• Jumpers

    Anywhere.
    Anything.
    Instantly.



    Eeuwenlang hebben Jumpers onder ons geleefd - speciale personen met de mogelijkheid om te teleporteren of 'jumpen' naar bijna overal in de wereld. Voor bijna net zo lang, hebben de Paladins, een geheime en machtige orde, ons beschermd tegen deze gevaarlijke en onvoorspelbare individuen, en offeren ze alles om de mensheid veilig te houden.

    Jumpers
    Jumpers zijn eigenlijk gewoon mensen zoals jij en ik, die 'speciaal' zijn door de ene kracht die ze hebben. De kracht om te teleporteren of Jumpen zoals dat word genoemd, Jumpers leven vaak niet meer thuis bij hun ouders en de verstandige Jumpers houden zich gedeisd en proberen zo weinig mogelijk aandacht te trekken.

    Paladins
    Paladins hebben er alles voor over om de Jumpers uit te roeien en zijn dan ook constant bezig met het vinden van Jumpers. Domme Jumpers zijn in het algemeen makkelijk te vinden, hierbij kun je kijken naar rare gebeurtenissen zoals een bankoverval zonder dat er ook maar een deur geopend is. Maar de wat slimmere Jumpers die ook al van het bestaan van de Paladins af weten zijn wat moeilijker te pakken te krijgen, ze verweren zichzelf en zoeken andere Jumpers op.



    Regels
    - Minimaal 4 regels.
    Het liefst meer
    - Houd rekening met elkaar
    Wanneer iemand bijvoorbeeld te druk is met school of een tijdje weg is of iets dergelijks
    - Iedereen speelt met zijn eigen karakter, tenzij je toestemming hebt van de ander.
    - Maak je personage geen Gary Stu of Mary Sue
    Dit betekent dat je personage niet mag leiden aan het Superman-syndroom. Je personage ziet er geweldig uit, iedereen valt voor hem of haar enzovoort.
    - Niet godmoden
    Dit betekent dat je alleen je eigen personage bestuurt, en niet die van een ander tenzij je hier toestemming voor hebt.


    Jumpers
    - Lily Anderson - Macabre
    - Vanity Sky Lowland - Jaimes
    - Olive Sarah Parker Pebble
    - Nicklous 'Nick' Holt WillNotLearn
    - Mike Evans - OhMyZiam
    - Nog vrij.


    Paladins
    - Rosean 'Rose' Lilith Delacroix -Macabre
    - Nog vrij.
    - Nog vrij.
    - Matthew Anderson Jolene
    - James Jason Kirk LostMagic
    - Nog vrij.

    Mensen
    - hayley Melody Lilian LostMagic
    - Isabelle “Belle” McCloud Glucio
    - Esmee Hayden Jessiiicaa
    - Chase Morgan Michaelson - WillNotLearn
    - Oliver Drew Dalton - Jolene
    - Nog vrij.


    # Gebaseerd op de film Jumper
    # Rollentopic

    # Praattopic/TalkTopic

    [ bericht aangepast op 19 feb 2013 - 19:29 ]


    Don't be like the rest of them, darling

    WillNotLearn schreef:
    (...)

    I'm not sure yet..


    [awh..:( ennn zie de vorige pagina onderaan voor mijn laatste post met Esmee haha]

    [ bericht aangepast op 20 feb 2013 - 12:38 ]

    Nicklous 'Nick' Holt
    Ze slaakte een pijnlijke kreet toen ik een tweede snee in haar bovenbeen maakte, 'I-ik haat je, en als ik hier weg kom, zal je meer spijt he...-hebben van je daden d-dan ooit te voren' Zei ze met een dreigende ondertoon. 'In denk niet dat je in de positie bent te dreigen, vind je wel?' Vraag ik haar dan, 'En aangezien je niet uit mijn buurt blijft als ik je laat gaan geef je me nou niet bepaalt een andere keus.' zeg ik maar maak niet nog een snee op haar been of lichaam, ik wacht eerst tot ze iets zegt aangezien het voor haar nog niet te laat is toch in te stemmen en bij me vandaan te blijven als ik haar laat gaan. Benieuwt hoeveel ze geeft om haar eigen leven.


    Don't be like the rest of them, darling

    Jessiiicaa schreef:
    Esmee Hayden || mens

    'Leuk je te ontmoeten,' antwoordde ze, waarschijnlijk uit beleefdheid. 'Dus - waar was je naar op weg?'
    Ik haalde mijn schouders op. 'Eigenlijk nergens naar toe. Ik had gewerkt en heb een rotdag achter de rug. Ik moest er even uit - een luchtje scheppen, genieten van de zon.'
    Ik blikte onwillekeurig naar de heldere lucht en sloot mijn ogen voor een moment; de zon voelde heerlijk op mijn beurse lijf.
    'Dus... wat doe je in het dagelijks leven? Werken? School? Ik vermoed dat je van mijn leeftijd bent... waar ben jij eigenlijk naar op weg?'

    Lily Anderson
    ''Eigenlijk nergens naar toe. Ik had gewerkt en heb een rotdag achter de rug. Ik moest er even uit - een luchtje scheppen, genieten van de zon.''
    Ik glimlachte. ''Ja, tegenwoordig is het zeldzaam als de zon schijnt,'' zei ik zacht op een vage toon. Ik keek naar de lucht.
    ''Dus... wat doe je in het dagelijks leven? Werken? School? Ik vermoed dat je van mijn leeftijd bent... waar ben jij eigenlijk naar op weg?'' vroeg ze. Ik scheurde mijn blik los van de blauwe lucht en mijn blik vond de hare.
    ''School? Nee,'' zei ik met een spottend lachje. Ik haatte school.
    ''Ik reis veel rond,'' zei ik, ''Dus heb om de zoveel tijd een andere baan. Een kleine baan, denk aan serveren, of zo.'' Ik haalde mijn schouders op. ''Het is niet leuk, het verdient ook niet heel veel- maar het is genoeg.''
    Daarbij had ik ook nog een enorme erfenis van mijn ouders, maar dat hoefde ze niet te weten.
    ''En ik ga nergens heen. Ik ben hier net gearriveerd dus kijk een beetje rond in de stad,'' verklaarde ik onverschillig.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    WillNotLearn schreef:
    Nicklous 'Nick' Holt
    Ze slaakte een pijnlijke kreet toen ik een tweede snee in haar bovenbeen maakte, 'I-ik haat je, en als ik hier weg kom, zal je meer spijt he...-hebben van je daden d-dan ooit te voren' Zei ze met een dreigende ondertoon. 'In denk niet dat je in de positie bent te dreigen, vind je wel?' Vraag ik haar dan, 'En aangezien je niet uit mijn buurt blijft als ik je laat gaan geef je me nou niet bepaalt een andere keus.' zeg ik maar maak niet nog een snee op haar been of lichaam, ik wacht eerst tot ze iets zegt aangezien het voor haar nog niet te laat is toch in te stemmen en bij me vandaan te blijven als ik haar laat gaan. Benieuwt hoeveel ze geeft om haar eigen leven.

    Rosean 'Rose'
    ''Ik denk niet dat je in de positie bent te dreigen, vind je wel?'' zei hij. Ik wierp hem een duistere blik. ''Dat kan me niks schelen. Het was overigens g-geen dreigement, maar een feit,'' snauwde ik.
    ''En aangezien je niet uit mijn buurt blijft als ik je laat gaan geef je me nou niet bepaalt een andere keus.''
    ''Nee, natuurlijk niet, je bent wel zo zwak om weg te jumpen zodra er gevaar dreigt, hè?'' zei ik spottend, de pijn negerend.
    Ik snoof even. Hij zal sterven; al was dat het laatste wat ik doe.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Nicklous 'Nick' Holt
    'Nee, natuurlijk niet, je bent wel zo zwak om weg te jumpen zodra er gevaar dreigt, hè?' Zegt ze spottend, 'Ik heb nog een tip voor je, niet oordelen over mensen die je niet kent' Zeg ik spottend en sta op en laat het mes op de stoel liggen wanneer ik de kelder uit loop. Eenmaal boven loop ik naar een kamer waarbij de ene kant helemaal bedekt is met foto's plaatsen om naartoe te jumpen, alle foto's behalve één. Een foto waar mijn vader, moeder en ik opsta als klein jongetje.


    Eten.


    Don't be like the rest of them, darling

    Rosean 'Rose'
    ''Ik heb nog een tip voor je, niet oordelen over mensen die je niet kent,'' zei hij. Ik vernauwde mijn ogen.
    ''Al die keren dat ik bij je was jumpte je weg. Doe je niet zo dom voor en face the truth; je bent ZWAK,'' siste ik.
    Nick stond op en liep toen weg; hij liet zijn mes achter op zijn stoel. Toen ik zeker wist dat hij weg was schoof ik met mijn stoel naar voren, wat me veel pijn kostte; ik moest dat mes te pakken krijgen.
    Heel mijn lichaam deed pijn door de verwondingen en mijn hoofd bonkte door de wijnfles, maar het hield me niet tegen. Ik boog met moeite naar voren en pakte het mes vast, waarbij ik mijn polsen moest bewegen. Ik kreunde van de pijn, maar een sluwe glimlach sierde mijn lippen toen ik het mes te pakken had gekregen.
    Met moeite sneed ik over het touw heen. Één pols raakte los en de verwondingen waren erger dan dat het leek; heel mijn vel was losgescheurd.
    Ik beet op mijn onderlip en maakte mezelf los. Ik sprong op, maar door de diepe sneeën zakte ik direct weer door mijn benen heen. Ik kneep mijn ogen dicht tegen de tranen en beet aan de binnenkant van mijn wang om het niet uit te schreeuwen van de pijn. Ik moest een plan hebben...


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Isabelle “Belle” McCloud || Mens

    Ik had de meeste boeken ondertussen terug op zijn plaats gezet en was nu bezig met de laatste stapel die voorin de bibliotheek hoorde. Het was fijn dat ik zo snel was opgeschoten, want dan kon ik straks gewoon rustig achter de balie alles een beetje in de gaten houden en ondertussen zelf een boek lezen. Dat was het leukste aan deze baan: alle boeken lagen zo voor het grijpen en ik had dan ook al de halve bibliotheek uitgelezen.
    Geschrokken keek ik op, toen ik van buiten hard kabaal hoorde. Het klonk als een voertuig dat er met veel protest uiteindelijk mee ophield. Nieuwsgierig als dat ik was, zette ik het boek dat ik zojuist van de stapel in mijn armen had gepakt op zijn plaats en liep richting de deur. Onderweg legde ik de overige boeken op de balie, zodat ik die niet mee hoefde te sjouwen naar buiten.
    Mijn blik ging de straat rond, tot deze uiteindelijk een jongeman van ongeveer mijn leeftijd vond, die bij een motor stond, die flink rookte. Het ding was er overduidelijk mee opgehouden. Met vlugge passen liep ik naar de jongen en zijn motor toe en bekeek het ding, alsof ik er meer verstand van had dan menig geen. Niet dat ik nou zo weinig over motors wist, ik had er genoeg over gelezen en wist in theorie ook wel hoe ik ermee om moest gaan. Praktijk was echter een ander verhaal. Ik had al wel eens een auto gefixt van een klasgenote van mij aan de hand van een boek dat ik ooit gelezen had, maar dat was toch ook wel wat geluk geweest. Dat dacht ik in ieder geval.
    'Heb je hulp nodig?' vroeg ik uiteindelijk aan de jongeman en keek hem aan.


    Happy Birthday my Potter!

    Nick
    'Al die keren dat ik bij je was jumpte je weg. Doe je niet zo dom voor en face the truth; je bent ZWAK' Siste ze voordat ik de kelder uit was gelopen en om een of andere reden gingen die woorden door mijn hooft, ik was niet zwak, ik was sterk genoeg om haar te vermoorden, en ik had het net kunnen doen. Maar ik deed het niet. Ik sloeg mijn handen over elkaar en keek de muur langs, naar foto's, foto's van plaatsen, huizen, wanneer je wist waar iets was of je er een foto van had ging Jumpen veel gemakkelijker.


    Don't be like the rest of them, darling

    Rosean 'Rose'
    Ik stond wankelend op en steunde tegen de muur. Ik had amper gevoel in mijn been; dat idee beangstigde me.
    Zo geruisloos mogelijk slenterde ik naar boven toe, op zoek naar Nick. Het mes had ik stevig in mijn hand geklemd, klaar om aan te vallen indien dat nodig was.
    Na een tijdje gezocht te hebben vond ik hem, starend naar wat foto's. Het lopen ging me nu wat beter af en ik ging stilletjes achter hem staan. De scherpe kant van het mes liet ik heel licht over het oppervlakte van zijn nek glijden.
    ''Onthoudt; je bent zwak als je -je angsten niet onder ogen durft te komen. Jump maar weg, maar ik zal er altijd zijn om je van je miezerige leventje af te helpen,'' fluisterde ik dreigend in zijn oor. Eens zien hoe hij gaat reageren nu ik ontsnapt ben.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Esmee Hayden || mens

    'Ik reis veel rond,' antwoordde ze. 'Dus ik heb om de zoveel tijd een andere baan. Een kleine baan, denk aan serveren, of zo. Het is niet leuk, het verdiend ook niet heel veel - maar het is genoeg.' Ze haalde ondertussen haar schouders op
    ''En ik ga nergens heen. Ik ben hier net gearriveerd dus kijk een beetje rond in de stad,'' verklaarde ze in het vervolg onverschillig.
    Mijn lippen krulden zich om tot een lichte glimlach. Ze klonk als een van hen. Rondreizen, willekeurige baantjes oppakken.
    'Ik meende al dat ik je hier nog nooit had gezien,' zei ik tegen haar en ik haalde een hand door mijn krullen. 'Als je wilt kan ik met je meelopen, kunnen we een praatje maken. Je lijkt me - een interessant persoon.'
    Ik lachte even kort en vroeg me af wat ze zou denken als ik die ene vraag zou stellen. Ze leek me niet angstig of bang aangelegd, niet iemand die zou vluchten als het even moeilijk werd. Hopelijk zou ze er niet vandoor gaan als ik mijn nieuwsgierigheid op tafel zou gooien. Met een zijdelingse blik keek ik haar nieuwsgierig en onderzoekend aan, mijn woorden voorzichtig overwegend.
    'Hoe sta je tegenover het paranormale?' vroeg ik voorzichtig. 'Zoals bijvoorbeeld... teleporteren?'

    Lily Anderson
    ''Ik meende al dat ik je hier nog nooit had gezien,'' zei ze, ''Als je wilt kan ik met je meelopen, kunnen we een praatje maken. Je lijkt me - een interessant persoon.''
    Ik trok een wenkbrauw af, mezelf afvragend hoe ik in godsnaam interessant kon zijn. ''Eh- ja, best,'' zei ik toen, om vervolgens zwakjes mijn schouders op te halen.
    Ze lachte even en leek even in gedachten te zitten.
    ''Hoe sta je tegenover het paranormale?'' vroeg ze. De frons op mijn voorhoofd werd wat dieper en ik keek haar vaagjes aan. ''Zoals bijvoorbeeld... teleporteren?''
    vroeg ze.
    Met een neutrale, onverschillige blik keek ik weer voor me uit. ''Ach, dat zou best mogelijk kunnen zijn. Ik heb geen idee, hoezo?'' zei ik luchtig. Ik keek haar weer aan. Ik ben altijd al goed geweest in liegen en het verbergen van dingen, dus ik hoopte dat het dit keer ook goed zou uitpakken. Ik streek even met mijn vingers door mijn wilde haren.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Nicklous 'Nick' Holt
    Toen ik plots iets koud's en scherp's in mijn nek voelde vloekte ik binnensmonds, 'Onthoudt; je bent zwak als je -je angsten niet onder ogen durft te komen. Jump maar weg, maar ik zal er altijd zijn om je van je miezerige leventje af te helpen,' Hoorde ik Rose's stem in mijn oor fluisteren. Ik had er direct spijt van dat ik dat mes daar had laten liggen. 'En jij, bent net een irritante vlieg, zo een die niet ophoud zoemen tot je hem doodslaat, zelfs terwijl je nog een beetje medelijden gunt om hem te laten gaan' Zeg ik waarna ik me omdraai om vervolgens haar hand waarmee ze het mes vasthoud vast te pakken en het mes uit haar hand de slaan.


    Don't be like the rest of them, darling

    Esmee Hayden || mens

    Met een vage blik en een gefronsd voorhoofd staarde ze me aan, maar twee tellen later trok ze haar gelaat in een neutrale, onverschillige plooi en keek ze strak voor zich uit. Haar woorden klonken echter luchtig: 'ach dat zou best mogelijk kunnen zijn. Ik heb geen idee, hoezo?'
    Ze draaide haar gezicht naar me toe en ik was onder de indruk van de pokerface die zij wist op te zetten. Met een geïnteresseerde blik liet ik mijn lichte ogen even over haar gezicht glijden en gleed toen weer terug, blijven hangend bij haar ogen. In een mislukte poging probeerde ik haar te doorgronden, maar ze was zo bedreven in het gebruik van leugens dat dat me dat niet lukte - ware het niet dat haar manier van leven mij al het idee had gegeven dat ze een Jumper moest zijn - of zou kunnen zijn.
    Mijn voorzichtigheid over boord gooiend zei ik: 'ik geloof er wel in.' Met een lichte glimlach, maar met een veelzeggende en nadrukkelijke blik keek ik haar strak aan.

    Rosean 'Rose'
    ''En jij, bent net een irritante vlieg, zo een die niet ophoud zoemen tot je hem doodslaat, zelfs terwijl je nog een beetje medelijden gunt om hem te laten gaan,'' zei hij. Ik glimlachte.
    ''Weet je- ik ben blij om te horen dat je mijn aanwezigheid niet waardeert. Des te leuker,'' zei ik. ''En ik hoef geen medelijden,'' mompelde ik geërgerd. Plotseling sloeg hij mijn mes uit mijn handen en ik vernauwde mijn ogen even.
    Ach, ik had altijd mijn handen nog. Ik balde mijn hand tot een vuist en met al mijn kracht beukte ik op zijn wond.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    -

    [ bericht aangepast op 20 feb 2013 - 13:47 ]


    Het orakel van Delphi.