[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 8 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Robin • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • Brenn • Katrijn • Jordyn • Beater• Natas • Kyra • Chaser/Prefect • Cheryl • Arianna • Noa • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Jemina • Cheryl • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Marcus • Beater • Noa • Thomas • Danique • Evan • Demi • Prudence • Katrijn • • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Nora • Cheryl

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Theo • Chaser/Prefect • Noa • Vinnie • Natas • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

Elsie Bee

Elsie's hartslag sloeg een keer over en ze keek hem in zijn groene ogen. Na zijn woorden realiseerde ze zich hoe verwarrend dit voor hem moest zijn - en voor haar, want ze wist niet wat hij voelde. Ze wílde dat hij wat voelde. 'Dat - dat is oké,' zei ze met ingehouden adem. 'We kunnen - we kunnen rustig aandoen. Je moet niks doen waar je je niet goed bij voelt.' Oh, maar wat hoopte ze dat hij zich hier goed bij voelde. Zijn woorden herhaalden zich in haar hoofd - vooral dat ene zinnetje: Ik weet niet zo goed wat ik voel. Meer dan ik verwachtte. Een kleine glimlach speelde rond haar lippen.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Casper begreep niet echt waarom Roman hem nu ook niet meer zou willen zien. Had die hem ook geprobeerd te zoenen, ofzo? Had hij ook dreuzelouders?
      Door de vraag die Nomad stelde, raakte hij echter afgeleid. Het verbaasde hem een beetje hoe makkelijk hun gesprekken de diepte in doken. Dat had hij met niemand ervaren. Ergens zat hij daar ook niet helemaal op te wachten, maar een deel van hem was juist wel verrast.
      ‘Kweenie,’ antwoordde hij eerlijk. ‘Een deel, denk ik, al weet ik niet of dat deel er toen al was.’ Hij stak een nieuwe sigaret op en dacht over de rest van een antwoord na. ‘Na zes weken alleen op het schoolterrein was ik ’t wel weer zat om alleen te zijn. Daardoor was ik vandaag en gister was socialer dan normaal – denk ik.’ Hij keek de andere jongen niet aan terwijl hij zijn eigen woorden nog eens overpeinsde. Hij wist ook niet precies waar het aan lag, maar ergens was het best leuk geweest om met twee anderen naar het feest te gaan, in plaats van dat hij hier nu weer in z’n eentje een fles zat weg te lurken. En weten dat Noah en Lee – en misschien zelfs Isabella – zich weer iets beter voelden door zijn aanmoediging veroorzaakte ook een zwakke glimlach om zijn lippen.
      Het was alsof het een minibeetje opwoog tegen het feit dat hij anderen pijn had gedaan.

[ bericht aangepast op 21 sep 2021 - 19:08 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Een beetje aarzelend glimlachte Lee terug, niet zo goed wetend of hij hier nou goed aan deed of niet. Hij hield zijn arm naar het meisje uit. ‘Zullen we teruggaan naar de zaal?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Elsie Bee

Elsie knikte en volgde hem.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Nomad Morphew

Nomad grinnikte. 'Gaat dat ook weer over? Nog twee dagen sociaal zijn, en daarna is het weer voorbij?' Hij vroeg zich af hoe het bij hem ging. Hij had er vaak behoefte aan alleen te zijn, maar hij wist niet of zijn sociale balkje werkelijk leegliep. Een kleine pijnscheut trok door zijn lichaam toen hij zich realiseerde dat hij met Lee juist altijd hernieuwde energie had gekregen; meer nog dan bij Roman, met wie hij prima dagen kon doorbrengen, als het af en toe ook maar stil was. Maar als ze in een lang gesprek waren verwikkeld, kapte hij het vaak toch wel een keer af, omdat hij het dan wel weer zat was.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Ik heb werkelijk geen idee,’ antwoordde Casper. ‘Zou goed kunnen.’ Hij haalde zijn schouders op. ‘Ik zie wel. Tot nu toe vind ik het niet… vervelend ofzo.’
      Wel een beetje confronterend. Verwarrend ook. Dat was tenslotte de reden dat hij hier nu zat.

---

Every villain is a hero in his own mind.

ANDREAS WILLIAMS Gryffindor | At the party | Wandering | outfit De avond duurde lang genoeg, misschien wel te lang. Eigenlijk had Andreas helemaal geen zin meer in dat feest, maar goed, misschien hielp de drank tegen zijn pesthumeur. Hij had zichzelf toch maar in een pak gehesen en wat van zijn vaders whiskey in een heupflesje gegoten. Voor hij zijn kamer verliet had hij er al een paar slokken van gehad. Waardoor hij met een fijn warm gevoel de feestzaal binnenkwam. De muziek was zoals altijd niet heel erg goed, maar het was te doen. Zijn ogen gingen de zaal even door en hij zag zo snel niemand waar hij écht een gesprek mee wilde voeren. Hij had zijn zusje ook nog niet gespot. Veel te veel mensen hier. Andreas liep naar de tafel met drankjes en snacks en pakte een drankje om niet al te opvallend over te komen. Wie had er op een feest nou geen drankje. Iemand met een eigen heupflesje natuurlijk, die wilde hij liever niet delen met anderen.

---

- thank you for existing -

Daphne tikte ongedurig met haar nagels tegen haar glas. Meestal stelde ze op feestjes als deze wel een soort doel, maar vanavond bleef er een gevoel van onvrede knagen. Kwam dat door wat Prudence had gedaan? Prudence was vermaak, dat was alles. Daar kon ze zich niet écht druk om maken. Dat ze Noah niet in bed kon krijgen, was ook niet iets waar ze erg over in zat. Het was vooral sneu voor Vinnie als haar geheim uitkwam. De mensen met wie ze optrok wisten er toch al van en zelfs Nora had niet heel schokkend gereageerd.
      Misschien was ze gewoon verveeld.
      Begon dit hele leventje hier op Hogwarts saai en voorspelbaar te worden. Het was nou niet dat ze dol was op onvoorspelbaarheid – ze had immers graag de touwtjes in handen – maar ze had ook een hekel aan sleur.
      Ze keek de zaal rond, op zoek naar een interessante gesprekspartner. Na zeven jaar waren die echter dun gezaaid. Haar blik rustte op Andreas. Sinds hun kortstondige maar toch wel verhitte relatie had ze hem nauwelijks meer gesproken – dat was inmiddels toch wel een paar maanden. Hij was vorig jaar haar target voor de weddenschap geweest en ze had het eigenlijk zonde gevonden om zo’n lekker jong weer te laten gaan. Hij was toch zeker een van de knapste jongens op school. Het was een beetje ongelukkig afgelopen doordat ze tijdens een feestje min of meer vergéten was dat ze een relatie had, waardoor ze met Justin had gezoend.
      Justin – die nu met Andreas’ zusje naar het feest was gekomen. Dat was toch wel een interessant gegeven, vooral omdat Justin en Andreas tot vorig jaar vrienden waren geweest.
      Ze liep naar de jongen toe, haalde ook een drankje en ging naast hem staan. Hij had zoekend om zich heen staan kijken.
      ‘Je zusje is amper terug op school en Justin weet niet hoe snel hij moet proberen haar in bed te krijgen,’ zei ze zoetjes. ‘Kan ie weer iemand van haar maagdenstatus afhalen. Blijkbaar een spelletje tussen Mosh en hem waar ze ook ná het verbreken van hun vriendschap nog vol enthousiasme mee doorgaan.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

ANDREAS WILLIAMS Gryffindor | At the party with Daphne | outfit Van een afstandje zag Andreas iemand zijn kant op komen lopen. Een zucht verliet dan ook zijn lippen toen hij zag wie het was. Daphne. De dame kwam charmant zijn kant op lopen, waardoor Andreas het niet kon laten om zijn ogen even over haar heen te laten glijden. Ze zag er weer goed uit, zoals altijd. Ze kwam naast hem tot stilstand, maar Andreas besloot nog even niks te zeggen.       'Je zusje is amper terug op school en Justin weet niet hoe snel hij moet proberen haar in bed te krijgen,’ hoorde Andreas haar zeggen, waardoor hij met zijn ogen rolde. ‘Kan ie weer iemand van haar maagdenstatus afhalen. Blijkbaar een spelletje tussen Mosh en hem waar ze ook ná het verbreken van hun vriendschap nog vol enthousiasme mee doorgaan.' Andreas liet zijn geïrriteerde blik even op Daphne rusten en keek vervolgens weer voor zich uit.       'Daphne, ik heb geen zin in spelletjes.' Andreas kon haar niet serieus nemen. Rosalie zou nooit voor zo'n idioot als Justin vallen. Tenminste, dat hoopte hij.

---

- thank you for existing -

Noah

Na wat lichtelijk ellendig gepraat met Isa en Rhae - wat voelde het ongemakkelijk aan tussen hem en Isa - gingen de meiden dansen en daar was hij stiekem wel opgelucht over. Het zou wat moeten slijten voordat dat irritant gevoel van schaamte zou verdwijnen.
Hij keek wat verveeld rond. Casper was spoorloos verdwenen om een sigaret te gaan roken en Maddie was het ondertussen afgetrapt naar de dansvloer. Hij besloot om haar niet te volgen, want als er wel een ding was waar hij rampzalig in is... is het wel dansen. Ben ik dan zo saai dat iedereen mij hier laat staan als een snul? Gelukkig zag hij vanuit zijn ooghoeken Elsie met Lee binnen te komen, en wandelde - zwalpte half - in hun richting. 'Hey Elsie. Heb je een leuke avond?' Hij haalde een zo serieus mogelijke blik boven.

[ bericht aangepast op 28 sep 2021 - 11:13 ]

Elsie Bee

'Hé Noah.' Ze wilde nog meer zeggen, maar werd overrompeld door een enorme alcoholwalm. 'Zo hé. Misschien moet ik het eerst aan jou vragen. Heb je veel gedronken?' vroeg ze, toch wel een klein beetje bezorgd.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Nomad Morphew

Nomad grinnikte. 'Goed om te horen dat je me nog niet zat bent.' Hij nam een slok whiskey en zette toen de fles neer. Hij leunde wat achterover op zijn armen terwijl hij zijn benen strekte en keek over het meer. 'Ik vind het ook minder vervelend dan ik had verwacht,' gaf hij toe.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Noah

'Ik ben perfect in orde.' Hij keek haar wat schaapachtig aan terwijl er een scheve grijns op zijn lippen verscheen. 'Misschien een heel klein beetje.' Antwoordde hij terwijl hij twee vingers net niet tegen elkaar drukte. Zijn blik ging toen naar Lee. 'Mijn Daphne redder!' Oei, dat kwam er wat luid uit. Hopelijk had dat kreng het niet gehoord. Niet dat hij haar meteen opmerkte in de zaal dus haalde hij nonchalant zijn schouders op.

‘Spelletjes, hm?’ Ze nipte van haar drankje en knipoogde naar hem. ‘Je weet dat ik toch liever andere spelletjes met je zou spelen dan dat ik in al mijn scherpzinnigheid iets opmerk over je zusje? Ik wil gewoon niet dat je je een beroerde broer voelt, als ze straks Justins volgende prooi wordt. Wij weten allebei dat hij bereid is om ver te gaan om aan zijn trekken te komen. Of het hem nou een vriendschap kost of niet…’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Lee legde een hand over zijn hart. ‘Ja, dat kostte me een beste portie ridderlijkheid. En je hebt me nog niet eens fatsoenlijk bedankt.


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

---

Every villain is a hero in his own mind.