• We must survive.





    Honderden jaren geleden konden mensen al veranderen in dieren. De leider kon merken of er weer iemand was veranderd en de leider zocht diegene dan op. Als je ervoor koos om met de roedelleider mee te gaan, kon je niet meer terug. Anders werd je gedood door of iemand uit de roedel, de roedelleider, of door de magie die in je voort leeft. Je gaat sowieso dood door de magie als je niet meegaat, je moet alle opdrachten doen om te blijven leven, als je de opdrachten overleeft. Je mocht in die tijd alleen blijven leven, als shape-shifter, als je een paar opdrachten overleefden. De eerste dag dat je in een dier bent verandert word je onderzocht. Je mag geen ziektes hebben, of zwakke botten. Als de roeddeleider denkt dat je de opdrachten overleeft, moet je een eed opzeggen samen met de roeddeleider. Degene waarvan de roeddeleider denkt dat diegene het niet overleeft, met die persoon zegt hij geen eed op. De eerste opdracht is je eerste nacht als dier overleven, je word dan door iemand getest op je snelheid, je tactiek en je sterkte. De tweede opdracht is een tocht van tweehonderd kilometer in een nacht overleven. De derde opdracht is je eerste jacht overleven. Je moet laten zien dat je goed kan jagen. De vierde opdracht is de eerste winter overleven, in de winter is het super koud en er is weinig prooi om op te jagen. Er zijn nog meer opdrachten, maar die worden pas gegeven als je de eerste vier opdrachten hebt overleefd. 's Nachts moet je in dier-vorm zijn, maar overdag mocht je mens zijn. Bij de opdrachten moest je natuurlijk wel in dier-vorm zijn. Als het voorbij is mag je weer als mens door leven, maar de meeste mensen zijn zo gehecht aan elkaar geworden dat ze in diervorm blijven en een roedel vormen. Dat is nu ook zo.



    Alle shape-shifters wonen bij elkaar in een roedel en alle dieren zijn roofdieren. Ze moeten de eerste keer veranderen door een heftige emotie. Denk maar aan Twilight. Maar nu kun je alle emoties gebruiken. In dier-vorm kun je praten, maar de eerste keer dat je verandert kun je dat niet. Je moet de eerste keer dat je wilt praten je best doen, maar als je gewent bent te praten in dier-vorm gaat het praten makkelijker. Je kunt het als je wilt ook iets naar de persoon, tegen wie je iets wil zeggen, denken. Maar dat is moeilijker dan praten. Je kunt je gedachten naar een persoon sturen, of meerdere. Maar je moet wel je best doen, want anders kan iedereen het horen. Je kunt in een dier veranderen met je kleren aan, maar dat is moeilijk. Je kunt dan ook weer terug veranderen met je kleren aan, als je het eenmaal onder de knie hebt is het makkelijk.



    Meisjes 6/6 VOL :

    - Aria Maya Angels - Coockies - Wolf
    - Melony “Mel” Christabella Garcia - Glucio - Zwarte Panter
    - Ruby Mary Evans - Flitwick - Vos
    - Yfory Seren - Vegangirl - Dingo
    - Amy Moon Duinhoven - Hiddenrose - Bunzing
    - Louize Moonsroot - annickemiek - Jachtluipaard


    Jongens: 4/6

    - Jeffrey Tristan Winter - Eluveitie - Jachtluipaard
    - Max Owens - Tarsus - Lynx
    - Lewis Ellsmor - Tarsus - Grizzly beer
    - Jake Dimitri Robusto - Winterwolves - Jaguar
    - Kane Lewis Daniels - MindBreaker - Wolf
    - Melian Dirgel - Afrikaanse Cervetkat - Venangirl


    Roederlleider: Ramon Trevegg Smith - Winterwolves - Leeuw




    Invul-ding-lijst:

    Naam:
    Dieren:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Extra:

    Regels:

    - Er geldt een minimum van 7 regels.
    - 16+ is toegestaan, maar houdt het uiteraard netjes
    - Probeer minstens 1 post per week te schrijven
    - Reservering vervalt na 4 dagen
    - Powerplay is niet toegestaan
    - Geen perfecte personages, die bestaan niet
    - Let op spelling en interpunctie
    - Naamsveranderingen doorgeven
    - Als je even niet kan schrijven moet je dat even melden met de reden waarom je even niet kunt schrijven.
    - Geen ruzie.
    - Ik maak als enigste de topics aan.


    TOPIC 2

    TOPIC 1

    [ bericht aangepast op 13 maart 2013 - 7:31 ]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Yfory Seren ~ Dingo

    'Maar ik deed het niet alleen voor jou hè' zei Aria.
    Ik haalde mijn schouders op. Meer niet. Ze stond op en vroeg of ik meewilde naar de jongens. Ik schudde mijn hoofd.
    'Nee, bedankt. Ik moet even denken' zei ik.
    Ik bleef zitten en keek haar na toen ze wegliep. Zou zij Vince en Melian ook kennen? Vergeet hun, Yfory! Damn, ik werd er zo ziek van dat ik het niet kon vergeten. Plotseling begon het me te dagen dat Jake er niet was. Ik stond op en liep naar de jongens.
    'Ik ga even kjken waar Jake blijft, je weet me te vinden bij het meertje als ik binnen tien miniten niet terug ben' fluisterde ik in Lewis zijn oor.
    Ik liep naar het meertje. Ik wist dat het snel dag zou worden, en dan zouden we beginnen... Ik slikte en liep door. Ik voelde hoe koud het was, en ik moest terugdenken aan een zin: The darkest hour is just before the dawn.
    Ik kwam bij et meertje. Geen spoor van Jake te zien. Waar zat hij? Plotseling voelde ik een hand op mijn schouder, en koud metaal tegen mijn hoofd. Ik hoefde niet te raden wie dit was.
    'Vince, laat haar los' zei Melian waarschuwend.
    Vince drukte het pistool juist steviger tegen mijn hoofd aan.
    'Waar is Jaimes, Yfory?' vroeg hij op zijn gebruikelijke kille toon.
    Ik beet op mijn lip.
    'Dat moet je aan Aria vragen' zei ik zacht.
    Ik was bang voor hem, en liegen zou toch geen zin hebben. Vince laadde het pistool, zodat hij klaar was om te schieten. Ik piepte angstig. Melian wilde me te hulp schieten, maar Vince hield hem tegen.
    'Hoe bedoel je? Waar is die bitch?' vroeg hij kwaad.
    'Vince' begon Melian.
    'Wat?!' snauwde Vince en hij keek Melian aan.
    'Zo ga je niets uit haar krijgen, we weten hoe ze is' zei Melian en hij haalde het pistool langzaam weg van mijn hoofd.
    Vince protesteerde niet en draaide me om, zodat ik hem aankeek. Ik sloeg gelijk mijn ogen neer, een teken van nederigheid. Vince glimlachte vals. Ik keek schuin naar Melian. Hij knikte zacht als aanmoediging. Ik keek langzaam omhoog en ik keek in Vince zijn ogen.
    'Ze...' begon ik, maar ik zuchtte.
    Ik wilde haar niet verraden, maar... Vince keek me ongeduldig aan. Melian legde zijn hand op Vince's schouder.
    'Geef haar de tijd' zei hij zacht.
    Vince liep al weg.
    'Als je maar niet denkt dat je van ons af bent, Yfory!' snauwde Vince kwaad en hij verdween in het bos.
    Melian keek me even met medelijden aan. Zijn blik zei: "Sorry" en hij liep achter Vince aan. Ik zuchtte opgelucht en liep snel weer terug naar de open plek. Ik zakte daar neer bij een boom vlakbij de jongens en Aria.


    I will keep watch.

    [Ja joh stuur maar weer twee mensen achter Aria aan whahahah. ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    { Hihi :3 Gelukkig is Melian nog oké, maar helaas telt Vince voor twee d: }


    I will keep watch.

    [Zal ik nu reageren of zal ik eerst even op Max of Lewis wachten? Ik denk dat ik het tweede doe. ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    { Eh wat jij wilt ^^ }


    I will keep watch.

    Lewis Ellsmor - Grizzly
    'Schattig meisje,' zei ik glimlachend. Met mijn hoofd knikte ik richting het meisje dat op Max' schoot laf te rusten. Hij glimlachte en stopte me schommelen toen zijn blik achter me bleef hangen. Ik kon zelf ook horen dat Yfory en Aria aan het praten waren en ik wist ook waarom, maar ik zei er niets van tegen Max. Hij zag er een goede jongen uit en hij zou het bijzijn van drugs niet toelaten nu dat kleine meisje er ook bij was.
    Max glimlachte vaagjes naar Aria toen ze terug kwam. Ik begroette haar ook, maar draaide me in een reflex om richting Yfory toen ze niet volgde.
    Ze stond daar nog, bij het groepje jonge eiken verder op. Na een tijdje in gedachten verzonken te wachten, kwam ze dan toch onze richting uit. 'Ik ga even kijken waar Jake blijft,' klonk haar zachte stem langs mijn oor. Er rilling trok door mijn ruggengraat. Niet enkel door haar stem, maar door de woorden. Het zou toch weer eens niet waar zijn. Als Jake weer weg was, dan hadden we een probleem. We waren vorige keer al helemaal achter hem aan kunnen gaan. Ik hoopte maar dat hij zich niets in zijn hoofd gehaald had. 'Je weet me te vinden bij het meertje. Als ik binnen tien minuten niet terug ben.'


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    [Lolllz ik wacht op Max, ga zo wel weg]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    (Maar ik weet niets om te doen met Max :c )


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    [Ja ik reageer nu wel (: ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Aria Maya Knight

    Ik knipper met mijn ogen en kijk Yfory aan die weer haastig aankomt lopen. Ik bijt op mijn lip en kijk haar vragend aan. Er was iets gebeurd. Dat vermoeden werd bevestigd door een luide stem die over het veld galmt. Mijn naam klinkt luid. Ik kijk op. Vince, de beste vriend van Jaimes, staat daar, samen met een jongen die ik niet ken. Ik kijk naar Max. 'Ga zo ver mogelijk met Alicia.' Ik geef hem de rugzak en sta op. De andere jongen loopt naar Yfory en trekt haar omhoog. Vince pakt mij beet en zet zijn pistool gelijk tegen mijn slaap. Ik sluit mijn ogen en wacht op de knal, maar die komt niet. Verbaasd open ik mijn ogen.
    'Waar is Jaimes.' Ik bijt hard op mijn lip. Onee... Ik kijk recht voor me uit.
    'Weet ik niet.'
    'Lieg niet'sist hij kwaad.
    'Ik lieg niet.'
    'Dan schieten we Yfory dood,' sist hij weer. Ik kijk naar het meisje. 'Want zij liegt of jij.' ik slik. 'Ik lieg,''beken ik. 'Maar laat de andere met rust en neem mij mee,' zeg ik zacht. Hij knikt.
    'Laat haar los,''zegt hij en maakt een gebaar naar Yfory. Dan neemt hij mij mee en duwt me van de openplek af. Als ze me buiten de kring bachten, ging ik dood... Ik schraap mijn keel.
    'Jaimes is gevlucht.' Ik zwijg.
    'Waarom,' zeggen ze.
    'Omdat ik boos op hem was. We zouden samen vluchten, maar hij had mijn beste vriendin vermoord.' Ik hoor Vince zuchten.
    'Drama drama drama,' moppert hij.
    'Waar is Jaimes heen,' vraagt hij weer. 'Weet ik niet,' zeg ik kil. Ik voel zijn hand over mijn saai glijden en vervolgens word ik tegen de boom aangeduwd. Vince laat zijn pistool zakken. 'Of je zegt het gewoon of het laatste wat je meemaakt is een helse pijn,' sist hij. Ik haal mijn schouders op, dan gaan zijn ijskoude handen onder mijn shirtje. Vliegensvlug pak ik mijn pistool en trap de zijne uit zijn hand. Ik kijk hem aan. 'Laat me los.' Hij grijnst enkel en voor ik het weet staat er een mes tegen mijn kil.
    'Dom dom meisje,' lacht hij vals. Ik ril en kijk hem angstig aan. Voor het eerst laat ik de angst echt zien. Zijn vrije hand glijdt opnieuw onder mijn shirt. Ik slik.
    'Nog een keer.'
    'Waar is Jaimes?'


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Max Owens ~ Lynx
    "Wat is er?" Alicia's hoge stemmetje klonk kleintjes boven het deken uit. Ik zette haar zachtjes neer op de grond en keek haar aan. Haar kleine handje duwde ik in de grote van Lewis, die nogal verontwaardigd rondkeek en aanstalten maakte om naar Yfory te gaan. "Dat." Ik wees op Lewis. "Is een goede meneer en je moet bij hem blijven. Je mag hem niet loslaten, want dat." Ik wees op de man die Aria mee nam. "Is een heel slechte meneer en ik moet hem nu gaan straffen."
    Lewis grinnikte zacht om mijn laatste woorden. Alicia keek me met grote oogjes aan. "Wees voorzichtig," prevelde ze.
    Ik knikte en keek naar Lewis. "Wat er ook gebeurt, blijf op haar letten en wacht tot ik terug ben. Ik kom terug," verzekerde ik hem, daarna ging ik achter de man aan van daarnet. Als ze te ver met haar weg gingen, zou ze dood gaan. Ik veranderde in een Lynx, ik kon niet vechten zonder iets. Ik wist niet eens of ik wel kon vechten.
    "Dom dom meisje," hoorde ik de stem van daarnet. Ze konden niet ver meer uit de buurt zijn, ik moest gewoon mijn neus volgen. "Nog een keer. Waar is Jaimes?"
    Ik zag hoe hij een mes tegen Aria's keel geduwd had. Mijn blik vernauwde en ik stond op scherp. "Dood," gromde ik zacht. Ik stapte uit de schaduw waar ik zonet in gestaan had. Het pistool op de grond trapte ik in mijn baan naar hen aan de kant, zodat ze er niet aan konden. De man leek verontwaardigd te zijn om een kat te zien in plaats van een persoon. Hij trok een wenkbrauw op, liet zijn mes een klein stukje zakken, maar keek daarna terug naar Aria. "Dood als in onder de grond," ging ik verder. Hij leek weer niet aandachtig te zijn en toen zijn blik weer afweek van Aria zette ik mijn tanden in zijn arm en sleurde ik hem naar achteren. "Ren!" snauwde ik tegen haar. Al wilde ik niet dat ze ging. Ik had mezelf weer mooi in de nesten gewerkt. Ik was echt niet van plan om deze gast te doden.
    In zijn spartelen voelde ik hij zijn mes mijn wang open haalde, maar toch liet ik niet los.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Yfory Seren ~ Dingo

    Vince was in het bos verdwenen met Aria, en Melian hield zijn pistool nog steeds op mij gericht.
    'Melian' fluisterde ik angstig.
    'Alsjeblieft, haal dat ding weg'
    Melian stond onzeker met zijn pistool in zijn handen voor me, en hij keek uit het niets naar Lewis. Hij deed zijn pistool terug in zijn zak en ging een paar bomen van me vandaan zitten.
    'Ik moest mee' zei Melian gekweld.
    'Het is al goed' zei ik kalm,
    'Niet waar'
    Ik keek even naar Lewis. Toen keek ik weer naar Melian.
    'Melian, waarom ben je nog bij hem?' vroeg ik voorzichtig.
    Melian wreef vermoeid over zijn voorhoofd.
    'Heb ik een keuze?' vroeg hij zacht.
    Ik zweeg. Nee, dat had hij niet. Plotseling hoorde ik een schreeuw. Oh My God, dat was Vince. Melian's ogen werden groot, maar hij maakte geen aanstalten om te gaan. We hoorden ook grommen van een Lynx. Een lynx... Oh God, waar was Max gebleven? Ik zat aan de grond genageld.
    'Waarom kwamen jullie hier?' vroeg ik zacht aan Melian.
    Melian keek schuldbewust naar de grond.
    'Ze wilden je weer hebben' zei hij zacht.
    Ik zuchtte zacht. En dit alles was gebeurd door die stomme discotheek waar ik hun had ontmoet.
    'Voel je niet schuldig, Yfory' zei Melian zacht.
    'Jij bent wel de laatste die zich zo zou moeten voelen'
    Ik knikte. Opeens was er geen geschreeuw meer. Mijn ogen werden groot. Melian hees zich haastig overeind en liep naar de kant waar Vince naartoe was gegaan. Ik liep snel mee. Ik keek nog even naar Lewis en Alicia.
    'Het komt goed' zei ik tegen beiden en ik liep achter Melian aan. Anders zou Max misschien Melian aanvallen, en hij verdiende dat niet.

    [ bericht aangepast op 23 feb 2013 - 15:24 ]


    I will keep watch.

    Lewis Ellsmor ~ Grizzly
    Met een verbijsterde blik staarde ik nog steeds in de verte, naar de plaats waar Max zonet verdwenen was. De bladeren wiegden nog zachtjes heen en weer. Ik voelde hoe Alicia's hand in de mijne bewoog en daardoor werd ik weer uit mijn gedachten getrokken. Ze probeerde haar hand uit de mijne te krijgen en was er zelfs op aan het slaan. "Ik wil Max!" blèrde ze.
    Ik keek haar aan. "Max is even iets doen, hij komt zo terug." Ik probeerde haar richting de boom te trekken, maar ze pruttelde tegen. "Niet lostrekken! Hij komt terug, hij heeft het ons beloofd."
    Toch stopte ze niet met slaan. Dat kind begon echt op mijn zenuwen te werken, waarom moest ik nu weer op haar passen? "Ik wil Max!" snauwde ze, voordat ze het op een gillen zetten. Snel liet ik haar los en drukte ik mijn hand tegen haar mond. Ze was nu in ieder geval stil... Mijn blik dwaalde af naar Yfory en ik werd rood. Ik was echt slecht met kinderen, volgens mij zou ik de slechtste vader in de historie worden. De jongen van daarnet was weg en ook Yfory keek ons aan. "Het komt goed," zei ze, waarna ze achter hem aan ging. Ik fronste. Wat kwam goed? Ik en mijn worstelwedstrijd met Alicia, of wat er nu allemaal aan de hand was.
    "Auw!" Ik trok mijn hand snel weg van Alicia's mond. Haar tandafdrukken stonden er in afgedrukt en ik wierp haar een boze blik toe. "Waar was dàt goed voor?" snauwde ik boos.
    Alicia trok een pruillip. Haar ogen werden waterig. "Ik wil Max... Max gaat dood. Hij mag niet weg!"
    Ik zuchtte. Wat moest ik hierop zeggen? Ze hing op het randje van wenen. "Max komt terug, hij heeft het beloofd en ik beloof het je. In de tussentijd gaan we iets leuks doen, oké?" probeerde ik. Ik voelde hoe ze haar hoofd in mijn schouder begroef en hoe ze even later zich los wrong uit mijn greep.
    "Ik ben Lewis..." fluisterde ik zacht. Ik probeerde weer te glimlachen, maar ze leek het niet op prijs te stellen. Ik stak aarzelend mijn hand uit. "Wie ben jij?" vroeg ik alsof ik haar naam nog niet wist. "A-alicia..." pruilde ze.
    Ik ging zachtjes met mijn hand door haar haren. "Wel, A-alicia, wat wil je gaan doen?" vroeg ik. Ze trok me al mee richting de dekens van net. Ze trok er eentje over zich en begon in haar roze prinsessenrugzak te rommelen. Uiteindelijk kapte ze de hele inhoud op de grond en begon ze dingen te elimineren. Uiteindelijk bleven allerlei haarspulletjes en make-up dingetjes over. Mijn gezicht verwrong zich tot een grimas. "Ik wil je opmaken!" giechelde ze lachend.
    "Nee!" protesteerde ik. Ik nam een van de flesjes nagellak vast en draaide ze open. Tot mijn opluchting waren de spullen nep. De nagellak, de oogschaduw, allemaal nep. Gelukkig! "Jawel!" zei ze weer met een pruillip. "Jouw haar is langer dan dat van Max!"
    Ik zuchtte. "Goed dan..."
    Het kleine meisje stond recht en begon al enge kronkels te maken met mijn flokken haar - die niet zo veel langer waren dan die van Max - en er speldjes in begon te steken. Gelukkig was iedereen al weg...


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Yfory Seren ~ Dingo

    Ik voelde me zó niet op mijn gemak. Ik liep naast een jongen die me gebruikt had en ik zou hem nog verdedigen ook. Fuck, Yfory. Waar ben je mee bezig? We waren op zoek naar Vince, maar dat was moeilijk aangezien we geen geluiden meer hoorden. Doordat ik zo veel rondkeek, zoekend naar Aria en Max - Vince kon voor mijn part lekker oprotten -, had ik niet in de gaten dat Melian gebiologeerd naar me staarde. Toen ik het opmerkte, bleef hij me aanstaren. Ik fronste mijn wenkbrauwen.
    'Wat?' vroeg ik lichtelijk verbaasd.
    'Je vindt dat joch die nog op de open plek zit leuk, hè?' vroeg Melian direct.
    'Is dat fout dan?' antwoordde ik gelijk.
    Melian zuchtte. We waren ineens gestopt met lopen.
    'Wel als ze er achter komen'
    'Ik ben niet bang voor hun'
    'Niet waar. Je durfde Vince niet eens antwoord te geven, en je was bang voor het pistool'
    'Joh, vindt je het gek?!'
    Melian beet verbitterd op zijn lip.
    'Nee, ik vind het niet gek. Maar die dudes uit de business wel' gaf hij toe.
    Ik snoof.
    'Daar ben jij toch één van?' bitste ik gelijk terug.
    Melian zuchtte. Alweer.
    'Ik ben er niet voor mijn lol gaan werken, ja?' zei hij geïrriteerd.
    Ik zette mijn hand in mijn zij en keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan.
    'Nou, dan zal ik maar de "lol" die je had bij alle meiden maar verbeeld hebben' zei ik nonchalant.
    Melian pakte me bij mijn keel en duwde me tegen een boom aan. Hij trok me iets omhoog, waardoor ik haast stikte. Ik had nog net genoeg kracht om nog een beetje adem te halen.
    'Vince en Jaimes hebben me erin geluisd, hoor je me?! Ik wilde dit niet, maar zij hadden drugs! So shut up!' siste hij kwaad.
    Geschrokken van zijn eigen uitbarsting liet hij me los. Gulzig naar lucht ademde ik het snel in.
    'S... Sorry' zei hij vol berouw.
    Ik keek hem emotieloos aan. Hij liet me op adem komen, voordat hij me op hees.
    'Ben je... Nog steeds verslaafd?' vroeg ik twijfelend.
    Melian beet op zijn lip.
    'Ik ben aan het afkicken, maar Vince dwingt me om het te nemen' zei hij zacht.
    Ik knikte. De rest van de tocht liepen we zwijgend naast elkaar. Op een gegeven moment zag ik Max. Melian fronste en stond abrupt stil.
    'Een lynx...?' vroeg hij lichtelijk angstig.
    Aha, Melian had tenminste een brein. Die ging niet zoals Jaimes erop af lopen. Ik zag Aria zitten. En toen zag ik Vince. Oh my God. Hij was niet dood, want hij ademde nog. Maar hij was wel bewusteloos, misschien zelfs in coma. Who knows? Ik liep naar Max toe met Melian. Hopelijk viel Max hem niet aan, anders had hij met mij te maken. Niet omdat ik verliefd was op Melian ofzo, maar Melian was wel een vriend. En vrienden komen voor elkaar op.

    [ bericht aangepast op 23 feb 2013 - 16:58 ]


    I will keep watch.

    Aria Maya Angels || Wolf

    Ik kijk geschrokken hoe Max in zijn lynx vorm Vince ineens bijt. Ik zet een stap achteruit. Is hij gek? Ik ging hem niet alleen achterlaten bij zo'n gestoorde gek! Ik pak de geweren en berg ze op. Dan ren ik naar Max toe en de inmiddels bewusteloze Vince. Ik pak Max bij zijn hals en probeer hem zo van Vince af te trekken. Als dat me gelukt is, kijk ik bezorgd naar Max. Ik bijt op mijn lip. 'Verander terug,' fluiter ik zacht. Ik heb inmiddels bloedt aan mijn handen, maar dat kan me niet schelen. Dan vallen Yfory en Melian me ineens op. Ik ga gelijk recht staan, maar dan zie ik dat de jongen Yfory niet vast heeft, dus ontspan ik een beetje en richt me op Max. 'Hé, heb je pijn,' vraag ik zacht. Natuurlijk had hij pijn, wat dacht ik. 'Kom,' zeg ik hem. Ik kijk Yfory aan. 'Kan jij met die twee afrekenen. Doe maar iets, maar zorg dat ze hier niet meer komen, want dat eindigen ze niet zo, maar dood,' sis ik kwaad. Ik kijk naar Max en grinnik. Ik lijk wel een meisje met een hond, ook al was hij een lynx. De lach verdwijnt weer als ik de wond zie. Ik zie het water en maak een kommetje met mijn handpalm. Voorzichtig begin ik het weg te vegen over zijn vachtenhuid.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne