• One Direction vriendinnen zussen?

    Vriendin van Louis, een zusje van Liam. Liam vindt het maar goed, maar heeft wel één voorwaarde: Geen seks. Maar wat als Liam uitvindt dat ze zwanger is? Hoe gaat hij reageren? Vriendin Liam, een zusje van Zayn. Zayn vindt alles goed, kom op, Liam is schattig en beschermend. Maar wat als Liam vreemdgaat met Danielle? Gaat Zayn voor zijn zusje of toch voor zijn beste vriend? Zayn's vriendin, een zusje van Harry. Harry is heel beschermend en houdt haar van de wereld van jongen. Harry wilt zelfs niet dat een jongen nog naar haar kijkt, laat staan met Zayn daten. Wat gaat hij doen als hij er achterkomt? Harry's vriendin, de tweelingzus van Niall. Niall vond het eerst wel oké dat zijn zusje met hem uitging, maar als Harry compleet dronken wordt en dan vreemdgaat, wilt Niall absoluut niet dat ze nog met hem omgaat. Maar toch gaat ze nog met Harry, zonder dat Niall het weet. Niall's vriendin, een zusje van Louis. Louis vindt het maar niks dat ze samen zijn en doet er alles voor om ze uit elkaar te halen. Toch luistert ze niet naar Louis en gaat gewoon met Niall om.


    Rollen:
    meisjes:

    - Liam's vriendin - Marie-Anne Malik Amliandeq]
    - Zayn's vriendin - Chayenne Rose Styles [q]Adnane

    - Vriendin Harry - Megan Horan Erestor
    - Vriendin Niall gereserveerd voor Europe
    - Vriendin Louis - Ophelia Annabelle Payne Exposed

    De jongens:
    - Zayn Javadd Malik - Depay
    - Harry Edward Styles - Faisean
    - Louis William Tomlinson - xMerlex
    - Niall James Horan - quin98
    - Liam James Payne KiliOfDurin


    - Reservering blijven 24 uur.
    - Geen perfecte personages.
    - Minimaal 3 á 4 regels
    - Melden als je langer weg bent.
    - OOC tussen haakjes of spoiler
    - Geen ruzie OOC wel IC
    - Niemand buitensluiten.
    - Alleen ik, Curlies maak de topics aan, tenzij ik er iemand anders voor wijs.


    Rollentopic


    Situatie
    Iedereen is op het May Day festival.

    Tinychat^^
    Complicated lied
    Praattopic om het topic 'schoon' te houden

    Afwezigen:
    Stylez - 28 juli t/m 26 augustus

    [ bericht aangepast op 15 aug 2013 - 4:48 ]


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Marie-Anne Malik

    Ik beet op mijn lip en glimlachte mijn tanden bloot. Hij aaide zacht over mijn wang en trok me op zijn schoot nadat hij ook op de schommelstoel ging zitten. Hij gaf me een zacht kusje in mijn nek, die voor mij kietelde en grinnikte. ''Dat is je dan goed gelukt.'' grinnikte ik. Ik glimlachte breder en zuchtte gelukzalig. ''Hoe laat gaan we dan naar je huis? Ik ben moe en ik wil slapen.'' mompelde ik. De zon maakte me weer iets getinter dan dat ik al was en dat deerde me niet. Zijn armen lagen losjes om mijn middel. Ik zou zo wel gaan inpakken en daarna weggaan, ik was namelijk niet zo moeilijk met mijn kleren dan andere meiden. Een deel was al bij hem, dus daar hoefde ik me niet zo zorgen over te maken. Ik drukte een kus op zijn wang en glimlachte weer. Desondanks mijn stemmingswisselingen, was ik toch in een redelijk goede bui.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Liam Payne
    Ik glimlachte en drukte nog een kus in haar nek. "Over een uurtje. Dan heb jij tijd om in te pakken en nog wat te kletsen met je familie." Ik aaide met een hand door haar haren. "Dan ga jij straks een dutje doen en dan ga ik voor je koken. Wat wil je eten?" Ik was niet helemaal een keukenprinses, maar voor haar zou ik het zeker proberen. Later wilde ik haar ook echt niet al het huiswerk laten doen. Daar kon ik ook prima mee helpen... Zolang ik thuis was ten minste. Dat was wel het probleem met popster zijn. Ik was maar heel weinig thuis. Ik sloot mijn ogen en aaide zacht over haar been. "Ik hou zo veel van je, schatje." Ik speelde met mijn andere hand met een lok van haar prachtige donkere haar. Het rook heerlijk naar aardbeien. Ik verborg mijn gezicht in het holletje van haar nek en bleef zo gelukkig zitten.


    Bowties were never Cooler

    Marie-Anne Malik

    Hij glimlachte en drukte nog een kus in mijn nek waardoor ik weer moest grinniken. ''Over een uur.. Daar kan ik meeleven. Ik ga zo wel inpakken, nu zit ik zo lekker.'' grinnikte ik. Liam aaide met een hand door mijn haren waardoor ik een gelukzalig zucht liet horen. ''Ik kan ook wel helpen met koken, Als ik ga slapen, moet ik later toch mijn pillen weer innemen en dan kan ik niet meer slapen. Dus dat werkt niet.'' Ik glimlachte. ''We kunnen wel iets in iets van pasta maken? Ik weet tenminste hoe je spaghetti maakt en ik betwijfel of je wel weet hoe je het fornuis aanzet.'' grapte ik. Ik wist dat hij vroeg of laat weer ergens aan de andere kant van de wereld zou zijn, maar ik kon er wel meeleven. Langzaamaan dan, ik was depressief toen mijn vriend én broer beiden niet thuis waren. Dit keer ging dat niet gebeuren, dat hoopte ik tenminste. Hij aaide zacht over mijn been en speelde met zijn andere hand met mijn haar. Ik zou het voorlopig nog wel zo houden, heel misschien een dip-dye, maar dat hing ervan af of ik er wel genoeg energie voor had. Hij verborg zijn gezicht in mijn nek en bleef zo zitten. Ik grinnikte weer en schudde lachend mijn hoofd. Zo zat ik wel lekker.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Liam Payne
    Ik glimlachte bij haar antwoord. Ik aaide rustig wat door haar haren. Daarna luisterde ik naar haar plan. Ik schudde mijn hoofd. "Jij gaat gewoon lekker een dutje doen en ik maak wat je maar wil voor je. Zo'n slechte kok ben ik nou ook weer niet." Omdat we zo weer over een week aan de andere kant van de wereld konden zitten wilde ik nu voor haar zorgen. Ik trok haar dichter tegen me aan. Ik speelde rustig met haar haren. Ik wilde zo eigenlijk nog heel lang blijven zitten, maar tegelijkertijd wilde ik graag naar huis. Ik zou haar in mijn bed achterlaten, boodschappen doen en voor haar koken. "Zullen we naar binnen gaan, Annie? Dan kan jij inpakken." Ik zette haar voorzichtig en met tegenzin van mijn schoot af en stond op. Ik hield mijn handen naar haar uit en glimlachte. God, wat was ze toch prachtig. Ik was echt de gelukkigste man op de wereld om haar mijn verloofde te mogen noemen.

    [sorry kort]


    Bowties were never Cooler

    Marie-Anne Malik

    Ik grinnikte, maar schudde weer mijn hoofd. "Waarom wil je zo erg dat ik wil slapen?" Grinnikte ik. Hij trok me wat dichter tegen hem aan en speelde rustig met mijn haren. Ik beet op mijn lip, maar knikte toch wel. "Is goed dan maar." Ik nam zijn hand aan en kuste hem even op zijn wang. "Ik ga even alles inpakken, ik kom zo terug." Glimlachte ik en liep weer naar binnen. Ik rende de trap op, waardoor ik bijna door een traptrede struikelde, maar kwam heelhuids bij mijn kamer. Eerst zocht ik mijn weekendtas, die ik ergens moest hebben. Ik vond mijn weekendtas in mijn kast en begon een paar van mijn kleren in te pakken. Een paar jeans en bloesjes. Ik gooide de tas bij de trap, maar vloekte toen de tas van de trap af rolde en dat te bedenken dat daar beneden gasten waren. Straks gingen ze denken dat ik weg ging lopen met mijn verloofde en ik hier nooit meer terugkwam. Wat gewoon niet waar was. Ik pakte nog snel mijn make-uptas en huppelde van de trap af. Ik zei nog wat 'het spijt me' tegen een paar familieleden en kwam weer uit bij mijn ouders. "Ik ga bij Liam logeren." Zei ik maar even. Ik knuffelde ze even en liep weer naar Liam toe. "Ben klaar." Glimlachte ik.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Liam Payne
    Ik glimlachte en aaide door haar haren. "Dan hebben we de avond nog voor elkaar, in plaats van voor slapen." Ik ging haar nergens toe pushen of wat dan ook, maar een avond alleen met haar, al was het alleen een stomme film kijken en zoenen, zou al perfect zijn. Ik glimlachte toen ze toch instemde. Ik zette haar naast me neer en stond op, waarna ik haar omhoog hielp. "Is goed." Ik liep achter haar aan naar binnen, maar liep naar de keuken om haar moeder daar te helpen met nog wat dingen voor de gasten. Rustig en geduldig bracht ik thee, koffie, drank en fris rond. Ondertussen maakte ik korte praatjes met de gasten. Eerlijk gezegt vermaakte ik me wel prima. Ik hoorde gekletter van de trap en zacht gevloek van boven komen. "9 komma 81." zei ik grinnikend richting de trap. ik stond er namelijk net bij toen haar tas naar beneden viel. Daarna liep ik met de glazen door naar de gasten om ze daar uit te delen. Ik liep terug naar de trap toen ik klaar was en leunde daar tegen de muur tot ze niet veel later naar me toe kwam. Ik glimlachte en drukte nog eens een kus op haar voorhoofd. "Zullen we dan maar gaan?" vroeg ik vrolijk. Ik keek even over haar schouder naar haar ouders. "Bedankt voor de gastvrijheid." zei ik netjes en ze wuifden het weg. Ik vond het zeker neit erg om met haar terug naar huis te gaan, al voelde het wel vreemd aan aangezien we hier pas een uurtje of 2 waren en het toch echt haar verjaardag was.


    Bowties were never Cooler

    Marie-Anne Malik

    Zuchtend stemde ik en haalde mijn schouders in. ''Daar heb je een punt. Helaas, maar ik kan heus nog wel op blijven.'' grinnikte ik. Ik stak mijn tong naar hem uit toen ik mijn tas weer pakte. ''Dat was niet mijn schuld, die tas viel van zelf naar beneden.'' zei ik protesterend en kruiste mijn armen, waarna ik mijn ouders opnieuw knuffelde voordat ik met Liam wegging. ''Ik zie jullie later wel.'' glimlachte ik en drukte een kleffe kus op mijn vader's wang. ''Ben je wel voorzichtig? Ik wil dat je later weer met een open knie thuiskomt.'' zei mijn vader met een grote grijns. ''Ik ben voorzichtig, maar die stoep stond gewoon in de weg.'' zei ik protesterend. ''Tot morgen! Ik kom wel morgen langs.'' grinnikte ik en liep weer terug naar Liam. ''Je moet niet zo netjes tegen mijn ouders zijn, later worden het ook jouw ouders.'' grinnikte ik en verstrengelde mijn vingers met de zijne. ''Nu gaan lijkt me wel prima.'' glimlachte ik breed en grinnikte weer.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Liam Payne
    Ik glimlachte en aaide even over haar hoofd. "Is goed hoor." Ik luisterde nog even geamuseerd naar haar gesprek met haar vader. Marie-Anne was zeker niet de handigste. "Ik zal goed op haar letter hoor, meneer Malik." zei ik met een knikje naa rhem. Hij knikte terug. "Dan is het goed." Ik grinnikte bij Marie-Anne's woorden. "Dat betekend neit dat ik niet netjes mag doen." ik tikte zacht op haar neus en kneep zacht even in haar hand. Ik pakte haar tas van haar over en liep toen na nog even naar de gasten gezwaait te hebben richting de deur. "Niets vergeten? Medicijnen, toiletspullen, ondergoed?" volgens mij had ik van dat alles nog wel bij mij liggen, maar het was voor haar wel fijner om het zelf mee te nemen. Ik maakte de voordeur open en liep toen rustig richting mijn auto. Het was nou niet echt een blitse auto die je van een popster verwachtte, maar hij was zuinig en reed prima, dus waarom niet? Natuurlijk hield iedere jongen ervan om naar blitse auto's te kijken, maar er zelf in rijden? nee, daar was ik geen jongen voor.


    Bowties were never Cooler

    Marie-Anne Malik

    Ik lachte even en keek hem weer aan. "Ik weet dat ik niet handig ben, wrijf het er nou maar niet in." Grinnikte ik en dacht even na of alles er in zat. "Medicijnen zitten erin, toiletspullen zitten er ook in en mijn ondergoed zou ik nooit vergeten.." Grinnikte ik. Als ik dat zou vergeten zou ik echt dom zijn, ik was onhandig ja, maar bepaald dom was ik niet nee. Hij maakte de voordeur open en we liepen richting zijn auto. "Je weet dat ik nu klaarwakker ben en ik genoeg energie heb om van hier tot Tokio te gaan rennen ookal heb ik geen conditie om zoveel te rennen, maar metaforisch bedoeld kan ik het wel." Ratelde ik en ging tegen zijn auto aanleunen. Een grote grijns op mijn gezicht. Ik meende het ook nog, wijn deed iets met me waardoor ik hyperactief van werd. Ook al was ik doodmoe, met wijn ging het wel, met soda ook gewoon. Ik wist niet of ik daar bij moest zijn, maar op sommige momenten was het wel handig. Al werkt koffie zelden bij me, nogal raar vond ik.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Liam Payne
    Ik glimlachte toen ze zei dat ze alles had. "Mooizo." Ik maakte de voordeur open en liep met haar naar mijn auto. Bij haar geratel aaide ik even over haar hoofd. "Denk je dat je dat volhoud tot vanavond, of ga je toch proberen een dutje te doen?" vroeg ik vrolijk terwijl ik het voertuig van het slot haalde en de passagiersdeur voor haar vast open deed. Het was misschien vreemd, maar ik kon alleen in Britse auto's rijden. Die auto's met het stuur aan de linker kant... nee, dat was niets voor mij. Ik schoof rustig achter het stuur aan de rechter kant en ging eens door mijn haren voor ik mijn stropdas iets losser rond mijn nek maakte en het bovenste knoopje van mijn overhemd losdeed. We waren nu toch alleen nog samen thuis, dus het maakte maar weinig meer uit. Op dit moment kon ik eigenlijk niet beschrijven hoe fijn ik die gedachte vond: Alleen met haar zijn en me geen zorgen te hoeven maken over mijn uiterlijk. Al dat gedoe met kleren was niet echt iets voor mij. Ik wilde er wel verzorgt uitzien, tuurlijk, maar soms een dag in alleen een trainingsbroek rondlopen was ook wel eens heel erg fijn... En daar had je nu wat ik waarschijnlijk morgen dus zou doen.


    Bowties were never Cooler

    Marie-Anne Malik

    Meestal vergat ik alles en had ik dan een gevoel dat ik iets was vergeten, maar deze keer grappig genoeg niet. ''Ik kan nog wel opblijven en ik denk dat ik het kan volhouden. Anders heeft het toch geen zin als ik ga slapen, dan ben ik de hele nacht wakker voor mijn pillen.'' zuchtte ik. Ik stapte in zijn auto en tikte vrolijk op het dashboard. Een klein gilletje verliet mijn mond toen ik mijn skateboard op de achterbank vond, die was ik vast vergeten. ''Mijn arme skateboard die alleen was.'' zuchtte ik en grinnikte weer. ''Waarom heb je ook alweer een stropdas aangedaan? Het ziet er zo formeel uit en.. Niet fijn om mee rond te lopen, weet je?'' zei ik lachend en drukte een kus op zijn wang. Ik vond het nooit fijn om formeel rond te lopen en als ik dat moest, deed ik het ook niet. Ook al dwongen mijn ouders me ertoe, ik wilde nooit formeel erbij lopen. Dat was zo.. Kakkerig en dat wilde ik niet. Noem mij maar slordig, maar ik was en bleef mezelf.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Liam Payne
    Ik glimlachte en drukte een kus op haar wang toen ze naast me kwam zitten. "Dan is het goed." Ik zou alsnog voor haar koken. Het was namelijk nog steeds haar verjaardag. Ik lachte kort toen ze sentimenteel ging doen over haar skateboard. Even trok ik mijn stropdas nog wat losser voor ik de auto startte en wegreed. "Het valt best mee hoe oncomfortabel het zit. Daarbij staat het netjes en ik wil wel een goede indruk achterlaten op je familie. Niet dat die straks denken dat je verloofde een zwerver is." Ik maakte het bovenste knoopje van mijn overhemd ook open en dacht even na. "Wat wil je eten? Dan rijden we direct langs de winkel om het te halen." Ik was al heel lang niet in een supermarkt geweest, dus het voelde eigenlijk ook wel weer erg spannend en leuk om weer eens te doen. "Thuis trek ik wel weer gewoon een joggingbroek aan, hoor, lief." Ik glimlachte naar haar via mijn achteruitkijkspiegel en maakte rustig een bochtje.


    Bowties were never Cooler

    Marie-Anne Malik

    Mijn skateboard was voor mijn baby, ik hield teveel van hem.. Of haar. "Yaay, dat is dan een deal. Daarna kunnen we nog een sappige film kijken. Die jij en ik vast niet leuk vinden, maar dan kunnen we ook nog iets anders doen." Grinnikte ik. "Liam toch, ik vind het vreselijk oncomfortabel zitten en je zit samen met mijn broer in de grootste boyband ter wereld." Zuchtte ik. Ik vond jurkjes al irritant zitten en hakken kon ik soms nog aandoen, maar ik bleef liever casual dan echt formeel. Ik beet op mijn lip terwijl ik nadacht over het eten. "Misschien kunnen we samen lasagne of spaghetti maken? Ik wil wel samen eten maken." Stelde ik met een glimlach voor en grinnikte opnieuw. Als ik zo thuis was zou ik gewoon een relaxte joggingsbroek met een veel te grote shirt van Liam. Dat zat altijd wel zo lekker eigenlijk. "Precies wat ik wilde doen. Ook al zijn mijn benen zo vrij met dit jurkje, ik draag toch liever broeken. De laatste tijden was ik erg lui en bleef de hele tijd thuis om te leren. Vervloekt de schooltijd, ik spendeerde elke minuut aan school en ik irriteerde me eraan. Ik wilde lui op de bank zitten met mij in zijn armen. Dat zou gewoon perfect voor me zijn.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Liam Payne
    Ik glimlachte bij haar reactie op mijn woorden dat deze kleding nog best prima zat. "Alsnog is het belangrijk wel er niet als een zwerver uit te zien buiten je eigen huis." Ik boog even naar haar toe om haar een kort kusje op haar wang te geven voor ik me snel weer concentreerde op het verkeer. Toen ze uiteindelijk na een stilte begon over lasagne glimlachte ik. Het meeste had ik wel in huis, behalve spinazie en de witte saus en kaassaus. Ik deed er niet vaak tomatensaus in, want dat werd nooit echt lekker. "Dan gaan we even langs de winkel. Wees maar blij dat mijn aanrecht lekker zit." Ik draaide rustig de parkeerplaats van de supermarkt op en ging opzoek naar een plekje. Ik glimlachte bij haar woorden. "Ga je echt in alleen een joggingbroek lopen?" Niet dat ik dat erg zou vinden, helemaal niet zelfs, maar het zou wel heel veel afleiden van het koken en daarbij dacht ik ook niet dat zij het zo prettig zou vinden. Ik parkeerde de auto netjes en kwam eruit. Ik hield hoffelijk haar deur voor haar open. Het boodschappen doen zou weinig tijd kosten, maar ik vond het wel zo gezellig samen met haar. Ik kon ook niet zeggen dat ik het erg vond dit later zo altijd samen met haar te doen.


    Bowties were never Cooler

    Marie-Anne Malik

    Ik stak mijn tong naar hem uit en zuchtte. "Blijkbaar hebben wij een aparte defenitie van 'formeel'." Grinnikte ik en haalde een elastiekje uit mijn tas voordat ik mijn haar in een simpele knot stak. Ik glimlachte breed en knikte hevig met mijn hoofd. "Ik heb wel gemerkt dat je aanrecht lekker zit en misschien kom ik er nooit meer vanaf." Zei ik lachend en prikte hem in zijn wang. We reden de parkeerplaats op van de winkel en hij hield netjes de deur voor me open. "Misschien wel ja, of ik pik gewoon een shirt van je. Die zitten altijd zo vreselijk lekker, ook al zijn ze te groot voor me." Ik liet jammer genoeg mijn skateboard in de auto en zuchtte al bij de gedachte. Soms was ik te emotioneel over dat ding, maar ik hield er zo van. Mijn maag begon te rammel en ik begon op mijn lip te bijten. Ik had echt honger. Mijn geduld ging op en ik rende alvast zelf de winkel in. Ik pakte een mandje en dropte er van alles neer. Frisdrank, sauzen voor de lasagne, chips en nog wat snacks die niet bepaald gezond voor je waren, maar ik ze toch kocht. Ik wachtte dit keer wel geduldig op Liam en grinnikte kort. Als mijn geduld op was, kon je me eenmaal niet tegenhouden. Zuchtend leunde ik tegen de vriezer aan van de ijsjes en pakte een halve liter Cookie Dough ijs. Voor mijn doen had ik wel alles.


    I don't want you to die, I want you to suffer.