• Thanks to Aragog

    Panem is opgerezen uit wat vroeger Amerika heette, maar wat is er gebeurd met de andere werelddelen?
    Europa, Afrika en Azië hebben zich - na de overstroming op Australië - verenigd tot één koninkrijk: Cjokradam. Koning Jovan heerst over het gehele rijk, en is een waardige tegenstander van President Snow.
    Ondanks dat de bevolking van Panem geen idee heeft van die andere leven, bedenkt Snow tussen de Hunger Games door manieren om dit enorme, opkomende gevaar de kop in te drukken.
    Maar het meest bedreigende in Cjokradam zijn nog de Dulcinnen. Uit het oude Griekenland zijn tien nakomelingen van de oude Goden opgestaan.

    Wat gebeurt er wanneer President Snow vier van zijn volgelingen naar Cjokradam stuurt, om hen te laten infiltreren in de samenleving, het vertrouwen van de Cjokradam's te winnen zonder dat ook maar één inwoner daar er benut van heeft dat deze mensen inwoners van Panem zijn?

    Panem

    Jongens
    1. Julian Alex Bryori (Nesaea)
    2. Samuel Alexander Grey (HurtedHeart)

    Meisjes
    1. Addison Phoebe Mason (Prisoner)
    2. Melrose Joannah Xanthe (Aragog)

    Dulcinnen

    Jongens
    1. Daniël Emilio Scagotti (WillNotLearn)
    2. Ayden Jayson Bright (HurtedHeart)
    3. Nathaniël Alexander Damis (Prisoner)
    4. Caelum Niiréar (Nausicaa)
    5.

    Meisjes
    1. Chryse Jinx Chantrea (Nesaea)
    2. Ambrosia Artemis Artemyia (Prisoner)
    3. Octavia Selena Midnight (LacunaCoil)
    4. Delilah Persephone Villain (Leannan)
    5. Lagune Amphitrite Elyssia (4Everdeen)

    Cjokradam

    Jongens
    1. Jefferson 'Jef' Claude Fuentes (LacunaCoil)
    2. Nathan Orlando Scagotti (WillNotLearn)
    3.
    4.
    5.

    Meisjes
    1. Adelynn Chiara Lave (Nesaea)
    2. Diara Colleen (Leannan)
    3. Myrrha Valloittaa (Nausicaa)
    4.
    5.


    [ bericht aangepast op 5 juli 2012 - 15:38 ]


    "Do you believe monsters are born or made?"

    [Ik heb wiskunde al heel lang opgegeven.. (cat)]

    Adelynn Chiara Lave
    "Jullie kennen elkaar al," zei m'n moeder en wapperde ongeduldig met haar handen, ookal hadden Caelum en ik totaal geen aanstoot gegeven om ook maar hallo tegen elkaar te zeggen. Mijn vader zat ook in de ruimte, zijn blik over Caelum glijdend.
    "Ace," was het enige wat hij zei. Mijn broer was vernoemd naar mijn vader, ik naar mijn moeder. Chiara. En ik haatte het.
    Ik zag iets veranderen in mijn moeders ogen. Een twinkeling die ik niet kende toen ze naar Caelum keek. Ik wierp hem een korte, valse blik toe toen niemand het zag.
    "We vinden het zo jammer van uw eerste vrouw," jammerde m'n moeder, terwijl ze met thee plaatsnaam op de bank. Ze wierp hem een meelevende blik toe.

    [ bericht aangepast op 4 juli 2012 - 20:57 ]


    "Do you believe monsters are born or made?"

    (Kies je eigenlijk wiskunde A of B? *vindt wiskunde C zelf al te moeilijk, lol*)

    Myrrha Valloittaa
    Ze voelde de vermoeidheid toenemen; en met die vermoeidheid de wilskracht om met dat onredelijke mens te discussiëren... Het leek wel alsof een tweede, koude kracht zich bij die vermoeidheid voelde, maar dat weet ze aan de vreemde toestand waar ze nu in was. Moeizaam knipperde ze met haar ogen, steun zoekend bij een lantaarnpaal. Iedereen keek... Nog een reden om te sterven.

    Caelum Niiréar
    Hij probeerde Adelynn zoveel mogelijk te negeren, ondanks de valse blikken die ze hem toewierp, terwijl hij door haar moeder een plaats toegewezen kreeg op de bank, die even later aangevuld werd met een mok thee.
    Hij slaagde erin een lugubere opmerking voor zich te houden toen haar moeder - een duidelijk stereotype "rijke vrouw" over Medeia begon. "Ik treur nog iedere dag om haar," wist hij uit te brengen, weer met die perfecte stem natuurlijk, een kleine trilling van iets dat verdriet uit zou moeten beelden. Leugens. Hij loog weer en hij haatte zichzelf erom.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    [Chryse komt in actie wanneer Delilah haar dood-kunstje doet :')

    Wiskunde A. Ga voor 't eerst over met een voldoende voor wiskunde, en dat alleen maar omdat ik ben blijven zitten. So let's take no risks.]

    Adelynn Chiara Lave
    Onwillekeurig keek ze meteen naar hem op. De bank was niet momenteel niet meer voor haar alleen, Caelum was er ook komen zitten. Zo ver mogelijk van haar vandaan, maar toch.
    "Is er iets, lieverd?" vroeg m'n moeder waarschuwend, en keek me even doordringend aan.
    "Nee, moeder," antwoordde ik, en sloeg mijn benen over elkaar. Dit zou nog lang duren. Mijn moeder glimlachtte zelfgenoegend, en bood Caelum een schaal koekjes aan. "Een nieuw huwelijk met een jong, fris meisje zal je vast goed doen. Maagdelijk, ook."
    Ik klemde mijn kaken op elkaar. Ze praatte over me alsof ik er niet bij was, maar dat was ik gewend. Het was meer de manier waarop, en tegen wie.
    Bij het woord "maagdelijk" voelde ik Zeyra's blauwe ogen even op me rusten, maar ik beantwoordde zijn blik niet.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    (Wiskunde A schijnt heel veel kansberekening te bevatten...)

    Caelum Niiréar
    "Dat zal het zeker," zei hij, terwijl hij deed alsof hij met zorg een koekje van de schaal koos, hoewel hij eigenlijk maar gewoon een pakte. Hij proefde het nauwelijks toen hij erop kauwde - chemicaliën gestouwd in de vorm van voedsel - hoewel het ongetwijfeld leek alsof hij ervan genoot.
    Alsof het hem een éer was dat hij hier op de bank mocht zitten met thee en koekjes, alsof dit zijn familie was. Schoonfamilie-to-be, misschien wel.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    [Weet ik, maar wiskunde B kan ik nog minder. Ik had een 5,6 voor 't laatste kansberekeningding, dus ach.
    Daarbij moet je er nu niet over beginnen, ik kan 't niet meer veranderen :'D]

    Adelynn Chiara Lave
    Het gesprek kabbelde een minuut of tien voort. Mijn moeder stelde de vragen, Caelum was beleefd en charismatisch. Het viel me op dat Zeyra hem nog niet had onderworpen aan zijn vragenvuur, zoals hij wel met elke voortgaande kandidaat had gedaan. Misschien was hij onder de indruk van de Dulcin, misschien was hij beïnvloed door zijn krachten.
    Opeens sprong m'n moeder op. "Nou, we laten jullie even alleen. Ace, Zeyra, kom!" Braaf volgden mijn vader en broer haar, waarna de deur werd gesloten en we alleen waren.
    Een zucht ontsnapte me. "Waarom?" was de eerste vraag die me te binnen schoot. "Ik dacht dat je tegen me had gezegd dat je niet meer wilde trouwen."
    Misschien was dat wel niet zo, maar hij had zich er bij onze vorige ontmoeting erg naar gedragen.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Caelum Niiréar
    Voordat hij antwoord gaf op haar vraag dronk hij eerst zijn thee op. Het geluid van het kopje dat het tafelblad raakte verscheurde de stilte.
    "Ik wist niet... dat jij het was," zei hij, al zijn bravoure van het gesprek plotseling verdwenen. "Ik kreeg gewoon een brief dat ze me uitnodigden voor een onderhandeling, zoals dat zo mooi heet... en ik dacht dat het misschien wel eens tijd was om op zo'n verzoek in te gaan." Hij glimlachte wrang. "Alleen is toch ook maar alleen..."

    (Meh, ik moet weg... Byeee! :3)


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    [NEE, je blijft o_o

    Nou, you're gone.. :\]

    Adelynn Chiara Lave
    Tegenover me in de ruimte stond een spiegel. Onwillekeurig keek ik erin, en hij was groot genoeg om Caelum ook te laten zien. Als een stel zagen we er aardig misplaatst uit. Hij was knapper, véél knapper. En dat hoorde toch niet het hedendaagse huwelijk?
    Ik voelde me misplaatst in mijn dieprode jurkje, en met de hoge, bruine hakken aan mijn voeten. Ik werd aangeboden, maar op een verkeerde manier. Alsof je een tijger aanbood zijn leven door te brengen met een huiskat.
    "Het is alleen wat?" vroeg ik, toen hij zijn zin niet afmaakte. Mijn stem klonk niet afkeurend, of boos. Hij klonk rustiger dan ik had verwacht.
    Onwillekeurig vroeg ik me af of dit zou gebeuren. Als het aan m'n ouders lag wel, maar waarschijnlijk was Zeyra momenteel bezig met hen overtuigen dat ook Caelum niet geschikt was. Maar kon hij dat wel? Kon hij een Dulcin wel zo naar beneden halen? Al helemaal één met zo'n uitstraling? Ik betwijfelde het.
    En als het aan Caelum lag? Ikzelf wist het niet. Ik zou hier vandaan zijn, naar een mooier, rustiger huis gaan. Beter behandeld worden, dat verwachtte ik tenminste.
    Hij zou een vrouw hebben, niet meer alleen in dat huis wonen. Niet meer met de nek worden aangekeken door de andere mannen in de stad, die vonden dat ook hij getrouwd moest zijn.
    Al met al, was het lang niet zo'n verkeerd idee. Maar toch, de tijger en de huiskat.

    [ bericht aangepast op 4 juli 2012 - 22:11 ]


    "Do you believe monsters are born or made?"

    { Ik heb dyscalculie en wou NG1 doen... Zit er dus niet in alleen vanwege wiskunde, dat is echt balen! Nu doe ik CM, een wiskundevrij pakket...}

    RainbowShine schreef:
    (...)
    Jefferson 'Jef' Claude Fuente

    'Het spijt me, als je niet wil antwoorden maakt dat niet uit,' Ze kreeg rode wangen. Ah, fijn iemand die een beetje verlegen was. 'Maakt niet uit. En ja, hij is zo vervelend. Hij doet alles goed en ik doe niets goed volgens mijn ouders. Ik kon niet aanhoren hoe hij beter was,' Ik klaagde een beetje en keek even omhoog. Maar natuurlijk scheen de zon wel elke dag. 'Ik ben Jefferson , maar ik hou het liever op Jef. Jij?' Vroeg ik aan haar.


    Lagune Amphitrite Elyssia
    "Maakt niet uit. En ja, hij is zo vervelend. Hij doet alles goed en ik doe niets goed volgens mijn ouders. Ik kon niet aanhoren hoe hij beter was. Ik ben Jefferson , maar ik hou het liever op Jef. Jij?" Ik kijk op van zijn openhartigheid. Ik doe het petje af dat ik op wou houden ter vermomming. Ik wou niet herkend worden als een Dulcin. Het plan was dus jammerlijk mislukt. "Lagune, Lagune Elyssia, Ik heb niet echt een.. bijnaam," begin ik. Ik werkte doordeweeks dus bij de bakker en soms in het weekend bij de visserij. Soms mocht ik mee de boot op, waar ik altijd van genoot. De zee, de spetters die op je voeten belandden, de connectie met de maan- ik ben altijd al een maankind geweest, aangezien die de zeëen en wateren laat golven etc. "Kan ik je ergens mee helpen?" vervolg ik. "Je broer of je ouders, ik weet niet," ik haal mijn schouders op.


    Tijd voor koffie.

    Ik zit op mn telefoon en moet een heel stom spel begeleiden maar niemand doet iets :3


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Wat was de laatste reactie van Julian? ^-^


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Ehm, weet ik niet. En aangezien ik op mn telefoon zit ga ik het ook niet opzoeken xd


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Caelum Niiréar
    "Niets..." Hij wuifde het weg. Naar alle waarschijnlijkheid zouden ze binnenkort toch getrouwd zijn. Dan hadden ze nog tot de dood hen scheidde tijd om met elkaar te praten. Alsof ze dat veel zouden doen... Hij zat zich weer illusies te maken. Het was en bleef vreemd wat ze met hem deed.
    Waarschijnlijk was hij gewoon verwonderd dat ze anders was dan die andere meisjes. Anders, niet per se beter.
    Zijn blik dwaalde door de kamer. Hij vroeg zich af waar zij naar keek. Het was hem opgevallen dat ze niet de hele tijd als een slavin in zijn ogen keek; aan zijn lippen hing, zoals die moeder van haar wel gedaan had. Apart, dat zij er blijkbaar minder gevoelig voor was. Aan de ene kant was het best wel verlossend om niet altijd als een lustobject aangekeken te worden, aan de andere kant verwarde het hem ook wel.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Adelynn Chiara Lave
    Met een zucht keek ik vervolgens naar hem om.
    "Denk je dat..?" begon ik, en kapte toen mijn vraag af. Ik zette mijn benen weer naast elkaar neer, sloeg ze weer over elkaar. Ik was nerveus. Waarom? Dit was al zo vaak gebeurd. Maar niet met iemand als Caelum. Niet met iemand waarvan Zeyra mijn ouders zelfs niet kon overhalen dat hij geen goede kandidaat was.
    "Dus jij wilt met mij trouwen?" vroeg ik vervolgens. Het klonk niet spottend, eerder onzeker. Gewoon omdat ik het niet echt zou snappen. Z'n eerste huwelijk was niet bepaald een succes, dus waarom zou dat het wel worden met mij?
    Hoewel het geen eens een echt huwelijk zou zijn, zoals dat hoorde. Uit liefde. Dit was meer een soort onderhandeling. Hij een vrouw, ik weg hier.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    (no_chears)


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Jefferson 'Jef' Claude Fuentes
    'Kan ik je ergens mee helpen?'Vroeg ze. 'Je broer of je ouders, ik weet niet,' Ze haalde haar schouders op. Ik keek even naar mijn voeten. 'Mijn ouders of broer helpen? Nee, dat lukt niemand,' Ik schudde mijn hoofd. 'Zelf niet een Dulcin. Wat jij volgens mij ook bent,' Ik keek even nieuwsgierig. Dulcinnen werden vaak anders behandelt. 'Lijkt me vervelend als iedereen weet wat je bent en je daardoor anders gaan behandelen. Bij mij is iedereen het zelfde! Mens, mens, vijand, vriend en mens,'

    [Ik heb mijn naam veranderd van RainbowShine naar LacunaCoil :Y)]

    [ bericht aangepast op 5 juli 2012 - 18:45 ]


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor