Evenings in London never felt so sad...|| One Direction 1 - Speeltopics

Lijstje dat je in moet vullen :
Rol:
Naam:
Leeftijd (De leeftijd van de jongens liggen rond de 24-29):
Nationaliteit:
Karakter:
Uiterlijk:
Extra:

Rollen:
-Niall James Horan; nessje
-Louis William Tomlinson; xTomlinster
-Liam James Payne; Brookie
-Harry Edward Styles; Styles
-Zayn Javadd Malik; Nibug

De vriendinnen/vrouwen van de jongens
( Vergeet niet dat sommige jongens ook op elkaar verliefd worden)
- Eirwen Morgana Awen CadwaladerSylvesti
- Serena Melody Woods Amoria
- Skyler Daffney Thompson Rider
- Rosalie Sarah Angels Coockies
- Mackenzie Lou Arretez Curlies


De andere mensen ( bijvoorbeeld de kinderen, familie, fans)


Regels:
-Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
-Maximaal twee personages per persoon
-Geen perfecte personage's!
-16+ mag, maar hou het wel netjes.
-Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
-Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
-Alleen xTomlinster en nessje maken de nieuwe topics.
-Geen ruzie ( In de RPG mag het natuurlijk wel )
- Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.

Het begin:

De jongens zijn allemaal een eigen weg hun eigen weggegaan. Sommige hebben nog contact met elkaar, maar andere helemaal niet meer.
Alles lijkt normaal te gaan of zover je het normaal kan noemen, want er zijn en blijven altijd fans.
Maar wat als de andere op een dag ineens voor je staan met een voorstel? Het voorstel om het te keren naar de top met One Direction.
Waar kies je voor? Wat is de juiste beslissing? Gaat het lukken om weer een band te vormen of heeft iemand er geen zin in...

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Liam James Payne

'Ik weet het. Alleen hij is nogal hyperactief. Hij wilt nooit slapen, en als 'ie is een keer in slaap valt, dan ligt ie letterlijk zo'n vierentwintig uur te slapen' grijnsde ik. Dat was juist een ding wat Drake weg had van Sascha's familie. Waar ik me zorgen over maakte was of Drake gezond zou blijven. Van mijn nier was dan niet erfelijk, maar omdat best veel familieleden van mijn kant later pas niet helemaal gezond waren. Gelukkig zou ik het meteen weten. Ik had vijf jaar een doktersopleiding gedaan, om als ik ouder werd en een ander baantje wilde kon ik nog altijd terecht als dokter. Drake kwam naar me toe gerent en keek me aan. 'Ga maar spelen, jongen' knikte ik naar hem en met die worden ging ie vrolijk verder.

[Lolz, het zou geinig zijn als Serena nu zou bevallen]

[ bericht aangepast op 2 jan 2013 - 18:46 ]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

[Kunnen we regelen c: ]

Serena Melody Woods
Ik lach even. 'Ach ieder heeft zo zijn trekjes,' zeg ik lachend. Een paar tellen later voel ik een hevige pijn onder in mijn buik. 'Wow,' mompel ik en ik trek mijn gezicht even samen. Een wee, heel fijn nu. 'Het is maar een wee,' zeg ik even snel tegen Liam en ik bijt op mijn lip. De weeën werden steeds erger naar mate ons kindje bijna zou komen. Alleen deze was wel veel erger ten opzichte van de vorige. Er volgt nog een wee en ik schrik even als ik voel hoe mijn onderbroek nat wordt. In paniek kijk ik naar Harry. 'Harry, ik denk dat mijn vliezen net gebroken zijn,' zeg ik tegen hem en ik slik even. Ik moet naar het ziekenhuis, zo snel mogelijk.

---

I've become so numb

Mackenzie Lou Arretez

Ik draaide me om naar Serena en keek haar schuin aan en zuchtte. ''Dit méén je niet. In het bijzijn van een klas?'' Ik trok mijn wenkbrauwen op, maar grinnikte toch. Ik wiegde Jayden heen en weer en glimlachte weer. ''Je gaat toch niet nu bevallen? Wie moet er op deze klas oppassen? En ik doe dat sowieso niet. Anders gaat die directeur Louis ontslaan!'' zei ik en keek ze allemaal bezorgd aan. Wat er raar uit moest zien omdat ik Jayden in mijn armen had. Ik was geen moeder en ook niet zwanger, gelukkig maar. Serena had nog geluk dat ze niet in een bus of zo ging bevallen.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam James Payne

Mijn ogen kneep ik tot spleetjes toen ze zei dat het maar een wee was. Gevolgd dat haar vliezen braken. 'Geen zorgen, ik bel het ziekenhuis' zei ik kalm. Ik tikte op "1" bij mijn mobiel en begon snel te praten. Aangezien Serena's vliezen al waren gebroken, kon het best en het snelst een ambulance komen, vanwege dat we hier geen auto hadden. Ik hing op en stelde Serena gerust. 'Geen zorgen' herhaalde ik weer. 'De ambulance zal hier binnen twee minuten zijn' vertelde ik haar. Serena hoefde zich geen zorgen te maken.

[ bericht aangepast op 2 jan 2013 - 19:10 ]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Serena Melody Woods
Ik kijk Meckenzie ongelovig aan. 'Sorry maar ik kan het niet plannen,' zeg ik tegen haar. Ik luisterde naar haar en schudde mijn hoofd. 'Niemand wordt ontslagen! Ik moet gewoon nu naar het ziekenhuis,' zei ik en ik probeerde rustig te blijven. Ik legde een hand op mijn buik. Ik was voor mijn zwangerschap op Yoga gegaan en daar hebben ze me een aantal handige dingen geleerd. Ook hoe je moest ademhalen. Ik haalde langzaam en rustig adem door mijn neus en weer door mijn mond uit.
Ik kijk Liam dankbaar aan. 'Dankje,' zeg ik. Twee minuten, dat moest ik kunnen volhouden. Ik slikte even, gelukkig bleef Liam zo rustig. Aan stressen hadden we nu helemaal niks, al wilde ik wel graag stressen.

---

I've become so numb

Niall James Horan
"De baby komt! De baby komt! Mini-Hazza of mini-Serena is nu bezig!" Ik begin hysterish rond te rennen en te schreeuwen. "Straks gaat het mis, en er is een klas en, en, en... nou, meer weet ik niet." Ik sta een seconde stil, maar ren dan verder. Je moet niet denken dat ik volwassen ben, want het is duidelijk van niet. "Kon je niet in het ziekenhuis bevallen, dat heeft Skyler gedaan." Ik kijk even naar Mackenzie. "Beter, dat hij bij jou blijft. Anders komt het niet goed..." Ik kijk de klas rond. "Jullie zijn uit, doei!" Ik open het lokaal en duw ze weg. "Euh... Drake en Jayden kunnen ook wel opgehaald worden door Skyler, zal ik haar bellen?" Ik kijk even naar Liam, als hij het er niet mee eens is kan ik dat beter niet doen.

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Liam James Payne

'Niall, hou alstjeblieft je mond. Ja, vraag maar aan Skyler' knikte ik en ik zag hoe de verplegers binnenkwamen gerent. 'Niall, neem anders zelf even Jayden en Drake mee! Harry, jij gaat mee in de ambulance' zei ik en ik hielp met de verplegers Serena te tillen op de brancard. We renden ermee naar buiten, om vervolgens de brancard in de ambulance te tillen. Ik rende terug, om Harry in de ambulance te duwen. Sascha was ook in het ziekenhuis bevallen, terwijl haar vliezen thuis braken.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Mackenzie Lou Arretez

Ik zuchtte en keek toe hoe iedereen wegliep op Niall na. ''Als Skyler het te druk heeft, kan ik Drake en Jayden even houden? Ik verveel me toch thuis.'' grinnikte ik en keek de twee aan. Drake klampte zich aan mijn been vast en keek me met grote ogen aan. Ik grinnikte even en dacht na hoe raar dit eruit moest zien. Ik met twee kinderen aan me, ik leek vast wel een moeder, maar dat wilde ik nog lang nog niet. Misschien over vijf jaar of zo is het wel goed. ''Willen jullie mee naar mijn huis?'' grinnikte ik. Alleen wachtte ik nog af op Niall's antwoord, want ik wilde natuurlijk niet zonder toestemming Jayden meenemen.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Skyler Daffney Thompson

Nerveus liep ik rondjes door het huis. Toen ik hier aan was gekomen, kwam ik erachter dat het ophalen van Jayden al niet meer nodig was, wat ik eigenlijk wel jammer vond. Die uurtjes werken waren al veel, maar nu begon ik mij toch wel zorgen te maken. Ik wilde Jayden gewoon even in mijn armen houden. Natuurlijk zou Niall goed voor hem zorgen, maar Jayden was nog zo klein en ik vond het vervelend om zo lang niet bij hem te zijn. Het scheen heel normaal te zijn voor een moeder om in het begin veel moeite te hebben om te gaan werken en het kind achter te laten, dat had de dokter in ieder geval gezegd. Ik bleef voor het raam stilstaan. Niall zou toch zo wel komen?

---

Happy Birthday my Potter!

Serena Melody Woods
Niall dit kon ik er nu echt even niet bij hebben. Het was lief dat hij zo deed, maar het hielp nu niet echt. Gelukkig wist Liam hoe hij Niall aan moest pakken. Er komen verpleegster binnen en al snel lig ik op een brancard en zie ik hoe ik een ziekenwagen in word gerold. Liam duwt Harry zowat achter me aan de ziekenwagen in. Wat was ik blij dat Liam zo rustig bleef. Harry wist zich niet echt een houding te geven en je kon van een afstand zien dat hij bloednerveus was. Ik pak Harry's hand vast. 'Het komt wel goed,' zeg ik tegen hem en ik kijk hoe de doctoren allemaal dingen bij me doen.
'Nog even wachten tot we in het ziekenhuis zijn,' zegt en verpleegster tegen mij en ik knik. Dat was ik dus al aan doen, maar als de baby komt, dan komt de baby.

---

I've become so numb

Coockies schreef:
Rosalie Sarah Angels

Ik glimlach even en knik. Af en toe werp ik een blik op Hailey, maar het leek goed te gaan. 'Ja ik ben blij met mijn werk, alleen alles put me wel uit, vooral omdat ik Hailey niet naar mijn familie kan brengen. Ze willen niks meer met me te maken hebben,' zucht ik en bijt op mijn lip. Ik ruik de heerlijke etensgeur en merk nu pas dat ik echt honger heb. Ik zucht even en kijk naar de honden. Ik lach even. 'Daar heb je gelijk in. Ik zou me niet meer een leven kunnen voorstellen zonder Hailey,' zeg ik met een kleine glimlach en bijt op mijn lip. Ik kijk naar Eirwen en lach even. 'Dus maak je geen zorgen, het komt goed, ook met je kind,' lach ik even en bijt op mijn lip. 'Heb je al namen verzonnen,' vraag ik haar en kijk Eirwen met een lachje aan. Hailey komt naar ons toe genomen. Ik til haar op mijn schoot en pak mijn tas erbij. 'Wil je eten of wil je tegelijk met ons eten?' Ik kijk haar vragend aan. 'Nu,' zegt ze met haar schattige stemmetje. Langzaam pak ik alles eruit en begin haar eten te geven, wat ze nu deels zelf kan. Ik kijk weer naar Eirwen en glimlach even.

Eirwen
Ik schudde mijn hoofd. "Nee, ik wil daarmee wachten tot ik weet wat het wordt. Ik ben namelijk vrij slecht met namen verzinnen." Ik keek even door het ovendeurtje waar ik de lasagne zag bubbelen. Nog heel even. De honden hadden de bakken leeg, die zette ik op het aanrecht voor de afwas. Ik haalde twee borden uit het kastje en zette die op tafel, gevolgt door bestek en servetjes. Zou Liam misschien mee willen eten? Ik haalde mijn mobiel uit mijn broekzak en belde hem, hij zat onder sneltoets 3. 2 was mijn werk en 1 mijn ouders. Ik legde twee onderzetters neer. "We kunnen zo eten als je wil." zei ik tegen Rosalie terwijl ik wachtte op Liam om zijn mobiel op te nemen. Een iemand meer of minder kon lasagne altijd wel aan. Ik maakte vooral hiervan altijd gigantisch veels te veel. Ik maakte altijd genoeg voor minimaal 2, maximaal 8 personen. Ik keek nog even door het ovendeurtje en toen naar Rosalie en Hailey. Het zag er echt heel schattig uit. Zou ik er ook zou uitzien over een jaar of twee? Ik hoopte het wel eigenlijk.

[ bericht aangepast op 2 jan 2013 - 22:28 ]

---

Bowties were never Cooler

Niall James Horan
"Euh... Kom anders naar mijn huis, Skyler is waarschijnlijk aan het flippen." Ik grijns en til Drake op. "Bij Jayden thuis zijn er nog meer auto's, zullen we daarheen?" Ik kijk naar Mackenzie. "Anders krijg je alleen Drake, want Skyler vermoord me als ik Jayden niet naar huis breng. Ze blijft de moeder." Ik glimlach naar Drake en zet hem neer. "Kan je zelf je jas aan doen of moet ik helpen?" Drake probeert zijn jas aan te doen, maar kijkt me daarna smekend aan. Ik help hem zijn jas aan te trekken en til hem op. Ik zet hem in de wagen van Jayden en kijk naar Mackenzie. "Ga je Jayden dragen of zal ik hem erook bij zetten?" Ik grijns en kijk naar Jayden die in slaap is gevallen. "Ik bel Skyler anders wel even." Ik pak mijn telefoon en toets Skylers nummer in. Ik zet de telefoon aan mijn oor en wacht tot er word opgenomen. "Skyler? Met Niall."

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

[sorry ben een walking dead marathon aan het houden.]

Harry Edward Styles
Het ging me allemaal veel te snel en voor ik het wist zat ik samen met Serena in een ambulance. Ik hield haar hand vast, volgens mij was ik nog nerveuzer dan Serena. En die moest zo al het werk gaan doen. "Hoorde dat niet tegen jou te zeggen?" Zei ik stil en glimlachte even. "We zijn er." De deuren vlogen open en Serena werd naar buiten getrokken. Het enige wat ik kon doen was er achteraan rennen en toekijken.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Skyler Daffney Thompson

Ik was weer onrustig heen en weer aan het lopen en had geprobeerd om te koken, maar kon mij niet concentreren. Een klein kreetje ontsnapte mijn mond, toen het gerinkel van mijn mobiel opeens de stilte verbrak. Binnen twee tellen had ik hem opgenomen en kon een opgeluchte zucht niet binnenhouden, toen ik Niall zijn stem hoorde. 'Skyler? Met Niall,' klonk het aan de andere kant van de lijn.
'Niall,' begon ik zo rustig mogelijk. 'Waar zijn jullie en waarom duurt het zo lang? Gaat het wel goed met Jayden? Komen jullie zo naar huis?' Het waren veel vragen in één keer, maar ik moest al moeite doen om niet verder door te praten.

---

Happy Birthday my Potter!

[Oeeh leuk haha ]

Serena Melody Woods
Ik grinnik even en schud mijn hoofd. Harry had het er veel moeilijker mee, dat kon ik zo wel zien. Hij was bij me, dat was het belangrijkste. Meer hoefde hij niet te doen. Ik wist dat het nu allemaal zou gebeuren. Ik word naar een kamer gereden en meteen aan allemaal apparatuur gezet. Ik krijg een ziekenhuis jurk ding aan en mijn broek gaat uit. Het is een beetje awkward maar na de eerste wee in de kamer van het ziekenhuis vergat ik dat al snel. 'Je hebt genoeg ontsluiting, we kunnen gaan persen,' zegt een verpleegster tegen mij. Ik knik, nu zou het pijn gaan doen. Ik pak Harry's hand weer vast en kijk hem nog even glimlachend aan. 'Oke op mijn teken gaan we persen,' zegt de verpleegster en ik knik weer. '3...2...1...persen!' zegt de verpleegster en ik begin te persen. Het doet erg veel pijn, maar toch ga ik door. 'Nog een keer persen!' zegt de zuster weer, blijkbaar wilde ons kindje er niet zo makkelijk uit. Het doet echt pijn, maar toch pers ik nog een keer. Ik druk mijn tanden op elkaar en pers met al mijn kracht. 'Ik zie een hoofdje!' zegt de doctor en ik geef nog één keer alles wat ik heb. 'Ja het is gelukt!' zegt de doctor en ik zucht even. Een baby gehuil vult de kamer. Ik had nog steeds veel pijn, maar ik was zo gelukkig. Harry en ik hadden nu gewoon een kindje! Ik sluit mijn ogen even en haal een paar keer rustig adem. 'We knippen nu de navelstreng door,' zegt de doctor en geeft daarna ons kindje aan Harry. Ik glimlach naar onze baby. 'Is het een jongen of een meisje?' vraag ik aan de doctor. 'U bent zojuist bevallen van een hele mooie meid,' zegt de doctor glimlachend en ik kan ook niet meer stoppen met glimlachen. We hebben een meisje gekregen. Onze dochter, Puck.

---

I've become so numb