• We must survive.





    Honderden jaren geleden konden mensen al veranderen in dieren. De leider kon merken of er weer iemand was veranderd en de leider zocht diegene dan op. Als je ervoor koos om met de roedelleider mee te gaan, kon je niet meer terug. Anders werd je gedood door of iemand uit de roedel, de roedelleider, of door de magie die in je voort leeft. Je gaat sowieso dood door de magie als je niet meegaat, je moet alle opdrachten doen om te blijven leven, als je de opdrachten overleeft. Je mocht in die tijd alleen blijven leven, als shape-shifter, als je een paar opdrachten overleefden. De eerste dag dat je in een dier bent verandert word je onderzocht. Je mag geen ziektes hebben, of zwakke botten. Als de roeddeleider denkt dat je de opdrachten overleeft, moet je een eed opzeggen samen met de roeddeleider. Degene waarvan de roeddeleider denkt dat diegene het niet overleeft, met die persoon zegt hij geen eed op. De eerste opdracht is je eerste nacht als dier overleven, je word dan door iemand getest op je snelheid, je tactiek en je sterkte. De tweede opdracht is een tocht van tweehonderd kilometer in een nacht overleven. De derde opdracht is je eerste jacht overleven. Je moet laten zien dat je goed kan jagen. De vierde opdracht is de eerste winter overleven, in de winter is het super koud en er is weinig prooi om op te jagen. Er zijn nog meer opdrachten, maar die worden pas gegeven als je de eerste vier opdrachten hebt overleefd. 's Nachts moet je in dier-vorm zijn, maar overdag mocht je mens zijn. Bij de opdrachten moest je natuurlijk wel in dier-vorm zijn. Als het voorbij is mag je weer als mens door leven, maar de meeste mensen zijn zo gehecht aan elkaar geworden dat ze in diervorm blijven en een roedel vormen. Dat is nu ook zo.



    Alle shape-shifters wonen bij elkaar in een roedel en alle dieren zijn roofdieren. Ze moeten de eerste keer veranderen door een heftige emotie. Denk maar aan Twilight. Maar nu kun je alle emoties gebruiken. In dier-vorm kun je praten, maar de eerste keer dat je verandert kun je dat niet. Je moet de eerste keer dat je wilt praten je best doen, maar als je gewent bent te praten in dier-vorm gaat het praten makkelijker. Je kunt het als je wilt ook iets naar de persoon, tegen wie je iets wil zeggen, denken. Maar dat is moeilijker dan praten. Je kunt je gedachten naar een persoon sturen, of meerdere. Maar je moet wel je best doen, want anders kan iedereen het horen. Je kunt in een dier veranderen met je kleren aan, maar dat is moeilijk. Je kunt dan ook weer terug veranderen met je kleren aan, als je het eenmaal onder de knie hebt is het makkelijk.



    Meisjes 6/6 VOL :

    - Aria Maya Angels - Coockies - Wolf
    - Melony “Mel” Christabella Garcia - Glucio - Zwarte Panter
    - Ruby Mary Evans - Flitwick - Vos
    - Yfory Seren - Vegangirl - Dingo
    - Amy Moon Duinhoven - Hiddenrose - Bunzing
    - Louize Moonsroot - annickemiek - Jachtluipaard


    Jongens: 4/6

    - Jeffrey Tristan Winter - Eluveitie - Jachtluipaard
    - Max Owens - Tarsus - Lynx
    - Lewis Ellsmor - Tarsus - Grizzly beer
    - Jake Dimitri Robusto - Winterwolves - Jaguar
    - Kane Lewis Daniels - MindBreaker - Wolf
    - Melian Dirgel - Afrikaanse Cervetkat - Venangirl


    Roederlleider: Ramon Trevegg Smith - Winterwolves - Leeuw




    Invul-ding-lijst:

    Naam:
    Dieren:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Extra:

    Regels:

    - Er geldt een minimum van 7 regels.
    - 16+ is toegestaan, maar houdt het uiteraard netjes
    - Probeer minstens 1 post per week te schrijven
    - Reservering vervalt na 4 dagen
    - Powerplay is niet toegestaan
    - Geen perfecte personages, die bestaan niet
    - Let op spelling en interpunctie
    - Naamsveranderingen doorgeven
    - Als je even niet kan schrijven moet je dat even melden met de reden waarom je even niet kunt schrijven.
    - Geen ruzie.
    - Ik maak als enigste de topics aan.


    TOPIC 2

    TOPIC 1

    [ bericht aangepast op 13 maart 2013 - 7:31 ]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Aria Maya Angels

    Ik lach en bijt op mijn lip. Ik volg al zijn bewegingen. I grinnik. 'Ja misschien wel,' grinnik ik en kijk hem aan. Ik merk wel dat zijn blik voor een seconde over mijn lichaam gaat. Ik grijns even en pak zijb pols. Ik trek hem achter me aan en ren lachend het water in. Ik trek Max onder me. Lachend kom ik boven en hap naar afem als ik boven kom. Ik lach en kij naar Max. Ik bijt op mijn lip en kijk hem aan. 'Het is wel lekker he,' vraag ik hem en kij hem aan. Met een kleine grijns en sprankelende ogen kijk ik hem aan. Ik bijt op mijn lip en sla mijn ogen neer. Vlug veeg ik een plukje haar uit mijn gezegd en klem die achter mijn oor. Dan kijk ik Max weer aan. 'Max,' vraag ik zacht en kijk hem vanonder mijn wimpers aan. 'Waarom keek je net zo... Ongelukkig? Had dat mer mij te maken?'


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Max Owens ~ Lynx
    “Ja, misschien wel,” bekende Aria grinnikend. Toen ze merkte dat ik naar haar lichaam keek, begon ze te grijnzend en nam ze mijn pols beet. Geschrokken door haar plotse aanrakingen werd ik het water in getrokken en onder geduwde. Luchtbellen kwam uit mijn mond, omdat ik vergeten was mijn adem in te houden en ik kreeg water naar binnen. Al proestend kwam ik boven, waarna ik verontwaardigd wat water in Aria's richting spets. Lief hoor, vooral hoe ze me aan het uitlachen was. Ze had kleine pretlichtjes in haar ogen en grijnsde. Haar hand gleed richting haar hoofd en ze stopte een pluk haar achter haar oor. “Max?” vroeg ze zacht. “Waarom keek je net zo... Ongelukkig. Had dat met mij te maken?”
    Ai, precies wat ik al dacht. Dat ze zou denken dat het aan haar was. Ik schudde mijn hoofd en wreef wild met mijn handen door mijn haar, zodat het niet plat lag. “Nee, het was gewoon allemaal te veel op een korte tijd en ik moest weer aan papa denken. Het lag helemaal niet aan jou, jij doet me juist al mijn problemen vergeten,” biechtte ik glimlachend op. Vooral die keer toen ze me kuste. Zou ze het op prijs stellen als ik het nu ook bij haar deed? Mijn ogen bleven op haar lippen hangen, maar toch deed ik niets. Waarschijnlijk omdat ik niet durfde. Nu toch nog niet, ik kende haar nog maar een dag. Ik liet mezelf weer een stukje onderwater zakken, tot het water aan mijn kin kwam en wreef met mijn handen in mijn ogen. Nee, ik ging het niet proberen. Daar was ik trouwens te tam voor, zoiets zou ik waarschijnlijk nooit uit mezelf durven bij meisjes die ik leuk vond. Ik had het nooit gedurfd en nu durfde ik ook niet. Ik bleef altijd diezelfde verlegen Max, zoals ik altijd al was geweest.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Aria Maya Angels

    Ik lach om zijn verontwaardigde gezicht en probeer mezelf te beschermen tegen de spetters water. Lachend kijk ik hem aan, maar als hij antwoord verdwijnt die en luister ik naar zijn woorden. Hij glimlacht terwijl hij het zegt, wat mij ook weer laat glimlachen. 'Ik snap het Max, ik was even bang dat...' Ik bijt op mijn lip en kijk hem aan. Zijn blik gaat naar -volgens mij- mijn lippen. Ik kijk hem aan, maar hij doet niks. In plaats daarvan duikt hij onder. Ik glimlach even en grinnik zacht. Hoewel ik zou willen dat Max me zou kussen, vond ik het ongelofelijk schattig en lief van hem. Hij was anders dan alle andete jongens die ik ken. Die zouden me haast verkrachten, maar hij was... Terughoudend? Als hij boven komt druk ik grijnzend een kus op zijn wang en duw hem dan lachend onder.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Max Owens ~ Lynx

    “Ik snap het Max, ik was even bang dat...” Ze stopte met praten. Ze bleef me aankijken, precies wachtend op het moment dat ik mijn lippen op de hare zou drukken. Maar ik durfde het niet... Met een rood hoofd ging ik onderwater. Een paar luchtbelletjes ontsnapten uit mijn neus. Stommerd dat ik was, waarom deed ik het gewoon niet? Ik moest het gewoon doen, van mezelf.
    Maar een deel in mijn durfde alweer niet meer. Waarom kon ik niet onder blijven en ongemerkt wegdrijven? Dat zou zo handig zijn op dit moment.
    Uiteindelijk werd ik wel gedwongen om weer naar boven te gaan, omdat ik anders zou stikken. Het eerste moment dat mijn mond boven water kwam, haalde ik een grote hap lucht. Op hetzelfde moment werden er twee lippen op mijn wang geduwd en werd ik direct weer ondergeduwd. Voor de tweede keer kwam ik proestend boven omdat ik weer een halve liter water binnen had gekregen.
    Mijn ogen pikten, net zoals mijn neus en mijn longen die brandde. Ik begon te hoesten, omdat al het water in het verkeerde keelgat terecht was gekomen. Ik werd er rood van en mijn ogen begonnen te tranen. Half lachend keek ik Aria aan. “Niet doen,” bracht ik tussen mijn gelach en gehoest uit.

    [ bericht aangepast op 26 feb 2013 - 22:05 ]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    [is ie al af?]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    [Oeps; had niet goed gekopieerd in word :'D Nu wel c:]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Aria Maya Angels

    Bezorgd kijk ik toe. Een schuldig geveol gaat door me heen. Ik bijt op mijn lip en kijk toe. Als hij begint te lachen, moet ik ook lachen en kijk hem aan. 'Sorry Max...' Ik lach even en kijk hem aan. Zwijgen bijt ik oo mijn lip. Dan haal ik een hand door zijn haren en grijns even. 'Je wilt het vast niet horen, maar he bent schattig,' grinnik ik en bijt op mijn lip. 'Je bent anders dan de meeste jogens die ik ken.' Ik kijk hem aan. 'En dat is iets goeds,' glimlach ik en kijk hem aan. 'Ik ben blij dat ik je heb leren kennen,' zeg ik gemeend en sla dan ook mijn ogen neer. Ik duik even onder en kom dan weer boven. Ik glimalcj even. 'Zullen we eruit?'


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Max Owens ~ Lynx
    Door haar schuldige blik moest ik nog harder lachen, waarna nog een laatste kuch uit mijn mond ontsnapte. Volgens mij was al het water er nu wel uit. “Sory Max...” Haar woorden leken hun effect te missen toen ze er zenuwachtig bij lachte. Ze haalde haar hand door mijn haren – die ondertussen alweer plat tegen mijn hoofd lagen. “Je wilt het vast niet horen, maar je bent schattig.”
    Ik kreunde. Het was al erg genoeg dat ze dat een keer had gezegd, maar twee keer op een dag werd me te veel. Wat deed ik fout? Waarom vond ze me dan zo schattig?
    “Je bent anders dan de meeste jongens die ik ken,” ging ze verder. Haar blik bleef op mijn gericht. Ik was anders dan de meeste jongen die rondliepen, dat had ik ook wel door. Daarom dat ik ook niet erg veel vrienden had, dacht ik. “En dat is iets goed. Ik ben blij dat ik je heb leren kennen.”
    Ik glimlachte. “Ik ook!”
    Aria dook weer onderwater en toen ze boven kwam bleven mijn ogen weer op haar lippen hangen. Kom op Max, je moest het gewoon doen.
    Zonder er verder nog bij na te denken drukte ik mijn lippen op de haren. Ik had wel gehoord dat ze net nog iets zei, maar niet geluisterd. Haar woorden gingen mijn ene oor in en mijn andere weer uit.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Aria Maya Angels

    Ik glimlach onderwater. Hij was blij dst hi me kende! Zodra ik boven kom voel ik even later zijn lippen oo de mijne. Het kwam totaal onverwachts. Al snel kus ik hem voorzichtig en liefdevol terug, terwijl allemaal vlinders in mijn buik rondvlogen. Ik leg mijn armen om zijn nek en open dwn mijn lippen, zodat zijn tong de mijne ontmoet. Ik geniet van de zoen en alles om me heen lijkt te vervagen. Pas als ik ademnood krijg maak ik me los en kijk hem aan. Mijn armen laat ik o zijn nek liggen. Ik glimlach en kijk hem aan.
    'Zullencwe eruit,' vraag ik nog een keer en kijk hem afwachtend aan.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Max Owens - Lynx
    Ik voelde haar armen in mijn nek en hoe haar mond zich opende. Al bijna automatisch vond mijn tong de hare.
    Alles in me leek te tintelen, zo hard dat ik er zelfs blosje van op mijn wangen kreeg. Vooral van de warmte dan van de verlegenheid. Van mezelf vond ik toch dat ik mijn eigen grenzen verlegd had en ik was er trots op. Behalve dat ook heel erg opgelucht over het feit dat ze gewoon gewillig terug zoende.
    Al de derde keer vandaag voelde ik me alsof ik ging stikken, maar deze keer was het een leuk gevoel. Spijtig genoeg verbrak Aria de kus. 'Zullen we eruit?' Haar armen lagen nog in mijn nek, waardoor ik haar zachtjes ondersteunde en optilde, maar met mijn handen op een veilige afstand van haar achterste. 'Nu al?' vroeg ik met een pruillipje. Toen ik met haar het water uit ging trok er weer een rilling door me heen. Koud!


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Aria Maya Angels

    Ik knik en kijk hem aan. 'Ja nu al,' glimlach ik. Mijn benen had ik om zijn middel geklemd. Boven het water voelde jk gelijk de kod tegen mijn rug. O fijn dit.... Ik klem me aan Max vast om de warmte van zijn lichaam te voelen, maar veel hielp het niet. Ik kijk hem aan en glimlach even. Dan zet ik mijn voeten neer op de grond en rek me eve uit. Mijn haar knijp ik uit, zodat het niet allemaal over mijn rug druipt. Dan loop ik naar mijn kleding en bekijk het even. Als ik het nu aan zou doen, zou ik helemaal nat worden en daar had ik echt geen zin in. Dus draai ik me weer om en blif staan. De kou accepterend. Ik bijt oo mijn onderlip en kij met een grijns naar Max. Ikloop naar hem toe en sla mijn armen om zijn middel. Mijn hoofd leg ik tegen zijn borstkas.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Max Owens ~ Lynx
    Oké, dat was duidelijk. Nu al. Aria had haar benen om mijn middel geklemd en drukte zichzelf tegen me aan. Alleen hielp het niet echt omdat ik zelf ook aan het bevriezen was. Toen we eindelijk een stukje op het land waren, plaatste ze haar voeten weer op de grond en liet ik haar los. In de tussentijd dat zij zich uitgerekt had, had ik mijn broek opgenomen om 'm aan te trekken. Maar misschien was het inderdaad niet zo'n goed idee. Dan zou ik nog langer koud hebben dan nodig was. Gelukkig droogde mijn haar snel.
    Een beetje geschrokken keek ik op toen Aria haar armen weer om me heen sloeg en haar hoofd op mijn borstkas aandrukte. Zachtjes lachend ging ik met mijn hand door haar lange haren – die helemaal nat waren en mijn borstkas natmaakten – en ging op een steen zitten. “Morgen zijn we zo ziek...” grinnikte ik. Waarschijnlijk toch. “Misschien helpt veranderen? Honden schudden zich ook altijd uit,” vroeg ik. Het zou in ieder geval een stuk warmer zijn dan nu halfnaakt in de koude blijven te staan.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Aria Maya Angels

    I glimlach ook even. 'Ja ik denk dat we ziekcworden ja,' lach ik zacht. Met een grijns kijk ik hem aan. 'Goed idee!' Ik sta op en ren. Als ik spring verander ik lachend in een wolf. Ik grijns. De aangename warmte verbaasd me, maar voelt heerlijk. Zoals een hond doe schud ik mezelf uit en kijk dwn grijnsend om naar Max. Ik ga zitten en kijk een beetje om me heen. Met een glimlachje ga ik liggen en leg mijn kop op mijn poten. Ik zucht even en kijk naar Max toe. Dan looo ik naar hem toe en ga tegen hem aanliggen. Zo werd hij ook wel warm. Ik grinnik even. Het was grappig, ik was nu zoveel groter dan Max.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Max Owens ~ Lynx
    Ja, ik denk dat we ziek worden, ja.” Ze lachte haar prachtige lach weer en grijnsde toen ik over het veranderen begon. “Goed idee!” bracht ze uit. Gelijk rende ze en veranderde ze. Een tijdje ging ze liggen.
    Ik de tussentijd trok ik mijn broek alweer aan en veegde ik mijn borstkas een beetje af met mijn shirt. Het was nog vochtig, maar met mijn vest erover zou het wel goed zijn.
    Dus mijn vest trok ik ook aan, terwijl ik mijn haar wat probeerde te fatsoeneren en mijn muts opraapte.
    Ik voelde hoe Aria tegen me kwam liggen. Haar lichaamswarmte sloeg over op de mijne en ik ging zachtjes met mijn hoofd op haar buik liggen. Ze was zo warm en groot. En zacht. Het lag eigenlijk wel goed, moest ik toegeven, ook al was haar vacht nog een beetje nat. De koude van daarnet was toch al weggetrokken en dat was mooi. Mijn ogen gleden nog even over het landschap, terwijl ik nog geen aanstalten maakte om op te staan en zachtjes met mijn hand over haar vacht wreef.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Aria Maya Angels

    Hij legt zijn hoofd tegen mijn buik. Ik grijns even en kijk naar Max. Dan leg ik mijn hoofd rustig neer en voel hoe hij over mijn vacht wrijft. Onverwachts komt er een soort wolven geluid uit mijn keel, geen grom en ook geen gehuil, maar iets anders. Ik schiet daardoor erg in de lach. Ik grinnik even en kijk weer naar Max.
    'Warm,' vraag ik hem en kijk hem aan met een lachje. 'Dit zal er heel raar uit moeten zien voor vreemde,' vervolg ik grinnikend en bijt op mijn lip. Dan kijk ik voor me uit. Ikzelf had het wel warm en was volgens mij ook wel droog, maar ik lag wel lekker en de aanrakingen van Max voelde oook heerlijk aan over mijn vacht. Met een glimlach op mijn gezicht sluit ik mijn ogen en blijf rustig liggen. In de verte hoor ik allemaal geluiden. Ik weet niet wat het zijn, maar ik ga er vanuit andere dieren. 'Max ik ga terug veranderen, dus misschien is het handig als je van mijn buik afgaat,' grinnik ik en kijk naar de jongen die mijn hart heeft gestolen. Als hij eenmaal van mijn buik af is sta ik op en rek me uit. Dan verander ik terug en zucht even. Ik loop naar mijn kleding en kleed me vlug aan. Ineens was het een stukje kouder. Ik zet mijn muts over mijn haren, die waren al enige nog een beetje nat.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne