boeiends gedaan?' vroeg hij richting Nomad. Evan was enkele minuten nog volledig over de zeik, maar hij was nu door de alcohol helemaal gekalmeerd, misschien iets te kalm eigenlijk.

    [ bericht aangepast op 14 juni 2021 - 23:47 ]


    - thank you for existing -

    KYRA ALIYEVA
    gryffindor • chaser • prefect • room of requirement • lane and andreas
    Kyra keek Lane aan met een dodelijke blik terwijl ze zijn hand oppakte en die van haar eigen bovenbeen in zijn schoot deponeerde. "Jullie twee zijn echt onvoorstelbaar, stelletje holbewoners," zuchtte ze. Ze zou er hoog persoonlijk voor zorgen dat de jongens zelf spijt zouden krijgen mochten ze dat plannetje doorzetten. "En ik kom niks te kort. Als ik het niet van jullie krijg, dan heb ik nog wel andere middelen." Kyra haalde haar schouders op. Over hun intelligentie maakte ze op het moment maar geen opmerking. "Ik ga gerust een weddenschap met jullie aan, maar absoluut niet over dat."
          Kyra klom overeind, aarzelde voor een enkele seconde, waarna ze haar voet op Lane's rug zette en hem zo het water in duwde. Haar blik gleed vervolgens naar Andreas. "Je hebt geluk dat je die fles vast hebt, anders lag jij er ook in."


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Nomad Morphew

    Nomad haalde zijn schouders op. Hij had Lee's zelfvertrouwen naar de kloten geholpen, maar er ging al een steek door zijn maag als hij daaraan dacht en hij had weinig zin om dat nog een keer op te rakelen. 'Dit spul gedronken,' zei hij daarom. 'Verdomd lekker spul. Jij dan?' Hij wist eigenlijk heel weinig van Evan. Hij had de jongen niet veel gesproken, omdat hij ook niet per se heel veel met de andere Zwadderaars omging en daarom was het niet nodig om hem te vriend te houden. Zijn vader zou het toch nooit ontdekken.
    Er schoot opnieuw een steek door zijn lijf bij de gedachte aan zijn vader en hij was Evan dankbaar dat hij de fles drank weer aan hem gaf, want bij elke slok kon hij zijn gedachten daarop focussen. Al werden die gedachten steeds vager en gingen ze steeds meer door elkaar heen lopen. Hij nam een flinke slok - en toen nog één en nog één - en stond toen op.
    'Ik moet pissen.'
    Wankelend liep hij wat naar het meer toe en deed hij daar een kleine boodschap. Daarna voelde hij zich verslagen en moe. Hij sloot even zijn ogen om zijn duizeligheid te laten stoppen, maar het bleef gewoon doordraaien. 'En nu wil ik tukken.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain