• Een groep leerlingen gaat samen met een leraar op reis naar San Francisco. Ze verblijven daar in een hotel in het centrum. Er wordt natuurlijk geshopt, gegeten en dingen achter de leraar's rug om gedaan, maar ook gewandeld en een trip naar Alcatraz staat ook op de planning. Wat zal er met de groep gebeuren? Zullen bestaande relaties blijven bestaan? Zullen nieuwe zich vormen? Zullen er grote ruzies uitbreken? Het is aan jullie!


    Jongens:
    - Austin Charlie Daniels - Sylvesti
    - Kyle Nathan Jones - quin98
    - Anthony -Antz Jayy von Monroe - Mufinn
    - Brandon -Bam Kilian von Monroe - Mufinn
    - Brandon Jason Jefferson - Depay

    Meisjes:
    - Danielle 'Daan' Carly Jase - MindBreaker
    - Savannah Chiara Rose DiLaurentis - Malino
    - Megan Jane Rhine - Erestor
    - Lydia Campbell - xMerlex
    - Carmela Lorenza Bella Agnelli - Lucerna
    - Robin Smith - NewYorkTower
    - Maité Rhaine - Matilda


    Rollentopic
    Kletstopic


    Regels:
    - Minimaal 5 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, ...
    - Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    - OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    - Er mag best liefde tussen mensen die zelf verzonnen zijn en niet echt een karakter hebben maar natuurlijk ook tussen de rest van de schrijvers. Liefde kan niet binnen 2 uur van het ontmoeten van elkaar ontstaan. Dat groeit. Wees dus realistisch.
    - Als het stelletje van te voren bestaat, meld het even.
    - Reserveringen blijven 3 dagen staan.
    - Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
    - Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    - 16+ is geoorlooft.
    - Geen personages van anderen besturen. Dat is echt super irritant.
    - Houd het realistisch. Personages kunnen maar op 1 plek tegelijk zijn en niet vliegen of teleporteren. Het wordt heel onoverzichtelijk als je je hier niet aan houd.

    - Alleen ik, Sylvestri, maak nieuwe speel en kletstopics aan.

    Veel plezier!

    Kamerindeling:
    Kamer 701:
    Brandon
    Brandon
    Anthony

    Kamer 707:
    Austin
    Kyle

    Kamer 401:
    Carmela
    Robin
    Lydia

    Kamer 607:
    Danielle
    Megan

    Kamer 407:
    Savannah
    Maité


    Het Hotel:



    De Kamers:

    [ bericht aangepast op 21 april 2013 - 14:29 ]


    Bowties were never Cooler

    Carmela Lorenza Bella Agnelli
    "tuurlijk kunnen we gaan, en bedankt dat je voor mij betaald, dat had echt niet gehoeven." ik loop richting het winkeltje waar Lydia heen wil. "wat vind je ervan dat ik eens een jurk ga ontwerpen en dat jij die voor jezelf gaat maken" zeg ik vrolijk in de hoop dat ze het goed vind. "oh ja, ik heb nog een ontwerp, hij is helaas niet zo mooi gelukt maar ik hoop dat je snapt wat ik bedoel." misschien moet je wat meer designkleding dragen, of iets wat er op lijkt, dat werkt meestal wel goed" we eindigen bij het winkeltje. "kijk jij binnen maar even ik blijf wel buiten" ik ga tegen de muur aan staan en pak mijn mobiel. Ik zoek Megan haar nummer opGaan jullie naar het zwembad, en is het dan goed dat ik en Lydia, sorry daarvoor maar ik zit met haar opgescheept in dezelfde kamer ook kom. ik stuur het naar haar toe in de hoop dat ze het nog leest.

    [ bericht aangepast op 8 april 2013 - 20:15 ]


    I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

    Lydia Campbell:

    "wat vind je ervan dat ik eens een jurk ga ontwerpen en dat jij die voor jezelf gaat maken" zegt Carmela als ze richting het winkeltje loopt waar ik graag heen wil. 'Is goed!' zeg ik. Ik denk bij mezelf dat ik eerst haar schets zelf probeer te schetsen en uit te werken. Ze laat me daarna een ontwerp zien. 'Leuk idee!' zeg ik. Daar kan ik wel wat mee. Ze zegt dat ik wat meer merk kleding moet dragen. Mueh. Ik ben niet zo'n merk-meisje. Maargoed... Ik loop naar binnen en zie allemaal leuke kleding. Ik heb mijn schetsblok niet mee om een paar snelle schetsen te maken voor inspiratie, dus maak ik wat foto's met mijn mobiel. Ik ben wel klaar. Ik loop weer naar buiten. 'Kan ik ook even in dit winkeltje kijken?' vraag ik aan Carmela die buiten met haar mobiel aan het prutsen is. Ik wijs naar het winkeltje met de stofjes. Ik zie in de etalage al leuke stofjes liggen en ik ga alvast naar binnen. Jup, dit is mijn winkel. Ik zoek een plaatje op op internet. Deze is leuk. Ik roep Carmela en laat haar het plaatje zien. ''Wat vind je van zo iets? of is het niet merk-genoeg? Wat heb jij in gedachten?''


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    Carmela Lorenza Bella Agnelli
    "wat in Schatje"zeg ik vrolijk. "en ik denk wel dat het merk-genoeg is, maar je weet het maar nooit" dat zeg ik eigenlijk tegen iedereen die raad wil, omdat ik bang ben dat ik iets verkeerd ga zeggen. al is dat meestal niet zo. "misschien moet je het roze kant, zwart maken zodat het er iets stoerder uit ziet" begin ik. "want je komt er niet als je er altijd een beetje te meisjesachtig uitziet" eigenlijk mag ik dat niet zeggen van mezelf tegen anderen omdat ik nog net niet elke dag een jurk draag, maar wel er altijd voor zorg dat ik op de een of andere manier iets van meisjesachtig in mijn kleding heb. "en zal ik je leren op hakken te lopen, ik heb genoeg bij me" lachend zie ik het al voor me hoe zij op hakken loopt.

    [ bericht aangepast op 10 april 2013 - 16:14 ]


    I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

    Aestas schreef:
    Maité
    Als ik hoor hoe er iemand op de deur klopt, zucht ik even. Ik ben nog niet klaar om de deur open te doen, aangezien ik in ontbloot bovenlijf, met gesloten gordijnen, midden in de kamer sta. Aangezien Savannah hier nog steeds niet is. 'Maité? Ben je daar?' Ik mompel even iets, iets ontkennends en trek gauw het een en het ander over mijn hoofd. 'Kom nou, ik wil naar de stad!' Ik trek de deur open, met een geïrriteerde blik. 'Ik ook, maar je moet me even de tijd geven.' Voor zijn gezicht duw ik de deur weer in het slot. Zo snel als ik kan trek ik mijn pyjama weer uit, doe een blouse aan. Een met een klein pofmouwtje, geheel in het zwart. Daaronder een knalrode broek en zwarte lakée schoenen met een redelijk hoge hak. Mijn haren moeten eraan geloven en worden in een messy dot op mijn hoofd gebonden. Daarna krijgt die messy dot een immens grote hoeveelheid lak over zich heen. Mijn wimpers worden bijgewerkt met een beetje mascara en een streepje eyeliner maken mijn look af. Ik werp een blik in de spiegel. Oké, ziet er niet slecht uit. Niet te uitdagend en toch niet even slonzig als daarnet. 'Oké, nu ga ik met je mee.' Ik trek de deur open, sluit af en knik Brandon zachtjes toe. 'Op naar de Starbucks!' giechel ik.


    Brandon Jason Jefferson
    De deur word open getrokken door een Maité met een geïrriteerde blik op haar gezicht. 'Ik ook, maar je moet me even de tijd geven.' zegt ze en voordat ik erop kan antwoorden duwt ze de deur alweer dicht. Ik schud mijn hoofd met dezelfde geïrriteerde blik als die Maité net had en ik zak met mijn rug tegen de muur, waarna ik op de grond neerzak. Ik gris mijn iPhone uit mijn zak en scroll snel door de berichten heen die ik gekregen heb. Ondertussen hoor ik in de kamer allerlei geluiden. Of ze spuit een hele laag deodorant op, of ze spuit haar hele haren vol met haarlak. Ik grinnik en schud mijn hoofd door de gedachtes die er doorheen schieten. Ik stop mijn iPhone weer terug in mijn broekzak op het moment dat de deur open gaat en snel sta ik op. Maité stond voor me met een witte blouse, een knalrode broek en zwarte schoenen. Haar haren zitten in een soort knot op haar hoofd gebonden en inderdaad, ze glimmen nog een beetje van de haarlak. Precies zoals ik Maité had voorgesteld als ze niet op school zat. 'Oké, nu ga ik met je mee.' zegt ze en ze knikt me vriendelijk toe. 'Op naar de Starbucks.' giechelt ze. Ik knik en haal een hand door mijn korte haren heen. 'Let's go.' zeg ik als ik naar de lift loop en op het knopje 'begane grond' druk. 'Mag ik raden? Jij wilt dadelijk een warme chocomelk?' zei ik grijnzend voordat de liftdeuren opengingen en we de warme lucht van San Francisco instapte.


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Lydia Campbell:

    Carmela geeft me advies voor een jurk. Ik ben blij dat ze dat zegt want zelf was ik daar echt niet op gekomen. Ze gaat me ook leren om op hakken te lopen. Dat vind ik ook fijn, want zo groot ben ik ook weer niet...'Bedoel je zo iets?''vraag ik haar en ik laat haar weer een plaatje zien. Ik pak een paar stofjes en reken die af bij de balie. Ik stop ze in mijn tas en ik loop weer naar buiten. 'Gaan we zwemmen of gaan we nog even winkelen?' vraag ik. Dit is de zoveelste keer dat ik het zeg maar ik merk dat ik steeds rustiger wordt. Langzaam loop ik stapjes naar voren, zonder te weten waarheen. Ik kijk naar mijn voeten. Ik ha op mijn hakken staan en tik mijn tenen tegen elkaar, en terug. Tegen elkaar, en terug, tik, tak, tik, tak.


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    Kyle Nahtan Jones

    Ik heb inmiddels mijn burger op en begin net als Austin aan mijn tweede burger, a is Austin al even begonnen. Hmm dit was zo lekker echt niet normaal, hier kwam ik zeker vaker, maar dan wel voor minder als dit. Ik grinnik als Austin een geluidje maakt en kijk hem grijnzend aan. 'Echt goed dat je met deze plek kwam' zeg ik terwijl ik een slokje van mijn drinken neem en wat frietjes in mijn mond stop. Daarna eet ik weer veder aan mijn burger die ik inmiddels al voor de helft op heb. Ik vraag me af of ik echt alles op ga krijgen, waarschijnlijk word het proppen maar lukt het wel omdat het gewoon zo lekker is.

    [Zullen we anders even doen dat ze alles al ophebben want ik heb weinig inspiratie veder]

    Austin Charlie Daniels
    Ik at rustig verder. "Ja echt he. Ik heb het aan mijn vrienden uit Groot Britannie te danken. Die hadden me dit aangeraden na hun vakantie hier." Ik at verder. het was veel maar zo goed dat ik echt wel alles op kreeg.
    Toen we klaar waren ruimde ik af en liep ik terug naar Kyle. "Zullen we terug gaan en in het hotel gaan zwemmen?" Ik wilde graag gaan zwemmen. het was hier warm en na zo'n lange vlucht voelde ik me ook nog eens vrij vies. Ik haalde een hand door mijn haren en keek naar buiten. Mijn zonnebril was ik vergeten, maar gelukkig had ik genoeg gespaard om hier lekker te shoppen en nog lekkerder te eten.


    Bowties were never Cooler

    Maité
    Als ik mijn kamer uitkom, staat Brandon snel recht. Hij lijkt een blik over me te laten glijden en ik bloos lichtjes. Gelukkig verbergt mijn make-up dat voor een deeltje. 'Let's go!' mompelt hij. We stappen de lift in, hij drukt op het juiste knopje. 'Mag ik raden? Jij drinkt dadelijk een warme chocomelk,' zegt hij. Ik grijns. De hitte is een slag regelrecht in je gezicht, die je meer zin geeft in een cola met twintig ijsblokjes dan wat anders. De lucht is zwaar, ademen gaat moeilijk. 'Dat valt nog te bezien, ik heb het even warm genoeg,' zeg ik terwijl ik lang uitblaas. Ik denk terug aan de luchthaven. De airco die je koel hield zorgde ervoor dat je je wel een warme chocomelk kon permiteren. Nu wordt ik, alweer, lichtjes misselijk. Dat is hatelijk, maar wanneer we beginnen te wandelen, trekt de misselijkheid beetje per beetje weg. 'Dus, langs waar gaan we?' Ik heb echt geen idee langs waar we moeten. Net zoals op het vliegveld kan ik absoluut niet wijs worden uit de vele bordjes. 'Ik wil pizza, jij?'


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    Moringa schreef:
    Megan Jane Rhine
    Mijn ogen speuren de lobby af op zoek naar Brandon en Anthony. Weer komt er een lach op mijn gezicht als ik ze aan zie komen lopen. Ik spring op van de bank en loop naar ze toe. 'Klaar om te gaan,' zeggen ze. Brandon ziet er zoals altijd weer goed uit. Een rode zwembroek met wit shirtje. Door hem let ik nog amper op Anthony. 'Dus, zullen we het zwembad onveilig maken?' vraag ik ze. Aan hun kleding te zien gaan ze er van uit om te gaan zwemmen. Vind ik prima, dan gaan we vanavond de stad in. Dat komt sowieso beter uit, in de avond is het daar vast veel leuker. Gelukkig is het zwembad dichtbij, dus zijn we er snel. 'Willen jullie een cocktail ofzo?' vraag ik ze. Ik heb iets nodig om wat meer moed te krijgen. Nog nooit ben ik onzeker geweest over mezelf, tot nu. Ik sta zo vel met alleen een bikini aan naast Brandon. 'Ik trakteer,' zeg ik waarna ik m'n portemonnee uit de tas hal.

    [Sorry dat het zo kort is..]


    [Sorry, voor het even niet reageren. had gewoon even geen zin meer, maar ben weer terug. ;3]

    Brandon [Bam] Kilian von Monroe
    als automatisch laat ik mijn ogen over Megan haar lichaam glijden, duidelijk iets te opvallend wat ik krijg een duw van Anthony. Meteen geef ik hem een duw terug en kijk grijnzend naar Megan, om vervolgens vrolijk te knikken. Op ons gemakje lopen we naar het zwembad en als we een plekje hebben gevonden in het gras bied Megan een coctail aan. Anthony wil zijn mond al opentrekken, maar ik ben hem voor. 'Natuurlijk hoef je niet te trakteren. dat doet Antz al. en die gaat ze meteen even halen.' Nog voor hij ubberhaupt zijn rugtas neer kon zetten had ik hem al een duw gegeven. een arrogante blik wierp en ik wist dat ik dit terug ging krijgen. Toch liep Antz naar de bar en legde ik mijn handdoek neer, om mezelf er vervolgens op neer te zetten. ik haalde mijn zonnebril uit mijn haar en planten deze op mijn neus en bekeek Megan nogmaals van onder mijn zonnebril. eerlijk ze was gewoon leuk om naar te kijken. 'We gaan wel zwemmen zo he.' grijnsde ik onschuldig. zeker wel dat ik wilde weten wat ze onder dat jurkje aanhad.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Carmela Lorenza Bella Agnelli
    "jep, bedoel ik helemaal" zeg ik vrolijk. "en we gaan zwemmen, want ik heb geen zin meer om nog de hele stad door te lopen om toch bijna niets te kopen. lachend kijk ik om me heen, er zijn hier echt te veel winkels maar als ik veel ga kopen mag ik mijn koffer niet meer meenemen naar huis en daar sta ik nou ook niet om te springen. "heb jij je bikini al aan, wacht... we moeten toch eerst naar onze kamer om de spullen die jij gekocht hebt daar te brengen. en dan gaan we daarna gewoon direct door naar het zwembad en hopen dat de rest van de klas daar ook is, je mag anders wel een short van mij lenen als je niet een hebt want ik heb er een stuk of 6 meegenomen"


    I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

    Aestas schreef:
    Maité
    Als ik mijn kamer uitkom, staat Brandon snel recht. Hij lijkt een blik over me te laten glijden en ik bloos lichtjes. Gelukkig verbergt mijn make-up dat voor een deeltje. 'Let's go!' mompelt hij. We stappen de lift in, hij drukt op het juiste knopje. 'Mag ik raden? Jij drinkt dadelijk een warme chocomelk,' zegt hij. Ik grijns. De hitte is een slag regelrecht in je gezicht, die je meer zin geeft in een cola met twintig ijsblokjes dan wat anders. De lucht is zwaar, ademen gaat moeilijk. 'Dat valt nog te bezien, ik heb het even warm genoeg,' zeg ik terwijl ik lang uitblaas. Ik denk terug aan de luchthaven. De airco die je koel hield zorgde ervoor dat je je wel een warme chocomelk kon permiteren. Nu wordt ik, alweer, lichtjes misselijk. Dat is hatelijk, maar wanneer we beginnen te wandelen, trekt de misselijkheid beetje per beetje weg. 'Dus, langs waar gaan we?' Ik heb echt geen idee langs waar we moeten. Net zoals op het vliegveld kan ik absoluut niet wijs worden uit de vele bordjes. 'Ik wil pizza, jij?'


    Brandon Jason Jefferson
    'Dat valt nog te bezien, ik heb het even warm genoeg.' zegt ze terwijl een lange adem uit haar mond ontsnapt. Ik zie hoe ze een beetje wit wegtrekt en kijk haar met een bezorgde blik aan. We beginnen te lopen, geen idee waar naartoe. 'Dus, langs waar gaan weg?' vraagt ze en ik kijk even met een hand voor mijn ogen, tegen de zon, naar de vele bordjes die aan een simpele straatlantaarn hangen. 'Ik wil pizza, jij?' zegt ze. Meteen begint mijn buik een raar geluid te maken bij de gedachte aan pizza. Oh, wat had ik daar nu zin in. Het was alweer een tijdje geleden dat ik wat gegeten had, dus wat voedsel zou er zeker wel in gaan. 'Pizza is goed.' zei ik grijnzend en meteen zag ik het bordje naar een drukke winkelstraat boven me. Ik dacht even na, als er veel winkels waren zouden er ook wel ergens restaurantjes zijn. 'We moeten daar naar links, en dan zit er vast wel ergens een restaurant.' Ik sla grijnzend even mijn arm om Maité's schouder heen maar trek mijn arm ook al snel weer terug. Ik begin te lopen richting de winkelstraat en zie al gauw ergens een Italiaans restaurantje verschijnen. 'Hier dan maar?' vraag ik als ik ervoor stil blijf staan.


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Lydia Campbell:

    'Nee, dank je. Ik houd het bij jurkjes.' even aarzel ik maar dan zeg ik toch: 'Heb jij een badpak voor mij?' ik heb namelijk geen badpak of bikini. Ik zat vroeger wel op zwemmen, maar dat badpak ik ook al naar mijn nichtje. Ik voel me niet zo op mijn gemak in een bikini, een badpak kan.nog.wel. desnoods. Maar dat ik dat niet fijn vind hoeft Carmela niet te weten. Als ze er specefiek om vraagt vertel ik het wel. Ik loop richting de straat. 'Een taxi bellen of hier een?' vraag ik aan Carmela. Ik kijk om me heen. Lekker druk. Ik adem een keer rustig in en kuch al snel weer uit. Ik speel wat met mijn vingers en nagels. Opeens moet ik gapen. Ik leg mijn hand voor mijn mond en knipper even. Ik rek me even uit en ikben weer springlevend.


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    Megan Jane Rhine
    'Natuurlijk hoef je niet te trakteren. dat doet Antz al. en die gaat ze meteen even halen,' zegt Brandon. Na een duw van Brandon loopt Anthony naar de bar. Niet geheel vrijwillig dus. Ik leg mijn handdoek neer naast die van Brandon en ga er op liggen. Met gesloten ogen lig ik in de zon. Gelukkig ben ik niet heel bleek, maar het kan altijd bruiner. 'Handig een broer die drankjes haalt,' zeg ik. Daarbij is dit een van de weinige momenten waar ik alleen met Brandon ben. 'We gaan wel zwemmen zo he?' vraagt Brandon. 'Ik kan niet wachten om je in zwembroek te zien,' zeg ik overdreven. Hij weet toch niet dat ik het echt meen, voor hem zijn we waarschijnlijk alleen vrienden. Dat zie je ook altijd in het progamma van MTV, Friendzone. De ander denkt er nooit hetzelfde over. Het geluid van mijn telefoon gaat als teken dat ik een bericht heb gekregen. Met mijn ogen nog steeds gesloten tast ik naar de telefoon. Als ik na enkele seconden de telefoon in mijn handen heb, draai ik me om zodat ik niet in de zon hoef te kijken. Gaan jullie naar het zwembad, en is het dan goed dat ik en Lydia, sorry daarvoor maar ik zit met haar opgescheept in dezelfde kamer ook kom. staat erin geschreven. Ik ben geen trut door te zeggen dat ze niet mogen komen. Anthony en Brandon zijn al druk genoeg samen, met Lydia erbij is het al helemaal een drama. Tuurlijk, zie je zo wel. stuur ik maar terug. Met een zucht kijk ik naar Brandon. 'Onze grote vriendin Lydia komt er zo gezellig bij,' zeg ik vol sarcasme.

    [ bericht aangepast op 11 april 2013 - 21:37 ]


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    Brandon [bam] Kilian von Monroe
    Ik lachte even onschuldig. 'Ik heb hem goed opgevoed.' Ik ging goed liggen en steun op mijn ellebogen. Ik schiet even in lach en schudden mijn hoofd. 'Je ziet me nu toch in mijn zwembroek.' Grijns ik speels. Natuurlijk wist ik wat ze bedoelde, maar ik mocht wel even plagen. Anthony was nog altijd nergens te bekennen, maar ik vond het wel even rustig zo. Als Megan met haar telefoon aan de slag gaat trek ik mijn hempje over mijn hoofd en schop ik mijn versleten vans uit. Veel beter zo en nu werd ik tenminste een beetje egaal bruin. Ik gooide mijn telefoon en sigaret uit mijn zak, zodat ik daar straks niet met mijn stomme kop mee in het water zou springen en stak een sigaret op. Meteen frons ik mijn wenkbrauwen als Megan meedeeld dat Lydia ook mee komt en ik hoor gejammer achter me. Ik kijk om en zie Anthony met drie cocktails in zijn handen. Mokkend door het leuke niets komt hij baast me zitten en deelt hij de glazen uit. 'Echt, mensen zeggen dat wij een stelletje idioten zijn. Maar zij.'


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Brandon Jason Jefferson
    'Dat valt nog te bezien, ik heb het even warm genoeg.' zegt ze terwijl een lange adem uit haar mond ontsnapt. Ik zie hoe ze een beetje wit wegtrekt en kijk haar met een bezorgde blik aan. We beginnen te lopen, geen idee waar naartoe. 'Dus, langs waar gaan weg?' vraagt ze en ik kijk even met een hand voor mijn ogen, tegen de zon, naar de vele bordjes die aan een simpele straatlantaarn hangen. 'Ik wil pizza, jij?' zegt ze. Meteen begint mijn buik een raar geluid te maken bij de gedachte aan pizza. Oh, wat had ik daar nu zin in. Het was alweer een tijdje geleden dat ik wat gegeten had, dus wat voedsel zou er zeker wel in gaan. 'Pizza is goed.' zei ik grijnzend en meteen zag ik het bordje naar een drukke winkelstraat boven me. Ik dacht even na, als er veel winkels waren zouden er ook wel ergens restaurantjes zijn. 'We moeten daar naar links, en dan zit er vast wel ergens een restaurant.' Ik sla grijnzend even mijn arm om Maité's schouder heen maar trek mijn arm ook al snel weer terug. Ik begin te lopen richting de winkelstraat en zie al gauw ergens een Italiaans restaurantje verschijnen. 'Hier dan maar?' vraag ik als ik ervoor stil blijf staan.


    Maité
    Brandon kijkt me even bezorgd aan, waardoor ik door heb dat ik waarschijnlijk bleekjes zie. Daarna kijkt hij naar de lantaarnpaal waar minstens zeven bordjes aan zijn vastgemaakt. Meteen veranderde zijn gezichtsuitdrukking als ik zei dat ik pizza wilde, dus hij zal het vast wel goed vinden. Ja, hij vindt het goed. 'Pizza is goed,' zegt hij. Ik betrap mezelf erop dat ik van het geluid van zijn stem hou. Even schud ik mijn hoofd. Nu mocht ik niet toegeven aan de kriebels in mijn buik. Niet nu het net zo goed leek te gaan tussen ons. De sfeer was niet gespannen, zelfs ontspannen. 'We moeten daar naar links, en dan zit er vast wel ergens een restaurant.' Hij slat zijn arm om me heen, om die vervolgens weer weg te trekken. Ik kijk hem een fractie van een seconde teleurgesteld aan, waarna ik hem volg. Niet forceren nu. Niet doen. Als we even wandelen komen we bij een pizzeria aan. 'Hier dan maar?' Ik knik, en voor hij naar binnen kan gaan, neem ik zijn hand vast. 'Denk je niet dat het eens tijd wordt dat we Lydia eens serieus op haar plaats zetten? Door haar zitten we namelijk minstens een nacht samen opgescheept.' Ik leg zijn arm om mijn schouder en leg mijn hand op zijn borst. 'We pakken haar in haar eigen spel,' fluister ik, voordat ik een kus op zijn wang druk en hem meetrek de pizzeria in.


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28