The Roma Games [RPG] 01 - Speeltopics

The 99th anual Hunger Games
24 tributes, 1 real life arena
No forest, beach, sea or desert these time
But an old, classic city
which even in Panem still known as
Roma

And may the odds be ever in your favor

Okay. Dit jaar is de arena dus niet iets technisch van het Capitool. Geen nagebouwd landschap. Maar Rome, de bekende hoofdstad van Italië. Rome was vroeger al zeer bekend, maar zelfs in Panem kennen ze het nog. De enige plek die niet is vernield in de oorlogen. Eigenlijk is Panem niet het enige wat nog van de wereld over is.

Jongens
Meisjes

District 1 [Luxeproducten Capitool] :
-Noah Shaw||Ollivander
-Rosa Amore Diamond|glimmur

District 2 [Wapens en Vredesbewakers] :
-Jayy Kilian von Monroe||Sikowitz
-Diana Taylor Temple||xAmnesia||Dood

District 3 [Technologie] :
-Gregor Rose||Jandewasbeer||Dood
-|| |Bloedbad|

District 4 [Visserij] :
-Dennis Cobus Adams||2012Hangover
- Lauren Fiona Johnsen||Ruexx

District 5 [Medisch onderzoek] :
-Drew Jackson||foxfaceXXX||Dood
-Indianna Laurens||xAvis

District 6 [DNA-manipulaties en -mutaties] :
-Peather Didier Butcher||Seaver||Dood
-|| |Bloedbad|

District 7 [Hout] :
-Micheal Dumont||Nyan||Dood
-Teaghan Anderson||Seaver

District 8 [Textiel] :
-|| |Bloedbad|
-Leyla Moore||Nyan

District 9 [Industrie] :
-|| |Bloedbad|
-Ariana Louisa Green||foxfaceXXX

District 10 [Vee] :
-|| |Bloedbad|
-|| |Bloedbad|

District 11 [Landbouw] :
-Mason Jacob Springfield ||Ollivander
-Fea Diona Hendrixs||2012Hangover||Dood

District 12 [Steenkool] :
-|| |Bloedbad|
-Demitria Catherine Valentine||Bibble

Er zijn niet echt regels, maar misschien zou je je aan een paar dingetjes willen houden:
- Er komt een praattopic van de Roma Games, dus plaats daar alles wat je niet weet of niets met de Roma Games te maken heeft.
- De posts zijn minstens 5 zinnen lang [liefst niet al te lang durende gesprekken, áls het een gesprek is, mogen het 4 zinnen zijn]
- Boven de post zet je je naam, district en de plek waar je je op dat moment bevindt.
[Bijvoorbeeld: Indianna Laurens || District 5 || Colosseum, Hoorn]

Btw wij trekken (ong) iedere week een loodje waarop staat wie er doodt gaat. Zo hebben wij even veel kans om dood te gaan als de rest. Het verhaal begint op het moment dat de tributen de arena in gaan. (dus het laatste moment met de stylist en dan de arena in)

Dit is de kaart van de Arena In het midden is het Colloseum, met daarin de Hoorn des Overvloeds. Rechts van het Colossem is het Parco del Colle Oppio. Daar zijn veel bomen, goede verstopplaats en jaagplaatsen. Boven en links van het Colloseum is een spookstad, waar vroeger dus mensen woonden. Onder het Colloseum is een groot plein. De rest van wat je op de kaart ziet hoort niet bij de Arena.

Rollentopic
Praattopic
Praattopic 2
Speeltopic 2

We trekken ong. elke vrijdag 1/2 lootjes!!

Thanks!
xx xAvis en Ruexx

[ bericht aangepast op 31 jan 2013 - 18:40 ]

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Caesar Flickerman || Capitol
'Hallo Panem. Er zijn net weer twee doden gevallen. Als eerste Drew uit district 5. Hij had nog steeds geen bondgenoot en is eenzaam gestorven, dus niet iets heel bijzonders. Ook Gregor Rose liep alleen rond. Hij is vermoord door Lauren, na een lang gevecht, waar Lauren duidelijk beter was. Dat is wat we willen zien Panem! Waarom Gregor de beroeps opzocht, blijft nog altijd een raadsel. De vriendschappen nemen bijzondere wendingen aan. Ariana heeft nu en bondgenootschap met Indianna en Demitria, uit 5 en 12. Ariana heeft dus besloten om Indianna niet te doden, maar dat kan nog komen. Onder de beroeps zijn wat spanningen. Rosa en Jayy kunnen niet zo goed met elkaar overweg, terwijl Lauren en Dennis juist heel close zijn. We houden jullie natuurlijk op de hoogt van verdere vorderingen, maar eerst schakelen we over naar de Arena, waar het nu nacht begint te worden.'

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Lauren Fiona Johnsen || 4 || Colosseum, Hoorn
Ik sta nog maar net in de Hoorn als Dennis op mij afrent. Hij slaat zijn armen om mij heen. Dit keer laat ik hem begaan en druk me tegen hem aan. Ik ben kletsnat van de regen en maak hem nu ook nat, maar het lijkt hem niet te deren. 'Nu zijn we het drietandduo.' fluistert Dennis hel zacht zodat alleen ik het kan horen. 'Yeah drietandmatties' fluister ik terug. Dan laat hij me los en kijk ik de anderen even aan. 'Wat is er gebeurd? Gaat alles goed?' Dennis kijkt me indringend aan. 'Het gaat goed hoor. Ik heb net de jongen uit 3 vermoord. Hij stond vlak bij de Hoorn.' Even denk ik nog aan het gevecht en hoe hij nu in het water moet liggen. Of zou zijn lichaam al opgehaald zijn door een hovercraft? Nu pas merk ik dat Jayy en Rosa dreigend tegenover elkaar staan. Ze lijken het niet met elkaar eens te zijn. Ik besteed er niet veel aandacht aan, totdat ik merk dat het gaat over wat we straks gaan doen. 'Misschien kunnen we beter gaan slapen en wachten tot morgenvroeg' meng ik me in het gesprek. Even werp ik een blik naar buiten. 'Het begint al donker te worden'

[ bericht aangepast op 22 jan 2013 - 15:18 ]

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Indianna Laurens || District 5 || Bos
Eerst wilde ik Ariana van me af duwen. Dit was een meisje die ik niet aardig vond, een moordenaar. Maar ik zette het gauw van me af, want ik had echt even een knuffel nodig. Toen ik me voorzichtig weer losmaakte uit haar greep, glimlachte ik.
'Bedankt, ik had dat nodig.' Toen richtte ik me op de hemel, maar het volkslied was al gespeeld en ik heb de laatste dode niet meer kunnen zien.
'Wie was de laatste?' vragend keek ik Demi en Ariana aan, wachtend op hun antwoord. Degenen die ik lief heb in ieder geval niet meer... zuchtte ik vanbinnen.
Toen pas merkte ik op dat ik naast mijn pijl en boog, ook nog een handvol bessen had. Ik herhaalde de vraag die me zo geamuseerd had vandaag:
'Besje?' onwillekeurig schoot ik in de lach, en nam zelf nog een bosaardbei.

[ bericht aangepast op 22 jan 2013 - 16:05 ]

---

:)

[oeh jeah, page 18 al]

---

:)

xAvis schreef:
Indianna Laurens || District 5 || Bos
Eerst wilde ik Ariana van me af duwen. Dit was een meisje die ik niet aardig vond, een moordenaar. Maar ik zette het gauw van me af, want ik had echt even een knuffel nodig. Toen ik me voorzichtig weer losmaakte uit haar greep, glimlachte ik.
'Bedankt, ik had dat nodig.' Toen richtte ik me op de hemel, maar het volkslied was al gespeeld en ik heb de laatste dode niet meer kunnen zien.
'Wie was de laatste?' vragend keek ik Demi en Ariana aan, wachtend op hun antwoord. Degenen die ik lief heb in ieder geval niet meer... zuchtte ik vanbinnen.
Toen pas merkte ik op dat ik naast mijn pijl en boog, ook nog een handvol bessen had. Ik herhaalde de vraag die me zo geamuseerd had vandaag:
'Besje?' onwillekeurig schoot ik in de lach, en nam zelf nog een bosaardbei.

Ariana Louisa Green II dictrict 9 II Bos, Parco del Colle Oppio
Toen Indianna vroeg wie de laatste dode was, keek ik Demitria aan, want ik wist het zelf ook niet. 'Besje?'Zegt Indianna en schiet in de lach. Ik moet zelf ook een beetje lachen. Ik neem een besje van haar aan en ga op de grond zitten. Langzaam en genietend eet ik het besje op. Ookal heb ik niet zo'n trek, het besje smaakt nog steelds overheerlijk.
Ik bedenk me dat ik nog niet zoveel van demitria af weet, dus besluit ik te vragen:'Hé Demitria, vertel eens wat over jezelf. We hebben toch niets beters te doen nu.' Demitria zou misschien ook bang zijn om iets over zichzelf te vertellen, maar dat zou ik niet zo erg vinden. Zij is nog maar 12.

---

imperfection is beauty

Demitria Catherine Valentine || District 12 || Bos, really dont know!

"Hé Demitria, vertel eens wat over jezelf. We hebben toch niets beters te doen nu." Zei Ariana en ik keek haar glimlachend aan. "Uhmmm...Nou ik ben 12 jaar, heb 2 broers en mijn ouders zijn overleden. Ik houd van de natuur en zwemmen, al hoord dat niet echt bij District 12...En Indy? De andere was een jongen genaamd Gregor Rose uit District 3."Zei ik en ik keek naar de grond.

---

~I didnt hit you....I simply high-fived your face.~

Rosa Amore Diamond || 1 || hoorn
'Misschien kunnen we beter gaan slapen en wachten tot morgenvroeg" hoor ik Lauren zeggen. daar wordt ik op de een of andere manier blij van. "zie je wel, er zijn wel mensen die het met me eens zijn" sis ik tegen Jayy en tegen de rest zeg ik "dat vind ik een goed idee' de anderen hoeven niet te weten dat Jayy en ik niet echt goed met elkaar kunnen omgaan. ookal is het voor heel Panem wel leuk om te zien hoe twee beroeps de hele tijd zitten te ruzie maken, terwijl de andere beroeps niets doorhebben. ik mag Lauren en Dennis wel. maar ze zijn wel heel erg close. ik hoop dat ik Noah ooit weer te zien krijg. hij is de enige van wie ik ooit gehouden heb. ik hield niet van mijn ouders. mijn zus is gestorven in de honger spelen. en mijn broer is gevlucht.

---

I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

Bibble schreef:
Demitria Catherine Valentine || District 12 || Bos, really dont know!

"Hé Demitria, vertel eens wat over jezelf. We hebben toch niets beters te doen nu." Zei Ariana en ik keek haar glimlachend aan. "Uhmmm...Nou ik ben 12 jaar, heb 2 broers en mijn ouders zijn overleden. Ik houd van de natuur en zwemmen, al hoord dat niet echt bij District 12...En Indy? De andere was een jongen genaamd Gregor Rose uit District 3."Zei ik en ik keek naar de grond.

Indianna Laurens || District 5 || Bos
'Die bedoelde ik niet.. die heb ik wel gezien, maar er was nog een schot maar de dode heb ik niet gezien.' Ik haal mijn schouders op, het kan me niet echt schelen.
'We hebben een plan nodig. Leven op besjes gaat niet, al zit er genoeg vocht in om op peil te houden. Ik heb nu een pijl en boog, ik zou dieren kunnen schieten voor jullie, maar zelf eet ik ze het liefst niet. Om water te zuiveren moeten we jodium hebben, en ik heb nergens een waterpoel gezien.. jullie? Dus.. wat stellen jullie voor om nu te gaan doen?' Het klinkt alsof ik me verveel, maar dat is zeker niet zo. Dan maar. Sinds de Spelen kan niets me echt meer schelen. Behalve Charlotte... zou het nog steeds goed gaan met mijn lieve zusje?
Ik tel op mijn hand de doden. Twaalf. Nog elf te gaan, en ik ben thuis. Maar wil ik dat wel? Hier sterven, dan houdt het op. Geen zorgen meer, maar wel een slechte toekomst voor Charlotte.. de Spelen uitkomen, zal betekenen dat ik voor altijd met een trauma rondloop van de overledenen, en ik zal als mentor nog vele tributen helpen om ze daarna te zien sterven...
Maar hoeveel heb ik er voor over om dat niet te hoeven doen..?

---

:)

Lauren Fiona Johnsen || District 4 || Colosseum, Hoorn
Snel spring ik op een slaapzak. Ik heb het nu echt ijskoud en begin toch wel moe te worden. In mijn haar zit een enorme knoop die ik er nooit weer uit ga krijgen. Volgens mij hebben Rosa en Jayy echt ruzie gekregen. Ze staan de hele tijd irritant tegen elkaar te doen en staan nu alweer dreigend tegenover elkaar. Het kan me alleen niet veel schelen, volgens mij zijn we toch al de allerslechtste beroeps tot nu toe. Tja, de slechtste.... eigenlijk niet. We hebben tot nu toe wel veel tributen gedood. Zo slecht zijn we dus ook weer niet. Rosa en Jayy zijn te druk bezig om op mij en Dennis te letten. Dit is wel een goed moment om weer naar zijn districtaandenken te vragen. Net toen hij het zou vertellen, kwam de jongen uit 3 en die moest eerst uit de weg geruimd worden. 'Dennis' fluister ik zachtjes, zodat alleen hij het kan horen. 'Wat is je districtaandenken nou?'

[ bericht aangepast op 24 jan 2013 - 20:17 ]

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Ariana Louisa Green II District 9 II Bos, Parco del Colle Oppio
Als Indianna heeft gevraagd wat we gaan doen komen er een miljoen ideeën in me op maar ik ga voor de meest handige en dan zeg ik: ''Ik dacht eigenlijk nu aan slapen en morgen verder met tactiek. Ik heb ook een speer dus kan ik ook wel dieren doden als jij dat liever niet wilt doen. We hebben jodium nodig en misschien nog eten. Dat zal vast wel in een of andere rugzak zitten, dus moeten we eigenlijk op zoek gaan naar iemand die een rugzak heeft. Dan hebben we nog de keuze: bondgenoot, laten wegrennen of dood laten gaan.'' Bij het laatste slik ik even. Ik weet wel dat ik het kan, maar ik weet dat Indianna daar niet zo over denkt en ik denk eigenlijk Demitria ook niet.

---

imperfection is beauty

Mason Jacob Springfield • District 11 • Bos, Parco Del Colle Oppio
Mason keek grinnikend naar de tranen in Fea's ogen. Daarna grinnikte Fea ook en zei dat ze wel bij het bondgenootschap wilde. "Als zij dat natuurlijk ook goed vind." fluisterde ze vervolgens en keek naar Teaghan, hoog in de boom. "Oh, maak je maar geen zorgen. Teaghan vind dat vast niet erg. Ik denk stiekem dat ze blij is, want samen staan we sterk!" riep Mason en negeerde de gedachte dat elke tribuut in de wijde omgeving hun zou kunnen vinden. Teaghan liet zich uit de boom vallen en lande op 1 voet, 1 knie en 1 hand. Mason onderdrukte de behoefte te klappen voor Teaghan omdat dat misschien onbeleefd zou overkomen. "Jij bent Fea. Teaghan, maar dat had Mason je al verteld." zei het meisje uit District 7 erg vriendelijk. "Dus dan zijn wij weer met zijn drieën. Ik hoop dat je kan klimmen." vervolgde Teaghan met een kleine glimlach en wees naar de boom. "Natuurlijk kan ze klimmen!" zei Mason meteen. "We wonen in District 11!" Ook Fea beaamde dat door te antwoorden,"Hallo Teaghan. Natuurlijk kan ik klimmen. Ik werkte in de boomgaarden." Ze glimlachte naar Teaghan en klom toen erg snel en handig naar de boom waar Teaghan en Mason net nog op zaten. Hij keek naar boven en zag dat Fea zwaaide. Mason zwaaide terug. "Mooi, uitzicht heb je hier." zei ze en Mason klauterde ook de boom in. Plotseling klonk en een keiharde boem, en Mason viel bijna uit de boom, maar nog net op tijd kon hij een tak vastgrijpen. Nu bengelde hij zo'n 3 meter boven de grond. Maar Fea had minder geluk. Vogels vlogen op door de knal en lieten Fea schrikken, waardoor zij achterover viel en met een harde knal op de grond belandde. "Fea!" gilde Mason en de tranen sprongen al in zijn ogen. "Fea!" Hij sprong naar beneden, maar landde iets onhandiger dan Teaghan gedaan had en sloeg zijn voet over. "Fea!" Mason viel naast haar neer en probeerde alles wat ze geleerd hadden in het Trainingscentrum voor de geest te halen, maar het wilde niet komen. Tranen stroomden met tuiten over Masons wangen en ook Fea huilde. "Fea, weet je nog hoe District 11 eruit ziet? Weet je het nog? Want ik ben het vergeten," hij fluisterde zo stil dat hij zichzelf bijna niet verstond. "Ik kan het fruit niet meer ruiken, en de insecten niet meer horen. Ik kan de pannenkoeken van Oma Lisanne niet meer proeven en de hutten en bomen niet meer zien. Herinner je het je nog, Fea? Want ik ben het vergeten." Ze fluisterde wat, maar Mason kon het niet begrijpen en toen opeens, stopte haar onregelmatige ademhaling en werd het weer muisstil.
"Mason... Ik... Fea.." zei Teaghan na een tijdje. Ze leek de goede woorden te zoeken, maar vond die niet. Mason snikte nog één keer luid. Feas verlies was zwaar, maar als hij de arena levend uit wilde komen moest hij doorzetten. Dat had Teaghan immers ook gedaan na Micheals dood. Het kanonschot galmde door de lucht en Mason stond op terwijl hij zich naar Teaghan toedraaide. "De hovercraft komt zo. We zouden beter gaan."

---

kindness is never a burden.

Ollivander schreef:
Mason Jacob Springfield • District 11 • Bos, Parco Del Colle Oppio
Mason keek grinnikend naar de tranen in Fea's ogen. Daarna grinnikte Fea ook en zei dat ze wel bij het bondgenootschap wilde. "Als zij dat natuurlijk ook goed vind." fluisterde ze vervolgens en keek naar Teaghan, hoog in de boom. "Oh, maak je maar geen zorgen. Teaghan vind dat vast niet erg. Ik denk stiekem dat ze blij is, want samen staan we sterk!" riep Mason en negeerde de gedachte dat elke tribuut in de wijde omgeving hun zou kunnen vinden. Teaghan liet zich uit de boom vallen en lande op 1 voet, 1 knie en 1 hand. Mason onderdrukte de behoefte te klappen voor Teaghan omdat dat misschien onbeleefd zou overkomen. "Jij bent Fea. Teaghan, maar dat had Mason je al verteld." zei het meisje uit District 7 erg vriendelijk. "Dus dan zijn wij weer met zijn drieën. Ik hoop dat je kan klimmen." vervolgde Teaghan met een kleine glimlach en wees naar de boom. "Natuurlijk kan ze klimmen!" zei Mason meteen. "We wonen in District 11!" Ook Fea beaamde dat door te antwoorden,"Hallo Teaghan. Natuurlijk kan ik klimmen. Ik werkte in de boomgaarden." Ze glimlachte naar Teaghan en klom toen erg snel en handig naar de boom waar Teaghan en Mason net nog op zaten. Hij keek naar boven en zag dat Fea zwaaide. Mason zwaaide terug. "Mooi, uitzicht heb je hier." zei ze en Mason klauterde ook de boom in. Plotseling klonk en een keiharde boem, en Mason viel bijna uit de boom, maar nog net op tijd kon hij een tak vastgrijpen. Nu bengelde hij zo'n 3 meter boven de grond. Maar Fea had minder geluk. Vogels vlogen op door de knal en lieten Fea schrikken, waardoor zij achterover viel en met een harde knal op de grond belandde. "Fea!" gilde Mason en de tranen sprongen al in zijn ogen. "Fea!" Hij sprong naar beneden, maar landde iets onhandiger dan Teaghan gedaan had en sloeg zijn voet over. "Fea!" Mason viel naast haar neer en probeerde alles wat ze geleerd hadden in het Trainingscentrum voor de geest te halen, maar het wilde niet komen. Tranen stroomden met tuiten over Masons wangen en ook Fea huilde. "Fea, weet je nog hoe District 11 eruit ziet? Weet je het nog? Want ik ben het vergeten," hij fluisterde zo stil dat hij zichzelf bijna niet verstond. "Ik kan het fruit niet meer ruiken, en de insecten niet meer horen. Ik kan de pannenkoeken van Oma Lisanne niet meer proeven en de hutten en bomen niet meer zien. Herinner je het je nog, Fea? Want ik ben het vergeten." Ze fluisterde wat, maar Mason kon het niet begrijpen en toen opeens, stopte haar onregelmatige ademhaling en werd het weer muisstil.
"Mason... Ik... Fea.." zei Teaghan na een tijdje. Ze leek de goede woorden te zoeken, maar vond die niet. Mason snikte nog één keer luid. Feas verlies was zwaar, maar als hij de arena levend uit wilde komen moest hij doorzetten. Dat had Teaghan immers ook gedaan na Micheals dood. Het kanonschot galmde door de lucht en Mason stond op terwijl hij zich naar Teaghan toedraaide. "De hovercraft komt zo. We zouden beter gaan."

[Ohmy... ik krijg echt medelijde met Mason en Teaghan.. goed geschreven(:]

---

:)

xAvis schreef:
(...)
[Ohmy... ik krijg echt medelijde met Mason en Teaghan.. goed geschreven(:]

|I do too. Ik hoop zo dat bij de volgende trekken geen van hen twee zullen sterven. o;o En thanks (; |

---

kindness is never a burden.

Ollivander schreef:
(...)

|I do too. Ik hoop zo dat bij de volgende trekken geen van hen twee zullen sterven. o;o En thanks (; |

[Waarschijnlijk niet, in hun bondgenootschap zijn er al 3 gestorven nu.. we proberen dat uit de weg te gaan dus. maar zo langzamerhand wordt het steeds lastiger en spannender.. Michelle en ik wíllen niet eens lootjes trekken, bang voor wat eruit zal komen, haha... best triest eigenlijk.]

---

:)

Nyan schreef:
Leyla Moore ||8|| Spookstad
Na echt veel proberen lukte het hem echt en ontstond er een vuurtje.Blij keek ik hem aan."Zie je, alles komt goed. We hebben vuur!" zei hij nadat hij naar de kelder gerent had en 2 dekens had meegenomen voor ons.
"Ik ben zo blij nu!" zei ik vrolijk en nu konden we ons nog meer verwarmen en wat eten,voor het nacht werd,want het was al pikkedonker.
Mischien konden we morgen ,een andere schuilplaats zoeken in een ander huis waar er mischien andere dingen lagen.
Maar 1 ding blijft toch bij me achter ,waarom stuurde onze sponsors geen lucifer ofzo? Zagen ze me liever dood?
Nouja iedereen hier zag me liever dood zodat ze konden winnen.Ik zuchtte zachtjes.Er kon maar 1 iemand winnen en de kans was dus erg klein dat ik hier levend uitgeraakte.

Peather Didier Butcher || District 6 || Spookstad (In een huis met een kelder)
Ik leunde even met mijn kin op mijn armen die weer op mijn knieën leunde. Het zou echt allemaal goed komen, als we maar zouden geloven en hopen. Het klonk zo verschrikkelijk cliché, maar het was wel de waarheid. Ik zuchtte zachtjes en keek met een kleine glimlach nar het vuur. "Denk je dat we een kans hebben om dit te winnen?" Vroeg ik stilletjes en sloeg de dekenom mij heen. Ik genoot even van de warmte en rillingen liepen over mijn rug. Ik voelde mij al een stuk beter, maar nog niet goed. Ik dacht echt dat we een kans hadden om dit te winnen, ik hoopte het trouwens ook. Ik zei we omdat ik niet het idee had dat ik L. zou kunnen vermoorden, zelfs niet als dt zou betekenen dat ik naar huis mocht, ik was geen moordenaar/

---

We've lived in the shadows for far too long.