[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 11 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Aleksi • Natas • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • • Jordyn • Beater• Natas • Vivienne • Demi • • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • Jeremy • Natas • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Melody • Danique • Faye • Marjanne

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • Feliks • Danique • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

[ bericht aangepast op 11 nov 2021 - 9:41 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Toen Lee Vinnie niet op zijn kamer aantrof en Cooper wel op de vensterbank in de leerlingenkamer zag liggen, begreep Lee dat zijn vriend niet opnieuw hiernaartoe was gegaan. Waar was hij dan heen gegaan? Naar buiten? Het zou niet meevallen om hem dan te vinden. Hem kennende zocht hij het gezelschap van dieren op – op een plek waar niemand kwam. Was hij naar de uilenvleugel gegaan? Op dit tijdstip stuurde er toch niemand een brief.
      Helaas, er bleek niemand te zijn.
      Met een onrustig gevoel in zijn maag keerde hij zich weer om. Vinnie was net al zo van streek geweest en dan dit er nog bovenop… Die jongen was hartstikke preuts, hij kleedde zich het liefst in de badkamer om. De gedachte dat de halve school hem naakt had gezien… Dat maakte hem ontzettend verdrietig.
      Lee versnelde zijn pas toen er iemand aan kwam. Misschien kon die wel helpen zoeken.
      Op het moment dat hij Nomad herkende, draaide de jongen zich om en ging een andere gang in.
      Teleurgesteld klemde Lee zijn kaken op elkaar. Wat een stomme eikel was het eigenlijk. Hij begreep niet dat hij daar ooit verliefd op was geworden. Juist nu kon hij zijn hulp goed gebruiken, maar Nomad gróétte hem niet eens meer. Alsof hij niet eens meer een méns was in zijn ogen.
      Boos knipperde hij zijn tranen weg. ‘Hij is gewoon een stomme koe. Nee, koeien zijn lief. Een stomme rotzak.’ Hij haalde diep adem. Nomad is helemaal niet belangrijk. Vinnie wel!
      Hij liep weer verder. Hij was bijna de gang uit toen er een papiertje naar hem toe kwam. Gretig viste hij het ding uit de lucht vandaan. Eindelijk nieuws over Vinnie!

Hij vond de jongen uiteindelijk op zijn kamer, al in een dikke pyjama en pluizige sokken. Hij zat in bed, met Cooper in zijn armen.
      ‘Ik was al naar je op zoek,’ zei Lee. ‘Mag ik naast je komen zitten?’
      De jongen staarde naar beneden. ‘H-heb je m-me gez-gezien?’
      ‘Nee, ik eh, was druk met iemand anders. Isabella vertelde wat Mosh heeft gedaan.’
      Vinnie leek een klein beetje te ontspannen. Hij keek even opzij en gaf een klein knikje, waarna Lee naast hem ging zitten. Er glommen tranen op zijn wangen. Het zien ervan liet de woede weer oplaaien. Die achterlijke Mosh. Dit zouden ze hem nog wel betaald zetten!
      ‘Mag ik je een knuffel geven?’
      Vinnie streek langs zijn wang. Zijn ademhaling was oppervlakkig, maar hij knikte opnieuw. Lee sloeg zijn armen om zijn vriend heen, die verrassend snel tegen hem aan leunde en weer zachtjes begon te snikken.
      Lee liet hem maar een tijdje begaan en wiegde hem zachtjes heen en weer.
      ‘Wat gebeurde er?’ vroeg Lee toen Vinnie weer een beetje bedaard was.
      ‘H-hij z-zat aan Isa-Isabella. En ik w-wilde helpen.’
      Lee dacht aan het roodharige meisje, dat toch al een hekel aan jongens had. Thanks Mosh, dat je het nog erger maakt. ‘Wat stoer van je, hé. Ik ben supertrots.’
      ‘Maar ik deed niets,’ murmelde Vinnie. ‘En hij… Hij ver-vernederde me.’
      Lee wist niet goed wat hij moest zeggen. Voor Vinnie was het heel heftig geweest en hij kon niet doen alsof dat allemaal wel meeviel. ‘Ik vind het heel rot voor je, Vin. Als ik iedereen zijn geheugen kon wissen zou ik het doen, maar dat gaat helaas niet. Maar Mosh is degene die zich moet schamen en niet jij.’
      Hij wilde zeggen dat ze nog wel een wraakplan bedachten, samen met Roman en Casper, maar hij dacht dat Vinnie daar alleen maar zenuwachtig van zou worden en opperde dat dus niet.
      ‘Ik zag dat je met het nieuwe meisje hebt gedanst,’ zei Lee, die de aandacht wilde afleiden van wat er met Mosh was gebeurd. ‘Ze lijkt me heel aardig – en ze is heel mooi.’
      Hij wist dat zijn vriend twee jaar geleden helemaal in de wolken van een meisje van Beauxbatons was geweest en dat hij nog steeds heel vaak aan haar dacht, dus het zou best leuk zijn als hij daar overheen kon stappen. Die twee konden er ook wel bij op zijn date-lijstje. Hij wist echter wel beter dan dat nu te opperen.
      ‘Ja,’ zei Vinnie zacht. ‘Ze was ook best lief.’
      Lee glimlachte. ‘Kijk aan! Hé, ik ga even omkleden en tandenpoetsen, zullen we dan nog een potje kaarten?’
      De emoties zaten toch nog te hoog bij Vinnie om al te gaan slapen.
      De jongen pakte zijn hand en gaf een dankbaar kneepje. Een lichte blos kleurde zijn wangen. ‘Dat is goed,’ zei hij zacht.
      Lee grijnsde en drukte toen een snelle kus op zijn wang. ‘Ga jij de kaarten dan maar delen!’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Mosh werd wakker van een beweging naast zich en rolde op zijn zij. Er dreven nog wat flarden van erotische beelden door zijn hoofd. Witblond haar dat door zijn vingers gleed. Roomkleurige borsten die schommelden op een prettig ritme, een halfopen mond met een rij rechte tanden.
      Zielloze ogen die hem aanstaarden.
Zijn ogen schoten open. Lag hij hier echt met Rosalie?
      Er stonden een paar kaarsen op een nachtkastje die een warme gloed door de kamer verspreidden. Het licht onthulde kort, rossig haar en lichte sproetjes.
      Geen Rosalie. Maddie.
      Hij rolde zich wat teleurgesteld op zijn rug. De seks was goed geweest – vooral omdat haar gelaatstrekken in die van Rosalie waren veranderd, haar stem die van haar afdelingsgenoot overgenomen had. Zijn orgasme was daardoor heviger geweest dan ooit en het enige waar hij nu nog aan kon denken, was dat hij haar echt in zijn bed wilde. Dat wijf naast hem kon hem gestolen worden, het was die blonde Hufflepuff waar hij zichzelf in wilde begraven, wiens kreunen hij wilde horen en wiens vocht hij wilde proeven.
      Zijn ademhaling versnelde bij de gedachte daaraan.
      Gisteren had ze wel laten merken dat ze niet snel geïmponeerd was en dat ze alweer met Justin liep. Hij was wat afgeknapt op haar hooghartigheid, maar dat maakte haar lijf niet minder lekker. Hij keek weer naar het slapende meisje naast hem. Kon hij haar zo dronken voeren dat hij haar wisseldrank kon geven? Zodat zijn dromen en fantasieën meer werden dan dat?
      Of kon hij haar écht in zijn bed krijgen? Het zou niet lang duren voor ze zijn reputatie leerde kennen als hij het er echt op waagde (om nog maar te zwijgen over het feit dat hij bij haar dichtklapte). Met een beetje valsspelen kreeg hij het misschien ook wel voor elkaar, maar daar kleefde wel heel veel risico aan.
      Roman was al eens woest geweest omdat hij zijn zusje met een love potion in bed had willen krijgen – en dat hem een gebroken tand opgeleverd. Andreas had Casper echter zo toegetaked dat hij niet wist wie van de twee hij creepier vond, dus als hij op zo’n manier met haar omging dan was hij zijn leven ook niet helemaal zeker. Daar kwam nog bij dat de jongen al heel duidelijk had gemaakt dat hij uit haar buurt moest blijven.
      Hij schudde het idee van zich af. Hij zou niet zo ver gaan als Daphne en hij werd dan ook een beetje misselijk van de wending die zijn gedachten hadden genomen. Maar de wisseldrank was nog best een optie. Wat maakte het Maddie uit hoe ze eruitzag, hij zorgde wel dat er geen spiegels waren. Misschien dat hij die blonde meid dan eindelijk kon loslaten, als hij haar lichaam eens onder het zijne had gevoeld.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jordyn klopte op de deur van de jongensslaapzaal en ging naar binnen – iets waar inmiddels niemand meer van opkeek. Ze plofte op Rafs bed neer en keek Justin nieuwsgierig aan, benieuwd hoe zijn avond gisteren was verlopen. Ze was niet vergeten hoe nerveus hij was geweest. ‘Hoe ging het gister, Jus?’

[ bericht aangepast op 9 nov 2021 - 22:34 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Justin Trelawney

Justin gaapte. Hij had een ietwat korte nacht gehad, waardoor hij zich moe maar voldaan voelde. Toen Jordyn meteen met de deur in huis viel, grijnsde hij. 'Goed, hoor.' Hij wist ook wel dat ze meer wilde horen dan dat; details, het liefst schunnige, maar die had hij niet. Behalve wat flirterijen en een nieuwe date was er bijzonder weinig gebeurd - al voelde het niet zo. Hij voelde lichte zenuwen bij het idee dat hij haar had beloofd om echt te kijken waartoe het zou leiden. Wat hield dat in? Hij had gisteravond nog met Jordyn geslapen, was dat nu ook voorbij? Waarschijnlijk wel, als hij wilde kijken of het met Rosalie ergens toe leidde.
Maar wat was 'ergens'? Een relatie? Hij was zeventien. Dat was geen leeftijd om je al te binden, toch? Hij wist dat hij zich op glad ijs bevond. Hij had de schijn tegen: zijn verleden met andere meiden en met Andreas, het feit dat hij Rosalie nooit had opgezocht toen ze thuis had gezeten... En hij kon alleen aan zichzelf toegeven dat het niet alleen schijn was. Hij had nooit de behoefte gevoeld om een relatie met iemand te beginnen en wist niet of hij die behoefte nu wel voelde.

[ bericht aangepast op 10 nov 2021 - 11:18 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Goed hoor?’ herhaalde Jordyn met opgetrokken wenkbrauwen. ‘De vonken spatten er dus niet meer van af?’ Ze bestudeerde zijn gezicht. ‘Nah, als dat zo was had je haar al veel eerder geditcht, maar je was niet bij haar weg te krijgen.’ Ze grijnsde. ‘Misschien heb ik gisteren die droom verkeerd onthouden en was niet ík degene in die mooie bruidsjurk.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Madison Ravens

Slaperig gingen haar ogen open en even staarde ze wat verdwaasd naar het plafond. De spieren van haar spieren voelden wat stram aan en toen besefte ze wat er afgelopen nacht was gebeurd. Ze was opnieuw voor de charmes van Mosh gevallen. Even knaagde er een wat schuldig gevoel aan haar maag. Lee moest het eens weten, ze kon zich zo al zijn gezichtsuitdrukking voorstellen. Nog half wakker aan het worden, keek ze opzij en haar mondhoeken krulden wat omhoog. De seks was fantastisch geweest. Nog beter dan de vorige keer. Of zou het gewoon intenser aangevoeld hebben door de alcohol die door haar lijf stroomde?

Met enige moeite ging ze overeind zitten terwijl ze het laken wat rond zich sloeg, en wierp een blik op haar horloge.
'Kut, is het al zo laat.' Gelukkig had ze het eerste uur nog vrij. Ze keek om naar Mosh die duidelijk nog op zijn gemak lag.
Misschien moest ze toch maar maken dat ze weg kwam.

Noah Adams

°Jongensslaapzaal - leerlingenkamer Ravenklauw°

Met een pijnlijke grimas op zijn gezicht trok hij zijn ogen open. De gordijnen waren dicht van zijn bed dus scheen de zon niet overdreven ongenadig naar binnen.
Maar toch was het genoeg om een felle pijnscheut in zijn hoofd te veroorzaken. Haastig sloot hij zijn ogen weer omdat hij het gevoel had dat de kamer nog half aan het draaien was. Langzaam liet hij zijn adem uiteindelijk ontsnappen terwijl hij zich de avond probeerde te herinneren. Hij was met Cas naar het feest gegaan, hij had zich lazarus gezopen om die zoen met Isa te vergeten - Hij kreunde bij het terugdenken aan het voorval en het vreselijk ongemakkelijk gesprek achteraf - en toen was ie met zijn stomme kop aan het dansen geslagen met Prudence. Zijn vingertoppen gingen over zijn onderlip bij het beseffen dat hij ook met haar had gezoend. Ben je nu helemaal gek geworden? Wat zou Vinnie niet denken moest hij dat- VINNIE Hij schoot in een ruk overeind en greep naar zijn hoofd bij een nieuwe felle pijnscheut. 'Fuuuuuuck.' Hij sloeg een hand voor zijn ogen, liet zich weer vallen en verdween onder de lakens. Hij besloot van gewoon nooit meer zijn gezicht te tonen.

Andreas Williams
Andreas werd wakker van de stem van Jordyn, die zoals gewoonlijk weer té vroeg hier op de kamer verscheen. Andreas draaide zich om en hoorde Justin antwoord geven op haar vraag, waardoor hij rechtop ging zitten. Hij schraapte zijn keel om te laten weten dat hij wakker was en dat Justin maar beter op zijn woorden kon letten.
      'Goeiemorgen Jordyn,' zei Andreas terwijl hij zijn dekens van zich af gooide en aan de rand van het bed ging zitten. Hij had een pyjama broek aan, maar daar hield het ook mee op. Hij stond op, rekte zich uit en liep richting de badkamer om zijn tanden te poetsen.

---

- thank you for existing -

Justin Trelawney

'We hebben gekletst, gedanst en aan het einde van de avond heb ik haar heel braaf weer naar hun leerlingenkamer gebracht,' zei Justin ietsje schijnheilig. Hij was blij dat hij geen idioot antwoord had gegeven, want dat had Andreas vast niet gewaardeerd. 'Dus ja, het was goed.' Hij hoopte maar dat Jordyn nu niet flauw zou doen en gebruik zou maken van het feit dat Rosalie's nogal beschermende tweelingbroer al hun gesprekken konden meeluisteren.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Caspers kater was lang niet zo erg als de dag ervoor – hij voelde zich sowieso een stuk lichter dan sinds een hele lange tijd. Later vandaag zou hij Rosalie wat zelfverdediging leren, waardoor hij eindelijk iets voor haar kon doen.
      Terwijl hij zich aankleedde, zag hij dat Mosh’ bed onbeslapen was.
      Betekende dat dat ie nog steeds aan die kroonluchter hing?
      Zou toch wel mooi zijn.
      De rest van zijn kamergenoten lag nog wel te pitten. Hij stond al op het punt om de kamer te verlaten toen zijn blik op de nieuwe terrarium bleef hangen. Had Evan een reptiel? Dat was dan nieuw.
      Hij liep erheen en hurkte voor het glas neer. Een slangetje lag vredig te slapen. Het dier was lang niet zo vet als een draak, maar was toch ergens wel verre familie. Hij deed de deksel open en nam voorzichtig het slangetje uit de bak. De schubben voelden koel tegen zijn vingers.
      ‘Hé kleine man,’ mompelde hij. ‘Of ben je een meissie?’ Hij gleed met zijn vingertop over de buikschubben tot hij bij de staart kwam en daar een lichte verdikking voelde. ‘Nope.’
      Hij wierp een blik op Evan, die nog sliep. Om de een of andere reden krulde zijn mondhoek iets omhoog. Het bleef een raar idee dat hij weer terug op school was. Casper was ervan overtuigd geweest dat hij de jongen nooit meer terug zou zien. Zondagavond had hij echt niet geweten wat hij ermee aan moest. Nu wist hij dat nog steeds niet, maar de paniek die er toen was geweest, was er nu niet meer.
      Met de slang tussen zijn vingers zette hij weer een paar stappen terug naar zijn eigen bed, niet helemaal zeker of hij op de jongen zou wachten of niet. Moest hij het weer proberen? Een soort van vriendschap? Was hij hem dat verschuldigd? Niet zo close als ze eerst waren geweest – maar gewoon, zoals met Nomad of Lee?
      Hoe dat precies anders was dan met Evan wist hij niet precies, maar het was gewoon zo.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Heel braaf,’ grinnikte Jordyn. Eigenlijk was de familieband tussen Rosalie en Andreas even vergeten, waardoor ze wel besefte dat het niet heel tactisch was geweest om er meteen over te beginnen. ‘Ook wel een beetje te braaf voor jou doen,’ zei ze toen Andreas weg was, maar nog steeds op gedempte toon. ‘Was ze niet meer zo leuk als je dacht?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Evan stond met zijn armen om Nora heen en gaf haar een kus op haar voorhoofd, waardoor ze naar boven keek. Haar twinkelende ogen lieten Evan smelten van binnen. Hij glimlachte naar haar en liet zijn vingers door haar haren glijden. Ze leunde naar voren voor een kus... en toen werd Evan wakker.
      'Of een meissie?' Hoorde hij iemand zeggen. Nog slaapdronken draaide hij wat heen en weer in zijn bed. Toen hij zijn ogen opende zag hij Casper op het bed tegenover hem zitten, met zijn slang in zijn handen. Hij wreef met zijn handen door zijn ogen en keek nog een keer. Ja, hij had echt zijn slang vast.
      'Je hebt Bob ontmoet zie ik...' mompelde hij terwijl hij de dekens tot aan zijn nek naar boven trok. Een gigantische geeuw verliet het diepste van zijn longen.
      'Je hebt mijn droom verpest, bedankt.' Mopperde hij richting Casper.

---

- thank you for existing -

'Bób?' herhaalde Casper. 'Da's wel echt een fucking bad ass naam ja.' Hij schudde zijn hoofd en grijnsde naar Evan. Zijn haar stond alle kanten op. 'Wat voor spannends was je aan het dromen?'

[ bericht aangepast op 10 nov 2021 - 15:11 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Justin Trelawney

'Nou, broertjelief heeft haar uitgebreid verslag gedaan over mijn bezigheden in de afgelopen twee jaar,' zei Justin, ook zacht, want hij had er geen behoefte aan dat Andreas het zou horen. 'Dus daarna werd het allemaal ineens een stuk serieuzer.' Hij zuchtte zacht. 'Vrijdag heb ik een date met haar, maar - ik weet niet.' Hij durfde best aan Raf en Jor toe te geven dat hij zijn bedenkingen had, nu hij niet langer in een soort Rosalie-roes zat.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Aai.’ Jordyn kende Rosalie nauwelijks, maar de meesten meiden vonden het toch niet zo leuk als degene die ze leuk vonden er nogal op los leefden. ‘En jij wil de geweldige seks met mij niet opgeven?’ Ze zond hem een veelzeggende blik. ‘Nou, we kunnen dan nog drie onvergetelijke nachten hebben hoor, Jussie.’ Daarna werd ze weer iets serieuzer. ‘Of was dat niet de reden van je maar? Zolang jullie geen serieuze relatie hebben kan dat vast nog wel.’

[ bericht aangepast op 10 nov 2021 - 15:32 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.