[RPG] A Hunger Game Like No Other {2} - Speeltopics

[ bericht aangepast op 8 april 2012 - 17:47 ]

Don't be like the rest of them, darling

[jups, if you wish ^^ I don't care about James ]

Don't make people into heroes, John. Heroes don't exist, and if they did, I wouldn't be one of them.

Cymbeline
"Ik heb ze gechoqueerd," ik grinnik onschuldig, en haal dan min schouders op. "Laat ik dan zeggen dat ik ze in vuur en vlam heb gezet." Ik knipoog kort, en trek vervolgens mijn benen op. "Mijn score maakt me niet uit; ik weet dat ze mijn gezicht niet zullen vergeten en me ongetwijfeld als wapen zullen zien." Verklaar ik zacht.

Feel the fire, but do not succumb to it.

[Sooo, waar kan ik beginnen? What did I missed?]

Chaim schreef:
[Sooo, waar kan ik beginnen? What did I missed?]

Daddy always said: If boy's don’t like you they are gay.

Lizzie - 7
"Op zich, mij maakt het ook niet echt super uit hoe hoog mijn score is, maar ja, ik hoop toch ook wel weer dat het wel een beetje hoog is. Ik heb wel sponsors nodig, namelijk. Maar ik snap wel wat je bedoelt..." Maar, wat was er ook alweer met dat eten van vanochtend? Volgens mij waren het de stokjes?" vraag ik dan maar, ik ben nu toch best wel nieuwsgierig.

Don't make people into heroes, John. Heroes don't exist, and if they did, I wouldn't be one of them.

Space schreef:
(...)

{ De privesessies, maar die kan je nog inhalen. }

[gheghe, ik hou nog steeds van zure matten ^^]

Don't make people into heroes, John. Heroes don't exist, and if they did, I wouldn't be one of them.

Chaim schreef:
(...)

[Thanks, moet ik die gewoon pb'en of posten in het topic?]

Daddy always said: If boy's don’t like you they are gay.

Space schreef:
(...)

Gewoon posten hier, de scores komen zo om ongeveer 1 uur denk ik en vanavond gaan we de arena in.

Cymbeline - 5
Ik grinnik zachtjes. "Ze groeien in losse aarde. Dus; bij waterbronnen, ónder bomen en struiken. Zulke plaatsen. De binnenkant smaakt kruidig. Je moet ze pellen en het zorgt ervoor dat de honger verdwijnt. Ze zijn echter niet allemaal eetbaar; alleen de stokjes die je kunt openen." Ik knik voor mezelf. "Thuis in vijf was ik een jager. Buiten, in de bossen heb ik plantenkennis opgedaan. En dan vooral van planten, kruiden en bessen die je overal kunt vinden."

Feel the fire, but do not succumb to it.

[Wat heb ik gemist? En waar kan ik invallen?]

I'm finally back, Finally after a Year break

Lizzie - 7

"Dat is wel handig, jij zult niet zo snel verhongeren dan. Maar bedankt voor de uitleg, die stokjes waren inderdaad honger-stillent. Over dat mos nog even: Niet al het mos is eetbaar. Dit mos groeit NIET op de grond, maar alleen op de bomen. Normaal mos is pluizig, dit zijn een soort sterretjes achtig. En het is lekkerder om te eten als ze een beetje vochtig zijn, dus of als het net heeft geregend -al zou ik die Arena regen niet vertrouwen- of als je ze even door een beekje hebt gehaald. Wel zou ik ook even kijken of dieren uit de beek drinken, voor het geval de beek giftig is, of iets in die trant." Ik denk even na. "Dat was het wel een beetje over het mos." zeg ik met een grijns.

Don't make people into heroes, John. Heroes don't exist, and if they did, I wouldn't be one of them.

(Heb je je privésessie al gedaan?)

help

Jake Ian Parker

Ik haal diep adem. 'Jake Ian Parker, District 3.' Ik sta op. Het is nu of nooit. Ik sluit even mijn ogen en loop dan de trainingsruimte binnen. Klimmen. Dat zou er voor moeten zorgen dat ik indruk maakte. Maar hoe maak je indruk op mensen die alles al gezien hebben? Een man kijkt naar me. Ik glimlach naar hem en ga voor het gezelschap staan. 'Ik ben Jake, ik kom uit distrcit 3.' Mijn stem klinkt zelfverzekerder dan ik ben. 'Hoe oud ben je?' Ik frons. Waarom wilde ze dat weten? 'Ik ben vijftien.' Antwoord ik dan. 'Goed... Ga je gang.' Met een verveelde blik kijken ze toe hoe ik naar de muur loop. Een veiligheids koort had ik niet nodig. Ik kon wel zonder. Ik haal diep adem en zet dan een voet op de muur. Binnen een seconde ben ik aan het klimmen. Ik negeer hun blikken, gewoon doen alsof het niets is. Zodra ik boven bel kijk naar naar beneden waar de zo gezegde 'jury' staat. Ik moet onwillig lachen en glij via een touw naar beneden toe. 'Bedankt voor uw tijd.' Met die woorden loop ik de zaal weer uit. Op hoop van zegen.

[Even ter informatie, ik was de jongen van 6 ]

Mai lasciare - Never give up. -- If you can't see anything beautiful about yourself, get a better mirror.