[RPG] Geen weg meer terug [5] - Speeltopics

Hoi. The Game.

Nummer 5 alweer :] Gaat lekker jongens. -kuch- Meiden.

Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!

Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;

Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - Jamie
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D

Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 12 feb 2011 - 20:13 ]

No growth of the heart is ever a waste

perfect.
Anyway, eerst hond uitlaten :'D

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Jamie.

Hij vond het een beetje een vage woede uit barsting van Odile, als het een woede uitbasting was. Toen hij hoorde dat ze de kamer van Elif verlaatte, kwam hij langzaam onder de dekens vandaan. ' Uhm,.. ' mompelde hij en keek naar Elif. ' Waar is die kamer van Odile eigenlijk? ' Misschien kon hij het probleem van de computer van Odile verhelpen. Want Jamie zat haast 24 uur per dag achter zijn computer en dan was hij vooral bezig met hacken en andere shit.

Elif - Goede Vampier.
Zo snel als Odile's uitbarsting was gekomen, zo snel was ze ook weer verdwenen. ietwat verbaasd sloot ik de deur en keek naar Jamie die vroeg waar de kamer van Odiel was.
,,Wat?'' vroeg ik verrast en keek 'm aan, ,,Waarom wil je dat weten?'' ik zweeg een paar seconden en zuchtte toen.
,,Je gaat me toch niet zeggen dat je haar kan helpen met haar computer he? Ik vertrouw haar nog steeds niet.'' zoals eerder begon ik weer aan mijn haar te frunniken en na een tijdje verbrak ik de stilte die gevallen was.
,,Oké, ik zal je haar kamer laten zien maar ik ga wel mee, voor je eigne best wel. Deal?''

Faith - Slechte Vampier.
Voor ik het wist was ik alle controle kwijt, ik stond of zweeefde (Wat ik deed wist ik niet, want ik voelde niks.) in een donker steegje.. Het voelde weer alsof ik 9 was en ik geen controle meer had over mijn lichaam. Plots kwamen er een paar mannen, ze sleurde zo te zien een andere man mee en de gezichtsuitdrukking van het stel baarde me zorgen. Het liefst had ik mijn ogen gesloten of weggerend, maar ik kon 't niet. Ik bleef kijken, hoe graag ik ook had gehad dat ik 't niet hoefde te zien. Voor mijn ogen zag ik namelijk hoe een van de mannen bruut vermorod werd, het geschreeuw was vreselijk en drong tot diep in me door. Het maanlicht liet het bloed nog roder lijken dan dat 't al was en voordat ik 't wist opende ik mijn ogen en zat ik weer in de kamer bij Grace. Verbaasd knipperde ik met mijn ogen en toen drong het tot mijn door wat haar gave was, ik glimlachte vaagjes naar haar.
,,Indrukwekkend.'' zie ik en haalde een hand door mijn haren, het was een vreselijke herinnering. Toen ik jong was had ik gezien hoe iemand afgeslacht werd.. Ik krabbelde overeind en keek Grace aan, nu was het haar beurt om kennis te maken met mijn gave.
,,Your turn.'' ik glimlachte onschuldig en liet haar kennismaken met de pijn die ik wezens kon bezorgen.
Dewi - Mens.
Lew leek wat afwezig, waarschijnlijk dacht hij na over Odile's plotselinge verandering. Of naja, plots was het niet bepaald.. Al een hele poos eerder had ze laten merken dat ze een menselijke kant had, hoe diep die normaal gesproken ook verborgen zat.
,,Oké dan, bedankt..'' ik wierp lew nog een vlugge blik toe voordat ik de badkamer inliep en de deur achter me sloot. heel even leunde ik met mijn rug tegen de deur en zuchtte, vervolgens draaide ik de deur maar op slot en draaide de douche maar alvast aan zodat ie alvast warm kon worden. Ik haatte het namelijk als ik eronder ging staat als hij nog koud was.

[ bericht aangepast op 24 feb 2011 - 16:37 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Grace.

Het duurde een tijdje en ik besloot het te stoppen. Niet alleen zij had haar angst gezien, ik wist nu wat haar bang maakte. Een glimlach verscheen op mijn lippen. Het was haar beurt. Ik wachtte af in spanning, wat zou haar gave met me doen? Het antwoord daar op volgde snel toen ik plotseling een felle pijn voelde, het brande... maar op de één of andere manier voelde het ook ijskoud aan. Alsof je in stukken werd gesneden, in een bad met zuur werd gegooid. Ik had nog nooit zoiets gevoeld in mijn hele bestaan. Ik gilde en ik wist zeker dat iedereen in het huis het zou opmerken. Ik was in elkaar gezakt toen het eindelijk ophield. Deze gave was ongeloofelijk.

"If not later, when?" - André Aciman // call me by your name

Elif - Goede Vampier.
Zo snel als Odile's uitbarsting was gekomen, zo snel was ze ook weer verdwenen. ietwat verbaasd sloot ik de deur en keek naar Jamie die vroeg waar de kamer van Odiel was.
,,Wat?'' vroeg ik verrast en keek 'm aan, ,,Waarom wil je dat weten?'' ik zweeg een paar seconden en zuchtte toen.
,,Je gaat me toch niet zeggen dat je haar kan helpen met haar computer he? Ik vertrouw haar nog steeds niet.'' zoals eerder begon ik weer aan mijn haar te frunniken en na een tijdje verbrak ik de stilte die gevallen was.
,,Oké, ik zal je haar kamer laten zien maar ik ga wel mee, voor je eigne best wel. Deal?''

Faith - Slechte Vampier.
Ik stopte en liep naar Grace toe die inmiddels ineengedoken zat, ik stak mijn hand naar haar uit om haar overeind te helpen.
,,Gaat het weer?'' vroeg ik nogal droogjes, de pijn kwam snel, was vreselijk, maar daarna voelde je er niks meer van. Hoe ik dat wist? Toen ik net vampier was had ik het niet onder controle en kreeg ik 't voor elkaar mezelf te pijnigen. Dat waren vreselijke weken.

Dewi - Mens.
Lew leek wat afwezig, waarschijnlijk dacht hij na over Odile's plotselinge verandering. Of naja, plots was het niet bepaald.. Al een hele poos eerder had ze laten merken dat ze een menselijke kant had, hoe diep die normaal gesproken ook verborgen zat.
,,Oké dan, bedankt..'' ik wierp lew nog een vlugge blik toe voordat ik de badkamer inliep en de deur achter me sloot. heel even leunde ik met mijn rug tegen de deur en zuchtte, vervolgens draaide ik de deur maar op slot en draaide de douche maar alvast aan zodat ie alvast warm kon worden. Ik haatte het namelijk als ik eronder ging staat als hij nog koud was.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Grace.

Ik begon te lachen, 'Ja hoor... je hebt echt een ongeloofelijke gave' Ik was niet snel onder de indruk van dingen, maar dit was één van de weinige dingen. Toen ik weer stond keek ik Faith even aan, 'Het spijt me... ik eh, ga opzoek naar eten' en met die woorden verliet ik de kamer en besloot om naar een dorp in de buurt te gaan.

_________________________________________________
Goed, ik weet niet zeker of het wel klopt wat ik net heb geschreven (over het naar een dorp in de buurt gaan) zeg het maar even als het dus idd niet klopt dan verbeter ik het even.

"If not later, when?" - André Aciman // call me by your name

Stad, dorp.. Verzin maar wat hoor :'D
Gebruik ej fantasie.
-rent joelend rondjes (:-

Elif - Goede Vampier.
Zo snel als Odile's uitbarsting was gekomen, zo snel was ze ook weer verdwenen. ietwat verbaasd sloot ik de deur en keek naar Jamie die vroeg waar de kamer van Odiel was.
,,Wat?'' vroeg ik verrast en keek 'm aan, ,,Waarom wil je dat weten?'' ik zweeg een paar seconden en zuchtte toen.
,,Je gaat me toch niet zeggen dat je haar kan helpen met haar computer he? Ik vertrouw haar nog steeds niet.'' zoals eerder begon ik weer aan mijn haar te frunniken en na een tijdje verbrak ik de stilte die gevallen was.
,,Oké, ik zal je haar kamer laten zien maar ik ga wel mee, voor je eigne best wel. Deal?''

Faith - Slechte Vampier.
Ik keek haar na en vroeg me af waarom ze ineens zo'n haast had, angst, dorst.. Iets anders? Ik besloot er niet te lang over te piekeren en verliet de kamer. -writersblock >3<-

Dewi - Mens.
Lew leek wat afwezig, waarschijnlijk dacht hij na over Odile's plotselinge verandering. Of naja, plots was het niet bepaald.. Al een hele poos eerder had ze laten merken dat ze een menselijke kant had, hoe diep die normaal gesproken ook verborgen zat.
,,Oké dan, bedankt..'' ik wierp lew nog een vlugge blik toe voordat ik de badkamer inliep en de deur achter me sloot. heel even leunde ik met mijn rug tegen de deur en zuchtte, vervolgens draaide ik de deur maar op slot en draaide de douche maar alvast aan zodat ie alvast warm kon worden. Ik haatte het namelijk als ik eronder ging staat als hij nog koud was.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Yue
Zowel Odile en Elif lopen weg. Ik besluit Lew en Dewi van ons plan te gaan vertellen. Na even zoeken vind ik ze. Ze kijken me een beetje vreemd aan, maar ik glimlach. "Ik heb geweldig nieuws!"

Savoy
Als ik genoeg gedronken heb loop ik terug naar de villa. Ik loop meteen naar mijn kamer en ram de deur dicht. Ik voel de woede weer oplaaien. Ik ben niet makkelijk boos te krijgen, maar van mijn eten moet je afblijven.

[ bericht aangepast op 24 feb 2011 - 18:18 ]

Odile - Slechte vampier.

Wat verloren staar ik naar de enorme kast met boeken in de leesruimte. Ik ben hier in geen jaren meer geweest. Ik leg het boek neer en laat nu voor de eerste maal mijn ogen over de titel glijden. Memento Mori. Ik ken het ergens van. Ik graaf diep in mijn geheugen en een herinnering aan wat een Duitser me ooit zei komt naar boven. 'Gedenk dat je zult sterven,' denk ik hardop. 'Dit boek gaat over leven, onsterfelijkheid en de dood.' Ik kijk de planken door, tevergeefs. Een half uur later heb ik nog steeds geen boek gevonden dat erop lijkt of een Latijns woordenboek. Ik laat me in de oude zetel zakken en kijk nogmaals de vele rijen door. Ineens valt mijn oog op een oud groen boek met de titel: "Weet dat je zult sterven." Ik spring abrupt overeind en klim op de tafel en vervolgens via de tafel op een plank van de boekenkast. Ik rek me uit en kom net bij het boek. Als ik het te pakken heb laat ik me vallen en kom zo lenig als een kat op de grond terecht. Ik sla de twee boeken open en leg ze naast elkaar. De afbeeldingen zijn exact hetzelfde en de aantekeningen in het Latijnse boek duiden erop dat diegene de moeite heeft genomen de tekst te vertalen aangezien het vertaalde boek exact dezelfde bewoordingen gebruikt.

"Hoofdstuk 1: Het boek des Doods. Londen - 1349. De Zwarte Dood waart als een spook door Europa en laat gezinnen verscheurd achter. Dode gezichten, rottende lijken. God straft ons voor onze decadentie en stuurt ons naar de vlammen van de hel. Het lijden is onbeschrijfbaar, de pijn en tranen onbegrensd."

Ik blader verder. Net op het moment dat ik het haast wil opgeven stop ik.

"Hoofdstuk 17: Het boek der Gaven."

Mijn ogen glijden over de tekst.

"Het ontdekken en al dan niet gebruiken van gaven is een belangrijk deel van zelferkenning en acceptatie. Ondode wezens - vampiers, zoals beschreven in de mythologie - hebben hiermee een belangrijk doel in hun oneindige leven gevonden. Het ontwikkelen en succesvol gebruiken van gaven is een belangrijke stap in het vinden van de eigen Ik. Het succesvol toepassen van een gave houdt in dat een vampier zowel fysiek als mentaal sterker is als een soortgenoot die daar niet toe in staat is.
Hoofdstuk 6: Blokkeren en opheffen van gaven."

Ik spring overeind, pak een stuk oud papier en gebruik het als boekenlegger. Dit moet Elif weten.

No growth of the heart is ever a waste

Oh ik had je post niet gezien :'] Maar hier ben ik like eeuwig mee bezig geweest.

No growth of the heart is ever a waste

Is niet erg, ik pas zelf wel even aan :p

Wel super vet geschreven trouwens, heb je dat gewoon bedacht? :0

[ bericht aangepast op 24 feb 2011 - 18:16 ]

Lew slaakte een diepe zucht toen hij voor de deur in kleermakerszit neerzakte en zijn hoofd op zijn handen te rusten had gelegd. Het was al lang geleden sinds hij voor de laatste keer zo moe en zo zorgelijk was geweest. Als je niet kunt sterven, hoef je met niks rekening te houden. Niets doet er nog toe. Op een vreemde manier was dat erg bevrijdend. Nu hij zijn tijd spendeerde met Dewi in leven houden, herrinnerde hij zich opnieuw waar je als mens allemaal rekening mee moest houden wilde je comfortabel leven. Voedsel, warmte, kleding, warm water, een bed... De lijst was eindeloos. En dan moest je er ondertussen ook nog voor zorgen dat je niet betrokken raakte in één of ander bizar ongeluk. Lew luisterde kalm naar het water dat in de kamer er naast op de grond kletterde. En dan was er nog Odile. Hij had gezegd dat hij haar vertrouwde, maar had hij dat niet gewoon uitgeflapt omdat het op dat moment goed uitkwam ? Ze had Dewi wel geholpen, maar geen dag ervoor had ze ook Candy ... omgebracht. Het was behoorlijk verwarrend om niet te weten we te vertrouwen. Met Odile nam hij trouwens een enorme gok. Ze hoefde maar één keer haar controle te verliezen en het was uit met Dewi. Als ze het al goed voor had met het meisje in de eerste plaats, natuurlijk.
Toen Yue opeens in de kamer verscheen, schrok hij lichtelijk op, zodat hij direct weer op zijn benen stond. Hij was zo diep in gedachten verzonken geweest dat hij haar niet aan had horen komen. 'Ik heb geweldig nieuws,' piepte het meisje vrolijk. 'Ah ja?' was zijn ietwat twijfelende antwoord. 'Wat dan?'

[ bericht aangepast op 24 feb 2011 - 18:26 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.

Yue
"Odile en ik hebben een Latijns boek gevonden. Er staat van alles in, en Odile is nu naar de bibliotheek om het te vertalen. Ze denkt dat er misschien iets in staat over hoe we het krachtveld om het huis kunnen opheffen!" zeg ik vrolijk.

Savoy
Als ik genoeg gedronken heb loop ik terug naar de villa. Ik loop meteen naar mijn kamer en ram de deur dicht. Ik voel de woede weer oplaaien. Ik ben niet makkelijk boos te krijgen, maar van mijn eten moet je afblijven.

Vluuv schreef:
Is niet erg, ik pas zelf wel even aan :p

Wel super vet geschreven trouwens, heb je dat gewoon bedacht? :0

Ja want ik heb geen leven
Alleen dat jaartal heb ik geen wiki, want wist niet meer precies wanneer de pest was lol.

No growth of the heart is ever a waste

'Dan hoeven we in ieder geval niet meer onder de grond te schroefelen,' glimlachte hij zacht. 'En het is beter dan mijn idee,' voegde hij er met een grijns aan toe. 'Ze zit in de bibliotheek neem ik aan? Ik zal Dewi straks meenemen als we er heengaan. Kan ze meteen vertellen waar het over gaat en hoe we het op moeten lossen,' ratelde hij er achter aan.

- sorry korte post -
@ TheBoss: dude respect voor dat verhaal oô

[ bericht aangepast op 24 feb 2011 - 18:36 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.