• Hogwarts • The Final Year

    SPEELTOPIC




    Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

    Personages
    Onderstreepte zwerkbalposities houden in dat de spelers team captains zijn.

    Gryffindor

    • Lane • Robin
    • Rafael • Beater/Prefect • Danique
    • Justin • Keeper • Marjanne
    • Andreas • Demi
    • Brenn • Katrijn
    • Jordyn • Beater• Natas
    • Kyra • Chaser/Prefect • Cheryl
    • Arianna • Noa
    •
    •
    Ravenclaw

    • Nomad • Marjanne
    • Roman • Keeper/Headboy • Natas
    • Noah • Katrijn
    • Cole • Marjanne
    •
    • Blythe • Chaser• Marjanne
    • Isabella • Danique
    • Jemina • Cheryl
    • Rhae • Natas
    • Elsie • Marjanne
    Slytherin

    • Casper • Natas
    • Mosh • Seeker • Natas
    • Marcus • Beater • Noa
    • Thomas • Danique
    • Evan • Demi
    • Prudence • Katrijn
    •
    • Daphne • Natas
    • Zoya • Head girl • Marjanne
    • Nora • Cheryl
    Hufflepuff

    • Lee • Chaser • Natas
    • Theo • Chaser/Prefect • Noa
    • Vinnie • Natas
    •
    •
    • Mavis • Beater • Marjanne
    • Rosalie • Danique
    • Tilly • Marjanne
    • Maddie • Katrijn
    • Novalie • Prefect •Danique

    [ bericht aangepast op 27 juli 2021 - 9:49 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    NOVALIE ARIA FITZGERALD
    17 years      —      Hufflepuff Prefect      —      Hufflepuff tafel      —       w. Tilly, Cole en Lee



    "D-d-dank je," stotterde ze met een lichte blos op haar wangen. Novalie deed het niet zo goed op complimentjes. Ze deelde ze veel liever uit dan dat ze ze kreeg. "Jij ziet er ook leuk uit," zei ze zachtjes, terwijl ze de blos op haar wangen nog iets verder voelde groeien. Het was maar beter dat ze niet alleen gelaten was met Cole. Ergens vond Novalie het fijn dat Tilly en Vinnie erbij waren. Die kende ze een stuk beter.
          "Was je nog druk?" vroeg ze naar aanleiding van zijn te laat zijn. Meteen sloeg Novalie zichzelf inwendig voor haar hoofd. Wat was dat nu weer voor vage vraag?


    It's never gonna happen, Guys.

    Isabella Fitzgerald
    Grote zaal met Rhae en Mosh


    Isabella grinnikte om Rhae haar kleurencode. Ze pakte een drankje voor haar vriendin en gaf die aan. "Wel, Mosh is overduidelijk een dikke, dikke rood. Heel fel rood. Het is dat ik een deal met hem gesloten heb, anders sprak ik niet eens met hem." Ze nam even een slok van haar drinken. "Waar staat elke kleur precies voor?" vroeg ze toch maar. "Ik nam aan dat Rood zei dat je daar ver uit de buurt moest blijven." Groen was vast goedgekeurd. Isabella kon zich niet bedenken of ze die ooit uit zou delen, die kleur. Niet nu... Haar ogen gleden even door de zaal en toen ze Noah ving aan de andere kant van de zaal, keek ze toch maar weer heel snel weg. Een knagend gevoel zeurde in haar buik.

    [ bericht aangepast op 15 aug 2021 - 23:21 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    NORA PENELOPE LESTRANGE
    slytherin • slytherin girls dorm • daphne
    "Sommige mensen zijn into... vreemde dingen," murmelde Nora met rode wangen waarna ze snel met haar hoofd de kast in dook. "Maar in elk geval, dankje voor dit te regelen. Dat betekend veel."


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    KYRA ALIYEVA
    gryffindor • chaser • prefect • niet in the greathall iig • marcus • dress (zonder alle accessoires & iets kortere split)
    "Oh, is dat een uitdaging?" vroeg Kyra opgewekt. "Ik ga nooit een uitdaging, Lestrange, dat is iets wat je moet weten." Ze zou hem met alle liefde meesleuren naar een feestje, ook tegen zijn wil in, maar ze vermoedde haast dat hij dat stiekem niet eens erg zou vinden.
          Wat minder verbazingwekkend was, was dat de jongen klassieke muziek speelde. Het paste bij zijn hele doen en laten. "Dan hoor ik het liefst een van je eigen probeersels," besloot ze. "Veel spannender, dan weet ik niet wat te verwachten." Niet dat ze nou zo'n grote kenner van klassieke muziek was. "Ik teken van alles en nog wat, vind het niet zo interessant om me slechts op één ding te focussen. Zal ik jou een keer tekenen?" Ze glimlachte plagerig naar hem.
          "We zijn wizards en witches, moet je niet van een beetje mysterieuze dranken houden? Of durf je het soms niet aan om onbekende dingen te proberen?"


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Justin Trelawney

    Zijn mondhoeken krulden omhoog. Ze was uitdagender geworden - het beviel hem wel. Hij kon het goed waarderen dat ze zelf grapjes maakte over het feit dat ze haar zicht kwijt was geraakt. Dat maakte het allemaal wat luchtiger. 'Ik draag een gouden boxer,' begon hij, 'en daarboven een heel mooi kort, roze naveltruitje. En knalgele kniekousen. Oh, en badslippers.'

    [ bericht aangepast op 16 aug 2021 - 12:38 ]


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Rosalie Williams
    In de gang voor de Hufflepuf common room - Met Justin


    Ze schoot in de lach van Justin zijn woorden en probeerde het plaatje voor te stellen wat hij schetste. "Je weet dat ik nog wel beeld kan denken he? Met een beetje fantasie." Ze grinnikte nog na en schudde haar hoofd. "Dit beeld krijg ik nu nooit meer van mijn netvlies."

    [ bericht aangepast op 16 aug 2021 - 12:44 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Justin Trelawney

    'Ach, je weet toch niet hoe ik eruit zie. Misschien heb ik wel een gezicht vol puisten gekregen, en ben ik vijftig kilo aangekomen. Wordt het nog een mooier beeld van, hè?' Hij grijnsde. 'Al kan ik je daar nog wel het tegendeel van bewijzen, als je me toch zo graag wilt aanraken.' Hij gaf haar een plagerig duwtje met zijn heup. Haar hand had hij nog steeds vast terwijl ze naar de grote zaal liepen.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Cole Esworthy

    'Nou, ik -' Hij haalde even zijn hand door zijn haar - die hij net nog in model had geprobeerd te brengen. 'Het is een beetje ingewikkeld,' gaf hij toe. 'Ik zie - ik zie sinds gisteren de hele dag een foto. Ik bedoel - ik kom telkens een stuk uit een krant tegen - een foto van een man en een vrouw met een pasgeboren baby - en ik heb géén idee wat het inhoudt.' Hij schudde zijn hoofd. 'Dit is echt idioot vaag uitgelegd, sorry. Ik ben zelf ook nog een beetje in de war. Gisteren kwam ik die foto tegen in een plas water, maar leek hij daarna weer verdwenen te zijn - en ik was de enige die hem kon zien - en later zag ik hem nog een keer. En zonet leek hij in de spiegel te hangen, of zo. Heel vaag. En ik weet niet - is dat normaal? Kan dat gewoon met magie, of -' Hij maakte zijn zin niet af. Of wat? Was hij gek aan het worden? Dat was het alternatief, en daar hoopte hij toch niet op. Hij hoopte dat Novalie - die was opgegroeid in een tovenaarsgezin - hem gerust kon stellen.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Rosalie Williams
    In de gang voor de Hufflepuf common room - Met Justin


    Rosalie voelde nu wel een blos naar haar wangen stijgen. Dat had ze niet perse gezegd toch? Dat ze hem graag wilde aanraken? Was dat zo? Ze wist het antwoord niet. "Gelukkig weet ik van jou dat je zo nooit over straat zou gaan, dus je kan proberen me van alles wijs te maken, maar ik geloof je toch niet," zei ze met een glimlach. Zijn heup kwam even onverwacht en bracht Rosalie toch wel heel even uit balans, voor ze zichzelf weer bij elkaar raapte. Als Justin in ieder geval zo de avond zou zijn, zou het feestje vast wel meevallen. "Maar je hebt gelijk. Ik zie niet hoe erg je je hebt opgedoft. Dan moet je dus maar op een andere manier je best doen om indruk op me te maken," zei ze met een grijns. Ze was benieuwd waarmee hij zou komen. Natuurlijk wist ze dat Justin de afgelopen jaren heel wat dames om zijn vinger gewonden had. Ze was benieuwd of dat meer dan alleen de looks was.

    [ bericht aangepast op 16 aug 2021 - 12:59 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Lee Williams


    ‘Oh echt niet?’ vroeg Lee verbaasd. ‘Waarom niet? – Ik wel, op feestjes.’ Of als hij een gebroken hart had en iemand hem een fles voorhield. ‘Doe je soms net even verrassendere dingen.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Daphne Saunders
    Outfit


    Daphne glimlachte. ‘Geen probleem, meis. Nou – veel plezier vanavond.’
          Ze gaf een knikje naar het meisje en verliet toen de kamer. Beneden stond Thomas al te wachten. Ze pakte hem lichtjes bij zijn bovenarm.
          ‘Nog even wat puntjes op de i gezegd,’ verklaarde ze.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Justin Trelawney

    Ze had gelijk. Het was niet dat hij niet charmant kon zijn - maar hij wist dat zijn uiterlijk wel mee hielp, en het was gek dat ze hem niet kon zien. Het enige wat ze zich nog van hem herinnerde, was het kleine jochie dat hij een paar jaar geleden was geweest. 'Oh, maar ik ben maar een verlegen jochie. Zonder mijn looks ben ik niks.' Hij trok een pruillip - al kon zij die niet zien - en gaf een klein kneepje in haar hand. Het tintelde nog steeds op de plek waar hij haar vasthield.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Elsie Bee

    'Maar wat als je dan iets doet waar je spijt van krijgt?' vroeg Elsie zich hardop af. Maar misschien moest ze het maar doen vanavond. Misschien zou het dat knagende gevoel wat onderdrukken dat ze voelde vanaf het moment dat ze Maddie zich bij hen had gevoegd. 'Maar misschien moet ik het een keer proberen.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Lee Williams


    ‘Dan doe je het de volgende keer niet meer,’ grijnsde Lee. ‘Al heb ik eigenlijk nooit echt ergens spijt van.’ Hij stak zijn tong uit. ‘Zonde van mijn tijd.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Thomas Byrne
    Common room nr de grote zaal -> met Daphne


    "Je laat er geen gras over groeien dit jaar," zei hij met een genoegzaam lachje. Hij begeleidde Daphne in de richting van de grote zaal. Hij leunde even met een samenzwerend lachje in de richting van Daphne. "Mag ik zeggen dat je er prachtig uitziet vanavond? Of moet ik zulke standaarden wat je zegt bij elke date overslaan?"


    It's never gonna happen, Guys.