• Thanks to Aragog

    Panem is opgerezen uit wat vroeger Amerika heette, maar wat is er gebeurd met de andere werelddelen?
    Europa, Afrika en Azië hebben zich - na de overstroming op Australië - verenigd tot één koninkrijk: Cjokradam. Koning Jovan heerst over het gehele rijk, en is een waardige tegenstander van President Snow.
    Ondanks dat de bevolking van Panem geen idee heeft van die andere leven, bedenkt Snow tussen de Hunger Games door manieren om dit enorme, opkomende gevaar de kop in te drukken.
    Maar het meest bedreigende in Cjokradam zijn nog de Dulcinnen. Uit het oude Griekenland zijn tien nakomelingen van de oude Goden opgestaan.

    Wat gebeurt er wanneer President Snow vier van zijn volgelingen naar Cjokradam stuurt, om hen te laten infiltreren in de samenleving, het vertrouwen van de Cjokradam's te winnen zonder dat ook maar één inwoner daar er benut van heeft dat deze mensen inwoners van Panem zijn?

    Panem

    Jongens
    1. Julian Alex Bryori (Nesaea)
    2. Samuel Alexander Grey (HurtedHeart)

    Meisjes
    1. Addison Phoebe Mason (Prisoner)
    2. Melrose Joannah Xanthe (Aragog)

    Dulcinnen

    Jongens
    1. Daniël Emilio Scagotti (WillNotLearn)
    2. Ayden Jayson Bright (HurtedHeart)
    3. Nathaniël Alexander Damis (Prisoner)
    4. Caelum Niiréar (Nausicaa)
    5.

    Meisjes
    1. Chryse Jinx Chantrea (Nesaea)
    2. Ambrosia Artemis Artemyia (Prisoner)
    3. Octavia Selena Midnight (LacunaCoil)
    4. Delilah Persephone Villain (Leannan)
    5. Lagune Amphitrite Elyssia (4Everdeen)

    Cjokradam

    Jongens
    1. Jefferson 'Jef' Claude Fuentes (LacunaCoil)
    2. Nathan Orlando Scagotti (WillNotLearn)
    3.
    4.
    5.

    Meisjes
    1. Adelynn Chiara Lave (Nesaea)
    2. Diara Colleen (Leannan)
    3. Myrrha Valloittaa (Nausicaa)
    4.
    5.


    [ bericht aangepast op 5 juli 2012 - 15:38 ]


    "Do you believe monsters are born or made?"

    ('allo :'D
    Ik maak ontbijt & probeer een vriendin te bereiken over hoeveel een midzomernachtsfestivalkaartje kost omdat ik dat niet meer weet maar ze is weg, of zo. Dus het duurt allemaal een beetje lang)

    Caelum Niiréar
    Toen hij de deur achter zich had dichtgedaan liep hij achter Adelynn aan naar de woonkamer. Ze had zich op de bank neergezet, dus ging hij in de stoel tegenover haar zitten. Hij merkte wel dat ze naar hem keek maar staarde zelf peinzend naar het plafond. In wat voor situatie had hij zich nóu weer gekregen? Een meisje dat hij amper kende meegenomen naar huis... Wat had hem bezield?
    Hij scheurde zijn blik los van het plafond en keek Adelynn aan. "Dus..." zei hij, er had iets achteraan moeten komen maar hij wist niet wat. Het was maanden geleden dat hier voor de laatste keer iemand anders dan hemzelf had gelopen.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    [Aha :3]

    Adelynn Chiara Lave
    Het leek me een vreemd leven, dat van een Dulcin. Over krachten bezitten die anderen niet hadden. Aphrodite. Ik probeerde te bedenken wat ik van haar wist, maar dat was niet veel. Het was een bloedmooie vrouw geweest, maar ze was er ook altijd op gericht geweest de mooiste te blijven. Jaloers. Maar ik kon me niet voorstellen dat Caelum ook zo was. Een vraag schoot me te binnen, en aangezien ik het deel mistte dat je nadacht voor je iets zei vroeg ik het ook vrijwel meteen.
    "Ben je ooit verliefd geweet?" Ik had er spijt van zodra ik het had gezegd. Met een geërgerde zucht - om mezelf, welteverstaan - keerde ik mijn blik af. Waarom kon ik sommige vragen of opmerkingen niet gewoon voor me houden, zoals normale mensen?


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Caelum Niiréar
    Zijn wenkbrauwen kromden zich in een frons toen hij de vraag hoorde die ze stelde. "Zoiets is niet mogelijk in een samenleving als de onze," antwoordde hij effen, haar aankijkend met stil, maar duister vuur in zijn ogen.
    Nee, hij was nog nooit verliefd geweest. Dat lag voornamelijk aan de vrouwen hier, met hun materialistische waarden, en natuurlijk aan de uithuwelijkingsprincipes. Het was best gebruikelijk onder rijke mannen om er, behalve hun echtgenote, nog meer bedpartners op na te houden, maar daar had hij nooit echt behoefte aan gehad. Ze deden hem helemaal niets. Lichamelijk misschien wel, maar emotioneel totaal niet. De paar keren dat hij met een vriendin van Medeia het bed had gedeeld was hij met net zo'n onrein schuldgevoel achtergebleven als toen hij vanmiddag had voorgedrongen in de rij bij de markt. Het was gewoon op een bepaalde manier niet goed. Hij vermoedde dat het een onderdeel was van "de vloek van Aphrodite", zoals hij het wel eens noemde.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Adelynn Chiara Lave
    "Niet onmogelijk, maar de kans is inderdaad klein." Er leek iets te branden in zijn donkere ogen, waardoor ik juist terug keek naar hem. Ik had Dulcinnen altijd over één kant gescheerd, omhoog gevallen, arrogant, simpel. Maar Caelum stond hier blijkbaar boven, hij had andere ideeën over deze wereld. Ideeën die erg veel op de mijne leken.
    "Ga je me nog vertellen waar het symbool voor staat?" vroeg ik daarna. Ik liet mijn benen op de bank rusten, liet mijn hoofd even achterover zakken en sloot mijn ogen.
    Mijn blonde krullen vielen naar achteren, kriebelden niet meer in mijn hals. Ik opende mijn ogen weer, keek hem vragend aan.

    [ bericht aangepast op 4 juli 2012 - 11:41 ]


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Caelum Niiréar
    Zoals ze daar op de bank lag leek ze niet op de andere meisjes die hij kende... Hij kreeg er een beetje een ongemakkelijk gevoel van, maar drukte het gauw weg.
    "Het is een symbool van liefde... erg afgezaagd, ik weet het." Hij nam het tussen zijn vingers. "Het staat voor liefhebben door te haten, haten door lief te hebben." Hij verwachtte niet dat ze de kern van waarheid die daarin zat zou begrijpen, maar in ieder geval wist ze het nu. Dan kon ze zelf bepalen wat ze ervan vond. Iedereen interpreteerde het eigenlijk anders. Zelf zag hij het als een soort cyclus. De dingen waar je van hield verloren langzamerhand je aandacht en werden verplaatst door hen waar je vroeger een hekel aan had. Zo ging het in banen, in huwelijken, in alles wat in deze samenleving belangrijk werd gevonden. Niets of niemand bleef ooit lang bij elkaar.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    [Why is he feeling uncomfortable? (cat)]

    Adelynn Chiara Lave
    Mijn wenkbrauwen gingen een stukje omhoog. "Hoe kan je iemand die je haat liefhebben?" De toon waarop ik het vroeg was niet afkeurend, ik was nieuwsgierig. Mijn ouders hadden me van school gehaald toen ik groep 8 had afgerond.
    Je bent een vrouw. Het enige wat je moet leren is kinderen baren en poetsen, had m'n vader gezegd toen ik vroeg waarom Zeyra wel verder was gegaan naar de middelbare school. Vervolgens had ik gevraagd waarom Madeline en Utopia niet thuis bleven.
    Hun ouders snappen deze samenleving niet. Ze zijn dom. En nu stil.
    Ik had er nooit meer iets van gezegd, omdat ik wist dat het nutteloos was. Ze zouden niet naar me luisteren. Daarom moest ik wijsheden uit het dagelijks leven halen.

    [ bericht aangepast op 4 juli 2012 - 12:00 ]


    "Do you believe monsters are born or made?"

    [I'm waiting....... :3]


    "Do you believe monsters are born or made?"

    (Ik moet echt niet meer proberen 1000 dingen tegelijk te doen o: )

    Caelum Niiréar
    "Tegenstrijdigheden zitten in onze natuur," verzuchtte hij. "Als je ergens niet van houdt, maar de mensen om je heen houden er wel van, ga je er op een gegeven moment ook van houden. Je kunt er niets aan doen. Het is een soort kudde-instinct, en je moet wel een érg sterke geest hebben, wil je je daar niet door laten beïnvloeden." Hij had wel verwacht dat ze het niet zou begrijpen...


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    [Dat lukt bij mij ook nooit (cat)]

    Adelynn Chiara Lave
    Mijn wenkbrauwen schoten overeind. Ik ging rechtop zitten alsof ik me persoonlijk voelde aangevallen.
    "Dus je wilt zeggen dat ik over een tijdje van m'n broer ga houden omdat iedereen om me heen dat doet? Ondanks wat hij me heeft aangedaan?" sneerde mijn stem, terwijl er een bepaalde felheid in mijn turquoise ogen verscheen.
    Misschien gold het voor anderen, dat hun zo zwak waren om de rest te volgen. Maar er zou geen dag komen dat ik mijn broer meer levend dan dood wenste. Ik hoopte dat hij doorboord zou worden met kogels zodra hij een stap zette op het vechtgebied.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Caelum Niiréar
    Enigszins geschrokken van haar reactie leken ook zijn ogen wat feller te worden, tot hij in zichzelf weer een soort kalmte terug had gevonden. "Dat betekent misschien dat je zo'n sterke geest hebt. Of - het spijt me - je bent nog verblind door de rebellie van de jeugd, dat je er later anders over denkt..." De laatste lettergrepen stierven langzaam weg. "Maar ik hoop het niet," mompelde hij nog zachtjes onder zijn adem. Hij betwijfelde of ze het gehoord had.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Nesaea schreef:
    [Wauw, ik heb me gehaast voor nog geen 20 minuten op school (cat)]

    Julian Alex Bryori
    Ik draaide mezelf om, zodat de rollen ook omgedraaid waren. Haar rug leunde tegen de tegels, mijn lippen maakten een spoor van haar kaak naar haar borsten. Ik had mijn handen inmiddels naar beneden af laten dwalen, een vinger streelde langzaam over haar bovenbeen naar beneden.
    Dit was niet bepaald haar eerste keer, dat kon ik merken.

    Melrose 'Rose'
    Dit keer was ik degene die tegen de muur leunde, en ik grijnsde even. Hij was dominant, net als ik; een uitdaging dus.
    Ik sloot mijn ogen toen hij zijn lippen langs mijn kaak en borsten liet glijden.
    Ik liet mijn vingers door zijn haren strijken, terwijl mijn andere hand zich nog steeds in de buurt van zijn lid bevond.
    Na een tijdje pakte ik deze vast, en begon mijn hand op en neer te bewegen. Langzaamaan voerde ik het tempo op.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Julian Alex Bryori
    Een goedkeurende grom ontsnapte aan me, waarna ik mijn tong over haar tepel liet glijden. Mijn hoofd liet ik vervolgens tegen de muur leunen, mijn ogen vielen dicht. Ondertussen masseerde mijn hand nog steeds haar borst.
    Ik vroeg me af hoe lang ik mezelf nog in kon houden. Waarschijnlijk zou het niet lang meer duren voor ik haar tegen de muur zou planten. Ik had willen grijnzen, maar iets tussen een grom en een kreun in verstompte het.

    Adelynn Chiara Lave
    "Ik geef niks om hem, en dat zal ik ook niet doen," sneerde ik. Mijn handen begonnen te trillen, en in de hoop het te laten stoppen balde ik ze tot vuisten.
    "Ik hoop dat hij overhoop wordt geschoten in dat leger van hem." Mijn stem klonk bitter, kil. Maar als het om Zeyra ging, was ik ook zo.
    Vervolgens wendde ik mijn blik af van hem, en trok mijn benen voor omhoog. Alsof ik me zo kon beschermen. Met een zucht ontspande in mijn handen weer.

    [ bericht aangepast op 4 juli 2012 - 12:45 ]


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Caelum Niiréar
    Hij leek wat verbaasd, en dat was hij ook. "Wat heeft die broer van je wel niet ooit gedáan?" vroeg hij.
    Als enig kind had hij geen idee op wat voor manier mensen allemaal last konden ondervinden van hun broers en zussen. Hij had ook niet het gevoel alsof hij iets miste. De rust van enig kind zijn lag hem wel.
    Maar Adelynn leek bijna getraumatiseerd door het feit dat ze een broer had. Haar uitstraling als het over hem ging was een zieke mengeling van woede en angst.

    (ik moet even ergens heen, brb)


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    [Okee, tot zo]

    Adelynn Chiara Lave
    Mijn kaak verstarde. Misschien stelde ik me aan.
    Ik liet mijn ogen langzaam door het huis glijden, deed in eerste instantie alsof ik hem niet gehoord had om na te kunnen denken. Of ik het hem überhaupt wel ging vertellen. En hoe ik het dan zou brengen. Niemand wist ervan, mijn moeder ja, maar die geloofde me niet. Misschien was het wel goed als iemand het wist.
    "Hij komt me vaak bezoeken.. 's nachts.." mompelde ik, zonder hem aan te kijken. Ik hoopte half dat hij me niet had gehoord, of het in ieder geval niet begreep. Daarbij was Zeyra ook nooit voorzichtig met me geweest. Regelmatig vond ik blauwe plekken op mijn dijen als ik onder de douche stond.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Nesaea schreef:
    Julian Alex Bryori
    Een goedkeurende grom ontsnapte aan me, waarna ik mijn tong over haar tepel liet glijden. Mijn hoofd liet ik vervolgens tegen de muur leunen, mijn ogen vielen dicht. Ondertussen masseerde mijn hand nog steeds haar borst.
    Ik vroeg me af hoe lang ik mezelf nog in kon houden. Waarschijnlijk zou het niet lang meer duren voor ik haar tegen de muur zou planten. Ik had willen grijnzen, maar iets tussen een grom en een kreun in verstompte het.

    Melrose 'Rose'
    Ik grijnsde toen hij een kreunend geluid maakte. Ik deed het dus goed, al had ik niks anders verwacht. Dit was niet mijn eerste keer, ik heb het ook niet echt bijgehouden. Laten we het er op houden dat er al wat aardig jongens in mijn bed hebben gelegen, al zou ik mezelf niet snel slet noemen. Nee. Je leeft maar éen keer, toch?
    Een opgewonden zucht verliet mijn mond door Julian, die zijn tong over mijn tepel liet glijden. Ik voerde mijn tempo op, en begon hem kusjes in zijn nek te geven.

    [ bericht aangepast op 4 juli 2012 - 12:58 ]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''