[RPG] The Host - Speeltopics

Gebaseerd op het boek "The Host" van Stephanie Meyer.

Zielen zijn buitenaardse wezens die naar planeten gaan om deze over te nemen. Ze nemen de lichamen van de inwoners van de planeet over en leven daar dan in harmonie met elkaar. De zielen zijn ook op aarde gekomen om beter gebruik te maken van deze prachtige wereld. Er zijn een paar mensen die het overleefd hebben en zich verschuilen in een grote grot. Daar leven ze samen van de dingen die ze nog hebben. Ze gaan zo nu en dan naar buiten om vers voedsel te stelen. Alles gaat om overleven. Natuurlijk ontstaat er van alles als je constant op elkaars lip zit. Haat, irritatie maar ook liefde en vriendschap.

Dubbelrol of meer mag, alleen dan ook graag een jongen!

Naam:
Leeftijd:
Innerlijk:
Uiterlijk:
Verhaal:
Extra:
Door:

[ bericht aangepast op 5 dec 2011 - 18:08 ]

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Jonathan
Ik trek haar omhoog. "Ik laat je nooit los, Dana geloof me." Het is beter dat ik nu rustig blijf..
Ik trek haar over de rant heen, opgelucht haal ik adem.

Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

Dana
Voor de derde keer die dag vloog ik Jonathan om zijn hals. Alleen dit keer was het anders. Terwijl de tranen over mijn wangen rolde drukte ik hem dicht tegen me aan. Dit was de tweede keer dat hij mijn leven redde.
'Ik sta nu echt bij je in het krijt,' snikte ik. Ik durfde Jonathan niet los te laten.

"Ignite, my love. Ignite."

Jonathan
Ik hou haar stevig vast. "Dat hoeft niet, ik ben allang blij dat ik je weer heb." Glimlach tussen mijn tranen door. Ik durfde Dana niet meer los te laten. Ze is mijn beste vriendin. "Zou je altijd willen redden." Fluister ik zachtjes in haar oor.

Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

Dana
Ik zweeg. Jonathan was mijn beste vriend, altijd geweest en hij zou dat ook altijd blijven. En mensen maar vroeger zeggen dat we ooit verliefd op elkaar zouden worden.
'Je bent mijn beste vriend,' zei ik. 'En ik hou van je.' En dat was niet gelogen. Ik hield van Jonathan, als mijn beste vriend.

"Ignite, my love. Ignite."

Jonathan
Dana, is het liefste meisje die er is.. Ik glimlach. "Jij bent mijn aller beste vriendin, en ik hou ook van je." Fluister ik. Onze ouders zeiden altijd dat we wel een koppeltje werden, maar dat is niet zo we zijn beste vrienden meer niet, Toch?

Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

-en uiteindelijk worden ze toch nog verliefd op elkaar zonder het door te hebben^^

Dana
'Weet je nog, toen we 12 waren en ik had een soort kinder relatie met Nike Robo en jij mocht hem niet. Toen ging je zorgen dat het uit ging. Vreemd genoeg was het je ook nog gelukt.' Ik lachte. Ik had Jonathan nog steeds beet en ik was nog niet van plan om hem los te laten.

"Ignite, my love. Ignite."

Haha, ja..

Jonathan
"Ja dat weet ik nog goed, wat was ik blij dat het uit was tussen jou en hem." Ik was nog niet van plan om Dana los te laten.. Ja ik was toen zo blij dat ik sprong van geluk dat het uitging, nou ja het was een kind relatie.. Maar toch.. Wat was ik opgelucht.

Ik duik me bed in, was vanochtend erg vroeg en ben nu gebroken. Ik zie jullie morgen verschijnlek wel weer ^^

Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

Dana
'Waarom wilde je eigenlijk dat het uit ging?' vroeg ik. Die vraag stelde ik me eigen al drie jaar. Ik liet mijn hoofd op Jonathan's schouders vallen. Ik kon zo de hele dag blijven zitten. Gewoon omdat me er aan herinnerde dat Jonathan terug in mijn leven was.

[Trusten, ik ga ook zo. Zie je morgen.]

"Ignite, my love. Ignite."

James keek naar Dean. "Waar was je in vredesnaam?" riep hij kwaad uit! Je had gevonden kunnen worden en dan waren we er allemaal geweest, dag mensheid." hij kon niet geloven dat Dean zonder ook maar iets te zeggen de grot uit gegaan was. "Je had het op z'n minst kunnen zeggen"

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dana
'Ik ging Katherina vermoorden,' gaf ik toe. 'Waarom zou jij nooit begrijpen.' Onwillekeurig haalde ik mijn schouders op. 'Je kan nu wel schreeuwen, maar daar help je me geen ene fuck mee.' Ik keek mijn broertje uit dagend aan.

"Ignite, my love. Ignite."

James keek hem vuil aan en keek toen naar de tas die hij bij had. "Je gaat me niet vertellen dat je haar lijk hebt meegenomen." zei hij duister. Zijn broer was zo impulsief en ondoordachtzaam..

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
'Wat een vertrouwen,' zei ik sarcastisch. 'Waarom zou ik een fucking lijk mee nemen? Ik ben geen hypocriet.' Ik begon mijn geduld te verliezen en mijn bloed begon te koken. 'Die worm zei dat Katherina er nog was. En bij Melanie konden jullie Wanda er uit halen. Dus bij Katherine ook.'

"Ignite, my love. Ignite."

Hmm ik wil niet blokkeren.. Maar deze verhaallijn staat zegmaar los van de ander, want anders is alles al ontdekt. We kunnen wel doen dat ze opzoek gaan naar een oplossing ofzo maar geen personages die niet gespeeld worden spelen snapje?
--

James keek Dean aan. "Hoe weet je dat ze niet liegt? We kunnen natuurlijk het proberen uit te zoeken.. Maar we moeten voorzichtig zijn.. Als er iets fout gaat en Katherina zit nog in dit lichaam.. Dan zou dat zonde zijn."

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Owh, wist ik niet. Ehm ja is goed.

Dean
'Waarom denk je dat ik haar naar hier heb genomen? Niet omdat zeker ben of ze de waarheid spreekt, nee om daar achter te komen.' Ik sloeg mijn armen over elkaar. 'Ik wil gewoon Katherina terug.'

"Ignite, my love. Ignite."

"We brengen haar naar de ziekenzaal en we gaan iets bedenken.. We hebben al wel wat onderzoek gedaan.. Die wormen zitten in het hoofd.. Dus het zal gevaarlijk zijn." zei James en hij nam de zware tas van Dean over en droeg hem mee.

[Maakt verder niet uit, nu weet je het:)]

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow