Evenings in London never felt so sad... || One Direction 3 - Speeltopics

Eerste krantenartikel;

One Direction, wie kent ze niet? De vijf getalenteerde jongens die een paar jaar geleden miljoenen harten hebben gestolen. Ze verbraken record na record en de concerten waren ongelooflijk snel uitverkocht. Goed nieuws voor de fans van de band, want door verschillende mensen is bevestigd dat de band weer samen is en terug wilt keren naar de top. Ze starten vanaf waar ze gebleven zijn en zijn regelmatig in de studio om verder te werken aan het lang verwachtte album. Niall Horan, Harry Styles, Liam Payne, Zayn Malik en Louis Tomlinson konden het gewone leven blijkbaar niet aan. Ondanks dat hun wegen elkaar scheidde bleef het toch allemaal in One Direction. Wat denken jullie ervan? Is er teveel veranderd of gaat het toch lukken?

Een van leerlingen die Louis Tomlinson les geeft zegt het volgende; 'De jongens kunnen niet zonder elkaar en het was niet meer dan logisch dat het zo gebeuren. Louis mistte ze echt verschrikkelijk en had het er altijd al over dat er wel een tijd zou komen, want ondanks hij het leuk vind om les te geven bleef One Direction zijn grote droom. Verschillende keren hebben we hem moeten opvrolijken. Sinds de jongens in het lokaal aankwamen was het weer als vroeger. Voor het eerst was er dan ook weer een echte glimlach op zijn gezicht. Het gaat ze lukken en zullen genoeg mensen achter ze staan.

[ bericht aangepast op 4 feb 2013 - 22:22 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[Aaaawh, leuke naam]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Harry Edward Styles
Ik knikte even en trok Louis even tegen me aan. ''Hoe kan ik er nou tussenuit? Serena is woest en wil niet meer met me praten en ik heb Puck.'' Het was onmogelijk om te kunnen ontspannen en nergens aan te denken, zolang Puck bij me was. En het ergste was nog. Dat ik haar niet terug wilde geven aan Serena ook. Misschien kwam het omdat ik nu wist hoe het was om je eigen kind niet te zien opgroeien. En ik wist gewoon dat Serena me zou verbieden Puck ooit nog te zien als ik haar nu terugbracht. ik wilde zeggen dat het wel mijn schuld was maar in plaats daarvan zuchten ik. ik kon hier niet tegenop.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis William Tomlinson

Ik verstrakte mijn greep iets toen Harry me me even tegen zich aantrok. 'Laat dat nu maar aan mij over. Dat word allemaal geregeld en jij gaat je eerst zorgen maken om jezelf, want dit ben jij niet.' zei ik zacht. 'Desnoods moet ik je persoonlijk naar iemand sturen zodat je tot jezelf kan komen. En wees daar niet blij mee, want dan krijg je nog zo'n gestoord iemand op je dak samen met haar familie.'
Het moest niet onmogelijk zijn om voor dit alles een oplossing voor te vinden, maar eerst waren andere dingen belangrijker, want als Harry zich druk bleef maken dan zou het allemaal niet goed aflopen. 'Vertrouw me maar.'
Langzaam liet ik Harry weer los en keek verbaasd naar het beestje dat achter Harry langs liep. Deze herkende ik uit duizenden, maar dat was niet zo vreemd ook. 'Muffin kom is!' riep ik en zette een paar stappen naar voren om de riem vast te pakken op het moment dat het beestje even stilstond. 'Waar heb je -je baasje eigenlijk gelaten?' vroeg ik lachend en keek even rond. Daarna richtte ik mijn blik weer op Harry. 'We komen hier echt iedereen tegen'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Edward Styles
ik knikte en liet een waterige glimlach los. ''Ik vertrouw je.'' Ik moest wel, want op dit moment had ik niet echt iemand anders waar ik op kon bouwen. ''Dankje Lou. echt.'' Ik wist dat ik het al gezegd had, maar wilde echt dat hij het wist dat ik hem dankbaar was. Toen Louis me losliet pakte ik de kinderwagen weer vast. Als puck zo doorging maakte ze haar stembanden nog kapot. Louis had opeens een hond vast en toen hij zei dat ze hier ook iedereen tegenkwamen keek ik hem vreemd aan. ''Van wie is die hond dan?'' Ik kende niemand met een pupie boxer en al hellemaal geen die Muffin heten. Wel een leuke naam trouwens.

Zayn Jawadd Malik
gefrustreerd liep ik het park door terwijl ik Muffin's naam riep. Het was echt niet de eerste keer dat ik hem kwijt was in het park, maar dat betekende niet dat ik eraan gewend raakte. Ik floot een paar keer hard en even keek ik om me heen toen ik het gehuil van een baby hoorde. Meteen bedacht ik me dat ik het ook maar eens met Louis over kinderen moest hebben. Niet dat we ze konden krijgen. maar adopteren was een goede oplossing. Ik liep de bosjes door en zag meteen de kinderwagen waar het geschreeuw uit kwam. Dat kind kon me krijsen. Meteen wist ik van wie het kind het had, toen ik Harry achter de kinderwagen zag staan. De jongen herkende ik uit duizenden. ''Hazza!'' mijn frustratie was weg en al hellemaal toen ik Louis met Muffin naast hem zag staan. ''Lou, je bent een held!'' Ik drukten mijn lippen kort op die van hem en nam Muffin van hem over.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis William Tomlinson

Na zijn woorden verscheen er toch een glimlach op mijn gezicht. 'Daar ben ik blij om.' Ik zou zorgen dat Harry geen spijt zou krijgen van die woorden, maar ook dat het goed zou komen met de dingen waar ik kon helpen. 'Het is echt niets, Hazz.' Het was fijn om te horen dat hij me dankbaar was en niet gek werd van mijn gedrag. We moesten echt eens opschieten en naar huis gaan als Puck bleef krijsen. Een zachte grinnik rolde over mijn lippen doordat Harry me vreemd aankeek. 'Muffin hier is van Zayn.' Ik draaide me om bij het horen van een bekende stem. 'Of beter gezegd die jongen die je nu roept.' voegde ik er nog lachend aan toe. 'Hmm..die woorden bevallen me wel. Maar hoezo eigenlijk?' Voor een moment kon ik het niet helpen om tegen zijn lippen tegen glimlachen en liet de riem van Muffin los toen hij hem overnam.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Edward Styles
Was ik verbaasd dat Zayn zijn lippen op die van Louis drukten? Behoorlijk. ''Jullie.'' Stamelde ik en keek de twee jongens met grote ogen aan. ''Tering.'' ik schoot ik de lach en gaf Louis een duw. ''Ik wist het.'' grijnsde ik. Ik stond hier totaal niet van te kijken. stelletje gekken. Nee, ik was echt super blij voor ze. tenminste een van ons die gelukkig was in de liefde. Veder ging ik er niet op in, want ik kreeg hoofdpijn van Puck. ''Boo, kunnen we nu echt gaan?'' Smeekte ik de jongen. ik rolde de kinderwagen heen en weer en keek naar Zayn. ''Als je net zo goed op je hond let als op Louis, zou ik maar uitkijken.'' Grijnsde ik.

Zayn Jawadd Malik
Toen Harry een paar grote ogen opzetten werd ik bang. Deze angst was echter meteen weg toen hij in de lach schoot en grijnsde. Ik wist dat hij het goed op zou pakken. Hij was zelf immers ook biseksueel. Al had ik ergens wel gedacht dat Louis het hem al verteld had. ''Omdat je Muffin te pakken heb gekregen. ik was op zoek naar het kreng.'' Glimlachte ik. Muffin sprong ondertussen tegen de kinderwagen op en ik trok hem naar me toe om de riem korter te houden en naast mijn voet moest blijven staan. Ik schoot in de lach na Harry zijn worden. ''Ik denk dat ik hem ook maar aan de riem leg.'' Grijnsde ik en keek even naar Louis om mijn vingers in die van hem te vlechten en hem nogmaals een klein kusje gaf. ''Is dat huilende mormel van jou?'' Vroeg ik aan Harry en keek even over de rand van de kinderwagen. Er lag een piepklein mensje in dat rood was aangelopen van al het gehuil. Ik glimlachte even. ''Ja.'' Kreunde Harry, duidelijk niet blij met het alles. Ik richten me weer op Louis. ''Ik wil ook een kindje.'' Opperde ik meteen. Om maar even met de deur in huis te vallen.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Eirwen
Ik glimlachte even naar Liam. Hij was wat overbezorgt, maar zo erg vond ik het niet. Het had wel wat liefs. Ik bleef nog even rustig staan toen ze naar Harry liepen. Opeens begonnen zowel Ianto als Owen, mijn lieve maar iets veels te drukke en sterke honden, te trekken aan hun riemen. Ik probeerde ze nog vast te houden maar al snel braken ze los en renden als wilden achter een hollende boxer aan. Zo goed als ik kon rende ik achter hen aan, maar het was heel erg zwaar, zeker nu ademhalen pijn deed vanwege mijn ribben. Mijn ademhaling was heel oppervlakkig en ik ging alsnog niet sneller dan een normaal loop tempo. Met mijn hand duwde ik wat op mijn rib om met de druk de pijn te verzachten. Ik liep zo snel mogelijk door. Ik zag dat ze bij de boxer bleven staan en ermee gingen staan dollen. Ik was alleen nog pas op de helft daarheen. Ik bleef toch doorlopen. Opzich deden de pitbull en de Atika niets, maar ze waren vrij intimiderent, zeker Ianto dit zo'n meter hoog stond. Ook wist ik niet wat de boxer zou doen.

[ bericht aangepast op 1 feb 2013 - 17:11 ]

Bowties were never Cooler

Louis William Tomlinson
Ik keek naar Harry ons met grote ogen aankeek en knikte langzaam bij de woorden die hij stamelde. Het was een van de weinige dingen die ik nog niet had verteld en Zayn blijkbaar ook niet. Maar toen hij in de lach schoot en me een duw gaf, wist ik dat ik me geen zorgen hoefde te maken. 'Tuurlijk, je hebt altijd alles door.' zei ik grijzend. 'Maar natuurlijk kunnen we nu echt gaan, Hazz' zei ik lachend. Het smeken was daar dus echt niet voor nodig. 'Ga je ook mee?' vroeg ik aan Zayn en schudde mijn hoofd bij het horen van de woorden van Harry tegen hem. 'Dat was niet heel moeilijk. En het is geen kreng' lachte ik en prikte hem in zijn zij. Muffin luisterde misschien niet altijd even goed, maar het was nog geen kreng. Ik stopte met lachen en keek met grote ogen van Muffin naar Zayn en schudde snel mijn hoofd. 'Geen riem, anders gaat iemand anders ook aan de riem' zei ik en kon niet anders dan toch weer lachen. Ik keek even naar Zayn die zijn vingers in de mijne vlechten en kon het niet laten om nog hem nog een kusje te geven. 'Van kreng naar mormel? Lekker aardig Zaynie.' Ik keek naar Harry en grinnikte. 'Het komt allemaal wel goed en het moet wennen, toch?' Razend snel was mijn blik weer bij Zayn door zijn woorden. 'Zayn zegt wat?' vroeg ik verbaasd, maar tot de woorden tot me doordrongen kon ik niet anders dan glimlachen. 'Ik dacht dat je er nooit iets over zou zeggen.'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

(Wat heb ik allemaal gemist? (: )

I don't want you to die, I want you to suffer.

[Niet veel]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Mackenzie Lou Arretez

Grinnikend keek ik naar boven naar Liam. "Wees gerust. Ik denk dat hij de komende maand zijn eerste woordje kan zeggen." Glimlachte ik en ondertussen plofte Drake neer op mijn rechterbeen. Ik streelde hem over zijn rug en glimlachend keek ik de beide jongens, om en om aan. Mijn mondhoeken krulden steeds meer omhoog en grinnikte weer. "Goeie oude tijden, zes jaar geleden, toen ik een crush op ieder lid had. Oké, maar toen was ik ook echt pas veertien. Nu ben ik twintig en veranderd." Lachte ik hardop. Drake pakte mijn hand vast en keek er schuin naar. Ik grinnikte weer en pakte Drake's hand vast en legde die op die van mij neer om het verschil te bekijken. ''Klein handje heb jij zeg.'' grinnikte ik en zag Drake glimlachen.

[ bericht aangepast op 2 feb 2013 - 15:47 ]

I don't want you to die, I want you to suffer.

[ik doe harry en Zayn even in een. Is wat makkelijker zo op mijn mobiel. Sorry!]

Zayn Jawadd Malik
Harry wilde duidelijk gaan en dat begreep ik best. "Harry en vader." Grinnikte ik even. Ik had het wel verwacht, maar het was best een vreemd gezicht hem zo achter een kinderwagen te zien. "Moet jij eens raden. Al vier jaar." De frustratie was op zijn gezicht af te lezen en ik had door dat ik heel wat gemist had. Ik vroeg er enkel niet naar. Ik zou Louis wel uithoren als we weer met zijn tweetjes waren. "Kom. Baby Hazza wil eten." Ik trok Louis mee en Harry liep snel achter ons aan. Het was wel duidelijk dat ik meeging. Muffin bleef aan de riem trekken. "Ik wil een meisje." Begon ik weer over kinderen, tegen Louis. "En dan wel al iets ouder dan een baby. Want aan baby's heb je niets. Die huilen alleen." Doelde ik op het krijsende kin in de kinderwagen.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[Als je het goed vind lopen nu Eirwen's twee honden Muffin te stalken :p]

Bowties were never Cooler

( Maak niet uit en dat is het zeker)

Louis William Tomlinson
De reactie van Harry was niet meer dan logisch. 'Nog blijft het nog steeds een beetje vreemd.' Lachte ik. Ondanks je het wel verwacht blijft het vreemd. Vooral als je elkaar een lange tijd niet hebt gesproken of gezien en het dan ineens zo is. 'Daar valt nog weinig aan toe te voegen.' Toch maakte ik me nog steeds zorgen om Harry door eigenlijk alles bij elkaar. Mijn blik ging naar Zayn en had het idee dat ik dadelijk nog heel wat moest uitleggen over wat er allemaal was gebeurd. Nog voor antwoord geven mogelijk was, werd ik door Zayn al meegetrokken, waardoor ik bijna over mijn eigen voeten struikelde en in de lach schoot. Dit was wel gelijk een duidelijk antwoord op mijn eerdere vraag. 'Zoiets had ik wel verwacht, en anders had ik je gewoon overgehaald.' Zei ik tegen Zayn, en zag dat Muffin ondertussen ook al gezelschap had gevonden. 'Maar natuurlijk, Zayn, want kan je niet anders dan gelijk geven.'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Eirwen
Ik kwam aanhobbellen en zqg nog meer bekende gezichten. "Sorry..." zei ik hijgend, "Ze zijn losgebroken... Blijkbaar vinden ze jou hond heel lief." Ik pakte de riemen vast. "Ook leuk om jou weer te zien, Zayny." Ik glimlachte even en duwde weer op mijn rib. Zwanger zijn was echt niet zo leuk. Het was het waard, maar het was zeker niet leuk. Ik zag de handen van Zayn en Louis met elkaar vertrengelt. Aw, dat was leuk. Ik beet hard op mijn lip toen ik weer een trap kreeg in mijn organen. Ugh! Konden ze niet even stil liggen? Dit deed echt pijn. Hoe zou ik dit nog twee maanden vol kunnen houden? Ik ging weer rechtop staan met een scheve glimlach op mijn gezicht. Ik haalde een hand door mijn haar en keek naar hen met mijn grote heldere ogen, die wat weg gezakt waren in mijn oogkassen door te weinig eten en te weinig slaap.

[ bericht aangepast op 2 feb 2013 - 11:40 ]

Bowties were never Cooler