• Ja, X Factor is weer begonnen en deze keer met One Direction als jurlyleden.En het werkt net iets anders. Van de 20 mensen die meedoen gaan er 10 door. 2 bij elk jurylid. Hun zullen samen met de 5 juryleden en hun vriendinnetjes samen gaan wonen in het X Factor huis. Elke week zal er een liveshow plaats vinden waar niemand[/center] zal afvallen we werken dus met een punten systeem. Maar zal de liefde tussen de vriendinnetjes van de jongens blijven staan. Zullen de meisjes hun bedriegen? Of word een van de jongens verliefd op een andere kandidaat? Is een van de jongens homo? Een verhaal tussen liefde haat en verdriet.
    Reseveringen blijven 12 uur staan. Je mag je rol al wel voor de helft invullen en derest later


    Jury/One Direction/Jongens
    -Harry Styles ll Damnbieber-
    -Zayn Malik ll Sidestap-
    -Niall Horan ll ZiamStorason -
    -Louis Tomlinson ll Magicales-
    -Liam Payne ll BigFatLiar
    -

    Kandidaten
    -Chiara Bella Love ll Damnbieber-
    - Elizabeth ''Liz'' Harper ll Panday-
    -Mackenzie Lou Arretez ll Lavigna-
    -Luke Smith ll Sylvesti-
    -Holly Renée McDawn ll Seaver
    -Kyra Luca Graig ll Semper-
    -Gabrielle Aplin ll BigFatLiar-
    -Lars Loseyn ll Seaver
    -Mickey Smith ll Slyvesti-



    Teams

    Team Harry

    -Kyra Luca Graig ll Semper


    Team Niall
    - Elizabeth ''Liz'' Harper ll Panday
    --Gabrielle Aplin ll BigFatLiar

    Team Liam
    -Luke Smith ll Sylvesti
    -Lars Loseyn ll Seaver

    Team Louis
    -Holly Renée McDawn ll Seaver
    -Mickey Smith ll Slyvesti


    Team Zayn
    -Mackenzie Lou Arretez ll Lavigna
    -Chiara Bella Love ll Damnbieber


    Vriendinnetjes van de jongens
    Dannielle Peazer ll Coockies-
    Perrie Edwards ll Pushing -
    Eleanor Calder ll Coockies-
    Vriendinnetje Harry ll


    Invullen
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd:
    Uiterlijk: (Bekend persoon)
    Innerlijk:
    Extra:

    - Minstens 4 regels Zonder spatie's
    - 16+ toegestaan
    -Naamsveranderingen doorgeven
    - 7 dagen niet reageren en je bent eruit
    - Zeggen als je een lange tijd weg bent
    -Geen sneltrein
    -Geen Mary Sue's of Gary Stu's
    - Niet te veel off-topic, anders gebruik: {} [] () of spoiler
    - Alleen ik maken de nieuwe Topic's aan tenzij het aan iemand gevraagd word te doen
    - 3 rollen per acount!!!
    - Naamsveranderingen doorgeven
    - Hou het gezellig&sluit niemand buiten




    Het huis

    We beginnen dat je bij het x Factor house komt en bekend word gemaakt door Harry welk team jullie zitten. (Je komt dus gewoon in de hal staan)


    Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

    [[Oow balen!! Hij is er weer ^^ (: ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    [Wat gaan we met Chiara doen?]


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Toby Woods
    Langzaam liep ik over de straten. Na heel lang twijfelen had ik besloten om terug te keren naar het X Factor huis. Het was vreemd, want wilde niets liever dan terugkeren. Maar was de vorige ontmoeting ook nog niet vergeten. Alleen gaf Niall uiteindelijk de doorslag, want kon niet meer zonder hem. Daardoor liep ik nu hier en maakte me de andere dingen die zouden gebeuren, of werden gezegd, me niet meer uit. Dit zou een verassing worden voor iedereen. Maar of de een hem nu net zo leuk vond als de ander..Dat was de vraag. Niet veel later na deze gedachten stond ik dan ook met gemengde gevoelens voor de deur. Ik wilde aanbellen tot het moment dat me iets te binnen schoot. Mijn telefoon viste ik uit mijn broekzak en stuurde Danielle een smsje naar of ze de deur openen wilde doen. Maar ook om me gelijk te helpen om te zorgen dat dit een verassing voor Niall bleef.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [Weet niet. DamnBieber is vanaf zondag weg en reageert redelijk weinig... Ik stel voor dat jij gewoon reageert? ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    [Besturen of ook gewoon haar spelen? Dat lukt nauwelijks als onze personages steeds ruzie hebben.]


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    [Er is een nieuwe dag begonnen, dus ik zou gewoon alleen jouw eigen besturen en contact zoeken met andere mensen totdat zij weer actief gaat reageren? ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Mackenzie Lou Arretez

    Zuchtend wreef ik over mijn ogen en keek de kamer rond. Een klein straaltje zonlicht verscheen door de gordijnen heen waardoor ik wakker werd. Ik sloeg de dekens weg en stapte het bed uit. Vandaag was weer eens een nieuwe dag, nieuwe kansen. Ik liep naar mijn kast en haalde een setje kleren en een beanie eruit. Gisteren had ik toch uit verveling alles in de kast gedaan in plaats van in mijn koffer. De kleren deed ik snel aan en liep vervolgens naar de badkamer om mijn haar te fatsoeneren en mijn tanden te poetsen. Mijn beanie deed ik op mijn hoofd en griste mijn iPhone van mijn nachtkastje. Ik snelde naar beneden en begroette Zayn. Mijn maag rammelde en gaf een seintje dat ik wat eten moest gaan pakken. Ik opende de keukenkasten en na lang twijfelen pakte ik toch een simpele boterham met wat sla, ham, komkommer en kaas. Met een glimlach plofte ik op de barkruk neer en keek naar de televisie. MTV Breakfast club. Ik pakte mijn telefoon weer en checkte alles even. Niets bijzonders zoals altijd. Ik gooide mijn telefoon naast het bord en zuchtte. Wat gingen we vandaag eigenlijk doen? Misschien mochten wel een keer naar buiten, wat overigens een groot wonder zou zijn omdat we praktisch in quarantaine waren. Begreep me niet verkeerd, X-Factor is een fantastisch programma, maar toch. Je kan toch mensen niet opsluiten voor hun carrière, of ik was gewoon gek. Ik denk toch dat het beiden dingen waren. Ik was ook gewoon gek.

    [Someone for Mackenzie?]


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Coockies schreef:
    Eleanor Calder

    Ik knipper slaperig met mijn ogen. Ik ben wakker geworden door bewegingen naast mij. Hoe geweldig - op de valpartijen na- gisteren was, zo verschrikkelijk was vannacht.
    'Luke, waar ga je heen,' vraag ik zacht en een beetje paniekerig. Ik kijk hem met samengeknepen ogen aan. Ik was niet in staat ze helemaal te openen door de slaap. Ik trek de dekens hoog op en ril even. Als Luke er niet was geweest.... Ik zou echt niet meer weten wat ik zonder Luke zou moeten. Als hij er miet was geweest dan zou ik we waarschijnlijk al helemaal aan onderdoor zijn gegaan. Dat ga ik nu al, maar laat staan zonder hem. Uitgeput sluit ik mijn ogen weer. Ik heb vannacht nou miet echt veel geslapen. Ik rol me op tot de foetushouding en verstop me onder de dekens. Vandaag gin ik niet uit bed komen.


    Luke Smith
    Ik draaide me om in de deurpost. Ze leek wel in paniek. "Ik ga even douchen. Ik stink namelijk heel erg. Ik ben zo terug." Ik haalde een hand door mijn haar en liep rustig naar de badkamer. Die deed ik op slot. Ik draaide de douche open en kleedde me uit. Na een korte maar grondige douche droogde ik mezelf goed af. Ik deed een handdoek om mijn middel en liep naar mijn kamer met Liam om daar mijn kleren te pakken en aan te trekken. Mijn haar hing nogsteeds nat en slap rond mijn hoofd, maar dat zou snel genoeg pluizig zijn. Ik liep terug naar Eleanor en veegde mijn haar uit mijn ogen. "Kleed je maar aan. Dan zal ik ontbijt voor je maken." Ik glimlachte vriendelijk naar haar en liep daarna naar beneden om haar privacy te geven en om ontbijt voor ons tweeen te maken. In de keuken zag ik al een aantal mensen staan. "Morgen" zei ik nog vrij vrolijk. Mijn medicijnen had ik net ingenomen en werkten nog niet, maar ik voelde me vanochtend goed, toch nam in geen risico. Ik haalde twee kommen en twee glazen uit een van de kastjes voor ik cornflakes met melk en sinaasappelsap begon te maken.


    Bowties were never Cooler

    Danielle Peazer

    Ik word wakker van gepiep. Even denk ik dat het mijn wekker is, maar als ik me op mijn zij draai, zie ik mijn mobiel oplichten. Zachtjes vloek ik en blijf even doodstil liggen. Na een tijdj ebesluit ik toch te kijken en knijp mijn ogen dicht tegen het licht van mijn beeldscherm. Vermoeid kijk ik. Mijn ogen vliegen open als ik de afzender zie. Zo snel kleed ik me aan. Ik trek vlug een jogging en vest over mijn lingerie aan. Vervolgens ren ik de trappen af. Zo snel ik kan, gooi ik de deur open. Mijn mondhoeken krullen omhoog en ik val Toby om zijn nek. Dit was geweldig! Hopelijk ging Niall dan weer redelijk normaal doen!
    'Wat doe jij hier?! Dit is zo geweldig! Niall zal weer helemaal opknappen,' ratel ik en omhels Toby stevig. Dan laat ik hem los. 'Kom binnen,' roep ik enthousiast uit en zet al een stap opzij. Ik sta nog net niet op en neer te springen van blijdschap en geluk. Dit was geweldig! Niall ging zo blij worden! Ik wilde geen depressieve Niall, die hoorde ik niet te kennen!


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    [Welke dag ist eigenlijk?]


    Bowties were never Cooler

    Eleanor Calder

    Vaag hoor ik Luke nog antwoorden, maar veel aandacht besteed ik er niet aan. Zwijgend luister ik naar de geluiden in de badkamer en blijf doodstil liggen. Ook als de deur weer open gaat blijf ik liggen. Even later hoor ik Luke weer.
    'Nee,' mompel ik en klem de dekens dicht tegen me aan. 'Ik heb geen honger,' reageer ik en trek de dekens over mijn hoofd. Volgens mij is Luke allang weg en blijf ik in stilte achter. Mijn ogen knijp ik hard dicht, maar moe ben ik echt niet meer. Hoe kan ik het gister zo leuk hebben, maar mijn nacht zo verschrikkelijk zijn en zo verschrikkelijk wakker worden? Langzaam sta ik op. Mijn haar steek ik in een slordige staart en vlug trek ik mijn jogging aan. Ik spuit wat deo op, maar meer doe ik ook niet. Het kan me niet meer schelen. Langzaam sjok ik naar beneden en laat me op een stoel vallen. Ik staar naar de muur tegen over me en veroer me verder niet. Ik ben mijn bed al uitgekomen, daar moeten ze blij mee zijn. Meer kan ik niet doen, meer wil ik niet doen. Slaperig sluit ik mijn ogen. Ik ben nog steeds doodmoe. Ik ben Luke echt dankbaar, zonder hem was ik waarschijnlijk niet eens in slaap gevallen...


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Luke Smith
    Ik maakte rustig ontbijt. Ergens halverwege zag ik Eleanor binnen komen. Ze zag er echt heel slecht uit. Ik maakte snel het ontbijt af en bracht het naar haar toe. "Eet maar wat, dan voel je je beter. Ga dan lekker douchen en als ik niet naar Liam hoe kunnen we straks weer naar het skatepark als je wil. Anders kan dat alsnog vanmiddag." Ik ging tegenover haar zitten en begon zelf rustig te eten. Ik had best wel veel honger en de medicatie zorgde alleen voor nog meer honger. De cornflakes kraakte in mijn mond en ik kauwde vrij rustig. Waar zou Mickey eigenlijk zijn? We waren namelijk altijd op precies dezelfde tijd wakker. Vreemd, maar het zou wel een tweeling ding zijn.


    Bowties were never Cooler

    Eleanor Calder

    Alsof ik in een trance zit, luister ik naar Luke. Ik kijk naar het eten in mijn hand, maar kan het niet oprbrengen een hap te nemen. Ik blijf even als versteend zitten. Mijn ogen glijden door de kamer en even kijk ik weer naar Luke.
    'Ik heb geen kracht om vandaag te skateboarden. Sorry.' Ik staar naar de kom in mijn handen en neem een klein hapje. Het was weer een van mijn zieke dagen. Niemand wist van mijn geheim, ik wilde het Louis vertellen, maar nu kon het niet meer. Het kon gewoon niet meer. Ik voel de misselijkheid opkomen en sta vlug op. Ik zet de kom weg en ren de trappen op naar de wc. Voor ik het weet, ligt er weer kots in de wc. Ik hap naar adem en blijf futloos zitten. Ik snik even en houd me stevig vast aan de wc pot. Ik kom langzaam weer overeind en trek door. Hoe moest ik dit gaan vertellen? Ik kon toch niet... Nee, dat kon ik niet. Langzaam slenter ik weer naar beneden en ga weer op de bank zitten. Ik pak het eten weer vast en neem een klein hapje. Het is echt niet te eten met de smaak in mijn mond, maar ik vind het lullig om te laten staan. Luke heeft toch zijn tijd verspild aan het maken voor eten voor mij. Ik speel een beetje doelloos met de lepel en slik even. 'Ik moet met Louis praten,' zeg ik zacht en kijk Luke aan. 'Kan jij hem halen?'

    [Sorry, moest er wat drama bij gooien (: ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Toby Woods
    Ik lig bovenop mijn koffer zitten en wachtte geduldig af tot er werd opgedaan. Nu ik hier eenmaal stond, of beter gezegd zat, vond ik het eigenlijk niet heel erg meer. Ik wist waarom deze keuze was gemaakt en de twijfel en gemengde gevoelens was dan ook verdwenen. Mijn hand ging door mijn haar terwijl mijn blik nog altijd op de deur gericht was. Zodra deze openvloog, vloog ik overeind om Danielle te zien staan. Mijn armen sloeg ik om haar heen, zodra ze me om mijn nek viel. Het was nu al goed om terug te zijn.
    'Ik kon het niet uithouden zonder jullie. En al helemaal niet zonder Niall. Maar ben het met je eens, alleen vergeet je geen adem te halen?' vroeg ik lachend toen ze ratelde. De lach kon gewoon niet ontbreken en helemaal niet door haar vrolijkheid en de naam van Niall die viel. Langzaam liet ik haar los en pakte mijn koffer vast, om na haar woorden naar binnen toe te lopen. 'Het is goed om terug te zijn. Maar was het echt zo erg?' vroeg ik. Ik zou mezelf echt nooit vergeven als het te erg was geweest.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Danielle Peazer

    Ik glimlach even. 'Nee ik ook niet zonder jouw. Je hebt wat gemist.... Ik heb echt mijn best gedaan Niall op te vrolijke, het was me redelijk gelukt.' Ik grijns even. 'Nou ja bedankt zeg,' zeg ik quasi verontwaardifd als hij alleen maar over Niall begint. Ik haal mijn schouders op. 'Ja, het was erg. Totdat we een taart gevecht gingen doen, Liam ondergooide. Alleen daarna ging het weer wat minder, maar uiteindelijk lag ik weer in het zwembad. het waren golven. Het was normaal, ieder ander zou het ook hebben. Voel je niet schuldig, want je bent er weer en daar gaat het om. Ik omarm Toby nog even en loop dan vrolijk achter hem aan. Ik grijns. 'Hoe gaan we dit Niall vertellen,' vraag ik enthousiast. Ik hield van plannetjes verzinnen! Vooral als ze leuk waren! Ik grijns en bijt afwachtend op mijn lip. In mijn hoofd denk ik even terug aan alles ne probeer ik ook weer plannetjes te verzinnen, maar er komt niks in mijn hoofd binnen. Misschien wist Toby iets.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne