• Na het vinden van dode RPG's en het praten over skyland;

    Het broeikaseffect heeft toegeslagen; maar niet zoals de wetenschappers hadden verwacht. Delen van de wereld missen en alles ligt nu uit elkaar. De aarde bestaat enkel uit stukken land, die ergens los rond vliegen. Één man – de corrupte Tjerkov- probeert, na zijn succesvolle wereldovername, macht over het hele universum te krijgen. Er is waternood, armoede en er dreigt een nog grotere economische crisis te komen. Een paar mensen, voegen zich bij het verzet. Zij heten ‘Skypirates’( of S.P.O. (SkyPirates Official)). S.P.O. is begonnen door de nu oude man; Jake Menson. Maar zodra Jake vermist is, komt er niks meer van. De Skypirates blijven aan de grond tot meer mensen zich aansluiten en ze overhalen Jake te redden.


    Invullen:

    Volledige naam:
    Bijnaam:
    Leeftijd:
    Karakter:
    Uiterlijk:
    géén beroemdheden.
    Taak: Bijvoorbeeld - Skypirate of werknemer bij Tjerkov
    Extra's:


    Skypirates - Addison - JamieLynn - Catheryn - Tholomew en Daniels -
    Spheres (Mensen van Tjerkov)- James- Alessandrio - Ashlee - Paige- Lola - Drake
    Random andere mensen -






    Het hoofdschip van de skypirates heet; Saint Nazaire


    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 7 juli 2011 - 22:28 ]


    We're all mad here.

    Jamielynn Skye Menson - Skypirate
    "Wat zeg je? Tjerkov?"
    Ik masseerde even mijn neusbrug en haalde diep adem. Ik keek naar Addison en haalde mijn schouders op.
    "Geen idee. Meneer wilde het net vertellen toen jullie hier in alle staten kwamen aangeracet,"
    Ik aarzelde even. Ik had Tholomew net terug dichtgenaaid en opeens was er weer een crisis. En ik liep al op de tippen van mijn tenen.
    "Maar, hoe is Tjerkov in godsnaam achter onze positie gekomen?" vroeg ik aan Catheryn.


    Nobody ever said I was sane, my love.

    Catheryn

    Ik keerde me weer tot Jamie. 'Onze positie weet hij niet, hij koos om andere, onbekende, redenen deze lokatie om heen te vliegen, het is de bedoeling dat hij onze positie ook niet teweten zál komen, dus hij mag ons niet zien. Maar,' ik zuchtte luid. 'Sorry, ik praatte te snel, Tjerkov is niet in de buurt, hij is enkel op weg hier heen, hij is nog ver weg, maar hij nadert snel.' Ik voel een lichte vorm van angst, maar ook opwinding. 'Laat hem maar komen,' zei ik overmoedig. 'Ik wil hem kapot maken,' vervolgde ik met hetzelfde verdriet en diezelfde woedde als in het schip, toen ik over de drie jongens sprak.


    Let it come and let it be

    Jamielynn Skye Menson - Skypirate
    Ik zuchtte.
    "Catheryn, ik wil hem even graag dood zien als jij. Maar we kunnen het ons niet veroorloven dat we onder de voet worden gelopen door zijn gigantische overmacht. Nee, we moeten hier weg. En wel zo snel mogelijk,"
    Ik draaide me naar Addison.
    "Addison, zeg de kapitein (als da zo genoemd wordt xD) dat hij volle kracht zet. We moeten hier weg. Welke richting, maakt niet uit,"
    Daarna keek ik weer naar Catheryn en Tholomew.
    "Catheryn, jij helpt Tholomew terug naar zijn kamer. Ik kom straks kijken hoe het met hem is,"
    Ik haalde diep adem en schudde mijn haren uit mijn gezicht.
    "En ik ga proberen een andere ligplaats te vinden,"


    Nobody ever said I was sane, my love.

    En ik ga mezelf bezig houden ;'D

    Paige Emily Dawn. ~ The Sphere, gevangene.
    Een tijdje lag ik op mijn bed, gewoon met mijn ogen sloten, ik hoefde niet te zien wie er door de glazen deur stond te gluren. Alleen toen hij openging opende ik ze, er kwam iemand binnen. Hij beveelde me te gaan dweilen op de gang, ha, God had me blijkbaar gehoord! Ik stond op en probeerde niet al te opgewekt te klinken, als ze erachter kwamen dat ik er totaal geen problemen mee had probeerde ze me wel weer dwars te gaan zitten.. Me te straffen of ergere klusjes te geven. "Oké," zei ik kalm en liep de cel uit, hij volgde me en hield me nauwlettend in de gaten. Ik haalde spullen, ik was allang over mijn gêne met dit soort dingen heen. Ik schaamde me er niet meer voor als mensen het zagen. Achja, ik begon te dweilen teriwjl ik zachtjes neuriede, blij dat ik even weg was. Terwijl de man tegen de muur leunde en me nauwlettend in de gaten hield, even wou ik brutaal vragen of hij het kon zien, maar hield toen toch mijn mond en keerd ehem mijn rug toe.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Catheryn
    'Sorry,' verontschuldigde ik me om mijn roekeloze gedrag en mijn onoverdachte woorden.
    Ik knikte vervolgens naar Jamie, ze had altijd een perfecte strategie en wist altijd alles goed te verwoorden... Ik haastte me naar Tholomew en hielp hem naar het schip. Hij klemde zich zachtjes vast aan mij, maar zo koppig als hij is, wilde hij mijn volledige hulp niet aannemen. Ik greep hem steviger vast, zodat hij niet anders kon dan mijn hulp aannemen en bracht hem naar binnen.


    Let it come and let it be

    Alessandrio Hector - The Sphere
    Ik liep fluitend door de gangen. Plots zag ik iemand tegen de muur leunen, die een poetsend meisje in de gaten hield. Toen ik dichterbij kwam, herkende ik Paige. Grinnikend liep ik naar hen toe. De soldaat salueerde even.
    "Je kan gaan, ik hou haar wel in het oog," zei ik zacht.
    Hij knikte en verdween. Grijnzend leunde ik met mijn schouder tegen de muur.
    "Amuseer je je, Paige?"

    [ bericht aangepast op 8 juli 2011 - 18:54 ]


    Nobody ever said I was sane, my love.

    Addison Black

    Dodelijk keek ik Jamie aan, ik ben geen slaaf. Een arrogant lachje verdween uit mijn mond terwijl ik wegrende richting de kapitein, altijd moet er wel weer iets gebeuren waardoor we weg moeten met spoed dus meestal zitten we wel goed kwa energie en alles. Mijn schoenen maakte een doffe tik bij elke stap die ik zette, na een aantal minuten kwam ik aan bij de kapitein. ''Tjerkov is op zijn weg, wij moeten hier nu meteen vandaan'' zonder op antwoord te wachtten liep ik de kamer uit en ging weer opzoek naar Jamie.


    Trust me. I'm the doctor

    Jamielynn Skye Menson - Skypirate
    Ik stond over papa's kaart gebogen in mijn kamer. Mijn ogen gleden van links naar rechts, op zoek naar een veilige ligplaats. Zacht beet ik op de binnenkant van mijn wang. In gedachten overliep ik weer de criteria die papa me geleerd had. Hoog, uit de buurt van beschaving maar niet te ver, liefst een groot stuk. Uiteindelijk vond ik er één, op 30 km ten zuiden van hier.

    [ bericht aangepast op 8 juli 2011 - 19:14 ]


    Nobody ever said I was sane, my love.

    Ashlee Tjerkov.

    Ik verveel me dood. Waar is iedereen toch? Ik heb Lola en James niet gezien. Stelletje sukkels, nu kan ik me niet vermaken. Verveeld slenter ik door de gangen, tot ik bij de cellen aankom. Daar zie ik... Dinges staan. Iets met een A, weet ik het. 'Wat doe je?' vraag ik en kijk dezelfde kamer in als hij. 'Wie is dat nou weer?' lach ik. Een meisje is aan het poetsen, God, wat neuriet ze vals. Ik heb werkelijk geen idee wie het is! Er zitten zoveel mensen in de cel, alsof het me iets uitmaak wie het is.


    everything, in time

    Alessandrio Hector - The Sphere
    Ik boog even eerbiedig mijn hoofd en keek de kamer weer in.
    "Dat is Paige, één van onze gevangenen," legde ik glimlachend uit.
    Ik keek haar even aan. Damn, hoe had Tjerkov ooit zo'n knap ding kunnen voortbrengen? Ik was honderdtwintig procent trouw aan hem, maar dat maakte hem er niet mooier op. Zij, integendeel. Zij was een bom. Een sexbom.


    Nobody ever said I was sane, my love.

    Drake

    Ik hoorde geluiden komen uit de gang van Paige haar cel. Ik keerde me om en liep terug, zodra ik Paige uit haar cel zag, wendde ik me naar de bewaker. 'Wát had ik gezegt,' zei ik met een dodelijke blik. Ik besteedde even geen aandacht aan Ashlee en Alessandrio. 'Paige,' zei ik dreigend en keek haar strak aan. 'Je bent héel dicht bij de dood.'


    Let it come and let it be

    Ashlee Tjerkov

    Alessandrio, nu weet ik het weer! 'Ach zo, waarom zit ze dan vast?' Het zal vast wel verdiend zijn, daar niet van, maar het maakt me wel nieuwsgierig. Trouwens, waarom glimlachen al die mensen toch altijd naar me? Glimlach dan op zijn minst van harte en niet alleen omdat het moet. Dat probeer ik Alessandrio duidelijk te maken door hem strak aan te kijken en verder niets te zeggen, hem alleen dwingen om antwoord te geven.
    Tot overmaat van ramp komt Drake ook nog aanlopen en tegen Paige te praten. 'Zeg, als jij je grote mond niet houdt ben jíj heel dicht bij de dood! Wie denk je wel dat je bent? Jij bent helemaal niet in de positie om haar te commanderen als ik hier sta!'

    [ bericht aangepast op 8 juli 2011 - 19:26 ]


    everything, in time

    Alessandrio Hector - The Sphere
    Ik opende mijn mond om iets te zeggen, maar sloot die weer. Ik keek even strak terug en rechtte mijn rug.
    "Geen idee eigenlijk,"
    Ik keek even naar Drake en legde een hand op zijn schouder.
    "Drake, kalmeer. Ik sta hier, die bewaker staat hier en Ashlee staat hier. Ze gaat echt niet lopen. En trouwens, dat kind moet toch iets nuttig doen. Anders is ze een verspilling van onze moeite,"
    Ik keek hem dwingend aan.


    Nobody ever said I was sane, my love.

    Drake

    Ik liet mijn adem, die ik al die tijd had vastgehouden los. 'Alessandrio, je hebt gelijk. Maar-,' ik haal diep adem, 'laat maar, ik ga.' Verward, woedend, ziedend en gestresst wou ik de gang verlaten, maar een simpel geluid bracht mij tot stilstand.


    Let it come and let it be

    Ashlee Tjerkov

    Ik kuch een keer. 'Wat is er mis met jou, Drake? Je bent heel anders de laatste tijd,' zeg ik. Als ik me bedenk dat het er bijna vriendelijk uitkomt voeg ik snel nog wat toe. 'En dat bevalt me niets. Het lijkt haast alsof je iets in je schild voert. Wees voorzichtig. Alessandrio, hou die gast een beetje in de gaten, wil je?' Het laatste was een vraag, maar tegelijkertijd ook duidelijk een bevel. Heerlijk om die macht te hebben.


    everything, in time