• Nummer 1: Blub.
    Nummer 2: Blub.


    Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
    Kijk hier!


    Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;

    Het verhaal
    Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
    Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

    Rollen
    Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - Jamie
    Goede vampier: Elif - Gawyn
    Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile

    Weetjes over vampiers
    - Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
    - Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
    - Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
    - Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
    - Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
    - Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
    - Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
    - Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
    - Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
    - En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een lijstje met ideeën.
    Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
    Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
    Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
    Dingen verplaatsen zonder aan te raken
    Hypnose
    Iemand in slaap kunnen laten vallen
    Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
    Ogen verkleuren naar je emotie
    Gedachten kunnen 'verzenden'
    Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
    Dromen manipuleren
    Genezen
    Emoties aanvoelen
    Weten of iemand de waarheid spreekt
    Visioenen
    En ga zo maar door.

    HAVE FUN :'D

    Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
    (Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
    - nog niemand

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 24 jan 2011 - 19:01 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Yue
    Als ze klaar is met praten zie ik haar ogen even naar de muur flitsen. Ik volg haar blik en zie dat ze naar een foto van een jongen kijkt die daar ligt. Even wil ik er over beginnen, maar ik weet niet of ze dat zelf wil dus zeg ik er niets over. "Wil je dan niet aardig gevonden worden?" Ik vind het knap dat ze zich niets aantrekt van wat anderen denken, maar ik heb het idee dat ze onzekerder is dan ze eruit ziet.

    Odile - Slechte vampier.

    'Ik denk dat ik het inmiddels wel goed verkloot heb,' zeg ik met een brede grijns. Het was een goede vraag waar ik nooit over na heb gedacht. Ik heb de wereld en alles wat er al dan niet in leefde altijd als mijn vijanden gezien. Wilde ik niet aardig gevonden worden? En ineens komt er iets naar boven wat ik nog niet eerder van mezelf heb gemerkt.
    'Het spijt me,' zeg ik haast fluisterend. Ze kijkt me nieuwsgierig en verrast aan. 'Het spijt me dat je daarvan getuige moest zijn. Van haar dood.' Ik ben niet goed in excuses aanbieden en hoe kil het er ook uit kwam, ik meende het wel. Nu nog zien of zij het merkt. Onwenig peuter ik aan mijn haar en tuur naar de grond. Ik voel me ineens als een kind dat haar moeder opbiechtte dat ze snoep had gestolen.
    'Trouwens, heb je hier nog een kamer nodig of ben je op doorreis?' vraag ik om de sfeer wat luchtiger te maken.

    [ bericht aangepast op 25 jan 2011 - 22:02 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Yue
    Als ze begint over Candy betrekt mijn gezicht. "Het maakt niet uit. Ik.. Het maakt niet uit." Als ze vraagt of ik wil blijven glimlach ik flauwtjes. "Tja... Ik denk niet dat het verstandig is om naar huis te gaan zoals ik er nu aan toe ben.. en ik heb geen idee waar ik anders heen zou moeten gaan. Dus ik blijf denk ik maar hier. Is er ergens nog een lege kamer ofzo?"

    Odile - Slechte vampier.

    'Naast me is er nog eentje vrij. Maar ik zou die niet nemen. Het is hier nogal gehorig en met al dat volk dat continue m'n deur doortrapt kom je niet bepaald aan rust toe. Je bent nieuw. Als je dorst hebt en het niet over je hart kunt verkrijgen mensenbloed te drinken, ga dan het bos in om dieren te zoeken. Zo doen Elif, Gawyn en Lewis het ook. Het klinkt vreemd maar je went er wel aan. Je bent sneller en sterker dan je zelf misschien denkt nu je een vampier bent.' Ik doe het raam open. 'Spring hier maar eens uit. Het lijkt hoog, maar je zult de grond raken zonder ook maar een beetje pijn.'
    Ik ben altijd erg op mezelf geweest maar ik heb er toch wel plezier in een nieuweling de kneepjes van het vampirisme bij te brengen. Het doet me denken aan de dingen die ik als kind met mijn vriendin deed, zij het op een andere manier.

    [ bericht aangepast op 25 jan 2011 - 22:18 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Yue
    "Dááruit?! Dan val ik te pletter!" Maar Odile kijkt me bemoedigend aan en ik besluit de gok te wagen. Ik doe mijn ogen dicht, haal diep adem en neem een aanloop. Als ik me afzet vlieg ik door het raam en val ik onhandig op mijn kont. Maar het deed geen pijn. Wie weet heeft dit stomme gedoe nog voordelen ook. Ik kijk naar boven. Wow, ik heb wel een paar meter gesprongen. Dan voel ik de zon op mijn huid branden en snel vlucht ik naar binnen. Ik loop de trap op en de kamer van Odile binnen. "Dat was vet!" zeg ik. "Ook al lande ik op mijn kont. Als ik het vaker doe kom ik vast goed terecht! Kunnen vampiers meer van dit soort vette dingen?"

    Odile - Slechte vampier.

    Ik grijns, sta op en pak het tafelblad van de grond. Ik ben er behoorlijk lang mee bezig geweest. Hardhout. Maar het moet volstaan. Ik hou het voor het meisje.
    'Sla hier maar eens doorheen,' zeg ik met een glimlach. 'Je bent sterker en sneller dan een gewone sterveling. Dat is één van de weinige voordelen van een vampier. Je hebt minder eten en minder rust nodig. Het neveneffect is wel dat je bloed nodig hebt om niet de hongerdood te sterven. Een kraai is een makkelijke dierlijke prooi om mee te beginnen. Oke, laat maar eens zien wat je kan,' zeg ik en hou het tafelblad weer omhoog.

    [ bericht aangepast op 25 jan 2011 - 22:26 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Yue
    Odile houd me een plank hout voor. Maar als ze me vraagt er door heen te slaan moet ik even slikken. Toen ik klein was had ik een karate film op tv gezien. Daarin sloegen ze een baksteen in tweeën. Enthausiast als ik was probeerde ik het meteen zelf uit. Ik heb mijn hand een week niet kunnen bewegen van de pijn. Maar nu is het anders. Als ik uit een raam kan springen zonder dood te gaan kan ik dit ook. Ik bal mijn hand tot een vuist en sla met al mijn kracht tegen de plank aan. Tot mijn verbazing klinkt er een luid gekraak en de plan splijt in tweeën. "Wow.." zeg ik met grote ogen. Dan bedenk ik me wat. "Waarom drink jij eigenlijk geen dierenbloed, Odile?"

    Odile - Slechte vampier.

    'Netjes,' zeg ik tevreden en gooi wat er over is van het tafelblad aan de kant. Extra rotzooi voor in de kamer.
    'Ik heb het geprobeerd. Ik heb twee jaar lang op dierenbloed geteerd tot..' Ik weet niet zeker of ik verder moest gaan. Zou ik het kunnen? Ik ben het hem verschuldigd, denk ik dan. Ik kom overeind en pak de foto. 'Hij was mijn kameraad. Lang geleden, toen ik nog een mens was. Hij wist niks van mijn vampier zijn later. Hij wist wel meer niet. Hij wilde..' Ik zwijg weer. Ik heb er kennelijk echt moeite mee om het hier over te hebben. Ik leg weer een pluk haar achter mijn oor. Ik slik. 'Hij wilde meer dan vriendschap. En ik ook. Maar het ging mis die nacht, behoorlijk mis. De geur van zijn lichaam - zijn bloed.. het maakte me compleet gek. Voor ik het wist lag hij dood op de grond. Vanaf dat moment wist ik dat ik een moordenaar was. Als ik in staat ben degene om wie ik gaf te vermoorden, ben ik in staat elke sterveling te vermoorden.' Ik kijk opnieuw naar zijn foto en ik voel het achter mijn ogen prikken. Ja. Ik had er heel veel moeite mee om dit te zeggen.

    [ bericht aangepast op 26 jan 2011 - 11:05 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Elif - Goede Vampier.
    Toen Elif had gemerkt dat ze te laat was geweest was ze stileltjes afgedropen om Gawyn en Lew te zoeken.. Ze voelde zich vreselijk en een ebroerd schudlgevoel knaagde aan haar en het verdriet zorgde ervoor dat haar ogen vochtig werden. Zelfs vampiers hadden gevoelens ja, althans, sommige.. Uiteindelijk liep ze naar Gawyns kamer en deed de deur open waar ze hem aantrof. (zo spring je weer evne amkkelijk in ;p) ,,Gawyn..?'' vroeg ze zachtjes, haar stem veraadde al dat er iets mis was.

    Dewi - MensenGeval.
    Ze was blij dat hij het zoeken niet had opgegeven na al die deuren, uiteindelijk vonden ze de juiste kamer. Dewi keek naar de vleugel en toen naar Lew, ze ging op haar tenen staan en drukte een kusje op zijn wan. ,,Bedankt.'' ze glimlachte kort en liep naar de vleugel, met haar vingers gleed ze over de stoffige toetsen en vervolgens ging ze zitten op de pianokruk. Dewi speel een random deuntje om in te komen, hij klok nog redelijk goed von zijzelf. Toen ze dat had gedaan keek e weer op naar Lew. ,,Trouwens.. Wat wilde je me toenstraks nog vragen?'' het was haar niet ontgaan, ondanks alle heisa die ze daarna geschept had. Ze was pissig op zichzelf dat ze zich had laten gaan, ze wilde hem niet ongerust maken, maar ze kon het moeilijk terugdraaien dus moest ze het accepteren.

    Faith - Slechte Vampier.-doe ik na school even-


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    'Hééé, jij bent zo slecht nog niet,' floot hij onder de indruk van haar pianospel. De jongen had plaatsgenomen in een ouwe doch comfortabele en ietwat kitcherige leunstoel om Dewi even tot zichzelf te laten komen. Aan haar gedrag merkte hij dat ze zich opgelaten voelde over wat er eerder was gebeurt en dus besloot hij de situatie niet te verergeren door er opnieuw over te beginnen. 'Oh...eh,' begon hij toen ze vroeg naar zijn eerdere nieuwsgierigheid. 'Ik vroeg me gewoon af hoe een meisje als jij verzeild is geraakt in een bos als dit,' Hij wist niet of het gelinkt was met het feit dat haar ouders overleden waren dus hij hoopte half en half dat hij niks gezegd had dat haar overstuur zou maken.

    [ bericht aangepast op 26 jan 2011 - 14:23 ]


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    Yue
    Ik heb met grote ogen naar Odile staan luisteren. "Wat verschrikkelijk voor je..." zeg ik, iets beters weet ik niet. Ik had wel verwacht dat Odile erge dingen had meegemaakt, daardoor is ze waarschijnlijk zo geworden. Maar hoe verschrikkelijk moet het zijn als je beseft dat je je eigen vriend hebt vermoordt.. Er valt een ongemakkelijke stilte. Ik weet niet of ik moet proberen het onderwerp te veranderen of om Odile te troosten. Wat zou ik zelf willen? Ik kon duidelijk zien dat Odile het niet fijn vond hierover te praten, maar wie weet hoelang ze hier al mee rond loopt.. Ik loop naar haar toe en leg een arm om haar heen. Ik weet niets te zeggen, maar ik hoop dat ze snapt dat ik het echt erg voor haar vind...

    Elif - Goede Vampier.
    Toen Elif had gemerkt dat ze te laat was geweest was ze stileltjes afgedropen om Gawyn en Lew te zoeken.. Ze voelde zich vreselijk en een ebroerd schudlgevoel knaagde aan haar en het verdriet zorgde ervoor dat haar ogen vochtig werden. Zelfs vampiers hadden gevoelens ja, althans, sommige.. Uiteindelijk liep ze naar Gawyns kamer en deed de deur open waar ze hem aantrof. (zo spring je weer evne amkkelijk in ;p) ,,Gawyn..?'' vroeg ze zachtjes, haar stem veraadde al dat er iets mis was.

    Dewi - MensenGeval.
    Ze glimlachte bescheiden toen hij zei dat ze goed was, ze frunnitke aan haar vingers en wachtte zijn antwoord af. Zachtjes beet ze op haar onderlip en dacht na, wat moest ze nou zeggen? ,,Nou..'' mompelde ze zachtjes. ,,Ik zocht een betere plek om te overnachten..'' bekende ze zachtjes terwijlz e met haar benen wiebelde. Ze haatte het weeshuis, het zat vol kmet mensen die deden alsof ze haar begrepen, die hun best deden haar ouders te vervangen. Maar dat konden ze niet en dat wisten ze best. Daarom was ze maar weggegaan, lang geleden al.. Geld verdienen met haar gitaarpsel en zang, random baantjes en zo kwam ze wel door. Helaas had het deze keer vekreerd uitgepakt.

    Faith - Slechte Vampier.
    Ze keek omhoog naar Jamie. ,,jamie!'' ze klom in de boom eng ing voorzichtig naast hem zitten, ze zweeg en was blij dat de bomend e zon tegenhield. Faith zweeg en wist niet zo goed wat ze moest zeggen, een verhaal ophangen dat Odile uit haar nke lulde? Beter eerst eens kijken wat hij van dit alles dacht.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Odile - Slechte vampier.

    Ik kijk verbaasd op als het meisje opstaat en naar me toe loopt. Wat kan ik nu verwachten? Automatisch ben ik op mijn hoede, ook al is er helemaal geen aanleiding toe. Er gaat een rilling van schok door mijn lijf als ze naast me komt zitten en een arm om me heen legt. Ik ben verbijsterd. Nog nooit in al die jaren dat ik een vampier ben heeft iemand me getroost. Ik heb ook altijd stellig beweerd dat ik dat niet verdiende. Ik verdien geen liefde in welke vorm dan ook want ik kan het alleen maar breken.
    Ik merk dat het wazig achter mijn ogen wordt. Eigenlijk wil ik alles eruit gooien, maar ik weet van mezelf dat ik een te grote trots heb om in huilen uit te barsten. Bovendien weet ik niet eens meer hoe het voelt om te huilen.
    'Hoe heet je ook alweer?' vraag ik op een toon die niet meer dan fluisteren is, een poging om mijn trillende stem te verbergen.

    [ bericht aangepast op 26 jan 2011 - 17:11 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Yue
    Even zit ik naast Odile. Dan begint ze te praten. Heel zachtjes, alsof ze de stilte niet wil verbreken. "Yue." zeg ik zachtjes. "Gaat het weer een beetje?" Ik vind het naar als mensen verdrietig zijn, ik wordt er zelf ook altijd verdrietig van.

    [ bericht aangepast op 26 jan 2011 - 17:13 ]

    Odile - Slechte vampier.

    Ik glimlach.
    'Ja, I'm fine, thanks' zeg ik luchtig en trek een grijns die er best beroerd uit komt. Nonchalant begin ik met mijn mes te spelen - waar nog steeds bloed aan zit. Ik sta op en leg het mes onder de kraan. Toch verspreidt de bloedgeur zich in de kamer. 'Trouwens,' vervolg ik, 'heb je nu inmiddels niet een ongelofelijke dorst gekregen? We hebben hier niet bepaald veel voedsel - op een paar pizza's na - en iedereen hier leeft van de jacht. Ik kan je best het één en ander bijleren over jagen.' Ze kijkt me wat twijfelend aan. Natuurlijk, ze heeft het beeld van dat mensenkind nog in haar hoofd.
    'Dieren. We jagen op dieren,' verduidelijk ik om haar niet de stuipen op het lijf te jagen. De mensenjacht hou ik wel voor mezelf. Daar is ze niet klaar voor en dat kan ik me ergens wel indenken.


    No growth of the heart is ever a waste