D Dawn Madison
"Waarom? Valt er dan iets interessants te vertellen? Ik verdoe mijn tijd niet eens met denken aan ondankbare popjes zoals jij, laat staan er over praten. Als je gekomen bent om het kreng uit te hangen, ga dan maar gauw weer naar de badkamer en ga tegen je spiegelbeeld snakken." bijt Devon me toe en ik lach spottend.
Het raakte me wel ergens, maar ik wist hoe ik mijn emoties moest omzetten naar iets anders. Ik had het geleerd van kleins af aan. Als ik pijn had lachte ik in plaats van te wenen. Ik wist niet hoe het gebeurde, maar sinds ik dat heb leren doen ging alles veel makkelijker. Zelfs woede kon ik soms veranderen tot een spottende glimlach. Behalve als ik echt kwaad was, razend zelf dan moest je uit mijn buurt blijven. Mijn hand gaat over mijn amulet. Zelf dat kon soms niet weerhouden dat ik iets op roep. Het was nog steeds een wonder dat ik geen geesten heb opgeroepen.
"Sorry, liefje, maar ik doe het liever tegen jou," ik pakte mijn zwart kante slipje en deed het rap aan en pakte dan bijpassend de bh. Ik draaide me om zodat iedereen mijn rug kon zien en liet de handdoek zakken en doe dan rap mijn bh aan.
"Wij waren hier toch eerst?" Ik draai geërgerd met mijn ogen en pak een strakke zwarte skinny jeans,"in ieder geval: We hadden het over het kampvuur als je het zo graag wilt weten en hadden we het drukker met onze vriend hier. Dus trek iets fatsoenlijks aan en breng wat spullen naar buiten, wil je? En neem die rat met je mee."
"Ik ben toch bezig, het zou veel gemakkelijker gaan als jullie er allemaal niet waren," zeg ik geërgerd terwijl ik een zwart topje over mijn hoofd juist trek en mijn lere jack daarna rap aan doe. Ik wist heus wel dat ze verder over mij gingen praten, maar ik rekte tijd zolang ik kon.
"Hij weet wel wat er naar buiten moet en kan vast wel een vuurtje aansteken, is het niet? We komen dan zo achter jullie aan. Het gaat volgens mij niet helemaal goed met Claed." Ik weet niet waarom, maar ik kreeg het op mijn zenuwen dat ze me zo snel uit de kamer wil krijgen. Daarbij denk ik dat Claed sterk genoeg was om er doorheen te komen met wat hij ook heeft, anders zou ik wel een geest op roepen die me kon tips geven om hem beter te maken. Ik was misschien niet goed, maar ik was ook niet zo slecht.
"Ja, dat kan ik denk ik wel" zegt de jongen die ze 'rat' noemen
"Kan ik heus ook wel! Ik weet hoe je hout moet verzamelen en een vuurtje kan steken, ik ben godverdomme niet achterlijk," bijt ik haar toe terwijl ik mijn hakken aandoe.
"Succes met hem" zegt de jongen dan voor hij uit de kamer verdween.
Ik liep met mijn kin in de lucht rond en liep met een zelfzekere tret door de kamer tot ik Daniël zo uit het raam zag kijken. Ik zag aan hoe hij daar stond dat hij net was uitgebarsten en dat hij er niet goed van alles was. Het deed me pijn om hem zo te zien zelfs na alles. "Het spijt me," mompel ik zo zacht dat ik zeker weet dat hij het alleen kon horen voordat ik verder liep met dezelfde houding. Ik sloeg de deur hard dicht en haalde de jongen in.
"Voor te zien hebben ze jou ook niet zo graag." zeg ik dan terwijl ik een vuist langs me balde om mezelf in toom te houden. Het liefst zou ik nu met spullen naar iedereens hoofd smijten maar dat kon ik nu niet doen.
Daniël Woods
Ik hoorde hoe een kraan werd dicht gedraaid en wist dat Dawn uit de douche kwam. Ik had er automatische naar geluisterd in de plaats van de gesprekken die zich plaats vonden. Ze had er langer onder gestaan dan normaal. Ze was niet de Dawn die schuw was van water. Natuurlijk waste ze zich wel, maar dat was snel maar toch ook grondig. Het was juist alsof ze ergens van bevrijd was. Misschien was het daarom dat ze zo raar deed in het begin toen ze ontwaakte. Misschien had ze er zo moeten uitzien hoe ze er nu uitzag in plaats van haar uiterlijk van vroeger. Het uiterlijk kon misschien wel iets zijn dat demon had gemanipuleerd samen met haar karakter.
Ik wist dat ik waarschijnlijk de rest moest waarschuwen dat ze kwam, maar ik deed het niet. Ze waren toch te hard met Claed bezig en ik was niet de enige met super gehoor. Ik hoorde de deur van de slaapkamer open gaan en wist dat Dawn hier iets over ging zeggen omdat ze dacht dat we het over haar hadden. Wat natuurlijk ook waar was in eerste instantie, maar toen begon Claed raar te doen. Arme Claed toch. Een zucht verlate mijn mond, maar ik blijf naar buiten kijken. Het ergste was de geur die hier hing aan het raam.
"Soms een leuke bijeenkomst? Kunnen jullie die niet buiten houden of ergens anders waar de 'mensen' die het niet mogen horen het niet kan horen?" sist Dawn.
"Waarom? Valt er dan iets interessants te vertellen? Ik verdoe mijn tijd niet eens met denken aan ondankbare popjes zoals jij, laat staan er over praten. Als je gekomen bent om het kreng uit te hangen, ga dan maar gauw weer naar de badkamer en ga tegen je spiegelbeeld snakken." bijt Devon haar toe, maar ik zucht geïrriteerd. Het ergste wat je kon doen was reageren op haar, want ze heeft altijd wel een antwoord klaar liggen.
"Sorry, liefje, maar ik doe het liever tegen jou." zegt Dawn dan.
"Wij waren hier toch eerst? In ieder geval: We hadden het over het kampvuur als je het zo graag wilt weten en hadden we het drukker met onze vriend hier. Dus trek iets fatsoenlijks aan en breng wat spullen naar buiten, wil je? En neem die rat met je mee," zegt Dhelia.
"Ik ben toch bezig, het zou veel gemakkelijker gaan als jullie er allemaal niet waren," zegt Dawn geïrriteerd.
"Hij weet wel wat er naar buiten moet en kan vast wel een vuurtje aansteken, is het niet? We komen dan zo achter jullie aan. Het gaat volgens mij niet helemaal goed met Claed." zegt Dhelia.
"Kan ik heus ook wel! Ik weet hoe je hout moet verzamelen en een vuurtje kan steken, ik ben godverdomme niet achterlijk," bijt Dawn Dhelia toe.
"Succes met hem" zegt Jake.
Als ze alle twee weg zijn en Dawn nog iets tegen Jake hoor zeggen draai ik me nog steeds niet om. Ik hoor Devon tegen Claed bezig dus was Claed misschien wakker.
"Hoe lossen we dit nu op? Gaat Claed nu gewoon slapen of zo terwijl wij dat kreng in de gaten houden of gaat hij mee?" Ik balde mijn vuisten toen ze Dawn 'kreng' noemde. Ze bleef mijn beste vriendin, ook al verraadde ik haar nu maar dat betekende niet dat ze haar kreng mogen nomen."Ik weet niet of dat laatste nou een heel goed idee is trouwens, als hij constant dit soort waanbeelden ziet, maar om hem nou hier te laten.. Nog extra dingen waar ik niet vanaf weet maar die er wel zijn?"
"Je moet haar geen kreng noemen, Dhelia." zeg ik op een emotieloze toon. "Je moet gewoon bij haar in de buurt blijven als Devon met haar bezig is. Devon en ik wisselen om haar bezig te houden. Je moet niet in de buurt zijn als ik bij haar ben. Ze mag me pijn doen. Dat is het minste wat ik voor kan doen na alles. Voor de rest weet ik even niks meer dus, Devon?" Ik draaide me nog steeds niet om omdat ik niemand wou aankijken. Ik kon ze wel zien door de weerspiegeling van het glas.
[ bericht aangepast op 21 feb 2013 - 17:26 ]
Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..