The Roma Games [RPG] 01 - Speeltopics

The 99th anual Hunger Games
24 tributes, 1 real life arena
No forest, beach, sea or desert these time
But an old, classic city
which even in Panem still known as
Roma

And may the odds be ever in your favor

Okay. Dit jaar is de arena dus niet iets technisch van het Capitool. Geen nagebouwd landschap. Maar Rome, de bekende hoofdstad van Italië. Rome was vroeger al zeer bekend, maar zelfs in Panem kennen ze het nog. De enige plek die niet is vernield in de oorlogen. Eigenlijk is Panem niet het enige wat nog van de wereld over is.

Jongens
Meisjes

District 1 [Luxeproducten Capitool] :
-Noah Shaw||Ollivander
-Rosa Amore Diamond|glimmur

District 2 [Wapens en Vredesbewakers] :
-Jayy Kilian von Monroe||Sikowitz
-Diana Taylor Temple||xAmnesia||Dood

District 3 [Technologie] :
-Gregor Rose||Jandewasbeer||Dood
-|| |Bloedbad|

District 4 [Visserij] :
-Dennis Cobus Adams||2012Hangover
- Lauren Fiona Johnsen||Ruexx

District 5 [Medisch onderzoek] :
-Drew Jackson||foxfaceXXX||Dood
-Indianna Laurens||xAvis

District 6 [DNA-manipulaties en -mutaties] :
-Peather Didier Butcher||Seaver||Dood
-|| |Bloedbad|

District 7 [Hout] :
-Micheal Dumont||Nyan||Dood
-Teaghan Anderson||Seaver

District 8 [Textiel] :
-|| |Bloedbad|
-Leyla Moore||Nyan

District 9 [Industrie] :
-|| |Bloedbad|
-Ariana Louisa Green||foxfaceXXX

District 10 [Vee] :
-|| |Bloedbad|
-|| |Bloedbad|

District 11 [Landbouw] :
-Mason Jacob Springfield ||Ollivander
-Fea Diona Hendrixs||2012Hangover||Dood

District 12 [Steenkool] :
-|| |Bloedbad|
-Demitria Catherine Valentine||Bibble

Er zijn niet echt regels, maar misschien zou je je aan een paar dingetjes willen houden:
- Er komt een praattopic van de Roma Games, dus plaats daar alles wat je niet weet of niets met de Roma Games te maken heeft.
- De posts zijn minstens 5 zinnen lang [liefst niet al te lang durende gesprekken, áls het een gesprek is, mogen het 4 zinnen zijn]
- Boven de post zet je je naam, district en de plek waar je je op dat moment bevindt.
[Bijvoorbeeld: Indianna Laurens || District 5 || Colosseum, Hoorn]

Btw wij trekken (ong) iedere week een loodje waarop staat wie er doodt gaat. Zo hebben wij even veel kans om dood te gaan als de rest. Het verhaal begint op het moment dat de tributen de arena in gaan. (dus het laatste moment met de stylist en dan de arena in)

Dit is de kaart van de Arena In het midden is het Colloseum, met daarin de Hoorn des Overvloeds. Rechts van het Colossem is het Parco del Colle Oppio. Daar zijn veel bomen, goede verstopplaats en jaagplaatsen. Boven en links van het Colloseum is een spookstad, waar vroeger dus mensen woonden. Onder het Colloseum is een groot plein. De rest van wat je op de kaart ziet hoort niet bij de Arena.

Rollentopic
Praattopic
Praattopic 2
Speeltopic 2

We trekken ong. elke vrijdag 1/2 lootjes!!

Thanks!
xx xAvis en Ruexx

[ bericht aangepast op 31 jan 2013 - 18:40 ]

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Leyla Moore ||8|| Spookstad
P leunde met zijn kin op zijn armen,die leunde tegen zijn knieën.
Ik zuchtte zachtjes en genoot van de warmte die het vuurtje ons te bieden had,
"Denk je dat we een kans hebben om dit te winnen?" vroeg P zachtjes en ik keek naar hem.Iedereen die ouder dan 14 was had al een grotere kans en diegene met een wapen nog meer kans,dus P had een zeer grote kans dat hij hieruit kan geraken . Ik daarentegen,ik was pas 13 was erg klein en had geen wapens.
Zolang ik met P een bondgenootschap had ,had ik een klein beetje meer kans om dit te overleven.
"Ik denk het wel,jij vooral."zeg ik dan eerlijk.
Ik keek even naar het eten en dan naar P."Zullen we het vogeltje braden nu?"vraag ik hem dan aangezien ik echt honger had gekregen.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Peather Didier Butcher || District 6 || Spookstad (In een huis met een kelder)
Ik dacht er even over na. Ik had een grotere kans dan haar? Nee, dat zeker niet. Ik moest er natuurlijk ook rekening meehouden dat ik ziek was en zij gewoon gezond. Griep ging natuurlijk over, maar toch. "Jij heb ook een grote kans. Ik bedoel ze zien jou waarschijnlijk niet als een bedreiging en voor zover jij weet zijn ze niet speciaal naar jou opzoek vanwege je hoge score of wat dan ook." Mompelde ik schouderophalend. Het vogeltje was wel een goed idee, ik hd nu wel holnger. Toch vroeg ik me af of we het niet beter konden bewaren. "Ik vind dat een goed idee." Zei ik. het maakte mij eigenlijk niet zo heel veel uit of we het niet beter konden bewaren als ik er langer over nadacht. Ik pkte het vogeltje en deed een pogong het op een stokje te doen. Na veel moeite lukte het en hield ik het richting L. "aan jou de eer."

---

We've lived in the shadows for far too long.

Leyla Moore ||8|| Spookstad
"Jij heb ook een grote kans. Ik bedoel ze zien jou waarschijnlijk niet als een bedreiging en voor zover jij weet zijn ze niet speciaal naar jou opzoek vanwege je hoge score of wat dan ook." mompelde hij schouderophalend en een klein glimlachje sierde mijn lippen,dat was wel waar.
"Ik vind dat een goed idee." zei hij en na even proberen kreeg hij het vogeltje aan het stokje,en hield het mijn richting."aan jou de eer." zei hij dan en ik glimlachte,waarna ik het stokje aannam en het vogeltje boven het vuur hield.
"Wat was jou score ook alweer?"vraag ik hem omdat ik het verheten was,ik had een 6 gekregen.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Rosa Amore Diamond || district 1 || hoorn
Doordat ik en Jayy steeds ruzie hebben wordt ik verdrietig, ik verlang naar Noah. Ik hou van hem. elke keer als ik aan hem denk voel ik me verdrietiger worden. Dit keer begin ik te snikken. “ik hou gewoon van Noah” zeg ik in het algemeen. “ik hou van hem als hij nog leeft.” Jayy kon er niets aan doen. Maar hij wekte erg veel frustraties op. daar kon hij ook niets aan doen. Het deed me nu niets wat de rest van Panem of van de beroeps er van zal vinden, maar ik moet het gewoon even kwijt. Ik hou van iemand die onbereikbaar is. “ik weet niet eens of Noah nog wel leeft” denk ik dan luidop zonder ook maar nog aandacht te schenken aan de anderen.

---

I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

Noah Shaw • District 1 • Spookstad -> Colosseum, Hoorn.
Noah slenterde uren door de spookstad zonder enige vorm van leven te vinden. Hij knabbelde op het enige wat hij kon vertrouwen, naast de pakjes gedroogd fruit, en dat was schors en muntblaadjes. Maar aangezien Noah de muntplanten al een poosje niet meer gezien had, leefde hij dus op de schors van de bomen die naast de wegen aangelegd waren. De bomen zagen er helemaal niet gezond uit, maar er zat nog steeds sap in de stam, dus vertrouwde Noah het zaakje wel. Hij had de nachtkijker opgezet aangezien het nogal mistig was in de stad en Noah nauwelijks een hand voor ogen kon zien. Maar hij had zijn zwaard, en meer had Noah niet nodig. Na een poosje kwam hij echter aan de rand van de Spookstad en doemden de randen van het Colosseum op. Een gevoel in zijn buik vertelde Noah dat hij daar niet heen moest, maar als hij zich zou verstoppen als een bang konijn tot de Spelen voorbij waren, zou heel District 1 Noah verachten. Hij had wel zin in een beetje spanning. Noah hurkte achter een struik neer, en keek of de kust veilig was. Nergens leek beweging te zijn dus liep hij snel het Colosseum binnen. Daar zette hij de nachtkijker af en stak die terug in zijn rugzak. Nu moest Noah erg op zijn tellen passen. Elk moment kon er gevaar achter de hoek schuilen die hem in een mum van tijd de keel over sneden. Toen Noah eindelijk uit de gangen geraakt was vond hij de Beroeps bij de Hoorn, wat te verwachten was. In bijna elke Hongerspelen bleven de Beroeps bij de Hoorn, iets wat Noah totaal niet begreep. Tributen met pijlen en bogen konden hen zo vermoorden, maar iedereen was daar vast te bang voor. Noah liep wat dichterbij en knielde toen alweer neer achter een stapeltje rotsblokken. Noah kon niet meteen mensen onderscheiden maar zag wel duidelijk Jayy, Rosa en Lauren, dacht hij. De jongen uit 4 kon hij niet vinden en het meisje uit 2 was overleden. Noah zag dat Rosa overstuur was, waardoor hij fronste. Rosa zag er het perfecte meisje uit, nooit problemen, nooit ruzie. En toen herinnerde Noah zich die ene dag nog.
Rosa moest een jaar of 13 geweest zijn en Noah 15 toen Rosa hevig gepest werd. Ze was iets molliger dan de meeste meisjes uit haar klas, maar Noah vond dat dat Rosa eerder speciaal maakte. Ze trokken aan haar haren en scholden haar gruwelijk uit. Noah, die altijd al op zijn eentje geweest was, had het opgenomen voor Rosa en had de meisjes hun het zwijgen opgelegd. Daarna had hij aan Rosa gevraagd of ze oké was, en toen zij daarop geantwoord had ging Noah gewoon verder met zijn leventje. Rosa veranderde de jaren daarna zichtbaar. Ze viel af en werd steeds mooier en populairder. Tot op de dag van de boete hadden zij geen woord meer gesproken.
Noah schrok wakker uit zijn flash-back toen Rosa begon te praten. "Ik hou gewoon van Noah." Noah kon zijn oren niet geloven, maar wetend dat de camera's hem niet in beeld hadden hield Noah zijn gezicht strak en emotieloos. "Ik hou van hem als hij nog leeft. Ik weet niet eens of Noah nog wel leeft.” Geen enkele andere Beroeps leek op Rosa te letten. Noah keek enkel zwijgend toe.

|Hope you don't mind hetgeen ik over Rosa en de geschiedenis tussen Noah en Rosa schreef. (; |

---

kindness is never a burden.

|O.O Zo'n lange post heb ik nog nooit geschreven.
23 regels. o;o
Trots op mezelf. |

---

kindness is never a burden.

Ollivander schreef:
|O.O Zo'n lange post heb ik nog nooit geschreven.
23 regels. o;o
Trots op mezelf. |

[Nu ook zo'n stukje bij dead love(Y)]

---

:)

Lauren Fiona Johnsen || District 4 || Colosseum, Hoorn
'Ik hou gewoon van Noah.' Verbaasd kijk ik op. Wat zegt Rosa nou? 'Ik hou van hem als hij nog leeft.' Rosa begint zachtjes te huilen. Zonder na te denken spring ik overeind en loop naar haar toe. Ik sla een arm om haar heen en laat haar woorden even bezinken. Wat zegt ze nou? Is ze verliefd op Noah. Hoe kan ik dit niet geweten hebben? En waarom Noah. Ik bedoel, zo knap is hij niet en ik mag hem niet zo. Hij heeft de beroeps verlaten, dus mag hij er ook niet meer bijhoren, vind ik. Dit kan ik natuurlijk niet tegen Rosa zeggen, dan wordt ze alleen nog maar verdrietiger. 'Gaat het weer een beetje?' vraag ik aan haar. 'Maar wat zei je nou? Ben je verliefd op Noah?' Ik staar haar aan in de hoop dat ze een grapje gaat maken en zegt dat ze iets heel anders bedoelde, maar als ik in haar ogen kijk, weet ik dat ze het meent. Ze houd van Noah, al vanaf het eerste moment dat ze hem zag.

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Rosa Amore Diamond || district 1 || (nog steeds) Hoorn
terwijl ik aan het huilen ben zie ik dat Lauren naast me gaat zitten. ze probeert me te troosten maar dat lukt niet echt als de enige van wie je houdt dichtbij maar toch ver weg is. en als je niet zeker weet of hij nog wel leeft. even later hoor ik haar met twijfel zeggen: 'Maar wat zei je nou? Ben je verliefd op Noah?' "ja, dat zei ik inderdaad" antwoord ik terwijl ik in haar ogen kijkt. ze is er volgens mij niet heel erg blij mee. maar dat kan me niets schelen. niemand weet over mij en Noah, hoe ik hem ooit lang, drie jaar, geleden heb leren kennen, en hoe ik na die gebeurtenis steeds meer veranderde. tot hoe ik nu was. "maar ik weet niet eens of hij nog leeft, ik ging met Jayy mee omdat ik hoopte dat we Noah tegenkwamen, anders zou ik heus niet met iemand mee gaan met wie ik altijd ruzie heb"

---

I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

Indianna Laurens || District 5 || Bos
Slapen. Goed idee, maar niets doen zal mij juist aan het denken zetten.
'Gaan jullie maar vast slapen. Ik houd de eerste wacht wel,' glimlach ik. Ondertussen loop ik naar een van de boomstronken en ga op eentje zitten die me niet comfortabel lijkt. En inderdaad, ik zit nog geen twee seconden of ik heb al last van mijn rug. Dat is fijn, als ik niet goed zit, zal ik niet snel in slaap vallen. Hoewel ik nog niet ga slapen, doet dit me toch denken aan thuis, waar ik Charlotte altijd verhaaltjes vertelde. Ze luisterde stil, en onderbrak me nooit. Uiteindelijk stelde me ze altijd dezelfde vraag.
'Komt dan echt alles goed?' ik slikte altijd even en glimlachte wat. 'Natuurlijk, Char, altijd. Als we bij elkaar zijn, komt alles goed. Dan eindigt ons verhaal ook met "en ze leefden nog lang en gelukkig." ' Ik ben mijn belofte niet nagekomen. Ik heb het namelijk nooit kunnen beloven. Er is amper tot geen kans dat ik dit zal overleven. Punt. Ik ben een liegbeest. Ik kon niet eens voor Charlotte zorgen.. er blinken weer tranen achter mijn ogen, maar ik veeg ze weg.
'Toe maar, ga maar slapen,' glimlach ik weer vrolijk naar Ariana en Demitria. 'Ik red me wel en wek jullie in bijzondere gevallen, oké?'
Ik hoopte nu echt dat ze gingen slapen. Ze hadden het nodig, en ik blijkbaar ook, maar ik wilde het niet. Bang voor de gedachten en de dromen. Ik ging wat verzitten zodat er een harde tak tegen mijn rug aanstak. Na een paar minuten besefte ik dat deze tactiek er niet alleen voor zou zorgen dat ik niet zou kunnen slapen, maar ook dat ik morgen spierpijn had en niet echt meer klaar was voor een gevecht. Met tegenzin stond ik op en zocht een beter plaatsje, op een stukje mos. Daar zong ik zacht wat in mezelf, het liedje dat mijn moeder altijd zong als ik niet kon slapen vroeger. Het hielp altijd en ik sliep meteen.
De laatste tijd hielp het niet meer,maar het liedje was fijn om te zingen.

[ bericht aangepast op 28 jan 2013 - 16:47 ]

---

:)

Ariana Louisa Green II district 9 II Bos, Parco del Colle Oppio
Indianna had zelf besloten de eerste wacht te houden. Ik vond het een goed idee omdat ik mijn slaap nu wel nodig had. Ook al was ik klaarwakker. Mijn ogen gingen open en weer dicht. Open, dicht, open, dicht. zuchtend ga ik op mijn rug liggen en kijk naar de sterren aan de hemel in de hoop dat ik dan in slaap zou vallen, maar zonder succes.
Ik hoor een kleine snik in de richting van Indianna. Langzaam draai ik me om en kijk of er iets met haar aan de hand is. Dan zegt ze met een glimlach.:'Toe maar, ga maar slapen, ik red me wel en wek jullie in bijzondere gevallen, oké?' Aan haar gezicht kon je niet aflezen of ze moeite met iets had, want daar was het veel te donker voor. Maar aan haar stem was iets breekbaars. Het was iets heel kleins en amper te horen, maar ik wist zeker dat er iets mis met haar was. Ik ging het haar niet vragen, maar waar zou ze dan zo'n moeite mee hebben? Misschien wel met de dood van Drew. Dat heeft haar zonet diep geraakt en snap dat het moeilijk voor haar moet zijn.
Op een gegeven moment hoorde ik een zacht stemgeluid. Waarschijnlijk van Indianna. Verschillende tonen vormden een deuntje.Ik kende het niet, maar het was heel rustgevend. Het was heel slecht hoorbaar omdat ze het zo zacht zong, maar net hard genoeg om het te kunnen horen. En omdat het zo zacht en breekbaar gezongen werd, leek het liedje alleen nog maar mooier. Ik voelde me langzaam slaperig worden en voor ik het wist was ik in een diepe slaap.

[ bericht aangepast op 28 jan 2013 - 17:31 ]

---

imperfection is beauty

Lauren Fiona Johnsen || District 4 || Colossem, Hoorn
Volgens mij heeft Rosa door dat ik Noah niet zo mag, want ze wordt nou niet echt vrolijker. Dus besluit ik het anders aan te pakken. 'Noah leeft vast nog wel.' zeg ik geruststellend. 'Hij is te slim om zich zomaar te laten vermoorden.' Even denk ik erover na. Zou Noah echt zo moeilijk te doden zijn? Ik ben bang van wel. Je kan aan zijn gezicht nooit aflezen wat hij denkt en kan volgens mij ook goed vechten. En hoe kenden Rosa en Noah elkaar hiervoor? In elk geval niet van het trainen, volgens mij heeft Rosa nooit veel trainingen gevolgd. En waarom is Noah dan weggelopen als hij Rosa zo goed kende? Vragen spoken door mijn hoofd, maar ik durf ze niet te vragen. Ik ben bang dat Rosa dan nog verdrietiger wordt. Maar wat moet ik dan doen? Vertellen over mijzelf? Over mijn liefdesleven? Al heb ik niet echt een liefdesleven. Ik ben alleen maar bezig met trainen voor de spelen. Dan werp ik een blik op Dennis. Misschien moet ik Rosa vertellen over onze vriendschap. We zitten eigenlijk in dezelfde situatie, want we weten dat er maar één iemand kan winnen. Maar moet ik Rosa dan ook vertellen wat ik voor Dennis voel? Dat is het probleem, ik weet het niet. Ik weet niet of ik verliefd op hem ben of dat we gewoon heel goede vrienden zijn. We doen veel dingen samen en trainen al van jongs af aan voor de spelen. We hebben hetzelfde wapen en het is altijd gezellig, maar hou ik echt van hem? En wat voelt hij nu eigenlijk voor mij? Ik merk dat mijn gedachten af beginnen te dwalen. Ik moet nu Rosa helpen en niet aan mezelf denken. Dus besluit ik maar gewoon te gaan vertellen. 'Ik ken Dennis van het trainen. We trainen al heel lang samen voor de spelen en we kunnen goed met elkaar overweg. Ik zou het heel erg vinden als hij dood zou gaan, dus ik begrijp wel wat je bedoelt.'
[Woww dit is voor mijn doen echt lang. Btw, ik hoop dat jullie t niet erg vinden wat ik over de geschiedenis van Lauren&Dennis heb geschreven, maar zo klopt het ook met de Roma Games Story]

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Rosa Amore Diamond || district 1 || hoorn
ik merk dat Lauren mij echt op probeert te vrolijken. er komt een kleine glimlach op mij gezicht als ze zegt dat Noah waarschijnlijk niet dood is en dat hij daar veel te slim voor is. even later als ze uit haar eigen gedachten is gekomen begint ze over haar geschiedenis met Dennis. ze zegt: 'Ik ken Dennis van het trainen. We trainen al heel lang samen voor de spelen en we kunnen goed met elkaar overweg. Ik zou het heel erg vinden als hij dood zou gaan, dus ik begrijp wel wat je bedoelt.' ik wil haar ook vertellen over mij en Noah maar ik weet niet of ik wel wil dat heel Panem het weet. toch begin ik te vertellen. "toen ik dertien was, volgens mij en Noah vijftien werd ik heel erg gepest omdat ik iets molliger was dan de rest van de meisjes uit mijn klas, ze trokken aan mijn haren en scholden mij altijd uit. op een bepaalde dat lag Noah hen het zwijgen op. en sindsdien ben ik niet meer gepest. in die drie jaar ben ik heel erg verandert maar Noah bleef altijd in mijn hoofd. ik hou dus al heel erg lang van hem" ik zeg het niet te luid zodat Panem niet heel het gesprek kan horen.

---

I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

xAvis schreef:
(...)
[Nu ook zo'n stukje bij dead love(Y)]

| I'm working on that. Maar mijn wedstrijden gaan nu even voor. Ik probeer dit weekend (; |

---

kindness is never a burden.

Lauren Fiona Johnsen || District 4 || Colosseum, Hoorn
Eindelijk zie ik een kleine glimlach op het gezicht van Rosa verschijnen. Dan begint Rosa te vertellen: 'Toen ik dertien was, volgens mij en Noah vijftien werd ik heel erg gepest omdat ik iets molliger was dan de rest van de meisjes uit mijn klas, ze trokken aan mijn haren en scholden mij altijd uit. op een bepaalde dat lag Noah hen het zwijgen op. en sindsdien ben ik niet meer gepest. in die drie jaar ben ik heel erg verandert maar Noah bleef altijd in mijn hoofd. ik hou dus al heel erg lang van hem.' Verbaasd kijk ik Rosa aan. Het idee dat ze ooit gepest werd en mollig was is bijna niet te bevatten. Ze is nu zo slank en mooi. Rosa praat nogal zacht en nu pas realiseer ik me dat waarschijnlijk heel Panem naar ons gesprek aan het luisteren is. Ze vinden het natuurlijk geweldig: spanningen bij de beroeps. Ik merk dat ik het steeds minder erg begin te vinden dat ze alles horen, als ik doodga wil ik dat ze me tenminste gekend hebben. En anders..tja, ik kan me er niet echt druk om maken, nu we in een Arena zitten en tegen elkaar moeten vechten. Nu pas merk ik hoe moe ik ben. Eigenlijk wil ik nu wel zo gaan slapen, want ik heb de vorige nacht ook al niet geslapen. Verwachtingsvol kijk ik de anderen aan. 'Jongens, ik vind eigenlijk dat het wel tijd wordt om te gaan slapen. Wie gaan de wacht houden?'

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .