• Dit RPG is een vervolg op het RPG Forgotten Friendships. Het maakt niet uit als je in dat RPG niet mee hebt gedaan, er zijn gewoon een paar die elkaar al kennen.



    Twee jaar geleden is er een meisje overleden Alice, haar vrienden en vriendinnen lijden er nog steeds onder en ook op de school heeft het grote gevolgen. De school heeft verschillende groepen. Nerds, Gothics, Emo's, sporters, cheerleaders enz. Alice was een meisje die met iedereen wel omging en door haar dood zijn de groepen veel meer uit elkaar gevallen. Sinds haar dood heeft de school een soort sombere uitstraling over zich heen gekregen. Er zijn mensen die het onzin vinden om zo te rouwen om haar dood, maar er zijn ook een paar die daar te diep in mee zijn gegaan.
    De school is geen één geheel meer. Je hebt groepen. Iedereen heeft zijn eigen vriendinnen en niemand bemoeit zich meer met iemand met wie hij of zij niet meer om zou horen gaan. Je wordt dan ook raar aangekeken als je dat wel doet. Het is raar dat alles zo verandert dankzij één persoon, toch is het gebeurd. Zelfs leerlingen die nieuw komen op de school gaan mee in de groepen en hebben automatisch geen contact meer met de andere. In klassen zie je ook duidelijk de groepen.
    Komt de school ooit weer in een vrolijk zonlicht te staan? Vergeten de leerlingen het verschil tussen elkaar en vergroten ze hun vriendengroep?


    Als je mee wilt doen graag! :)

    Wat ik wil weten:

    Naam:
    Bijnaam:
    Leeftijd(Tussen 13 en 18):
    Groep:
    Karakter:
    Uiterlijk(liefst met foto):
    Extra:

    De 13jarige zijn nieuwe leerlingen, de 18 jarige zijn laatste jaars.

    Hoop dat jullie meedoen! x

    Gothic:
    -
    -
    -

    Cheerleader VOL:
    - Jasmine Eberson - xkimx124
    - Hayden Noralie Everett - Jaimyhoi
    - Audrey Gwyneth Zaviera - Dreamwishes
    - Katherine Jolie Maer - HurtedHeart

    Sporters:
    - Austin Treves - Quin98
    - David Johnson - Memoria
    - Aiden Samuel Dream - HurtedHeart
    - Matthew Daniëls - Lotttx

    Nerds:
    - Darla Madison Hoekstijn - NerdieMe
    - Darrel McConwell - MakeMeIrish
    - Lucas Grey Mayfield - 0o7
    -

    Muziekale groep VOL:
    - Eveline Mc'fail - Demonisch
    -Camille Aurora McFloorn - xClove
    - April Riley Stone - Arriver
    - Zara Elisabeth McFly - Lifeisajoke

    Badboy's:
    - Ian Silvas - Coockies
    - Daniel Matthew Mason - 0o7
    -

    Verwende kinderen:-
    - Danny Sebastiaan Brantston - MakeMeIrish
    -
    -

    Skateboarders enz.: VOL
    - Jayson Cole - Quin98
    - Jade Maysilee Ruby - HurtedHeart
    - Casey Cardona - Gancanagh
    - Alejandro Diego Bjorn Fernandez - Lifeisajoke

    Homoseksuelen:
    - Andrew Brown - Quin98
    -
    -

    Overig:
    - Isabella Jennifer Jones - Coockies
    - Kate Adler - NerdieMe
    - Kayleigh Beale - IrishCharm
    -

    Sommige groepen kunnen wegvallen, als niemand in zo'n groep wilt.

    Regels:

    - Elkaar niet buiten sluiten
    - Maximaal 3 personages
    - OOC: Tussen haakjes: (),[], {} enz.
    - 16+ mag
    - Elkaar niet uitschrijven, bijv. door te vermoorden, weg te pesten enz
    - Goed kijken naar elkaar stukjes, zodat er geen misverstanden ontstaan
    - Minimaal 3 regels schrijven
    - Geen oneliners
    - Reserveringen vervallen na 5 dagen


    ROLLENSTORY
    PRAATTOPIC

    Begin:
    Het is 1e schooldag na de vakantie.

    [ bericht aangepast op 22 dec 2012 - 23:33 ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Andrew

    'Dan moet jij mijn tas niet zomaar ergens neer-' voordat Danny zijn zin kan afmaken wordt hij onderbroken door de docent en moet hij ergens anders gaan zitten. Ik kijk naar Danny die op zijn mobiel begint te klooien waardoor ik zachtjes grinnik. Het boeit hem ook echt niks wat de docent doet of zegt hé. 'Geef dat ding maar hier!' zegt de docent maar Danny weigert. 'Alleen als ik weer naast Andrew mag zitten,' zegt hij waardoor ik licht glimlach. Uiteindelijk mag die weer naar me komen zitten en heeft hij zijn mobiel nog ook. Ik kijk Danny aan en pak een hand vast en haal die van zijn mobiel af. Ik hou zijn hand rustig vast en geef der een zacht kneepje in. 'Je moet niet gaan verwachten, dat ik alles voor je ga dragen en dat soort dingen. want dat ga ik echt niet voor je doen. Ik ga je ook niet elke keer op mijn rug nemen, af en toe voor de grap is leuk maar ik wordt geen pakezel of zo' zeg ik dan tegen Danny terwijl ik hem even aankijk en dan weer naar de docent die iets uitlegt wat me totaal niet boeit.

    Ian Silvas

    Ik grijns breed. 'I like you Zara,' roep ik luid. Ik gooi mijn spullen in mijn rugzak en sta op. Ik pak haar tas op en stop haar spullen erin. Ik geef haar haar tas en pak haar tas terwijl ik haar mee het lokaal uittrek.
    'Silvas,' hoor ik hem nog schreeuwen. 'Gewoon lopen,' grijns ik. Ik bijt op mijn lip en kijk over mijn schouder. Ik zie zijn woedende gezicht en zwaai even naar Isabella en Audrey. Isabella zwaait aarzelend terug, maar met een kleine glimlach op haar gezicht. Ik kijk Zara lachend aan en laat haar los als we het schoolgebouw uitzijn. Ik trek haar naast me op een bankje en barst in lachen uit. 'Mooie actie,' grinnik ik en kijk haar vrolijk aan.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne


    Zara Elisabeth McFly.

    Ik begon te lachen door Ian's opmerking. Voor nu nog wel ja, tot je weet wie er thuis op me wachtte. Hij stak alles in zijn rugzak en deed hetzelfde voor de mijne. Daarna gaf hij me mijn rugzak en trok me mee het lokaal uit. De woedende stem van de leerkracht liet me even achterom kijken, maar ik werd al vlug weer meegetrokken. Ik ging die dude echt eens hakken laten dragen voor een dag, dan wist hij hoe moeilijk evenwicht bewaren was hierop. Hij trok me naast zich op het bankje toen we buiten waren en barstte daarna in lachen uit. Geamuseerd keek ik hem aan, "Mooie actie" grinnikte hij toen hij me vrolijk aankeek. Ik haalde mijn schouders op en grijnsde, "Leerkrachten hebben altijd het verkeerde beeld over mij" zei ik lachend. Ik haalde het strikje dat in mijn haar zat uit mijn haren zodat mijn haren gewoon los langs mijn gezicht en schouders vielen. Veel beter. Ik stak het strikje in mijn tas en haalde mijn iPhone boven. "Dat was de kortste les die ik ooit heb gehad, lang leve mezelf".

    Danny

    Andrew pakt mijn hand vast en geïrriteerd kijk ik naar hem.
    "Je moet niet gaan verwachten, dat ik alles voor je ga dragen en dat soort dingen. want dat ga ik echt niet voor je doen. Ik ga je ook niet elke keer op mijn rug nemen, af en toe voor de grap is leuk maar ik wordt geen pakezel of zo," zegt hij dan. Ik kijk Andrew aan.
    "Oké," mompel ik en ik trek mijn hand terug om weer verder op mijn mobiel te gaan. "Hou van je," zeg ik dan gemeend, ik blijf naar mijn mobiel kijken. Ik klik een spelletje aan en het geluid galmt de klas door. Een aantal jongens beginnen te lachen en te praten. Ik kijk even op en zie ze wijzen en dan weer lachen. Wanneer ze zien dat ik kijk steken ze hun duim op. Ik kijk gewoon droog weer terug naar mijn mobiel en zet het geluid iets zachter. Ik hoor de docent zuchten maar ik negeer het. Ineens verdwijnt mijn mobiel voor mijn gezicht vandaan. Met vlammende ogen -kon dat maar- kijk ik omhoog en de docent kijkt mij aan.
    "Danny, na de les blijf je even zitten," zegt hij en loopt weg. "Mijn mobiel!" roep ik en ik spring overeind.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [reageer zo, moet even hw maken]

    [Ik ga dan even douchen zo]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Andrew

    Hij kijkt me geïrriteerd aan maar ik negeer het. Hij mompelt een simpele oké op wat ik zei en gaat veder met zijn mobiel. 'Hou van je' zegt hij dan en ik hoor aan zijn stem dat hij het meent. 'Ook van jou' zeg ik terug en kijk naar de docent die opkijkt van het geluidje dat uit Danny's mobiel komt. Ik grinnik even en kijk Danny aan. Dan komt de docent onze kant op en ik weet nu al dat dit niet goed gaat komen. De docent pakt de mobiel van Danny af en gelijk kijkt Danny boos naar hem waardoor ik op mijn lip bijt. Een boze Danny voorspelt niet veel goeds. 'Danny, na de les blijf je even zitten' zegt de docent. 'Mijn mobiel!' roept Danny en springt overeind. 'Dann, je krijgt hem waarschijnlijk na de les terug en de les duurt nog maar een paar minuten' probeer ik maar eigenlijk weet ik dat het weinig zin heeft, Danny wil zijn mobiel en tja als hij die niet krijgt dan gebeurt er niet veel goeds. Dat moest die docent ook wel weten. Eigenlijk duurde de les nog wel even maar ja, misschien geloofde hij het wel.

    [ bericht aangepast op 25 nov 2012 - 22:11 ]

    Ian Silvas

    Grijnzend kijk ik haar aan en zie hoe ze haar haren los doet. Ik pak een sigaret uit mijn jaszak en steek hem op. 'Sorry, ik blaas het rook niet in je gezicht,' glimlach ik naar haar en inhaleer even voordat ik de rook de andere kant uitblaas. Ik kijk even om me heen. 'Ja je hebt het goed gedaan hoor. Wees trots,' grinnik ik en kijk haar weer aan. Ik leun wat achterover en kijk naar het lege plein. 'Mijn moeder gaat me echt zo straffen als ze dit hoort. Op de eerste dag al,' grinnik ik. 'Je maakt wel goede indruk Zara,' lach ik en kijk haar grijnzend aan. 'Als je vader me maar niet komt straffen vanwege mijn slechte invloed,' lach ik en blaas nog een beetje rook uit.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Coockies schreef:
    Isabella Jennifer Jones

    Ik knik even en glimlach terug. 'Ik weet niet hoe het is, ik ben nooit verhuisd en al helemaal niet naar een ander land.' Ik kijk haar aan. 'Het lijkt me verschrikkelijk. Al je vrienden zitten daar nog, andere school.' Ik haal mijn schouders op. 'Ik denk niet dat ik me dan ooit nog goed zou voelen,' mompel ik. Maar dat was ik. Het is gewoon zo. Sinds Alice er niet meer is heb ik me nooit meer mijn oude zelf gevoeld. Nooit. Ik hoop dat ik dat nog is wordt, maar dan wel de grotere opgegroeide versie van mezelf, maar nee, ik weet niet of dat nog gebeurd. Littekens staan op mijn arm en ik ben zo mager dat je me heupbotten duidelijk ziet. Dat slanke maakt niet uit, dat kan altijd weer normaal worden, maar de littekens blijven altijd bij me en ze horen ook bij me. Ze zijn van mijn verleden en hoe dom het ook was, ik kan het niet meer verandern.


    Audrey Gwyneth Zaviera
    Outfit
    'Ben blij dat je het nog niet weet, verhuizen is niet zo heel leuk hoor en al helemaal niet als het ook nog vanuit een ander land is.' zeg ik dan en haal even mijn schouders op, maar grijns dan toch. 'Ik ben inmiddels al vaak verhuisd dus ik ben er nu wel aan gewend, het is inmiddels al een stuk makkelijker voor me, dus.' momper ik dan toch eerlijk, maar grijns licht en haal mijn schouders op, het was nooit fijn om te verhuizen, maar inmiddels is het zoals ik al zei wel al een heel stuk minder erg geworden, maar het moeilijkste blijf ik steeds het maken/verlaten van nieuwe vrienden en het opnieuw thuis voelen, Italië zal dan toch wel altijd mij enige en echte thuis blijven. 'Je went eraan en je leert overal wel nieuwe mensen kennen die je zoveel mogelijk op je gemak proberen te laten voelen, je maakt wel nieuwe vrienden, maar het is inderdaad wel moeilijk om telkens je vrienden achter te moeten laten.' geef ik dan toch eerlijk toe en kijk Isabella aan, maar merk dan dat de leraar zijn les wilt beginnen en wend dan toch mijn blik van Isabella af en kijk naar de leraar die zijn les begint en zucht.


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    xkimx124 schreef:
    jasmine eberson

    Ik begin hard te lachen om haydens antwoord. 'ja ik heb een nieuw meisje ontmoet, audrey heet ze, en daar heb ik heel aardig tegen gedaan, ik heb haar uitgenodigd om in de pauze bij ons te komen kijken, ze zou een goede aanwinst zijn, aangezien ze in italie bij het beste team heeft gespeeld' ik zeg het meestal niet graag, ik weet van me zelf dat ik altijd vrij kritisch ben, maar ik heb van jaysin geleerd om mensen een eerlijke kans te geven. 'het klinkt raar hoor maar ik wil mezelf echt veranderen, misschien ga ik morgen wel zonder make-up nasr school en niet in mijn cheerleader pakje'


    Hayden Noralie Everett
    Ik knik en glimlach dan. 'Ik vraag me af hoe het er dan toe gaat in Italië, en niet gemeen bedoeld, maar we moeten haar wel een beetje hard aanpakken om te laten zien dat wat ze in Italië niet zomaar hier geldt en ze haar best moet blijven doen. Lijkt mij tenminste,' zeg ik dan tegen Jasmine. Zo raar is dat toch niet? 'Maar ik vind het wel goed van je dat je haar hebt uitgenodigd. Enig idee hoe oud ze is?' En ik kijk haar aan. Ze zal vast geen brugger zijn, want dan had Jasmine haar niet uitgenodigd denk ik. Ik moet lachen bij het volgende. 'Jij en geen make-up? Daar ben ik dan wel heel erg benieuwd naar. En zonder pakje?'

    [ bericht aangepast op 25 nov 2012 - 22:27 ]


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Danny

    "Dann, je krijgt hem waarschijnlijk na de les terug en de les duurt nog maar een paar minuten," ik kijk naar Andrew en schudt mijn hoofd. Ik stamp naar de leeraar toe en pak mijn mobiel van zijn bureau terug af. Andere leerlingen beginnen te lachen. "Leg nu die mobiel terug," zeg de docent en en krap rustig aan mijn achterhoofd.
    "Ja hallo, het is MIJN mobiel," zeg ik met en nadruk op 'mijn'. "Er staat duidelijk in de grondwet dat het afnemen van persoonlijke dingen diefstal is, een mobiel is iets persoonlijks en heeft veel waarde," zeg ik dan en ik zie de docent nadenken. "Ik mag nu dus gewoon mijn mobiel terug," probeer ik kalm te zeggen. Van binnen ben ik echt woedend.
    "Danny, er staat ook duidelijk in de wet dat een leerling moet op blijven letten tijdens de les om de nodige stof op te nemen," zegt de docent. Ik sla dicht, die man is goed... Ik kijk even de groep rond en sommige zeggen dingen zoals; Komop. Doe wat terug. Zeg iets.
    "Alsnog is het MIJN mobiel! Ik kan nu de politie bellen en zeggen dat jij mijn mobiel in nam!" roep ik boos en ik draai me om. Vervolgens pakt de docent me bij mijn schouder en trekt me terug. "Danny, nu normaal gaan doen of je kunt de hele middag nablijven," sist hij in mijn oor. "En daar heb je volgens mij niet veel zin in, hé?" zijn stem klinkt raar, maar ik kan het niet plaatsen.
    "Laat me los, mafkees!" roep ik en ik ruk mijn schouder los. "Mobiel, Danny!" Ik gooi mijn mobiel naar achter naar de docent en stamp woedend terug naar mijn tafel. Vervolgens ga ik zitten en ik pak een boek, ik houd hem omhoog en wil hem weggooien.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Coockies schreef:
    Ian Silvas

    Grijnzend kijk ik haar aan en zie hoe ze haar haren los doet. Ik pak een sigaret uit mijn jaszak en steek hem op. 'Sorry, ik blaas het rook niet in je gezicht,' glimlach ik naar haar en inhaleer even voordat ik de rook de andere kant uitblaas. Ik kijk even om me heen. 'Ja je hebt het goed gedaan hoor. Wees trots,' grinnik ik en kijk haar weer aan. Ik leun wat achterover en kijk naar het lege plein. 'Mijn moeder gaat me echt zo straffen als ze dit hoort. Op de eerste dag al,' grinnik ik. 'Je maakt wel goede indruk Zara,' lach ik en kijk haar grijnzend aan. 'Als je vader me maar niet komt straffen vanwege mijn slechte invloed,' lach ik en blaas nog een beetje rook uit.



    Zara Elisabeth McFly.

    Hij stak een sigaret op en keek me aan, "Sorry, ik blaas de rook niet in je gezicht" glimlachte hij waarna hij de rook de andere kant uitblies, "Oh, maakt niet uit, mijn ouders roken ook". Ja, serieus, ik meende het, mijn vader die arts was rookte, en zijn man rookte ook. De man van een arts. Hijzelf was een arts. Oké, je begrijpt mijn punt. Ik begon te lachen en schudde mijn hoofd, "Tenzij die dude van Engels het gaat zeggen zal ze het niet te weten komen" zei ik glimlachend. Ik keek zijn kant op en schudde lachend mijn hoofd, "Nee, ze zijn niet zulke straffers" zei ik lachend. In mijn hoofd ging een luid alarm af, maar ik liet niets blijken langs de buitenkant. Hij zou kunnen denken dat mijn ouders gescheiden zijn ofzo ? Of, hij merkte het niet eens op dat ik meervoud had gebruikt ! Oh god, ik moest beter nadenken. "Voor jou maak ik misschien een goede indruk, maar niet voor de leerkrachten denk ik".

    jasmine eberson

    'ja klopt daar moet ik je gelijk in geven, ik wou niet gelijk te hard overkomen, maar het is gewoon zo, het niveau is hier vast anders, ze kan niet maar zo in het team komen, ik denk dat ze 17 is ongeveer, ze is heel lang en slank, en heeft allemaal krullen' ik kijk even naar jayson. 'vraag maar aan jayson hoor, ik kan best zonder make-up kon ik op vakantie ook, ik heb zelfs in een tent gelegen, en jayson heeft me leren surfen, niet dat ik het goed kon maar goed' glimlach ik naar jayson.

    [Ok, Kayleight is heel dood in dit rpg. Iemand zin om met Kayleigh te praten ofzo? :p]

    [ bericht aangepast op 25 nov 2012 - 22:50 ]


    Take me to wonderland

    [Ik reageer morgen weer, ben kapot moe. Adios.

    En Glenn, ik weet niet in welke les Kayleigh zit maar anders kan ze altijd nog in het gesprek deelnemen, boeit Hayden toch niet :3]


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.