[RPG] Skypirates - Speeltopics

Na het vinden van dode RPG's en het praten over skyland;

Het broeikaseffect heeft toegeslagen; maar niet zoals de wetenschappers hadden verwacht. Delen van de wereld missen en alles ligt nu uit elkaar. De aarde bestaat enkel uit stukken land, die ergens los rond vliegen. Één man – de corrupte Tjerkov- probeert, na zijn succesvolle wereldovername, macht over het hele universum te krijgen. Er is waternood, armoede en er dreigt een nog grotere economische crisis te komen. Een paar mensen, voegen zich bij het verzet. Zij heten ‘Skypirates’( of S.P.O. (SkyPirates Official)). S.P.O. is begonnen door de nu oude man; Jake Menson. Maar zodra Jake vermist is, komt er niks meer van. De Skypirates blijven aan de grond tot meer mensen zich aansluiten en ze overhalen Jake te redden.

Invullen:

Volledige naam:
Bijnaam:
Leeftijd:
Karakter:
Uiterlijk: géén beroemdheden.
Taak: Bijvoorbeeld - Skypirate of werknemer bij Tjerkov
Extra's:


Skypirates - Addison - JamieLynn - Catheryn - Tholomew en Daniels -
Spheres (Mensen van Tjerkov)- James- Alessandrio - Ashlee - Paige- Lola - Drake
Random andere mensen -

Het hoofdschip van de skypirates heet; Saint Nazaire

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 7 juli 2011 - 22:28 ]

---

We're all mad here.

Paige Emily Dawn. ~ The Sphere, gevangene.
Ik merkte wel dat hij naar me keek, maar durfde niet terug te kijken. Uiteindelijk liepen we het uitkijkdek op, het was alweer lange tijd geleden dat ik echt naar buiten mocht. Het was zeldzaam en ik genoot er dan ook van als het eindelijk zo ver was. Ik legde mijn handen op de reling en genoot van het uitzicht en de koele wind die met mijn haren speelde. Het was heerlijk, voor anderen heel gewoon, maar voor mij was het gewoon bijzonder. Even opende ik mijn mond om wat te zeggen, maar sloot hem weer. Na een tijdje keek ik Alessandrio kort aan. "Bedankt," zei ik zachtjes en glimlachtte kort naar ;m voordat ik weer voor me uitkeek.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Alessandrio Hector - The Sphere
Ik glimlachte even kort terug en ging naast haar staan. Ik leunde op de balustrade en keek naar de wijdse blauwe lucht.
"Dit is waarschijnlijk één van de weinige keren dat je buitenkomt," zei ik aarzelend.
"Ik, euhm, ik kan je, als je wil, misschien één keer per week even naar hier brengen. Deze kant van het schip is niet zo druk,"
Geen idee waarom ik plots zo barmhartig werd. Er was iets aan dat meisje dat me week maakte.

---

Nobody ever said I was sane, my love.

Paige Emily Dawn. ~ The Sphere, gevangene.
Ik was opgelucht dat hij niet kwaad werd omdat ik wat zei, hij had me tenslotte verboden om te praten, maar het leek nu niet erg meer te zijn. "Ik, euhm, ik kan je, als je wil, misschien één keer per week even naar hier brengen. Deze kant van het schip is niet zo druk." Had hij dat werkelijk gezged? Verbaasd keek ik hem aan, was hij toch niet zo gemeen en harteloos als de rest? Zoals ik altijd gedacht had? Misshien was het een val.. Even beet ik twijfelend op mijn onderlip, ach, ik had vrij weinig te verliezen. "Als je dat wilt doen, het lijkt me geweldig. Maar.. Als ze erachter komen heb je ene groot probleem aan je broek hangen, waarom zou je dat risico voor me nemen?" Nieuwsgierig keek ik hem aan.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Catheryn
'Heb je nog iets nodig,' vroeg ik zachtjes aan Tholomew. Hij schudde "nee", ik glimlachte naar hem en rende naar Jamie. 'Waar gaan we eigenlijk heen,' vroeg ik aarzelend. Jamie keek op van de kaart, ze haalde diep adem voordat ze ook maar één woord uitbracht. She scared me...

---

Let it come and let it be

Alessandrio Hector - The Sphere
Ik grinnikte even en haalde mijn schouders op.
"Laat ons zeggen dat ik van risico's hou," antwoordde ik met een grijns.
"En trouwens, Drake kan me geen reet schelen en Ashlee kan me niks doen want Tjerkov heeft me graag. Dus, dat risico valt wel mee,"
Ik keek haar recht in de ogen. Ze zag er breekbaar uit, maar in haar ogen brandde dat vuur van koppigheid en opstandigheid dat af en toe doorbrak. Op het eerste zich zou je denken dat ze een popje was. Maar er schuilde een tijger onder dat tere velletje.

Jamielynn Skye Menson - Skypirate
Ik haalde diep adem en keek haar recht aan.
"Naar een veilige plek. Hopelijk,"
Ik toonde haar de plek die ik uitgekozen had.
"Normaal gezien zouden we daar goed liggen. Maar de kaart is vijf jaar oud, wie weet wat er allemaal veranderd is,"
Ik haalde mijn schouders op en stond op.
"We kunnen alleen maar hopen. Maar ik vraag me nog steeds af hoe Tjerkov achter onze positie is gekomen? Want ik weiger te geloven dat hij uit zichzelf naar dit afgelegen gebied komt,"
Ik draaide me naar Catheryn en sloeg mezelf voor het hoofd.
"Natuurlijk. James weet al onze vaste ligplaatsen. Waarom heb ik niet eerder aan die klootzak gedacht?" mompelde ik geïrriteerd.

---

Nobody ever said I was sane, my love.

Catheryn
'Natuurlijk. James weet al onze vaste ligplaatsen. Waarom heb ik niet eerder aan die klootzak gedacht,' zei ze. "James", de naam flitste opnieuw en opnieuw door mijn hoofd, dat was zijn naam! Hij was de aparte jongen, de rechterhand van Tjerkov, hij was James!

---

Let it come and let it be

Paige Emily Dawn. ~ The Sphere, gevangene.
Het viel me nu pas eigenlijk op dat hij een stuk groter was dan mij en ik voelde me weer heel even heel klein. "Hmm, oké dan," zei ik, plots ging de deur open en stapte er nog iemand naar buiten. Gauw keek ik maar weer voor me uit alsof er inks aan de hand was. Ik hoorde hoe de man Alessandrio groette en vanuit mijn ooghoeken zag ik hme naar me kijken. Hij vroeg zich vast af wat ik buiten mijn cel deed.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Jamielynn Skye Menson - Skypirate
Ik sloeg met mijn hand op de tafel en beet mijn kaken op elkaar.
"Echt, ik duw die gast nog eens de afgrond in," mompelde ik woedend.
Ik keek even naar Catheryn. Haar ogen waren groot en ze leek in gedachten verzonken.
"Catheryn?" vroeg ik fronsend.

Alessandrio Hector - The Sphere
Ik groette hem terug. Hij bleef maar naar Paige staren. Ik moest iets verzinnen, voor hij vragen ging stellen.
"Wat sta je nu te staren? Dat scharminkel moet zich toch bezighouden, anders is ze een verspilling van onze energie,"
Ik keerde me naar Paige en keek haar streng aan.
"Wel, wie heeft gezegd dat je mocht stoppen met boenen?" snauwde ik haar toe.

---

Nobody ever said I was sane, my love.

Zin in klein drama

Paige Emily Dawn. ~ The Sphere, gevangene.
En dat was het einde van ons gesprekje en mijn moment van vrijheid. "Wel, wie heeft gezegd dat je mocht stoppen met boenen?" snauwde Alessandrio me toe. Gauw keek ik om me heen en godzijndank stond er een dweil met bak water. Ik pakte het geval en dweilde het dek maar, ik weerhield mezelf er van te neuriën wat ik vaak deed om mezelf maar wat te vermaken. Opeens voelde ik dat er iemand aan mijn haar zat en toen ik opkeek zag ik dat het de man was geweest die er zojuist bijgekomen was, dit was wel het laatste waar ik zin in had dus liep ik ene stukje van hem vandaan. Helaas, het leek erop dat ik honing aan mijn kont had want hij kwam weer naar me toe, hij grijnsde en streek weer door mijn haren. "Blijf nou eens van me af!" beet ik hem geïrriteerd toe, het was eruit voordat ik er erg in had. Normaal gesproken kon ik mijn woede wel onder controle houden, amar de laatste tijd ging me dat stukken minder goed af. "Jij hebt niks te zeggen meid, ik doe wat ik wil, of je het nou wilt of niet." Wat een akelige vent, ik draaide hem nukkig mijn rug toe. Opeens voelde ik zijn hand op mijn heup, met de achterkant na de dweil raakte ik hem hard in zijn buik. Toen ik hem hoorde kreunen van de pijn draaide ik me geschrokken om, ik had er niet bij nagedacht. "Hier ga je spijt van krijgen slet," siste hij me dreigend toe en grepe mijn pols vast toen ik van hem weg wou. Met grote, bange ogen keek ik hem aan. Verdomme, ik wist mezelf ook altijd in de nesten te werken.

Ghaha. :x

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Alessandrio Hector - The Sphere
Ik zag Paige's paniekerige blik. En ergens maakte die man me zelf woest. Hij moest met zijn poten van haar afblijven, ookal was ze een gevangene zonder rechten. Voor ik het wist had ik de man omgedraaid en hem met gebalde vuist in het gezicht geslagen. Ik gaf hem nog een stomp in zijn maag, waarna ik hem aan zijn kraag optilde en over de balustrade deed hangen.
"Jij blijft met je poten van haar af, capice? En geen woord over wat er hier gebeurd is, of ik duw je eigenhandig de afgrond in,"
De man, ookal was hij enkele jaren ouder dan mij, was weerloos door mijn brute kracht. Hij gluurde even naar de afgrond onder hem en knikte toen angstig. Langzaam trok ik hem weer het uitkijkdek op.
"En nu, oprotten!" snauwde ik bars.
Hij knikte, salueerde en maakte dat hij wegkwam. Voorzichtig hielp ik Paige overeind en streelde een lok haar uit haar gezicht.
"Alles oké?"

---

Nobody ever said I was sane, my love.

Drake Porter Dawn
Ik liep naar het rustige deel van het dek, ik moest even nadenken. Ik zag een man paniekerig weglopen, Alessandrio en Paige vingen mijn aandacht. 'Waarom liep Traver zo snel weg,' vroeg ik zonder enige emotie te tonen.

[ bericht aangepast op 9 juli 2011 - 12:59 ]

---

Let it come and let it be

1-0 Alessandrio :'D

Paige Emily Dawn. ~ The Sphere, gevangene.
Doordat Alessandrio de man zo plots ruw omdraaide velroor ik mijn evenwicht en viel op mijn kont op de grond. Verbaasd keek ik toe, ik had nooit geweten dat hij zo sterk was. Ik slikte en zag de man vluchten, plots stond Alessandrio voor me. Hij hielp me overeind en streek en lok haar uit mijn gezicht, was er zojuist werkelijk iemand voor me opgekomen? "Alles oké?" vroeg hij me en het enige wat ik kon was ene beetje verdwaasd knikken, nog steeds verbaasd over wat er zojuist gebeurd was. Opeens kwam Drake aan en vroeg waarom Traver zo paniekerig weggelopen was, gauw deed ik een stap van Alessandrio vandaan en keek weg.

Ik ga eten adieu <3

[ bericht aangepast op 9 juli 2011 - 13:02 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Alessandrio Hector - The Sphere
Ik draaide me naar Drake en rechtte mijn rug.
"Omdat er een vogel tegen zijn kop gevlogen is," antwoordde ik lekker sarcastisch.
"En je weet dat hij een vogelfobie heeft,"
Ik draaide me weer van hem weg. Ik had nu geen behoefte aan zijn lelijke kop.
"Paige, terug naar je cel. Werk morgen maar verder," zei ik koel.
Ik duwde haar ruw voor me uit, het uitkijkdek af. Zodra we uit zijn zicht waren, zuchtte ik zacht.
"Sorry, maar het was nu niet veilig meer," mompelde ik zacht.

---

Nobody ever said I was sane, my love.

Mijn brood moet nog ontdooien --''

Paige Emily Dawn. ~ The Sphere, gevangene.
Alessandrio antwoorde nogal sarcastisch en richtte zich toen weer op mij, zijn stem klonk ineens weer heel koel en hij duwde me ruw terug naar binnen waar hij zich verontschuldigde. "Je hoeft je niet te verontschuldigen, nergens voor nodig. Ik ben juist diegene die zich hoort te verontschuldigen omdat ik je zojuist in de problemen heb grbacht, dus sorry," zei ik hem zachtjes, bang dat iemand ons zou horen.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Alessandrio Hector - The Sphere
Ik schudde mijn hoofd.
"Nuhu, als iemand me al in de problemen heeft gebracht, ben ik het zelf," antwoordde ik al even zacht.
Ik keek om ons heen, maar er was niemand in de buurt. Ik haalde even opgelucht adem.
"En trouwens, wat Drake denkt kan me gestolen worden. Ik wring me er wel uit,"
Ik bracht haar weer naar haar cel en zuchtte.

---

Nobody ever said I was sane, my love.