• William McKinley.. Een typische, amerikaanse school in Ohio..
    Veel leerlingen. Cheerleaders, jocks, gleeks. Vele typetjes. Vele relaties. Maar wel een leuke schooltijd, meestal..



    Originele Personages:
    Rachel Berry: MissStoran
    Finn Hudson: Paintball
    Tina Cohen-Chang: LittleLiar

    Mike Chang:
    Mercedes Jones: Shortie
    Kurt Hummel: Paintball
    Santana Lopez: Malino
    Quinn Fabray: Leannan

    Brittany Pierce:
    Sam Evans:
    Artie Abrams:
    Noah "Puck" Puckerman: LittleLiar
    Jake Puckerman: MissStoran
    Blaine Anderson: Insano

    Rory Flanagan:
    Sugar Motta:
    Dave Karofsky:
    Lauren Zizes:
    Jesse St. James: LittleLiar
    Sebastian Smythe: Malino

    Sunshine Corazon:
    Will Schuester: Paintball
    Emma Pillsbury: Insano

    Sue Sylvester:
    Shannon Beiste:

    Verzonnen personages:
    - Damon Tyler Smythe : Malino
    - Alexander ''Alex'' Grey : LittleLiar
    - Isabella Elizabeth Espinoza: Insano
    -Tyler Jay Delaino : Malino
    - Logan Hudson : Paintball
    - Jordan Mackenzie Desousa : Monticia
    - Jayson Enrique Deluci : Malino
    - Savannah Rose Lopez : Malino
    - Damian Furioso : Paintball
    - Jeffrey Michelo Desousa : Malino
    - Lizz Sanchez: MissStoran

    [ bericht aangepast op 18 nov 2012 - 19:31 ]


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    lizz
    Ik kijk hem even aan ' echt?' oke dan..
    Hij had zich niet voorgesteld of wel soms


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Isabella Elizabeth Espinoza:

    Ik hoorde eerlijk gezegd niet wat de jongens zeiden en keek gespannen en zenuwachtig voor me uit. 'Hij gaat jullie vermoorden' zeg ik mompelend, doelend op Finn en Damian. Net had ik er heel erg veel zin in, maar nu absoluut niet. Wat zou hij wel niet denken, wat zou mijn broer wel niet denken. Zelfs hij wist niet eens dat ik zwanger was. Ik zuchtte zenuwachtig en kneep in Kurt's hand. 'Dalijk word hij boos op mij' zeg ik zenuwachtig en kijk naar Kurt en daarna naar Finn. Ze dachten nu zeker dat ik gek was en dat ik maar zat te praten. 'Mijn huisarts is belangrijk, heel belangrijk. Hij heeft me net als mijn broer mij opgevoed, hoe ik nu ben. Hij is/was mijn vaders beste vriend en heeft me van baby af aan gezien en zie opgroeien. En nu kom ik hier en hoort hij dalijk dat ik zwanger ben en heb nog steeds niets van mezelf laten horen tegen mijn broer. Hij weet niet eens dat ik zwanger ben' zeg ik gestressed. Ik werd letterlijk gek van mezelf, maar dat kwam vast door de hormonen. Wat zullen ze beiden wel niet denken en vooral niet dat ik met twee jongens naar bed ben geweest. Ik ging gestressed door mijn haren met mijn hand en vluchtig keek ik rond. Dit was zenuwslopend en nu zou de rest me wel geruststellen, maar het lukte toch niet. Mijn huisarst wist niet eens dat ik in Spanje was, dus dan zou hij wel raar opkijken en wilt alles weten. Zenuwachtig trilde mijn been een beetje en probeerde me rustig te houden. 'Misschien was het niet een goed idee om hier te komen' zeg ik mompelend. Iedereen kon het horen wat ik zei, maar ik zei het meeste tegen mezelf en hield Kurt's hand nog steeds stevig vast.

    Blaine Anderson:

    Ik rolde geirriteerd mijn ogen door Damian en zag Finn's blik naar mij. Ik kijk hem terug aan, doelend dat ik het ook zag en dat het zo nep was. Ik zat naast Finn en Finn naast Kurt en daarna naast Bella en dan had je Damian. Emily zat natuurlijk in de buggy voor mij en Finn en ze speelde met haar knuffeltje en kirde af en toe naar ons. Bella was zo zenuwachtig aan het worden en ik werd bezorgd. Ze moest rustig aan doen, dalijk was er iets aan de hand met de baby. Ik kon het begrijpen hoe ze zo deed. haar huisarst was ook alles voor haar en hij zou wel denken. Ik vond het echt zielig en wou haar heel erg helpen met alles. 'Het komt goed, Bella' zeg ik, nadat ze klaar was met praten. Ze keek me zenuwachtig aan en keek elke keer naar de klok. Ik keek even naar Kurt en wou hem nu echt dicht bij me hebben. Natuurlijk hield ik heel erg veel van hem, maar wat hij deed snapte ik nog steeds niet en waarom deed hij het? Ik was ergens toch opgelucht dat er geen spanning in deze sfeer zat tussen ons, maar aan de andere kant was ik wel boos op Kurt. Ik vond het niet leuk en was meer terleurgesteld dan boos. Ik zuchtte zachtjes en ging onderuit zitten en wachtte maar af wat er zou gebeuren.

    (Hierna speel ik ook de huisarts en die is dus helemaal bezorgd over Bella en alles. :3 En dan laat ik even Blaine en Bella in zijn post zitten, anders moet ik drie post schrijven die hetzelfde zijn. XD Dus drie in één.)


    One Who Travels A Higher Path.

    Damon

    Ik knik, en kijk weer even uit het raam.
    Ik zucht weer en begin maar wat op mijn Iphone te tikken..


    El Diablo.

    Lizz
    Ik zucht even. Het was saai hier.
    ' zeg jongen, weet jij niet of ik hier weg mag. Ik vind het hier echt vreselijk saai" ik zucht weer.
    Ik zag een mobiektje en pakte het. Het leek de mijne te zijn aangezien de jobgen op een mobiel tyypte. Na lang zoeken kreeg ik de vergrendeling open. Ik zocht naar foto's misschien wist ik iets als ik het zach.
    Ik keek naar een foto waar een jongen op stond en lief glimlachte. " who the fuck is this" mompel ik in het engels. Daarna zie ik een foto van twed andere jongens waarvan eentje overduidelijk homo was.

    (de eerste is mitch de andder klaine ik ga ff naar neefje en nichtje over half uur


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Kurt Hummel

    Ik merkte hoe nerveus en gestrest Bella was en keek haar nu aan, ook voelde ik dat ze in mijn hand kneep. 'Heey, rustig,' probeerde Damian haar gerust te stellen. Hij wilde nog wat zeggen, maar ik begon nu te praten. 'Maak je geen zorgen, hij wordt heus niet boos op jou. Hij kent je en hij weet dat jij dit niet met opzet gedaan hebt. Hij weet hoe jij bent en zou jou heus niet zomaar veroordelen.' zei ik nu tegen haar om haar gerust te stellen. Damian keek mij nu boos aan, omdat ik hem niet uit liet praten. Hij keek me aan met een blik van: 'Hoe durf jij mij te onderbreken?' Ik deed alsof ik het niet had gezien en keek een beetje ongemakkelijk de andere kant op. Ik merkte dat Finn nu ook zenuwachtig werd en keek van Bella naar Finn. 'Het komt goed. Hij zou vast schrikken, maar hij houdt van je, Bella.' zei ik waarna ik Bella weer aankeek. Ik legde mijn hoofd op haar schouder en wreef troostend over de rug van haar hand heen. Ik probeerde me groot te houden voor Bella, maar ergens kwamen de zenuwen voor mij nu ook terug. Ik zou het dadelijk allemaal uitleggen aan Blaine waarom ik had geflirt met iemand anders en waarom ik dacht dat hij vreemdging. Nouja, dat laatste viel niet veel uit te leggen, maar daar moest ik gewoon met hem over praten. Ik hoopte niet dat hij nog bozer op me werd of de verloving verbrak. De spanning tussen ons was wel gebroken, maar wat als die weer terug kwam? Ik zuchtte zachtjes zodat niemand dat hoorde en probeerde dit voor nu even van me af te zetten. Nu dacht ik alleen even voor Bella en steunde haar.

    Finn Hudson

    Ik luisterde naar wat Bella zei en staarde even voor me uit, fuck.. Dat meende je toch niet? Wat zou hij vinden? Dadelijk vond hij me helemaal niet goed genoeg voor Bella. Hij was als een vader voor haar, wat als hij me niet mocht? Wat als hij helemaal boos ging doen? Zoveel vragen gingen er door me heen, maar ik zei maar niks. Ik kon niet veel meer doen, dan er voor Bella te zijn en het beste te hopen. En wat zou haar broer vinden van me? Ik keek een beetje rond en hoorde wat Kurt allemaal zei tegen Bella. Ik knikte daarop, en voelde me iets gerustgesteld. Ik leefde echt heel erg mee met Bella, daarom als ik ook zenuwachtig. Ik wilde gewoon dat ze geen stress had. Ik zag nu ineens Damian met een boze blik naar Kurt kijken, waarna ik hem aankeek met een blik van 'Doe normaal.' En vervolgens deed alsof er geen spanning was tussen ons allemaal. Waar was hij nou weer boos om? Ik keek nu weer naar hem en zag dat hij gewoon rustig en gerelaxt achterover gezakt zat. Voelde hij dan helemaal niks? Ik was zelf zenuwachtig maar hem kon het kennelijk helemaal niks schelen. Het leek hem echt helemaal niks te doen. Ik zuchtte en keek voor me uit, hopelijk reageerde hij gewoon goed. 'We zijn er allemaal voor jou, Bella. We laten je niet alleen.' zei ik ietwat schor, en ik geruststellend naar haar glimlachte.

    ( Is goed, heb ik voor nu ook eventjes met Damian gedaan omdat het anders lastig gaat. Maar zo meteen schrijf ik ook weer met hem. (: )


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    Damon

    Ik keek even op en lach onbewust.
    'Heb je misschien honger ofzo?'


    El Diablo.

    Lizz
    Ik knik ' nu je het zegt enne ik weet je naam niet maar ik mag je wel' geef ik grijnzend toe. Ik mocht hem eigenlijk wel


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Jacob El Mano (Huisarst, tijdelijk):

    Ik werd geroepen door één van mijn collega's en ik luisterde wat er aan de hand was. Gelijk werd ik bezorgd en kende haar naam uit duizenden. Ze was ergens toch even mijn kindje, mijn dochtertje. Haar vader was mijn beste vriend en mijn leven. Hij was alles voor me en recpecteerde me altijd hoe ik was. Isabella was ook mijn kleine meisje, dat zei haar vader altijd. Ik kende haar al vanaf haar geboorte, ik was ook degene die haar moeder hielp met de bevalling van Bella. Ik was een huisarst die heel breed was, ik kon mensen helpen en ook als ze gaan bevallen of onderzoeken dat ze zwanger waren of iets anders. Isabella heb ik heel lang niet meer gezien, voordat ze met haar broer naar New York ging, maar waarom deed ze hier? Ik werd steeds bezorgder en knikte dat ik het begreep. Snel liep ik naar de wachtkamer, eigenlijk kon je het wel rennen noemen. Ik zag haar zitten met een paar jongens. Eerlijk gezegd keek ik daar niet naar, maar naar Bella. 'Isabella' zeg ik in het Spaans en ze keek me zenuwachtig aan. Bella stond op en gelijk trek ik haar in een omhelzing. Ik drukte stevig tegen me aan en wreef over haar rug. 'Wat is er aan de hand?' vroeg ik bezorgd en bekeek haar top tot teen en keek of zo wat had. Ze werd rood en werd wat rustiger, maar nog niet helemaal. 'Jacob' zeg ze, doelend dat ik haar even rust moet gunnen. Ik was echt even haar vader geworden. Ik liet haar los en kijk haar onderzoekend aan. Voordat ze wat kon zeggen, zei een jongen wat. Ik kijk hem onderzoekend aan. Het was een jongen met zwart haar en die krullen had en die stond nu ook op en gaf me een hand. 'Blaine' stelde hij zichzelf voor en sprak nu Spaans. Nu bekeek ik even de andere drie jongens. Daarnaast zat een jongen en had ene buggy waar een klein meisje inzat. Rond een klein jaartje was ze en keek even naar de jongen. Hij was groot en gespierd en had bruin/zwart haar en keek bezorgd naar Bella. De jongen naast hem, wist je eigenlijk wel meteen welke team hij speelde en hij had blond haar. Maar dat maakte natuurlijk niets uit, vast een goede vriend van Bella en Blaine had ook iets apart. Daarnaast was een jongen die onderuit zakt en had ook zwart haar en keek neutraal. Ik had niet zo'n goed gevoel over hem en keek ze even één voor één aan. 'Aangenaam Blaine' zeg ik nu in het engels en kijk de jongen vriendelijk aan. 'Ik neem aan dat dit één van je vrienden zijn, Bella' vroeg ik aan Bella en ze knikte. 'Ja, dat klopt, Blaine is één van mijn beste vrienden en Kurt is mijn aller beste vriend' legt ze uit en de naam Kurt sprak ze stralend uit en keek naar de jongen die blond haar had, dus Kurt. Ik gaf Kurt een hand en vriendelijk glimlachte ik. 'En wie zijn die twee?' zeg ik wat neutraler en kijk haar strak aan, doelend op die andere twee jongens. Ik zag een twijfelachtige gloed in haar ogen en ze zei niets uit schaamde. Ik denk wel wat er hier aan de hand is en ik trek haar dicht naar me toe en keek de vier jongens aan. 'Ik ben Jacob El Mano, ik ben Bella's huisarst en tevens ook bijna haar verzorger. Jullie mogen me Jacob noemen' zeg ik vriendelijk. Natuurlijk was haar broer haar verzorger en had de voogd op haar genomen, maar we waren nog steeds beiden bezig, zodat ik de voogd over Bella kon hebben en ook haar broer. Natuurlijk hoefde dat niet meer van haar broer, maar dat wouden we allebei. Zodat we een gezin konden stichten en ik hun scholen kon betalen en haar broer even lekker kon uitrusten, van zijn gewerk. Ik wou vroeger al gelijk de voogd hebben, maar door bepaalde redenen ging dat niet door. Dus moest haar broer het doen. Ik had geen vrouw of familie meer, maar Bella en haar broer beschouwde ik toch als familie en nu als mijn kinderen. Nadat hun ouders verongelukt waren, had ik ze verzorgd en had ik Bella met haar broer opgevoed en uiteindelijk wouden ze weg en hielp ik hun. Ik had nog steeds goed contact met haar broer en die was nu ook bezorgd om Bella. Ik streel door haar haren en haar blik ruste op de grond.

    (Is goed! (: )

    [ bericht aangepast op 22 nov 2012 - 15:55 ]


    One Who Travels A Higher Path.

    Finn Hudson

    Ik luisterde naar het gesprek in de Spaans en ik begreep er helemaal niks van. Natuurlijk hoorde ik wel een paar woordjes die ik begreep, maar verder echt niet. Spaans was namelijk echt één van mijn slechtste vakken op school. Ik keek naar het gesprek en zag dat de man zich voorstelde aan Kurt, die zijn hand schudde en zichzelf nogmaals voorstelde uit beleefdheid en vervolgens naast Bella ging staan. Toen hij naar Damian en mij keek omhelsde hij Bella en veranderde zijn houding in bezorgdheid. Ik stond nu ook een beetje twijfelachtig op en stak beleefd en formeel mijn hand uit naar de man, Jacob dus. 'Mijn naam is Finn, aangenaam.' glimlachte ik vriendelijk naar hem, waarna ik hem de hand schudde en alvast Emily's kinderwagen vastpakte en ze meteen begon te kirren naar me. Damian stond nu ook op en schudde hem ook de dokter zijn hand. 'Ik ben Damian.' zei hij waarna hij zich bij ons voegde. Ik was echt blij dat iedereen hier ook Engels sprak, zodat het wat makkelijker werd voor mij. Anders zou ik er echt helemaal niks van kunnen volgen. Bella en Blaine spraken beiden vloeiend Spaans. Ik kende jammer genoeg maar een paar woordjes en misschien een paar zinnetjes. Kurt kon ook geen Spaans en Damian wist ik natuurlijk niet, maar ik vermoedde dat hij er ook niks van wist. Nu was het een beetje stil, en ongemakkelijk en had ik geen idee hoe ik de stilte moest verbreken en wachtte ik maar gewoon totdat Bella onderzocht werd.

    ( Hihi, sinds wanneer heeft Kurt blond haar? ^^)


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    Jacob El Mano (Huisarst, tijdelijk):

    De jongens stelde zichzelf voor en ik glimlachte vriendelijk. Finn leek me een aardige jongen, maar Damian leek zo ongeinttereseerd. Ik hield Bella nog steeds dicht tegen mij aan en keek ze nog even aan. 'Het spijt me dat ik net Spaans sprak. Jullie kunnen het natuurlijk niet verstaan' veronschuldig ik me. 'Ik ga dan nu gewoon verder in het engels, zodat iedereen het kan verstaan en het kan snappen.' leg ik verder uit. 'Komen jullie mee' zeg ik en duw Bella zachtjes richting mijn kantoor en de rest volgd ons. Eenmaal dat we binnen zijn ga ik op mijn stoel zitten wenk iedereen om te gaan zitten of te gaan staan. Kurt nam plaats, waarnaar Bella op zijn schoot ging zitten en Blaine naast hun ging zitten. Finn en Damian gingen achter de stoelen staan en de buggy naast Finn. Ik concentreerde me nu op Bella en kijk haar bezorgd aan. 'Wat is er, lieverd. Heb je ergens pijn, vertel' zeg ik bezorgd en kijk haar aan. Ik zag dat ze twijfelde en even diep zuchtte. Ze pakte uit haar zak van haar jurkje een zwangerschapstest en legde het op tafel. Mijn vermoedens werden nu helemaal bevestigd en ze keek me bang aan. 'Je bent zwanger' concludeerde ik en ze knikte. Aan de andere kant was ik toch redelijk boos en overbezorgd, maar aande andere kant was ik wel blij. Ik werd oom/opa en ik was zo blij. 'Ben je boos?' vraagt Bella voorzichtig, waardoor ze uit mijn gedachtes haalde. Ik kijk haar gerusstellend aan. 'Eerlijk' zeg ik en Bella knikte bang. 'Ik ben blij voor jou Bella, ik word een oom/opa en kan je helpen met opvoeden en met het verzorgen van je kind. Alleen je moest nog wachten. Je bent toch zo jong en je hebt nog zoveel dingen te doen in je leven en nu ben je zwanger, maar jij kan er helemaal niets aan doen. Dus ik ben ergens wel terleurgesteld in je, maar je kan er niets aan doen en dat kan ik begrijpen, dus maak je geen zorgen. Alleen je broer zou wel schrikken' vertel ik eerlijk en ze knikte zachtjes en je zag aan haar dat ze het niet leuk vond. 'Dus wie is de vader?' vroeg ik benieuwd en kijk de jongens aan.

    (Sinds vandaag. (cat))


    One Who Travels A Higher Path.

    Damian Furioso

    We liepen naar het kantoortje van Jacob, Bella's huisarts en soort van pleegvader. Als ik heel eerlijk was, had ik spijt dat ik was meegegaan. Eigenlijk was dit echt tijdverspilling en was ik echt ongeïnteresseerd. Maar aan de andere kant probeerde ik wel mijn best te doen om zo geïnteresseerd mogelijk te doen voor Isabella. 'Uhmm,' bracht Finn ietwat nerveus aan, waarna ik hem even aankeek. 'Dat is het nu juist,' zei ik zuchtend waarna iedereen stil was. 'We weten niet wie de vader is, het kan van Finn zijn of van mij.' mompelde ik, maar wel zo dat het verstaanbaar was. Hij zou zich nu waarschijnlijk een ongeluk schrikken. Maar goed, ik was me ook rot geschrokken toen ik hoorde dat ze zwanger was en daarna ook niet wist van wie het was en dat ze dus was vreemdgegaan. 'Bestaat er misschien een test waarmee we kunnen achterhalen wie de vader is?' vroeg Finn nu aan hem. Als dat ze was, dan was dat perfect. Wist ik het meteen en niet negen maanden later was. Als het van Finn was, kon dat behoorlijk in mijn nadeel spelen. Maar als het van mij was, kreeg ze misschien weer gevoelens voor mij. Ik wilde haar gewoon en ik zou haar krijgen. Ik zag dat Kurt over Bella's rug wreef om haar te troosten en te steunen en ik zag aan Bella dat ze het moeilijk had. Ik was benieuwd hoe de dokter nu zou gaan reageren, straks werd hij helemaal boos op Finn en mij. Wij konden er ook niks aan doen, en ik al helemaal niet. Misschien hadden we beter een condoom kunnen gebruiken, ja. Maar daar was het nu te laat voor. Ik keek de man afwachtend af en wachtte af op wat hij ging zeggen, misschien viel het wel hartstikke mee of misschien niet. We zouden het zien.


    ( Hahahaahahah XD)


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    Jacob El Mano (Huisarst, tijdelijk):

    Toen ik het antwoord hoorde, was het doodstil tussen ons en keek ik Bella aan. Ze ontweek mijn blik en beschamend keek ze naar de grond. Kurt wreef troostend over haar rug, waarnaar ze in zijn armen nestelde en zich rot voelde. Blaine legde zijn hand op haar knie en keek me ook vragend aan net als de rest. Ik zuchtte diep, maar begreep het heel goed. Het was niemand's fout, het is gewoon gebeurd en ze was gewoon verliefd en deed het. Ik hoorden wat ze allemaal zeiden en spijtig keek ik ze aan. 'Helaas kan dat nu nog niet' beantwoorde ik Finn's vraag en kijk hem veronschuldigend aan. 'Ik neem aan dat je pas een paar dagen zwanger bent' zeg ik tegen Bella en ze knikte. 'Bijna drie dagen' zegt ze en ik knikte. 'Pas als het kindje er is, kunnen we uitzoeken wie de vader is' vertel ik en deed mijn armen over elkaar en dacht even na. 'Maar ik kan dit wel doen, het is dan niet 100% zeker of hij wel echt de vader is, maar ik kan denk ik wel garanderen dat het wel zo is' vertel ik nu en Bella kijkt me hoopvol aan. 'Bella, nu moet je echt even eerlijk zijn en vergeten wie hier zitten en allleen mij aankijken' zeg ik streng en ze knikte dat ze het begreep. 'Weet je echt 100% zeker, dat ze beiden geen condoom hebben gebruikt?' vraag ik nu en kijk haar afwachtend aan. 'Ja, dat weet ik zeker' zegt ze vastberaden en knikte nu heel erg. Oke, dat is een begin. 'Deze vraag ligt wat gevoeliger, maar wie had je eerst seks?' vraag ik nu en nu werd ze stil en speelde met haar jurkje van haar rand, concludeerde dat ze zenuwachtig was. 'Finn' zeg ik ze zachtjes, waarnaar ik knikte. 'En daarna Damian?' vraag ik daarna en ze knikte opnieuw. 'Dan is Finn de vader' zeg ik neutraal en kijk ze afwachtend aan.


    One Who Travels A Higher Path.

    Damian Furioso

    Ik voelde de woede nu toenemen toen ik alles hoorde, mijn geduld was nu echt even op en ik had de behoefte om iedereen in deze ruimte aan te vliegen. Dit meende je toch niet?! Je ging niet zeggen dat het Finn's kind was, toch! Het was natuurlijk niet honderd procent zeker, maar toch. 'Sorry,' mompelde ik bozig, waarna ik wijs weg stormde uit de kantoor. Als ik nu zou blijven, zou ik dingen doen die ik niet wilde doen. Ik wist gewoon dat ik mezelf dan niet kon inhouden en dan deed ik dingen waar ik niet trots op zou zijn. Ik plofte nu neer op een stoel en probeerde om mijn woede onder controle te houden, maar dat ging echt heel lastig. Ik had er moeite mee om deze gevoelens te onderdrukken, dat had ik altijd al. Maar nu was het helemaal erg.

    Finn Hudson

    Ik luisterde naar wat er gezegd werd, en onbewust begon ik uit geluk te glimlachen. Dus de kans was groter dat het kindje van mij was. Ik was blij, maar probeerde om neutraal te blijven. Ik kon moeilijk in juichen uitbarsten nu, maar toch. Ik bleef gewoon beleefd en glimlachte zwak. Ineens hoorde ik wat Damian boos mompelde waarna hij de kamer uit stormde. Ik zuchtte even maar zei er niks over. Misschien was het wel even beter dat hij even wegliep. In ieder geval was het beter dan Bella nog meer stress te bezorgen. Eindelijk deed Damian iets goeds en ging hij gewoon weg. Ik vertrouwde hem echt niet en ik had hem liever niet in de buurt bij Bella. Ik wist nu niet wat ik moest doen of zeggen, aangezien het aardig ongemakkelijk was op dit moment. 'Laat hem even, hij moet even afkoelen.' zei Kurt tegen Bella, over Damian. Voordat ze daarover begint te stressen. Ze maakte zich echt veel te veel zorgen over anderen dan over zichzelf. Ze moest echt eens aan zichzelf denken voordat ze aan iemand anders dacht.


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    Jacob El Mano (Huisarst, tijdelijk):

    Damian stormde boos weg en Kurt probeerde Bella te sussen en Blaine ook. 'Ik heb zulke dingen ook meegemaakt met andere clienten' vertel ik rustig. 'Hij komt wel weer tot zichzelf' zeg ik rustig tegen Bella en ze keek me twijfelend aan en zenuwachtig. 'We gaan verder, Bella we gaan even een paar onderzoekjes doen en dan vertel ik ook even aan de heren, hoe een zwangerschap gaat en nog andere dingen' leg ik uit en stond op. Ik wenkte Bella om op te staan en hielp haar op een bankje, waarnaar ze gaat liggen. Ik deed haar jurkje omhoog en voelde met mijn handen haar buik en bekeek het even. Ik pakte een apparaat een monitoor en zette het aan. 'Jongens, komen jullie ook even bij' zeg ik en ze komen erbij staan. 'Aangezien Bella maar een paar dagen zwanger is, kunnen we natuurlijk niet de baby gelijk zien, maar het is een embryo. Het is natuurlijk nu in een ontwikkeling. Dus we zien alleen nog een klein klompje of wat dan ook. Dus het heeft nog geen vormen of lichaamsdelen' legde ik uit. Ik pakte een specialecremé en deed het op Bella's buik en ging met een apparaatje erover heen. We zagen nu beeld op de beeldscherm en zagen een klein iets bewegen. Ik wees het aan voor de jongens en Bella. 'Dat is het' zeg ik nu glimlachend en bewoog met het apparaatje. 'Pas over twee á drie maanden kunnen we een hartslag vaststellen en zeggen of het een jongen of een meisje word' vertel ik verder.


    One Who Travels A Higher Path.

    Kurt Hummel

    Toen Jacob ons erbij riep, stond ik als eerste recht en snelde ik naar Bella toe, gevolgd door Blaine en Finn. Hij legde wat dingen uit en gefascineerd keek ik nu naar het schermpje. Zonder dat ik het zelf merkte verscheen er een ontroerde glimlach op mijn gezicht. Dit was de eerste keer dat ik een echo meemaakte. Bij Rachel had ik dat nog nooit gezien, behalve de echo foto's maar nu maakte ik het gewoon mee. Het was zo bijzonder! Natuurlijk was het nog geen kindje, maar het was zo prachtig dat het gewoon een klein mensje werd. Eigenlijk was het gewoon een wonder, net zoals Emily. Als je zwanger raakte, was dat gewoon een wonder en prachtig. Op dit moment was ik écht jaloers, dat zou ik ook wel willen.. 'Wauw,' fluisterde ik terwijl ik gefascineerd bleef kijken. Het was echt uniek en het zou nog vast unieker worden als het echt op een baby begon te lijken. Mijn ogen gleden nu even naar Finn, die helemaal dichtgeklapt was door dit. Hij stond met een mond vol tanden en keek vol verbazing naar het beeldscherm. Daarna kwam hij langzaam in beweging en pakte hij zachtjes en teder Bella's hand vast en wreef hij er zachtjes overheen. Nu hoopte ik natuurlijk dat het echt Finn's kindje werd, dat zou perfect zijn. Ik was er niet van overtuigd dat Damian een goede vader kon zijn. En als je zag hoe Finn met Emily om ging, wist je dat gewoon. En ik bedacht me zelfs, ook al zou het van Damian zijn, dan zou Finn het nog als zijn eigen kind beschouwen. Denk ik. Ik keek nu even naar Blaine en voelde me meteen zenuwachtig worden. Voordat Blaine en ik zouden praten, zou ik eerst even alleen willen zijn en wat gaan wandelen. Frisse lucht deed me altijd wel goed en het maakte me rustig. Vervolgens keek ik weer naar Bella en glimlachte ik lief naar haar.


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.