[RPG] Camping Fear ~002~ - Speeltopics

Het gaat over 10 tieners die samen in de bungalow 666 zitten op de Camping fear. Ze kennen elkaar echter niet of de meeste toch. Ieder van hun verbergt een geheim. Maar wat als ze er achter komen dat er iets niet klopt op de Camping en daarbij elkaars geheimen te weten komen.
Er is een speciale dag waar je geesten kunt zien op bootjes op de vijver die net bloed lijkt net zoals de maan, je rare geluiden hoort in de bossen en je een man ziet die mensen vermoord om een stuk huid van je te nemen. Sommige van hun geheugen worden gewist na die dag, andere weten het nog perfect. Als de mensen rond hen opeens beginnen te verdwijnen en later vermoord terug gevonden zijn gaan ze op onderzoek uit en moeten ze elkaar leren te vertrouwen.

---

Jongens [Max. 5]
- Devon Dorcha~~Gatsby *Gancanagh/Hound*
-Claed Nixis ~~Albion *Ziener/Druide*
- Jake Dodge Dragon~~ Ninuturu *Hybrid Dragon*
-Daniël Xavier Woods ~~ShatterMe *half incubus/ half vampier*
-

Meisjes [Max.5]
- Dawn Katherina Madison ~~ShatterMe *Necromancer/Vuur demon*
-Jaybee Jillz Bellatrix Maple ~~Sylvesti *Faun/Fallen Angel Hybrid*
-Dhelia Athene Loreley ~~ Everdeen *Dochter van Ondine (half waternimf)*
-Jess Marie Cooper ~~ Galinda* Assassin/Droomwandelaar.*
-

---

Rules;
~Minimaal 8 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, ...
~OOC graag met haakjes; [] {} () - -
~Er mag best liefde tussen mensen die zelf verzonnen zijn en niet echt een karakter hebben maar natuurlijk ook tussen de rest van de schrijvers.
~Reserveringen blijven 3 dagen staan.
~Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
~Er mogen vulgaire dingen in voor komen.
~Mag van de verhaallijn afwijken.
~Niemand zegt dat iemand zijn personage niet goed is of niet kan behalve IAmADreamer.
~Plezier hebben, dat is de grootste regel hier !

Camping Fear [RPG 16+]

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 14 juni 2013 - 15:51 ]

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Theodora -> Gatsby

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

"Gabriel" Devon Dorcha

"Devon..." fluistert Claed. "Wat doe je toch met me?" Ik haal mijn schouders even op, alsof ik het niet weet en moet zachtjes lachen. Als ik zie dat hij een kop als een biet heeft, grinnik ik even. Die jongen is veel te onschuldig voor zijn bestwil. Natuurlijk wil ik hem daar heel graag een handje mee helpen, nu de mogelijkheid er is, maar niet hier.
"Gewoon dit," zeg ik heel liefjes, waarop ik hem nog een piepklein kusje in de hals geef. Tja, hij zoekt het wel zelf een beetje.
Stiekem moet ik me een beetje inhouden niet in lachen uit te barsten als ik Claed onder me voel wriemelen om los te komen. Hij maakt geen schijn van kans, tenzij ik hem zou willen loslaten. En laat ik daar nu eens absoluut geen zin in hebben. Ik vind het prima zo.
Toch kan ik het lachen niet laten als Claed zich tegen zijn bedoeling in weet om te draaien en op zijn buik belandt. Dit is nog vele malen beter, al is het jammer dat ik zijn gezicht nu niet goed kan zien. Ik maak de greep op zijn polsen een klein stukje losser, maar hij kan nog steeds geen kant uit.
"Waarom ben je zo sterk?" Wanneer hij op zijn knieën gaat zitten en zijn kont daardoor tegen mijn kruis aankomt, is het lachen me snel vergaan. "Unf-"
Ik grom zachtjes en duw Claed weer plat. Hij moet me niet gaan uitdagen, het is al immens lang geleden dat ik nog met iemand naar bed geweest ben en het feit dat ik altijd al een zwak voor hem gehad heb maakt het er niet beter op.
Ondertussen ben ik me er bewust van geworden dat we niet alleen zijn. Ik grinnik even.
"Je weet toch dat het onbeleefd is om mensen te bespieden, Dhelia?" vraag ik met een lachje. Pas wanneer ik uitgesproken ben, draai ik mijn gezicht naar haar toe. Ik ga zitten, en hou Claed's polsen nog steeds vast, zodat hij geen andere keuze heeft dan tussen mijn benen te komen zitten, met zijn rug tegen mijn buik aan. Ik leg mijn armen om hem heen, en hou hem nog steeds vast, zodat hij nu ook zichzelf als het ware knuffelt.
"Zo is ie braaf," grinnik ik, voor ik mijn blik terug op Dhelia richt.
"Waarom kom je er niet gezellig bij zitten?" stel ik voor. "Ik heb er geen last van," voeg ik er met een lach aan toe. "Je onderbreekt niks," verzeker ik haar.
Het zou beter zijn dat ze er gewoon bij komt zitten, dan moet ik me namelijk wel inhouden. Ik ben niet van plan al meteen de bosjes in te duiken met Claed, maar dat neemt niet weg dat ik het niet graag zou willen.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[pokes again]

---

"Find peace in who and what you are." — Saphira

Claed

Ik hoor Devon grommen waarna hij me weer plat op de grond drukt. Daarna hoor ik hem grinniken, en kijk stop even met proberen om onder hem vandaan te komen.
"Je weet toch dat het onbeleefd is om mensen te bespieden, Dhelia?" zegt hij en ik kijk in de ronde, ik zie echter niemand. Het kan komen omdat mijn ogen niet echt gefocust zijn op de dingen om mij heen.
Devon gaat zitten en houd mijn polsen vast, zodat ik niets anders kan dan tussen zijn benen inzitten. Mijn armen kan ik echter niet bewegen omdat Devon deze vast houd. Heel erg vind ik het niet, maar prettig is niet echt het woord dat er bij past.
"Zo is ie braaf," grinnikt Devon en ik kijk hem vanuit mijn ooghoeken aan omdat ik mijn hoofd niet achterstevoren kan draaien. Zou wel knap zijn mocht ik dat kunnen. Ik zie zijn blik ergens anders heen gaan en volg hem, nu zie ik Dhelia ook. Echt gek, maar hoe moe ik net was, hoe klaarwakker ik dat nu ben. Dat korte slaapje heeft wel een beetje geholpen geloof ik. Maar de situatie waarin we nu zitten helpt ook wel om wakker te blijven.
"Waarom kom je er niet gezellig bij zitten? Ik heb er geen last van," zegt Devon met een lachje. "Je onderbreekt niks," zegt hij met een zekere stem en ik schud mijn hoofd.
"Nee, je onderbreekt niets..." zeg ik Devon even na en bijt op mijn lip. Ik beweeg wat met mijn vingers, en om wat minder in de klem te zitten ga ik maar wat meer tegen Devon aanleunen. Een korte zucht, die totaal niet van irritatie is, komt uit mijn mond en ik kijk naar Dhelia. Zal ze erbij komen, of laat ze ons gewoon achter? Beiden vind ik goed. Ik zou wel eens willen weten wat Devon van plan is met mij als we helemaal alleen zijn. Aan de andere kant vind ik dat ook wel een beetje griezelig, want straks wil hij verder dan alleen zoenen en zo... Ik heb daar wel vaak over nagedacht, dat is het niet, maar straks doe ik iets verkeerd of zo... Natuurlijk zal ik geen nee zeggen als Devon erom zou vragen, want een beetje nieuwsgierig ben ik ook wel weer.
"Devon... je knelt mijn handen af," zeg ik zachtjes als ik mijn polsen, waar hij me om vast heeft, voel kloppen.

[ bericht aangepast op 19 juni 2013 - 22:02 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[*wolf achtige jank*]

---

"Find peace in who and what you are." — Saphira

Ninuturu schreef:
[*wolf achtige jank*]

[Sorry, ik kan even echt niet schrijven, want ben op vakantie en ze houden me hier de hele tijd bezig. Ik zal proberen vanavond een stukje te posten voor Dawn, want ik weet even niet wat ik met Daniël moet doen.]

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

[Bedankt voor het antwoorden het is goed]

---

"Find peace in who and what you are." — Saphira

D Dawn Madison

"Nou ik ben hier gedumpt door mijn 'ouders' " zegt hij een beetje ongemakkelijk. "Het huis is afgebrand en ik kreeg weer eens de schuld, niet dat ik het niet gedaan heb ofzo. En waarom ben jij hier?" vraagt hij vriendelijk aan mij.
"Om vrij te zijn. Ik ben hier naar toe gekomen om alles op een rijtje te zetten, maar het word steeds ingewikkelder naar mate dat ik hier ben. Ik ben hier naartoe gekomen om even van de bloedband me Daniël af te geraken en nu is hij hier,' zuchtte ik en ik sloot mijn ogen. Het was niet dat ik het erg vond, maar zo zou ik er nooit uitkomen wat er tussen ons speelde. Natuurlijk zal hij altijd de eerst plaats blijven staan, het maakte niet uit of ik nu een vriendje kreeg of niet. Hij blijft mijn beste vriend en mijn soulmate, maar niet op het liefdesvlak denk ik. Hoe kon ik me anders aangetrokken voelen door andere jongens als hij het wel was geweest? Misschien had ik het zelf niet door, maar ik had niet het gevoel dat ik van Daniël hou op die manier.
Ik kruip bijna op Jakes schoot, maar hield me nog net in. Straks jaagde ik hem nog angst aan om hele tijd zo dichterbij te kruipen. Ik zou moeten wachten op een teken van hem, dus bleef ik zitten. Mijn hoofd lag wel op zijn borstkas, omdat ik het zo aangenaam vond.
'Ben je soms een pyromaan dat je je huis in brand hebt gestoken?' vroeg ik zachtjes terwijl ik naar het vuur keek. 'Niet dat ik er iets tegen heb ofzo. Ik voel mezelf aangetrokken door vuur.'

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Jake Dodge Dragon
"Om vrij te zijn. Ik ben hier naar toe gekomen om alles op een rijtje te zetten, maar het word steeds ingewikkelder naar mate dat ik hier ben. Ik ben hier naartoe gekomen om even van de bloedband me Daniël af te geraken en nu is hij hier,' zuchtte ze en en ze sloot haar ogen en ze leek in gedachten. Een bloed band? Dat is apart, ik herinnerde me draken met een bloed band, ik had een bloed band, maar dat was met mijn zusje, een draak word meestal geboren met heel veel zusjes en broertjes en er blijft er meestal maar 1 leven. Maar ik bleef leven samen met mijn zusje en daarna bleven we ook een paar jaren bij elkaar, tot we problemen kregen met de draken jagers nadat heb ik haar nooit meer gezien, ik vraag me wel eens af of ze nog leeft.
Ik kijk naar een voorbij vliegende wolk in de lucht.
Dawn kruipt onderhand bijna op mijn schoot, ze zou het wel koud hebben ofzo, ik besteedde er geen verder aandacht aan van mij mocht ze doen wat ze wou.
'Ben je soms een pyromaan dat je je huis in brand hebt gestoken?' vraagt ze zachtjes terwijl ze in het vuur staart 'Niet dat ik er iets tegen heb ofzo. Ik voel mezelf aangetrokken door vuur.' voegt ze er nog aan toe. "Misschien, een soort van het lijkt er wel op, maar ook weer niet, ik zet niet graag dingen in de fik voor de lol of omdat het moed of omdat ik het mooi vind, maar soms heb ik het gewoon niet in de hand." Pyromanen zijn vaak jongen mannen, maar toch. "Misschien ben je zelf wel een beetje een Pyromaan" grinnik ik, "daarbij denk ik niet dat Pyromanen vuur kunnen spugen" zeg ik zacht

---

"Find peace in who and what you are." — Saphira

(Topic bump)

---

"Find peace in who and what you are." — Saphira

D Dawn Madison

"Misschien, een soort van het lijkt er wel op, maar ook weer niet, ik zet niet graag dingen in de fik voor de lol of omdat het moed of omdat ik het mooi vind, maar soms heb ik het gewoon niet in de hand. Misschien ben je zelf wel een beetje een Pyromaan" grinnik ik, "daarbij denk ik niet dat Pyromanen vuur kunnen spugen" zegt hij zacht
Ik trek een wenkbrauw op terwijl ik me bedenk wat dat te beteken heeft. Draken spugen toch alleen maar vuur? Dat zijn toch maar mythische dat ze bestaan en anders zijn ze toch allang uitgestorven? Met al die ridderverhalen die draken doden zou je dat toch denken.
'Ben jij dan soms een draak?' vraag ik zachtjes terwijl ik hem van top tot teen bekijkt zo goed als het gaat voor ik glimlach. 'Dat zou best wel cool zijn aangezien ik dacht dat ze niet bestonden of uitgestorven waren. Dan ben jij de eerste draak die ik ontmoet. Zijn je ouders dan ook een draak?' ratel ik een beetje omdat ik niet echt wist wat ik anders moest zeggen. Het gesprek had een nogal rare wending genomen vond ik, niet dat ik het erg vond .Nu leerde ik ook meer bij over wezens of mensen die zoals mij anders zijn. Als ik Daniël niet had leren kennen had ik nooit geweten dat er vampiers bestonden. Het is ook dankzij hem dat ik wist dat ik niet de enigste ben met een gave, wie weet wat er dan wel niet met mij was gebeurt. Waarschijnlijk had ik mezelf al lang van kant gemaakt.

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Jake Dodge Dragon

Ik zie haar denken en moet grinniken, er zijn verschillende dingen waar ze aan kon gaan denken. Ik weet niet veel over andere dieren die vuur kunnen of konden spugen dus waarschijnlijk zou ze het wel raden.
'Ben jij dan soms een draak?' vraagt ze zachtjes en bekijkt me nog eens van top tot teen. Ik glimlach van oor tot oor mijn tanden en tong blootgevend 'Dat zou best wel cool zijn aangezien ik dacht dat ze niet bestonden of uitgestorven waren. Dan ben jij de eerste draak die ik ontmoet. Zijn je ouders dan ook een draak?' Vraagt ze door achter elkaar, 'je bent de eerste die erachter komt hier' mompel ik ' de rest denkt denk ik shapeshifter of een hellcat ofzo' een hellcat had gekund, ik vraag me af hoe het dan gegaan was. 'Mijn echte ouders waren draken, mijn menselijke ouders die ik nu heb niet. Ik weet niet hoeveel andere draken er nog leven, ik ben er nog nooit opzoek naar gegaan. Ik had puur massel dat ik, of hij, mij in een baby heeft verandert. Ik wist van niks , ik ben gewoon opgegroeid als baby tot een bepaalde leeftijd.' Ik kijk naar Hua die op mijn schouder inslaap is gevallen, was ik dan zo zacht aan het ademen?
Ik voel een paar schubben jeuken op mijn rug en kijk naar het vuur voordat ik mijn rug harder tegen het bankje aan druk.

(Zit op mijn mobiel, geen idee hoeveel regels)

---

"Find peace in who and what you are." — Saphira