• One Direction vriendinnen zussen?

    Vriendin van Louis, een zusje van Liam. Liam vindt het maar goed, maar heeft wel één voorwaarde: Geen seks. Maar wat als Liam uitvindt dat ze zwanger is? Hoe gaat hij reageren? Vriendin Liam, een zusje van Zayn. Zayn vindt alles goed, kom op, Liam is schattig en beschermend. Maar wat als Liam vreemdgaat met Danielle? Gaat Zayn voor zijn zusje of toch voor zijn beste vriend? Zayn's vriendin, een zusje van Harry. Harry is heel beschermend en houdt haar van de wereld van jongen. Harry wilt zelfs niet dat een jongen nog naar haar kijkt, laat staan met Zayn daten. Wat gaat hij doen als hij er achterkomt? Harry's vriendin, de tweelingzus van Niall. Niall vond het eerst wel oké dat zijn zusje met hem uitging, maar als Harry compleet dronken wordt en dan vreemdgaat, wilt Niall absoluut niet dat ze nog met hem omgaat. Maar toch gaat ze nog met Harry, zonder dat Niall het weet. Niall's vriendin, een zusje van Louis. Louis vindt het maar niks dat ze samen zijn en doet er alles voor om ze uit elkaar te halen. Toch luistert ze niet naar Louis en gaat gewoon met Niall om.


    Rollen:
    meisjes:

    - Liam's vriendin - Marie-Anne Malik Amliandeq]
    - Zayn's vriendin - Chayenne Rose Styles [q]Adnane

    - Vriendin Harry - Megan Horan Erestor
    - Vriendin Niall gereserveerd voor Europe
    - Vriendin Louis - Ophelia Annabelle Payne Exposed

    De jongens:
    - Zayn Javadd Malik - Depay
    - Harry Edward Styles - Faisean
    - Louis William Tomlinson - xMerlex
    - Niall James Horan - quin98
    - Liam James Payne KiliOfDurin


    - Reservering blijven 24 uur.
    - Geen perfecte personages.
    - Minimaal 3 á 4 regels
    - Melden als je langer weg bent.
    - OOC tussen haakjes of spoiler
    - Geen ruzie OOC wel IC
    - Niemand buitensluiten.
    - Alleen ik, Curlies maak de topics aan, tenzij ik er iemand anders voor wijs.


    Rollentopic


    Situatie
    Iedereen is op het May Day festival.

    Tinychat^^
    Complicated lied
    Praattopic om het topic 'schoon' te houden

    Afwezigen:
    Stylez - 28 juli t/m 26 augustus

    [ bericht aangepast op 15 aug 2013 - 4:48 ]


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    [Ik reageer morgen, goed?]


    Bowties were never Cooler

    [Natuurlijk, ben wel bijna de hele dag weg, probeer me een beetje te socializen :Y) ]


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Stylez schreef:
    Marie-Anne Malik

    Ik lachte even om zijn kraag en trok er lachend aan. "Zo belangrijk is het niet en ik ben helemaal niet prachtig. Jij ziet er zo knap uit." Grinnikte ik. Morgen zou ik toch naar het ziekenhuis gaan voor die vervloekte pillen. Hij aaide zacht over mijn onderbeen terwijl ik sprak. Zuchtend gaf ik toe. "Je wint en je ben en blijft een idioot Payne." Lachte ik en gaf hem speels een stomp in zijn elleboog. Zijn telefoon ging weer en hij besloot deze keer wel op te nemen. Ik keek even in de spiegel en borstelde mijn haren snel voordat ik snel naar beneden ging. Lachend sprong ik op Liam's rug en wikkelde automatisch mijn benen rond zijn middel. "Nou, ga maar lopen. Hup als je nog daarheen wilt." Grinnikte ik en drukte een kus in zijn nek. Ik was echt blij vandaag en een beetje hyperactief, maar dat was hij vast wel gewend van me. Acht van de tien keer was ik hyperactief. "Blij met je verloofde? Geen spijt?" Plaagde ik hem en kuste hem opnieuw in zijn nek. Ik verborg mijn gezicht in zijn nek en giechelde.


    Liam Payne
    Ik grinnikte zacht en schudde mijn hoofd. "Dank je schat, maar ik denk dat jij meer bekijks zal trekken dan ik." Toen ik het over vanavond had en met mijn wenkbrauw wiebelde was ik echt idioot aan het doen, iets waar zei natuurlijk direct op inspeelde. "Weet ik, schat. Maar wel jou idioot." Ik gaf haar een kusje op haar arm en stond toen op omdat mijn mobiel afging. Ik liep in een drafje naar beneden en nam op. Het was mijn moeder die ons feliciteerde. "Bedankt mam." zei ik voor ik opeens een klap van achter kreeg. Uit een automatisme hield ik een hand onder haar billen om haar zo te ondersteunen. "Daar denken we over na, maar ik denk het wel." Ik glimlachte bij de kus in mijn nek. "Hou van je, doei." Daarbij hing ik op. "Ik ga al, schatje." Ik liep rustig richting de deur met haar op mijn rug. ik was wel raardere stunts van haar gewent en eigenlijk vond ik het best wel leuk. "Zeker geen spijt. Ik ben echt heel erg blij met je." Ik opende de deur en griste nog snel mijn sleutels en autosleutels mee voor ik de deur uit liep. Ik draaide hem kort op sloot en liep toen naar beneden om met de auto naar haar ouders te gaan.


    Bowties were never Cooler

    Marie-Anne Malik

    "Dat weet ik toch, mijn idiootje en ik houd van je." lachte ik. Ik grinnikte en knikte. Hij was met zijn moeder aan het bellen, moeder en zoonliefde. Dat vond ik altijd zo schattig, schattiger dan alles. "Awh, je bent zo schattig met je moeder en ik maak geen grapje." Mompelde ik in zijn nek en grinnikte. Ik voelde hoe hij ging lopen met mij op zijn rug en deed de deur op slot. Aan de andere kant was ik blij en hyperactief om naar huis te gaan, maar aan de andere kant ook best wel nerveus. Ik was niet bepaald voorbereid op alle felicitaties en misschien wel fans die voor de deur stonden. Mijn maag ging al keren bij de gedachte. Ik wilde op het moment geen fans meer, nu even niet. Al wist ik wel dat ik in de avond op Twitter zou snuffelen voor de gedachtes van de fans. Ik wist dat ik mezelf misschien zou gaan lijden, maar het kon me niks meer schelen. "Ben jij niet nerveus?" Vroeg ik zacht terwijl ik van zijn rug sprong en hem aankeek. Ik maakte mijn jurk recht en zuchtte. Ik stapte de auto in en kruiste mijn benen. Desondanks het mooie weer, voelde ik me nog onzeker in deze jurk.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Liam Payne
    Ik grijnsde en aaide even door haar haren. "Dank je." Ik vond het nooit leuk schattig genoemd te worden... Behalve door haar. Dan vond ik het wel best. Ik drukte een kusje op haar schouder en liep naar de voordeur. Na die achter ons op slot te hebben gedraaid liep ik met haar nog steeds op mijn rug richting de auto. Ik was echt over de top vrolijk nu en niets deed daar aan af. Het feit dat ze nu op mijn rug zat helemaal niet. Ik vond het wel best en ze woog toch maar zoveel als een veertje. Bij de auto stopte ik en ze sprong van mijn rug. Ik schudde mijn hoofd bij haar vraag. Waarom zou ik nerveus zijn? Een van de meest spannende dingen uit mijn leven had ik net achter de rug. Ik stapte aan de rechterkant achter het stuur en keek naar haar. Ze zat wat onzeker op haar stoel. "Je ziet er geweldig uit, Annie. Echt waar." Ik startte de auto en reed rustig weg door de straten van London richting het huis van haar ouders. Onder het rijden begon ik zacht Thank You For Loving Me van Bon Jovi te zingen. Het gaf nu precies weer hoe ik me voelde.


    Bowties were never Cooler

    Marie-Anne Malik

    "Alsjeblieft." Grinnikte ik. Ik wist wel dat jij het niet leuk vond als hij schattig werd genoemd, maar hij was nou eenmaal schattig. Hoe kon hij zo relaxt en opgewonden zijn terwijl ik haast nerveus en.. Oké, ik was ook heel blij en hyperactief, maar zo was ik acht van de tien keer. Ik keek hem fronsend aan en zuchtte. "Jurkjes waren nooit mijn sterkste punten ooit. Het liefst draag ik jeans en shirtjes, maar voor deze ene keer omdat het zo speciaal is." Glimlachte ik. Ik voelde me meer onzeker in een jurk dan in hakken en dan vond ik zelfs raar. Mijn mondhoeken krulden langzaam omhoog bij het horen van zijn zingende stem, daar vrolijkte ik altijd van op. We reden rustig weg naar mijn ouders, naar het huis waar ik woonde en ik zo gehecht aan was. Als ik in de universiteit was, zou ik wel een apartement voor mezelf kopen of huren. Ik kon niet voor eeuwig bij mijn ouders wonen.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Liam Payne
    Ik glimlachte onder het rijden. "Daar ben ik dan heel blij mee, want je ziet er echt beeldschoon uit. Geen grap." Ik reed rustig door de straten van de drukke metropool terwijl ik zacht begon te zingen. Ik zong eigenlijk altijd achter het stuur. Zeker als ik niet echt haast had. We moesten natuurlijk wel bij haar thuis aankomen, maar ik hoefde niet te racen. Over een paar jaar als zij op de uni zat en we getrouwd waren hadden we hopelijk samen ergens een leuk huisje. Het liefst met een grote tuin ergens net buiten de stad. Ik parkeerde in de straat waar haar ouders woonden. Ik haalde het sleuteltje uit het contact en liep om on de deur aan haar kant voor haar open te houden. "We zijn er, lief." Het was redelijk rustig in de straat. Ik herkende een paar auto's van de vorige verjaardagen die ik hier was geweest. Ik was toch al best een tijdje een deel van het gezin. Ik deed mijn stropdas nog even recht en ging met een hand door mijn haren. Achter haar zag ik haar ouders al even door het raam kijken en ik glimlachte vrolijk. Die waren vast ook benieuwt hoe het was gegaan... Maar waarschijnlijk hadden ze het op twitter al gelezen.


    Bowties were never Cooler

    Marie-Anne Malik

    Ik bloosde even en grinnikte. "Ik geloof je niet, want ik ben niet beeldschoon." Zei ik en stak mijn tong naar hem uit. Ik kon serieus niet wachten totdat ik op de universiteit zat, dan was ik eindelijk af van die vervloekte school. "Ik wil naar de universiteit." Zeurde ik als een klein kind en zuchtte. We kwamen aan in de straat waar ik woonde en hij hield de deur voor me open. Ik sprong uit zijn auto en glimlachte breed. Mijn ring brandde aan mijn vinger, maar ik werd opeens heel gerust en een fijn gevoel overspoelde me. Ik draaide me om en zag mijn moeder, onmiddellijk begon ik hyperactief te zwaaien en te glimlachen. Nu was ik opeens heel blij en opgewonden. "Kom." Ik trok hem mee naar binnen en knuffelde mijn ouders gelijk. "Beste verjaardag ooit." Grinnikte ik en keek Liam met een grote glimlach aan. Deze ene keer was ik blij met de stemmingswisseling. "En dat jullie hier allemaal van wisten. Ongeloofelijk." Zei ik en pruilde. "Ah, maar schat toch. Als ik het zei was het niet meer leuk, dat weet je zelf ook wel." Ik keek mijn moeder met spleetoogjes aan en zuchtte. Dat klopte helemaal.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Liam Payne
    Ik hoorde haar nog wat piepen en zeuren, maar moest er alleen om glimlachen. Dit maakte mijn Marie-Anne ook zo erg weer haarzelf. De persoon voor wie ik zo keihard gevallen was. Ik parkeerde en hield het portier voor haar open. Ze sprong er min of meer uit en snel deed ik de auto op slot. Even wuifde ik kort naar haar ouders die vrolijk achter het raam stonden. Opeens klemde ze haar hand aan de mijne en trok me zo mee naar de deur en naar binnen. Pas toen ze haar ouders knuffelde kwam ik tot stilstand. Mijn leven met haar ging nooit vervelen. Dat was maar goed ook want ik hoopte dat we nog een heel erg lang leven samen voor de boeg hadden. Ik kreeg een hand van haar vader en een kus op mijn wang van haar moeder als welkom. "Officieel welkom bij de familie, Liam" zei haar vader met een opgewekte toon in zijn stem, alsof hij lang had gewacht deze zin uit te mogen spreken. Toen dat over was legde ik rustig mijn arm om haar middel. "Maar nu weet je het en zijn er geen geheimen meer." zei ik tegen haar voor ik zacht een kusje op haar wang drukte. vanuit de woonkamer hoorde ik geroezemoes komen. "Ik denk dat meer mensen je willen feliciteren." rustig leidde ik haar achter haar ouders aan naar de woonkamer, waar best wat mensen waren. Ik herkende de meesten wel, sommigen alleen van gezicht, anderen ook van naam. Ik glimlachte beleefd, maar vooral gigantisch vrolijk en wachtte tot zij initiatief zou nemen om felicitaties te gaan ontvangen van haar gasten. Ze waren er immers voor haar.


    Bowties were never Cooler

    Marie-Anne Malik

    Ik was serieus, als ze mij laten falen bij de examens en mij het jaar over laten doen, ging ik gewoon van school af. Glimlachend keek ik mijn vader aan en grinnikte kort. ''Ik ben nog niet getrouwd, hij hoort nóg niet officieel in de familie. Helaas.'' glimlachte ik. Ik haalde een hand door mijn haren en pruilde naar Liam. ''Maar dan nog. Het was gemeen.'' grapte ik en kruiste mijn armen. We gingen naar de woonkamer, waar al mijn familie voor mijn verjaardag was. Ik was hun erg dankbaar dat ze hier kwamen, alleen maar voor mijn verjaardag en eventueel nog de verloving, maar ze kwamen elk jaar en ik hield zielsveel van ze. Ik wilde ze dan ook nooit kwijtraken. Vrolijk liep ik naar mijn nichten en neven, om ze allemaal een knuffel te geven en een kus op hun wangen. Mijn ooms en tantes feliciteerde me voor beide evenementen en drukten allemaal een kleffe kus op mijn wang, waardoor ik weer natuurlijk in de lach schoot. Ik griste even snel een glaasje wijn van de tafel en praatte nog gezellig verder met mijn familie. Ik kon echt niet zonder ze. Ik liep vrolijk met de glas naar Liam en omhelsde hem. ''Je bent echt fantastisch. Dat moet je nooit vergeten. Oh en ik houd nog steeds van je.'' grinnikte ik.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Liam Payne
    "Officieus dan." verbeterde haar vader zich bij haar opmerking. Ik glimlachte en aaide zacht over haar rug. "Nee, het was traditie. Daarbij was ik dit al veel langer van plan dan dat jij het hebt geweten." zei ik zacht tegen haar terwijl we naar de woonkamer liepen. Die zat helemaal vol met haar familie. Ik vond het leuk ze weer eens te zien en ook heel fijn voor haar dat ze ze allemaal weer zag. Ik liep rustig met haar mee langs haar nichten, neven, ooms en tantes. Ik kreeg van allemaal een hand en een felicitatie. Ik wist niet voor welk van de twee dingen, maar ik geloofde voor beiden. Toen zei nog even bleef praten liep ik stilletjes naar de keuken om een glas cola te halen. Toen liep ik weer terug en ging ergens staan. Al snel voegde ze zich bij me. Ik sloeg mijn vrije arm om haar heen en glimlachte. "Jij bent echt geweldig en veels te lief voor me. En ik houd nog steeds heel erg veel van jou." Ik drukte zacht een kusje op haar voorhoofd en nam een slok cola. Zoenen voor familie deed ik ook echt niet. Dat was voor op de bruiloft, maar zeker niet nu.


    Bowties were never Cooler

    Marie-Anne Malik

    Ik stak mijn tong naar mijn vader uit en keek weer naar Liam. ''Dat is maar goed ook,'' grinnikte ik en nam een slokje van mijn glaasje wijn. Ik prefereerde witte wijn in plaats van rode wijn, maar ach ja. Het was tenminste iets en ik had een beetje genoeg van cola en fanta. Hij drukte zacht een kus op mijn voorhoofd, waardoor ik moest glimlachen. ''Waarom had je het eigenlijk op mijn verjaardag gedaan?'' vroeg ik met een glimlachje en trok hem even mee naar de tuin, de zon scheen fel, maar het was lekker warm. Ik plofte neer op onze schommelstoel en klopte op de plaats naast me. De zon die op mijn iets getinte huid brandde, voelde goed aan. Ik deed mijn ogen dicht en zuchtte gelukzalig. Gelukkig was het goed weer, ik wilde niet dat het ging regenen op mijn verjaardag - ook al klonk dat nogal egoïstisch, maar dat zou mijn dag verpesten.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Liam Payne
    Ik had nog niet de tijd gehad om een antwoord te geven op haar vraag toen ze me de tuin in trok. Haar ouders hadden niet een grote tuin, maar het was wel mooi, goed aangeplant en goed verzorgt. De zon scheen fel in het tuintje en het was vrij warm. Ik als Engelsman was niet echt zulke sterke zonnestralen en zulke warme temperaturen gewent. Tuurlijk was het wel lekker, voor even, maar dan verlangde ik weer terug naar de schaduw. Ik ging naast haar zitten op een krukje wat net in de schaduw van een boom stond. Dat was al beter dan in de bloedhete zon. Zij hield van de zon en de hitte. Ik moest toegeven dat de zon iets gezelligs had, maar het was wat warm naar mijn smaak. "Ik heb het op je verjaardag gedaan omdat ik het zoizo tijdens een optreden wilde vragen en voor je 18e durfde ik het eigenlijk niet goed." Nu ze eindelijk volwassen was mocht ze ook dit soort vragen zelf beantwoorden zonder toestemming van haar ouders... Of broer. Ik sloeg een arm om haar heen en genoot van ons momentje alleen terwjl de zon brandde op mijn bleke huid.


    Bowties were never Cooler

    Marie-Anne Malik

    Ik lachte even toen hij op een krukje in de schaduw ging zitten in plaats in de zon. "Ach ja. Dat kan ook ja." Grinnikte ik. Ik hield liever van de zomer dan de winter, in de winter was ik zo bleek en ik hield niet van bleek zijn. "En waarom tijdens een optreden?" Vroeg ik met een klein glimlachje rond mijn lippen. Ik was nieuwsgierig aangelegd en vroeg meestal door. Ratelen kon ik ook goed, al moest ik zelf zeggen. Ik begreep wel dat hij het niet durfde voor mijn achttiende, als je achttien was kon je nou eenmaal beslissingen maken op jezelf. Niet steeds je ouders erbij halen voor elk klein dingetje en het beste was dan ook dat ik van school ging. "Zal ik vanavond bij je blijven?" Anders zou ik zo alles inpakken en klaarmaken. Het zou vroeg of laat wel wat donkerder worden. Ik had de tijd niet echt in de gaten. Wel wist ik dat de tijd serieus voorbij vloog. Ik wilde gewoon rustig in een bed liggen, ik was al doodop en het was nog geen eens avond. Zuchtend legde ik mijn hoofd op zijn schouder en keek naar de blauwe lucht. "Dit is zo perfect." Zuchtte ik.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Liam Payne
    Ik vertelde haar pas buiten waarom ik het had gedaan. Ik zat in de schaduw en keek naar haar gezicht. Ze leek het te snappen. maar blijkbaar toch niet helemaal. Ik glimlachte en aaide zacht over haar wang. "Omdat ik wil dat de hele wereld weer hoe gigantisch veel ik van je houd." Ik stond op en kroop naast haar op de schommelstoel en trok haar op mijn schoot. Ik gaf haar zacht een kusje in haar nek. Toen ze begon over vanavond glimlachte ik breed. "Heel erg graag, schatje. En blijf zo lang je maar wilt." Ik drukte nog een kusje in haar nek en leunde toen mijn kin op haar schouder. Ik hield zo veel van haar. Mijn armen lagen rustig om haar middel. Ik glimlachte en keek omhoog naar de lucht. "Inderdaad" Ik zuchtte gelukzalig. Ik wist dat binnen haar familie voor haar zat, maar dat kon me even niets schelen. Ik voelde me hier compleet relaxed en op mijn gemak, al brandde de zon wel heel heet op mijn armen. Ik kon er mee omgaan zolang zij zo in mij armen zat.


    Bowties were never Cooler